THE PERFORMANCE “TODAY IS ALREADY THE PAST”

by HENNY SIERENS at the artwork Go West.

The performance by Henny Sierens is called “Today is already the past” and was shown on the 27th and 28th of  April 2013 next to the cultural centre Den Hoogen Pad, Adegem-dorp.

Henny Sierens was participating for the third time in the WAK. Henny relates to “the past on the move”.

At the artwork “Go West” in the track of those emigrating to USA and Canada, he shows dozens of moulds or boot-trees from his collection, symbolizing our courageous ancestors who were bold enough to leave their village, relatives and friends and risked a dreadfully crossing with their family to lead a better life in the USA or Canada. Most of them succeeded.

The exhibition symbolizes the numerous footsteps our ancestors planted more than a century ago in the ground of their starving homeland, when leaving for a transit of several weeks abroad escaping from poverty and unemployment. Even today and certainly more than a century ago it is an extremely challenging adventure to move to another part of the globe.  Emigrants can rarely depend on compassion and understanding.

The artpiece “Go West” from designer-sculpturer Hans De  Pelsmacker symbolizes the emigrationof the villagers that moved to USA and Canada. H. Sierens made an attempt to broaden and to complete the signification of the artwork.

The great-grandparents of Henny Sierens lived in Maldegem (Cleit) in the Herinckwegen 12 in “can” houses, houses with metalplates on the roof. In April 1904 Angelus Sierens (°1846) decides to emigrate to St. Alphonse, Manitoba, Canada with his wife Julie De Lichte (°1851) and eight of their nine children. The couple sold all their posessions to enable a passage in third class with the ship “Montrose” leaving the port of Antwerp. The only wealth they had were the clothing they wore.

The youngest daughter Romanie was 13 years old. She travelled under the name of her younger deceased sister Mathilde to enjoy a reduced tariff. In the village St. Alphonse, Manitoba, Canada, founded in 1883, the Sierens family build up a new life as of 1904. The photo was made in 1921. 

The oldest son Kamiel, grandfather of Henny Sierens, stayed in Maldegem.

In 1974 Henny Sierens found out he had several prosperous relatives in Canada. He visited Canada on five occasions, source of his love, understanding and compassion for the emigrants that left for the new homeland. This is what he wanted to show with his performance at the “Go West” monument.

Photography, film  and cinema are a passion of Henny Sierens. He owns a small movie theatre in retro style: Cine Rio (reminding the Brielstraat) in his residence at Knokke. He lived  his youth in the area of the ‘Molentje’ in the ‘Noordstraat’, left at the crossing in the direction of Holland. In those days next to the Dudal house (Paul and Paula), today next to the house of Noël and Christine Ryheul-Boes.

Written by Marianne Posman, translation: Veronique Sierens, Henny’s daughter.

FILMARCHIEF CAMERA OBSCURA -> http://www.camob.be/#post267

07-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

07-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

07-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

06-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

06-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

CASCO PROJECT.

06-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

DE PROJECTEN:

CASCO, ZANDAKKERS EN GUERILLIA GARDENING (Transitie).

HET “CASCO PROJECT” (OPEN MIND, OPEN SPACE) WAS EEN PROJECT VAN TALENTENTENT.

Een groep idealistische, vindingrijke kunstenaars en ambachtslui (Jan De Keyzer, Catherine De Kesel, Louis De Keyzer, Trees De Keyzer, Werner Van Deynse, Hilde De Bolster, Dominique Dufait, Els Debbaut en Catherine De Waele) hadden de bedoeling hun artistieke gaven en vreugdevolle initiatieven te delen met anderen. Een multifunctionele, witgeschilderde, gekantelde container in het Sint-Annapark, in de buurt van de petanquebaan nodigde alle kunst- natuur- en cultuurliefhebbers uit om hun creativiteit te ontplooien. 

De dragende constructie inviteerde alle talenten voor de artistieke afwerking. Deze alternatieve presentatie van kunst activeerde expressie en participatie. Talrijke enthousiaste talenten hadden de mogelijkheid om deel te nemen aan het kunstwerk of om gewoon te genieten van één van de voorstellingen die in en om het “eigen natuurlijk museum” georganiseerd werden. 

 Casco werd inderdaad een ontmoetingsplek voor jongeren die hun energie en hun talent op een of andere manier wilden uitdrukken in een kunstvorm. Kunstenaars konden er hun plastische, muzikale en theatrale talenten ontplooien en een waaier van decors sierden de wanden van de container.

Aanvankelijk was de “leefruimte” gemeubeld. Je kon er boeken, kleren en speelgoed in de kasten stoppen of iets meenemen dat in de kasten ter beschikking lag. Vooral de kinderen vonden het magisch dat je er zo maar een stukje speelgoed mocht meenemen zonder betalen en je er overbodige spullen kon achterlaten, ruilhandel kenden zij immers niet meer. Zij waren benieuwd of iemand hun spulletjes wou meenemen en de container werd een trekpleister voor jong en oud.

Kunst in openbare ruimtes kan schade oplopen, door natuurlijke factoren zoals wind en regen maar ook door vandalisme. Jammer genoeg verdween het uitnodigend interieur op een raadselachtige, ingeschatte manier. Tot grote spijt van de kinderen natuurlijk maar zij begrepen de situatie. Geen nood, we konden nog picknicken in de natuur met kleurrijke taferelen op de achtergrond. Het Casco project was een geslaagd initiatief als je alle factoren filosofisch en blijmoedig accepteerde die het geheel beïnvloedden.

“ZANDAKKERS”, Installatiekunst, in de groene omgeving van Adegem was een succesvol ontwerp. De bewoners met natuurtalent van de Zandakkers-Ringbaan-’t Blekkersgat hadden aan de bol- en petanque baan in de wijk Zandakkers een sprookjesachtig INSTALLATIEKUNSTWERK gemaakt van snoeiafval.

ZANDAKKERS werd speciaal dank zij de esthetische en stevig gebouwde hut in een klein bosje, een oase van groen voor klein en groot, dicht bij de bebouwde kom. De lange twijgen en takken waren diep in de aarde geplant maar zijn jammer genoeg niet geschoten. Maar de groene bomen rondom en de kampen die de kinderen zelf gebouwd hadden maakten veel goed. Het groene domein met hut blijft een natuurlijke haven in een eigen omgeving. Misschien zal een haagje klimopplantjes rond de structuur de dorre takken verbergen volgend jaar.

“GUERRILLA GARDENING” 

In de buurt van de petanque baan aan het romantisch beschilderd hoevetje in de tuin van Huyze Wallijn werden “Natuuraltaartjes” gemaakt begin mei 2013 ter ere van de aarde, van de natuur en van de creatieve kracht in de mens. De organische kunstwerkjes werden overgeleverd aan de natuurelementen en zijn intussen een geworden met de natuurlijke omgeving. De altaartjes zijn verbonden en verweven met de natuur van het park.

De actie “Guerrilla Gardening”, de aanleg van een moes- of volkstuintje begin mei 2013 op een strook grasgrond aan de omheining van het Sint Annapark, in de buurt van Casco, dicht bij de private moestuinen van de Noordstraat was succesvol.

De eetbare plantjes hebben weer en wind doorstaan. Het was een beetje moeilijk zoeken tussen het onkruid maar de jeugdige actievoerders waren gestart met de beste bedoelingen. Meer dan drie maanden lang konden alle geïnteresseerden het planten, het schieten en het groeien bewonderen en de oogst proeven want alles wat er geplant werd was eetbaar: aardappels, groene kool, rabarber, warmoes, diverse soorten salade, rode bessen, stekelbessen, rode bieten, munt, ajuin en allerlei andere soorten eetbare planten. Het volkstuintje op een openbare plek in Maldegem was een lust voor het oog en de maag. De kinderen vonden het buitengewoon dat je voor deze ene keer bessen mocht plukken op gemeentelijke gronden. Zelf gekweekte groenten smaken immens veel beter dan de ingevoerde voedingswaren die gepresenteerd worden in supermarkten.

De volkstuintjes zijn een gezellige ontmoetingsplaats voor de groene vingers van de flatbewoners en voor hen die over geen tuin beschikken. Ook in het dienstencentrum “Oud Sint Jozef” werd aan de Maldegemse bevolking de kans geboden om groenten en kruiden te planten en te kweken in m2-bakken op hoogte.

Of het initiatief werkelijk een massale belangstelling zal genieten is zeer de vraag. Of de jongere mensen tijd en zin hebben om moestuinen aan te leggen, te verzorgen, te bemesten en te besproeien is een knelpunt. De hedendaagse leefwereld stelt zoveel mogelijkheden overal binnenshuis (computers, internet, televisie, tablet, Ipods enz.), en buitenshuis (overrompelend aanbod van activiteiten voor jong en oud). Tuinen en moestuinen vragen dagelijks onderhoud en erg veel inzet van het hele gezin en het zal lastig zijn om een levenswijze volledig te veranderen.

