18-09-2012 om 08:25 geschreven door joost  

2 dagen na de IFF marathon lijkt het stilaan tijd voor een kleine analyse en wat achterklap.  Wat zijn de feiten: 42,33km, tijd 2u46min02sec (7de). 

In t kort: wedstrijd werd geen hoogvlieger, en ik kwam gewoon wat tekort op verschillende vlakken.  Vanaf km30 werd het vrij lastig, en steken vanaf km33 deden me de compleet das om.

In t lang:  In een laatste voorbereidingsweek  leek het eeuwen wachten op zondag.  Eigenlijk was het reeds sedert april 2010 geleden dat ik nog eens een marathon tot een goed einde bracht.  De voorbije 2 jaar heb ik het niet verder kunnen brengen dan km30:  dit tijdens haaswerk voor de inmiddels ferm gelauwerde paralympier Frederic Vandenheede.  Uiteraard kan ik enkel maar met trots en dankbaarheid terugkijken op de bijdrages in dienst van deze Kampioen (met hoofdletter).  Desalniettemin betekende dit wel dat ik eigenlijk nauwelijks nog weet wat het betekende om een wedstrijd over 42km te lopen.  Het was dan ook niet zonder enige schrik dat ik naar deze wedstrijd toeleefde.

Met een vooropgesteld schema van 2u38 was ik me bewust dat ik risicos nam.  Mijn besttijd is slechts 2minuten beter, en die liep ik in voortreffelijke condities te antwerpen tijdens een vormpiek van jewelste.  Toen de dagen voor de wedstrijd ook de weersvoorspellingen hoge temperaturen en zwakke tegenwind voorspelden zou het risico er heus niet kleiner op worden.  Toch besloot ik die tijd te ambieren en geen rekening te houden met de tegenstand.

Van bij de start bleek de temperatuur idd snel op te klimmen.  Hoewel de thermometer slechts 20C aanwees was de zon reeds stevig van de partij.  Na het startsignaal was ik heel benieuwd naar het wedstrijdverloop.  Ik besloot niet al te traag te starten en te zien of ik bij een groepje kon aansluiten.  Nauwelijks 200m verder moest ik helaas vaststellen dat een klein groepje zich voor me had gevormd en dat ik die boot had gemist.  In de kopgroep uiteraard de te verwachten Nico Serroen en Dieter Brouckaert, maar daarnaast ook Karel Moerman en Steven Broucke.  Hoewel het me zeer de vraag was of dit voor die laatsten wel een verstandige beslissing was, zat ik inmiddels vooral verveeld met het feit dat ik er helemaal alleen voor stond.  Na de start-km liet ik me vooral leiden door mijn garmin –geeikt op 3m45/km- en mijn gevoel, terwijl ik nauwlettende de kopgroep in de gaten hield.  Na een versnelling voorin had Steven broucke de rol gelost, maar die kon later weer aansluiten vooraan.  Eenmaal op het 12km punt was ik blij mijn fietsbegeleider te vergezellen tijdens zijn rit over de resterende 30km .  Ondertussen had ik 2 gellekes verteerd, so far so good. 

Ik voelde me ok, maar had wel reeds gemerkt dat de geplande tegenwind van 2beaufort lichtjes in het gezicht blies.  Die bood enigszins afkoeling, maar zou ongetwijfeld zijn sporen nalaten.  Ondertussen had Steven Broucke de aansluiting met de kopgroep verloren, waarna hij vrij snel terrein bleek te verliezen.  Hoewel dit geen verrassing was, was het wel een verrassing dat hij halfweg de race niet bij me kon aanpikken, en dan ook iets later opgaf.  Ondertussen gaf mijn chrono nog steeds de beoogde tussentijden aan.

Ondanks deze korte ontmoeting en de aanwezigheid plus schitterende diensten van mijn fietsbegeleider (Kristof Benoit) was deze wedstrijd toch stilaan aan het ontaarden in de vooraf gevreesde eenzame strijd.  Toegegeven, op enkele geeikte punten stonden er tal van supporters langs de kant, en hun steun was ten allerzeerste geapprecieerd.  Doch, op de andere stroken zou het lopen in een leuk groepje heel wat meer steun kunnen bieden.  Stilaan eisten de km’s dan ook hun tol,  terwijl allerlei mindere gedachten zich door mijn hoofd spookten.  Vanaf km 30 leek 2u38 niet langer haalbaar.  Doch, met een tijdsverlies van 5 a 10sec/km hoopt ik nog op 2u40/41.  Met een gelleke erbij hoopte ik het tij alsnog te keren. 

