AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
26-07-2010
Jogging de la Marcotte
Zaterdag was het kleine waalse dorpje Huissignies gastheer van een wedstrijd van het achro criterium over exact 10km. Vorig jaar won Francky Hernould, voor Wastiou en mezelf.Dit jaar was Francky er niet bij, maar toch was het verschieten bij het overschouwen van het deelnemersveld.
Direct bij de start was het Thomas Locquet die er alleen dacht van door te gaan.In een sneer van waanzin besloot ik hem te volgen.Dit was bij nader inzien niet het meest snuggere manoevre dat ik ooit heb gemaakt.Doch, eenmaal de keuze gemaakt kon ik daar moeilijk nog op terugkeren.Bij km1 kwamen we door op exact 3min, terwijl ik bij km2 (6min08) het onzinnige van mijn actie begon door te krijgen.Ik besloot te laten gaan, en kon onmiddellijk vaststellen hoe ik werd bijgehaald door een groepje met Benjamin Emere, Rafael Lelong, Pierre Denays, Bert Deschodt, Shany Boesmans en Marc Descamps.
Dit was eigenlijk wel even schrikken.Hoewel ik de lat verschrikkelijk hoog had gelegd slaagden al deze heren er vlotjes in mij bij te benen.Dit zou zeker geen makkelijke klus worden.Bovendien hadden de meesten nog geen zin om op te houden.Thomas Locquet lag nog binnen schotafstand en km3 werd aldus bereikt na 9min20sec.Mede omdat ik werd ingehaald besloot ik dan ook eventjes dit geweld vanop de achterbank te volgen.Ik draaide vlotjes me en kon eventjes recupereren op de derde rij.Iets voor het eind van de eerste ronde (2 rondes) leek het tempo te gaan stilvallen. Daar ik echt wel zinnens was een chrono te lopen over deze officiele afstand van 10km.kwam ik terug naar voor om het tempo hoog te houden.
Op dat moment bleken de meesten echter wat bekoeld in hun aanvalslust en was het enkel Pierre Denays die met me meeging.Samen bereikten we het einde van de eerste ronde waarna hij terstond een versnelling plaatste om het gat naar Locquet toe te lopen.Toen reeds was duidelijk dat hij de sterke man was.Hij slaagde dan ook in zijn opzet en kon vrij vlug Locquet remonteren.Ik van mijn kant bleef mijn eigen tempo volgen en kon zo iets later de aansluiting vooraan terug vinden.Hier ging het inmiddels vrij traag.Om een surplace te vermijden besloot ik tempo te voeren waarna Locquet liet begaan.Hij had er geen zin meer in.Gedurende de rest van de wedstrijd liep ik dicht tegen mijn limiet aan, ergens in de ijdele hoop nog Pierre te kunnen betrappen op een zwak moment.Dit gebeurde echter niet.In het begin van de laatste km versnelde Pierre en kon op die manier vrij makkelijk van me winnen.Toch was ik heel tevreden met mijn 2de plaats.De beste had duidelijk gewonnen, en ik kon meer dan vrede nemen met de troostprijs van 33min04sec, wat toch wel een hele goeie tijd is op een parcours met 2 stevige heuveltjes(1min10sec sneller dan vorig jaar). Met de huidige conditie ben ik aldus meer dan tevreden. Over wat pijntjes aan mijn heup ben ik iets minder te spreken. Deze tere plaats blijft mij altijd wat parten spelen. Ik hoop dat dit me op training niet blijft parten spelen. Indien niet, dan denk ik wel sterk voor de dag te kunnen komen deze zomer. Tot binnenkort...
Zaterdag, in aanwezigheid van een hele sterke zeebries, stond Ulrike aan de start van de Sea-life run te Blankenberghe. Deze strandloop van 8km startte aan de pier te Blankenberghe om over een duinenpad en strand richting Zeebrugge te trekken. Van daaruit was het langs het strand terug naar Blankenberghe om daar rechtsomkeer te maken terug richting Zeebrugge. Halfweg was het dan terug het duinenpad opdraaien om dan recht naar de aankomst te lopen aan de pier van Blankenberghe.
