Hier gaat geen dag voorbij of de voice-mail van mijn Belgacomlijn heeft een of twee berichtjes: soms ingesproken - soms gewoon ingelegd. Nochtans heb ik een gsm ! Maar veel van de mensen uit mijn leefwereld werken daar niet mee: en trouwens hij staat af als ik me met openbaar vervoer verplaats, als ik in de kerk ben of op een concert of in een vergadering. Als ik hem daarna vergeet terug aan te zetten, ben ik ook zó moeilijk te bereiken. Gelukkig zijn er nog de e-mails: die zijn altijd te lezen (op elk uur van de dag en de nacht) en je moet gewoon maar de knop "beantwoorden" indrukken - dat kan dan meteen ongeacht het onmogelijke uur. Jammer genoeg kennen of hebben veel vrienden en kennissen dat kanaal niet! Juliette, Julienne,Gilberte, Wimmeke, Maria Baets, ons Rita, de Jan Puimègekring, Tiny Taels zijn enkel telefonisch bereikbaar ! Communicatie is in dat laatste geval toch niet zo eenvoudig. (Ondertussen zijn ze bij de Jan Puimègekring ook al begonnen aan een e-mailadressenbestand van de leden. Dat noem ik vooruitgang!)
In stapjes,druppelsgewijs. Dat gaat traag, maar wel onzichtbaar, zonder onmiddellijk zichtbare veranderingen. Dan juist is volgehouden inspanning zo zwaar; maar geloof in jezelf, in je kracht moet het mogelijk maken de ingeslagen weg verder te zetten. De wijzigingen zijn subtiel en worden niet als omkering ervaren, maar wel als bijsturing. Bij ons vader heb ik al bekomen dat de goede radio op de plaats van de slechte komt te staan. Ook het gezelschap 's avonds moet wat minder met vergaderingen 's avonds en zo... De poets en het onderhoud bij mij thuis moeten ook eens onderhanden genomen worden - alleen is met ons vader zo weinig te bespreken. Als er iets gebeurt met iemand zijn "versleten" materiaal, worden er bij hem de vermeende familie- (bijna stameigenschappen) bijgesleurd die illustreren hoe gebrek aan zorg & onderhoud funest zijn voor alles wat in hun handen komt. Daar is niet tegenin te gaan ! (Alles wat misloopt in het leven is dus zo goed als altijd het gevolg van je eigen gedrag) Bij hem natuurlijk niet - als wij vroeger iets uit onze handen lieten glijden hadden we "stront in onze handen ?" ; als het bij hem gebeurde was het een ongeluk ! Niet reageren en zwijgen - dus doen of je het niet gehoord hebt is het enige verstandige alternatief. Hoe dikwijls heeft ons moeder zich van deze strategie moeten bedienen om de zaak leefbaar te houden ! En dan maar lelijk kijken en verongelijkt doen omdat je zo lang alleen zit ! Natuurlijk is het uitzichtloos om eerst al je broers en zussen te moeten afgeven en ook de vertrouwde buren; en zonder iets om handen blijft er veel "lege tijd" over die dodend is... Als mensen bij je wegblijven omdat je je zo dictatoriaal opstelt en dwingend de zaken in je huis regelt, mag je niet schrikken dat er mensen zijn die afhaken... Dus volgt er nog meer vereenzaming door je eigen moedwillig gedrag - maar wie heeft de moed om dat onder zijn ogen te schuiven ! En inzien dat ik mijn leven helemaal overhoop gooi als ik iedere middag tegen 12 u. en 17 u. voor warm eten en voor een broodmaaltijd zorg; met daarbij het opvolgen van wat er op is , dikwijls de aankopen doen, de administratie opvolgen en dan nog wat gezelschap houden bij de tv. op programma's en zenders waar ik nooit naar kijk met de gekende commentaar op veel nieuwsitems ; dat is teveel van het goeie! Gelukkig dat ons Chris er elke week gaat poetsen. Dat die daarvoor betaald wordt, vindt hij normaal want dat had ons moeder zo al geregeld; maar voor je eten hoef je toch niet te betalen ! Toch niet als je de ingedriënten al betaald hebt. Voor het eten klaarmaken wordt in principe geen cent uitgegeven ! Toch moet er tegen komende winter wel iets gebeuren . Hoe lang gaat hij nog kunnen autorijden ? En nu houdt hij ook de kat al buiten 1) omdat ze ruift maar 2) ook omdat vroeger in Merksplas de katten ook niet binnenkwamen. Het leven is er zeker niet eenvoudig op geworden !