Helaas, na km 33 kreeg ik last van steken.  Ik kon me enkel maar bedenken dat het dit keer eigenlijk vrij lang had geduurd: tijdens eerdere marathons kreeg ik hiermee immers vaak eerder af te rekenen.  Spijtig genoeg leken die niet over te gaan wanneer ik mijn tempo liet zakken tot 4min30/km.  Iets verder kon ik enkel vaststellen hoe Dimitri Delombaerde me voorbijraasde op km35.  Hij was onherroepelijk op weg naar een topchrono, maar ik kon hem geen steun meer verlenen.  Inmiddels was bij mij alle resterende strijdlust verdwenen, en kon ik enkel nog moed putten uit de woordwisselingen met eerdervermeldde dimitri voor de race.  Daarbij hadden we elkaar plechtig beloofd de race uit te lopen, whatever happens. 

Hoewel Kristof me nog attent maakte op enkele nakende inhalers, had ik er geen oren meer naar (sorry kristof).  Ik kon me niet meer druk maken over een mogelijks nog haalbare eindtijd van 2u45.  In gedachten was deze wedstrijd reeds gelopen, en keek ik al uit naar de volgende.  Ik vroeg me vooral af waar het verkeerd was gelopen, en wat ik de volgende keer anders / beter moet doen.  Had ik verkeerd ingedeeld, was het gewoon te warm of had ik teveel gegeten voor de wedstrijd en moet ik vooral stoppen met sportdrank in de wedstrijd.  Geen idee eigenlijk.  Misschien moet ik er vooral niet al te lang bij stilstaan.   Ondanks een matige eindtijd maakte de ongoocheling dan ook al snel plaats voor andere , meer positieve emoties.  Ik kan me enkel maar verheugen over de prachtige prestatie van Dimitri tijdens zijn eerste marathon, en ben blij deel te hebben uitgemaakt van ZIJN race.  Tevens was ik (en ik niet alleen uiteraard) er me heel erg van bewust dat er zich onderwijl ook op ander front een wedstrijd had afgespeeld.  Bij aankomst wachtte me dan ook het onwezenlijke sms´je dat fredje raketje zijn brons heeft binnengehaald op de paralympics te Londen.  Het delen van sportief succes maakte van dit weekend dan ook een heel bijzondere sportieve hoogdag.    Verder ook heel veel respect voor alle andere lopers die deze tocht bij moeilijke omstandigheden tot een goed einde hebben gebracht, en bedankt aan alle supporters langs de kant om me aan te moedigen!!! 

13-09-2012 om 21:16 geschreven door joost  

Zo zo,

Na een geruststellende prestatie in Grijsloke, stond dit weekend geen wedstrijd op het programma.  Met een laatste duurloopje van 2u op vrijdag en wat tempowerk op zondag werden de laatste loodjes in de voorbereiding naar 9/9 afgewerkt.  Het leek allemaal vrij makkelijk te vlotten, en zodoende mag ik niet klagen.  Met een 8-tal weken was die voorbereiding weliswaar eerder aan de korte kant:  2 weekjes extra zouden zeker welkom zijn geweest om wat ruwe kantjes af te vijlen (met name mijn gewicht lijkt ietwat aan de hoge kant).  Anderszijds heb ik mijn 8 weekjes wel kunnen afwerken volledig volgens schema en zonder enige last van kwaaltjes. 

Nu resten me enkel nog enkele bezighoudsloopjes en een 6-tal dagen mentale voorbereiding.  Stilaan eens tijd dus om alles op een rijtje te zetten:  gellekes, drankflesjes, weerbericht, medisch attest, eten voor de dagen voor de wedstrijd, voldoende rusten, wanneer opstaan dag wedstrijd, etc etc ...  Het mag duidelijk wezen, zo'n wedstrijdje is vrij meeslepend!  De volgende dagen staan dan ook volledig in het teken van zondag.  Gezien ik niet aan mijn proefstuk toe ben, hoop ik mijn eerder beperkte ervaring te kunnen uitspelen.  Spijtig genoeg kunnen mijn vrouwtje en kinderen er niet bij zijn: Ulrike moet werken, bijgevolg gaan de kindjes naar oma. Doch zal het me niet aan motivatie ontbreken.

