|
Op 20 oktober hebben we nog een bezoek gebracht aan de Olmense zoo. Het was er rustig- alhoewel er één klas rondliep uit Zoersel waarvan ik één scholier herkende als kleindochter van mijn vaste kapster. We hebben rustig het ganse wandelpad gedaan, in de tropenhal geweest en veel leuke dieren gezien, maar het meest van al hebben we genoten van de kat- waarschijnlijk een huisdier van de eigenaar. De kleine viervoeter liep daar hautain rond alsof het ganse park van haar was. Toen we ze na een toiletbezoek terug zagen bovenop een tafel konden we ze zelfs strelen.
Benieuwd of ze een stukje zou aannemen van de witte tonijn die ik had meegebracht samen met wat koude boontjes. En jawel; ze kwam dus steeds terug vragen tot ze de helft van mijn portie opgegeten had. Ons Chris wilde de poes ook wel bij haar hebben en haalde de kaas van haar brood er tussenuit en dat lustte ons roofdier ook! Zelfs brood met kaas nam ze aan.
Afin na deze middagvoederbeurt kon onze sociale poes haar roes gaan uitslapen in de wei aan de overkant van de weg- wat ze dan ook deed.
Nadien zijn we met veel aandacht (kattenliefhebbers als we zijn) alle grote wilde katten een bezoekje gaan brengen in hun kooi waar ze onverstoord lagen te slapen. Ook al zijn het roofdieren; 't zijn toch mooie schepsels...
In de speeltuin was dus één klas zich jolig aan 't amuseren met heel de tuin voor zich alleen. De voederbeurt bij de vossen hebben we ook gezien. Merkwaardig hoe de aanvankelijk lieve dieren zo agressief te werk gaan als ze dode kippen toegeworpen krijgen. Eén onder hen lukte er zelfs in naast het eigen exemplaar nog een van een andere vos te ontfutselen, met heel wat 'gevechten' tot gevolg. De vos ligt ook gevoelig in onze familie omdat ons moeder 'De Vos' noemde ook al had ze evenveel genen van 'Verboven'.
|