Kant en klare (diepgevroren) gerechten, gespoelde en geblikte groenten en voedingswaren zijn echt ingeburgerd bij de jongere generatie en ik kan me niet voorstellen dat het hele gezin een veld aardappels zal rooien en bergen, zich rond de keukentafel zal scharen om bergen wortels te schrapen, andijvie, spinazie te snijden, bergen bonen te kuisen zoals wij vroeger deden. De gedachtegang is goed, de wil is er maar de tijden zijn veranderd. De woningen van de mensen zijn niet echt meer ingesteld op het verwerken van groenten uit de moestuin. De keukens worden kleiner, de afvalverwerking omslachtiger en de druk van buiten om deel te nemen aan het overaanbod van talrijke activiteiten buitenshuis is zo overdonderend, dat het de mensen gewoon ontbreekt aan tijd om terug te gaan leven zoals vroeger. Iedereen kan in de huidige over-consumerende maatschappij een beetje plaats en tijd inlassen om de natuur te herwaarderen en de overproductie aan banden te leggen, maar het zal een moeilijk en lastig proces worden.

Ik heb, sinds ik me vrijwillig en enthousiast geëngageerd heb om over kunstenaars te schrijven, ontzettend veel mooie creaties gezien, bewonderd en beschreven aan de hand van hun eigen woorden. De kunstenaars zelf vormen een bezielde groep sympathieke, artistieke mensen. Maar het volkstuintje was 't mooiste van alle kunst die ik de afgelopen maanden gezien en bewierookt heb. Het is iets dat blijft, lekker ruikt, heerlijk smaakt, opnieuw schiet en groeit in wonderlijke kleuren. Het leeft en geeft leven. Iets van honderden jaren geleden en toch nieuw. Guerrilla Gardening moet massaal nagevolgd worden. Op alle groene plekjes, dicht bij een waterbron moeten moestuinen komen die de mensen bevoorraden en blij maken. Het moeten ontmoetingsplekken worden met heerlijke oogsten, ruilhandel, speel- en ontdekkingsterreinen voor de kinderen tussen de aardappelvelden, de kruidentuin en de groenten. ’t Moet kunnen.  

De bezielers van de projecten blijven “zoeken om de mensen warm te maken om de schoonheid van de natuur en van de moestuinen in het bijzonder opnieuw te waarderen en in te schakelen in het dagelijks leven”.  (woorden van Diëgo Van de Keere).

De groene kunstvormen, het Cascoproject van Talententent, de Zandakkershut, en de Guerrilla Gardening en de Natuuraltaartjes (acties Transitie) maakten deel uit van de WAK 2013 en waren geslaagde initiatieven van talentrijke en idealistische mensen.

http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/
http://www.bloggen.be/wakinmaldegem/

Met dank aan ons regionaal blad “Vrij Maldegem” voor het publiceren van de reportages (Drukkerij-Uitgeverij Van Hoestenberghe N.V. Boudewijn Lippensstraat 11, Maldegem).
Sorry voor verwijziging voor de titel, ik krijg het niet weg. Mysterieus.

05-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Bijlagen:
http://https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5877571344427664705   

De KLETEPOT, kleiatelier van TRUI DE CUYPER in de Butswervestraat, was zoals elk jaar een voltreffer.

Samen met haar gezin en haar cursisten zorgde Trui De Cuyper voor een hartverwarmend en gezellig onthaal en demonstraties in haar prachtige tuin in de Butswervestraat nummer 14.

Onder een stralend zonnetje konden alle belangstellende kuieren tussen een groot aanbod van magnifieke sier- en gebruiksvoorwerpen ondertussen even genietend van een kopje koffie of drankje en een stukje heerlijke taart, klaargemaakt door de heer des huizes, Willem Roeygens.

Alle creaties werden smaakvol geëtaleerd in de ruime woonkamer, in de tuin, op het terras en in het atelier. Bovendien was er de kunstenares KATRYN VERBIEST die er haar fraaie portretten tentoonstelde in een aparte, zonnige ruimte. De bloemencreaties geschikt op een heuse gebakken kleischaal sierden het geheel. Ook juwelenontwerpster Mevr. Matthys kon er haar vaardigheid demonstreren.

Trui is niet aan haar proefstuk. Als ergotherapeute kwam zij in contact met klei en zijn multifunctioneel karakter. Zij vervolmaakte haar opleiding met cursussen pottenbakken, kunstgeschiedenis, zeven jaar keramiek, glazuurcursus, glascursus en zo meer.

Zij geeft workshops aan groot en klein en haar taak bestaat er hoofzakelijk in het individueel begeleiden tijdens het aanleren van diverse technieken en toepassingen.

Kleien werkt ontspannend en ontplooit alle creativiteit en is meteen een sociale activiteit.

De sfeer in de KLETEPOT is van cruciaal belang: creëren, ontspannen, onderbreken en samen genieten of feesten.

Je voelde er de gemoedelijke sfeer op het terrein, je werd er warm onthaald en op de achtergrond hoorde je heerlijke, romantische  liederen gebracht door een muzikaal talent JOHAN CRUL.

 Voor foto's klikken op de links hieronder.

Fotoreeks  van de Kletepot, klik op de link.

https://plus.google.com/photos/115021349650121482292/albums/6146164096236820049

Openingsreceptie WAK 2015.

https://plus.google.com/photos/115021349650121482292/albums/6146155590171837537?authkey=CIOrpLy1yZ4X

Fotoreeks naar de kunstmarkt 29 april 2015.

https://plus.google.com/photos/115021349650121482292/albums/6146170135811437937

04-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

De KLEINE STERREN van de SY-DANSSTUDIO
uit de Jonge Jansdreef 5B Maldegem-Kleit
overtroffen alle verwachtingen.

De Sy-DANS Studio zorgde in samenwerking met de cultuurdienst, de gemeentelijke diensten en de vrijwilligers voor een wervelend slotevent van de Week van de Amateurkunsten 2015.

Honderden danseresjes van piepjong naar mooie ranke jonge vrouwen beleefden het nodige dansplezier met de voortreffelijke danstechniek in een gedisciplineerde omgeving.

Kennis en vaardigheid, creativiteit en muzikale kennis, en diverse danstechnieken werden gepresenteerd door een wervelend groepje jongeren begeleid door Sylvie Van Hulle en haar team, die een eigen volwaardig modern ballet showden. De speelse, ludieke maar krachtige manier van optreden van de danseresjes waren adembenemend.

SYLVIE VAN HULLE EN HAAR TEAM geven kwaliteitsvolle dansles aan ongeveer 250 jongeren, zij geven workshops, dansstages en zomerkampen in de vakanties.

De spetterende show van het slotevent van de WAK 2015 was opgedeeld in een viertal danssessies van de mooie kleurrijke danseresjes die elk talent exploiteerden en onvermoeid en feilloos dansten op hedendaagse muziek.

Het was geen klassieke voorstelling maar een opeenvolging van verschillende demo’s, onderbroken door pauzes met en drankje, aangeboden door een hele groep vrijwilligers.

Voor de allerkleinsten waren er creatieve hoekjes voorzien voor ‘haartooi’ en ‘tattoo’ en Griet Van Wolleghem van ‘Studio Roze Wolkje’ hield met haar ‘kinderkamerkunst’ een hele groep kinderen bezig met penseel en verf in de kleuren van Maldegem.

De leuke werkjes worden gebundeld en tentoongesteld in het gemeentehuis als ‘slotwerk’ van de WAK.

De SY-DANS STUDIO bracht danskunst en doet je inderdaad dansen.

Fotoreeks naar de kunstmarkt en naar demo’s van dans van de Sy-Dans Studio van Sylvie Van Hulle, afgewisseld met  ludieke workshops voor kids:

https://plus.google.com/photos/115021349650121482292/albums/6146170135811437937

Fotoreeks openingsreceptie WAK 29 april 2015.

https://plus.google.com/photos/115021349650121482292/albums/6146155590171837537?authkey=CIOrpLy1yZ4X

03-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Tijdens de WAK 2015  viert de ‘Koninklijke FANFARE VERENIGDE VRIENDEN ADEGEM’, de V.V.A. haar 125 jarig bestaan met een klankenrijk CONCERT OP ZATERDAG 2 MEI 2015 in C.C. Den Hoogen Pad.

In een lijvige brochure van 48 blz. heeft HUGO NOTTENOOM ‘De geschiedenis van de VERENIGDE VRIENDEN’ van ADEGEM geschetst in 1990, ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan, dus vijfentwintig jaar geleden. We zijn nu vijfentwintig jaar verder, de K.F.V.V. van Adegem bestaat intussen 125 jaar en ik geef een overzicht aan de hand van het boek van Hugo Notteboom. Het is interessant om de achtergrond, de historiek, de werking, de inzet en de energie van vele vrijwilligers achter een fanfare te kennen.

Door de eeuwen heen was muziek belangrijk tijdens elk gebeuren in een dorp of een stad. Plechtigheden, herdenkingen, bedevaarten, processies, erediensten, feestelijke gebeurtenissen, recepties, muziekfestivals zijn niet afgewerkt als er geen muzikale achtergrond is van liederen, muziekstukken, kortom van feestelijke, muzikale tonen. Tijdens de rondgang en bij het optreden van een muziekvereniging kwam er spontaan een groot publiek naar buiten om te luisteren, te genieten maar ook om een gesprek te voeren met de omstaanders. Muziek bevorderde de sociale vaardigheden.

