In een land als het onze dat doormidden wordt gesneden niet zozeer door een taalgrens maar voor mijn part eerder door een cultuurgrens tussen de Germaanse en de Romaanse cultuur; daar is het steeds op je tippen lopen bij het opstellen van reclameslogans, taalgebruik op verpakkingen en opschriften of boodschappen in het openbaar vervoer bv. Ofwel doe je dat obligaat in de 3 officiële landstalen (want er is ook nog het Duits) ofwel wijk je uit naar een eenvoudiger concept; nl. het Engels als wereldtaal.
Moest men zowel in Vlaanderen, als Wallonië en de Oostkantons het Engels als tweede taal aanleren, dan was iedereen bij communicatie aangewezen om een tweede taal te gebruiken. In de huidige situatie wordt dit meestal enkel aan de Vlamingen gevraagd zodat de Walen en veel Brusselaars gemakshalve in hun eigen 'moedertaal' kunnen blijven voort praten en denken.
Toch merk ik al een kentering op; o.a. bij de Carrefourketen waar men nu stickers aanbiedt met daarop "Belgian Red Devils" als opschrift, en op de verjaardagskalender van Liesbeth Homans las ik: "KEEPS CALM AND VOTE N-VA".
Persoonlijk heb ik hier hoegenaamd geen problemen mee en ervaar deze evolutie als progressief, waarbij ik me al een 'heel leger' verontwaardigden kan voorstellen die verongelijkt debiteren: "Waar we vroeger vochten tegen het Frans, moeten we dat nu tegen het Engels doen..." Daarbij vergeet men eertijds de bedoeling had heel België te verfransen en nu niemand er nog maar aan denkt om het te verengelsen. Alleen is het comfortabel om korte boodschappen zowel voor Nederlandstaligen als voor Franstaligen gewoon in het Engels te geven - vermits die taal reeds in het basisonderwijs als tweede taal wordt onderwezen (wat nu jammer genoeg nog steeds niet het geval is).
Bij de citytrip aan Mons (culturele hoofdstad) op 24/04/15 waar alles netjes in het Frans, het Nederlands en het Engels aangeduid werd; daar stond in een parkje vlak bij de St.-Waudrukerk een ornament met twee gespreide vleugels met de daarbij horende tekst (eentalig): SPREAD YOUR WINGS. En alle jongeren begrijpen dat en laten zich fotograferen met de smartphone.
Bij het downloaden van veel softwareprogramma's ben je meestal genoodzaakt om de teksten in het Engels te doorlopen, ook zie je bij grote evenementen meer en meer Engelstalige boodschappen, tot onvrede van sommigen maar tot nut van velen. Ik zie dus helemaal geen graten in deze evolutie en zou graag zien dat deze nog zou versnellen.
Ik vind zelfs dat men in het Europees Parlement aan alle ambtenaren en ook aan degenen die daar zetelen de kennis van de Engelse taal zou mogen vereisen; ze worden er genoeg voor betaald! En men heeft minder tolken en vertaalwerk nodig. Ik weet dat ik met mijn visie tegen heel wat 'denkbeeldige schenen' schop, maar het zou toch voor heel wat vereenvoudiging zorgen
Dat gemeentelijke ambtenaren morgen kunnen gaan staken tegen de besparingen ... Tijdstip: weer zeer goed uitgedokterd: vlak voor het verlengd weekend van 1 mei! Het initiatief kwam zoals te verwachten was van de socialistische vakbond ACOD omdat er in de PS en ook de SP.A de grootste weerstand heerst tegen besparingen. Waar men in het nuchtere noorden inziet dat er inspanningen moeten geleverd worden, wil men de sociale zekerheid in stand houden, daar spartelt men in het zuiden met alle mogelijke middelen tegen omdat zij enkel op korte termijn denken (zoals veel politici trouwens).
Waarschijnlijk zal er in socialistische steden weer veel opvolging zijn morgen. En in Wommelgem? We zullen wel zien ... Ambtenaren leven nog steeds met een 'beschermd' statuut en als ze morgen niet gaan werken, hebben ze mooi 5 volle dagen vrijaf. Jammer dat hun kinderen 1 halve dag naar school moeten (maar die kunnen ook nog ziek worden). Goed gezien van die 'socialistische' vakbond! Om zoveel mogelijk resultaat te halen is het erg handig een stakingsdag te plannen vlak voor een verlengd weekend van 4 dagen - zo krijg je meestal de grootste respons!
De foutieve negatieve perceptie van de stad (vooral Antwerpen)
Ik ben een openbaar vervoergebruiker die 93 à 95 % van de verplaatsingen bij 'De Lijn' doe in het Antwerpse; heel af en toe rijd ik ook eens 'De Kempen' in richting Vorslaar of Halle of Malle. Groot was mijn verbazing toen ik gisterennamiddag op een volle bus 410 stapte ter hoogte van WSC ( Wijnegem shopping center) naar Oostmalle. Vooraan links zat een misschien 16-jarige onverlaat met een grote rugzak naast zich om de dubbele bank helemaal voor zichzelf op te eisen. Net daarachter waren nog 2 lage klapstoeltjes vrij waarvan ik het eerste benutte. Had die gast daar toch wel een apparaatje bij zich met irritante muziek die mij erg hinderde zeker bij het lezen van een goed boek waarbij ik wel mijn aandacht nodig had.. Ik keek al vlug uit om een plaatsje te vinden wat verder naar achter maar zag daarvoor pas kans in Halle voorbij de 'Toverfluit'. Enkele haltes verder (in Sint-Antonius stapte deze egocentrische kerel dan af), en stapte een jong koppel op- ook met muziek zonder oortjes en plaatste zich toch wel op de vrijgekomen dubbele bank rechts naast mij! En wat bleek?!Van hetzelfde laken een broek! Moest dat meisje eerst toch nog haar moeder (luidkeels) opbellen in een taal die Tsjesteens, Oezbeeks of wat dan ook kon zijn; maar tegen haar vriend sprak ze Nederlands. Ook zij genoten beiden zichtbaar van hun muziek zonder zich af te vragen of dit ook voor hun omgeving gold.