Na een 3-tal eerdere marathon-aankomsten droom ik nu van een 4de.  Afgaand op mijn 2 eerdere deelnames tussen Nieuwpoort en Ieper wordt het vermoedelijk een bijzonder eenzame strijd.  Gelukkig kan ik rekenen op fietsbegeleiding van goeie vriend Kristof Benoit.  Vermoedelijk zullen de gesprekswissels zich beperkten tot bevoorradings-orders van 3 woorden of minder.  Maar toch is die steun niet onbelangrijk.    Uiteraard heb ik er eens de deelnemerslijsten op nageslagen.  Het mag duidelijk zijn dan de concurrentie niet min is.  Tussen een eerder beperkt aantal deelnemers (~400) staat bijzonder veel kwaliteit.   Het podium lijkt ver buiten schot, en zal dan ook geen ambitie worden.  Het zal er mijns insziens op aan komen om snel genoeg een eigen tempo te zoeken, en me niet te laten meeslepen door adrenaline bij de start.  Het wordt terug bangelijk hard afzien, zeker weten!  Doch, ik begin merkwaardig genoeg stilaan uit te kijken naar de start om 10u op de kaai aan de vismijn te Nieuwpoort.  Wish me luck!!!

03-09-2012 om 09:31 geschreven door joost  

27-08-2012 om 13:22 geschreven door joost  

Beste loopvrienden,

Dit weekend stond er met de wedstrijd “dwars door grijsloke” een belangrijk evenement in de  kalender van mezelf en mijn vrouwtje genoteerd.  Deze loopklassieker is een must voor de meeste wedstrijdlopers en joggers uit de omgeving van Anzegem en omstreken.

Inmiddels sta ik wel een 6-tal weken ver in mijn marathonvoorbereiding (8-tal weken in totaal, door noodgedwongen ietwat late start).   Gezien de volgende 2 weken in het teken staan van afbouw, konden de voorbije week dan ook de trainingen maar weinig worden teruggeschroefd.  Van specifieke voorbereiding en tapering off was dan ook nauwelijks sprake.   Nu ja, ik had al eerder gelijkaardige voorbereiding gevolgd, en toch de wedstrijd tot goed einde gebracht.  Aldus hoopte ik ook zaterdag op een goed resultaat.  Toch was het vertrouwen vrij laag.  Misschien gebeurt dat wel vaker bij een belangrijke afspraak.  Maar nu had een mindere intervaltraining en een mindere prestatie op halve marathon in Zaventem mijn vertrouwenspeil serieus aangetast.

Gezien de 10mijl mijns insziens niet meer past in de marathonvoorbereiding (te zwaar) koos ik terug (zoals de voorbije jaren) voor de 7km.  De concurrentie is er echter niet minder om.  Vooraf waren de namen reeds gekend.  Samen met Francis Vansteenbrughe (topfavoriet), Fabrice Laga (winnaar vorig jaar), Stephen Soetaert (jong talent) en Pedro Dujardin (man-in-vorm) zou het strijden zijn voor de eerste 5 plaatsen. 

Van bij de start nam Francis reeds enkele meters.  Fabrice en Stephen volgden, waarna ikzelf de aansluiting maakte.  Ik schoof nog voor het begin van de Pikkelstraat naar voor, en leidde de achtervolging.  Halfweg de klim moest ik eventjes Fabrice en Stephen laten gaan, maar boven kon ik als 2^de de afdaling inzetten.  Hier was het terug Stephen die doorzette.  Het was alle hens aan dek om zijn ritme te volgen, maar eenmaal op het gravelpadje richting fonteinstraat kon ik terug overnemen (moeilijk terrein ligt me wel, afdalen minder).  Op de helling aan de boskant was de achterstand op Francis niet al te groot, maar de vogel leek definitief gaan vliegen.  Tijdens die beklimming kwam stephen halfweg wat in de problemen.  Ik wachtte niet af, en  kreeg snel enkele meters bijeen.     Eenmaal boven was het niet noodzakelijk veel makkelijker.  Op het vernieuwde parcours boven op het plateau in Grijsloke wachtte ons veel wind.  In een man tegen man gevecht had ik echter vrij veel vertrouwen.  Ik voelde me nog goed, en ook tijdens de afdaling moest ik mijn voorsprong niet vrijgeven.  Na 2010 werd ik terug voor een 2^de keer 2^de in Grijsloke.  Met een derde podium op laatste 3 deelnames ben ik dan ook supertevreden!