Gezien de stevige wind en het strand was het zeker geen wedstrijd om een snelle tijd neer te zetten. Ulrike deed het uitstekend en kon mooi schuil houden in een grotere groep. Uiteindelijk werde ze 7de bij de dames in 37min40sec. Verder werd het best een leuke uitstap waarbij de kinjdes toch eens met de voetjes in zee konden en waarbij we ook Nijntje aan zee hebben bezocht... iedereen tevreden. .
Wt mezelf betreft heb ik besloten geen wedstrijdje te lopen, maar toch enkele stevige trainingen in te bouwen in de loop van vorige week. Volgende week zal ik wel terug ergens aan de start staan...
Naar jaarlijkse gewoonte loop ik in het ACHRO-criterium een 10-tal wedstrijden,. Gezien mijn teller voorlopig pas op 4 stond was het dringend tijd om daar dit weekend in Doornik verandering in te brengen. Gewoontegetrouw is het koffiedik kijken wie de concurrenten van de dag zouden zijn.Eerder dit jaar had ik telkens op betere lopers mijn tanden stukgebeten.Nu ja, zelfs bij ontbreken van enkele toppers is het nog altijd uitkijken voor tal van kapers op de kust. Het deelnemersveld is in de breedte immers zeker niet te onderschatten.Over een uitstekende conditie beschikken is dus een eerste vereiste. En eigenlijk kan ik daarover niet klagen.Het loopt prima, maar toch kan het net nog een tikkeltje beter.Doch, stress had ik zeker niet.Een goeie wedstrijd lopen was het eerste doel, en dan zien we wel waar we uitkomen.
Ik moet waarschijnlijk niemand vertellen dat het snikheet was vandaag.Tijdens de opwarming over hellende wegen met Ludovic Vanlede en Claude Putman hadden we snel door dat het echt wel afzien zou worden. Eigenlijk zijn er tal van andere actitiviteiten die beter passen bij dit weer. Een mens zou zich wel eens afvragen wat 358 lopers daar verloren hebben
Bij de start was het direct Ludovic Vanlede die het tempo bepaalde.Hoewel ik traditioneel snel start,bekeek ik het eventjes vanop de 2de rij, impulsje van t moment. Halfweg de eerste km volgde ik een versnelling van Phelizon om iets later op een kasseistrook mijn tempo aan de rest op te dringen.Dergelijk werk ligt me heel goed, en het duurde eigenlijk niet lang voor ik een klein kloofje sloeg.Na deze boerenwegel ging het op asfalt bergaf.Ik hield mijn tempo terwijl een aantal man terug de aansluiting kon krijgen.Marc Descamps en Rafael Lelong namen direct over om op de eerste helling het tempo te bepalen.Toen we bijna boven waren (km2) plaatste ik (net voor Shany Boesmans kon terugkomen) een versnelling en kon terug en vrij vlot een iets grotere afscheiding veroorzaken.Na een kilometerke alleen te lopen kon ik echter niet verhinderen dat beide heren terug bij me konden aanpikken en overnemen. Hmmm, dit zou zeker geen makkelijke klus worden. Omstreeks km 4 bepaalde ik opnieuw het tempo op een helling en hier kon ik nu zonder versnelling wat afstand nemen.Tja, het was nog vroeg in de wedstrijd (nog 7km te gaan), maar ik besloot toch maar om nu resoluut door te zetten.
Het werd dan ook een vrij zware bevalling.De hitte en de aard van het parcours eisten onderweg wel degelijk hun tol.Op km 8 kreeg ik serieus last van steken.Ik had een redelijke voorsprong bijeengelopen, maar vanaf dan was het angstvallig achterom zien en hopen dat ik wat van mijn voorsprong kon behouden.Ik kreeg eigenlijk nooit echt het gevoel dat het nog vlot draaide en in de laatste km was het echt wel pijnlijk. Toch kon ik standhouden, voor Rafael en Ludovic Vanlede die nog knap derde werd na een mooie inhaalrace. Uiteindelijk heb ik dan toch mijn overwinning binnengehaald dit jaar in de achro en hier ben ik heel tevreden mee, vala. Stiekem had ik hier eigenlijk wel op gehoopt, maar t moet allemaal een bikke meezitten he.