Nu rijd ik geregeld door Deurne, Borgerhout, Berchem, Mortsel en Hoboken en ook al zitten daar tal van mensen met hun gsm of smartphone te bellen in zoveel talen dat ik altijd moet denken aan 'de toren van Babel' - iedereen die daar muziek beluistert, heeft oortjes in of een koptelefoon op. De 2 of 3 keer dat ik ben doorgeschoven in de bus, is dan wel bij de voor mij storende muziek van de buschauffeur . Voor de rest nog geen zo asociaal volk als gisteren tegengekomen op stadstrams of lijnbussen in het Antwerpse. Zouden die mensen in een stedelijke omgeving dan toch 'beschaafder' zijn dan 'de boeren op den buiten'? Of is de ervaring van gisteren op lijn 410 naar Turnhout eerder toevallig?
Mijn broer die regelmatig winkelt in Zundert heeft daar doosjes gekocht met 6 drop ijs-sticks erin. Je zou er niet aan beginnen, maar als je er een stukje afsnijdt om te proeven, dan geeft het wel een smaaksensatie - tenminste als je erg van drop houdt. Ook middenin zit nog wat extra drop. Uiteindelijk vind je de stick zo lekker dat je hem helemaal opeet (ook al ziet hij er niet naar uit).
Gek toch - ik meende dat er geen grenzen meer zijn en 'Albert Heijn' maakt hier wel zijn opmars in Vlaanderen zodat we ook hier vla kunnen aanschaffen e.d., maar drop ijs ik heb het hier nog nergens gezien. Je moet wel min of meer een dropfanaat zijn om dit in huis te halen! Mijn broer kocht het bij Aldi in Nederland!
Er zijn zo van die dagen zoals paasmaandag bijvoorbeeld. Banken 4 dagen dicht, winkels en supermarkten ook gesloten, openbaar vervoer rijdt nauwelijks want op het schema 'zondagdienst'; geen kranten, geen post - gewoon niets te zoeken of bezoeken buiten!
Ik heb er alle begrip voor dat iedereen recht heeft op wat vakantie - zeker als ook de schoolkinderen thuis zijn! Daarom heb je echt pech als je tijdens zulke periode in een ziekenhuis belandt met echt minimale 'minibezetting' van artsen, verpleegkundigen en verzorgenden. Dit terzijde... alhoewel het paasfeest als groot christelijk feest maar voor een zeer kleine minderheid nog betekenis heeft. Maar ook onze vrijdenkers, moslims e.a. vieren Pasen mee want er is nog wel de commerciële keerzijde met paasklokken, paaseieren, paashazen, paasdiners, familiefeesten met de kleinkinderen, paaskaartjes, paasgebak, paasvakantie enzovoort. Dus zullen we maar begrip opbrengen voor deze situatie.
Morgen begint het derde trimester op school; alle scholieren, leerlingen, studentes en onderwijzend personeel gaan terug aan de slag, winkels en banken hernemen hun bezigheden en het normale leven kan zich hervatten. Hierbij voel ik me nog het best; want alles verloopt dan terug normaal.
...je kan er ook wel veel tijd insteken, zeker als je op zoek bent naar iets dat misgelopen is en dat je uiteindelijk zelf wilt rechtzetten. De malware: 'Ads by Viewpassword' had ik zelf onwetend toegelaten (want vooraleer de voorwaarden te accepteren bij een gratis programma had ik onderaan het voorstel tot bijvoegen van... niet uitgevinkt. En in mijn configuratiescherm was het niet terug te vinden bij de programma's). En de ongevraagde pop-ups die overal verschenen hinderden mij ook erg. Die spyware kreeg ik zelf niet verwijderd en heb het overgelaten aan professionele interventie. Maar hyperlinks die overal opduiken in knalgeel op een witte achtergrond zijn gewoon niet meer te lezen. Alles wat aan en terug uit te klikken was, heb ik geprobeerd, ik heb op het internet gezocht, de Microsoft Community ingeschakeld en uiteindelijk vandaag bij 'Instellingen' en daarna 'Persoonlijke instellingen' alles uitgetest bij 'Hoog contrast' en 'Kleur' Daar kon ook de kleur ingesteld worden bij hyperlinks en alles werkt nu terug zoals het hoort.
Met al dat gedoe heb ik meer en meer met mijn hybride laptop leren werken. En dat werd ook tijd want hij bleef wat lang ongebruikt liggen en zal stilaan meer gebruikt worden, maar is toch wel wat groot i.v.m. een smartphone die makkelijker mee kan in de sacoche! En vermits er volgend jaar een cursus komt in de dag, wordt dat iets voor juli of augustus - tenminste als de cursus niet gegeven wordt op en dinsdagnamiddag want dan heb ik Kind & Preventie! Ofwel moet ik in van september t.e.m. december wisselen met Viviane die donderdagnamiddagconsult doet .
Je stelt de beslissing steeds uit, maar uiteindelijk zie je meer en meer dat je echt niet meer zonder kan! Als je een ganse dag op weg bent, of een weekend of een midweek en je moet wachten tot je thuis je mailbox kunt openen - dat is echt niet meer te doen! Die apps, nog tot daaraantoe! Temeer daar onze leraar ons nu reeds warm maakte voor de cursus ' tablets en smartphones' die in september gegeven wordt door hem in Mortsel (tenminste als je met I-phone werkt). Ik was nochtans eerst van plan deze cursus als de laatste te beschouwen. Maar de volgende zou echter wel zinnig zijn om deze mogelijkheden ten volle te leren benutten. En vermits het over een dagcursus gaat en de verbinding met Mortsel uitstekend is...
Ondertussen is het toestel aangekocht en zijn we met de cursus gestart op maandagnamiddag van het 2de semester 2014-2015!
40 dagen geen koffie is niets voor mij, geen snoep zou al veel beter zijn maar je moet dan soms zo asociaal doen als er wat gevierd wordt ... Ik bedenk nu iets totaal anders: 40 dagen zonder Facebook! Zoiets voel je meteen; degenen waarmee je bevriend bent natuurlijk ook! Maar er is nog e-mail! Dus ... gaan we dit minstens proberen tot bv. 13 april - dat is dan wel geen 40 dagen, maar 14 dagen vind ik persoonlijk al heel wat! Nadien kan er dan een nieuwe account aangemaakt worden- of moet er meteen met de oude terug gestart worden? We zullen wel zien!. Benieuwd of dit gaat lukken want ik heb met het aanmaken van het 2de account op outlook, mezelf in de patatten gereden. Ik had een mooie hoofding met een toffe banner maar die doe ik dan maar weg - tegen mijn zin want ik zit meermaals per dag op Facebook en moet dit om te beginnen alvast 2 weken missen; daarna terug registreren en weer opbouwen - als dat lukt!