Ook Ulrike deed het uitstekend.  In de ongelijke strijd met Sylvie Verthez moest ze helaas in Sylvie haar meerdere erkennen.  Doch, haar overwinning van vorig jaar wordt gevolgd met een schitterende 2^de plaats, met dank aan luxe-hazen Kurt De Frene en Yves Noppe.  Ook onze kindjes liepen een voortreffelijke en ongeschonden wedstrijd. 

Nu wordt het voor mij verder toeleven naar 9 sept toe.  Ik weet niet wat ik van mijn 4de marathon moet verwachten, maar het gevoel in de beentjes zal me de volgende weken wel verheldering schenken.

Hasta la vista,

joost

27-08-2012 om 11:37 geschreven door joost  

18-08-2012 om 22:48 geschreven door joost  

18-08-2012 om 22:25 geschreven door joost  

11-08-2012 om 14:08 geschreven door joost  

29-07-2012 om 08:46 geschreven door joost  

09-07-2012 om 09:30 geschreven door joost  

25-06-2012 om 16:06 geschreven door joost  

19-06-2012 om 08:29 geschreven door joost  

28-05-2012 om 17:51 geschreven door joost  

 Na een behoorlijk fris voorjaar trokken we op een blakend zonnige zomerse zaterdag richting de herdenkingsloop Rudy-Bekaert te Rollegem-Kapelle.  Naar jaarlijkse gewoonte kan deze goed georganiseerde wedstrijd rekenen op een stevige bezetting.  Dit was nu niet anders. 

Vooraleer Ulrike en mezelf de start namen op de 13km konden onze klein mannen een eerste keer dit jaar deelnemen aan de voorafgaande kleuterloop.  Gezien ze er deze keer niet bij zijn gaan liggen werd dit alvast een succes!  Daarna was het onze beurt.

Ik kende een goeie start, maar moest snel bijschakelen toen Matthijs Casteele de aanval koos.  Daarop reageerden Dries Depoortere, Nico Serroen, Francis Vansteenbrugge, Guy De Blander en vervolgens ook Frederic van Den Heede.  Ik probeerde mijn wagonnetje aan te haken, maar moest nog voor de eerste km laten begaan.  Ik bleef wat tegenspartelen in de hoop de volgende gelosten te kunnen bijbenen.  Helaas bleek dit heel lang wachten. 

Halfweg de eerste ronde kon ik eindelijk een eerlijke strijd aangaan tegen de eenzame Frederic Van den Heede.  De anderen bleven gezamelijk jagen op Mathijs.  In het begin van de 2^de ronde kon ik de aansluiting vinden bij Frederic waarna we goed konden samenwerken.  Dit was ook nodig gezien de sterk presterende Yves d´Halluin die ons van kortbij volgde.

 In de derde ronde had ik het mentaal (en waarschijnlijk ook fysischJ ) iets moeilijker en besloot Frederic te laten gaan na een korte aflossingsbeurt.  Ik gaf snel wat meters prijs maar kon de laatste km´s ietwat consolideren.  Ik eindigde als 6^de (3^de master), en moet tevreden zijn met het resultaat.   Het liep iets moeizamer dan vorige week in Harelbeke.  Misschien moet ik een weekje rust inbouwen, ... of net niet??? Hmm, ok, neen dus.  Geen zin in rust... nog eventjes doorgaan maar .

 uitslag:

PL NR Naam             GBJ     Tijd GEM KM-Tijd

1 54 Casteele Mathijs         1989   0:40:59 19,03 3:09

2 161 Depoortere Dries       1985   0:42:12 18,48 3:15

3 51 Serroen Nico              1978   0:42:16 18,45 3:15

4 146 De Blander Guy         1967   0:43:10 18,07 3:19

5 142 Van Den Heede Frederic 1974 0:43:43 17,84 3:22

6 77 Dewaele Joost            1974   0:43:57 17,75 3:23

7 171 D'Halluin Yves 1969   0:44:37 17,48 3:26

8 96 Vermeulen Stijn          1986   0:44:56 17,36 3:27

9 128 Vander Meiren Thijs   1985   0:45:00 17,33 3:28

10 69 Verstraete Didier       1967   0:45:10 17,27 3:28

11 141 Casteele Tom          1986   0:45:46 17,04 3:31

12 117 Keersebilck Frederik 1975    0:45:53 17,00 3:32

13 112 Lernout Dries          1979   0:45:57 16,97 3:32

14 93 Witdouck Kobe          1991   0:46:18 16,85 3:34

15 72 Dujardyn Pedro         1978   0:46:32 16,76 3:35

16 122 Delombaerde Dimitri 1977 0:47:38 16,38 3:40

17 89 Meyfroot Didier         1971   0:47:45 16,34 3:40

18 60 Huyghe Kristof          1974   0:47:50 16,31 3:41

19 126 Dejonghe Frank       1967   0:47:59 16,26 3:41

20 75 Soetaert Patrick        1965   0:48:09 16,20 3:42

23-05-2012 om 20:51 geschreven door joost  

16-05-2012 om 21:40 geschreven door joost  

Na enkele wedstrijden opbouw stond dit weekend “de” wedstrijd op het programma van het Allaert Aluminium-Sportivo dualtlon-Run Team, een 12km lange wedstrijd op het prachtige parcours in het provinciedomein “de gavers” te Harelbeke.  Als lid van deze groep van een 25-tal atleten(s) mocht ik zeker niet op deze afspraak ontbreken.  Meer nog, na behoorlijk goeie prestaties in Ath  en Desselgem ontbrak het me zeker niet aan ambitie. 

Uiteraard was het koffiedik kijken wie van de concurrentie bij deze 1^ste organisatie present zou tekenen.  Ik verwachtte weerstand van enkele lopers die vaker aanwezig zijn in het Harelbeeks joggingcriterium, alsook van enkele lopers uit bovengenoemd team.  Wegens omstandigheden konden enkele lopers er helaas echter niet bij zijn.  Al spoedig werd de favorietenrol bijgevolg in mijn voeten geschoven.  Deze eer liet ik me graag welgevallen, doch, ik was niet even gerust in de goeie afloop als menig supporter langs de zijlijn. 

Met 150 lopers aan de start bleek de wedstrijd dadelijk een success.  Bij de start liet ik me leiden door een 2-tal jonge atleten die er stevig vandoor gingen.  Al spoedig hadden we enkele meters op enkele achtervolgers.  Toen ik mij losmaakte van die 2 besloot ik meteen om de eerste kilometers stevig tempo te maken.  De eerste km´s liep ik in 3m12 en 3m18.  Toch was dit niet voldoende om mij te ontdoen van een sterk achtervolgende Yves d´Halluin.  Gezien goeie prestaties van die laatste in de voorbije weken was dit niet echt een verrassing.  In de 2^de ronde kon ik iets meer afstand nemen en wist ik dat de wedstrijd was gelopen.  In 40m21sec (3m24/km) bereikte ik de eindstreep, en haalde aldus een mooie zege voor mezelf en het Team binnen.  Yves d’Halluin werd 2^de, net voor Henk Vandermeersch (allert aluminium team).  Steven Hocedez werd 5^de en vervolledigde na een sterke prestatie het Allaert aluminium podium.  Ook Ulrike liep een uitstekende wedstrijd (6km) en eindigde als derde dame (1^ste allaert).  Gezien een povere start van dit seizoen mag ik zeker tevreden zijn over de resultaten in mei! Hopelijk meer van dit!

