PROSPER en OMER WILLEMARCK. Deel V- Gy.

De Noordstraat Deel XXXXIV.

We gaan nu terug naar Victor Willemarck in de Noordstraat. De derde zoon van Victor Willemarck, PROSPER WILLEMARCK (03 11 1896) was gehuwd met Dina Allaert (Wevelgem 26 06 1896). Als dertigers, lieten zij een mooi huis optrekken in de Nieuwstraat nummer 53 dichtbij de woning van kunstschilder Nestor Martens, vroeger woning van huisschilder Edmond Martens (1885) en Adrienne  Verminck in nummer 59.

In die rij mooie huizen, woonden in de jaren 50: herbergier Maurits Van Hyfte (1903) en Clara  Longueville in nummer 45, Frans Van Nevele - Begyn, Jozef Van Den Bossche - Bruneel, auto- en fietshandelaar Maurits De Waele  en Barbara  Reyniers nummer 51, Sylvain Ysebaert (1894) en Elodie Loeys  in nr. 53, auto- en fietshandelaar Ernest Geyssens (1889) en Alice Van Hoecke in nummer 55, Omer Willems (1901) en Margriet  Van Landschoot in nummer 57 met verder, herbergier Honoré De Vos en Celesta  Vermeulen in nummer 65, de familie Janssens,  Van Rie, enz…. Een huizenrij met mooie geconserveerde en geklasseerde gevels trouwens en enkele heel bekende namen in Maldegem. Talrijke zaakvoerders hadden toen de mogelijkheden een nieuwe zaak uit te bouwen en mooie woningen te laten optrekken. Romain Willemarck (1893) en Elisa Compernolle, ouders van Denise Willemarck had er bij voorbeeld de prachtige woning waar nu Lingerie Sheila gevestigd is, nummer 63.

De architect van de woning van Prosper Willemarck en Dina Allaert was Fr. Vandendael uit Leuven, die vroeg 1750 BF (43 euro), of dat de enige rekening was die Prosper Willemarck kreeg is niet gekend, meestal werd er betaald na elke grote taak die was afgewerkt.

De volledige beschrijving vermeldt elk detail van aankoop, ondertekend door de architect en de aannemer Alfons Borgonjon – De Brabander  uit de Noordstraat 60 (nu Huyze De Baere); die volgens de factuur, poutrellen (balken), dubbele binnen- en buitendeuren, kasten, planchetten, zolder- en keldertrap, rolluiken, dakvensters, ramen, voegwerk, enz. voor zijn rekening nam, voor een totaalfactuur van 105519,76 BF, 2637,6 €. Alle facturen verzonden eind jaren 20, begin 1930 werden bewaard, waren opgesteld in het Frans en zijn stille getuigen van de dure materialen die gebruikt werden voor het optrekken en afwerken van het gebouw o.a. parket van Hongaarse eik aan 155 BF de vierkante meter….. We moeten er geen tekening bij maken. Alle materialen werden verzonden per spoor en waarschijnlijk afgehaald met paard en wagen aan het station in Maldegem.

De voorbereidingswerken vanaf 27 november 1928, delfwerk, fundering, gewapend beton, stenen lossen en plaatsen, timmerwerk, kroonlijsten gevel, goten achtergebouwen, plaatsen van platte pannen, zink, loodwerken, afloopbuizen, keldervloer en andere vloeren, chambrands en bekleedsels, regenput, vergaarput, afleiding putten, pomp put, trottoir of terras achteraan, bedroeg

100314,78 BF of 2 507,8 €.

Een kachel van de firma Michel Van Geen – De Pauw uit Gent van 1 696 BF, een moderne schouw van wit-blauw marmer van de natuursteenhandel F.W. Legon Fort – Lapin, 41, uit Brugge van 1908 BF, marmeren plinten, schouw, venstertabletten, sokkels in koninklijk rood marmer van Dejaffe Frères van Mazy voor een totaalprijs van 6192 BF. In elk vertrek werd één schouw geplaatst: twee salons, eetkamer, keuken en  achterkeuken, slaapkamers …. Om vervoerkosten te sparen werd meteen de levering voor de heer Perquy verzonden, met de vraag aan Prosper Willemarck om de bestelde goederen aan Perquy door te geven. Alle materialen kwamen van redelijk ver maar de elektriciteit werd uitgevoerd door J. Reyniers - Perquy uit de Marktstraat 20, Maldegem voor een totaalbedrag van 1716,90 BF. Spiegelruiten en krukken werden dan ook geleverd door Marcel Geernaert - Van Parys Noordstraat 151, schoonvader van Vital Van Landegem, voor een totaalsom van 1634,60 BF. Gabriel De Lille leverde op 15 augustus 1928 een juweel of horloge van 155 BF met twee jaar garantie. En de radiohandel De Lille, Noordstraat 15 leverde een duur apparaat  van 7338,8 BF op 5 april 1928. Wie uitgebreide informatie wil verwerven over het fenomeen RADIO in Maldegem, kan het artikel lezen in het Ambacht, Maldegem Jaarboek  1998, p 7 – 50.

Grote sommen allemaal als je bedenkt dat het uurloon van een arbeider in Maldegem eind jaren 20, beginjaren 30 gemiddeld 75 centiemen per uur  bedroeg, brutoloon ongeveer 45 frank per dag. Met een verschil voor geschoolde en ongeschoolde arbeiders. Alle materialen kwamen van heinde en verre en moesten dan nog geplaatst worden. Voorwaar Prosper Willemarck was een welvarend man! Hij kon zich een juweeltje van een huis veroorloven.

Prosper Willemarck was bediende van de Burgerlijke stand in Maldegem op het gemeentehuis. Hij was getrouwd met een West-Vlaamse dochter van vlashandelaars, Dina Allaert, maar ze hadden geen kinderen.

Prosper Willemarck heeft de stamboom van de mannelijke leden Willemarck opgesteld, in een mooi handschrift. Na de oorlog deed Prosper Willemarck ook het nodige schrijfwerk naar de provinciale directie voor Oorlogsschade in Oost-Vlaanderen. Hij kwam op voor de geteisterden in Maldegem: Maurits Cromheecke, Moerhuize 65, Henri Werrebroeck, Lieveberm 37, Theophiel de Vreeze, Krielstraat 8, Camiel De Smet - Savat, Rapenbrugstraat 29, Livina Leloup Rapenbrugstraat 22, Urbaan Blomme Noordstraat 189, Camiel Versieck, Westweg, 9, Modest Posman, Rapenbrugstraat 27 en talrijke anderen …. Hij ging langs alle woningen in de getroffen gebieden in Maldegem en hielp de eigenaars om de geleden schade terug te vorderen, hulp die met dankbaarheid onthaald werd. Hij had kopies van elk schrijven, bewaarde het bewijs van aangetekende zending, enz.… Een heel zorgvuldig secretaris en onbezoldigd sociaal hulpverlener avant la lettre.

De jongste zoon van Victor Willemarck was de handelaar OMER WILLEMARCK (22 11 1904). Omer was getrouwd met JOSÉE DE BUSSCHERE (30 11 1912), zuster en schoonzuster van de bekende slager Paul De Busschere (04 02 1915) en zijn echtgenote Emilienne De Caesteker (Longlaville 21 10 1920) uit de Nieuwstraat nummer 30. Paul en Emilienne hadden een  groot gezin, allemaal heel knappe kinderen. Omer en Josée hadden een villa in de Westeindestraat 160 bis, naast de huidige garage Fiat, met een grote vlasloods achteraan. U kan dit nu nog zien dat in die wijk hele mooie villa’s stonden.

Met dank voor de info en de foto’s aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Jacky Lazoen (Klapper 1950), Theo de Vreeze, Hubert Savat,  Erik Blomme van het Archief Maldegem, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert.

De Noordstraat deel XXXXIV, ’t Molentje deel V-G.

Bijlagen:
huis.jpg (113.4 KB)   
Omer Willemarck.jpg (61.1 KB)   
Prosper W..jpg (44.6 KB)   
Radio De Lille.jpg (99.8 KB)   

De ondernemingszin van JULIEN WILLEMARCK.

Deel V- Gx.

De Noordstraat Deel XXXXIV.

De tweede zoon van Victor Willemarck, JULIEN WILLEMARCK was vooral gekend als publiek figuur en briljant zaakvoerder. De legendarische, kleerstoffenhandelaar, naoorlogs burgemeester van Maldegem (1945 – 1946) en vlashandelaar Julien Willemarck (11 04 1894 - 1996) werd 102 jaar. Op de foto geplukt uit Vrij Maldegem zie je Julien Willemarck gevierd als 100 jarige in Maldegem, omringd door talrijke familieleden.

Julien Willemarck (11 04 1894 - 1996) woonde meer naar het centrum in de Noordstraat nummer 68, rechtover de voormalige Bakkerij Savat, nu Bakkerij Lanckriet in de buurt van de ouderlijke woning van Victor Willemarck (woning van architect Richard De Meulenaere). Zijn vlasbedrijf had hij in de Bloemestraat, de “Vlasgaard”. Er viel veel te verdienen met geroten vlas, minder met gebleekt vlas.

Julien Willemarck was getrouwd op 17 januari in 1923 in Waarschoot met winkelierster Julienne De Craene (18 12 1902 - 15 04 1969).

Het koppel Julien Willemarck en Julienne De Craene trouwde op dezelfde dag op 17 januari in 1923 als de vader van Julien, Victor Willemarck (1865), voor zijn tweede huwelijk met Maria Verselder. (zie menu).

Op de trouwfoto vooraan zitten beide bruidsparen omgeven door familieleden, kinderen van Victor Willemarck en hun gezin.

Julien Willemarck en Julienne De Craene hadden acht kinderen:

Yolande (1924), Denise (1925), Jacques Willemarck (15 01 1927, werd handelsreiziger bij V.W.), Rosanne (1928), Herman Willemarck (15 01 1930, werd ambassadeur), Luc (+ 1931) Christiane (1935) en Luc (1943). Luc staat tweemaal vermeld, waarschijnlijk is het eerste jongentje Luc overleden en kreeg de volgende zoon, de naam Luc, als eeuwig aandenken aan het overleden kindje.

De foto toont het gezin van Julien Willemarck met baby Luc op weg naar de kerk voor de doopviering.

De kinderen van Julien Willemarck waren zeer verstandig en bekleedden mooie posities in de maatschappij, een zoon was ambassadeur en een andere zoon directeur van V.W. in Gent.  Waar je ook gaat ter wereld er is altijd wel een nakomeling van Julien Willemarck die een belangrijke functie had in de maatschappij.

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

Met dank voor de info en de foto’s aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Erik Blomme van het Archief Maldegem, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert. De Noordstraat deel XXXXIV, ’t Molentje deel V-Gx.

Bijlagen:
huwelijk Victor en Julien W. verkleind.jpg (117.6 KB)   
Julien W. verkleind.jpg (177.8 KB)   
Luc W. verkleind.jpg (42.9 KB)   
Menu verkleind.jpg (54 KB)   

ALBERT WILLEMARCK en de ‘VILLA SNEEUWWITJE’.

Deel V- F. De Noordstraat Deel XXXXIII.

De foto van de villa dateert van 1928, toen de villa gebouwd werd.

VICTOR WILLEMARCK (10 10 1865 – 19 12 1947) en LEONIE STANDAERT (29 06 1861 – 8 mei 1921) uit de Noordstraat (heden voormalige woning van schrijnwerker-architect Richard De Meulenaere – Esther De Baere) hadden vijf kinderen: Albert (3 december 1892 – 12 12 1972), Julien (1894 -1996), Prosper (1896), Georgina (1899, vroeg overleden) en Omer (1904).

De oudste zoon van Victor Willemarck, ALBERT Joseph WILLEMARCK  en zijn echtgenote MADELEINE GEIRNAERT hadden de VILLA ‘SNEEUWWITJE’ met achteraan heel wat loodsen laten optrekken in de Brielstraat, 79, op een domein van 7000 vierkante meter in 1928, dus bijna honderd jaar geleden. De tuin achteraan grensde aan de rozentuin van het klooster, nu parking van het Instituut Zusters Maricolen. De villa ‘SNEEUWWITJE’, Brielstraat 79 staat er nog, is gerenoveerd, wordt goed onderhouden en doet denken aan een rijk verleden.

Albert Willemarck was aanvankelijk varkenskoopman maar schakelde later over naar vlasbewerking en -handel. Albert Willemarck en zijn echtgenote Madeleine Geirnaert waren een knap koppel op hun huwelijksdag.

De kinderen van Albert Willemarck en Madeleine Geirnaert waren:

• Carlos Willemarck (1924), getrouwd met Odelfa Deyne uit de Noordstraat. Zij hadden vier kinderen, Christian (1950), Johan (1951), Anna (1954) en Katrien Willemarck (1959).

• Christiaan Willemarck (januari 1927). Hij heeft maar enkele uren geleefd.

• Marie-Jeanne Willemarck (14 12 1927) is getrouwd met Rik Van de Rostyne, voormalig leraar van het K.A. en schrijver van boeken en artikels i.v.m. heemkunde en geschiedenis. Zij hebben twee zonen, Alexander en Dominique Van de Rostyne. Marie-Jeanne Willemarck was lerares in het koninklijk atheneum.

• Anny Willemarck (13 juni 1929) was niet getrouwd maar had een belangrijke job in het atoomcentrum in Mol. Zij woonde in Brussel en kwam tijdens de weekends naar haar ouders. Zij is vroeg overleden.
  
  

Het waren allemaal aantrekkelijke kinderen. Marie-Jeanne was een heel knappe dame, nu nog trouwens.

Hieronder enkele foto’s van Albert als jongeman, Albert en Madeleine met hun gezin, de kleine kinderen met hun ouders en de kinderen als ze wat ouder waren.

Albert Willemarck werd geboren op 3 december 1892 en stierf op 12 december 1972. Hij was 80 jaar oud.

Zijn rouwbericht vermeldde talrijke eretekens. Hij was officier in de Leopold II-orde met Zwaarden, Ridder in de Kroonorde met Zwaarden, hij had het Oorlogskruis met Palmen, het IJzerkruis, het Vuurkruis en de Herinneringsmedaille en Zegemedaille van de oorlog 1914-1918.