Vijf honderd jaar geleden werd er al onder impuls van de kerk, muziek gebracht bij kerkelijke gebeurtenissen. In de zeventiende eeuw had de parochiale geestelijkheid haar eigen kerkzangers en vanaf de negentiende eeuw ontstonden er langzamerhand maatschappijen die sociale activiteiten een muzikaal tintje gaven. In Adegem was dit de ‘Kunstijver’ (1850).

In 1888 stichtte koster Marcel Temmerman (1858 -1893) een koor-zangmaatschappij, ‘Het Zang- en Toneelkundig Gezelschap’ dat vanaf juni 1890 de ‘Verenigde Vrienden van Adegem’ werd. Deze maatschappij bracht een groep vrienden samen die over muzikale talenten beschikten maar ook de gave in zich hadden om elk jaar een toneelstuk op te voeren. De instrumenten werden geschonken of aangekocht door weldoeners en de begeleiding werd verzekerd in samenwerking met de Xaverianen of Siezen, een godvruchtig mannengenootschap. Langzamerhand maakte zich een groep muzikanten los van de zanggroep en de Xaverianen om een zelfstandige fanfare te vormen die concerten gaf, de kermis en andere volksfeesten opluisterde en kerkelijke gebeurtenissen met ingetogen of vrolijke klanken begeleidde. De maatschappij organiseerde festivals en concerten in Adegem en zij nam er aan deel in de omliggende gemeenten, evenementen die heel veel bijval kenden.

Vanaf 1893 kregen de V.V.A. een volledig autonome structuur, met een voorzitter, ondervoorzitter, secretaris-penningmeester, commissieleden, werkende leden (muzikanten, dirigent) en een duidelijk omschreven reglement (rechten en plichten) voor de muzikanten.

De bestuursleden kwamen vooral uit de Adegemse burgerij. Het bestuur stond in voor het naleven van het reglement, het aanbrengen van wijzigingen, het vastleggen van de activiteiten en het houden van bestuursvergaderingen. De aankoop en het herstellen van instrumenten, het kopiëren van partituren, de bijscholing van muzikanten, de jaaractiviteiten en het bezoeken van een precies aantal herbergen lag in handen van het bestuur.

De activiteiten liepen volgens een vast stramien. De Toneelbond ‘Wij Willen’ opereerde na W.O.I  zelfstandig en bestond tot eind jaren zestig. Begin februari greep jaarlijks  een ‘zang, muziek- en toneelkundig’ avondfeest plaats tot voor W.O. II. Concerten ter gelegenheid van de kermissen waren spraakmakend: er was een openluchtconcert op de vooravond van de zomerkermis, een muziekfeest op zondag en een wandelconcert de dinsdag. Verder namen de V.V.A. deel aan optochten tijdens de kermissen in de randgemeenten. Cecilia patroonheilige van muziek, instrumentenmakers en zangers wordt gevierd op 22 november. Het Ceciliafeest in november was jaarlijks de afsluiting van het werkjaar met een eredienst, een muzikale rondgang in het centrum en werd afgesloten met een eetfestijn. Dat is nu nog altijd zo.

De overige activiteiten liepen over het hele werkjaar en gaven op die manier een muzikale stempel aan de gebeurtenissen in het dorp: inhuldiging van pastoors en burgemeesters, Xaverianenfeest, telegraaffeest (1897), vredesfeesten na W.O. I, inhuldiging van gedenktekens, decoratie- en folkloristische feesten, vaderlandse plechtigheden, vlaggefeesten, priesterwijdingen, H. Hartfeest, 100 jarige bestaan van België, wijding van een nieuwe kapel, inhuldiging van een rustoord, later verbroederingsfeesten enz…

Van bij het begin (1898) werd er gespeeld op verplaatsing en werd er deelgenomen aan provinciale muziektornooien in Heist, Oostende, Knokke, Blankenberge, Gent (floraliën), Leuven en Antwerpen.

Aanvankelijk was er amper culturele infrastructuur in Adegem. De muzikanten traden op in de zaal van de meisjesschool maar in 1905 lieten de V.V.A. een eigen lokaal bouwen (Zaal Ernest Boels tot 1974). De fanfare kon later repeteren in Zaal Dhavé, in Zaal Damberd en momenteel grijpen de repetities plaats in de jeugdlokalen van de wijk Zandakkers.

Het spreekt vanzelf dat een vereniging als de K.F.V.V.A. moest beschikken over financiële steun. Er werd een soort lidgeld gevraagd aan de leden en de V.V.A. werden financieel gesteund door het gemeentebestuur, de kerkfabriek en door een groot aantal kunstlievende ‘steunende’ ereleden of promotoren. Verder organiseerden zij ook activiteiten die geld in het laatje brachten zoals papierslag, mosselsouper, barbecue, Breugelmaal, pannenkoekenslag, verkoop van oude instrumenten enz …. Bovendien waren er nog de vergoedingen en prijzen die bepaalde optredens in de wacht sleepten.

Een Vlaamse kermis in de hovingen naast het Witte Huis werd een daverend en winstgevend succes. Later werden grandioze feesten georganiseerd in de tuin van Dokter De Prest (1961), op de terreinen van het Vlees- en exportbedrijf Van Landschoot (1967),  een soiree in het Drongengoed waar duizenden mensen op afkwamen enz.

Vanaf 1953 werden muzieklessen ingericht, die toch elk jaar opnieuw enkele blijvende leden voortbrachten.

Ter gelegenheid van het 75 jarig bestaan van de maatschappij kregen de V.V.A. de toelating om ‘Koninklijke Fanfare’ (1967) toe te voegen aan hun titel, wat uiteraard uitgebreid werd gevierd.

De jaren zeventig met de grote opkomst van televisie en talrijke andere ontspanningsmogelijkheden kon de muziekmaatschappij niet nekken. Muziekliefhebbers bleven samenkomen om te repeteren, te spelen en op te treden en toeschouwers vonden het toch belangrijk om deel te nemen aan het sociaal en muzikaal gebeuren zodat deze vrijetijdsbesteding, die toch wel behoorlijk wat inzet vraagt van de muzikanten en van het bestuur, nog steeds een populair gegeven blijft in de samenleving.

De K.F.V.V.A. bestaat 125 jaar, wat uitgebreid gevierd wordt  met een klankenrijk concert op zaterdag 2 mei 2015 in C.C. Den Hoogen Pad tijdens de Week van de Amateurkunsten.

Wie belangstelling heeft om de voorgeschiedenis te kennen van de K.F.V.V.A. kan nog altijd ‘De geschiedenis van de Verenigde Vrienden’ van Adegem (1990) van HUGO NOTTEBOOM raadplegen, een rijk geïllustreerde brochure met prachtige foto’s en namenlijsten van alle prominente Adegemnaars en muzikanten. Enkele belangrijke dirigenten, Marcel Temmerman, Theophiel De Pré, Raymond Tuypens, Henri Vermeulen, Omer Messens, Leon De Laere, Adriën Van Landschoot, Alfons De Boeck, Johan Vancoppenolle enz. waren de bezielers van de maatschappij vanaf het ontstaan, geruggesteund door een ijverig en bekwaam bestuur.

Met dank voor de informatie aan Hugo Notteboom, verkregen via zijn boek.
Dank voor de foto’s van internet, van de muzikanten en van Ken Decleer.

Bijlagen:
Muzikanten.jpg (94.6 KB)   
Oude foto VVA.jpg (109.5 KB)   

Volmaakt slotevenement van de WAK 2015.

De V.V.A. vierde haar 125 jarig bestaan met een grandioos en uniek concert op 2 mei 2015 in het C.C. Den Hoogen Pad.

De K.F.V.V.A., de Verenigde Vrienden Adegem vierden het 125 jarig bestaan van hun muziekmaatschappij voor een overvolle zaal, onder begeleiding van de onovertroffen dirigent, Manuel Herrebaut.

De dirigent, en de muziekleraren Kris Van Canneyt en Rony D’Herck kunnen tevreden en trots terugblikken op een uitzonderlijke verfijnde en feilloze uitvoering van de muziekstukken gebracht door hun muzikanten en leerlingen.

De uitvoering was zeer geslaagd  en de begeleiding werd dan ook uitvoerig bedankt en gefeliciteerd door de voorzitster en penningmeester, Els Van Hulle.

De muzikale jongeren, de knappe dames en  de stijlvolle muzikanten van deze uitzonderlijke muziekmaatschappij, allen perfect en elegant aangekleed, brachten prachtige vertolkingen voor een ademloos publiek. Je kon een speld horen vallen.

De secretaris Luc Matthys leidde elke muziekstuk in op een ludieke en plastische manier met originele achtergrondbeelden.

Vijf kwarteeuwen muziek produceren en etaleren kan moeilijk voorbijgaan zonder een terugblik op wat voorbij is.

Het concert was een samenspel van nostalgie en melancholie met een positieve, vreugdevolle en optimistische knipoog naar de volgende 125 jaar.

Het subliem concert was inderdaad een eerbetoon en een dankbetuiging aan alle muzikanten die ooit hun muzikale talenten hebben ingezet om de muziekvereniging een mooie toekomst te bezorgen.