Voor mij persoonlijk is dit al een hele opgave: zo 14 dagen zonder Facebook!
Vanmiddag op Babbelpunt na een heel gesprek 2 kruiswoordraadsels ingevuld. Niet zo simpel voor iemand die Russischtalig is. Kwamen we op een gesprek rond 'eten' waarbij bleek dat ik de enige bleek te zijn die 3 maaltijden per dag neemt. (Drie in plaats van twee dus!)
De anderen sloegen doelgericht en consequent ieder ontbijt over: de ene dronk enkel een kop zwarte koffie dit reeds meer dan 30 jaar lang- ook als ze ging werken- en een andere at (zeer soms en per uitzondering) 's morgens al eens een yoghurtje. De ene met een rookverslaving eet zo weinig mogelijk maar kan wel maatje 34 houden voor haar kleding en een andere volgt overal alles over gezondheid: 'geen eieren want die geven cholesterol, enkel groenten en soms kip of vis'.
Ben ik dan zo uitzonderlijk bezig omdat ik elke dag start met koffie en brood ofwel havermout ? Ik voel me daar goed bij. En zo kan ik 's middags een tweegangenmenu nemen (op een dessertbordje) en 's avonds het restantje eten of een ander schoteltje groenten, eiwitten en fruit. Zeker ook geen gedroogde vijgen meer of grote blauwe rozijnen of gedroogde pruimen ....
Sinds vorig bezoek bij de huisarts (21 november) waar mijn korte termijn suiker toch wat verhoogd was, heeft die mij aangeraden wat meer op mijn eten te letten. Dat is dan ook gebeurd: geen desserten meer maar wel fruit, geen calorische dranken behalve om iets te vieren en dan nog heel uitzonderlijk; de koekjes bij koffie en thee sparen voor iemand die dat wel eet. Het brood beperkt, havermout geweekt in magere melk, alleen gebakken of gestoofd met olijfolie en bij traktaties dikwijls verstek laten gaan... Daarenboven erop gelet dat ik wat meer kon stappen (ook zonder hond) ....
Volgende week leg ik een nieuwe afspraak bij de dokter vast! Toch benieuwd naar de resultaten... En als er beterschap is, op dezelfde wijze verder doen zonder fanatiek te worden!
Het boek uit de Davidsfondsreeks van dit werkjaar 'Levenslank' van dr. Luc Evenepoel vind ik eigenlijk zeer goed omdat het ons confronteert met de gevolgen van beeldende media op veel tv-kijkende vrouwen; die wisselen op grote schaal hun robuust uiterlijk gekoppeld aan energieke lichamelijke arbeid in voor het slankheidsideaal van hun idolen in de soaps. - ook omdat dat 'slanke' uiterlijk blijkbaar veel opbrengt. Dat mensen eigenlijk allemaal verschillend zijn en één persoon voluit van alles kan genieten en er toch goed blijft uitzien terwijl een andere zich overmatig moet inspannen om wat lichaamsvet te verliezen is inderdaad oneerlijk, maar je moet het wel leren accepteren. (Maggi De Block zal dit als arts best weten!)
Wel kan je leren te eten met de 5 vragen: 'Wat eet ik, waarom, wanneer, hoeveel en hoe?' Omdat de meeste mensen focussen op 'WAT' en fanatiek alles waarvan ze kunnen 'genieten' mijden tot ze per ongeluk in aanraking komen met een product dat hun lichaam al zo lang heeft moeten missen; dan krijg je het effect van 'een alcoholist die droog staat' en na jaren het heilzaam effect van de gederfde alcohol op zijn lichaam ervaart. Doorgaans kan men dan niet meer tijdig stoppen als men van 'de verboden vrucht' proeft met een grote kans tot 'hervallen in de zonde' als gevolg.
Je ziet maar : gezonde voedingsgewoonten aankweken is goed - ook al geven ze blijkbaar geen visueel effect, maar een mens moet zichzelf toch af en toe (met de nadruk op "zeer") toch wel eens iets puur lekkers toestaan met in de achtergrond de bedenking: waarom, hoeveel en er goed van genieten.
Iedereen kent ze wel: de 'grote monden' in een gezelschap die steeds met veel bravoure en luide stem argumenteren met 'hun stokpaardjes' zo in de zin van: 'Vitamines zijn altijd en overal gezond', 'de mens is in wezen goed; 't is zijn omgeving of het systeem dat niet deugt', 'stoute kinderen bestaan niet', enzovoort.
Vandaag las ik in De Standaard een artikel over antioxidanten en vrije radicalen; waarin ik verbluft vaststelde dat onze ideeën over vrije radicalen niet altijd kloppen want "Rokers slikken beter geen vitamines" luidt de titel op p. 2. Daarom is het zo gevaarlijk om te oordelen over het eetgedrag of het uitzicht van andere mensen. Omdat elk lichaam uniek is en bovendien nog eens behept is met dominante en recessieve genen van de ouders en daarenboven van huis uit nog eens andere voedingsgewoonten heeft aangeleerd gekregen is het wijs om anderen niet te dicteren hoe mensen die anders doen dan de grote groep zich moeten gedragen wat hun voeding betreft. Zelfs huisartsen hebben hier niet steeds een volledige blik op.
Vanuit de school en vooral vanuit de media werd ons geleerd van ons kritisch op te stellen. Op veel artikels op Facebook kan gereageerd worden - wat meestal ook ten overvloede gebeurt. Maar heel vaak zijn die reacties lichtzinnig en onvoldoende onderbouwd met serieuze argumenten. Hoe ouder ik word, hoe meer ik besef dat er teveel en meestal te vlug en/of te lichtzinnig beoordeeld wordt. In grote discussies houd ik me dus liefst op de vlakte omdat ik het gevoel heb er onvoldoende van te weten. Maar heel vaak zijn het de schreeuwers en roepers die ten koste van alles en iedereen hun gelijk willen halen die de aandacht trekken - ook al weten ze er dikwijls minder van dan ik. Maar discussiëren met dat soort mensen levert meestal niks op. Overtuigd van hun eigen gelijk staan ze niet open voor argumenten uit een andere hoek omdat ze hun status van 'beterweter' niet willen verliezen.