Vroeger had ik én de school én mijn huishouden; nu is het mijn huishouden - als dat er nog een is- het huishouden van ons vader (met warm eten om 12 u. en brood om 17 u. + de aankopen en de vaat) en af en toe wat gezelschap , het bestuur van het Davidsfonds, Kind & Preventie, mijn concertleven, de ex-collega's, het p.t., de LBC, de politiek (alhoewel minder), de familie, vrienden en kennissen, Okra, KVLV en KAV en nu ga ik terug elk woensdag met Wanchai op de computer werken. Het seniorenturnen is er tussenuit gewipt en "Nederland in beweging" op Ned. 1 ook al. Ik heb de indruk geen greep meer te hebben op mijn leven - en dat mag niet blijven duren...
Je kan daar enorm veel tijd en energie in steken ! Je weet heel precies wat je wil; maar kan het nergens meer vinden. -Bv. het handwerkkraam op de markt is ermee gestopt; dus moet je ergens anders je wol kunnen aanschaffen - denk je ! Ondertussen ben je reeds verankerd aan de breiwol Regia silk maar de kleur (nr. 50) vind ik tot hiertoe nergens. (In één winkel kan ik die bestellen per 10 bollen mits betaling van een voorschot.) Nu breit dat hele donkerblauw niet zo goed omdat je daarvoor goed moet zien en veel licht nodig hebt en bij het tv-kijken merk je de fouten niet zo vlug meer op. Dus vind ik de aanschaf van 10 bollen onverantwoord. -De glazen theekan dan. Bij Mathot kreeg ik te horen dat ze Melitta niet meer volgen. Ze hadden wel een schattige theekan van Bodum voor maar 2 theeglazen (juist voor 1 theezakje). De grotere exemplaren hebben allemaal een systeem voor losse thee, waardoor je het deksel niet meer kunt gebruiken als je het recipiënt voor de theeblaadjes verwijdert. Losse thee brengt toch zoveel afwas mee, ik werk liever met builtjes ! -Dan nog de Snoopy-stickers; daarvoor kan ik terecht bij Club in Merksem - voor als ik daar nog eens kom. -En de Black label-koffie van Douwe-Egberts ? Waarschijnlijk vervangen door Black ! Maar dat is niet krak dezelfde! -Ook zo met de Effi dressing - groene stop! Die was eerst met look erin - heel lekker . Zonder iets te zeggen laat men de look eruit; net als je een verpakking van 3 flesjes heb gekocht. Dus dan maar ongebruikt laten vervallen ! -Ook nog een boekbestelling langs internet; na een maand wachten, krijg je te horen dat het boek is uitverkocht. En zeggen dat ik dat boek heb besteld nog dezelfde avond dat Jos Brink zijn boek voorstelde in de laatste show.
Hij bloeide inderdaad in december; maar nu staat hij wer in bloei! Zou dat ook al komen door de opwarming van de aarde ? Maar het andere potje dat binnen in de living staat bloeit niet. De bloeiende plant staat in de keuken- nogal dicht bij het raam. Waarschijnlijk heeft het meer zonlicht en warmte gehad . Daarom !
Eigenlijk moet ik gaan slapen. Want morgen is de uitvaartdienst voor tante Wieza. Dus moet ik er tijdig uit en schrijf ik later wel bij ... Mijn agenda moet nog bijgewerkt worden, ik moet dringend naar de bib; deze week ook nog eens surfen op die websites voor Wanchai. Ook de poets hier en het koken moet dringend terug naar mijn hand... Het winkelen in "Het wollen bolleke" of bij Cecile wordt steeds maar op de lange baan geschoven; zelfs de bezoekjes bij Sus en Wim of bij Julienne ... Ik ben dit schooljaar maar één keer in de school geweest. Ook zijn de problemen met mijn tanden nog niet opgelost. Ik moet me ook dringend wat meer loswerken van ons vader. Wanneer kan er hier eens grondig van alles op punt gezet worden ! Ik kom hier enkel nog om te slapen, wat tv te zien, te wassen en te strijken en wat te surfen; en dit in de voormiddag vóór 11 u. en 's avonds na 20.30 u. als ik niet naar een vergadering moet. Sinds 5 maart 2006 is er veel veranderd hier... Ik moet dringend heroriënteren en met meer overleg werken.