Muzikanten van alle leeftijden hadden al hun krachten en talenten gebundeld om via de prachtige muziek om de talrijke toehoorders, oud, jong en heel jong, een onvergetelijke avond te bezorgen.

Er was zelfs een baby die drie uur lang muisstil de adem inhield voor zoveel moois.

02-05-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Tijdens de WAK 2015 stelt de jonge kunstenares SARAH DE ZUTTER enkele werken tentoon tijdens de groepstentoonstelling op het gemeentehuis.

Een jong veelbelovend talent neemt voor de tweede keer deel aan de Week van de Amateurkunsten in Maldegem. De eerste keer, in 2013 stelde zij tentoon in het Cultureel Centrum Den Hoogen Pad en dit jaar presenteert zij een verfijnd werk van een meter op zeventig in de kunstvoorstelling op het gemeentehuis in het centrum. Sarah De Zutter, dochter van Bart De Zutter en Annick De Baets, geboren op 18 april 1998 is ontegensprekelijk een jong talent met een veelbelovende toekomst. Zij volgde tekenen aan de KUMA gedurende zeven jaar. Zij volgde kleuter- en lager onderwijs in het Koninklijk Atheneum in Maldegem en na twee jaar Latijn in de Middenschool weerstond zij niet aan de roep van het Kunstonderwijs, aanvankelijk bij de Maricolen in Brugge, sinds begin september volgt zij ‘vrije, beeldende kunsten’ in de academie in Brugge.

Naast het pakket algemene vakken, Nederlands, Frans, Engels, geschiedenis, aardrijkskunde, wiskunde, biologie (anatomie), scheikunde en kunstgeschiedenis wordt een brede waaier van praktijk aangeboden: experimenteel onderzoek (werken met speciale materialen), digitale beeldvorming, beeldhouwen, vrije grafiek, kleur, tekenen en waarnemingstekenen (stillevens bv.). Zij legt zich vooral toe op tekenkunst en vrije grafiek (linosneden, etsen, droge naald, monotype enz…) en de kunst achter de grafiek spreekt haar aan. In haar schetsboeken experimenteert zij met nieuwe technieken, zij schetst gedetailleerde werkjes met een krachtig resultaat. De schetsboeken vormen een reeks echte pareltjes, afwisselend van techniek en vorm geven zij een beeld van wat deze jonge kunstenares in petto heeft. Het zijn geen uitgewerkte figuren maar zelfs een leek kan zien en waarnemen dat wij te maken hebben met een echte kunstenares. Zij schildert met inkt figuurtjes en gezichtjes in aquarel met sprekende ogen, mooi gevormd neusje en fraai mondje. Zij maakt collages en maakt er een verfijnde schets van. Een indruk van een foto geeft zij vorm. Zij geeft planten weer, details van planten, bloemen, bladeren en de nerven, stillevens. Soms gaan de schetsen de cartoonachtige toer op maar blijven haar handelsmerk uitstralen. Zij heeft een eigen stijl en diverse technieken die je kunt waarnemen in al haar werken. Soms worden grappige of beeldrijke woordspelingen geïllustreerd met een verassende tekening.

Sarah De Zutter gaat elke uitdaging aan. Dit jaar nam zij deel aan de KUNSTBENDE in Gent voor de tweede keer. De kunstbende is een groep jongeren boordevol ideeën, creativiteit en verbeelding. Kunst kent hier geen grenzen: een energieke punkband, een ‘urban’ danschoreografie of een abstract schilderij. In deze Bende kan en mag alles! De Kunstbende promoot verschillende kunstvormen in heel Vlaanderen en Brussel. Vorig jaar kreeg Sarah met haar ingekaderde zeefdrukken een eervolle vermelding. Zij nam deel aan een wedstrijd voor originele nieuwjaarskaarten en het reclamebedrijf BOOMERANG die onder andere kunst promoot, nam haar ontwerp op, zodat al haar kaarten gratis ter beschikking lagen van kunstliefhebbers in bioscopen, in restaurants enzovoort. Op die manier is zij al bekend in het kunstwereldje. Een van haar schetsboeken maakt deel uit van een wedstrijd ‘A Paper a Day’. Elke dag wordt tenminste een tekening gemaakt die uiteindelijk een geheel vormen. Dit jaar heeft  Sarah De Zutter eind maart bij de voorronde in Gent in de discipline 'beeldend' de 1ste plaats behaald. Ze mag hiermee naar de spannende finale in Kortrijk. In de categorie 'tekst' heeft ze de 2de plaats in de wacht weten te slepen.

In het vijfde jaar academie werken de studenten aan een eindwerk. Sarah De Zutter koos voor planten. Zij werkt aan vijf schetsboeken, elk over een verschillende plant en werkt de details uit in al haar vormen.

Achter elk werk zit een verhaal. Haar tekeningen hebben diepgang, er schuilt kunstzinnigheid achter haar beeldvorming. Ze tekent een treinspoortje op een ticket, een vis in cartoonstijl, de busreiziger wordt dubbel weerspiegeld in glas enz. Haar zelfportretjes zijn spraakmakend en soms experimenteel. Zij geeft emoties weer in een schreeuw, in de figuur van haar bio leraar, de microgolfoven heeft vleugeltjes en soms weerspiegelt haar werk haar bewondering voor Keith Haring. Zij maakt van bekende figuren, Herman Brusselmans, Hugo Claus getekende en geschilderde portretten en gebruikt materialen die typisch zijn voor de personen die ze voorstelt op een ontegenzeggelijke originele manier. SARAH DE ZUTTER is een jong en veelbelovend talent. Haar deelname aan de tentoonstelling van de WAK 2015 zal niet onopgemerkt voorbijgaan. Zij heeft alle troeven in handen om het te maken in gelijk welke vorm van de kunstwereld. Zij is bovendien heel knap, vlot ter tale, ambitieus, nauwgezet en zij beschikt over uitzonderlijk talent.

Met dank aan Sarah De Zutter voor de foto’s en de informatie. Zie WAKblog en

http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

De WAK 2015 is een aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot – Maldegem. www.facebook.com/UitinMaldegem

Bijlagen:
De kunstenares aan 't werk..jpg (117.3 KB)   
De schreeuw..jpg (99.9 KB)   
Portret..jpg (101.3 KB)   
Zelfportret.jpg (47.1 KB)   

Tijdens de WAK 2015  worden de kunstwerken ‘De Koorddansers’ van ‘De Kleine Artiestjes’ van DE ARK, lagere school Zusters Maricolen, tentoongesteld in het gemeentehuis!

‘De KOORDDANSERS’ gerealiseerd tijdens een workshop van dichteres van Maria Sesselle.

In het kader van de WAK 2015 die als thema heeft ‘DE KLEINE ARTIEST’, nam Dichteres Maria Sesselle het initiatief om de leerlingen van de lagere scholen van Maldegem, Donk en Kleit om te toveren tot kleine artiesten. Haar enthousiasme kan zij overbrengen naar leerkrachten en leerlingen.

Uitgangspunt voor deze workshops zijn natuurfoto’s van de gekende natuurfotograaf en jurist Peter De Craene met poëzie van Maria Sesselle.

Voor de WAK 2015 biedt dichteres MARIA SESSELLE poëtische workshops aan de leerlingen van het vierde, vijfde en zesde leerjaar van De ARK, lagere school Zusters Maricolen in Groot-Maldegem.

De ‘Kleine Artiestjes’ van De Ark luisterden aandachtig naar de inleiding van Maria Sesselle, die op een boeiende wijze de schrijvers- en dichterstaal uiteenzette. Dichters spelen op een heel andere manier met woorden en geven de woorden een andere betekenis. ‘Geluk loopt op kindervoeten’, ‘Er bloeien bloemen in mijn hoofd’, ‘De witte gevel bloeit rozen’, Ik woon waar de kraaien elkaar omarmen’,  Ik draag een boomgaard in mijn hoofd’,  enz….. De kleine kunstenaars hadden het snel begrepen, zij gingen enthousiast rondkijken naar de sprekende natuurfoto’s gesierd met beeldrijke woorden die rondom hen uitgestald waren, als inspiratiebron. Zij kozen of verzonnen zelf een gedichtje of ‘stalen’ enkele plastische zinnen en na een korte schets op een kladblaadje begonnen ze zelf verbazingwekkende tekeningen met verschillende kleuren te maken. Het was onmiddellijk duidelijk wie nauwkeurig kon werken en waar sluimerend talent zich ontplooide. Tegen het einde van de workshop werden de prachtige realisaties geplastificeerd. Al de werkjes worden gebundeld onder één noemer, de ‘KOORDDANSERS’ of de ‘waaghalzen’ en worden opgehangen als veelkleurig artefact tijdens de groepstentoonstelling in het gemeentehuis.

MARIA SESSELLE afkomstig uit Adegem is lerares maar zij is vooral gekend als dichteres en bedenker van de fotopoëzie route in het Meetjesland. Zij schreef elf gedichtenbundels en werd een veertiental keer bekroond. Zij werkte mee aan 25 verzamelbundels en acht kunstmappen en zij geeft lezingen en workshops in Vlaanderen en Nederland. Zij vindt er veel respons omdat jongeren bezig zijn met poëzie. Zij begrijpen de gedichten omdat zij zich nog niet afsluiten voor gevoelens. Wat kinderen kunnen en willen schrijven is vaak erg ontroerend, sommige hebben echt talent dat aangemoedigd moet worden maar poëzie is niet altijd even belangrijk in het leven van de tiener naarmate hij ouder wordt. Andere dingen slorpen hen teveel op.