Ik houd dus niet van die algemeen aanvaarde absolute waarheden die overal en altijd en dus in alle situaties gelden. Ik ga hier ook liever Einstein achterna in de wetenschap dat alles relatief is. Een zin uit 'Genesis' bijvoorbeeld: 'Gaat en vermenigvuldigt u" kan ik zeer goed begrijpen aan het begin van het ontstaan van de mens, maar nu we met ongeveer 11 miljard zijn op deze aardbol vind ik homoseksualiteit zelfs aanbevelingswaardig en niet te bestrijden zoals het in de bijbel staat. Dat boek is eigenlijk een neerslag van de zoektocht van mensen duizenden jaren geleden naar de zin van hun bestaan die zich daarbij een godsbeeld gecreëerd hebben dat ik nu echt niet meer kan onderschrijven. Ik lees en beluister bijbelfragmenten dus ook niet meer "absoluut"!
Tenminste toch in het volwassenenonderwijs. Je mag het anders hebben: een klas met 20 mensen met een totaal verschillende beginsituatie waarvan de meesten gepensioneerd zijn en die met een totaal verschillende achtergrond en ook motivatie binnenkomen. Alleen hebben die allemaal zelf gekozen om cursus te volgen. Bij LBC in Mortsel gaf Christiaen Lioret ons 'Windows 8 initiatie. Nu had ik ooit al eens een cursus initiatie gevolgd ( in Borgerhout) maar met die Windows 8 die in de voormiddag gegeven werd met een busverbinding met lijnbus 140 had ik de keuze snel gemaakt. En ook omdat er al een begin is van 'milde vergeetachtigheid' zoals Christine Van Broeckhoven het zo mooi formuleert! Bovendien kreeg ik links naast me in de les Ariane, de dochter van mijn kapster zitten en rechts zat Hamsa, ook een toffe jongere buurvrouw! Deze leraar nu is zeer onderlegd (vind ik) - als je zelfs computerles hebt gegeven aan blinden! Hij heeft een heel aparte humor en staat rustig voor de klas. Hij reageert ad rem op zijn publiek en is naar ik hoor bij velen zeer geliefd.
Vorige dinsdag echter kwam hij niet opdagen ook al had hij de avond voordien alles mooi afgesloten samen met iemand uit het secretariaat. Na een goed uur vruchteloos wachten begonnen sommige cursisten dan maar terug huiswaarts te keren. Ik ben met mijn 2 linkerburen en nog een dame van de overkant in de Vlegel iets gaan drinken, waarbij we gratis konden ontbijten. Zo konden we rond 11.30 u. terug naar huis.
Vorige week kwam er een bericht uit het secretariaat van LBC dat de gemiste les van 07/01/14 toch doorgaat maar nu op 14/01/14 - de dag van de examens. Die examens zelf worden dan verplaatst naar woensdag,15/01/14 in de namiddag.
Vandaag verscheen onze leraar (met een nieuwe mooie baard) en een dikke wollen sjaal terug voor de klas. Nog niet helemaal hersteld van de griep kwam hij dan toch lesgeven. Tijdens de pauze zat hij thee te drinken in het secretariaat. Leraars die gemiste lessen toch inhalen en al zijn ze nog niet helemaal hersteld alles in het werk zetten om hun programma af te werken: chapeau! Vandaag zijn er interessante dingen gezegd en het handboek is helemaal uit - wat ik ook een prestatie vind!
Omdat het vandaag Sint-Silvester is, de laatste dag van 't jaar, had ik me voorzien van heel wat individueel verpakte wafels, rozijntjes, brownies, Milky way-; Bounty-, Snickers- en Marsrepen. Van heel de dag heb ik NIEMAND aan de deur gehad. Dat worden dan allemaal snoepjes die zullen meegaan naar de bestuursvergadering van het Davidsfonds, het PT enzovoort. Of ik bewaar alles voor het komende familiefeest waar toch meestal gestart en afgesloten wordt met zoute en zoete hapjes.
't Was nochtans droog weer en in mijn buurt wonen zeker 7 kinderen; maar kinderen mogen tegenwoordig ook zo niet meer snoepen; ouders zijn allemaal in de weer voor de nieuwjaarslunch en weg is de traditie van het nieuwjaarzingen. 't Zal met Driekoningen niet anders zijn, vermoed ik! Het is dan trouwens de eerste schooldag na de kerstvakantie en 's avonds is het vroeg donker - dan worden de kinderen niet meer zonder begeleiding de straat opgelaten.
Volgend jaar voorzien we niks meer, uitgezonderd enkele muntstukken. Die kan je achteraf tenminste zelf gebruiken als er niemand is komen zingen...
Maar 't verergert nog: als ik op zoek ga naar iets dat ik ooit wegwierp maar waar ik nu spijt van heb; dan kan je er donder op zeggen: Na het vruchteloos afschuimen van verschillende rommelmarkten, geef je het uiteindelijk wel op.
Vorige donderdag toen ik achter het net viste in de kathedraal, besloot ik naar Kockx te gaan, Vanderstuyf in de Koepoortstraat, de cd-winkel in de Wolstraat en de Inno op de Meir en nergens vond ik wat ik zocht. Bij Mathot-Vanhoffelen kon mij een alternatief exemplaar aanbieden van de hache-vite die ik terug wou, maar dit apparaatje was met geen enkel instrument uit elkaar te krijgen om te spoelen. Op de doos stonden foto's met een Spaanse, Portugese, Franse, Duitse en Engelse uitleg. Na een goed halfuur sukkelen heb ik na heel wat wringen, kloppen en lospeuteren het plastic gedeelte uiteindelijk stuk gekregen en stond ik daar met mijn miskoop. Het Oraplan dat bij Kockx uitverkocht was, heb ik dan uiteindelijk kunnen opvissen in een krantenwinkel vlak voor Mathot.