Gisterenavond met Lies Veys en haar man naar een optreden van "Up with people Cast A 2007" geweest omdat zij gastgezin waren voor Lauran uit San Francisco en Yasuyo uit Japan. Een bruisende show met knappe nummers: wervelend, dynamisch, kleurrijk en ietwat opgepept met knap gebruik van een groot scherm op de achtergrond. Het is net ""een broederschap" : al degenen die ooit meegegaan waren + al degenen die erbij betrokken zijn met tevens nog een mogelijkheid tot werving (www.upwithpeople.org .) bringing the world together Een zeer mooi nummer was: "It takes a whole village to raise a child" met op het scherm de Nederlandse vertaling met inschakeling van een rijtje mooi uitgedoste kinderen uit de omgeving. Trouwens het aankondigen gebeurde zeer spontaan door verschillende leden waarvan de meesten uit Nederland. Nummers als "Ounce of positive" en het Japanse nummer als antwoord op 11 september waren tekenend. Evenals: We 'll be there en The sound of peace. Een evenement dat niet te missen was ! En bruisend, zoals te verwachten was ! En bont internationaal en aanstekelijk gezelschap van een zestigtal jongeren die kunnen zingen en dansen en presenteren. (Hoofddoeken waren er niet bij; trouwens ik betwijfel of er één meisje uit de Arabische wereld een half jaar mee mag reizen in een gemengd gezelschap!)
Vanmorgen met een bus te vroeg (de vorige die te laat vertrokken was) naar Antwerpen gereden- op den duur voorbijgestoken door de bus die 20 minuten later moest volgen. In het station 2 ticketten gekocht op zoek naar spoor 24 (dat is op -3) Wat een gedoe in deze nieuwe constellatie ! Renaat Vissers had erbij moeten zijn ! Hij die iedere keer de werkzaamheden kwam opvolgen! Terug naar boven (op weg naar Panos voor een koffie) Wimmeke op de roltrap zijn voorbijglijden. Die had geen zin om al die roltrappen te doen. Dan maar een L-trein genomen die op spoor 3 B stond te wachten. In de trein gezelschap gekregen van een Waaslander die nog mobiel was en ook nog fris bleek te zijn tussen de oren. In Brussel zuid had Wim niet de moed om de weg te voet af te leggen wegens bergop en moesten we een hele zoektocht afleggen naar een eventuele bus van de MIVB. Dat werd dan met de 27 één halte tot aan de Hallepoort (aan 2 euro). Dan kwam een nog even lang stuk bergop tot aan de kerk. Daar aangekomen recht naar brasserie Verschueren voor wat dagsoep met brood. Ik had ondertussen al gaan lezen dat de middagdienst om 12.30 u. begon en de kruistocht om 15 u. De middagdienst verliep als gewoonlijk maar de wondermooie stem van de voorgangster was er deze keer niet bij. Na de dienst hebben we in de zon naar het grote marktplein gewandeld en er op een bank gerust. Op de terugweg Gunther Dauwen gepasseerd op een terras (hij werkt daar in de buurt) en iets gaan drinken in "La Porteuse d'eau - een prachtig artnouveaugebouw. Om 3 uur begon de kruisweg die langer dan 1 uur duurde en wel vermoeiend was in het Frans. Daarna met bus 48 naar De Beurs gereden. Daar wat winkels gekeken in de Boterstraat, de Grote Markt, de Heuvelstraat en de galerijen. Nog iets gedronken en naar het Centraal station gegaan. Daar de trein van 18.25 u. naar Essen aan spoor 5 genomen en natuurlijk beland op -3 aan spoor 21: dus toch met die roltrappen naar boven gemoeten. Thuisgekomen mijn post nagekeken en nog steeds niet het pakje toegekregen met het boek van Jos Brink. Volgens een mail van Cosmox moest het pakje in mijn brievenbus beland zijn op dinsdag, 27 maart. Dat is dus de 2de keer dat ik zo vaar. 2 keer vruchteloos op de levering van een boek gewacht, dit doorgemaild en gewacht op een brief die ik ondertekend moest terugsturen dat het boek niet toegekomen was, wachten op een 2de zending om daarna de betaling te kunnen doen. ( Volgens mijn buurman postbode gebeurt die levering door privé firma's en niet door de post.) Dat is dus waarschijnlijk de laatste keer dat ik langs deze weg een boek bestel. (Had ik op 24 maart naar de Leopoldstraat gereden, dan had ik meteen mijn boek kunnen meebrengen) [ 22 374 ]