In 2005 werd zij aangesteld als dorpsdichter van Melle. De laatste jaren stond zij in de kijker door tentoonstellingen waarbij haar gedichten, met bijpassende foto’s, het grote publiek konden roeren. Poëzie verwerkt in natuurfoto’s van natuurfotograaf Peter De Craene hangt tentoon in tien gemeenten van het Meetjesland in Vlaanderen.

Haar werk is vereeuwigd op glas, metaal en arduin in: Oudenburg, Kruibeke, Adegem, Maldegem-Kleit, Waarschoot en Zomergem. Zij is de motor achter de fotoroute in tien gemeenten van het Meetjesland. Per foto heeft zij een passend stukje poëzie bedacht. Alle gedichtjes zijn haar kinderen die zij koestert.

Zij schrijft de gedichten zoals zij leeft. Vol harsttocht zoekt zij inspiratie in het dagelijkse leven. Maria Sesselle heeft veel gereisd de laatste jaren en zij verwerkt haar ervaringen en haar bedenkingen in haar gedichten. Op die manier brengt zij een boodschap, hoewel dit niet echt de bedoeling is.

Goede gedichten schrijven kan overal gebeuren. Het is soms wachten op inspiratie en Maria heeft altijd pen en papier in de hand, waar ze ook gaat. Ze werkt en speelt met taal en wil dit talent doorgeven aan de jongeren. Haar poëzie opende terreinen die haar onbekend waren en zij geniet ervan, hoewel ze steeds spontaan blijft en open staat voor elke vorm van inspiratie.

Enkele bekroningen:

Poëzieprijs van Het Meetjesland1981, Eerste en tweede Albert de Longieprijs voor poëzie 1982 en 1984, Poëzieprijs van de stad Beringen 1983, Poëzieprijs van de stad Blankenberge 1983, Poëzieprijs van de stad Izegem 1984, Poëzieprijs van Maldegem 2006 en 2009.

Belangrijkste publicaties: Poëzie: Wandelen met Maria 1977, Zomeruur 1978

Het nest voorbij 1982 (bekroond), Vluchtheuvel 1983, Christine 1984 ( werd drie maal bekroond ), Tango met de dood 1992 ( bekroond), De vrouwen van Delvaux 1993, Ballerina 1995, Tatoeage 1996, Tussen duim en wijsvinger1999, Een zandkorrel in de storm 2006 en Straatlopers 2009……2014.

‘Straatlopers’ is poëzie verwerkt in natuurfoto’s van natuurfotograaf PETER DE CRAENE en hangt tentoon in tien gemeenten van Het Meetjesland in Vlaanderen. Peter De Craene (2-10-1970) is de echtgenoot van Veerle De Booser en papa van Elias en Jasper. Hij is jurist, natuurfotograaf, ornitholoog en natuurgids (o. a. in het Maldegemveld) en schrijver van de verhalenbundel: ”Kijk papa een krokodil”, waarover men zegt in de pers: “Wanneer je dit boek begint te lezen kan je niet meer stoppen!” (A.E.) Het zijn licht verteerbare cursiefjes die je  meenemen naar het ontwapenende leefwereldje van een beroeps-uk en schetsen de luchtige lotgevallen van het gezin waarin hij een centrale rol vervult. U wordt meegetroond naar het mini - universum van een hummel en kunt meegenieten van zijn eerste échte stappen in een ingewikkelde wereld. Een aanrader voor ieder die van kinderen houdt.   (Sch. M.) Straatlopers 2009……2014 zijn 50 natuurfoto’s die op grote panelen of zeilen hangen op straat in tien gemeenten van Het Meetjesland: Evergem, Assenede, Eeklo, Zomergem, Waarschoot, Lovendegem, Nevele, Knesselare, Aalter en Maldegem.  Daarin zijn spetterende liefdesgedichten van Maria Sesselle ingewerkt.  peter.de.craene@hotmail.be

Het werk van Maria Sesselle wordt in de pers als volgt omschreven:

‘Poëzie gerijpt aan het leven zelf. Zeer lyrisch, soms wat cynisch, wat uiting geeft aan een zeer diepgaande vorm van ontroering. Zij schrijft met een gedrevenheid naar passionele hoogtes, zoals zij zelf leeft. Met vingers van tederheid raakt zij de lezer. Zij spant een waaier van subtiele woorden tot een enorme diepgang. Geen overtollige franjes. Haar taal is zuiver, intens rakend, soms speels, soms rauw aangrijpend. Haar poëzie krijgt vleugels naar de anderen toe en de verbondenheid met de natuur.’ VAC

Tien dagen lang komen de amateurkunsten in de spotlights. De 230 werkstukjes, ‘De KOORDDANSERS’ van De Kleine Artiesten van de ARK, samengesteld werk onder begeleiding van dichteres Maria Sesselle worden opgehangen aan koorden in het gemeentehuis van Maldegem, tijdens de groepstentoonstelling van vrijdag 24 april t.e.m. zondag 3 mei 2015 tijdens de Week van de Amateur Kunsten.

Link naar de foto’s van de workshop:

https://plus.google.com/photos/115021349650121482292/albums/6124972636561070017?authkey=CPn0h6PF0J7tigE

Tekst is opgesteld aan de hand van het bio web en de informatie van Maria Sesselle.

30-04-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Tijdens de WAK 2015 sieren talrijke kunstwerken DE VITRINES in het centrum van Maldegem en in het GEMEENTEHUIS en wordt kunst gepresenteerd en gedemonstreerd op de KUNSTMARKT op 26 april 2015! PETER VAN MALDEGEM. Deel I.

Kunst wordt toegankelijk in de bibliotheek, in de vitrines van handelszaken, op de vensterbanken van privaatwoningen rond en in het gemeentehuis van Maldegem vanaf 24/04/15 tot 05/05/15. DE KLEINE ARTIEST in de vitrine, is een doorlopende tentoonstelling van werken van talrijke kunstenaars. DE KUNSTMARKT op zondag 26 april lokt meestal veel belangstellende kunstliefhebbers. Er is altijd een ruime interesse voor de kunstenaars die hun kunst demonstreren en etaleren onder sierlijke luifels van de gemeente, op het marktplein voor het gemeentehuis. Bezoekers van de kunstmarkt kunnen meteen de geëtaleerde werken van de WAK 2015 bewonderen in het gemeente huis zelf en in de vitrines in de buurt.

Talrijke professionele en amateurkunstenaars hebben creaties gerealiseerd rond het thema van de WAK 2015 ‘De Kleine Artiest’. Langs een uitgebreid traject in het centrum van Maldegem krijgt elke voetganger een beeld van de verschillende manieren waarop getalenteerde kunstenaars rond het thema van de WAK 2015 hebben gewerkt. Alle geëtaleerde werken vormen één verhaal: DE KLEINE ARTIEST, het herbronnen van de creativiteit, die de onschuldige, de spontane en impulsieve kijk van het kind weerspiegelen.

LEVEN EN WERK van PETER VAN MALDEGEM:

Voor "kunst in de vitrine" kan PETER VAN MALDEGEM rekenen op ‘Different Fashion’, ‘Elsenti Lingerie’,’ Magic Travel’ en ‘Waanzinnig Gedroomd’. In de groepstentoonstelling in het gemeentehuis hangen twee schilderijen.

JAN POSMAN beschreef zijn leven en werk en ik neem dat gewoon over.

Peter van Maldegem is gepokt en gemazeld in de wereld van de schilderkunst. Hij is de jongste zoon van de betreurde kunstschilder en academieleraar Jef Van Maldegem. Als kind in de tekenacademie op woensdagmiddag tijdens de memorabele lessen van Pol Verheylezoon zat Peter daar tussen de andere kinderen met “echte” penselen.

Door zijn vader kwam hij veel in contact met bekende en minder bekende artiesten. Een van hen was Jan van der Zee, in wie Peter een mentor ziet.

Ondanks zijn vertrouwdheid met die artistieke wereld duurt het een paar decennia voor hij echt met eigen creaties naar buiten komt.

Peter heeft als jongeman erg veel interesses en enigszins ook een hang naar het mondaine. Iedereen die ooit met hem meereed in de wagen, heeft met een redelijk op de proef gesteld zenuwstelsel vastgesteld dat zijn droom om Formule-1-piloot te worden niet zomaar een droom was. Hij had en heeft daar een aangeboren gevoel voor.

Uiteindelijk raakte hij helemaal in de ban van de computerwereld in een tijd waarin bedrijven en privépersonen nog maar net de vele mogelijkheden van het digitale begonnen in te zien. Zo is een dertig jaar lange carrière begonnen. Door zijn vlotte omgang met mensen van allerlei slag en zijn voorkomen van een filmacteur zagen bedrijven in hem de ideale contactpersoon. Peter blijft voeling houden met de schilderkunst in musea, exposities en veilingen.