Voor de rest vind je bij Inno in de afdeling keukenbenodigdheden prachtige nieuwigheden die waarschijnlijk een must zijn in de moderne keukens maar die ik helemaal niet nodig heb.... Er zijn wel winkels met retro-spullen en vintage kleding + attributen - maar dat is dan weer allemaal zeer erg duur.
De zeep die ik zocht is niet 'Yardley lavender' maar wel 'Yardley Wild Fern' ; ik had thuis nog net 2 stukken voorradig waarvan ik het voorlaatste toch maar ben gaan gebruiken. Heerlijk ruikt die... maar zelfs op het internet is die niet meer terug te vinden.
Weten wat je wil is één, maar dat dan ook vinden - dat is andere koek !
Na de gedane werkzaamheden op woensdagnamiddag kon ik eindelijk terug op pad! Donderdag woonde ik dan in de kathedraal de oecumenische gebedsdienst bij voorgegaan door Pfarrer Thorsten Jacobi van de Duitstalige protestante Gemeente . Er was veel volk aanwezig in de mooie gebedsdienst , de liederen waren in het Duits net als de evangelielezing. En toen ik na de dienst de dominee ging begroeten en hem vroeg waar zij met hun gemeente samenkomen voor hun diensten, dan hoorde ik tot mijn verbazing dat die doorgaan op de 2de en de 4de zondag van de maand op het TPC (het theologisch en pastoraal centrum) in Wilrijk om 10 u. . Toen ik op het internet de site bezocht van Dick Wursten kon ik me zeer goed vinden in zijn benadering van het lutheranisme. Daarom zou ik graa gook eens een dienst bijwonen in de Bextraat om 10.30 u.
In de parochie zit je in je eigen kleine gemeenschap; maar even verder in de stad Antwerpen kan je heel andere dingen beleven! Gelukkig is dat niet zo ver. En die diensten van ARK (Antwerpse Raad van Kerken) die spreken mij wel heel erg aan. Daarom heb ik besloten om op zo.26/01/14, de dag van 'Toast Literair' van het Davidsfonds, toch naar de jaarlijkse oecumenische viering te gaan in de Grétrystraat omdat dit me meer aanspreekt dan een voordracht over de voorbij eerste wereldoorlog. Samenkomen met mensen die wegen zoeken naar verbinding en zich om de toekomst bekommeren vind ik meer in de geest van Karen Armstrong met haar fameuze boek 'Compassie' waarvan ik vind dat iedereen, gelovige, atheïst, zoekende, twijfelaar enzovoort het zou moeten gelezen hebben.
Normaal gezien plan ik mijn activiteiten goed vooraf -zelfs met hier en daar mogelijkheden voor wijzigingen.
Maar nu staat eensklaps mijn ganse week helemaal op zijn kop. En wel door de gasten van 'Interieur Kultuur' die hier pas zouden komen werken in januari en plotsklaps op zaterdagnamiddag, 14/12/13 aangekondigd werden voor maandag, 16/12/13!
Met een telefoontje naar Halle kwam René van ons Chris dezelfde dag nog een luganokast plaatsen in MDF en de houten plinten in mijn strijkkamer + 2 gangen verwijderen. Vandaag ben ik om 6.30 u. opgestaan om die werkmannen binnen te laten, maar ze kwamen pas aan om 12 u.; zo was ik niet naar het postkantoor geweest of naar Pascale Claessens of naar Bob, de kruidenier. Voor de namiddag moest ik me laten verontschuldigen op het PT, de permanentie en de DF-activiteit van 20 u. Omdat de 3 vloeren zopas geëgaliseerd zijn moet ik 6 uur wachten vooraleer ik naar de badkamer of slaapkamer of het toilet kan gaan. Ik kan voor 21 u. niet naar buiten of kan evenmin iemand binnenlaten. Dat heb ik nog NOOIT meegemaakt: 6 uur vastgekluisterd zitten in één ruimte!
Morgen is er een computerles over Excel bij LBC waar ik evenmin naartoe kan - of ik moest iemand heel de voormiddag laten 'huisszitten'!?! Men komt het plafond en de luganokast schilderen, een 2de koers geven aan het verwarmingselement en de onderkant van die luganokast, ook de vloer moet opgeschuurd worden. Misschien wordt ook de muur nog behangen. En de linoleum zal woensdag gelegd worden; daarop komen nog de MDF-plinten die ook wit moeten geschilderd worden. Iets voor donderdag ?
Dus wordt er woensdag NIET naar Leuven gereden en de oecumenische gebedsdienst in de kathedraal op donderdag zal evenmin kunnen bijgewoond worden. Of het COV-feest op donderdagnamiddag kan doorgaan dat weet ik nu nog niet. Misschien bel ik nu beter af. Hopelijk kan ik vrijdag na de markt nog gauw eventjes naar Leuven sporen. Wat de computerles betreft zal ik trachten van uit het leerboek te doen wat ik kan zodat ik op 07/01/14 misschien aan de leraar kan melden waar ik eventueel vastzit.
Het is natuurlijk fantastisch dat de werkzaamheden vooruitgeschoven zijn, maar ik heb me nog nooit 6 uur opgesloten gevoeld ; dat is een heel apart gevoel! Gelukkig heb ik mijn pyjama en zo binnen al klaargelegd en eveneens een toiletemmer en toiletpapier - want je moet dit allemaal kunnen voorzien.
Voor de volgende werkzaamheden zal ik me best vooraf bedenken wanneer ik die juist plan, want zo in de laatste schoolweek voor de kerstvakantie - eigenlijk moet ik me nu veel ontzeggen ....
Maar ik moet wel zeggen dat ze hun job keurig uitvoeren; eigenlijk ben ik erg tevreden over hun manier van werken: keurig, degelijk en zonder lawaaierige radio! Dit zijn we niet gewend van mannen in de bouw!
Over enkele dagen schrok ik me een hoedje toen ik langs de Molenbaan en het Maalveld naar de Welkomstraat reed. Alle bomen die in het gazon staan voor of naast de voortuinen zijn gewoon afgezaagd! Schijnbaar gezonde bomen die gratis voor gezonde lucht zorgen, helemaal geen straatstenen omhoog duwen en dus geen rolstoel- en/of rollatorgebruikers hinderen maar waarschijnlijk teveel overlast bezorgen met hun bladerval of de verkeerde vruchten lossen. Ik kende de argumenten niet maar kon me best voorstellen dat dit gebeurde op vraag van het buurtcomité of zoiets; mogelijk met als versterkende factor het verminderen van plantsoenwerk voor de gemeentearbeiders. Ondertussen kreeg ik melding van schepen, Ann Theys dat de bomen niet zo gezond meer waren en gekapt werden om er nadien nieuwe aan te planten. Dus was mijn ongenoegen onterecht.