Vandaag tevergeefs een boek en een envelop in de brievenbus verwacht. Op dat boek wacht ik reeds sinds 22 maart. Had eerder naar de boekhandel moeten stappen, want ondertussen is het daar reeds uitverkocht maar reeds terug besteld. Dan maar wat rondgeneusd in "De 3 leliën" en er mooie engeltjes gevonden. Er eentje uitgekozen voor Wimmeke haar verjaardag en tevens laten inpakken. Moet dat dan nog wegdoen want ook de dvd van de 3de nacht van de geschiedenis moet ik laten zien, liefst bij Anneke. En voor Sus 4 flesjes Loterbol meenemen ( om te trakteren aan de Ronny)
Dat is dus 1 dag meer dan gisteren. Vandaag naar Ranst gereden voor "Kind & Preventie" en daarna nog een schriftje aangekocht bij Francken voor de aanwezigheden van de comitédames . Nadien nog even naar de paasviering van KAV geweest in de kerk; maar niet naar het paasmaal in de Familia. Morgen mijn mails in 't oog houden en overmorgen mijn rekeninguittreksels nakijken om tezien of ik nog een lidkaart af te leveren heb. En op uitkijk staan voor de aflevering van het bestelde boek van Jos Brink.
Dat geeft een heel ander gevoel dan 62 j en 2 weken ! Waarom tellen wij onze leeftijd in jaren en niet in dagen ? In levenservaring geven dagen een heel andere visie dan jaren. Alleen worden de getallen in dat geval "onbeheersbaar"; ook kon men vroeger misschien niet met zulke grote getallen tellen. Er gebeurt ook niet iedere dag iets wereldschokkends in je leven - wel vind ik dat je iedere dag iets te leren hebt - levenslang leren, weet je wel ! 't Is ook moeilijk voor het geheugen. Stel je voor : een aanmeldingsfiche met leeftijd: 22 371 dagen. Oh nee; dat was gisteren of eergisteren ! Het zou ons misschien heel wat geheugentraining meegeven. Toch voel ik iets voor deze telling... Hoe lang , dat kan ik nu niet zeggen...
Ik ben bijna nooit thuis om tv te kijken; maar nu had ik toch weer geluk dat ik nog juist Jos Brink heb kunnen volgen! Die mens komt mij altijd zo fijnbesnaard over en hij heeft ook altijd nog een boodschap te brengen. Wat hij vertelde over de oecumenische kerk in Amsterdam, vond ik gewoon schitterend. Wat hij te vertellen had, klonk zó overtuigend en gedreven dat ik meteen bij Cosmox zijn pas verschenen boek heb besteld. Ik kan er niet aan doen: Jos Brink staat net als Paul Van Vliet en Herman Van Veen zeer hoog aangeschreven.(Ik vergeet nooit zijn laatste optreden in de Arenbergschouwburg: "Er wordt gestrooid")
Als het lukt, kunnen ook wij - zonder grote ingrijpende veranderingen of schokkende gebeurtenissen - je weet nooit ...binnen 3 jaar genieten van gratis openbaar vervoer bij De Lijn en bij TEC en aan een zacht prijsje België rondtoeren met de trein. Als je met "lede ogen moet aanzien dat leden uit je groepje naar Hasselt kunnen reizen aan 4,00 terwijl de -65-jarigen daarvoor 15,40 moeten neertellen; dat maakt een minder-uitgave van 11,40 voor maar één uitstapje. En eigenlijk vind ik heel deze maatregel niet correct ! In het OCMW betaal je bijna alle diensten volgens je inkomen op je belastingbrief - maar dit is ongeacht het inkomen vanaf een afgesproken leeftijd. Dan vind ik het Franse systeem "eerlijker" - alhoewel ook niet volgens inkomen (niet werkbaar), maar de leeftijdsgrens ligt lager ! Aan halve prijs net als de grote gezinnen; maar dan vanaf 60 jaar! Zo lang niemand het aandurft om deze "verworvenheid" af te schaffen of bij te sturen, is het aftellen naar 65 jaar ...