Rond 2008 begint weer een nieuw leven. Een van de aspecten ervan: artistieke creativiteit, niet zomaar uit de lucht gegrepen, maar geworteld in geërfd talent.

Peters werk is abstract en strak, de compositie wordt bepaald door de wisselwerking van geometrische vlakken in hun respectieve kleuren. Door die insteek en het spel met zwevende en dansende vormen verwijst het werk enigszins naar Matisse maar het realiseert niettemin een heel eigen signatuur. Ondanks die verwijzing lijkt het alleen op zichzelf. Van bij het begin getuigt het van een treffende uniciteit.

De overgang van 2014 naar 2015 is niet alleen een transitie in de jaartelling. Peter Van Maldegem gaat niet helemaal overstag, hij blijft in de abstractie, maar het strakke maakt plaats voor diffusie, voor onbelemmerde, ongebonden elementen. Er blijft weliswaar een patroon en een basisvorm die de aandacht opeist. Het geheel krijgt een esoterisch karakter, een magisch element. Het is een aartsmoeilijke opgave om de vinger te leggen op datgene dat zoiets veroorzaakt en zo hoort het ook. Wel mogen het licht in dit nieuwe werk meespelen en een initiële inkijk op wat de verte of de overkant te bieden zou kunnen hebben. Esoterische abstractie. Tekst: Jan Posman.

Talrijke kunstenaars nemen deel aan de WAK 2015. Er zijn exposities op het gemeentehuis, in de vitrines, thuisexposities enz…. Een greep uit de vele deelnemers: ZEEUWS- VLAANDEREN NEEMT UITGEBREID DEEL AAN DE WAK

RITA BUYSSE uit Oostburg, Nederland schilderde jarenlang het zomerse landschap van Zeeuws - en West - Vlaanderen. Voor haar is het spelen met kleur, water, licht en pigment een uitdaging.

Ze schildert sinds 1980, Aquarel, Acryl, Artisan (olieverf op waterbasis) en olieverf, inkt of biester. Ze schildert vooral landschappen en bloemen, model (dansers), abstract, gebouwen en straatjes. Ze wil de essentie weergeven en dit vast te leggen in kleur en licht. Ze speelt met kleuren van licht naar donker. Ze heeft twee jaar de kunstacademie in Arendonk en Knokke gedaan en de academie afgesloten in Eeklo in 2014. Zij heeft ook een cursus expressionistisch schilderen aan de Brugse Aquarel en Tekenschool gevolgd. Zij stelt tentoon in de Dolce Vita, Markstraat 1, in de Standaert Boekhandel, Markstraat 49 en in het gemeentehuis.

HENRIËTTE FIERENS woont in Oostburg, Nederland. Zij was lerares tekenen in het middelbaar voortgezet onderwijs. Zij heeft haar grote passie, het tekenen, weer opgepakt. Zij volgde jarenlang les aan de Academie voor Schone Kunsten te Eeklo en het tekenen van portretten gaat haar goed af. Zij exposeert vijf portretten waarvan drie bij Optiek Verstringe en twee in het gemeentehuis. Gezichten boeien haar enorm. Achter ieder gezicht probeert zij een persoon te zien in zijn ware gedaante. Een portrettekening is dan ook meer dan alleen maar uiterlijke kenmerken. In ieder portret legt zij een persoonlijk accent. Zij werkt vooral met pastel, conte (hard krijt) en met inkt. Ook aan aquarel heeft zij zich mij gewaagd.

JOS PARIDAEN stelt tentoon in de etalage van Huis Dobbelaere, Noordstraat 33 en in het gemeentehuis.

Jos Paridaen kan de gevoelens uitdrukken op doek die de wreedheden en de vernedering van de menselijke ziel, maar ook de gevoelens van het kind weerspiegelen. Hij heeft talrijke doekjes gemaakt die de verschrikkingen van oorlogsgeweld in diverse delen van de wereld weerspiegelen, gezien door de ogen van een kind. Als onderschrift neemt hij “ What have her eyes seen….” Een onderschrift bij de moeder-kind afbeelding verwijst naar verheerlijking, bescherming en waardering voor allen die na ons komen en een maatschappij, een wereld verdienen zonder haat en nijd. Het thema WAT HEBBEN DEZE KINDEROOGJES AL GEZIEN is zeer actueel als je de situatie bv. in Syrië en talloze andere delen in de wereld ziet. Het gaat over kinderen en kunst, over creatieve kinderen, over het kind in de straat, over de invloed van jong en oud en omgekeerd, ovze hzeontdekken van het kinderlijke, de onschuld.

De ‘Kunst in de vitrine’ met talrijke kunstvoorwerpen en de “groepstentoonstelling in het gemeentehuis” met o.a. Johan Sesselle is een heel toegankelijke galerij en expositieruimte van ontelbare kunstenaars in het centrum van Maldegem. Voor thuisexposities kan je terecht bij Trui De Cuyper, Patrick Roegiers en Véronique Cauchie die met haar deelname aan de WAK hoopt anderen aan te zetten in de boeiende en ontspannende wereld van de keramiek. Véronique Cauchie  van Kandlbinder Veronique, houdt open atelier in de Bogaardestraat 156, 9990 Maldegem. Willy Van de Velde exposeert de maquette van de Sint-Adrianus in de kerk van Adegem en stelt enkele werken tentoon in het gemeentehuis (zie WAK folder). Tijdens de kunstmarkt zal er draai- en snijwerk gedemonstreerd worden en worden verschillende werken tentoongesteld (zie website).

Meer info over de WAK 2014:

http://www.bloggen.be/wakinmaldegem

www.facebook.com/UitinMaldegem

http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/ www.blog.amateurkunsten.be

29-04-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

WILLY VAN DE VELDE EN de maquette van DE KERK VAN ADEGEM.

De kerk van Adegem is ongeveer 800 jaar oud. Een eerste, houten constructie uit de elfde eeuw werd omstreeks 1200 vervangen door een romaanse kerk. Dankzij de restauratie  in 1981 komt het romaanse metselwerk aan de onderkant van het gebouw goed tot zijn recht. De kerk is in de 17de eeuw toewijd zijn aan de Heilige Adrianus. Volgens overleveringen heeft de H. Adrianus Adegem gespaard van de pest. In 1842 vond er een verbouwing plaats onder leiding van de Gentse architect Minard. De zes glasramen met figuratieve voorstellingen dateren uit de 19de en de 20ste eeuw.  (Informatie via internet).

Adegem is een slapend dorp maar de inwoners zijn zeer cultuurgericht en onderhuids broedt en wemelt het van kunst en kunstenaars. Adegem heeft  een mooi kerkje, gezellig gelegen, pal in ’t centrum maar toch met voldoende afstand van de hoofdweg op een rustig plein waar de mensen kunnen samenkomen om te bidden, te vieren, te gedenken of definitief afscheid te nemen van een dierbaar familielid of dorpsgenoot.

Sinds kort is de maquette van de St Adrianuskerk afgewerkt met hoofdzakelijk recyclagemateriaal. Minutieus, geduldig en nauwgezet heeft Adegemnaar Willy Van De Velde de kerk van Adegem gereconstrueerd. Het is een prachtig stukje handwerk met liefde vervaardigd, urenlang geplakt en geschilderd. Elk detail werd onder de loep genomen en in mini-vorm aangebracht. Het torentje met het kruis en de haan zijn waarheidsgetrouw weergegeven. De drie klokken duiden hetzelfde uur aan, de steentjes rond de kerk die de kasseiweg rond de kerk voorstellen zijn afkomstig van Frankrijk. De muren met de ramen, de goten lijken gebeeldhouwd. In  het dak zijn haakjes aangebracht zoals in het echt, waar de haken dienen om de ladders vast te hechten indien er herstellingen aangebracht moeten worden.

Het kunstzinnige echtpaar Willy en Annie Van de Velde – De Zutter uit Adegem zijn amateurkunstenaars die heel regelmatig naar buiten kwamen met hun creaties en overal beschreven, gevierd en gelauwerd werden. Het is een hecht koppel die hun dagelijkse taken kon combineren met het scheppen van kunstwerkjes. Zij genieten van aandacht, van creëren, van mensen ontmoeten en hun creativiteit stelde hen regelmatig in de kijker en droeg bij tot een druk sociaal en vriendschappelijk leven die eigen is aan een kleinere dorpsgemeenschap.

Het kunstenaarsechtpaar neemt deel aan het sociaal leven en aan talrijke exposities en zijn overal een bekend en geliefd. Samen genieten zij van het leven en de kunst geeft er een bijzondere glans aan, die ze overbrengen naar hun gezin, vrienden en kennissen.

FILMARCHIEF CAMERA OBSCURA -> http://www.camob.be/#post267

Willy Van de Velde stelt tentoon tijdens de groepstentoonstelling in het gemeentehuis van Maldegem en neemt deel aan de KUNSTMARKT op de markt tijdens de Week van de Amateur Kunsten, . van vrijdag 24 april t.e.m. zondag 3 mei 2015  

29-04-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

De Koninklijke Fanfare Verenigde Vrienden Adegem, de V.V.A. viert haar 125 jarig bestaan met een klankenrijk CONCERT

OP ZATERDAG 2 MEI 2015 om 20 uur in C.C. Den Hoogen Pad,

tijdens de WAK 2015. Deel II.