Hij deed zijn legerdienst vanaf 10 oktober 1912, (hij was toen 20 jaar oud) voor de oorlog, samen met beschuithandelaar de Heer Maurice Taveirne (22 09 1892) en de Heer Richard Van Hecke (1884) (nr. 107). Tabakhandelaars Van Hecke en de vader van Albert, Victor Willemarck nr. 101 waren eigenlijk buren in de Noordstraat (dat is nu het appartementsgebouw Van Hecke met de woning van wijlen schrijnwerker-architect Richard De Meulenaere).

Soldaat Albert Willemarck werd noodgedwongen ingelijfd aan ‘den IJzer’ gedurende vier jaar tijdens Wereldoorlog I en moest meehelpen de Duitsers te ontzetten tot aan de Rijn.

Albert Willemarck had er zeven jaar legerdienst, oorlog, ontbering en ellende opzitten en dat gaat niet in je koude kleren zitten als jongeman. Het zal zijn karakter behoorlijk beïnvloed hebben. Zijn soldatenkaart vermeldt het nummer 57695, korporaal of kapitein, hij ziet er best een knappe man uit, hij was 1 meter 77, heel groot voor die tijd en hij had blond haar.

Na zijn legerdienst, na de oorlog en na zijn huwelijk was hij niet alleen zaakvoerder maar hij zette zich ook in op andere terreinen in de maatschappij. Hij stichtte een mooi gezin en was een dynamisch werkgever voor talrijke arbeiders in Maldegem. Hij verschafte werk voor heel veel mensen en dat is belangrijk voor de welvaart in ’t algemeen.

Met dank voor de info en de foto’s aan De Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Theo de Vreeze, Jacky Lazoen (Klapper 1950), Hubert Savat, Erik Blomme van het Archief Maldegem, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert. De Noordstraat deel XXXXIII, ’t Molentje, deel V-F.

Bijlagen:
ALBERT verkleind.jpg (92.9 KB)   
GEZIN wILLEMARCK verkleind.jpg (90.3 KB)   
IDENTITEITSKAART verkleind.jpg (121.9 KB)   
villa verkleind.jpg (73.8 KB)   

FLORIDA WILLEMARCK.

Deel V- E.De Noordstraat Deel XXXXII.

Een vrouwelijk lid Willemarck, namelijk Florida Willemarck (16 09 1894 – 11 03 1938) was gehuwd met Emiel De Sloovere uit Moerhuize nummer 50.

Florida Willemarck en  Emiel De Sloovere  woonden in de populaire herberg-winkel in Moerhuize nummer 50, waar later jarenlang het restaurant ‘Populierenhof’ werd uitgebaat. Florida stierf betrekkelijk jong op 44 jarige leeftijd op 11 maart 1938 en Emiel hertrouwde enkele jaren later.

Florida Willemarck was de dochter van Honoré Willemarck (22 12 1871 – 04 11 1931) en de jong overleden Clémentina Terny (02 05 1873 – 24 06 1901).

Honoré Willemarck (1841) was een zoon van Joannes Willemarck en Amelia Geyssens en een kleinzoon van Bernardus Willemarck (1805) en Victoria Borgonjon (1806 – 1846). Bernardus was dan weer een zoon van Ignatius (12 03 1772). De stamboom reikt heel ver en mede dank zij Prosper Willemarck en Rian Crul werd die nauwkeurig beschreven en uitgebreid tot 1613.

De echtgenote van Rian Crul, Hilda De Sloovere, haar zussen Charline en Jenny en hun broer Maurice zijn enkele kleinkinderen van Florida Willemarck en Emiel De Sloovere.

Op de foto bovenaan zie je de vroegere herberg ‘In ’t Groene Woud’, geplukt uit een van de Jaarboeken Het Ambacht. Het was jarenlang een bekend restaurant ‘Het Populierenhof’, werd verkocht en is wordt nu gerenoveerd.

Hier onder zie je een kopie van het trouwboekje van Emiel en Florida, een foto van het knappe echtpaar en het bidprentje van Florida Willemarck.

 Emiel Joseph De Sloovere trouwde in Maldegem op 10 juli 1918, met Florida Maria Willemarck (Maldegem 16 sept 1894 - Brugge 11 maart 1938). Zij hadden vier kinderen:

1. Medard Maurits De Sloovere (Maldegem 19 09 1921 - Aalter 04 12 2014).

2. Etienne De Sloovere (Maldegem 23 sept 1924 - Sijsele 16 januari 2011).

3. Marcel Arseen De Sloovere (Maldegem 09 juli 1928 - Maldegem 20 aug 2007).

4. Christiana Maria Augusta De Sloovere (Maldegem 02 nov 1934 -).  Florida stierf in 1938, de oudste zoon Medard was 17, de jongste amper vier jaar oud.

Emiel hertrouwde in Maldegem, ca. 1940, met Magdalena De Keyser (Maldegem 07 apr 1902 - Eeklo 23 dec 1982) en zij hadden twee kinderen:

5. Jacqueline Florida De Sloovere (Maldegem 26 sept 1941 - ).

6. Jaak Karel De Sloovere (Maldegem 28 feb 1944 - ).

Ik kende de meeste kinderen van de herberg ‘Toe Sloovers’, zij reden voorbij met de fiets op weg naar het dorp, op weg naar het werk of de kerk of met vriend of vriendin en ik kwam langs de herberg op weg naar het ouderlijk huis van mijn vader, een beetje verder langs de Moerhuizestraat, nummer 33. Het was er altijd heel druk in het café, vooral van de mannelijke inwoners van Moerhuize die er uitbundig hun dorst lesten tijdens die lange, hete zomers van toen. Het was uitzonderlijk er eens een vrouw aan te treffen, dit was toen niet gebruikelijk. De huisvrouwen bleven thuis en zorgden voor Kind en Keuken en wachtten op de heer des huizes, dronken of niet. Naast het café was een snoepwinkeltje waar waarschijnlijk ook kruidenierswaren werden aangeboden. Magdalena (Lena) De Keyzer bediende de klanten in haar zaak.

Dat wat betreft een vrouwelijk lid Willemarck.

We gaan nu terug naar de vlasbewerking en -handel, die welvaart bracht in Maldegem en omstreken.

Zoals de meeste leden van de familie Willemarck deed de heer des huizes op een bepaald moment in het vlas toen de tijd er rijp voor was.

Vlasteelt, -bewerking en -handel was een zeer winstgevende bedrijvigheid tot even na W.O. II. De laatste bewoner van het domein en de romantische villa van de familie Willemarck was een broer van Victor Willemarck, Alphonse Willemarck dus.

Victor Willemarck en zijn broers waren oorspronkelijk veehandelaars, kopen en verkopen van varkens was hun beroep maar, zij werden er zich meer en meer van bewust dat vlas, het telen, bewerken, kopen en verkopen meer zou opbrengen. In 1900 gaan ze hun vlas nog roten in de vaart en zochten en maakten putten van acht op tien meter.

Het vlas werd in bakken of ‘hekkens’ gelegd en de bakken of ‘hekkens’ werden enkele weken in de Leie of in Maldegem in de vaart, geplaatst, hierna werd het vlas gedroogd op het veld in kapelletjes. Door het roten komt de binnenkant van de stengels los en verwijderbaar geworden van de vezel. Door het zwingelen werd de binnenkant (de lemen) verwijderd van de vezel (het vlas). Het plaatsen en uithalen uit de Leie of de vaart was nogal omslachtig, later werden grote betonnen rootbakken gemaakt op de terreinen van de vlasbazen, ik geloof zelfs dat het water verwarmd werd om het proces te versnellen.

In het Meetjesland hadden ze geen Leie en werd het vlas “geveld“. Het werd open gespreid in dunne laagjes op het veld en na een paar weken “gekeerd“, dat was dus hetzelfde proces maar het regenwater en de zon moesten hier het werk doen van het Leiewater. Dat was niet altijd evident. Als het teveel regende werd de vezel (het vlas) ook rot, en dat was niet de bedoeling. Dus het vlas dat “geveld “ was had meer kans op beschadiging en was daardoor van mindere kwaliteit. Aanvankelijk bleken zij het vlas op den ‘Dem’, langs de Dreef, maar later (1905) koopt Victor Willemarck een stuk grond in de Bloemestraat voor een aanzienlijk bedrag in die tijd: ‘de Vlasgaard of de Vlashaard’ waar het vlas geroot kan worden.

Zie foto’s van de vlasgaard uit het Vrij Maldegem.

Deze “roterij“ in de Bloemestraat (de huidige brandweerkazerne), is maar kort succesvol geweest omdat de prijzen van het vlas op een bepaald moment enorm daalden en er weinig of geen vraag meer was naar vlas. Dat was in de jaren 50 Waarschijnlijk veroorzaakt door de opkomst van het katoen maar er was ook een grote concurrentie met het vlas dat opnieuw werd ingevoerd uit Rusland. Maar de markt herstelde zich toch, de grote ‘vlasbazen’ in Kortrijk bleven bestaan, de kleine vlasbewerkers in het Meetjesland gingen kapot maar er bleven er toch enkele overeind.

 (Informatie via de notities van Prosper Willemarck).

Op de foto’s geplukt uit een Vrij Maldegem van weleer, kan u nog de gebouwen en de (beschadigde) toren zien. Nu is het terrein bestemd voor de “brandweerkazerne”, loodsen, kantoren en gebouwen. Velen herinneren zich nog de ‘Vlasgaard’ en de geur die er altijd hing van het geroten vlas.

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

Met dank voor de info en de foto’s aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Hubert Savat,  Jacky Lazoen (Klapper 1950), Erik Blomme van het Archief Maldegem, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert.

01-09-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

 De ondernemingszin van Vlashandelaar

ALPHONSE WILLEMARCK

in het breedste deel van de NOORDSTRAAT, ’t Molentje.

Deel V- D. De Noordstraat Deel XXXXI.

De 14 kinderen van Petrus Willemarck (03 10 1825) en Julia Van Landschoot (10 08 1838) waren: Maria, Charles-Louis, Eduard, Mathilde, Camillius, Elisa, Victor, Theophile, Hortensia, Clementine, Augusta, Désiré, Alphonse en Henri. Charles-Louis, Eduard, Mathilde, Camillius, Elisa, Victor en Désiré (1864 1941) kwamen de vorige keren aan bod, dan volgen Alphonse en Henri: Een van de jongste kinderen van Petrus Willemarck (03 10 1825) en Julia Van Landschoot (10 08 1838) was ALPHONSE WILLEMARCK.

Alphonse Willemarck was de bouwheer en de eigenaar van de Villa Willemarck in de Noordstraat.

Volgens de huwelijksregisters zou Alphonse Willemarck (14 10 1876 - 28 05 1930) getrouwd zijn in Maldegem op 21 juni 1904 met Leonie Marie Roete, (09 05 1879 – 04 03 1926).  Zij was de dochter van Ferdinand Roete, overleden in Maldegem op 31 maart 1901 en van Louise Marie Van Maldegem een herbergierster, van 53 jaar oud op het moment van huwelijk van haar dochter in 1904.

De familie Willemarck stond mee aan de basis voor een bloeiende vlasbewerking en – handel in Maldegem, een handel die  hier bekendheid en welvaart bracht, die nu nog door zindert.

Vlas werd oorspronkelijk massaal geteeld in Rusland, maar Lenin Vladimir Iljitsj geboren op 22 april 1870 in Gorki en overleden op 21 januari 1924, een Russisch revolutionair, eerste leider van de Sovjet-Unie en naamgever van het leninisme, was berucht voor zijn oorlogsfanatisme en de meeste Russische mannen werden in ’t leger gelijfd zodat die vlasmarkt daar kelderde. Op die manier kon het Westen een bloeiende vlas kweek, -markt en - handel opstarten gedurende een lange periode tot de markt zich in Rusland herstelde.

ALPHONSE WILLEMARCK (14 10 1876 – 28 05 1930) en Leonie Roete (09 05 1879 – 04 03 1926) van de VILLA WILLEMARCK hadden elf kinderen: Pieter (1905), Yvonne (08 12 1907 – 20 06 1970), Georges (1909), Georgetta (08 11 1911 – 10 03 97), Norbert (18 12 1912 – 31 12 1977), Henriëtte (27 07 1914 – 02 06 2000), Georgina (1916), Esther (1917), Antoinette (1918), Mariëtte (1922) en Roger (1923). Toen moeder Leonie Roete stierf in 1926, was de oudste dochter Yvonne nog geen 19 jaar en de jongste zoon Roger slechts 3 jaar.

De negentienjarige Yvonne Willemarck (08 12 1907 – 20 06 1970), zorgde voor de vele kinderen na het overlijden van moeder Leonie in 1926. Yvonne huwde op 24 november 1953 op latere leeftijd, ze was toen 46 jaar oud, met Godfried Van Haute (07 03 1905 – Orsay 24 07 1973) uit Brussel.

Norbert Willemarck (1912), vlashandelaar, trouwde met Marie-José Van Damme (overleden in 1990), dochter van André Van Damme -Verbeke uit de Radestraat 3, in Maldegem op 28 mei 1949.

Zij waren de ouders van Annette (1950), Rosette (1952), Albert (13 09 1954 - 1989), Greta (1957) en Johan (1960 - 1973) Willemarck. Johan Willemarck is als dertienjarig jongentje verongelukt op weg naar zijn zus in de Brielwegel. Zoon Albert Willemarck, echtgenoot van Martine Timmerman stierf plots op 35-jarige leeftijd. Twee zonen in hetzelfde gezin van wie afscheid moest genomen worden, was een oeverloos verdriet en een onherstelbaar verlies voor de ouders en de familie.

Annette Willemarck was een heel verstandige, pittige, knappe leerlinge aan de humaniora van de Zusters Maricolen en schitterde altijd als eerste van de klas. Annette trouwde met loodgieter William Rogge en zij vestigden zich in de Noordstraat 82, in de handelszaak van de zoon van slager Leonard Dobbelaere (1882) en Irena Cauwels en later van de vleeswarenfabrikant  Albert Dobbelaere (1910) en Magdalena Van de Genachte (1911). Annette Willemarck en William Rogge hadden er tot voor kort een bloeiend verwarming -, sanitair - en loodgietersbedrijf.