Vorig jaar was die dag niet te vieren, juist één week na de gebedsdienst voor ons moeder -niet dat daar nog voor moest gebeden worden - wel dankbaar herdacht in een sfeer waar voor dankbaarheid nog geen ruimte was... We zijn nu 1 jaar later ; een jaar is niks ! We hebben ons allen - willen of niet - in de nieuwe toestand moeten leren stellen. En 't leven gaat verder, maar anders... De zorgen gaan nu naar ons vader; ook ons moeder maakte zich steeds zorgen over zijn gezondheid. Het eten smaakt hem niet meer: alleen de pudding - die wordt nog wel eens geapprecieerd en ook de soep (als die gemaakt is van prei uit den hof - bio dus !) Nog grotere problemen zijn de eenzaamheid na 60 jaar samenzijn, het gemis van overleden broers, vrienden en buren, de tv waar "niets op te zien is", geen kaarters vinden die van zijn niveau zijn, niks omhanden hebben in huis waar ons moeder alles deed. Dus wordt er in de relax veel "getobd". Want zijn lichaam laat het ook stilaan afweten: heel vlug buiten adem zijn en buiten niks meer kunnen doen waar hij vroeger zo hard kon werken. Voor mij komt er nu heel wat zorg bij kijken waar ik toch ook mijn verenigingsleven, mijn concerten en "uitjes" niet wil laten vallen. Ik voel nu al dat ik veel minder beschikbaar ben aan de telefoon thuis, dat ik het contact met Wimmeke en Sus niet voldoende onderhoud, ook de lessen op de LBC wil ik blijven volgen en het maandelijkse consult op "Kind & Preventie" ligt mij nauw aan het hart. Dan zijn er nog de Ria, en Julienne en Juliette waar ik ook goed contact mee wil houden, en zeker de familie die ons moeder zo nauw aan het hart lag. Als je de vergaderingen van het Davidsfonds, het parochieteam, de adviesraden en de politiek nog meerekent, dan zijn we bijna rond.Ondertussen is het seniorenturnen stilletjes ertussenuit geglipt, en heb ik mijn keuken niet meer helemaal zelf in handen. (Ons vader wil bloemige aardappelen met saus; ik gewoon gestoomde puur natuur. Ik kan moeilijk dingen klaarmaken, die hij niet verteert...) En hij wil wel dat ik er iedere dag kom eten : liefst 2 keer: de middag precies om 12 uur en 's avonds juist om 17 u. En voor lezen rest er ook nog weinig tijd nu - zelfs de krant blijft ongelezen! (Lezen bij ons vader bij een tv die hard staat en aandacht vraagt, vind ik vermoeiend; en 's avonds laat bij me thuis ben ik er ook te moe voor.) Hoe een leven kan veranderen; en toch moeten we zien om er het beste van te maken! Dus gaan we morgen gewoon terug aan de slag ! [Morgen worden het schorseneren in melksaus met varkenshaasje en gekookte aardappelen - en er staat nog juist één potje pudding (als dat vanavond niet is gesneuveld.)]
Vanavond een reusachtige avond beleefd: grandioos,subliem, fenomenaal! Een avondje Herman Van Veen in de Arenbergschouwburg ! Met alles erop en eraan. Om te beginnen een zachte Lavazza koffie gesnoept in de Antigoon, waar ook nog Wommelgems volk zat. In onze loge (nr.8) toch nog goed kunnen volgen . Alle vier de mensen op de scene waren zeer muzikaal; maar Herman was onovertreffelijk vooral waar hij opera speelde: gewoon niet te doen ! Na de voorstelling kwamen er nog enkele "achterafjes" en dit tot 23.10 u. Toen we na de voorstelling de tramhalte naderden, kwam daar net een 24 aangereden. En zo konden Julienne en Juliette en ik nog net de bus nemen van 23.45 u. i.p.v. die van 0.30 u. Ik zou iedereen die van het poëtische, clowneske en muzikale optreden van Herman Van Veen houdt, aanraden om naar de Arenberg te gaan - maar ik vrees dat alle 12 de voorstellingen zo goed als uitverkocht zijn. Jammer, want zulk een avond - dat is gewoon onbetaalbaar !
Bij mij verschijnen er zo altijd onverwachte vensters op mijn scherm. Ik kan dat negeren, maar niet als dat blijft terugkomen. Dus maar op zoek om dat dus op te lossen. Dat schijnt dan inderdaad gelukt te zijn. Alleen vond ik niet meteen al mijn Excel documenten terug in het Excel startvenster. Natuurlijk zaten er documenten verborgen in mappen - en dat was ik vergeten. Vandaag terug naar de les na een week krokusvakantie - dat is dus 2 weken geleden ! Een goeie les, maar toch met heel wat herrie door van die dames die er geen gewone zijn. Dit jaar heel ander volk dan in vorige cursus; ik mis nog steeds de klas van internet 2 met een veel toffere groep dan nu. Maar we hebben geduld; 't kan misschien nog iets gemoedelijker worden - sommige mensen vallen wel mee! Maar er zijn er ook andere !!!