14-05-2012 om 22:27 geschreven door joost  

(klik op foto voor meer fotos van desselgem)

Naar (bijna) jaarlijkse gewoonte hebben we (ulrike en mezelf) dit jaar terug deelgenomen aan deze bovengenoemde klassieker.  Zoals verwacht mocht de 10(,4)km wedstrijd rekenen op een sterke bezetting.  Naast trainingsmakkers Dimitiri Delombaerde, Dieter Vandewalle, Pedro Dujardin en Stephen Soetaert stonden immers ook Bert Deschodt, Dimitri Caby, een sterk terugkerende Kristof Reynvoet, Kobe Witdouck en latere winnaar Francis Vansteenbrughe aan de start.   Het deed vooral deugd om de trainingsmakkers in goeie doen te zien.  Bij de vrouwen liep Ulrike een goeie wedstrijd, en eindigde als 4^de dame.  Op een of andere manier slaagde ze erin meer dan 1min sneller te lopen dan vorige jaar.  Haar vorm lijkt er snel aan te komen.

Ikzelf wilde van de gelegenheid gebruik maken om de 5km te lopen.  Gezien mijn 12km wedstrijd van vorige week en 2 geplande 12 en 13km wedstrijden in volgende 2 weken achtte ik het niet nodig nu een langere wedstrijd te lopen.  Toch vond ik het opportuun om de snelheid wat bij te scherpen.  Vorig jaar deed ik dit ook waarmee ik tevens de 5km kon winnen.  Uiteraard was ik benieuwd of ik dit nog eens zou kunnen herhalen.

Bij de start noteerde ik vooral de aanwezigheid van Michael Vannieuwenhuize en Stijn Vermeulen.  Gezien de horsepower van die laatste wist ik dat dit geen makkelijke opdracht zou worden.  Ik mistte ietwat mijn start maar kon mits een stevige inspanning mijn weg naar voor terugvinden.  Na een 200m voerde ik de wedstrijd aan maar leek ietwat op mijn adem te hebben getrapt.   Na enkele pijnlijke prikken van Stijn liepen we toch met zijn 2´en op kop en leek het idd op een verwachtte 2-strijd uit te draaien.  Na de eerste km (3m05sec) besloot ik tempo te blijven maken in de hoop Stijn in de problemen te brengen.   In de 3^de km kon ik enkele meters pakken, wat voldoende was om stand te houden tot de finish en alsnog met wat bloemen naar huis te keren.  Ook ik ben tevreden over de huidige conditie en kijk al uit naar de volgende wedstrijden.  Met 16m28sec deed ik het iets beter dan vorig jaar (5,2km), maar dit is waarschijnlijk te wijten aan het uitstekende loopweertje.

07-05-2012 om 12:28 geschreven door joost  

beste,
2 weekjes na het marathon-uitstapje Parijs lijkt het stilaan tijd om uit een ander vaatje te tappen.  Eigenlijk heb ik best wel het goeie gevoel te pakken op training.  Ik hou het kilometeraantal eerder beperkt, maar geniet van de trainingen.  Nu nog wachten op het betere weer...
Zaterdag besloot ik voor de 2de maal dit jaar af te zakken naar het achro -criterium.  De in titel genoemde wedstrijd over golvend parcours had ik niet eerder gelopen.  Uiteraard keek ik uit naar deze conforntatie met Dimitri Delombaerde en met mezelf.  Eerdergenoemde had me gewaarschuwd voor dit parcours.  Nu ja, elke wedstrijd in dit landsgedeeltje is zelden vlak te noemen, aldus zat de schrik er zeker niet in.
Bij de start beet ik me vast in het spoor van Jose Istace.  Met deze kerel had ik ook gestreden eerder dit jaar in Bury.  Ik geloofde nooit hem vandaag te kunnen volgen, maar de start was niet verschrikkelijk snel.  De eerste km deden we in 3m22.  hoewel ik het meeste kopwerk aan hem overliet toonde ik herhaaldelijk eens mijn goeie wil.  We werden gevolgd door Delombaerde en Locquet, maar die leken niet zinnens ons tempo te volgen.  Na 3km vond ik het tempo net wat te hoog.  Ik koos mijn eigen tempo, wat enkele secondjes per km trager was dan dat van jose.  Indien die laatste niet in zou storten (weinig waarschijnlijk), dan was de wedstrijd gestreden.  Ik bleek de kilometers vlot te verteren, maar moest idd vaststellen dat Jose iets sterker bleek.  Van achteruit kwam ook Locquet niet meer aandringen.  Deze 2de plaats was zeker een opsteker van formaat.  Ondanks een gebrekkige voorbereiding kon ik toch een tempo van 3m25 per km aanhouden.  Hopelijk kan ik dit ritme eventjes aanhouden.