Henriëtte Willemarck (27 07 1914 – 02 06 2000) trouwde met Joris Sterken, zoon van Juliaan, uit de Rijschoolstraat 29, Sint-Truiden op 19 12 1944. Hun kinderen waren Mieke en Guido, die hun Eerste Communie deden op 29 mei 1952.

Georges Willemarck (26 10 1909 – 19 02 1966), vlashandelaar in de Noordstraat 224, trouwde met Irène De Baets op 19 12 1944, dus op dezelfde dag als Henriëtte.

Georgette Willemarck (08 11 1911 – 10 03 97) trouwde met Edward Van Rijckeghem van de Rijsselsstraat c 16 in Loppem op 15 januari 1946.

Antoinette Willemarck (1918), Noordstraat 224 huwde met Albert De Clerck op 28 januari 1947. Albert De Clerck woonde toen in de Noordstraat nummer 95, een beetje voor de praktijk van Mevrouw tandarts Mieke Smitz. De moeder van Albert De Clerck had een gleiswerk winkel. De vader van Albert, Henri De Clerck (19 01 1883 - 17 09 1925, was jong overleden, Albert was pas tien jaar.

Dat wat betreft de kinderen van Alphonse Willemarck van de villa.

Op de foto: de volwassen kinderen van Alphonse Willemarck en hun wederhelft.

WE GAAN TERUG NAAR DE VILLA WILLEMARCK.

De jongste broer van Alphonse was Henri Willemarck (1878). Henri had negen kinderen: Julia, René, Elvira, Arthur, Marcel, Evelina, Laurent, Amaat, en Willy (1923).

Een van zijn zonen, Marcel Willemarck (30 10 1913) tuinbouwer uit de Oude Aardenburgseweg 85bis was getrouwd met Marcella Coene.

Zij hadden vijf kinderen: Guido (1948), Gerda (1948), Nicole (1949), Magda (1953) en Freddy (1958). Magda Willemarck woont nog in de Noordstraat. Zij woont in het ouderlijk huis van haar echtgenoot Eddy Claeys, onderwijzer, die nog niet lang geleden schielijk overleden is. Guido Willemarck woont met zijn gezin in het begin van de Rapenbrugstraat, even voorbij de eerste bocht. Nicole woont in de Halledreef in Kleit en Gerda in Adegem.

Guido en Gerda Willemarck waren een tweeling en deden hun Plechtige Communie op dezelfde dag als ik in 1960, ik geloof dat Nicole dan ook haar Plechtige Communie deed, ze stond samen met de knappe tweeling op de levensgrote communiefoto. Gerda had beeldschoon lang krulhaar. Communies werden toen ook al uitbundig gevierd met foto’s, nieuwe kleren, prentjes en familiefeest maar de kinderen bleven naar de kerk gaan nadien, wat nu niet meer het geval is, tenzij sporadisch. De kinderen Willemarck gingen naar het wijkschooltje in Strobrugge, toen geleid door Louisa Galliaert, Anna en Laura Standaert uit de Noordstraat. Toen gingen alle kinderen van de wijk Strobrugge, Moerhuize, Aardenburgkalseide, Broekhuize, zelfs van ‘t Molentje enz. nog naar het wijkschooltje, dat afgebroken werd voor de brug in Strobrugge over de kanalen.

Op de foto staat het vroegere wijkschooltje van Strobrugge, reeds jarenlang vervangen door een ander schooltje meer naar het centrum toe. (foto geplukt uit de Jaarboeken van het Ambacht)

In de stamboom zitten nog bekende Willemarckjes:

De grootouders van Julien Willemarck waren Petrus Willemarck (03 10 1825) en Julia Van Landschoot (10 08 1838).

De overgrootvader van de onlangs overleden zaakvoerder Georges Willemarck, Elektrohandel in de Noordstraat, naast Optiek Verstringe, was de jongste broer van Petrus Willemarck (1825), Eduard Willemarck (1837). De lijn liep van Eduardus Willemarck (1837), naar Desiré Willemarck (1875), naar René Willemarck (1901) naar de broers Georges (1929), Willy, Juliaan en Roger Willemarck, de vier zonen van René Willemarck.

Georges Willemarck (04 06 1929), een gekend en gewaardeerd zaakvoerder uit de Noordstraat, zorgde voor heel wat nakomelingen: Daisy, Dorine, Erwin, Katrien, Dirk, Marie-Christine, Marie-Thérèse, Filip, Stefaan, Ivan en Sabine Willemarck. Ik kende die meisjes bijna allemaal want ik kwam hen tegen in ’t Peurke op weg naar de Maricolen. Georges Willemarck en zijn echtgenote Rosa Lamyns (1930) zijn heel oud geworden en hadden een bloeiende Electro-handel in de Noordstraat nummer 19.

Andere gekende Willemarck families:

Roger, Walter en Rosette Willemarck. Roger, Walter en Rosette Willemarck waren de kinderen en kleinkinderen van Leo Willemarck (1907), zoon van Henri (1878), kleinzoon van Joannes (1841) en zo verder. Uiteindelijk komen ze allemaal samen bij Joannes Willemarck geboren 1613.

Roger Willemarck (1932) werkte jarenlang op het gemeentehuis, als gemeenteontvanger, hij was een gekend figuur in Maldegem. Zijn zus Rosette liep school bij de Zusters Maricolen. Roger was getrouwd met Jeannine Cauwels en zij woonden in de Gidsenlaan. Zij hadden twee dochters: Annick en Hilde. Annick Willemarck was licentiate, trouwde met notaris Baudry en heeft vier kinderen, Anne-Sofie, Nicola, Amaury en Julie. Hilde is schoonheid consulente en heeft een zoon Timothy Rootsaert die intussen ook al vader is van twee zonen, Mattis en Mauro.

De familie Willemarck was een heel belangrijke familie in Maldegem. De ‘Willemarcks’, waren zaakvoerders in hart en nieren, werden welvarend en creëerden ook heel wat werkgelegenheid dus welvaart voor de arbeiders in Maldegem.

De familie Willemarck vormt een heel apart verhaal. Hun stamvader Joannes Willemarck loopt tot 1613. De naam komt dus ontzettend vaak voor in Maldegem. Het is ook een mooie naam. In Maldegem is de naam Willemarck enorm verspreid, soms hebben de leden dezelfde voornaam, omdat gezinnen, die opkeken naar de welvarende tak Willemarck, de uitzonderlijke gaven van de naamgenoten wilden doorgeven aan hun nageslacht. Andere leden Willemarck zijn uitgeweken en hebben een belangrijke positie in de maatschappij verworven, tot in het buitenland toe. Verloren talent voor Maldegem. (wordt vervolgd)

Met dank voor de info en de foto’s aan Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert, de heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Theo de Vreeze, Jacky Lazoen (Klapper 1950), Hubert Savat, Erik Blomme van het Archief Maldegem.

De Noordstraat deel XXXXI, ’t Molentje deel V-D.

31-08-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Kom tot rust aan de Belgische kust

Maak leuke strandwandelingen en voel de lentezon op je gezicht!

TE HUUR per veertien dagen vanaf eind maart of op jaarbasis in KNOKKE-HEIST (Heldenplein): gemeubeld  gerenoveerd appartement,  met 2 slaapkamers en op terras zeezicht op het Heldenplein te Heist-aan-Zee.

Inkomhal met vestiaire, apart toilet, grote living met open zicht over het Heldenplein en de zee, nieuwe televisie, open keuken voorzien van alle toestellen, 2 slaapkamers, gemeenschappelijke fietsenberging, en vuilnisberging... .

Nieuwe keuken, vaatwasser, keramische plaat, oven, Microgolfoven en badkamer met combi wasmachine-droogkast.

Een absolute aanrader.

Contact:

Telefoon: 050 71 29 11 of 0 486 45 38 69

Per voorkeur mailen naar:livinaleonie@live.be

VAKANTIE aan de KUST in Knokke-Heist?

GOEDGELEGEN gerenoveerd APPARTEMENT hoek Elizabetlaan – Heldenplein 8310 Knokke-Heist. 

ROKEN VERBODEN, GEEN HUISDIEREN

Voor 14 dagen zie lijst.

Energieverbruik en water niet inbegrepen.

Poetsen na verblijf: 50 euro.

Eerste verdieping. Zicht op Heldenplein en de zee. Vlak bij strand en winkelcentra.

Living, nieuwe keuken, microgolf, vaatwasser.

Vernieuwde badkamer, combi wasmachine-droogkast.

Apart toilet.

Gang met hangkast en twee slaapkamers (dubbel bed, stapelbed), met kabeltelevisies,

Telenet, mogelijkheid tot internet.

Berging, fietsstalling.

Energieprestatiecertificaat (EPC): 125

Energieverbruik (EPC): 125 kWh/m²aanrader op een topligging. Energiezuinig.

CONTACT: 00 32 486 45 38 69 of 00 32 50 71 29 11 of liefst  mailen naar:  livinaleonie@live.be

02-07-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

                        VERHUURD

               GROOT GELIJKVLOERS APPARTEMENT

     %%% 

- Bewoonbare oppervlakte 120 M2 +buitenterras met tuintje  45 M2

- Aantal slaapkamers : 2

- DUBBELE Garage met verlichting , stopcontact en automatische poort

- Vrij vanaf 1/10/2017

- Huurprijs : 690 euro /maand

- Gemeenschappelijke kosten : 50 euro / maand

Goed geïsoleerd : EPC score : 222  KWH / M2

Indeling :

- Inkom

- Gastentoilet

- Ruime zonnige living met toegang naar het terras (40 M2)

- Aparte ingerichte keuken ( 12,8 M2)

- Berging  (3,8 M2)

- Twee slaapkamers ( 14, 3M2 – 114,1M2 )

- Badkamer met meubel-dubbele lavabo , bad/douche , toilet (10,8 M2)

- Veranda (15,1 M2)

- Zonnig buitenterras met tuintje  45M2

Beschrijving :

- Videofoon

- Gelijkvloers

- Verwarming aardgas (Vaillant eco TEC plus)

- Aparte tellers voor water , gas en elektriciteit

- Volledig gereinigd ,behangen en geschilderd ,instap klaar

- Voorzien van alle verlichtingsarmaturen en gordijnrails

- Waterverzachter

- Geen huisdieren

Inlichtingen en afspraak : GSM 0487 177904 . louis.posman@telenet.be

Bezichtigen na afspraak

Verhuurkantoren gelieven zich te onthouden.

01-07-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

VERA DEDEURWAERDERE, ELISE LAMOTTE en ISABELLE STROEF,

drie Maldegemse kunstenaars, stellen tentoon in WATERLANDKERKJE.

De tentoonstelling kan bezocht worden van dinsdag tot en met zaterdag, van 13 uur tot 16 uur 30.

Zeven zomerse weken is Waterlandkerkje, Kerk, Molenstraat, 58, het toneel van voortreffelijke Vlaamse kunstenaars en kunstliefhebbers. Enkele Maldegemnaars zijn van de partij!

4508 AG Waterlandkerkje is een klein dorpje van ongeveer 500 inwoners in de gemeente Sluis, Nederland. Een groep heel gemotiveerde vrijwilligers organiseert concertenreeksen en tentoonstellingen in het protestants kerkje het hele jaar door en met de opbrengst kan het kerkje onderhouden worden en blijven bestaan.

Bij VERA DEDEURWAERDERE is het thema communicatie. Die communicatie wordt uitgedrukt in beelden, beeldjes, composities en zeefdruk. Mensen die elkaar noodgedwongen of uit vrije wil ontmoeten, mensen die voor haar of voor een ander iets betekend hebben, mensen die elkaar op een of andere manier nodig hebben of hadden worden uitgebeeld. Mensen of ‘koppen’ die communiceren, met elkaar in contact komen, krijgen vorm in haar werk en de emoties die dit contact teweegbrengt worden expressief uitgedrukt.

De koppen staan symbool voor de mensen die met elkaar in aanraking komen en de spanningsvelden komen aan bod. Diverse karakters worden op die manier ontwikkeld en botsen of harmoniëren. Weergeven van mensen die mensen nodig hebben om te communiceren, in verbinding en verbondenheid te beleven met elkaar. (Vera Dedeurwaerdere  stelt tentoon in Waterlandkerkje van 1 tot en met 8 juli 2017, van dinsdag tot zaterdag, van 13 uur tot 16 uur 30).

ELISE LAMOTTE over wie men schrijft ….. dat zij er in slaagt kleur en vorm in één monumentale kleurgeut tot expressie te laten versmelten, exposeert deze keer uitsluitend portretten, naar levend model. Het zijn absoluut geen foto’s, maar weergaven van emoties, spanningen, ontspanningen, hoop, geluk, verdriet, pijn, aanvaarding, protest of gelatenheid of weerspannigheid. De verschillende emoties  zijn duidelijk waarneembaar voor wie nauwgezet de kunstwerken bekijkt.

Bij schilderen naar model komt al snel het innerlijk van de geportretteerde naar boven, eenzaamheid wordt weerspiegeld. Elise kijkt achter de schermen. Zij zoekt de ziel achter het model.

Zij start met het beschilderen van degelijk papier, daarna wordt het papier behandeld met een product en daarna tekent zij met houtskool. Haar werken zijn voortreffelijk, zij haalde reeds verschillende prijzen in binnen- en buitenland en stelde ten toon tot in Toulouse, in een kasteel op een prachtig domein. (Elise Lamotte stelt tentoon in Waterlandkerkje van 15 tot en met 22 juli 2017, van dinsdag tot zaterdag, van 13 uur tot 16 uur 30).

ISABELLE of IEZA STROEF, ergotherapeute treedt in de voetsporen van haar gekende vader Walter Stroef, autodidact in beeld- en schilderkunst. Zij kreeg dus creativiteit met de paplepel die zij op haar beurt doorgeeft aan haar zoon Isaï. Aanvankelijk bewerkte ze Franse zandsteen. Ze stelde haar beelden tentoon in het Rattenkasteel in Waarschoot en langs de Scheldeboulevard in Terneuzen.