Toen wij enkele weken geleden in de computerles 'Google streetview' openden en ik de Sint-Damiaanstraat te Wommelgem ingaf, zag ik met veel nostalgie ons kerkhof met prachtige lindenbomen ernaast en verder naar de Doornboom toe nog een hele rij van die prachtexemplaren in een schitterende zon. We hebben nu wel fietspaden aan weerszijden van onze straat maar het wegkappen van gezonde bomen met de wegwerkzaamheden vind ik nog steeds bedroevend.
Ondertussen hebben we een heel ander gemeentebestuur dan met de vernieuwing van de Sint-Damiaanstraat en wil men het aanplanten van bomen terug bekijken als die gen hinder vormen voor straatstenen, rolstoelen, rollators of kinderwagens. Ik kan er niet aan doen maar elke verwijdering van een gezonde boom ervaar ik persoonlijk als een aanslag op ons leefmilieu. Je zou voor minder je legaten besteden aan een organisatie zoals Natuurpunt omdat zoveel mensen niet willen inzien dat ze deel uitmaken van een geheel dat ze onwetend aan het vernietigen zijn. Ik geef mijn geld liever aan verstandige en vooruitziende mensen die ook nog denken aan de volgende generaties.
Na de kritiek op het winterdorp met schaatsbaan op ons Kerkplein waardoor marktkramers, omliggende winkels, mensen die willen parkeren tijdens een begrafenis zich tekort gedaan voelen, vind ik dit toch dat de opening schitterend verlopen is en het Kerkplein er mooi bij ligt. Wie gaat winkelen moet nu maar de fiets nemen of wat verder parkeren en te voet komen - wat bevorderend is voor de gezondheid!
Addendum: Toen ik gisteren van het Kallement terugkwam langs het Maalveld bemerkte ik dat er inderdaad nieuwe bomen stonden die nog niet lang geleden werden aangeplant. Schepen Ann Theys heeft haar woord gehouden - en dan nog zo meteen. Als het goed is moet het ook gezegd worden. Ik vond het wel knap dat deze heraanplanting zo snel gebeurde !
Na deze hectische week eindelijk wat rust! Het begon reeds met maandag PT en permanentie, klaarmaken van de reiskoffer en vroeg gaan slapen om rond 5.30 u. op te staan. Dat viel al tegen want dat werd van 21.30 u. tot 1.30 u. wakker liggen omdat ik meestal rond 1.30 u. à 2 u. ga slapen.
De start met de autocar op dinsdagmorgen verliep bijna hilarisch. We vertrokken 20 min. te laat vermits er nog mensen (uit Bocholt?) mee moesten op onze bus. Dan hoorden we op de radio dat er verkeersopstropping op de autoweg was vanwege een zwaar ongeval; dus koos de chauffeur voor een andere weg. Met de gekende files op de Herentalsebaan, en vooral in Mortsel (op de Militaire baan) en daarna nog eens stapvoets rijden in de buurt van Walem. De mensen die in Battel mee op onze bus moeten hebben 2 uur en een half moeten wachten! Gelukkig stapte uit die groep een sympathieke en toffe compagnon die naast mij plaats nam. Na een koffiestop (met koek) in Bierges reden we verder naar St. Hubert waar de koude basliliek bezocht werd en we de kans kregen om vlug iets te eten. De brasserie die we wilden binnengaan was reeds gevuld met Neos-leden uit een vorige bus; dus zochten wij verder om er een croque-monsieur of een soepje te bestellen. Om 14.15 u. waren we stipt aan de bus. Vandaar ging het naar Marcassou waar we weer toekwamen terwijl de vorige groep er nog zat. Dat bezoek viel ons wat tegen, ook al kregen we van alles te proeven en konden we er wat kopen. Onderweg werd het landschap er wel steeds mooier uitzien maar het werd alras donker en zo kwamen we toe in Ol Fosse d'Outh waar het inchecken ook weer heel wat tijd in beslag nam. Om 20 u. werd iedereen gevraagd om samen te komen in de mooie congreszaal , om 21 u. kregen we ons avondeten (wat eigenlijk zeer ongezond is: de grootste maaltijd van de dag vlak voor het slapen gaan) Achteraf was er nog ontspanning voorzien in de bar, maar liet ik voor bekeken. De kamer was ruim, netjes met een groot terras en het was er heerlijk stil.
Woensdagmorgens werd ik wakker van mijn wekker en ik kwam als eerste van onze groep van negen aan het ontbijtbuffet toe om 8 u. Na het uitchecken kon ik naar de bus na eerst de 7 ezels boven in de wei een goeiendag te zeggen. Eén ervan balkte me toe. Jammer genoeg was ik mijn wortelen thuis vergeten. Het bezoek aan de huisbrouwerij 'Les trois fourquets' in Gouvy was echter een meevaller. De toffe brouwersgast die ons rondleidde deed dat excellent en communiceerde zeer vlot met de groep . Ook de proeverij boven verliep meer dan gesmeerd. Waar ze in de vorige bus begonnen te zingen, begonnen enkelen van Wommelgem yoga-oefeningen e.d. te demonstreren en ook Lupulus bier aan te kopen. Van daaruit reden we door een prachtig landschap op weg naar Spa. Daar kregen we dan 3 kwartier de tijd om iets te eten - wat we eigenlijk onmenselijk vonden. Omdat onze gids de chauffeur pas opriep om ons op te pikken als we terug met 50 waren,moesten we tot 20 min. wachten tot de laatsten uit Mechelen arriveerden. Van daaruit reden we naar Sol Cress waar we eerst een bezoek brachten aan de thermen om later koffie te drinken met taart. Rond 16.30 u. trokken we huiswaarts langs een andere weg om eerst de groep uit Limburg te laten overstappen in een andere bus en over Battel terug naar Synergie te rijden waar we anderhalf uur later dan voorzien aankwamen. Eens thuisgekomen moest ik meteen vertrekken naar Kandonklaar voor de parochieraad die om 19.30 u. begon. Daar moest ik vechten tegen mijn slaap en thuis moest er nog uitgepakt worden en wat post opengedaan.
