deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
28-12-2009
Terug op weg!
Zaterdag met veel moeite 10 km gelopen. Na 4,5 km ging het licht uit en had ik zin om te stoppen! Een deel van het park lag nog onder het ijs. En waar geen ijs lag, was er modder. Je kon dus nergens eens deftig lopen. Na al die sneeuw en ijstrainingen zou dat wel eens welkom zijn. Maar stoppen, dat doen we niet! Dus op karakter maar verder. Na 7 parkronden vertrok Tim naar huis. Die had zondag wedstrijd en was klaar met zijn wedstrijdvoorbereiding. Omdat het ondertussen al donker werd, verhuisde ik naar het gras rond de piste. Nog 8 rondjes daar (4 km) en mijn kilometertjes zaten er op! Uiteindelijk 10,5 km op de teller. Met een week van 43,2 km toch weer een mooi gemiddelde!
De zondag dan wel verstandig geweest en een dagje rust genomen. Mijn benen waren er aan toe. Tim ging lopen in Rieme, en supporteren is ook leuk! Hij deed het schitterend met een 11e plaats.
Vandaag had ik er weer zijn in. Ik moest een lange duurloop doen. Hoe lang? 'k zou wel zien waar in strande. Vertrokken met Ilse, zat ik direct in een leuk tempo! 5'13" / ronde (900m) Zij ging voor 5 rondjes (blokloopje) Maar ik wou 1u30' Nee, dit tempo zou ik niet kunnen aanhouden! Ik besloot zo verder te lopen tot Ilse stopte en dan wat te vertragen. Maar eigenlijk voelde ik me heel goed en het tempo kon ik aanhouden. Na 10 km (57') Dan toch maar even gas teruggenomen. Het was de eerste keer na mijn blessure en ziekte dat ik dit tempo terug liep, en dan direct zo lang. Dit zou niet goed komen. Toch nog 5 km verder gelopen aan een rustiger tempo. Totaal dus 1u28' voor 15 km. Dik tevreden ben ik hiermee! Mijn beentjes zijn nu wel moe, maar 't is een zalige moeite! :-D
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