Ieza schakelde over naar wortels. Ze wil creëren vanuit een natuurlijk gegeven. Een expeditie die leidt tot zelfonderzoek en bevrijding. De natuur is zuiver, rustig, eenvoudig en triggert de geest naar een vorm of een beweging in een tak, in een boom enz. De rode draad doorheen de tentoonstelling zijn “wortels” in al zijn betekenissen en kronkels. Fascinerend is het ondergrondse leven dat zij leiden, gesteund door energie. Levensvragen en denkbeelden worden vertaald door beeldende middelen en zetten de poort open naar een andere ‘zijnstoestand’, gepaard met een zekere struggle for life.

Een wortelstronk bevrijden uit de grond is geen sinecure, wortels ontbloten, wroeten, trekken en opgraven is een krachtmeting, gevolgd door de ingreep van de kunstenaar. De wortels leiden naar een “ander leven” en creëren irreële figuren. Deze figuren worden geboren in de geest van de kunstenaar en wandelen als kinderen de deur uit, dartel, verfrissend en magisch. “Behind the thorns, sharp as hell are living soft creatures with golden hearts and visionary minds.”

Verwoord aan de hand van de notities van Ieza Stroef. (Ieza Stroef stelt tentoon in Waterlandkerkje van 15 tot en met 22 juli 2017, van dinsdag tot zaterdag, van 13 uur tot 16 uur 30).

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/ voor meer informatie over de kunstenaars.

Tekst M. Posman. Foto’s Els Stevens.

21-06-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

VERHUURD: GROOT DUPLEX APPARTEMENT

Noordstraat 111, Maldegem.

- Bewoonbare oppervlakte 120 M2 + terras 16 M2

- Aantal slaapkamers: 3

- Garage met verlichting en afsluitbare poort

- Vrij vanaf 1/08/2017

- Huurprijs: 620 euro /maand

- Gemeenschappelijke kosten: 50 euro / maand

Goed geïsoleerd: EPC score: 154 KWH / M2

Indeling:

- Inkom

- Gastentoilet

- Ruime zonnige living met toegang naar het terras (42,5M2)

- Ingerichte keuken (9M2)

- Berging  (2,6M2)

- Drie slaapkamers (14M2 – 13M2 – 10,5M2 )

- Badkamer met meubel-dubbele lavabo, bad/douche, toilet (11,5M2)

- Zonnig Terras 16M2

Beschrijving:

- Videofoon

- 3^de Verdieping, lift aanwezig

- Verwarming aardgas (Vaillant eco TEC plus)

- Aparte tellers voor water, gas en elektriciteit

- Volledig gereinigd, behangen en geschilderd, instap klaar

- Voorzien van alle verlichtingsarmaturen en gordijnrails

- Waterverzachter

- Geen huisdieren

- Zicht op binnentuin

Inlichtingen en afspraak: GSM 0487 177904. louis.posman@telenet.be

Bezichtigen na afspraak.

Verhuurkantoren gelieven zich te onthouden.

16-06-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

VERHUURD

Gemeubeld APPARTEMENT

Heldenplein, Elizabetlaan 8310 Knokke- Heist.

Uitzicht Heldenplein, op het terras de zee.

%%%FOTO5%%%

%%%FOTO6%%%

TE HUUR:

• Per Veertien Dagen

• Per  Maand (Aparte Prijzen) Of

• Op Jaarbasis In Knokke-Heist (Heldenplein)

Energieprestatiecertificaat (EPC): 125

Energieverbruik (EPC): 125 kWh/m²aanrader op een topligging. Energiezuinig.

- Bewoonbare oppervlakte 100 M2 + terras 4 M2

- Aantal slaapkamers: 2 (kinderslaapkamer stapelbed).

- Vrij vanaf 1/08/2017

- Huurprijs: 700 euro /maand

- Gemeenschappelijke kosten: 50 euro / maand

- Goed geïsoleerd: EPC score: 154 KWH / M2

- Fietsenberging, privé berging, gem. vuilnisberging in ondergrondse.

Indeling:

- Inkom

- Gang, muurkast met toilet.

- Ruime zonnige living met toegang naar het terras (42,5M2)

- Ingerichte keuken: nieuwe kookplaat, koelkast met kleine diepvries ruimte, vaatwasmachine.

- Berging (kelder) (2,6M2)

- Twee ruime slaapkamers

- Badkamer met nieuw meubel, lavabo, bad, wasmachine en droogkast.

- Zonnig Terras 4M2

Beschrijving:

- Videofoon

- 1ste Verdieping, lift aanwezig

- Verwarming aardgas (Vaillant eco TEC plus)

- Aparte tellers voor water, gas en elektriciteit

- Volledig gereinigd, behangen en geschilderd, instap klaar

- Voorzien van alle verlichtingsarmaturen en gordijnrails

- Waterverzachter

- Geen huisdieren – niet roken.

- Alle meubels, alle apparaten ter beschikking.

Inlichtingen en afspraak:

Telefoon: 050 71 29 11 of 0 486 45 38 69

livinaleonie@live.be

louisvandestraete@gmail.com

Huurprijzen Heist

maand    per maand     per 14 dagen

0/7          1800             925

0/8          1700             925

0/9          1000           500

0/10        1000           500

0/11        1000                500

Bezichtigen na afspraak.

Verhuurkantoren gelieven zich te onthouden.

09-06-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

De ondernemingszin in het breedste deel van de NOORDSTRAAT, Villa Willemarck in ’t Molentje.

Deel V-A.

De Noordstraat Deel XXXVIII.

We waren even afgedwaald van de Noordstraat door de WAK activiteiten eind april en begin mei 2016, hoewel de Noordstraat toch in de kijker stond met de prachtige kunstwerken van de WAK deelnemers. Kunstenaars An Vermeulen, Willy Van de Velde, Henriëtte Fierens en Rita Buysse stelden ten toon in de etalages van enkele prestigieuze handelszaken in de mooiste en langste straat van Maldegem, de handelskilometer van weleer. Vele kunstliefhebbers hebben er een wandeling gemaakt en de prachtige handelsondernemingen in de Noordstraat herontdekt.

In de laatste aflevering van de artikelenreeks over de Noordstraat, kwam de huidige woning van Walter Notteboom en Marie-Madeleine Van den Abeele aan bod, met een beetje historiek en familiegeschiedenis van biggenhandelaar César Van den Abeele en zijn familie. Later volgt nog meer historiek als we in de buurt komen van de handelszaak van het echtpaar Frans Van den Abeele en Clara Matthys.

Na de hoekwoning en het domein van wijlen César Van den Abeele, zijn familie en zijn nakomelingen, komt de Villa Willemarck, nummer 214 van Alphonse Willemarck (14 10 1876 -28 05 1930) getrouwd met Leonie Roets (09 05 1879 – 04 03 1926).

Leonie Roets is vroeg overleden in 1926 (47 jaar), haar echtgenoot Alphonse vier jaar later (56 jaar) en de oudste dochter Yvonna zorgde verder voor het gezin. Ze was negentien in 1926 en had een oudere broer en negen jongere broers en zussen.

De villa was tot in 1970 bewoond door die oudste dochter, Yvonna Willemarck (08 12 1907 – 20 06 1970). Na het overlijden in 1973 van Godfried Van Haute, haar erfgenaam en echtgenoot werd de eigendom aangepakt door zijn broers en zuster, verdeeld en werden een vijftal percelen verkocht.

Godfried Van Haute was geboren op 7 maart 1905 in Reningelst, een dorp in West-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Poperinge, in de Westhoek. Hij is overleden in Orsay (Fr.) op 24 07 1973.

Op de foto vooraan staan rabarberplanten die, ondanks de zandgrond, welig groeiden want de talrijke gezinsleden waren fervente kwekers van alle groenten, bessen en fruit.

Alphonse Willemarck (14 10 1876 -28 05 1930) staat uiterst links, naast de smalste wit geschilderde boom, zijn vrouw (09 05 1879 – 04 03 1926) staat rechts in de diepte tegen een staldeur. Als je de foto kan vergroten zie je dat.

Op de oude foto ziet u zes van de elf kinderen van Alphonse en Leonie, toen ze klein waren. Yvonne staat vooraan met een kind in haar armen.

Vooraan is de villa, achteraan de bijgebouwen ofwel de vorige woning. Vroeger werd dit wel meer gedaan. De oude woning bleef staan en werd gebruikt als stalling of opslagplaats en er voor bouwde men een nieuwe woonruimte.

Villa Willemarck was altijd de aantrekkelijkste woning in dit laatste deel van de Noordstraat met vooraan en achteraan een prachtige tuin met groenten, bloemen, bessenstruiken en fruitbomen. De villa staat wat verwijderd van de weg, het terrein is geslonken maar de villa is er nog maar wordt al jarenlang verhuurd.

Tot in de jaren 70 werd de voortuin verhuurd onder impuls van Denis Posman tijdens de toen nog populaire Molentjes kermis in oktober. De autoscooter en bijhorende muziek zorgden voor dolle pret voor de jeugd van ’t Molentje en omstreken. Vandaar dat de betonnen afsluiting voor de villa aan de straat op den duur aan flarden hing, door het voortdurend afbreken en herplaatsen voor en na de kermis. Later verhuisden de autoscooters naar de tuin van voerman-kastelein Gerard Ingels in de Buurtstraat.

ALPHONSE WILLEMARCK (14 10 1876 -28 05 1930) was de bouwheer en de eerste eigenaar van de villa en was de tweede jongste van veertien kinderen.

De vader van Alphonse Willemarck, noemde Petrus Willemarck (1825) en zijn grootvader Ferdinand Willemarck (1798). Er gaan nog zes generaties voor: Ignatius (1772), Simon (1729), Dominicus (1699), Laurentius (1673), Martinus (1640), tot de stamvader van alle Willemarcks in Maldegem: Joannes Willemarck (1613).

Recent onderzoek leidt de stamboom Willemarck tot in de jaren 1590.

PETRUS WILLEMARCK (1825) was de tweede oudste van negen kinderen: Barbara (1824), Petrus (1825), Josephus (1827), Rosalia (1829), Carolus (1831), Paulina (1833), Julius (1834), Paulina (1835) en Eduardus (1837), afstammelingen van Ferdinand (1798). Paulina wordt tweemaal vermeld, het eerste kindje (1833) zal vroeg gestorven zijn.

JOSEPHUS Willemarck (1827), de broer van Petrus had vijftien kinderen van wie de jongste een naamgenoot was van een andere Alphonse, Alphonse Willemarck (18 12 1880 – 08 11 1947), die getrouwd was met Alphonsine Bruneel.

De naamgenoot van de eigenaar van de villa, Alphonse Willemarck had een belangrijke functie aan de NMBS en was Oud-strijder 1914 – 1918. Hij had een dochter Germaine (1903) en een zoon Robert (1919) Willemarck.

Robert (1919) Willemarck was Politiek Gevangene geweest en werd gehuldigd in de Nieuwstraat in Maldegem.

Germaine Willemarck was getrouwd met Pierre Standaert en zij woonden in de Nieuwstraat. Zij hadden twee zonen: Eric en Frits Standaert. Germaine was aanvankelijk telefoniste maar hield later de winkel open in de Nieuwstraat, samen met Mariëtte Teirlinck. We vertoeven eventjes in de Nieuwstraat vlakbij de markt. De huidige Kledingzaak Diffrent was ooit de stoffenwinkel en grote, hoge woning van Mariëtte Teirlinck (1927). Mariëtte Teirlinck was afkomstig van de Edestraat toen nummer 7 op de hoek van het weggetje rechts naar domein Soenen aan de kapperszaak van André De Groote. Haar vader Cyriel Teirlinck (16 05 1900) was slager en varkensslachter. Mariëtte trouwde pas op latere leeftijd, met Richard Vincke uit de Eelveldekalseide en verkocht haar bloeiende handelszaak. De zaakvoerders van Diffrent startten er een exclusieve kledingzaak in 1984, meer dan een kwarteeuw geleden.

We gaan eventjes terug naar de vader van Alphonse Willemarck, Petrus.

PETRUS WILLEMARCK (03 10 1825) trouwde op 30 juni 1858 met JULIA VAN LANDSCHOOT (10 08 1838) (foto van de dame met lange oorbellen en juwelen op de zwarte jurk). Van Landschoot is een wijdverspreide naam in Maldegem en er bestaat een heel uitgebreide en interessante stamboom van de familie Van Landschoot.

Petrus en Julia hadden veertien kinderen.

Julia Van Landschoot was de sterke moeder van Maria (1855), Charles-Louis (1856) x Julia Stroef, Eduard (1858), Mathilde (1860), Camillius (1862), Elisa (1863), Theophile (1868), Hortentia (1870), Clementine (1872), Augusta, Désiré (20 06 1874), Alphonse (15 08 1876) die elf kinderen had, Henri Willemarck (16 09 1878) die negen kinderen had en Victor (10 10 1865).

Julia Van Landschoot was dus de grootmoeder van de kinderen van haar kinderen. Ik tel 42 kleinkinderen in de stamboom waaronder enkele gekende namen Marcel, Norbert, Yvonne, Antoinette, Julien, Albert, Omer en Prosper enz. met de naam Willemarck. Van de vrouwelijke leden van de familie werden geen nakomelingen meer gegeven in de stamboom opgesteld door Prosper Willemarck, allicht omdat zij de naam niet verder zetten.….

Julia Van Landschoot, echtgenote Petrus Willemarck was de betovergrootmoeder van de vele Willemarckjes die nu nog leven in Maldegem. Haar achterkleinkinderen hebben nu ook al een gezegende leeftijd en zijn grootouders of overgrootouders.

De familie Willemarck  is een sterk geslacht, velen werden zeer oud.

Met dank voor de info en de foto’s aan De heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Theo de Vreeze, Hubert Savat, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert.

De Noordstraat deel XXXVIII, ’t Molentje. Deel V-A.

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

31-05-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

De afstammelingen van Petrus Willemarck uit  de NOORDSTRAAT, ’t Molentje. Deel V-B.

De Noordstraat Deel XXXIX.

De eigenaar en bouwheer van de Villa Willemarck in de Noordstraat was  Alphonse Willemarck (14 10 1876 – 28 05 1930), vader van Antoinette Willemarck ooit zaakvoerster van de Minima en de Nopri in de Noordstraat, grootoom van Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote van Rik Van de Rostyne. De vader van Alphonse Willemarck heette Petrus Willemarck. Vanaf de  telling 1866 tot en met telling 1901 staan Petrus en zijn gezin  steeds ingeschreven als zijnde wonende in de Noordstraat. Bijna al de nakomelingen Willemarck en aanverwanten zijn in Maldegem blijven wonen, enkelen zijn uitgeweken en hebben interessante loopbanen opgebouwd, die komen hier aan bod. De meeste leden van de familie waren ondernemers die werkgelegenheid verschaften, dus brood op de plank. Heel veel Maldegemnaars verdienden op die manier hun boterham ter plaatse en die zijn dat  nu nog niet vergeten.

