De voorbije 14dagen had het weer niet al te veel te bieden.  Bijtende koude is helemaal niet aan mij besteed.  Tevens lagen de loopparcoursen uit de streek er warempel niet al te best bij.  De vele sneeuw leverde best wel wat winterpret en een tikje charme.  Doch, ik ben alvast blij dat het voorbij is.

Gisteren kreeg we reeds flinke dooi, en dat is voor mij dan ook het startsignaal om mijn 14 dagen rust een halt toe te roepen.  Ik heb alvast genoten van dit 14-daagse, maar nu is de tijd rijp om er terug stevig in te vliegen.  Tijdens mijn rust zijn er immers wel wat plannetjes gesmeed.  Het is dan ook geen geheim dat dit voorjaar terug in het teken van een marathon staat.  Op 14 april trek ik mijn stoute schoenen aan te Rotterdam.  Naar het schijnt een snelle en bijzonder aangename wedstrijd.

Ik kijk er alvast naar uit, maar dat betekent wel dat ik snel aan mijn voorbereiding moet beginnen.  Er resten slechts 11weken.  Toch, flink uitgerust en met een goed winterseizoen in de benen heb ik best wel vertrouwen, en de nodige ambitie. 

Onderwijl pik ik in voorbereiding waarschijnlijk nog een wedstrijd te dottignies (17feb), kortemark (24feb), sluis (17maart) en brigandsloop (30maart) mee.  Hopelijk kan ik rekenen op een vlekkeloze voorbereiding… fingers crossed!

28-01-2013 om 10:39 geschreven door joost  

Na een 3-tal jaar afwezigheid op één of andere cross-circuit trok ik vandaag naar Diksmuide, samen met Carlo Verleyen ... en mijn spikes.  Bij een licht winterzonnetje en temperaturen omstreeks het vriespunt kregen we behoorlijke omstandigheden voorgeschoteld.  Het parcours bleek bij opwarming vrij technisch omwille van enkele moeilijk te nemen bultjes en bijhorende afdalingen.  Voor de rest waren er enkele gladde stroken (ietwat blubber), maar eveneens behoorlijk wat stroken rechtdoor.  
Bij de start liet ik me wat verrassen en moest vrede nemen met een plaats omstreeks 10-de stelling.  Halweg de eerste korte ronde kon ik opschuiven tot de 2de plaats (waar enkele moeilijke bochten lagen) net na de fel gestartte Didier Verstraete.  Bij doortocht van de 1ste kleine ronde bleken we met een 4-tal licht afgescheiden van de rest (mezelf en 3 juniores).  Samen met die mannen konden we de volgende ronde vlotjes ronddraaien.  Na de eerste grote ronde bleven we met 2 over, maar met de andere 2 kort na ons.  Ik nam vooral de rechte stroken voor mijn rekening, terwijl de junior duidelijk sterker bleek op de heuveltjes.  In de derde grote ronde moest ik dan ook mijn meerdere erkennen in de junior (Lennert Van Breusegem) op de heuveltjes.  In de laatste ronde liep ik stevig door om mijn 1ste plaats bij de masters de consolideren.
Het was in elk geval een leuke opsteker om deze wedstrijd bij aangeslotenen te kunnen winnen.  Na een geslaagd winterseizoen is het nu tijd om de riem eventjes te lossen.  De komende 14 dagen doe ik het heel rustig aan.  Dit zal me ook de tijd gunnen om me eens te beraadslagen over de voorjaarskalender van 2013... denk , denk , denk  
  


Org: MACW Diksmuide 3de Memorial Willy vandaele 13 januari 2013, Diksmuide

1 846 Van Breusegem Lennart Jun 94 MACW 23'12 CK

2 9808 DEWAELE Joost Mas 74 NA 25'35

3 338 Vandamme Matthias Jun 95 FLAC 25'55

4 754 Crevits Arne Jun 95 MACW 26'10

5 4801 Keersebilck Frederik Mas 75 AVR 26'16

6 5938 Verstraete Didier Mas 67 MACW 26'46 CK

7 4709 Vandenabeele David Mas 75 FLAC 26'59

8 5097 Vandekerkhove Filiep Mas 65 FLAC 27'03

9 9810 OLIVIER Johan Mas 68 NA 27'14

10 6398 Musseeuw Danny Mas 66 AVR 27'29

11 4800 Huyghe Kristof Mas 74 AVR 27'29

12 640 Quatacker Feinse Jun 95 FLAC 28'10

13 759 Vercruyce Tyson Jun 94 MACW 28'28

14 5936 Alleman Dominique Mas 72 MACW 28'35

15 4761 Naert Frank Mas 65 HCO 28'36

Bijlagen:
lopen02.jpg (216.3 KB)   
podium.jpg (120.3 KB)   

3 dagen na Deerlijk toch besloten om deel te nemen aan de wedstrijd te Tielt.  s morgens was ik nog wat gaan loslopen, en ik had al spoedig ondervonden dat de beentjes nog niet volledig waren hersteld.  Toch kon ik het niet laten om toch naar Tielt af te zakken. Ik had immers vakantie, en dus meer dan tijd genoeg om me nog maar eens naar de start van een wedstrijd te begeven. Met tal van interessante geldprijzen was uiteraard een sterke opkomst te verwachten.  Ik maakte me dan ook geen illusies wat betreft een hele dichte ereplaats of zelfs podium. 
Bij de start werd er naar jaarlijkse gewoont flink de beuk in gegooid.  Ik had me een plaats voorin weten te bemachtigen en ging voluit mijn kans, met wat zin voor risico.  Na de eerste strook heuvelafwaarts met wind in rug draaide ik op met de tenoren om vol met de neus in de wind te komen.  Ik moest vrij snel de groep laten gaan, in de hoop in een volgende groep te kunnen aanpikken.  In de strook bergop vond in aansluiting in de groep karel Moerman, maar het was toch alle hens aan dek om heuvelopwaarts mee te zijn.  Eenmaal in het centrum van Tielt leek het te beteren, en ik kon de 2de ronde mijn weg vervolgen in het zog van Moerman.  We liepen op kleine afstand van een koppel enkelingen voor ons, en ik begon stilaan hoop te krijgen in een goeie wedstrijd.   Helaas kreeg ik halfweg wedstrijd te maken met steken omstreeks middenrif.  Blijkbaar had ik de start helemaal niet verteerd, en moest dus mijn tempo drukken.  Iets later ging het van kwaad naar erger, en moest ik mijn km-tijden laten zakken tot 3min53.  Het bleef eventjes wachten tot mijn belagers mij te grazen namen, maar het kwam er toch van (o.a Peter deketelaere).  Omstreeks km8 waren de steken onder controle en kon ik mijn tempo terugvinden.  Terwijl ik hoopte vredig mijn wedstrijd uit te lopen mocht ik plotseling toch nog uitpakken met een eindsprintje om Yves d Halluin en Christophe Deketelaere voor te blijven.
Enfin, zeker geen al te beste wedstrijd wat ik vermoedelijk geheel te danken heb aan een overmoedige start.  Toch is het al bij al nog behoorlijke afgelopen.  Eindverdict: 14de plaats met 35min10sec op 10.3km.  Zo, met dit wapenfeit trek ik dan toch finaal een streek onder het seizoen 2012.  met 26 wedstrijden en behoorlijk wat goeie wedstrijden mag ik terug tevreden terugblikken. 