Ook al zien we de krokusjes en de sneeuwklokjes bloeien, en is het al wat langer licht, toch is het nog volop winter, want die is nog geen 2 maanden bezig... Vanavond een "error " in het antivirusprogramma waardoor Norton Antivrus moest gedëinstalleerd en terug geïnstalleerd worden - wat een gedoe ! En ook mijn taakbalk ziet er nu anders uit ! Benieuwd hoe het zit met het abonnement ?
De meeste fouten zijn stom: maar de deze werd bijna hilarisch ! Het laatste werkjaar ben ik er maar meteen aan begonnen: het kasboek van Residentie Damiaan bijhouden in Excel - dit terwijl ik de cursus nog moet volgen. Een kwestie van bijhouden en opvolgen in de rekeninguittreksels en VOORAL: veel minder werk bij de voorbereiding van de algmene vergadering! Dat dacht ik dus! Hoorde daar ook nog een financieel jaarverslag bij! Dus : kasboek afdrukken, alle verrichtingen afpunten en de sommen per item in de goede kolom plaatsen; per kolom de autosom invullen, het verschil bij aanvullen om het tegoed te kennen en nadien de 2 tegoeden (die van de garages en die van de appartementen) samentellen. Zó gebeurd. Maar met een verschil van + 22 !Dus op zoek naar de fout ! Alle getallen nagekeken, de rekeninguittreksels één per één nagecheckt, de sommen opnieuw gemaakt! De fout was niet te vinden!Maar ik wou niet gaan slapen vooraleer ik de fout ontdekt had. Dus een overbodige controle van het kasboek met gegroepeerde bedragen; kasboek klopte dus. Met nazicht van de rekeninguittreksels en het cash geld kon het niet anders of HET KASBOEK MOEST JUIST ZIJN ! Dan maar terug het financieel verslag afgepunt, herteld en overlopen. Nog steeds ongeveer 22 euro meer! Uiteindelijk heb ik me gewonnen gegeven . Ik kon maar blijven afprinten, herbundelen enzovoort; er kwam geen schot in de zaak. Dan toch maar gaan slapen met in mijn bed steeds maar met die niet te vinden fout in het verslag bezig. 's Morgens opgestaan met na het ontbijt de hopeloze zoektocht in het verslag naar dé fout. Weer niet te vinden. Nog maar eens de rekeninguittreksels doorbladerd en jawel: in het kaftje van de spaarrekening dat ocharme 2 blaadjes bevatte, zaten die 2 blaadjes toch wel foutief geordend: eerst afschrift nr. 3 en daarna afschrift nr. 2: : Natuurlijk was de creditrente van 22,27 ingeboekt zowel in het kasboek als in het financieel verslag maar de slotsom van het kasboek klopte niet omdat bij de spaarrekening een foutief slotbedrag was aangegeven ( het vorige bedrag -zonder die creditrente) En als één van de termen van een som foutief is, dan is ook de som fout. Dus maar het juiste eindbedrag van de spaarrekening ingevuld en alles klopte als een bus ! De fout zat dus niet in het jaarverslag, maar wel in het kasboek; en ik die meende dat het andersom was omdat ik van de bankpapieren was uitgegaan - waarvan één mapje foutief was gebundeld en dus het laatste blad NIET het saldo gaf.
Stel: je moet 's avonds nog dringend een noozakelijke afspraak maken met iemand zonder gsm of internet. Je bent afgesproken met vrienden voor een avondje uit een weet dat het laat zal worden. Dus bel je de persoon die je nodig hebt op, maar die blijkt niet thuis te zijn. Na 10 beltonen schakelt men automatisch over naar een Belgacomdienst om je boodschap in te spreken. (Je hebt dat al meerdere keren gedaan en volgt de procedure.) 's Nachts rond 1 u kom je thuis en druk je 1230 in en beluister je een bericht van de persoon die je wou bereiken maar die duidelijk je boodschap niet gehoord heeft. Want zij maakt een afspraak waarop je moet anticiperen maar daarvoor moet je haar contacteren - om 1 uur 's nachts ?!? Dus besluit je maar om je wekker op 6.45 u. te zetten, en te trachten haar 's morgens nog te bereiken. Na een korte nachtrust met tegenzin opgestaan, ontbeten en me klaargemaakt met een telefoon naar ...; weer geen antwoord. Dus ofwel weg, ofwel niet in Wommelgem, in alle geval de afspraak gemist. Pech... Dan maar de planning omgegooid en aan andere zaken begonnen... Met een gsm of e-mailadres had het waarschijnlijk niet misgelopen !