De 14 kinderen van Petrus Willemarck  (03 10 1825) en Julia Van Landschoot (10 08 1838) waren: Maria, Charles-Louis (05 11 1856), Eduard, Mathilde, Camillius, Elisa (1864 - 1941), Victor (10 10 1865 – 19 12 1947), Theophile, Hortensia, Clementine, Augusta, Désiré (20 juni 1874 – 17 02 1948, Alphonse (14 10 1876 – 28 05 1930) en Henri (1878). Henri was de vader van negen kinderen en de grootvader van Rita (1946), Monique (1946), Christiana (1952), Guido 1949, Gerda (1948), Nicole (1949), Magda (1953), Freddy (1958), Liliane(1940), Julien (1949), Freddy (1949), Eddy (1960), en Walter Willemarck (1956). Vanaf Petrus Willemarck ontwikkelen zich heel grote gezinnen Willemarck die vertakken tot op heden. Over sommige afstammelingen van Petrus is toch wel wat beeldmateriaal en informatie en vele Maldegemnaars herinneren zich nog enkele leden van de familie.

CHARLES-LOUIS WILLEMARCK (05 11 1856)  en Julia  Stroef (10 11 1866)  staan vermeld in de Noordstraat 176 en zij  hadden negen kinderen: Richard (23 06 1890, vlasbewerker), Robrecht (1891) met kleinzonen Robert (1951), Erwin (1955) en Patrick (1954) Willemarck, Rudolph (02 01 1893, biggenkoopman), Maria (1896), Helena (04 02 1899, getrouwd met Marcel Van Maldegem), Florida (02 03 1900 gehuwd met  Medard De Roo (22 09 1892), Maurits (28 05 1901), Paula (09 12 1902), getrouwd met Clement Heyneman. Afstammelingen De Roo, Van Maldegem en Heyneman wonen nu nog in Maldegem.

De jongste dochter Augusta (04 08 1905) Willemarck was getrouwd met Maurice De Lille, uitbater van herberg-restaurant Gouden Leeuw in de Markstraat. DE GOUDEN LEEUW, nu Markt 16 is een verhaal op zich. Het restaurant – café werd tot 1959 nog uitgebaat door Victor De Lille (vrijgezel) en het kinderloze echtpaar Maurice De Lille en Augusta Willemarck. De Gouden Leeuw, werd verhuurd in 1959 aan Roger Verplaetse en zijn echtgenote Adrienne Steyaert (+) en wordt tot op heden uitgebaat door de dochter van Roger, Christine Verplaetse. Maurice De Lille en Augusta Willemarck verhuisden naar de Stationsstraat, in de woning waar reeds jarenlang Schoenmakerij Rico gevestigd is. Victor en Maurice De Lille heb ik nog ontmoet toen mijn Amerikaanse nonkel Hector Posman met twee van zijn zonen op bezoek was in Maldegem en zijn veertien broers en zussen  en de afstammelingen uitnodigde in de Gouden Leeuw in de jaren 60.  Toen runden wielrenner Roger Verplaetse en zijn knappe echtgenote Adrienne Steyaert (+) het café al, maar die twee De Lilles waren er ook. Roger Verplaetse nam die twee Amerikaanse neven die bij hen logeerden, mee naar Parijs, terwijl Hector Posman bij zijn veertien broers en zussen op bezoek ging in Maldegem en de nodige ‘drankkappelletjes’ deed onderweg. Toen waren in elke straat van Maldegem  verschillende cafeetjes.

CAMILLIUS WILLEMARCK had twee zonen: Bertrand (03 07 1890) en vleeswarenfabrikant Romain (29 01 1893). Bertrand Willemarck had twee dochters Marie-José en Liliane.

De dochter van vleeswarenfabrikant Romain Willemarck en zijn echtgenote Elisa Van Compernolle was Denise Willemarck (27 10 1922) getrouwd met de grote, knappe Italiaan Pietro Bongiovanni (Pinerolo 11 mei 1914), allen woonachtig in de Nieuwstraat 55. Pietro en Denise Willemarck hadden meerdere kinderen: Nadia, Anne-Marie, Mariëlla (+) en Danilo Bongiovanni. Er waren nog Maldegemse dames die na de oorlog met een flinke Italiaan trouwden, die hier gebleven was na het oorlogsgeweld. Toen waren die Italiaanse namen een exotisch gegeven in Maldegem.

ELISA WILLEMARCK (27 02 1864 - 19 augustus 1941) trouwde op 8 januari 1891 met Camiel Willems (20 12 1853), een horlogemaker in de Noordstraat, G407 op de stafkaart, waarschijnlijk woonachtig in het mooie gerenoveerde handelshuis dat er nu nog staat, schuin rechtover de ingang van het vroegere Jeugdhuis. Ofwel was Camiel Willems familie van schrijnwerker-beeldhouwer Arthur Willems, die ook in de Noordstraat woonde.

VICTOR WILLEMARCK (10 10 1865 – 19 12 1947)  was getrouwd met LEONIE MARIE STANDAERT (29 06 1861 – 8 mei 1921) op 02 02 1891, Victor was toen 26, Leonie 30. Zij hadden vijf kinderen:

Albert (3 december 1892 – 12 12 1972), Julien (1894 -1996), Prosper (1896), Georgina (1899) en Omer (1904). Georgina is waarschijnlijk vroeg overleden want later is er enkel sprake van de vier zonen van Victor Willemarck en Leonie Standaert. Bij de geboorte van Omer was Leonie reeds 43 jaar oud.

Op de foto staat Mevrouw Leonie Standaert, zij is best wel een knappe dame met fijne trekken. Ze stierf op 60 jarige leeftijd op 8 mei 1921. Victor was toen 56 jaar en hij hertrouwde op 17 januari in 1923 met Maria Verselder.

Victor Willemarck en Leonie Marie Standaert  woonden in de Noordstraat 101, met als buren Barbara            en Judith De Candt, August, Emma en Camiel Blomme en Weduwe Blomme – Teirlinck nummer 107, voorouders van Louis en Lode  Blomme. Verder waren de buren: Sigarenfabrikant Eduard Van Hecke (1848) – De Candt nr. 107 of 111, Amelie en Marie De Cuyper, verzekeringsagent Honoré De Brée (30 12 1872) - Van den Abeele nummer 115 en August Roels – Cuelenaere, Edmond en Sidonie Borgonjon, August Spelier, K. De Baere, Felix De Baere, K. Van Daele, Arthur Willems - Gillis, Désiré De Baere (1878) en Emma Versluys nr. 133 voorouders Huyze De Baere, Weduwe Bekaert - Van Rie, Karel Ronse - Verstuyf, Alois Verstrynge - Veerman, De Smet - Standaert, Ferdinand Van Moffaert - Standaert, Weduwe Braet - Cuelenaere, Alois Meneve – Roets enz.

Op de foto’s ziet u het gezin van Victor Willemarck en Leonie Marie Standaert (29 06 1861 – 8 mei 1921). Op de eerste foto het echtpaar Victor Willemarck, Leonie Standaert en drie knappe zonen Julien, Prosper, Omer met als inzet links de oudste zoon: Albert Willemarck (3 december 1892 -  12 december 1972) die toen frontsoldaat was aan de IJzer.

Op de tweede foto staat het gezin van Victor na het overlijden van Leonie Standaert op 8 mei 1921. V.l.n.r.: Prosper, Albert rechts staand, Julien, Omer en vader Victor Willemarck, zittend.

%%%FOTO6%%%

%%%FOTO7%%%

Tot zover de herinneringen van enkele kinderen van Petrus Willemarck.

Met dank voor de info en de foto’s aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Theo de Vreeze, Hubert Savat, Erik Blomme van het Archief Maldegem, Jacky Lazoen (Klapper 1950), Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert.

De Noordstraat deel XXXIX, ’t Molentje deel V-B.

30-05-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

De ondernemingszin van DESIRÉ WILLEMARCK,

’t Molentje. Deel V-C.

De Noordstraat Deel XXXX.

De veertien kinderen van Petrus Willemarck (03 10 1825) en Julia Van Landschoot (10 08 1838) waren: Maria, Charles-Louis, Eduard, Mathilde, Camillius, Elisa (1864 1941), Victor, Theophile, Hortensia, Clementine, Augusta, Désiré, Alphonse en Henri. Charles-Louis (1856), Camillius (1862), Elisa (1864 - 1941) en Victor (1865 – 1947) kwamen reeds aan bod, nu volgt: Désiré Willemarck (20 juni 1874 – 17 02 1948).

Het is het verhaal van een dynamisch ondernemer, zoals iedereen er wel enkele kent, met dit verschil dat Désiré en zijn gezin wel zwaar beproefd werden doorheen de jaren.

Wij beseffen niet altijd hoe verwend we worden in Maldegem, in het Westen door de gezondheidszorg. Honderd jaar geleden stierven heel veel kinderen en jonge mensen bij gebrek aan de nodige medicijnen. Je kan je afvragen hoe de ouders en het gezin omgingen met die kinderdoodsklokken. Je voelt ook mededogen met hen die nu nog leven zoals wij honderd jaar geleden. Hoe de mensen in de Derde Wereld overleven, met weinig middelen en beperkte gezondheidszorg, dat beseffen wij niet altijd. Mensen die overeind krabbelen als hun kinderen genadeloos worden afgemaakt in verwoeste dorpen en steden in oorlogsgebied. Je wordt er stil van, bij al dit verdriet.

Désiré Willemarck was een Maldegems ondernemer en had veel arbeiders in dienst, die in hun eigen dorp, Maldegem, hun brood verdienden. Hij had een groothandel in varkens. De varkens werden uitgevoerd tot in Londen met de trein, wat toen toch een hele onderneming was, begin en verloop vorige eeuw.

Désiré was afkomstig van de Noordstraat maar woonde in de Stationsstraat 57, waar later het accountantsbureau van Germain Vrielynck en August Standaert, boekhouding en fiscaliteit gevestigd werden. De heren Vrielynck-Standaert waren Accountants (NCAB), verzekeringsagenten (Verzekeringskantoor van ’t Meetjesland) en hadden een sociaal secretariaat (VZW Sociale Werkgeverscentrale). Het kantoor was aanvankelijk  gevestigd in het “Peurken”  of de Edestraat, later in de Mevrouw Courtmanslaan en nadien in de Stationsstraat 57. Het kantoor fiscaliteit, boekhouden en verzekeringen wordt nu nog verdergezet door de twee zonen van August Standaert, Geert en Godfried Standaert.

Het Boekhoudingskantoor Standaert is een prachtige patriciërswoning, van binnen en van buiten afgewerkt met eerbied voor het verleden. Het gaat om een statig oud herenhuis, met telkens twee vertrekken achter elkaar, gescheiden in het midden door een smalle gang met trap. Deze mooie kamers met hoge plafonds en brede houten deuren vloeien naar de  koepel of veranda achteraan over de hele breedte van de eigenlijke woning. De matglazen ramen met zacht invallend licht gaven vroeger waarschijnlijk zicht op de  tuin en bijgebouwen.

Samen met zijn eerste echtgenote Livina Louise Marie Van de Genachte (22 09 1873 - 09 1924) had Désiré drie kinderen: Omer Willemarck (1900), Alix Willemarck werd geboren op 05 11 1901 en is overleden op 15 juni 1928, nauwelijks 27 jaar. Jeanne Willemarck werd geboren op 14 02 1906 maar zij stierf op 13 mei 1922, amper zestien jaar oud. Omer werd niet meer vermeld op de rouwbrieven van zijn ouders, dus waarschijnlijk stierf hij ook als kind.

Penicilline was nog niet voorhanden en vroeger stierven veel kinderen en jonge mensen. Twee kinderen, misschien drie in één gezin die heengaan, was zeer waarschijnlijk ontzettend zwaar om dragen. Moeder Livina Van de Genachte stierf in september 1924, zij was pas 51. Bij haar overlijden had zij nog één kind van de drie, Alix, die dan ook gestorven is vier jaar later.

Désiré Willemarck hertrouwde na het overlijden van zijn eerste echtgenote in 1924, vier jaar later, op 29 september 1928 met Raphaelle De Coeyere. Hij was toen al 54 jaar maar best nog een knappe man. En zijn twee dochtertjes, waarschijnlijk ook zijn zoon Omer uit het eerste huwelijk waren al gestorven.

Er werd toch uitgebreid feest gevierd op de huwelijksdag van Désiré en Raphaëlle, Désiré bleef moedig en toekomstgericht.

Het menu op het huwelijksfeest luidde als volgt:

crème d ’aspergesoep, huwelijksbootjes, tarbot met aardappelen en botersaus, filet met groenten krans, tong met tomatensaus, kip met salade en mayonaise en als dessert, fruit, pralinen en pasteigebak…. zes gangen en een nagerecht …… Vroeger werd er getafeld van ’s middags tot ’s nachts.

Désiré Willemarck (20 juni 1874 – 17 02 1948) en Raphaelle De Coeyere hadden opnieuw drie kinderen: Antoon (1930), Alix (1931) en Jeanne Willemarck (29 10 1935 – 11 april 1985).

De twee jongste kinderen uit het tweede huwelijk hadden dezelfde namen als de twee overleden kinderen uit het eerste huwelijk. Raphaëlle had respect voor het leed van haar echtgenoot. De tweede Jeanne Willemarck stierf op 50 jarige leeftijd in de kliniek Maria Middelares op 11 april 1985. Het bidprentje vermeldt ook het woonzorgcentrum Sint-Bernardus in Bassevelde, ofwel verbleef zij daar, ofwel werkte zij daar.

Het bidprentje van Desiré Willemarck spreekt over oneindig hard werken en heel veel verdriet, dat is de droevige boodschap die hij gaf aan zijn kinderen bij zijn overlijden.