31-12-2012 om 14:47 geschreven door joost  

Na 3 jaar afwezigheid was ik behoorlijk gebrand op een deelname in bovenvermelde wedstrijd.   3 jaar terug werd de wedstrijd afgelast door sneeuw.  2 jaar terug moest ik forfait geven wegens bekkenproblemen, en vorig jaar viel ik van de trap met gekneusde ribben tot gevolg.

Dit jaar verliep alles zoals gepland.  Na een uitstekende herfstperiode nam ik wat gas terug om daarna naar Deerlijk toe te werken.  Ik had zeker niet al te veel km´s op te teller, maar voelde me lekker op training en op de voorafgaande wedstrijden. 

Naar jaarlijkse gewoonte brengt Deerlijk behoorlijk wat teweeg bij de lopers uit de streek.  Steevast was deze wedstrijd dan ook gespreksonderwerp bij uitstek op training.  De sfeer en aanwezigheid van de vele opgekomen supporters (ondanks de weersomstandigheden) maken van deze wedstrijd steevast een uniek gebeuren. 

Zondag was het eindelijk zover.  Geen sneeuw die dag.  Integendeel, met 12°C kregen we zowaar een hittegolf.   Logischerwijs kregen we die dag dan ook heel nat weer, met tevens behoorlijk wat wind.   Gelukkig bleek de regen op te houden een goed uurtje voor de start.  Aldus konden we ook gaan opwarmen in ideale omstandigheden.  Iets voor 15u trok ik samen met Kristof Benoit en mijn vrouwtje Ulrike naar de start.  Ik was ietwat bezorgd omwille van een verkoudheid die de avond ervoor was opgedoken.  Ik hoopte er geen last van te hebben (net zoals museeuw in zijn beste tijden J), en kende alvast geen druk noch zenuwen.  Inmiddels was gebleken dat Dieter Brouckaert en Nico Serroen de favorieten van de dag waren.

Om 15u15 stipt klonk het startsein en ik was vertrokken met de allereersten.  In de eerste honderden meters plaatste Nico S.  een versnelling waar Dieter B. onmiddellijk op reageerde.  Ik besloot niet te reageren en koos positie na Bert Deschodt in het achtervolgende groepje.  Iets later liep ook Frederic Vandenheede alleen naar de kop van de wedstrijd.  Ik besloot wat af te wachten maar besloot daarna snelheid te maken in de achtervolgende groep.  Nog voor het keerpunt moest Frederic de kopgroep laten gaan waarna hij bij ons groepje aansloot en mee hiep om de forcing te voeren.  Ik voelde me prima bij dit tempo en besloot mee te werken zonder alle kopwerk op mezelf te nemen.  Na doorkomst van de eerste grote ronde kreeg ik echter steeds meer kopwerk voorgeschoteld.  Ik liep samen met Fredje, Stephen Soetaert, Bert Deschodt en Patrick Vanderstraeten.  Omstreeks het keerpunt bleek tot mijn verrassing dat Frederic moeite had het tempo te volgen.  Ik hield een heel strak tempo, maar daarmee kon ik verder niemand echt in de problemen werken.  Toch had ik het gevoel nog overschot te hebben.   Inmiddels was het vooral Patrick die zich bereid toonde me nog af te lossen.  In de daaropvolgende strook tegen wind werd behoorlijk tactisch gelopen.  Patrick en /of ikzelf versnelden om beurten, maar het gat werd telkens gedicht waarna het tempo werd gedrukt… iets waar ik me op dat moment wel behoorlijk druk om maakte.   Op het einde van deze 2^de grote ronde was het eindelijk Stephen Soetaert die een serieuze versnelling plaatste.  Ik moest op mijn tanden bijten, maar was op mijn beurt nu ook niet zinnens om anderen van mij te laten weglopen.  Na wat uit de wind te hebben gezeten nam ik over en bleek al snel een klein gaatje bijeen te lopen.  Bij doorkomst liep ik alleen en kon nu niet anders dan mijn eigen weg vervolgen. Door de eerdere versnellingen was de groep uiteen gevallen, en was het nu een eerlijkere strijd van man-tegen-man...  In de laatste ronde kwam ik dan ook niet meer in de problemen, waarna ik fier-als-een-pauw afstevende op deze zwaar bevochten 3^de plaats (49min 17sec over 14,92km).

Gezien de kerstcorrida zowat de plaats is waar ik ben begonnen lopen is deze podiumplaats me dan ook heel veel waard.  Zoals verwacht werd het geen makkelijke strijd, en dat maakt het dan ook extra mooi.  Om de vreugde compleet te maken bleek Ulrike dan ook nog eens als 4^de vrouw door te komen in een voor haar heel erg scherpe tijd (3^de vrouw bij de seniores).  Bedankt aan de vele supporters om mij en mijn vrouwtje vooruit te schreeuwen!

25-12-2012 om 22:32 geschreven door joost  

Na de wedstrijd te Waregem bleek er een vrij lange periode te overbruggen naar de kerstcorrida Deerlijk toe.  Om niet te verslappen leek het voor mij dan ook zaak om nog een wedstrijdje mee te pikken tussenin.  Gezien Langemark niet kon wegens het toch wel niet geheel onverwachte bezoek van de Sint, besloot ik zondag voormiddag mijn kans te wagen in de winterjogging Deinze. 