De K.F.V.V.A., de Verenigde Vrienden Adegem vieren dit jaar het 125 jarig bestaan van hun muziekmaatschappij. Een muziekmaatschappij of fanfare is een sociaal gebeuren dat mensen met muzikale talenten samenbrengt. Na een grondige studie en vele repetities van diverse repertoria luisteren de muzikanten talrijke gebeurtenissen op met spraakmakende klanken die het oor strelen. Je tijd vullen met mooie klanken is een heerlijk gegeven.

De muzikanten, momenteel zijn er achtendertig actieve leden, komen elke week samen van half acht tot half tien, om muziekstukken in te studeren onder begeleiding van de bekende Oost-Vlaamse dirigent, De Heer Manuel Herrebaut. Voor sommige muzikanten is het een vrijetijdsbesteding van het hele gezin. Ze komen oefenen als echtpaar en stimuleren op die manier soms ook hun kinderen of kleinkinderen om deel te nemen aan het muzikaal gebeuren. Het is verrassend en boeiend dat wij in stoeten of bij andere gelegenheden een gemengde groep musici in kleurrijk en smaakvol uniform zien opstappen, waar de jonge generatie met hun soms zwaar instrument vertedert. De leeftijd van de muzikanten schommelt van tien tot zestig jaar, meestal inwoners van Adegem maar niet noodzakelijk. Soms is het een familietraditie dat kinderen, zelfs kleinkinderen in de muzikale voetsporen van de vorige generatie treden.

De belangrijkste instrumenten zijn bugel, trompet, saxofoon, hoorn, kortom alle koperinstrumenten (behalve houtblazers) en slagwerk.

Om de instroom te bevorderen wordt elke zaterdagvoormiddag muziekles gegeven. De leerlingen krijgen notenleer maar mogen vrij vlug een instrument bespelen wat ruimschoots inspeelt op het enthousiasme van de jeugd. Om nieuwe leerlingen te rekruteren wordt periodiek op de plaatselijke school een workshop muziek georganiseerd die met veel belangstelling door de aanwezige kinderen gevolgd wordt. De lessen slagwerk gaan door onder begeleiding van muzikaal duizendpoot De Heer Kris Van Canneyt, met een eindexamen in juni en de lessen koperinstrumenten worden begeleid door De Heer Rony D’Herck. De V.V.A. organiseren regelmatig een of andere activiteit, bijvoorbeeld een pannenkoekenslag om de kast te spekken. Instrumenten moeten soms hersteld of vernieuwd worden en de lessen betaald.

De regelmatige intense repetities zijn er nodig en worden geruggesteund door een gemotiveerd bestuur dat elke eerste donderdag van de maand samenkomt. De voorzitster en penningmeester, Mevrouw Els Van Hulle afkomstig van Kleit, de secretaris De Heer Luc Matthys en de overige leden, al dan niet muzikanten stellen het activiteitenprogramma op. Zowel kerkelijke als wereldlijke gebeurtenissen worden opgeluisterd. De V.V.A. zijn present tijdens optochten, stoeten, recepties, feesten, huwelijksplechtigheden, herdenkingen, begrafenissen en andere ceremonieën.

Het publiek optreden start met de eucharistieviering die de nieuwjaarsreceptie op het kerkplein begin januari voorafgaat.

De muziekmaatschappij leidt de kindercarnavalstoet in op de zondag van carnaval in de centrumstraten van Maldegem begin februari

De fanfare gaat uit bij speciale gelegenheden in Adegem en trekken dan in stoet door de Dorpsstraat naar de Spanjaardshoek tot aan het Kruisken.

Op 11 juli 2015 plannen zij een speciaal programma voor de viering van hun 125 jarig bestaan tijdens de zomerkermis.

Tussendoor staan ze ook in voor het opluisteren van eucharistievieringen ter gelegenheid van trouwfeesten van mensen die dicht bij de vereniging staan. Dit jaar is dit het geval voor twee huwelijken van hun eigen muzikanten, twee muzikale koppels treden in het huwelijk dit jaar! Romantiek en muziek worden harmonieus verweven tot een eenheid.

In augustus tijdens het jaarlijks topevenement dat duizenden mensen lokt, ‘Maldegem wandelt, fietst, proeft en swingt’ neemt de fanfare deel aan het aperitiefconcert in het Sint- Annapark.

Verder staan tal van optredens op het programma op locaties of tijdens feestelijkheden waar de K.F.V.V.A. uitgenodigd wordt om een muzikale noot te brengen. Tijdens de winterkermis in Adegem geven zij een aperitiefconcert in de maand oktober.

Op 11 november is er een optocht naar het kerkhof aan het monument en op het Grenadiersplein. De laatste activiteit van het jaar grijpt plaats op 21 november tijdens het Ceciliafeest. Zij doen hun gebruikelijke rondgang in Adegem Dorp en die gebeurtenis wordt afgesloten met een feestelijk etentje.

Het spreekt vanzelf dat een fanfare of een muziekmaatschappij een belangrijk tonenrijk accent geeft aan talrijke sociale activiteiten, die een muzikaal, en kleurrijk schouwspel brengt bij het brede publiek.

De K.F.V.V.A. neemt deel aan de WAK 2015 met een klankenrijk en opmerkelijk CONCERT om haar 125 jarig bestaan te vieren op ZATERDAG 2 MEI IN C.C. DEN HOOGEN PAD om 20 uur. Vijf kwarteeuwen muziek produceren en etaleren kan moeilijk voorbijgaan zonder een terugblik op wat voorbij is. De viering is een samenspel van nostalgie en melancholie naar het verleden, met een heldere blik op het heden en de toekomst.

Een muziekmaatschappij die 125 jaar stand houdt getuigt van een zinvolle vrijetijdsbesteding voor alle generaties. Een terugblik is dan ook een eerbetoon en een dankbetuiging aan alle muzikanten die hun muzikale talenten gedeeld hebben, de trombones, de hoorns, de saxofoons, het slagwerk, de bestuursleden, de steunende leden, de sponsors, die al hun krachten gebundeld hebben om sfeervolle klanken voort te brengen en bij te dragen tot het verfraaien van het bestaan. Zij spelen de Brabançonne, Vlaamse volksliederen, marsen, jubileumliederen maar ook composities van hedendaagse toondichters en bewerkingen van eigentijdse nummers.  

De WAK 2015 is een aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot – Maldegem. De Koninklijke Fanfare Verenigde Vrienden Adegem, de V.V.A. viert haar 125 jarig bestaan met een klankenrijk concert op zaterdag 2 mei 2015 in C.C. Den Hoogen Pad om 20 uur, tijdens de WAK 2015. Deel I, historiek

Prachtige videoreportages van de V.V.A. door Noêl Ryheul, Zie www.youtube.com

Met dank voor de informatie via De heer Luc Matthys en Mevrouw Els Van Hulle. Dank voor de foto’s van de muzikanten en voor de 2 foto’s van © Ken Decleer

Bijlagen:
Buitenconcert..jpg (76.2 KB)   
De fanfare op stap.jpg (122.3 KB)   

WAK 2013 AMBACHTEN EN KUNST in de tuin van JOHAN SESSELLE in Adegem - dorp.

Je kunt er gewoon niet omheen. Dit stille, slapende dorp Adegem getuigt van interesse voor kunst en kunstambachten, van enorme vriendelijke en hartelijke, welgemeende gastvrijheid die een zeldzaamheid is geworden in onze samenleving. De kunstenaars en ambachtslui presenteerden er hun creaties met vrolijke bereidwilligheid en enorme blijdschap voor de interesse in hun werk. Geen commerciële glimlach, maar een dankbare uitstraling om de belangstelling van hun bezoekers. Werkelijk een unieke ervaring. De hartverwarmende sfeer kon je waarnemen als een natuurlijk item van de prachtige tuin, de locatie van de kunstambachten.

BRIGITTA CAMPE, beeldhouwster in Steen was aan het kappen en stelde enkele werken tentoon. Na haar studies snit en naad, volgde zij jarenlang kantklossen. Als ze haar kinderen naar de muziekacademie in Eeklo bracht, wandelde ze telkens één uur door de gangen van de academie. Steeds weer had zij bewondering voor de stenen beelden. Ze bemerkte ook dat de klas van steenkappen alleen bevolkt was door mannen, toch stelde ze op een dag de vraag of dit niet te moeilijk zou zijn voor haar. De leraar zei: "Ik ben een doorsnee mens en wat ik kan, kunnen de meeste mensen ook, maar je moet dan ook de moeite doen om het te leren". Lessen volgen was dus de boodschap. Brigitta doorliep de hele opleiding steenkapper. Haar voorkeur gaat uit naar "figuratieve stilering" of "organische geabstraheerde figuratie". Door haar kennis "snit en naad" en "kantklossen" was ze gek op beelden met veel incrustaties, plooien en kanten kragen. Maar ze kan ook genieten van een abstract diertje of torso. Afgezien dat steenkappen, een steen nemen is en alles wat er te veel aan is afkappen om tot een vooropgestelde figuur te komen. Andere regels worden gevolgd zoals: "kap van onder naar boven - kap van links naar rechts - kap van rechts naar links en kap van het licht naar de schaduw". Maar vooral moet een beeld een uitnodiging tot aanraking zijn, moet er ook nog een automatische ingeving zijn om nog eens om te kijken en een sublimatie van uitstraling zijn.