Soms heb ik dat wel eens nodig - en als je Rail pass die overmorgen vervalt dan nog net 2 lege lijnen over heeft ; dan is de beslissing vlug genomen. Na het dokters- en apotheker en groentewinkelbezoek de bus op om de trein te nemen van 10.51u. Zelfs nog de tijd om te plassen en een koffie te drinken bij de Panos! Krijgen we daar op het laatst nog een spoorwijziging van spoor 6 naar spoor 5! Dat belooft ! Naar Brussel sporen verliep toch normaal - zelfs geen controle - met aankomst om 11.30 u. vlak voor het centrale gedeelte in het Noordstation. Net nog de tijd voor een koffie in de Panos. Om 11.45 u. de trein naar Luxemburg aan spoor 7 (enkel de 3 laatste rijtuigen reden in Namur verder door naar Arlon). Daar zat ik dan na de stations Schuman en Luxembourg met volle teugen te genieten van de overweldigende beelden van berijmde bomen en sneeuwwitte hellingen. Met mijn voeten op een steuntje , een sudoku voor mij en mijn cafeïnepeil okee; dan nog 2 kranten mee, 1 leesboek, eten en drinken ! In wagon 513 zat rustig volk: allemaal mensen alleen, met een boek, nota's, studiewerk, een laptop. Dat is wat mij hier nog ontbrak: een mp3-speler in mijn oren en een notebook voor mijn neus. Toch is mijn gelukzalig gevoel zo goed als compleet. Alleen weg- zonder beslommeringen- prachtige beelden, een warme zit- niks tekort en vanavond terug thuis- wat wil je nog meer ! Voorbij Ottignies is het landschap met geen geld te betalen! En dit voor maar 13,00 heen en terug !In Namur kwam de schooljeugd bij op de trein met iets meer rumoer - maar 't was te doen. Voorbij Ciney en Marloie genoten van de ruimte en de vergezichten; en ook van een prachtig kronkelend water naast de sporen. 1 u en 3 kwartier sporen van Brussel naar Arlon: machtig ! In Arlon van 14.30 u. sanitaire + koffiestop, blokje rond gestapt en de trein terug genomen van 14.46 u. Een mooie dag beleefd met veel herinneringen en heel wat mentale energie opgedaan!
Vroeger had ik én de school én mijn huishouden; nu is het mijn huishouden - als dat er nog een is- het huishouden van ons vader (met warm eten om 12 u. en brood om 17 u. + de aankopen en de vaat) en af en toe wat gezelschap , het bestuur van het Davidsfonds, Kind & Preventie, mijn concertleven, de ex-collega's, het p.t., de LBC, de politiek (alhoewel minder), de familie, vrienden en kennissen, Okra, KVLV en KAV en nu ga ik terug elk woensdag met Wanchai op de computer werken. Het seniorenturnen is er tussenuit gewipt en "Nederland in beweging" op Ned. 1 ook al. Ik heb de indruk geen greep meer te hebben op mijn leven - en dat mag niet blijven duren...
Hij bloeide inderdaad in december; maar nu staat hij wer in bloei! Zou dat ook al komen door de opwarming van de aarde ? Maar het andere potje dat binnen in de living staat bloeit niet. De bloeiende plant staat in de keuken- nogal dicht bij het raam. Waarschijnlijk heeft het meer zonlicht en warmte gehad . Daarom !
Gisterenavond met Lies Veys en haar man naar een optreden van "Up with people Cast A 2007" geweest omdat zij gastgezin waren voor Lauran uit San Francisco en Yasuyo uit Japan. Een bruisende show met knappe nummers: wervelend, dynamisch, kleurrijk en ietwat opgepept met knap gebruik van een groot scherm op de achtergrond. Het is net ""een broederschap" : al degenen die ooit meegegaan waren + al degenen die erbij betrokken zijn met tevens nog een mogelijkheid tot werving (
Vanmorgen met een bus te vroeg (de vorige die te laat vertrokken was) naar Antwerpen gereden- op den duur voorbijgestoken door de bus die 20 minuten later moest volgen. In het station 2 ticketten gekocht op zoek naar spoor 24 (dat is op -3) Wat een gedoe in deze nieuwe constellatie ! Renaat Vissers had erbij moeten zijn ! Hij die iedere keer de werkzaamheden kwam opvolgen!