Voor mij was het de eerste maal dat ik afzakte naar deze jaarlijks terugkerende winter-wedstrijden.  Gezien er meestal genoeg alternatieven zijn kon deze wedstrijd me nooit eerder overtuigen.  Doch, toegegeven, de organisatie en het parcours hebben wel wat te bieden.  Ik besloot te starten op de lange afstand (12km) om aldus wat broodnodige km’s op te doen richting deelrijk.

Zoals verwacht werd er vrij snel gestart op de looppiste in de Brielmeersen.  Ik kon vrij makkelijk opschuiven en liep als 3^de (of was het 4^de) het park van de Brielmeersen in.   Ik liep samen met Kristof Reynvoet, waarna we na enig woordenwissel besloten om wat samen te blijven.  Na wat tempo-maken konden we de eerste en 2^de plaats opeisen van dit deelnemersveld, waarbij heel wat lopers ook voor een kortere afstand van 4 of 8km hadden gekozen.  Halfweg de eerste ronde had Kristof het blijkbaar moeilijk om te volgen.  Ik besloot niet te vertragen daar ik uiteindelijk in deze wedstrijd behoorlijk diep wenste te gaan.  Na de eerste ronde had ik zowat 150m voorsprong op Kristof genomen. 

Ondertussen was gebleken hoe technisch het parcours wel was.  Hoewel de Brielmeersen er zeker niet slecht bij lagen zorgde het voortdurende draaien en keren op smalle paadjes er wel voor dat het onmogelijk was om snelle km-tijden te draaien.  Na elke km moest ik vaststellen dat 3min30 het hoogst haalbare was.  Tijdens die ene asfalt-strook bleek notabene dan ook nog eens de wind tegen te zitten.  Hoedanook, ik had me in de eerste ronde niet verbrand en kon ook in de 2^de eenzelfde tempo aanhouden.  Na de 2^de grote ronde had ik zowat 1 ronde voorsprong op de atletiekpiste. 

Ook in de laatste ronde wilden de benen nog volgen en kon ik voluit doorgaan.  Toch werd het wat uitkijken bij het dubbelen van andere deelnemers.  Na 41min02sec klokte ik af, over een afstand die volgens mijn garmin slechts 11,65km bleek.  Toegegeven, in bosrijke omstandigheden kan een garmin wel wat afwijking vertonen.  Toch kan ik me niet voorstellen 12,2km te hebben overbrugd.  Wat er ook van zij, deze wedstrijd heb ik kunnen winnen, en uiteraard mag ik hier heel tevreden mee zijn.  Tevens proficiat aan de 2^de (Kristof Reynvoet) en 3^de (Garry Vandewalle)!!!

10-12-2012 om 11:40 geschreven door joost  

Terugblikkend op een paar erg geslaagde wedstrijden vorige maand, gevolgd door een weekje rust  keek ik vol vertrouwen uit naar de decembermaand.  Wat wedstrijden betreft gaat het hem voor mij vooral toch om de kerstcorrida Deerlijk. Toch wilde ik ook in Waregem geen mal figuur slaan.  In de vorige week liepen de trainingen uitstekend en had ik er best wel zin in. 

Tijdens de nacht van zaterdag op zondag kreeg ik echter af te rekenen buikkrampen en buikloop.   Reeds in de loop van de voormiddag voelde ik me een stuk beter.  Doch, eerdere ervaringen hiermee  hadden reeds uitgewezen dat dit tot behoorlijk slappe benen kon leiden.  Vooraf had ik er aldus geen te best oog in. 

Bij de start van de wedstrijd besloot ik de malaise van eerder die dag volledig van me af te schuiven.  Toch bleek het bij de start niet echt te vlotten.  In de eerste honderden meters moest ik al snel een gat laten op een groepje van een man of 12-15.  Ik had zeker gehoopt om een groepje te vormen met Luc Van Asbroeck, Stephen  Soetaert en/of  Yves d’Halluin, met dewelke ik in de start meestal toch weet mee te schuiven.  Ik slaagde er echter in geen kanten in, en bleek snel nog wat terrein te verliezen.  Na het eerste klein klimmetje wist ik de schade wat te beperken, en  iets later kwamen we in de strook tegen wind.  Hier had ik uiteraard gehoopt deel uit te maken van de groep voor me, en ik vreesde hier heel veel krachten te verspelen.  Gelukkig liep het voorafgaande groepje in die strook wat op reserve en kon ik op karakter toch nog mijn wagonnetje aanhaken.   Vrijwel onmiddellijk was dit het startsein voor een aanval van Stephen, waarna ook Luc een versnelling plaatste.  Ondertussen bleef ik over met een 3-tal andere lopers (jente samson, yves d halluin en dimitri dejonckheere). 

Toen na de eerste ronde het tempo dreigde terug te vallen besloot ik zelf tempo te maken.  Tot mijn verrassing was dit tempo nu te snel voor mijn belagers, en bleek ik alleen in de achtervolging op Luc. Halverwege de 2^de ronde in de strook tegen wind bleek Luc duidelijk te sterk.  Hij haalde Stephen terug bij, en liet hem achter zich.  Na aanmaningen van het publiek besloot ik dan ook nog maar eens een vuist te maken.  Tegen het einde van de 2^de ronde kreeg ik Stephen terug in het vizier.  Hij had duidelijk een moeilijk moment en ik besloot mijn kans te gaan.  Net voor het klimmetje in de 3^de en laatste ronde had ik hem te pakken waarna ik tevens wat afstand van hem kon nemen. Uiteindelijk binnen gelopen in 32min 17sec over de 9.75km. 

Samenvatting:  mindere start van de dag resulteerde in een zwakke start, maar uiteindelijk kwam ik nog redelijk onder stoom.   Het kon heel wat slechter zijn afgelopen, maar toch hoop ik het in de komende wedstrijden iets beter te doen!

02-12-2012 om 20:58 geschreven door joost  

Nog nagenietend van mijn wedstrijdje te Avelgem vorige week was het dit weekend terug tijd voor het grotere werk.  In Ploegsteert stond immers de  Course du souvenir geprogrammeerd over een afstand van 21km.

