Terwijl de meeste Limburgse lopers vandaag terug te vinden waren in Eindhoven (marathon en halve marathon) of in Hasselt (den dwars) en één enkeling in Chicago, trokken we toch nog met 4 Speelhofrunners richting Moha, waar de voorlaatste wedstrijd van Challenge Hesbignon plaatsvond. Ter plaatse toch nog meerdere Limburgse lopers gespot dus al bij al viel het nog goed mee, niet iedereen is dus blijkbaar gek van dat massa gedoe :)
Moha, een kleine deelgemeente van Wanze, staat ieder jaar garant voor een mooi en gevarieerd parcours. Vorig jaar was ik hier niet van de partij maar in 2013 en 2014 wel. Maar blijkbaar lopen we sedert vorig jaar het parcours in tegenovergestelde richting als wat bij mijn voorgaande deelnames het geval was. Bij de opwarming had ik al een vermoeden dat het parcours gewijzigd was maar éénmaal gestart kregen we al snel de bevestiging dat dit wel degelijk het geval was. Na goed 500 meter draaiden we linksaf in plaats van rechtdoor te lopen richting steengroeve. Na een vrij vlakke aanvangsfase tijdens de eerste kilometers maar met toch al enkele singletracks en overharde stroken die dienden getrotseerd te worden ging het parcours tijdens de 4e kilometer toch wel stevig omhoog. Na een snellere start moest ik hier toch het tempo stevig laten zakken. Na deze moeilijke klim doken we nu het plaatselijke bos in waar het opletten was voor uitstekende boomwortels. Gelukkig kregen we een kilometer later opnieuw beter beloopbare ondergrond onder de voeten geschoven bij het verlaten van het bos. We zaten nu ongeveer rond km-punt 5 waar ons een prachtig uitzicht over de omgeving werd aangeboden. Vanaf hier hadden we meteen het ergste van het parcours gehad, wat meteen ook zou zorgen voor een negatieve split tijdens deze wedstrijd. Enkel een brug over de autostrade vlak na de bevoorrading moest nog overwonnen worden, voor de rest was het gedurende een 3-tal kilometer stevig dalen. Maar dit is niet meteen mijn specialiteit en ook de schokken waren niet echt ideaal voor de rug zodat ik toch door enkele lopers bijgehaald werd. Eénmaal beneden kregen we een prachtige dreef voorgeschoteld waar de zon zorgde voor een prachtige lichtinval. Moest de herfst wat eerder zijn intrede gedaan hebben, hadden we hier kunnen genieten van de prachtige kleuren van de herfst. Na deze dreef bij het ingaan van de laatste kilometer moesten we zoals traditioneel in deze wedstrijd nog de klim doen naar een oud fort, wat toch steeds een serieuze kuitenbijter blijft, ook in deze richting. Maar éénmaal deze helling getrotseerd, moest er nog slechts een 500-tal meter gelopen worden tot aan de finish. Zo wist ik even later de finish te overschrijden in 50'45 voor 10.31 km (4'55/km).
Foto genomen na +- 3 km door Louis Marechal

Op de top van de klim op het fort, foto Nadine Claessens
|