Op de foto’s: Désiré en zijn tweede echtgenote Raphaelle De Coeyere, de andere foto’s tonen zijn kinderen voor het mooie huis Stationsstraat 57 en achteraan in de tuin aan de veranda. Alix en Antoon worden nog vermeld op zijn bidprentje, dus was zeer waarschijnlijk was ook de oudste zoon Omer uit het eerste huwelijk vroeg overleden. Van de zes kinderen van Désiré Willemarck heeft Antoon Willemarck een nageslacht: Martine (1956) en Patrick (1959) Willemarck. Het nageslacht van de meisjes Willemarck werd niet vermeld in de stamboom omdat zij de naam niet verder zetten allicht.

Met dank voor de info en de foto’s aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Theo de Vreeze, Jacky Lazoen (Klapper 1950), Hubert Savat, Erik Blomme van het Archief Maldegem, Geert Standaert, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert.

De Noordstraat deel XXXX, ’t Molentje deel V-C.

29-05-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

MOLENTJESFEEST, NOORDSTRAAT MALDEGEM, 10 juli 2016.

De beelden die fotografe ELS STEVENS maakte van het Molentjesfeest in de Noordstraat, Maldegem op 10 juli spreken voor zich.

https://picasaweb.google.com/116688562905656264433/6306049296848775041?authuser=0&feat=directlink

Klik op de link en u kan zien dat  “Vlaanderen feest”, in dit geval ‘’t Molentje feest” opnieuw een voltreffer was.

Jong, heel jong, tieners, jeugd, ouders, grootouders, de jonge en de oudere generaties van de wijk ’t Molentje’ in Maldegem hadden een hele dag een stralende zon, een lekkere en uitgebreide BBQ, frisse drankjes bij de vleet dank zij het dynamisch Molentjesteam rond PETER VAN HECKE (VLD) die een hele dag, de bewoners van ’t Molentje bedienden en entertainden met de GLIMLACH.

Jong en oud verbroederden, wisselden herinneringen uit en zongen mee met de liedjes uit de oude en de nieuwe doos in de prachtig versierde zaal. Peter Van Hecke sprak een dankwoordje uit aan de vele sponsors voor de onovertroffen tombola.

Hij bracht ook DENIS POSMAN, de ziel van Molentjeskermis van weleer hulde en dankte de echtgenote van Denis Posman voor haar aanwezigheid aan de festiviteiten. De foto van Denis stond ten toon in de eetruimte, een stil eerbetoon aan de organisator van het feest comité ’t Molentje van weleer.

Het spreekt vanzelf dat achter dit vlot, feilloos georganiseerd feest, een enorm goed lopend team achter zat, dat urenlang vergaderd en gewerkt heeft om van die dag een spetterend Bourgondisch-Vlaams feest te maken. Want sfeer was er. Grote parasols op het zonnig terras, een glanzende en versierde  eetzaal, een vlotlopende bar, een smakelijke BBQhoek, stemmige muziek, speelruimte en springkasteel voor de kinderen in het Sint-Annapark.

Proficiat aan de organisatoren, zij hebben een prachtig feest gerealiseerd en heel wat mensen een blije, zonnige en unieke feestdag bezorgd.

Wie meer wil weten over de geschiedenis van ’t Molentje leest:

Boek II : “NOSTALGIE NAAR HET LEVENDIGE DORP.” Herinneringen aan Moerhuize, Broekhuize, de Rapenbrugstraat, het Molentje en de Noordstraat in Maldegem.

Biografie, herinneringen en stambomen van de families Cochuyt, Colmann, Van de Straete en Van de Velde.”

Boek III : “MOORDEN IN ’t MOLENTJE”, is een misdaadverhaal.

dat zich afspeelt in het mooiste restaurant in de wijk ’t Molentje in Maldegem. Dit landelijk dorp in Oost-Vlaanderen wordt opgeschrikt door een reeks verontrustende sterfgevallen. Oudere mensen sterven schijnbaar een natuurlijke dood, maar de frequentie stijgt plots onrustwekkend. De speurders starten met het onderzoek maar zij staan voor een reeks ogenschijnlijke onoplosbare moorden………

Boek IV: “Talent in Maldegem”, is een samenvatting van ondernemings- en artistiek talent in Maldegem, met een beschrijving van de Noordstraat van weleer.

Of leest de blog: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

30-04-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

De Terugkomdag Instituut Zusters Maricolen

op 25 juni 2016

was een overweldigend succes.

Eind juni 2016 was het 50 jaar geleden dat een groep meisjesleerlingen afstudeerden aan het ‘Instituut Virgo Sapientiae’, Zusters Maricolen, Markt 15, Maldegem. Alle leerlingen van de toenmalige vierdes (1960 – 1963), de Wetenschappelijke B en de Economische (1963 – 1966), hun oud-leraars, met of zonder partner waren welkom op de reünie, georganiseerd door de directies van het Instituut Zusters Maricolen voor de vijfde keer.

Een halve eeuw geleden was er amper sprake van een gemengde school, meisjes en jongens werden streng gescheiden in openbare gelegenheden, kerk, jeugdbeweging, jeugdkampen, sportclubs, school, zwembad, begeleide bioscoopbezoeken, reizen enz. ….

Het ‘Instituut Virgo Sapientiae’ van de Zusters Maricolen was een meisjesschool tot 1978, hoofdzakelijk begeleid en onderwezen door dynamische en strenge religieuzen, de Zusters Maricolen en vrouwelijke, ongehuwde leerkrachten. Het aantal meisjes dat toen mocht of wilde verder studeren was nog niet zo hoog als nu. Hogeschool en universiteit waren toen ook niet evident voor meisjes, de meesten zochten en vonden werk bij de vele zelfstandigen in Maldegem en omstreken tijdens en na het middelbaar onderwijs.

Terwijl nu meer dan 750 leerlingen les volgen in het Instituut Zusters Maricolen waren er in de jaren zestig ongeveer 200 meisjes die ‘humaniora’ volgden en min of meer 200 meisjes die beroeps- of technische richting volgden in het Sint- Jozefsinstituut in hetzelfde klooster. De 200 jongens van het Sint-Vincentius college kwamen er geleidelijk bij vanaf 1978. In 1981 met het V.S.O. maakten de meisjes van de technische en beroepsschool deel uit van de schoolgemeenschap op de markt. De leerlingen waren toen ook niet alleen afkomstig uit Maldegem, maar uit alle randgemeenten en verbleven op internaat onder leiding van Zuster ‘Soeur’ Marie - Christine. Nu worden ze gebracht per wagen en komen met het openbaar vervoer. Pas vanaf 1962 werden enkele jonge, mannelijke leerkrachten, Maurits Van Zele, André Maes, Laurent Osaer, Louis Van de Straete, Frans De Clercq, Florent Borgonjon, Eric Wille, Eli Union, François Van Gool, Jan Leemans, Herman Verhaegen, Herman De Laender enz. ‘gedoogd’ in de meisjesschool en op handen gedragen door het vrouwelijk geslacht.

Deze ‘apartheid’ belette de meisjes niet om veel plezier te maken tussen, voor en na de lessen, er werden vriendschapsbanden gesmeed die zelfs na al die jaren hun glans niet hebben verloren. Van mensen die je hebt gekend in je kind- en jeugdjaren houd je een speciale maar vooral een blije herinnering over. Iedereen kende elkaar op de school. De ‘grote’ van de ‘Hogere Cyclus’ gingen vriendschappelijk en hulpvaardig om met de ‘kleintjes’ van de ‘Lagere Cyclus’. De partners hadden al een plaatsje in de meisjesdromen. Allen verlangden een lang en gelukkig leven. Het leven lachte iedereen vrolijk toe.

Na een rondgang aan de school door de heer directeur P. Remmerie, werden de oud leerlingen een drankje en een hapje aangeboden door de schooldirecties van het Instituut Zusters Maricolen in de vroegere kapel met mooie glasramen, nu moderne polyvalente zaal. Waar vroeger veel gebeden en gebiecht werd, was er feest! Ludwina De Busscher en Magda Van den Hauwe namen deel aan de ontvangst op de school.

In het welkomstwoordje door oud-leerkracht Laurent Osaer werden de medeleerlingen die heengingen vernoemd: Erika De Windt, Greta Raeman en Lucrèce Defreyne. Aan Ghislaine De Vuyst, die er zo naar had uitgekeken maar er niet meer kon bij zijn, werd een kaartje bezorgd met een dikke knuffel van de klasgroep.

Daarna ging het richting Huyze De Baere om gezellig bij te praten. Nadia Bongiovanni, Florine Coppejans, Christine Cockhuyt, Arlette De Prest, Emmy Melens, Annemie Van Hoorickx, Annie Cromheecke, Lucrèce Bauwens, Caroline Heysse, Anita Lamotte, Hedwige De Busscher, Louisa Ballegeer, Maria Deleyn, Geertrui Baert, Marianne Posman en de oud leerkrachten, Laurent Osaer (Nederlands, Engels, Duits), Frans De Clercq (Frans) en Louis Van de Straete (boekhouden en economie) vormden een hele groep mensen die verheugd waren elkaar terug te zien, om een halve eeuw en soms meer, bij te praten. In een mum van tijd was er een vrolijke sfeer zoals vroeger in de klas, tussen de lessen, op de speelplaats, voor en na school. Het bezoek aan het Instituut Zusters Maricolen, Markt 15 Maldegem na een halve eeuw, de verzorgde receptie in de kapel, het gezellig tafelen in het sfeervol interieur in Huyze De Baere, het hartverwarmend weerzien waren de beste ingrediënten voor een grandioze dag.

Link naar de foto’s, zie: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

https://picasaweb.google.com/115021349650121482292/6301145164695418721?authuser=0&feat=directlink

Met dank aan het Instituut Zusters Maricolen, aan de motor achter de reünie Laurent Osaer en aan allen die er bij waren.

Foto’s: Els Stevens en Maria Deleyn.

Bijlagen:
DSC_0142.JPG (213.1 KB)   
EStevensbedrijfs67.JPG (510.4 KB)   
Klas met Maurits Van Zele.jpg (12.7 KB)   
Retraite Abdij Van Maele W.B..jpg (11.3 KB)   
Retraite Van Maele Economische.jpg (21 KB)   

HARTVERWARMENDE ONTMOETING

van de  FAMILIE MARTENS-DHOORE: 

DE DOCHTER van Annie MARTENS EN DE KLEINDOCHTERS van Marcella DHOORE uit Amerika,

ontmoetten, neven nichten en vriendinnen van hun moeder en grootmoeder in Maldegem.

 %%%Foto1%%%  

27-04-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

DRIE AMERIKANEN, Lee en Michele Dettmann – Richardson van Los Angeles, California en Bobbie Bickford, Iowa, 

KOMEN NAAR MALDEGEM

om familieleden van hun grootouders MARCELLA DHOORE en RICHARD MARTENS te begroeten.

Hun grootmoeder Marcella Dhoore (24 januari 1908) baatte samen met haar echtgenoot Richard Martens (6 juni 1901 – 18 november 1937) het café-restaurant-pension Botermarkt uit in de Marktstraat 36 Maldegem, telefoon nummer 143, met groot afgebakend terras, versierd met bloemenkorven en een houten kelner die ’t menu aanbood. Bieren Aigle Belgica (gebrouwen van 1928 tot 1970) en Koningsbronnen werden er aangeboden, toen spuitwater nog een delicatesse was. Nu is de “Botermarkt’ een stijlvol appartementsgebouw met onderaan kantoor RANDSTAD nummer 33, eigendom van Christine Verplaetse en Bart De Baets de uitbaters van  het historische pand ‘De Gouden Leeuw’ er rechtover, Marktstraat 16. Verder naar de hoek toe volgen ’t Wit Peerd en (nu residentie) De Grand Café, resp. nummers 31 en 29.

De Amerikaanse familieleden kijken er naar uit het geboortedorp Maldegem, van hun moeder en grootmoeder te bezoeken. Jarenlang hoorden zij de vele geromantiseerde verhalen van hun oma MARCELLA DHOORE en van hun moeder ANNIE MARTENS over Maldegem, de familie en de vriendenkring.

Oma Marcella Dhoore hertrouwde na het smartelijk ongeval in 1937 van haar echtgenoot Richard Martens, met een Amerikaanse G. I. soldaat  GI. THEODORE (TED) JAYNES, die zij nareisde na de oorlog samen met dochter Annie Martens.

Nooit zijn beide dames hun vaderland en hun geboortedorp vergeten en de 67 nakomelingen van Marcella Dhoore zijn goed op de hoogte van hun Vlaamse roots en de voorgeschiedenis, de geschiedenis van de BOTERMARKT, Markt 36 Maldegem .

Wie de volledige voorgeschiedenis en de stamboom Martens – Dhoore nader wil bekijken, surf naar: http://www.Marianne Posman en Maldegem in de kjker.be

CONTACT:

Danny  Dheuninck, danny.dheuninck@gmail.com, 0471 500 934 en

Marianne Posman,  livinaleonie@live.be, 050 71 29 11

Richard Martens is geboren  op 6 juni 1901. 

Hij was de zoon van Camiel Martens , geboren te Eede op 6 maart 1862 en Stéphanie Van Bellegem ,geboren te Middelburg op 7 januari 1863. Er waren 10 kinderen in dit gezin, allen geboren in Maldegem.

1. Andreas Martens, geboren op 14 september 1888.

2. Augusta Martens , geboren op 22 oktober 1889.

3. Malvina Martens , geboren op 2 augustus 1892.

4. Helena Martens , geboren op 4 maart 1894.

5. Maurits Martens , geboren op 6 oktober 1896, gehuwd op 16 februari 1926  met Clara Van Rie. Ze hadden drie kinderen, m.n. Frida, André en Georges Martens. Ze woonden in de Brielstraat.

6. Adolf Martens sigarenfabrikant, geboren op 15 juli 1899 , gehuwd op 7 april 1926 te Gent met Anna Roegiers. Ze hadden vier kinderen, m.n. William, Antoine (Tony), Jacques en Michel Martens (Moerkerke). Ze woonden in de Nieuwstraat 37. Tony Martens (1934) was postbediende, getrouwd met Yolande Rieberghe (1934) uit de Brielwegel. De sigarenproductie bracht welstand. Adolf werd meteen de voogd van Annie Martens bij overlijden van haar vader Richard Martens.