Helaas kreeg ik in de loop van vorige week geen vlekkeloze aanloop.  Woensdag voelde ik me wat ziekjes, en zodoende vielen de trainingen wat in het water.  Op zaterdag voelde ik me wel beter tijdens wat loslopen, maar toch had het vertrouwen een aardig deukje gekregen.  Toch bleef ik zinnens op zondag vollen bak te geven. 

Bij de start stond ik op de 2^de rij, en kon ik vrij vlotjes in een groepje aansluiten.  Hoewel het ideaal weer was bleek het toch nuttig om zichzelf wat uit te wind te zetten tijdens de eerste kilometers. Bij de 2-3^de km zat ik in een groepje met Stieperare en  Moerman, en het ging best wel snel.  Ik voelde me echter goed en bleef zweren bij mijn alles of niks poging J. 

Tijdens de 5^de km besloot ik echter dat het tijd was om een iets trager tempo te kiezen.  Eenmaal gelost kwam Moerman op en over mij, en kon ik me tijdens de rest van de wedstrijd op mezelf concentreren.  Eigenlijk bleef het vrij vlotjes vlotten, en bij km9 kwam ik terug tot bij een geloste afrikaanse atleet.  Die had blijkbaar moeite met een zwaardere karrewegel, maar kwam iets later terug aansluiten.  Op km 10 had ik een tussentijd van 33min20sec, wat zeker vrij snel was gezien de afstand die ons nog restte.  In de volgende strook tegen wind op de grote weg naar Ploegsteert werd het echter iets moeilijker.  Ik had moeite om 3min40 /km te lopen, en kreeg geen steun van die zwarte atleet.  Met momenten plaatste hij een tussenversnelling, maar hij kon zijn inspanning niet volhouden.  Rond km 12 liepen we het bos in, waarbij ik nu definitief astand kon nemen op deze technische strook. 

De km-tijden werden er helaas echter niet noodzakelijk beter op.  Ik moest dan ook toezien hoe omstreeks km15 Henk Vandermeersch (klasse!!!) kwam aansluiten samen met een andere atleet.  Ik probeerde mijn wagonnetje aan te haken, maar er volgde helaas op dat moment een vervelend klimmetje waardoor ik een gat moest laten vallen.  Daarna kon ik geen vuist meer maken.  Het vet was duidelijk van de soep, maar ik deed wat ik kon om in een behoorlijke eindtijd te kunnen eindigen.  Ik eindigde vermoedelijk als 20^ste, in een tijd van 1u12min28sec.  Dit was zeker niet mijn verstandigste wedstrijd, maar al bij al blijft het een meer dan behoorlijke tijd.   Nu tijd om een weekje van wat rust te genieten voor we ons proberen klaar te stomen voor de kerstcorridas!

11-11-2012 om 15:56 geschreven door joost  

Tijdens het verlengde weekend kon ik zaterdag blijgezind van start tijdens de feesteloop te Avelgem.  14dagen terug had ik wat last van mijn bil en moest ik Flobecq laten schieten.  Vorig weekend verbleef ik aan zee met loopvrienden waarbij er stevig werd getraind, maar waarbij er gelukkig voldoende tijd overbleef voor het laven van de dorst.

Hoewel de titel van de wedstrijd waarschijnlijk meer te maken heeft met de sponsor van de wedstrijd (peperkoek), was ik alvast zinnens er een feestje van te maken.  We kregen met kille temperatuur,  windstilte en een droge avond alvast ideale omstandigheden voorgeschoteld.  Tevens kan men op het met fakkels verlicht parcours over 2,5km telkens rekenen op menig supporter langsheen de dorpskern.  De sfeer was zeker aanwezig en de organisatie stond er.  Enige minpuntje was de grote afstand tussen de inschrijvingen en de kleedruimtes.  Samen met Dimitri Delombaerde had ik mij alvast laten verrassen waardoor we een leuke wandeling werden voorgeschoteld, en waardoor onze opwarming wat in het 100 liep.  Het was dan ook wat stressen om op tijd de start te halen.

Toch wilde ik mezelf hier niet door laten intomen.  Bij de start was het vooral uitkijken naar de favorietenrol.  Met aanwezigheid van Francis Vansteenbrugge en Davy Stieperaere was die rol zeker niet voor mij weggelegd.  Van bij de start koos ik een hoog tempo, maar ik besloot vrij snel om mij niet te mengen in het duel van eerder vermeldde heren.  Reeds omstreeks de eerste km had Francis met Davy afgerekend, en was het ieder voor zichzelf.  Ikzelf werd belaagd door Richie Azombo, maar ik besloot iets te versnellen voor hij kon aansluiten.  Daarna kon ik de afstand op Davy behoorlijk onder controle houden.  Na de eerste ronde had ik km-tijden van 3min10 gedraaid en kende ik een 15-tal secondes achterstand op Davy.  Achter mij had ik geen idee wat er zich afspeelde, maar gezien de aanmoedigingen leek het erop dat er geen directe bedreiging volgde.  Na de 2^de ronde had ik nog steeds dezelfde achterstand, en bleef ik dezelfde tijden lopen.  Tijdens de derde rond vreesde ik steken te krijgen en moest ik het tempo iets laten zakken.  Toch bleef ook hier de achterstand op Davy dezelfde (maar misschien was hij de wedstrijd aan het controleren).  In de 4^de ronde kon ik terug het ritme van de eerste 2 rondes heroppikken , en eindigde ik in
31min26sec, over 9km750m.  Dit is zeker een van mijn betere 10km wedstrijden dit jaar, zoniet de beste.  Uitslag, zie hieronder.

Dit was zeker een opsteker in het vooruizicht van de 20km te Ploegsteert volgende week.  Daarna volgt er een weekje rust.  Misschien moet ik me afvragen of dit wel verstandig is gezien het niveau dat ik nu haal…. Maar toch…. Als ik de kerstcorridas wil halen zal dit nodig zijn.

Zondag was het tijd voor Ulrike en de kindjes tijdens de jongerencross te Waregem.  Helena en Matteo deden elk de 300m , en werden respectievelijk 11^de en 22^ste.  Naar mijn gevoel hadden ze beiden uitstekend gelopen!  Iets later was het aan Ulrike tijdens haar vreselijk korte wedstrijd van 2000m.  Ook zij deed het voortreffelijk.  Op een afstand waar ze helemaal niet op was voorbereid kon ze zeker een vuist maken, en eindigde ze als 5^de dame, en 3^de in haar reeks.  Zie hieronder enkele foto’kes.