Donderdag was het om 10 u. afspraak op de Groenplaats voor een koffie en het bijwonen van een oecumenische gebedsdienst die om 11 u. begon en drie kwartier duurde, waarna er wat werd gegeten en gedronken in 't Hof van Eden. Terug in Wommelgem ben ik naar 'Interieur Kultuur' gereden voor wat afspraken. En tegen 20 u. werd ik weer verwacht op het federatieteam dat rond 22 u. gedaan was maar waarna nog wat nagepraat werd en een glas geheven door de harde kern - dit tot 1.15u. Daarna weer met de fiets naar huis maakte dat ik rond 1.30 u. thuiskwam.
Vrijdag heb ik eens goed doorgeslapen tot 10.30u., ontbeten met de wekelijkse bezoeken aan de post, de markt, en nog andere lokale winkels. Dan een slaatje gemaakt met volle grond witloof, veldsla, appel en zelfgemaakte vinaigrette en nog wat huishoudelijk werk gedaan. Tot ik me nu eindelijk nog eens om 18 u. lekker warm in mijn pyjama kon zetten om achteruit te zakken bij de tv.Precies een eeuwigheid geleden! Daarvoor heb ik wel mijn bezoek aan WMH moeten afzeggen waar Johan Bonny te gast was.
Want morgen komt weer een lange dag waar ik na het afzeggen van 4 activiteiten eerst een kappersbezoek breng en nadien naar ons herfstfamiliefeest ga bij onze Guy. En hoe laat het daar gaat worden is niet in te schatten!
Zondag is het een familieviering in de kerk samen met Guy Mennen en na de middag rijd ik naar ons Kathleen omdat haar dochter jarig is en dan zien we Vince nog eens die op 10 februari 2 jaar wordt!
Dit terwijl ik naar een vernissage zou moeten in het centraal station te Antwerpen, er een autocar is ingelegd voor de uitvoering van de 'Sunrise Mass' door de Ghesellen in Middelburg, en er tevens een concert gepland is van Ortolaan in onze parochiekerk. Maar op een familiefeest wegblijven dat elk seizoen bij één van de vier kinderen wordt georganiseerd - dat is ook weer erg moeilijk!
Benieuwd waarmee onze Guy nu weer zal uitpakken, want de hoofdvogel heeft hij toch vorig jaar afgeschoten met de mooi versierde fruitbiscuit met de eetbare foto (in marsepein?) van de drie zussen erop. Omdat dat dessert ons zo compleet verraste zet ik de foto ervan nog eens op mijn blog. Gebakken bij een bakker in Rijkevorsel, waar je een foto aflevert en hij zorgt voor de rest! Een goed idee als er nog eens voor een verrassing moet gezorgd worden voor mensen die taart eten.
Nu ieder jaar een verrassing bedenken is ook niet evident- om een vaak gebruikt woord van Wilfried Martens te bezigen- maar bij onze Guy weet je nooit! 't Zal er vast wel gezellig worden en we zitten lekker warm binnen in Oostmalle waar ik toch 10 jaar van mijn leven gewoond heb vooraleer wij naar Wommelgem verhuisden. Hopelijk kunnen we onze calorieën binnen de perken houden. Want er zijn zo van die gevaarlijk lekkere dingen te eten en we zitten daar vanaf 15 u. tot 1.30 u (?) aan een salontafel met drank en hapjes, nadien aan een rijk gevulde 'koffietafel' en daarna weer aan de 'snoeptafel! Ik zal alleszins mijn breiwerk maar meenemen om met andere dingen dan eten bezig te zijn! En misschien ook al een mogelijke datum prikken einde januari (rond de verjaardag van ons vader) - want dan is het bij mij te doen!
Vorige woensdag: netwerkdag 'racisme keren' in De Loodsen
Weer een heel besloten groepje dat zich vooral boog over 'gedateerde' kinderboeken die niet klopten met de actuele leefwereld van de kinderen nu . Ik heb alle begrip voor nieuwkomers en allochtonen die zich niet welkom voelen hier. Maar ik vind wel dat zij soms echt serieus overdrijven... Zij vinden vooral dat de aangeboden kinderlectuur niet meer up-to-date is aan de nieuwe multiculturele situatie vooral in het grootstedelijk milieu en vergeten hierbij dat heel veel kinderen die op het platteland opgroeien geen weet hebben van de nieuwe realiteit met nieuw samengestelde gezinnen, tweeverdieners i.p.v. buitenhuis werkende vader en moeder aan de haard, de cultuur in gezinnen waar vader en moeder levenslang een uitkering krijgen en kinderen dit inhaleren als normaal en daarbij ze dan ook maar een 'illegale of andere bijverdienste zoeken. De samenleving is de laatste jaren hopeloos complex geworden en dit is dus niet zichtbaar in kinderlectuur. Eén vader ergerde zich aan zijn jonge kinderen die 'Jommekes-boeken' verslinden waar niets multicultureels in terug te vinden was. Wij kregen in een 'workshop' van een medewerkster van Globe uit de Rolwagenstraat een boekenlijst 'Positief omgaan met diversiteit" aangeboden. Hiermee zal ik wel eens naar onze bibliothecaris trekken. Achteraf zullen de aanwezigen ook nog een lijst boeken toegestuurd krijgen voor volwassenen. Ruth Dreessen deed goed haar best en de inbreng van de mensen uit de werkgroep was ook niet slecht. Toch verwijt ik veel van die 'gefrustreerde' nieuwkomers in onze cultuur gewoon een gebrek aan geduld. Zij houden gewoon geen rekening met mensen die na jaren samenleven in een homogene monocultuur meteen geconfronteerd worden met een zeer snelle en drastisch gewijzigde diversiteit waar jarenlange tradities zoals bv Sinterklaas en Zwarte Piet meteen rechtstreeks tot racisme worden opgeklopt!