	Nom	Prénom	Club	Temps	Moyenne	Vitesse
1	Istace	Jose	ATH RUNNERS	00:39:10	00:03:22	17.770
2	Dewaele	Joost	POPUELLES DREAM TEAM	00:39:44	00:03:25	17.510
3	Loquet	Thomas	ET CHIEVRES	00:41:00	00:03:32	16.970
4	Grell	Francois	BETES DE COURSES	00:41:28	00:03:34	16.780
5	Delombaerde	Dimitri	JCSA	00:41:32	00:03:34	16.750
6	Mas	Bruno	PIPAIX	00:42:35	00:03:40	16.340
7	Huvenne	Michael	POPUELLES DREAM TEAM	00:43:11	00:03:43	16.110
8	Trifin	Jonathan	ET ENGHIEN	00:43:48	00:03:46	15.890
9	Delmeule	Michel	PIPAIX	00:44:05	00:03:48	15.780
10	Willocq	Jean luc	ATHRUNNERS	00:44:08	00:03:48	15.770

02-05-2012 om 08:31 geschreven door joost  

Hallo hallo,

Enkele dagen na terugkeer moet ik bekennen nog steeds na te genieten van een topweekendje te Parijs.  Reeds eind vorig jaar had ik 15 april 2012 als piekmoment aangeduid.  Helaas heb ik dit persoonlijk niet kunnen waarmaken.  Opeenstapeling van blessurelast en tandproblemen hadden er juist voor gezorgd dat ik tijdens de cruciale voorbereidingsweken nauwelijks aan trainen toekwam.  Hoewel dit een serieus mentaal dipje veroorzaakte kon ik me nog net op tijd herpakken in de laatste week.  Conditioneel kon ik niet zo veel rechtzetten, maar door een betere trainingsweek net voor afreis had ik er in elk geval zin in gekregen. 

Samen met Dieter Van de Walle, Shana Dewaele, Els Dewaele, Frederic Van den Heede en mijn vrouwtje Ulrike trokken we vorige vrijdag dan ook bijzonder goedgeluimd richting Parijs.  Met een numeriek overwicht aan Dewaele´s leek het wel een gezellige familieuitstap.  Het was zeker gezellig.  Doch de belangen waren groot en de zenuwen waren gespannen.  Iedereen, incluis mezelf waren gefocust op zondag.  Frederic moest en zou een zondag een ticket afdwingen voor de paralympics in Londen.  Dieter en mezelf zouden hierin zo lang als mogelijk als haas fungeren.  Vrijdag stond in het teken van het ophalen van de nummers.  Gezien we oorspronkelijk voorzien waren om te starten in de startbox voor 3u-3u15 heeft het nogal wat overtuigingskracht gekost om de organisatie te overtuigen van ons doel en ons kunnen (met dank aan Dieter).  So far, so good.

Ook zaterdag bleven we geheel op schema. Na ontbijt trokken we gezamelijk op pad voor een lichte ochtendtraining en parcoursverkenning.  Ook de dames hadden met de bevoorrading immers een belangrijke taak te vervullen.  Gezien de looptijden zou het geen sinecure worden om de gemerkte bevoorradingsposten op tijd te halen.  Namiddag betekende platte rust, voorbereiding van de bevoorrading, en opslaan van zoveel mogelijk koohydraten.

Na een behoorlijke nachtrust (in hoeverre dit kon) was 5u s morgens het startsein voor een bijkomend koolhydraat-rijk ontbijt.  Om 6u30 was er tijd voor een 2^de ontbijtje in het hotelrestaurant hetwelke voornamelijk werd bezocht door marathoniens.  In een opperbeste sfeer trokken we om 7u15 richting start.  Inmiddels werd duidelijk dat de wind een belangrijke rol zou spelen.  Gelukkige leek het een bewolkte maar droge dag te worden. 