04-11-2012 om 20:36 geschreven door joost  

25-10-2012 om 19:40 geschreven door joost  

Zaterdagnamiddag ben ik zoals gepland naar bergloop Tiegem getrokken, dit samen met Ulrike en dochtertje Helena.  Na een regenachtige voormiddag kondigde de namiddag zich niet al te mooi aan.  Om 14u15 mocht Helena als eerste van start voor haar 300m op de Tiegem.  Gelukkig was het toen droog.  In een eerder beperkt deelnemersveld deed onze pupil het uitstekend, en werd ze eerste meisje van haar reeks.  Na de overwinning van Matteo vorig jaar kon ze op deze manier uit zijn voetsporen treden, en alsook trots de bloemenruiker aan mama overhandigen.

Om 15u45 was het onze beurt.  Tijdens de opwarming bleef het behoorlijk droog, maar helaas konden wij van start tijdens een fikse regenbui.  Ik had mijn start ietwat gemist, maar kon al snel vooraan aansluiten.  Frederic Vandenheede was zoals verwacht stevig van start gegaan, maar ik kon mijn wagonnetje ternauwernood aanhaken.  Hoewel hij uit een welverdiende rustperiode kwam, was hij voor velen toch wel de favoriet van de dag.  Ik was echter niet zinnens om deze wedstrijd zomaar af te geven.  Stephen Soetaert was een adere gevaarlijke kandidaat voor de overwinning, maar die had bij de start reeds moeite en moest een gaatje laten. 

Na de eerste aanloopronde van 1,1km (eerste km in 3m03) had ik best wel moeite om het ritme van Frederic te volgen.   In een strook tegen wind langsheen bassegembos moest ik kleur bekennen.  Op deze licht hellende strook bleek Frederic heel krachtig, en moest ik een 10-tal meters prijsgeven.  In de daarnavolgende afdaling kon ik de schade beperken, maar ook in de daarnavolgende helling richting finish moest ik wat extra meters prijsgeven. 

Ik had echter in de eerste ronde reeds gevoeld dat ik iets vlotter leek te dalen, en waagde in de 2^de grote ronde dan ook mijn kans.  Na een sterke afdaling kon ik net voor bassegembos terug aansluiten, waarna ik ook in staat was om eindelijk wat kopwerk op mij te nemen.  Na een km samenwerken besloot ik het tempo heel hoog te houden in de afdaling na bassegembos.  Daar merkte ik dan ook dat ik op mijn beurt nu een aantal meters had genomen.  Tijdens de klim naar de finish kon ik de voorsprong nog ietsje uitdiepen.

In de afdaling bij het begin van de derde ronde rook ik dan ook mijn kans.  Ik wilde niet meer afgeven, en bleef vechten voor elke meter.  Voor de laatste beklimming bleek ik een geruststellende voorsprong te hebben.  Heel tevreden bereikte ik dan ook als eerste de finish (10,07km) in 33min16sec.  Uiteraard was deze overwinning een heel mooie bevestiging van de voorbije weken.  Fredje eindigde tweede,  Stephen werd derde.  Om het familie-succes compleet te maken, eindigde ook Ulrike nog als 1^ste vrouw op de 10km!   Een meer volledige uitslag vind je ongetwijfeld straks op de site van assa ronse ....

14-10-2012 om 21:04 geschreven door joost  

Na enkele jaartjes afwezigheid op de halve marathon “rapper dan een ezel” te Kuurne, was ik ten allerzeerste benieuwd over hoe deze hernieuwde kennismaking zou verlopen.  Ik had er behoorlijk kunnen naartoe leven, en hoopte dan ook op een oerdegelijk resultaat.  Na de marathonvoorbereiding heb ik wat kunnen afbouwen, en dit was de conditie in de voorbije weken zeker ten goede gekomen. Toch was ik er me zeer van bewust dat deze wedstrijd geen gemakkelijke opdracht zou worden.  Gezien deze wedstrijd ook de Belgische en Vlaamse Kampioenschapstitels zou verdelen, rekende ik op een sterke bezetting.  Op zich is dit een goeie zaak, maar toch is het oppassen.  Op een BK is het wel vaker zo dat diegenen met iets mindere conditie verstek geven, terwijl zij die wel van de partij zijn, 100% zijn voorbereid.   Tevens mag men altijd rekenen op een hele snelle start.  Zo geschiedde…

Na een heel natte en stormachtige vrijdagvoormiddag was de wind tegen de vroege namiddag reeds gaan liggen.  Ondanks wat overblijvende motregen konden we blijkbaar rekenen op goeie weersomstandigheden.  Met een goeie eindtijd en een mooie klassering als inzet trokken we aldus ambitieus naar de start.  Na wat geharrewar kon ik aanspraak maken op een plaatsje op de eerste startrij, en hiermee verder gewriemel vermijden na de start.  In tegenstelling tot de vorige editie kon ik dan ook vlot meeschuiven in een grotere groep.  Toch was het direct alle hens aan dek.  De eerste kleine ronde (1,1km) moest ik doorkomen in 3m40, en dit werd 3m21.  Hoewel ik hiermee eensklaps 20seconden voor was op het geplande schema (1u12min30sec), zou dit zeker zijn sporen nalaten.  Na een verschroeiende start bleef een grotere groep aangevoerd door Moerman, Stieperaere en Deliveyne een heel strak schema aanhouden (3m10 en 3m13 op 2de en 3de km).  Ik was zeker vragende partij voor een iets trager (en egaal) tempo, maar kon in het bijzijn van Bleyaert, Soetaert, d Halluin en andere notabelen enkel maar besluiten  dat ik nog even de groep moest volgen.

