|
Op de markt ontmoette ik een vriendin met een wat grote zonnebril voor haar ogen. Die was nog van haar man zaliger en zij kon dat oud exemplaar maar niet wegdoen omwille van oude herinneringen.... Nu kon ze die bril nog eens opzetten omdat zij op haar gezicht wat te bedekken had wegens een medische ingreep.
Zo draag ik nu terug een halssnoer met een camee van mijn moeder zaliger; ik had dit aandenken na 7 jaar reeds doorgegeven aan mijn tweede zus, maar heb dit terug bij haar ontleend omdat ik dit zo mooi vond passen bij bepaalde kledij. De bedoeling is wel dat het kleinood uiteindelijk ooit terechtkomt bij mijn jongste zus als herinnering aan ons moeder... Maar eerst gaat het nog even terug naar ons Chris. En zij krijgt er het nieuwe zilveren kettinkje bij dat ik zo pas heb aangeschaft omdat het vorige was stuk gegaan...
Herinneringen; ze kunnen toch dierbaar worden....
|