Het panelgesprek met Abbie Boutkabout, Frank Stappaerts, Trees Verleyen en Jan Van Coillie verliep wel goed. Ook het contact met andere aanwezigen (mensen uit Davidsfonds-leesgroepen uit Sint-Niklaas),,Marijke Sanctorum, een oud-leerling van zovele jaren terug, Trees Verleyen, zus van ... enzovoort. Al bij al vond ik het positieve namiddag waar de persoon van Abbie Boutkabout me ook wel intrigeerde en vooral de naam Thomas Peeters waarmee ik al heel wat e-mailverkeer achter de rug had uiteindelijk een gezicht kreeg! Hij kwam me heel wat jonger voor dan ik me voorgesteld had.
Een mooie ligging in de prachtige Ardennen, met toffe uitstappen waaronder deze waarnaar ik het meest naar uitkijk: het bezoek aan de brouwerij 'Les trois Fourquets' waar men het voor mij ongekende maar veelbelovende 'Lupulus' bier brouwt. Alleen al de beschrijving ervan op de website met de botteling in champagneflessen van 75 cl dus, ofwel de opslag in vaten die is veelbelovend. Vooral het etiket en ook het glas ogen mooi met een pracht van een wolf erop! Het bier heeft een alcoholgehalte van 8,5°; dat is dus in de lijn van Omer, Hopus en Ommeganck. Als de smaak eerder bitter is dan zoet, dan moet het hier zeker beter gekend worden ... Als dit is, wat ik ervan verwacht; dan gaat er zeker een fles mee naar het PT - daar vind ik zeker mensen die mee willen proeven. En mijn broer, mijn schoonbroers + de mannen van mijn nichten krijgen dan ook wel een fles Lupulus cadeau i.p.v. een fles wijn! 't Wordt nu toch stilaan cadeautjestijd!
De ezelwandeling zal ook wel meevallen voor zover die ezels ook mee willen wandelen - ons Chris raadde me aan om toch maar enkele wortels mee te nemen. Het bezoek aan Marcassou, daar kijk ik ook naar uit vooral omwille van de filet d' Ardenne die ik hier zelfs niet vers gesneden kan aankopen. Dat ik hiervoor allemaal mijn computerles moet missen, vind ik nog steeds erg. Maar op 2 plaatsen tegelijk zijn; het is me nog altijd niet gelukt! Gelukkig kan ik voor die les terugvallen op mijn linkerbuur in de klas die me kan vertellen wat we hebben gezien in de les. Dan lezen we thuis maar de geziene leerstof in het goed geschreven handboek en trachten op die manier bij te blijven. Een verjaardagsfeestje missen in de namiddag vind ik minder erg; dat resulteert dan in een apart bezoek!
Geleerd van de erg vlotte brouwmeester van 'Les trois fourquets' die de groep excellent begeleidde: 'humulus lupulus' is de Latijnse naam voor hop; en zij doen in hun familiale brouwerij 2 keer hop in hun bier. De eerste keer Sloveense hop voor de bitterheid en achteraf nog eens andere hop voor de aroma's. Lupus is ook de Latijnse naam voor wolf, en lupulus is het verkleinwoord ervan of wolfje; vandaar de afbeelding van het wolfje op hun flessen en glazen. Wij dronken daar Lupulus van "t vat: eerst de lichte en nadien de donkere. Mij trof vooral de nasmaak en het verwonderde mij dat de donkere niet te stroperig was. Ik vond hem best te drinken, maar omdat ik een voorkeur heb voor blonde bieren kocht ik 4 flessen van 75 cl blonde en 1 donkere + 1 mooi glas . Het bezoek aan de brouwerij was de moeite waard. Maar de wandeling met de ezeltjes hebben we niet kunnen doen, maar ik heb ze wel een goeiendag gaan zeggen boven in de wei achter het complex van Ol Fosse d'Outh! Ik heb daar erg goed geslapen: mooie ligging in een rustige omgeving vlak aan de Ourthe.Wel is het hotel een zeer groot complex met een prachtige conferentiezaal; je kan er wandelen en fietsen, maar voor de rest staat de wereld er stil.
...je kan er ook wel veel tijd insteken, zeker als je op zoek bent naar iets dat misgelopen is en dat je uiteindelijk zelf wilt rechtzetten. De malware: 'Ads by Viewpassword' had ik zelf onwetend toegelaten (want vooraleer de voorwaarden te accepteren bij een gratis programma had ik onderaan het voorstel tot bijvoegen van... niet uitgevinkt. En in mijn configuratiescherm was het niet terug te vinden bij de programma's). En de ongevraagde pop-ups die overal verschenen hinderden mij ook erg. Die spyware kreeg ik zelf niet verwijderd en heb het overgelaten aan professionele interventie. Maar hyperlinks die overal opduiken in knalgeel op een witte achtergrond zijn gewoon niet meer te lezen. Alles wat aan en terug uit te klikken was, heb ik geprobeerd, ik heb op het internet gezocht, de Microsoft Community ingeschakeld en uiteindelijk vandaag bij 'Instellingen' en daarna 'Persoonlijke instellingen' alles uitgetest bij 'Hoog contrast' en 'Kleur' Daar kon ook de kleur ingesteld worden bij hyperlinks en alles werkt nu terug zoals het hoort.
Je stelt de beslissing steeds uit, maar uiteindelijk zie je meer en meer dat je echt niet meer zonder kan! Als je een ganse dag op weg bent, of een weekend of een midweek en je moet wachten tot je thuis je mailbox kunt openen - dat is echt niet meer te doen! Die apps, nog tot daaraantoe! Temeer daar onze leraar ons nu reeds warm maakte voor de cursus ' tablets en smartphones' die in september gegeven wordt door hem in Mortsel (tenminste als je met I-phone werkt). Ik was nochtans eerst van plan deze cursus als de laatste te beschouwen. Maar de volgende zou echter wel zinnig zijn om deze mogelijkheden ten volle te leren benutten. En vermits het over een dagcursus gaat en de verbinding met Mortsel uitstekend is...
Iedereen kent ze wel: de 'grote monden' in een gezelschap die steeds met veel bravoure en luide stem argumenteren met 'hun stokpaardjes' zo in de zin van: 'Vitamines zijn altijd en overal gezond', 'de mens is in wezen goed; 't is zijn omgeving of het systeem dat niet deugt', 'stoute kinderen bestaan niet', enzovoort.