Na de eerste grote ronde kwamen we door in 20min20sec, en dus inmiddels 40sec voor op het geplande schema.  Tijdens de 2de ronde werd het tempo iets gematigd, maar toch mijns insziens nog veel te snel.  Samen met een 4-tal anderen (o.a Bleyaert en d Halluin) besloten we de grotere groep te laten gaan.   In het spoor van een 40+-atleet hield ik wat reserve in de 2de ronde (na overleg bleek die evenzeer op zoek naar een eindtijd van 1u12).  Ik voelde me prima, maar had ook genoteerd dat Bart Bleyaert besloten had niet langer te volgen.   Gezien die laatste meestal wel weet waarmee hij bezig is voelde ik me niet geneigd sneller te lopen.  Na de 2de ronde kwamen we door op 38min, wat exact op het beoogde schema leek.   Helaas, gezien het lichte verval over die laatste ronde leek het halen van de voorop gestelde eindtijd stilaan een utopie.  Toen ik na de 2de ronde enkele malen had overgenomen van mijn overgebleven metgezel, besloot die laatste met mij af te rekenen met enkele tussenversnellingen.  Ik stond er nu alleen voor, en kreeg eventjes af te rekenen met een moeilijk moment. 

Inmiddels was het heel moeilijk de wedstrijd te volgen.  Ik bevond mij tussen groepjes gedubbelde lopers, waardoor het noodzaak werd telkens te versnellen en/of te vertragen om in de bochten die groepjes net voor of achter te kunnen blijven.  Toch had ik ook wel in de gaten dat er achter mij stevig op mij werd gejaagd.  Iets later vond ik gelukkig het goeie ritme terug, waarna ik iets na halfweg Stephen Soetaert in het vizier kreeg.  Die had zich duidelijk overschat toen hij de grotere groep met o.a Stieperaere bleef volgen.  Ik maande hem aan mijn spoor te volgen, maar dit bleek niet meer haalbaar.  Ook tijdens de derde ronde hield ik mijns insziens een mooi tempo vast.  De benen (hamstrings) begonnen stilaan wat tegen te pruttelen, maar conditioneel voelde ik mij prima. Op het einde van de derde ronde (55min50… 50sec trager dan schema) kwam ik plotseling terug in het spoor van de 40+ atleet die van me was weggesneld.  Ik had hem snel beet, en ook hij drong niet langer aan.  Halfweg de laatste ronde kwam ik verrassend genoeg nog in het spoor van Aman Gemeda te zitten.  In de laatste km kon hij de maat van me nemen, maar toch eindigde ik mooi als 20ste van dit deelnemersveld.  Over de afstand van deze halve marathon is waarschijnlijk het laatste woord nog niet gezegd.  Er lijkt algemene eensgezindheid bij gps-afstand-meter-eigenaars omtrent een bijkomende afgelegde weg van 500meter.  Over mijn eindtijd van 1u13m45sec durf ik me dan ook niet verder uitspreken.  Voor mezelf onthoud ik dan ook enkel het positieve: goeie wedstrijd, solide chrono.  Hieronder nog enkele fotokes van aluminium allaert lopers.  Voor de uitslag verwijs ik je graag verder naar de website van rapper dan een ezel…

08-10-2012 om 20:27 geschreven door joost  

1 week voor het BK halve marathon te Kuurne vond ik het alsnog gepast de beentjes te strekken op waalse bodem. Zaterdag vertrok ik dan ook samen met Dimitri Delombaerde, Bjorn Desmet en Geert van Praet naar het dorpje Houtaing. Onderweg werd ons geduld ietwat op de proef gesteld omwille van de wielerwedstrijd Franco-Belge.

Doch, deze beproeving werd bij aankomst ruimschoots gecompenseerd bij aansziens van prachtige zonovergoten glooiende landschappen. Vervolgens werden we getrakteerd op een stevige wandeling van de inschrijftafel naar de kleedkamers in het bosrijke kasteeldomein van Berliere.Toch hadden we nog tijd genoeg voor een behoorlijke opwarming.Tijdens de opwarming mochten we al snel ondervinden dat het pittoreske karakter van deze wedstrijd ook zijn gevolgen had op de omloop.

Bij de start trokken direct enkele kerels in de aanval. Met de komende wedstrijd te Kuurne in gedachten, besloot ik bij het begin zeker niet over mijn toeren te gaan.Ik volgde niet, maar nam zelf het voortouw in de achtervolging. Nog voor de eerste km liep slechts 1 man voor me uit (Paul Bara).Tijdens een korte afdaling kon ik bij hem aansluiten, waarna Dimitri D. ons al even vlotjes kwam vervoegen.Na een eerste stevige klim hadden Dimitri en mezelf ons afgescheiden van de rest van het deelnemersveld.Het tempo lag heel hoog, en ik vreesde met een sterke Dimitri te moeten afrekenen.
Rond km 4 voerde ik het tempo tijdens het ingaan van een karreweg.Hier moest Dimitri een gaatje laten vallen, waarna ik niet meer aarzelde.Ik kon snel een mooie voorsprong nemen, en gaf die niet meer uit handen. Deze overwinning is zeker mooi meegenomen, maar geen tijd om er lang bij stil te staan.. Kuurne komt eraan…

01-10-2012 om 12:08 geschreven door joost  

18-09-2012 om 08:25 geschreven door joost  

2 dagen na de IFF marathon lijkt het stilaan tijd voor een kleine analyse en wat achterklap.  Wat zijn de feiten: 42,33km, tijd 2u46min02sec (7de). 

In t kort: wedstrijd werd geen hoogvlieger, en ik kwam gewoon wat tekort op verschillende vlakken.  Vanaf km30 werd het vrij lastig, en steken vanaf km33 deden me de compleet das om.

In t lang:  In een laatste voorbereidingsweek  leek het eeuwen wachten op zondag.  Eigenlijk was het reeds sedert april 2010 geleden dat ik nog eens een marathon tot een goed einde bracht.  De voorbije 2 jaar heb ik het niet verder kunnen brengen dan km30:  dit tijdens haaswerk voor de inmiddels ferm gelauwerde paralympier Frederic Vandenheede.  Uiteraard kan ik enkel maar met trots en dankbaarheid terugkijken op de bijdrages in dienst van deze Kampioen (met hoofdletter).  Desalniettemin betekende dit wel dat ik eigenlijk nauwelijks nog weet wat het betekende om een wedstrijd over 42km te lopen.  Het was dan ook niet zonder enige schrik dat ik naar deze wedstrijd toeleefde.