HENDRIK VAN DER JEUGHT, LETTERS KAPPEN IN STEEN. Hendrik Van der Jeught was altijd gefascineerd door mooie stenen (gele zandsteen, riviersteen). Waar hij ook kwam zochten zijn ogen mooie steen, de kleur, de vorm, de structuur en de hardheid trokken hem aan. Toen hij met brugpensioen ging schonk zijn echtgenote hem een workshop “letters kappen” omdat ze wist wat hem het meest boeide. Het was een subliem idee. Na zijn opleiding begon hij letters en figuren te kappen in alle soorten steen en het gaf hem enorme levensvreugde. Nauwkeurig en geduldig kapt hij urenlang aan de letters en geniet van zijn verwezenlijkingen. Een letter kappen in harde steen (arduin b.v.) neemt gemiddeld drie uur in beslag. Stel dat hij de naam Anastasia kapt dan duurt dit bijna 30 uur, in zachtere steen de helft van die tijd. Hij maakte een versierde steen voor elk van zijn kinderen en kleinkinderen  en een fraai kunstwerk voor de 80ste verjaardag van zijn moeder. Het is duidelijk dat hij geniet van zijn werk en zijn stenen.

YAËL VERHEIRE, de Benjamin van de groep amateurkunstenaars maakt juwelen uit natuurlijke materialen. Zij kneedt, vormt, kleurt en bakt minuscule figuurtjes zoals bloemetjes en maakt prachtige juweeltjes met pareltjes, zilveren kettingen enz.….

DANIËL DE PREST is segmentair houtdraaier en is lid van de Vlaamse Gilde Houtdraaiers, die bijeenkomsten organiseert, ideeën uitwisselt, demonstraties geeft, boeken en videofilms uitleent en instap- en vervolmakingscursussen geeft. Het tijdschrift “De Vlaamse Houtdraaier” houdt de leden op de hoogte van de nationale en internationale visie en via de website kunnen de kunstenaars wereldwijd hun creaties ten toon stellen in de galerij.

DANNY VAN HAMME MAAKT INDIAANSE FLUITEN. Een vijftien tal jaar geleden volgde Danny een workshop “blokfluit maken en bespelen” bij een Amerikaanse Indiaan Sky, Walkinstik-Man-Alone, die zijn talent had ontwikkeld bij zijn Indiaanse grootvader. Sky was getrouwd met een Oost-Duitse en kwam in Europa wonen. Overal ter wereld doceerde de Indiaan workshops Indiaanse fluiten.

Danny vond het fantastisch hoe die man van een stuk hout iets maakte waar je een stukje muziek van uit het hart kon mee voortbrengen. Hun talenten bracht hen samen en ze werden goede vrienden. De Indiaanse leraar vroeg hem op een bepaald moment om de kits, de stukken hout die je nodig hebt om deze fluiten te bouwen, samen te stellen. Die samenwerking leidde tot meer betrokkenheid met de bouw en de historische achtergrond van de fluit en stap voor stap leerde Danny hoe het maken van de fluit in elkaar zat. Sky was een geweldige leraar en tijdens de 15 jaar dat hij met hem samenwerkte kon hij dieper in gaan op het maken, stemmen en afwerken van de Native flute. Sky stopte twee jaar geleden met de workshops en het maken van blokfluiten en gaf de kunst en de creatie over aan Danny die met zeer veel respect voor Sky en de verworven kennis bouwt aan echte, oorspronkelijke Native American “style” Flute.

Sky gaf zijn kennis door aan Danny waar hij altijd zeer dankbaar voor zal blijven. Hij hoopt dit verder te blijven doen en mensen warm te maken voor dit bijzondere instrument met de woorden van Sky op de achtergrond: Contact van.hamme.danny@telenet.be“The American Native Flute is truly one of the instruments of universal peace. It allows one to reach within and express their deepest feelings It is an instrument of heart and it reflects the goodness and gentleness that can be found in all.” Ongelooflijk hoe nauwgezet en met liefde, Danny prachtige, glanzende fluiten maakt met de hand. De fluiten produceren melancholische klanken, eigen aan de “Native American flutes”.

GRIET DE BOITSELIER, echtgenote van Danny Van Hamme, stelde haar eigenhandig kunstige werkjes ten toon. Prachtige sjaals, fijne siervoorwerpen en mooie handtassen heeft zij bij manier van spreken uit haar weefgetouw getoverd. Deze slanke, heel knappe dame glundert van plezier als ze trots haar werkwijze demonstreert. Samen met haar echtgenoot brengt zij haar vrije tijd door met creëren van uitzonderlijke mooie voorwerpen. Het is adembenemend hoe hun creaties hun leven en dit van een ander kleuren in allerlei schakeringen.

PAUL LAMMENS presenteerde een collectie messen om u tegen te zeggen. Hij maakt en versiert het handvat zelf, en sleept en polijst het lemmet. Enig in zijn soort.

CECILE DE CLERCQ bood fijn porselein aan versierd met kalligrafische letters, spreuken en gedichtjes. Cecile De Clercq , schoonmoeder van Kurt Sesselle woont in Assenede en heeft beroepshalve Nederlands gegeven in Edugo –Lochristi, wat voor een groot deel haar liefde voor taal en poëzie verklaart. Zij heeft altijd met veel plezier geschreven, vandaar de logische stap naar deze kunstvorm. Jaren geleden heeft zij kalligrafie ontdekt tijdens een paar workshops en die hebben het vuur aan de lont gestoken. Een workshop bij een collega-kalligraaf kan haar nog steeds bekoren, iedereen heeft immers een eigen stijl ontwikkeld. Kalligrafie biedt een waaier van mogelijkheden en leent zich uitstekend voor een toepassing bij andere kunstvormen: een originele wenskaart met een veelzeggende tekst, een filosofische spreuk op een schilderij, een koppeling aan kartonnage enz. Die verscheidenheid aan mogelijkheden aftasten is haar doelstelling. Je bent nooit volleerd want telkens weer duiken nieuwe toepassingsmogelijkheden op. Sinds een aantal jaren legt zij zich ook toe op het schrijven op porselein. De techniek is iets moeilijker maar het geeft zoveel voldoening als je een verfijnd exemplaar aflevert. Een tekening of afbeelding is niet altijd een optie, maar kan een meerwaarde betekenen. Er is geen gevaar voor ontkleuring, omdat het porselein gebakken wordt op 800 graden. Kalligrafie blijft een uitdaging. Laat ons zeggen dat je, eenmaal je gestart bent met deze kunstvorm, eraan verslaafd blijft voor het leven…Cecile de Clercq, Staakstraat 47 a 9960 Assenede, Cecile.de.clercq@telenet.be

KURT SESSELLE, de fotograaf van Oosteeklo, maakt prachtige foto’s over dagelijkse taferelen die hem boeien. Samen met enkele andere fotografen beschikken zij over een ruimte in het centrum van Oosteeklo om permanent hun verwezenlijkingen uit te stallen. kurtsesselle.blogspot.be/2013/04/wak-2013-adegem-dorp-96.

“De Natuur schenkt mij soms een eindwerk dat mooi, boeiend, merkwaardig of bizar is.” Wie dit begrijpt, begrijpt de houtdraaier Johan Sesselle.

JOHAN SESSELLE, geboren en getogen in Adegem was houtbewerker tot hij beginjaren negentig zelfstandige werd in Zulte. Hij was invoerder van hout (gevelde bomen) aanvankelijk uit Azië later en vooral uit Afrika en hij leverde de houtsoorten aan grote bedrijven. Hij ontmoette bosontginners overal ter wereld en herinnert zich talrijke anekdotes. Es, esdoorn, kers, eik, beuk, paardenkastanje, acacia, meidoorn, taxus, Johan kent en houdt van alle boomsoorten en herkent de ingewikkelde en interessante structuur van de doorsnee van dwars gezaagd hout. Hij draait en bewerkt het hout soms tot één millimeter dik, tovert het om in kunstwerkjes gekleurd met oliën. Zijn atelier is een kunstschat van dwars gezaagd hout, houtsoorten met verschillende doorsneden van bomen, verschillende jaarringen, patronen en afgewerkte producten, siervoorwerpen als grote bollen, kommen, schotels, vaasjes, beeldjes, sculpturen en potten. Hij ontdekt zelfs de schoonheid van de kankergezwellen of knobbels die de stammen van vooral paardenkastanje en kerselaar ontsieren. Hij ontplooit zijn creativiteit en drukt die uit in talloze sier- en gebruiksvoorwerpen die hij tentoonstelt op kunstmarkten in Nederland (Ede, Arnhem, Utrecht) en in Vlaanderen. Hij is lid van de houtdraaiersgilde. Hij is 53 jaar bezig met hout en geeft zijn kennis door.

De groepstentoonstelling was een voltreffer, vorig jaar 486 bezoekers en tijdens de WAK 2013 meer dan 600 bezoekers.

20-04-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

20-04-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

20-04-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1