7. De tweelingbroer van Adolf, Alfons Martens , geboren op 15 juli 1899 , gehuwd op 16 februari 1926  met Martha De Zutter. Ze hadden drie kinderen, m.n.: Flora, Diana en Eric Martens. Ze woonden in de Noordstraat. Diana Martens is getrouwd met de kunstschilder Nestor Martens uit de Nieuwstraat. Hoewel ze dezelfde naam hebben, waren Nestor en Diana geen familie.

8. Richard Martens (6 juni 1901 – 18 november 1937) is overleden op 18 november 1937 in een auto-ongeval in  Ruddervoorde. Hij werd begraven op 23 november 1937 onder grote belangstelling. Hij was lid van de BVOS en talrijke Vlaamsgezinde leden waren aanwezig. Verder had Richard nog twee zussen:

9. Laura Martens , geboren op 16 februari 1903  en

10. Ida Martens , geboren op 23 juni 1910

Rond de eeuwwisseling was het adres van Camiel Martens in de Bloemestraat, later wijzigde dit naar de Noordstraat waar Camiel Martens zich specialiseerde in het maken van sigaren.

Opmerkelijk is dat Camiel Martens prachtige huizen liet optrekken voor hem en zijn kinderen ‘Huizen Martens” naast de huidige juwelierszaak Vanparrys in de Nieuwstraat, die er nu nog staan, 80 jaar later, erfgoed als het ware. Adolf Martens en Alfons Martens een tweeling bouwden samen de sigaren uit en Adolf startte later de handelszaak, RAP en REIN.

Daarvoor verkochten zij het huis Juwelen Vanparrys om de nieuwe zaak te kunnen opstarten. Het huis Juwelen Vanparrys was eigendom van de  grootouders van de Maldegemse ELS MARTENS, verpleegkundige uit de Stationsstraat, maar werd verkocht om de zaak Rap en Rein te bouwen.

Het eerste beroep van zoon Richard Martens was het vervaardigen van sigaren, later wijzigde zijn beroep naar handelsreiziger dat hij combineerde met het uitbaten van hotel-restaurant Botermarkt.

Martens Richard trouwde met  Dhoore Marcella, op  31 aug 1929. Hun naaste buren zijn in 1931, D'Aubioul Frans op nr. 42 gehuwd met Ivonna De Smet. De nr. 38 en 40 zijn dan twee woningen tussen de Botermarkt en de Grand Café. De familie  Martens woonde altijd op de Marktplaats, eerst in nummer 34 en vervolgens in nummer 36 waar Richard Martens en Marcella Dhoore ook introkken na hun huwelijk, samen met hun dochter Annie Martens, geboren  op 19 november 1929 (+ in 1965).

Marcella Dhoore is geboren  op 24 januari 1908. Zij was de dochter van Edmond Dhoore (geboren  op 10 december 1869) en Sophie Gobeyn (geboren  op 12 maart 1868 - 1921). Sophie Gobeyn stierf toen Marcella amper 13 jaar oud was, en samen met haar vader runde zij de Botermarkt. Marcella Dhoore had een broer en een zus:

Camiel Dhoore  werd geboren op 5 juli 1901  en is vroeg overleden nl. op 24 december 1937 en

Clarisse Dhoore , geboren op 11 januari 1904 , gehuwd op 30 maart 1932 te Sijsele met Alois Van Reybrouck. Ze hadden drie kinderen,. Bertha, Georges en Richard. Ze woonden te Donk.

Na het overlijden van Richard Martens (in 18 november 1937, kwamen Marcella samen met haar dochtertje tot rust op het platteland. Toen Marcella besloot om terug aan het werk te gaan, begon de oorlog en brachten moeder en dochter  vele nachten door in een kelder in de buurt van het restaurant-hotel in het centrum van Maldegem.  Maldegem was bezet door de Duitsers tijdens de oorlog en op het einde, toen de Duitsers werden verdreven was een deel van maldegem oorlogsgebied.

Tenslotte besloot Marcella een zaak te beginnen in Gent. Zij en haar dochter trokken naar Gent met de steun van de broers Martens van haar overleden echtgenoot.

Het is daar waar zij een Amerikaans soldaat  GI. Theodore (Ted) Jaynes, leerde kennen met wie zij trouwde. Samen met haar dochter Annie Martens volgde Marcella haar Amerikaanse echtgenoot, als Marcella Jaynes , eerst naar Duitsland, Bremerhaven daarna naar de Verenigde Staten. Zij kwamen aan in New York en trokken dan verder naar Ted’s thuisland, Waterloo Iowa.

Marcella  begon te werken in Florida en startte een eigen  restaurant gefinancierd door een zekere Mr. Tunick in Davenport Iowa. Iedereen bewonderde haar werkkracht en – lust, omdat zij als, anderstalige in een vreemd groot land een bloeiende zaak kon verwerven.

Annie Martens volgde een verpleegsteropleiding en trouwde met een neef van haar stiefvader, Jean W. Richardson in 1951.

Ze hadden 9 kinderen Lynn, Linda (Jorgensen), Greg, Gary (overleden op zee), Eric, Jannine (Daniel), Genevieve (Beller), Lisa (Bickford) en Michele (Dettmann – Richardson, de persoon die dus Maldegem komt bezoeken. Michele Dettman heeft haar moeder Annie Martens nooit gekend want die stierf bij haar geboorte in 1956. Ondanks het vroege overlijden van moeder Annie Martens zijn al haar kinderen goed terechtgekomen, ze werden computerdeskundigen, apothekers, ingenieurs, artiesten enz …. Marcella DHOORE heeft 67 klein- en achterkleinkinderen in de V.S., die het allemaal goed stellen.

DE BIJEENKOMST WORDT EEN SUCCES:

ERNA LAMPO (°1931), echtgenote ROBERT BAELE (88 jaar), Gidsenlaan  was de beste vriendin van Annie Martens, voor en tijdens de oorlog. Marcella Dhoore, weduwe van Richard Martens, was intussen verhuisd naar de woning naast Domein Soenen (nu notaris De Rop). Het huis werd intussen afgebroken en vervangen door een appartement. Rosa Van Poucke had er even verder een geheim cafeetje.Erna heeft de beste herinneringen aan Annie Martens. Zij liepen school bij de Zusters Maricolen en verbleven er onder de hoede van Moeder Alberta en Zuster  Gudula, de nicht van Moeder Alberta.  Erna Lampo herinnert zich Marcella Dhoore als een heel strenge dame. Annie Martens was een heel braaf meisje. Erna en Annie  mochten samen spelen op de slaapkamer, niet in het restaurant.

Jenny Neirynck, zus van Marc en Janvier was ook een hartsvriendin van Annie Martens. Zij heeft jarenlang gecorrespondeerd met Annie. Annie was niet altijd gelukkig in Amerika. Haar moeder woonde ook heel ver weg. Annie had veel heimwee naar Maldegem maar telkens als ze besloot eens naar Maldegem terug te komen was ze in verwachting zegt Jenny. Wat waarschijnlijk waar is. Annie had negen kinderen en bij de geboorte van de jongste Michèle, stierf zij.

Tony Martens, zoon van sigarenfabrikant Adolf Martens zal ook van de partij zijn, samen met zijn echtgenote Yolande Rieberghe, die jarenlang kokkin was in het Rustoord, toen nog onder leiding van Zuster Elisabeth.  Adolf Martens was de broer van Richard Martens, dus de overgrootoom van Michele. Tony is dus haar neef.

De dochter Els Martens, verpleegkundige zal even langs komen met  haar drie knappe zonen. Achternichtje dus. Haar broer Peter Martens komt ook begroeten.

Angèle Van den Abeele, echtgenote van Willy Dhoore komt waarschijnlijk ook.

Zij is de oma van JOLIEN DHOORE, bronzen medaille van Olympische Spelen 2016.

Willy Dhoore was de zoon van Cyriel Dhoore, uitbater van café De Krone in Donk, , Zijn moeder,  Sophie Gobeyn was de zuster van Louis en Edward Gobeyn. Cyriel Dhoore was een kozijn van Marcella Dhoore. Hun vaders waren broers.

Angele Van den Abeele, was uitbaatster van TEXACO, Kattenhoek.

Nog een weetje: de Botermarkt werd afgebroken, vervangen door de Bank ASLK, opnieuw afgebroken en nu is het Randstad.

Georges  en zijn zus Maria Gobeyn komen Michele en haar familie begroeten. Marcella Dhoore is geboren  op 24 januari 1908. Zij was de dochter van Edmond Dhoore (geboren  op 10 december 1869) en Sophie Gobeyn (geboren  op 12 maart 1868 - 1921). MARIA GOBEYN HEEFT EDMOND GOED GEKEND. Maria is de moeder van Katrien, Gino, Dirk en Chantal De Brabander.

Bijlagen:
DSC_0006.JPG (626.7 KB)   
Martens vroeger.png (42.1 KB)   
Michèle detteman and husband.jpg (54.2 KB)   
Ongeval Richard Martens 2.jpg (124.8 KB)   
R_ Martens.jpg (189.9 KB)   

OXFAM WERELDWINKEL

KOFFIEACTIE VANAF 1JANUARI 2016

OXFAM CONGOLESE KOFFIE ACTIE

VANAF 1 JANUARI 2016:

Je koopt een pakje Congolese koffie  en

Je schenkt gratis een pakje koffie  aan je vriend(in).

OXFAM Wereldwinkel
Noordstraat 124,  Maldegem

Bijlagen:
Reui vorpagina.jpg (26.7 KB)   
Trui flap.jpg (20.6 KB)   
trui P 14.jpg (53.2 KB)   
trui p 18.jpg (53.7 KB)   

De ondernemingszin in het breedste deel van de NOORDSTRAAT, ’t Molentje

Deel IV.

De Noordstraat deel XXXVII.

We startten op de hoek van ’t Molentje met ‘Het Molentjesplein’, Huize Ryheul en enkele andere woningen. Nu komen we halverwege de linkerkant van ’t Molentje.

In nummer 188 woonden André (°1898) Lazoen, echtgenoot van Alice Hutsebaut, de ouders  van Cécile Lazoen,  getrouwd met garagehouder Firmin Blomme (°1935) die rechtover Krugermotoren een handelszaak hadden in nummer 243. Firmin Blomme had nadien een garage in de Kleine Buurstraat. André Lazoen was een gekend fietsenmaker. André was de oom van Jacques Lazoen en afkomstig van het huis juist naast de dagbladhandel ’t Hoekske of ‘t Hoekje. De grootouders woonden langs de kant van de Molenberg.

Dan volgde in nummer 190,  Bakker Camiel Martens - De Jaeger,  die twee zonen had, Janel en Etienne, een onderwijzer en een directeur van de lagere school. Er waren heel veel bakkers langs de Noordstraat en blijkbaar konden zij allemaal goed hun brood verdienen, hun gezin onderhouden en hun kinderen laten studeren. Bakkers hebben een lastige job want de klanten willen vers brood, dus alles moet ’s nachts gebakken worden…. De warme bakkers in Maldegem centrum zijn aanzienlijk uitgedund, en daar waar er nog een bakker is, staan de mensen tot op de straat  aan te  schuiven…… Kruidenierszaken en dagbladhandels voorzien vaak in de noden van de mensen en bieden ook een assortiment brood en gebak aan.

Nummer 192 was  de ouderlijke woning  van Liliana Wyffels (°15 04 1931), onderwijzeres bij de Zusters Maricolen en dochter van de Nederlandse buschauffeur  August Wyffels en van de kleermaakster Livina Van Landschoot. Lilana Wyffels is redelijk laat getrouwd met Marcel Schoonooghe uit Assebroek en zij hadden een zoon Peter  en een dochter Nathalie, twee knappe jonge mensen.

Livina was de tante van Maria Van Landschoot, de moeder van Rita De Ceuninck, uit Kleit. Rita mocht er in de winter haar boterhammetjes gaan eten. Heel veel kinderen van het platteland hadden familie in het centrum waar ze altijd welkom waren om iets te eten en zich te verwarmen. August Wyffels en Livina Van Landschoot huurden voordien het huis waar vroeger de kapper en parfumerie van Meneve was.

Dit huis van Liliana Wyffels is nu bewoond door Lise-Anne Dobbelaere en haar echtgenoot Richard. Zij kochten het huis van de ouders van Liliana Wyffels.

De  vader van Lise-Anne was André Dobbelaere (°30 03 1920), de broer van meester Omer Dobbelaere (°13 08 1905) die getrouwd was met  Maria Van Hulle. Later heeft hun zoon lang les gegeven, in de Broederschool, Meester Marnix. De moeder van Lise-Anne Dobbelaere  was Cécilia Verstraete uit Eeklo. Ze woonden in de Vakekerkweg, 10.

Op de hoek in nummer 194 was het café ‘DE VOERMAN’ en de woning van voerman Gerard  INGELS, vader van Julien (°1934), Marcel Ingels (°1939), Yolande, Etienne, Adelin (overleden op 18 jarige leeftijd), Marie-Louise en Eric. Op het terrein achter  hun café stond een autoscooter tijdens de kermis.

De zoon van Gerard, Marcel Ingels eveneens voerman kocht in de jaren zeventig de Villa ‘Sneeuwwitje’ van vlashandelaar Albert Willemarck (°03 12 1892) en Magdalena Geirnaert in de Brielstraat nummer 79. Het perceel rond de villa is heel uitgestrekt en loopt tot aan de Edebeek en biedt nog altijd genoeg ruimte voor een onderneming, nu nog altijd Ingels BVBA TRANSPORT.

De huizen op de hoek van Gerard Ingels werden afgebroken en er staat daar reeds lang een smaakvol appartementsgebouw ‘Residentie ’t Molentje’ met de praktijk van Dierenarts Alain Art.

De Noordstraat wordt onderbroken door een inrijweg naar de Buurtstraat, maar de huizen die er langs stonden staan vermeld in de Noordstraat: kolenhandelaar Armand Verbeke en Anna Cornelis (nr. 196), veekoopman, later vleeswarenfabrikant Henri Claeys (°1904) en Helena Sekeet in nummer 200, kolenhandelaar Laurent Claeys (°1899) en Camilla Claus in nummer 202, lastdrager Alfons Roels (°1900) en Maria Meisschaert, nummer 204.