Met een vooropgesteld schema van 2u38 was ik me bewust dat ik risicos nam.  Mijn besttijd is slechts 2minuten beter, en die liep ik in voortreffelijke condities te antwerpen tijdens een vormpiek van jewelste.  Toen de dagen voor de wedstrijd ook de weersvoorspellingen hoge temperaturen en zwakke tegenwind voorspelden zou het risico er heus niet kleiner op worden.  Toch besloot ik die tijd te ambieren en geen rekening te houden met de tegenstand.

Van bij de start bleek de temperatuur idd snel op te klimmen.  Hoewel de thermometer slechts 20C aanwees was de zon reeds stevig van de partij.  Na het startsignaal was ik heel benieuwd naar het wedstrijdverloop.  Ik besloot niet al te traag te starten en te zien of ik bij een groepje kon aansluiten.  Nauwelijks 200m verder moest ik helaas vaststellen dat een klein groepje zich voor me had gevormd en dat ik die boot had gemist.  In de kopgroep uiteraard de te verwachten Nico Serroen en Dieter Brouckaert, maar daarnaast ook Karel Moerman en Steven Broucke.  Hoewel het me zeer de vraag was of dit voor die laatsten wel een verstandige beslissing was, zat ik inmiddels vooral verveeld met het feit dat ik er helemaal alleen voor stond.  Na de start-km liet ik me vooral leiden door mijn garmin –geeikt op 3m45/km- en mijn gevoel, terwijl ik nauwlettende de kopgroep in de gaten hield.  Na een versnelling voorin had Steven broucke de rol gelost, maar die kon later weer aansluiten vooraan.  Eenmaal op het 12km punt was ik blij mijn fietsbegeleider te vergezellen tijdens zijn rit over de resterende 30km .  Ondertussen had ik 2 gellekes verteerd, so far so good. 

Ik voelde me ok, maar had wel reeds gemerkt dat de geplande tegenwind van 2beaufort lichtjes in het gezicht blies.  Die bood enigszins afkoeling, maar zou ongetwijfeld zijn sporen nalaten.  Ondertussen had Steven Broucke de aansluiting met de kopgroep verloren, waarna hij vrij snel terrein bleek te verliezen.  Hoewel dit geen verrassing was, was het wel een verrassing dat hij halfweg de race niet bij me kon aanpikken, en dan ook iets later opgaf.  Ondertussen gaf mijn chrono nog steeds de beoogde tussentijden aan.

Ondanks deze korte ontmoeting en de aanwezigheid plus schitterende diensten van mijn fietsbegeleider (Kristof Benoit) was deze wedstrijd toch stilaan aan het ontaarden in de vooraf gevreesde eenzame strijd.  Toegegeven, op enkele geeikte punten stonden er tal van supporters langs de kant, en hun steun was ten allerzeerste geapprecieerd.  Doch, op de andere stroken zou het lopen in een leuk groepje heel wat meer steun kunnen bieden.  Stilaan eisten de km’s dan ook hun tol,  terwijl allerlei mindere gedachten zich door mijn hoofd spookten.  Vanaf km 30 leek 2u38 niet langer haalbaar.  Doch, met een tijdsverlies van 5 a 10sec/km hoopt ik nog op 2u40/41.  Met een gelleke erbij hoopte ik het tij alsnog te keren. 

Helaas, na km 33 kreeg ik last van steken.  Ik kon me enkel maar bedenken dat het dit keer eigenlijk vrij lang had geduurd: tijdens eerdere marathons kreeg ik hiermee immers vaak eerder af te rekenen.  Spijtig genoeg leken die niet over te gaan wanneer ik mijn tempo liet zakken tot 4min30/km.  Iets verder kon ik enkel vaststellen hoe Dimitri Delombaerde me voorbijraasde op km35.  Hij was onherroepelijk op weg naar een topchrono, maar ik kon hem geen steun meer verlenen.  Inmiddels was bij mij alle resterende strijdlust verdwenen, en kon ik enkel nog moed putten uit de woordwisselingen met eerdervermeldde dimitri voor de race.  Daarbij hadden we elkaar plechtig beloofd de race uit te lopen, whatever happens. 

Hoewel Kristof me nog attent maakte op enkele nakende inhalers, had ik er geen oren meer naar (sorry kristof).  Ik kon me niet meer druk maken over een mogelijks nog haalbare eindtijd van 2u45.  In gedachten was deze wedstrijd reeds gelopen, en keek ik al uit naar de volgende.  Ik vroeg me vooral af waar het verkeerd was gelopen, en wat ik de volgende keer anders / beter moet doen.  Had ik verkeerd ingedeeld, was het gewoon te warm of had ik teveel gegeten voor de wedstrijd en moet ik vooral stoppen met sportdrank in de wedstrijd.  Geen idee eigenlijk.  Misschien moet ik er vooral niet al te lang bij stilstaan.   Ondanks een matige eindtijd maakte de ongoocheling dan ook al snel plaats voor andere , meer positieve emoties.  Ik kan me enkel maar verheugen over de prachtige prestatie van Dimitri tijdens zijn eerste marathon, en ben blij deel te hebben uitgemaakt van ZIJN race.  Tevens was ik (en ik niet alleen uiteraard) er me heel erg van bewust dat er zich onderwijl ook op ander front een wedstrijd had afgespeeld.  Bij aankomst wachtte me dan ook het onwezenlijke sms´je dat fredje raketje zijn brons heeft binnengehaald op de paralympics te Londen.  Het delen van sportief succes maakte van dit weekend dan ook een heel bijzondere sportieve hoogdag.    Verder ook heel veel respect voor alle andere lopers die deze tocht bij moeilijke omstandigheden tot een goed einde hebben gebracht, en bedankt aan alle supporters langs de kant om me aan te moedigen!!! 

13-09-2012 om 21:16 geschreven door joost  

Zo zo,

Na een geruststellende prestatie in Grijsloke, stond dit weekend geen wedstrijd op het programma.  Met een laatste duurloopje van 2u op vrijdag en wat tempowerk op zondag werden de laatste loodjes in de voorbereiding naar 9/9 afgewerkt.  Het leek allemaal vrij makkelijk te vlotten, en zodoende mag ik niet klagen.  Met een 8-tal weken was die voorbereiding weliswaar eerder aan de korte kant:  2 weekjes extra zouden zeker welkom zijn geweest om wat ruwe kantjes af te vijlen (met name mijn gewicht lijkt ietwat aan de hoge kant).  Anderszijds heb ik mijn 8 weekjes wel kunnen afwerken volledig volgens schema en zonder enige last van kwaaltjes. 