De start bleek reuze mee te vallen.  We konden ons vrij vlot omkleden, voldoende tijd maken voor een late sanitaire stop, om alsnog plaats te nemen op zowat de 10^de startrij, terwijl toen ook de dames hun bevoorradingsrace reeds hadden aangevangen.  Ook de start zelf (8u45) verliep uitstekend.  Na het omzeilen van een gevallen atleet konden Dieter en mezelf vrij snel de uitstekend gestartte Frederic bereiken en plaats nemen in een uiteengerekt lint van marathonlopers.  De eerste km deden we in 3min34 zoals verwacht.  Daarna bleef het tempo zowat schommelen tussen de 3min33 en 3m42, afhankelijk van de aard van het parcours.  Al snel bleek het niet zo makkelijk om Frederic uit de wind te zetten.  We waren door het beoogde tempo niet in staat om ons in een groepje te nestelen.  Alle groepjes voor ons leken snel gestart en nu wat gas terug te nemen.  Het was voortdurend laveren tussen groepjes en individuen op zoek naar het juiste ritme.  De NO wind bleek bij het begin vooral zijwaarts op ons in te blazen.  Belangrijkste taak was om een goed tempo aan te geven, en de bevoorrading te verzorgen.  Al snel bleek dat we op een strak schema van 3m37 liepen.  Hoewel we zinnens waren op 3m38-3m39 te lopen maande Frederic ons aan zo verder te doen.  Hij leek in goeie doen.  Toegegeven, voor mij mocht het gerust 2sec per minuut trager...

Gezien Dieter en mezelf niet wisten waar we zelf aan toe waren hadden we geen onderlinge rollen afgesproken wat betrof kopwerk.  Al spoedig bleek hoe sterk Dieter die dag wel was.  Hij verzette heel veel werk, maar ook ik probeerde mijn rol te spelen.  Ik hoopte zo lang mogelijk mee te gaan en had dus ook mijn plaatsen aangeduid voor bevoorrading.  Bij km 9 nam ik dan ook mijn eerste gelleke. 

Op km11 kreeg ik helaas steken en vreesde het ergste.  Ik haalde reeds mijn laatste gelleke tevoorschijn (frederic zijn lunch voor km 15 J)om dit aan Dieter te geven indien ik niet verder kon.  Ik probeerde mij even te verschuilen in de hoop wat te recupereren.  Helaas kon ik niet langer diep ademhalen, en bleef het pijnlijk. Aan km15 was ik blij het gelleke toch nog aan Frederic te kunnen overhandigen.  Mijn steken verergerden gelukkig niet, en iets later maande frederic me aan om een loper voor ons geleidelijk terug te halen.  Ondertussen was het duidelijk dat ik niet tot aan de verhoopte 25km zou raken.  Toch was ik blij om nog wat werk te kunnen opknappen.  Km per km , meter per meter verder op de tanden bijten om toch dit kleine groepje op sleeptouw te nemen.  De persoon voor ons terug nemen bleek echter niet eenvoudig.  Hij leek te versnellen terwijl ik inmiddels een km had gelopen aan 3m34 en 3m29.  Op km 19,4 was ik wat blij om aan het 2^de bevoorradingspunt van de dames de benen te kunnen stilhouden. 

Veel tijd om te rusten kreeg ik niet.  Samen met de dames snelden we naar de metro om net op tijd terug aan te komen op het 30km punt.  Het was fantastisch te zien dat Dieter nog steeds op kop liep (fenomenale prestatie), terwijl frederic en nog steeds fris uit zag en op schema zat.

Na de bevoorrading op 30 stapte Dieter uit wedstrijd en vertrokken we spoedig naar de aankomst.  Het bleef spannend, maar Fredje snelde in een tijd van 2u33min33sec naar de finish.  Gezien de wind was dit een formidabele prestatie.  Een besttijd zat er niet in, maar dit was nooit het opzet.  Met een ticket naar de paralympics te londen en een sterke tijd mogen we spreken over een voortreffelijke oogst.

Na de inspanning werd de spanning weggespoeld in de hotelkamer met een glaasje bubbels.  Ook trainer Johan Santens en Carlo Verleyen waren hier zeker aan toe na het leveren van een bijzondere inspanning om in de wedstrijd op andere geeikte punten frederic van het nodige te voorzien.  Bij momenten zagen die 2 er slechter uit dan Fredje.  Ook in de namiddag werd het nog nagenieten met een bezoekje aan Montmartre.  Voor herhaling vatbaar zou ik zeggen...
hieronder fotoke voor , tijdens , na ...

18-04-2012 om 20:32 geschreven door joost  

10-04-2012 om 21:12 geschreven door joost