Dat geeft een heel ander gevoel dan 62 j en 2 weken ! Waarom tellen wij onze leeftijd in jaren en niet in dagen ? In levenservaring geven dagen een heel andere visie dan jaren. Alleen worden de getallen in dat geval "onbeheersbaar"; ook kon men vroeger misschien niet met zulke grote getallen tellen. Er gebeurt ook niet iedere dag iets wereldschokkends in je leven - wel vind ik dat je iedere dag iets te leren hebt - levenslang leren, weet je wel !
Ik ben bijna nooit thuis om tv te kijken; maar nu had ik toch weer geluk dat ik nog juist Jos Brink heb kunnen volgen! Die mens komt mij altijd zo fijnbesnaard over en hij heeft ook altijd nog een boodschap te brengen. Wat hij vertelde over de oecumenische kerk in Amsterdam, vond ik gewoon schitterend. Wat hij te vertellen had, klonk zó overtuigend en gedreven dat ik meteen bij Cosmox zijn pas verschenen boek heb besteld. Ik kan er niet aan doen: Jos Brink staat net als Paul Van Vliet en Herman Van Veen zeer hoog aangeschreven.(Ik vergeet nooit zijn laatste optreden in de Arenbergschouwburg: "Er wordt gestrooid")
Als het lukt, kunnen ook wij - zonder grote ingrijpende veranderingen of schokkende gebeurtenissen - je weet nooit ...binnen 3 jaar genieten van gratis openbaar vervoer bij De Lijn en bij TEC en aan een zacht prijsje België rondtoeren met de trein. Als je met "lede ogen moet aanzien dat leden uit je groepje naar Hasselt kunnen reizen aan 4,00 terwijl de -65-jarigen daarvoor 15,40 moeten neertellen; dat maakt een minder-uitgave van 11,40 voor maar één uitstapje.
Vorig jaar was die dag niet te vieren, juist één week na de gebedsdienst voor ons moeder -niet dat daar nog voor moest gebeden worden - wel dankbaar herdacht in een sfeer waar voor dankbaarheid nog geen ruimte was...
Vanavond een reusachtige avond beleefd: grandioos,subliem, fenomenaal! Een avondje Herman Van Veen in de Arenbergschouwburg ! Met alles erop en eraan. Om te beginnen een zachte Lavazza koffie gesnoept in de Antigoon, waar ook nog Wommelgems volk zat. In onze loge (nr.8) toch nog goed kunnen volgen . Alle vier de mensen op de scene waren zeer muzikaal; maar Herman was onovertreffelijk vooral waar hij opera speelde: gewoon niet te doen ! Na de voorstelling kwamen er nog enkele "achterafjes" en dit tot 23.10 u. Toen we na de voorstelling de tramhalte naderden, kwam daar net een 24 aangereden. En zo konden Julienne en Juliette en ik nog net de bus nemen van 23.45 u. i.p.v. die van 0.30 u.
Bij mij verschijnen er zo altijd onverwachte vensters op mijn scherm. Ik kan dat negeren, maar niet als dat blijft terugkomen. Dus maar op zoek om dat dus op te lossen. Dat schijnt dan inderdaad gelukt te zijn. Alleen vond ik niet meteen al mijn Excel documenten terug in het Excel startvenster. Natuurlijk zaten er documenten verborgen in mappen - en dat was ik vergeten.
Ook al zien we de krokusjes en de sneeuwklokjes bloeien, en is het al wat langer licht, toch is het nog volop winter, want die is nog geen 2 maanden bezig...
:
Soms heb ik dat wel eens nodig - en als je Rail pass die overmorgen vervalt dan nog net 2 lege lijnen over heeft ; dan is de beslissing vlug genomen. Na het dokters- en apotheker en groentewinkelbezoek de bus op om de trein te nemen van 10.51u. Zelfs nog de tijd om te plassen en een koffie te drinken bij de Panos! Krijgen we daar op het laatst nog een spoorwijziging van spoor 6 naar spoor 5! Dat belooft ! 