Nu resten me enkel nog enkele bezighoudsloopjes en een 6-tal dagen mentale voorbereiding.  Stilaan eens tijd dus om alles op een rijtje te zetten:  gellekes, drankflesjes, weerbericht, medisch attest, eten voor de dagen voor de wedstrijd, voldoende rusten, wanneer opstaan dag wedstrijd, etc etc ...  Het mag duidelijk wezen, zo'n wedstrijdje is vrij meeslepend!  De volgende dagen staan dan ook volledig in het teken van zondag.  Gezien ik niet aan mijn proefstuk toe ben, hoop ik mijn eerder beperkte ervaring te kunnen uitspelen.  Spijtig genoeg kunnen mijn vrouwtje en kinderen er niet bij zijn: Ulrike moet werken, bijgevolg gaan de kindjes naar oma. Doch zal het me niet aan motivatie ontbreken.

Na een 3-tal eerdere marathon-aankomsten droom ik nu van een 4de.  Afgaand op mijn 2 eerdere deelnames tussen Nieuwpoort en Ieper wordt het vermoedelijk een bijzonder eenzame strijd.  Gelukkig kan ik rekenen op fietsbegeleiding van goeie vriend Kristof Benoit.  Vermoedelijk zullen de gesprekswissels zich beperkten tot bevoorradings-orders van 3 woorden of minder.  Maar toch is die steun niet onbelangrijk.    Uiteraard heb ik er eens de deelnemerslijsten op nageslagen.  Het mag duidelijk zijn dan de concurrentie niet min is.  Tussen een eerder beperkt aantal deelnemers (~400) staat bijzonder veel kwaliteit.   Het podium lijkt ver buiten schot, en zal dan ook geen ambitie worden.  Het zal er mijns insziens op aan komen om snel genoeg een eigen tempo te zoeken, en me niet te laten meeslepen door adrenaline bij de start.  Het wordt terug bangelijk hard afzien, zeker weten!  Doch, ik begin merkwaardig genoeg stilaan uit te kijken naar de start om 10u op de kaai aan de vismijn te Nieuwpoort.  Wish me luck!!!

03-09-2012 om 09:31 geschreven door joost  

27-08-2012 om 13:22 geschreven door joost  

Beste loopvrienden,

Dit weekend stond er met de wedstrijd “dwars door grijsloke” een belangrijk evenement in de  kalender van mezelf en mijn vrouwtje genoteerd.  Deze loopklassieker is een must voor de meeste wedstrijdlopers en joggers uit de omgeving van Anzegem en omstreken.

Inmiddels sta ik wel een 6-tal weken ver in mijn marathonvoorbereiding (8-tal weken in totaal, door noodgedwongen ietwat late start).   Gezien de volgende 2 weken in het teken staan van afbouw, konden de voorbije week dan ook de trainingen maar weinig worden teruggeschroefd.  Van specifieke voorbereiding en tapering off was dan ook nauwelijks sprake.   Nu ja, ik had al eerder gelijkaardige voorbereiding gevolgd, en toch de wedstrijd tot goed einde gebracht.  Aldus hoopte ik ook zaterdag op een goed resultaat.  Toch was het vertrouwen vrij laag.  Misschien gebeurt dat wel vaker bij een belangrijke afspraak.  Maar nu had een mindere intervaltraining en een mindere prestatie op halve marathon in Zaventem mijn vertrouwenspeil serieus aangetast.

Gezien de 10mijl mijns insziens niet meer past in de marathonvoorbereiding (te zwaar) koos ik terug (zoals de voorbije jaren) voor de 7km.  De concurrentie is er echter niet minder om.  Vooraf waren de namen reeds gekend.  Samen met Francis Vansteenbrughe (topfavoriet), Fabrice Laga (winnaar vorig jaar), Stephen Soetaert (jong talent) en Pedro Dujardin (man-in-vorm) zou het strijden zijn voor de eerste 5 plaatsen. 

Van bij de start nam Francis reeds enkele meters.  Fabrice en Stephen volgden, waarna ikzelf de aansluiting maakte.  Ik schoof nog voor het begin van de Pikkelstraat naar voor, en leidde de achtervolging.  Halfweg de klim moest ik eventjes Fabrice en Stephen laten gaan, maar boven kon ik als 2^de de afdaling inzetten.  Hier was het terug Stephen die doorzette.  Het was alle hens aan dek om zijn ritme te volgen, maar eenmaal op het gravelpadje richting fonteinstraat kon ik terug overnemen (moeilijk terrein ligt me wel, afdalen minder).  Op de helling aan de boskant was de achterstand op Francis niet al te groot, maar de vogel leek definitief gaan vliegen.  Tijdens die beklimming kwam stephen halfweg wat in de problemen.  Ik wachtte niet af, en  kreeg snel enkele meters bijeen.     Eenmaal boven was het niet noodzakelijk veel makkelijker.  Op het vernieuwde parcours boven op het plateau in Grijsloke wachtte ons veel wind.  In een man tegen man gevecht had ik echter vrij veel vertrouwen.  Ik voelde me nog goed, en ook tijdens de afdaling moest ik mijn voorsprong niet vrijgeven.  Na 2010 werd ik terug voor een 2^de keer 2^de in Grijsloke.  Met een derde podium op laatste 3 deelnames ben ik dan ook supertevreden!

Ook Ulrike deed het uitstekend.  In de ongelijke strijd met Sylvie Verthez moest ze helaas in Sylvie haar meerdere erkennen.  Doch, haar overwinning van vorig jaar wordt gevolgd met een schitterende 2^de plaats, met dank aan luxe-hazen Kurt De Frene en Yves Noppe.  Ook onze kindjes liepen een voortreffelijke en ongeschonden wedstrijd. 

Nu wordt het voor mij verder toeleven naar 9 sept toe.  Ik weet niet wat ik van mijn 4de marathon moet verwachten, maar het gevoel in de beentjes zal me de volgende weken wel verheldering schenken.

Hasta la vista,

joost

27-08-2012 om 11:37 geschreven door joost  

18-08-2012 om 22:48 geschreven door joost  

18-08-2012 om 22:25 geschreven door joost  

11-08-2012 om 14:08 geschreven door joost