Op de hoek aan de andere kant van de weg naar de Buurtstraat woonden lange tijd biggenkoopman César Van den Abeele (°25 06 1897) en Bertha  Sekeet (11 01 1893  - 10 01 1980). Ze woonden langs de Noordstraat, meer richting Aardenburgkalseide in nummer 206. Ze waren getrouwd in 1928. César dreef handel in biggen samen met zijn broer Frans Van den Abeele (08 01 1908 - 17 06 1966), getrouwd met de zuster van Mauritz Matthys, Clara Matthys, die er praktisch rechtover woonden en een kruidenierswinkel hadden.

Bertha Sekeet had een kruidenierswinkeltje maar verkocht vooral klompen en heel lekkere pekelharing. Cesar en Bertha  hadden drie kinderen, Fernand, Marie-Madeleine en Roger. Fernand werd biggenhandelaar, Marie-Madeleine was lerares bij de Zusters Maricolen en Roger werd priester.

Roger was leraar Latijn in Ronse en Dendermonde, pastoor in Belsele bij Sint - Niklaas, het Waasland, een zestal jaar pastoor in Sint - Niklaas H. Hart en een vijftal jaar pastoor in  Zwijndrecht. Toen hij zeventig jaar werd ging hij  op rust in het rustoord Het Hof in Sint Niklaas. 

Bertha Sekeet, was de dochter van Petrus Sekeet gehuwd met Ida Van Landuyt. Petrus Sekeet woonde op de plaats waar Paula Claeys gewoond heeft (nu in de building) in de Bloemestraat.

Paula's moeder was Martha Sekeet, de zus van Bertha en Helena, moeder van Walter, Antoine, Christiane en Liliane Claeys.  Er waren nog twee kinderen Sekeet gestorven aan de Spaanse griep.

De ouders van Cesar Van den Abeele waren Ferdinand Van den Abeele en Leonie Van Ootegem (verwant met de stam in Moerhuize). Beide families hebben heel interessante stambomen.

Hun nicht, Ida Van Landuyt had het huis waar vroeger Cesar en Bertha woonden in hun bezit. Cesar kon (gedeeltelijk door halve erfenis langs zijn vrouw Bertha) dit huis verwerven.

Die nichten Van Landuyt bezaten ook huizen en grond  waar nu het mooie appartementsgebouw ‘Residentie ’t Molentje’ staat.

Cesar Van den Abeele had een van de eerste vrachtwagens op het Molentje (zie foto’s). de familie Van den Abeele poseert voor een van de eerste vrachtwagens in het Molentje.

De dochter van César Van den Abeele, Marie - Madeleine trouwde met de onderwijzer – schrijver – cultureel ambassadeur Walter Notteboom, die er samen in het ouderlijk huis bleven wonen met hun drie zonen Peter, Wouter en Bruno.

Marie-Madeleine was regentes snit en naad in het Sint Jozefsinstituut in Maldegem en haar ranke figuurtje dook overal op. Het was indrukwekkend welke prachtige kledingstukken, mantels, mantelpakjes, jurken, rokken en bloesjes de leerlingen onder haar bekwame leiding konden verwezenlijken. Zij is pas recent overleden.

We lopen langzamerhand naar het einde toe van de beschrijving van de Noordstraat door de jaren heen. Voor alle teksten werd een beetje speurwerk gedaan maar de artikeltjes werden vooral aan elkaar gebreid met de mondelinge herinneringen van talrijke meestal oudere Noordstraat bewoners die nog altijd met heimwee en trots terugdenken aan de tijd van toen. De ene had een groot huis, de andere moest het doen met een kleine rijtjeswoning, de ene had een mooie tuin, terwijl de andere heel zijn leven op een muur aankeek achteraan, de een keek een beetje neer op de ander of omgekeerd,  maar samen waren zij eensgezind en fier op hun straat en hielden van het drukke leven in de Noordstraat.

De mondelinge informatie voor deze tekst komt van de Heren Walter Notteboom, Hubert Savat en Jacques Lazoen.  De foto’s geven zicht op het huidige Molentje met wisselende sprekende gevels en geveltjes. Verder nog de vrachtwagen van César Van den Abeele en de familie van César Van den Abeele.

De huisnummers dateren van de Klapper van Maldegem en Adegem, 1950 uitgegeven door Univerreclame, Eeklo, in bezit van Jacques Lazoen. Wie nog met nostalgie terugdenkt aan de Noordstraat, moet eens surfen naar CAMERA OBSCURA MALDEGEM, waar je een schat van beelden met gebouwen, straten en personen, kan bekijken vanaf de jaren 70 tot heden. Pure nostalgie naar het verleden. Werkelijk de moeite waard.

Bijlagen:
't Molentje.png (1.3 MB)   
César Van den Abeele en gezin, bij de camion..jpg (60.3 KB)   
Cesar van den Abeele en zijn camion..jpg (67.7 KB)   
gezin César Van den Abeele..jpg (78.4 KB)   
M.M. Van den Abeele..jpg (70.8 KB)   

’ t Molentje deel III.

De Noordstraat deel XXXVI.

In de Noordstraat, wijk het Molentje waren er naast talrijke winkels en cafés, heel veel  vlas- en bierhandelaars, biggen- en veekwekers en - handelaars, en landbouwbedrijven. Alle erven rechts hadden een uitweg op de Molenberg en hadden ook percelen landbouwgrond in de omgeving om te bewerken. De landbouwers kweekten dieren, bewerkten hun grond en verkochten melk, boter en eieren aan particulieren. Nu zijn alle landbouwgronden achteraan de woningen, bouwgrond geworden en hebben hun eigenaars schatrijk gemaakt.

In de Noordstraat zijn handel en nijverheid praktisch verdwenen op enkele stevige bolwerken na, Huyze De Baere, Van Canneyt Home Store, Bakkerij Lanckriet (voorheen David, Norbert, Armand, Hubert En Luc Savat), Slager Filip, een paar banken, dagbladhandel “’t Hoekske” en enkele andere zelfstandige beroepen.
Het handelsmerk van de zaken die nu nog floreren in het centrum is de kwaliteit van het product dat zij aanbieden en de onvermoeibare, geduldige, onverstoorbare en uiterst vriendelijke zaakvoerders en hun personeel, hun ondernemingstalent en hun werkijver. Graag werken is hun lijfspreuk.

Dank zij de recente renovatie van de voetpaden, de weg en de parkeerstroken oogt de Noordstraat overzichtelijker. Enkele prachtige lange gevels springen in het oog maar er tussen slobberen er nog een  klein aantal bouwvallige woningen die wachten op renovatie of op een hoge verkoopprijs voor appartemensblokken. Door het groeiend verkeer, andere koopgewoonten, de opkomst van de grotere handelszaken langs de N9, de teloorgang van de kleinhandel, door de misschien te lang uitgestelde  renovatiewegenwerken zijn de laatste jaren de meeste welvarende handelszaken voorgoed uit het straatbeeld verdwenen wat op zich betreurenswaardig is.

Blijkbaar miste de wijk een bezielende en stimulerende kracht die de handel en nijverheid in stand hield. Elke wijk heeft een boegbeeld nodig om activiteiten of mogelijkheden te scheppen voor groei en bloei van de handelszaken, kortom voor meer welvaart.

Vanaf nu pik ik er de voornaamste handelszaken of bedrijven uit die al bestonden en evolueerden in de jaren 50, dus 65 jaar geleden. Sommige bewoners van dit stukje Noordstraat kan ik me nog herinneren maar niet allemaal. Sommige families zijn verhuisd of zijn gewoon uitgestorven.

De huidige Elektrohandel H. en M. Derijcke is gevestigd in nummer 156 (jaren 50). De ouders van Henri Derijcke (1930) woonden in het huis er rechtover, nummer 165 waar nu Garage De Jaeger gevestigd is. De familie Derijcke had talrijke kinderen, vijf zonen en vier dochters: Elvira, Liliane, Henri, Prosper, Omer, Cecile, Rosanne, Jacques, Lucien, enz.

Terug naar de overkant, in het huis naast nummer 156 van Alfons Verstuyf (Henri Derijcke) woonden de bediende Georges Cauwels (31 03 1899) en Pelagie Hoste  in een brede lage woning met een garenwinkeltje. Deze woning is reeds lang mooi gerenoveerd door de nieuwe eigenaars in nummer 158, Alex De Clercq, zoon van Rafaël De Clercq uit de Gentsesteenweg.

Bakker Alfons Van de Walle (1897) en winkelierster Celesta Chauvin woonden ernaast in nummer 160, een fraaie woning met garage, aan de inkomdeur en  het raam kan je merken dat er ooit een winkel was. Een pittig detail:  Celesta Chauvin (13 06 1897) werd honderd jaar in 1997! Er moet recent een handelszaak geweest zijn want in google maps staat nog steeds ‘Piece of Cake’.

Dan volgt in de Noordstraat nummer 162 de vroegere Végéwinkel, een handel van koloniale waren van Charles-Louis Deyne (27 06 1888) en Lucie Van de Walle, later de kruidenierszaak van Germaine De Loof  (21 02 1932) en de bediende Paul D’Haese (30 09 1923). Hun dochter Ann D’haese (1959) is getrouwd met bakker Jan De Windt, broer van Erica De Windt.

In nummer 164  (voorheen 166) was ooit  de brede handelszaak en het bedrijf  van Georges Van Hoorne (1899) en Maria Van Ootegem. Zij waren de ouders van Florentine Van Hoorne getrouwd met Ghislain Van Kerrebrouck. Moeder en dochter konden heel goed naaien en zij hadden een vitrine aan de straatkant en verkochten alle textiel: zakdoeken, schortjes, stoffen voor schortjes of kleedjes, slaapkleedjes, pullovers maar ook naaibenodigdheden. Tussen het bedienen van de klanten naaiden zij ijverig om hun winkel van de nodige kledingstukken te voorzien.

Maria Van Ootegem was geboren in Gent en bracht tijdens de oorlogsjaren (W.O. I) haar kinderjaren door bij August Versieck in Moerhuize aan het Leopoldkanaal. Ze bleef er na de oorlog en Eduard Versieck, vader van Walter en Eric werd haar familie. Zij werd meter van Gaston Versieck.

De echtgenoot van Maria Van Ootegem, Georges Van Hoorne (1899) was veekoopman en is vroeg overleden. Dochter Florentine (15 08 1925 29 07 2010) trouwde met Ghislain Van Kerrebrouck die zijn kost verdiende als veekoopman. De lange gevel van de woning van de familie Van Hoorne - Van Ootegem werd gerenoveerd door Ghislain Van Kerrebrouck.  Het is nog steeds een aantrekkelijke gevel, zeker nu de enige dochter van Ghislain, Vera Van Kerrebrouck  en haar echtgenoot Roger De Baere, de hele woning laten renoveren om er zelf te komen wonen. Generaties lang blijven vele huizen in het centrum in de familie.

Dan volgt het ouderlijk huis van Daniel Braet, leraar van het atheneum, nu wonende in de Gidsenlaan. Jaren 50 woonden Frans De Busser (1917),  wachter van waters en bossen afkomstig van Lichtaart en zijn echtgenote Maria Thys in nummer 166.

In nummer 168 woonden voerman Maurits Van de Walle (13 06 1905) en Regina Verstraete. Dit is nu het Kapsalon Florine, dochter van Anna-Marie Van de Walle (1939) en Norbert De Zutter. Anna-Marie is de dochter van Maurits Van de Walle. Het is een mooie gevel, een brede woning met garagepoort.

Naast kapsalon Florine is een mooie brede woning. Nummer 170 was ooit eigendom van voerman Napoleon Verstuyf (1882), broer van Alfons en is nu bewoond door de heer R. Missiaen.

Dan volgde een klein woonhuis, nummer 172 is afgebroken en vervangen door een nieuwe, moderne  woning.  

Er was ergens het Café Pearle, ooit bewoond door de familie Eduard Van de Walle (1867) en Cordula Lazoen, opgevolgd door Maurits Van De Walle (1905) en Regina Verstraete, ouders van Willy en Walter Van de Walle.

In nummer 174 woonden bierhandelaar Triphon Van de Walle (1913) en Juliana De Smet.

Dan volgt de gekende slagerij Filip Braet, in  nummer 176. De moeder van Filip was een zuster van de bekende  vlashandelaars en –bewerkers De Jaeger uit Strobrugge. Dit huis werd vroeger bewoond door de kinderen Willemarck.

In het brede huis met twee garages nummer 180 was de ouderlijke woning van Georges, Vital, Willy, Jeanine en Charles Van Landegem. De ouders waren  Honoré Van Landegem en Céline Van Landegem. Vital had een oudere broer Georges, twee jongere broers Charles en Willy en een zus Jeanine.

Fietsenmaker en – handelaar Petrus (peet) De Jaeger (25 03 1904) liet een mooie woning, winkelruimte en atelier bouwen er naast. Hij was afkomstig van de Aardenburgkalseide 316. Zijn broer Prosper (1907) was er vlashandelaar. César Termote- Verpraet woonde er voordien.

In de Noordstraat nummer 186 was er het café van Triphon Laureyns (12 07 1911) die getrouwd was met de herbergierster Adrienne De Jaeghere. Ze hadden een zoon Omer die blind was en drie dochters Christianne, Jeanelle en Erica. Triphon Laureyns hielp varkens in - en uitladen als hij niet moest werken in de herberg.

De beschrijvingen van de woningen en de bewoners van de Noordstraat komen van de Heren Hubert Savat en Jacques Lazoen en van enkele inwoners van de Noordstraat. De vaak mondelinge overleveringen kunnen soms foutjes bevatten aangezien herinneringen verschillend kleuren, zeker na 65 jaar…. Het bijzonderste is dat de meeste oudere Noordstraat bewoners genieten van die herinneringen en met nostalgie denken aan een tijd van een kleine groep welstellende burgerij en ontzettend veel gewone, hardwerkende mensen, die toch allemaal hun best deden om op hun manier te zorgen voor een eigendom en voor een betere toekomst voor hun kinderen en er nog in slaagden ook.

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

De Noordstraat deel XXXVI, ’t Molentje deel III.

Bijlagen:
't Hoekje (oude foto).jpg (139.6 KB)   
't Molentje.png (1.3 MB)   
DSC05040.JPG (1.9 MB)