Na een behoorlijk drukke week stond er vrijdagavond de vlerkejogging op het programma.Hoewel ik er me mentaal niet echt klaar voor voelde trok ik zoals gepland rond 18u15 naar de plek des oordeels.Ik voelde me best lekker, maar had niet het gevoel echt klaar te zijn om oorlog te maken.Toch zou dit wel degelijk nodig zijn.Vooraf was reeds duidelijk geworden dat minsens ook Fabrice Laga, Bert Deschodt en Nico Serroen zouden aan de start verschijnen.Hoewel elk van deze heren -inclusief mezelf- zichzelf in een underdog positie probeerden te wringen, was het duidelijk dat we allen de wedstrijd op elkaar zouden afstemmen.
We vertrokken aldus bij zowat 30 graden om in harelbeke te arriveren bij een 25C.Een hele stevige bries was opgekomen, terwijl zwarte onweerswolken het slechtste deden vermoeden.Uiteindelijk vertrok ik samen met Ulrike voor een opwarmronde van een km of 4 doorheen de Gavers.Niet veel later bevonden we ons midden in een zondvloed, waarna we heel snel nog een droog pakje zijn gaan aantrekken in onze wagen.
Terwijl we best wel het grappige van dit gebeuren konden inzien, vertrokken we net op tijd naar de start met een ietwat stijgend moraalke.Van bij de start was het nico Serroen die er vandoortrok.Verdorie, ik mocht dit nu nog niet laten gebeuren en anticipeerde dan maar gevat.Onmiddellijk daarna was het Bert Deschodt die aanzette.Ik koos aldus zijn spoor , maar moest alle vezels van mijn lijf aanspreken om hem te volgen.Het parcours in de Gavers lag er heel modderig en nat bij.Het was voortdurend laveren van links naar rechts, terwijl de schoenen als lood aanvoelden.Bij km 2 kwamen we door aan 6min13, en dit was voor mij het sein om Bert te laten vertrekken.Dit tempo kon ik onmogelijk veel langer handhaven, toch niet als ik later in de westrijd niet wilde breken.Iets later kwam Nico Serroen naast en over mij, terwijl Fabrice blijkbaar een hele slechte dag kende wegens ziek (zijn luide adem vertelde genoeg).
Ondertussen liepen Bert, Nico en mezelf in die volgorde acher elkaar, maar gescheiden van elk een meter of 10.Bert had zijn tempo was laten zakken, en omstreeks km 4 was de samensmelting dan een feit.Terwijl Nico overnam en versnelde kwam ik net aansluiten .Door die versnelling kwamen zowel Bert als mezelf in de problemen.Halfweg de wedstrijd hadden we dus een ander scenario.Nico had een 10-tal seconden, gevolgd door Bert, en dan mezelf op een 5-tal seconden.Door een val van bert kon ik hem voorbij lopen.Ik besloot echter iets te wachten, om dan samen met hem de wedstrijd uit te lopen.We konden beiden vrij vlot wat kopwerk voor onze rekening nemen, maar hadden al snel door dat nico Serroen een maat te groot was.
Dit was mijns insziens helemaal geen verrassing.Na een lange blessureperiode had hij vorige week reeds getoond zijn oude niveau terug te hebben bereikt.Vanaf nu kan het enkel nog maar beter met hem gaan.Het zij hem overigens ten zeerste gegund.Bon, in de wedstrijd had ik vrij snel door dat ik Bert niet ging kunnen loslopen, en dus besloot ik het nog eens te wagen op een spurtje.Ik weet eigenlijk wel dat ik dit helemaal niet kan, maar had er eigenlijk ook weinig erg in om derde te worden.Ik deed wel nog mijn uiterste best, maar moest uiteindelijk vrede nemen met de derde plaats, kort na Bert, maar op ruime afstand van Nico.
Hoedanook, ik vond het een leuke wedstrijd, en was best tevreden met de eigen prestatie. Proficiat in elk geval aan Nico, maar ook wel aan Bert.Hopelijk houdt hij niks over aan zijn val.
Overigens was dit de eerste wedstrijd waarin ik de kleuren verdedig van Allaert-Aluminium.Vanaf nu kan je me vaker verwachten in dit tenue in de Vlaamse wedstrijden, terwijl ik in Wallonie vooral popuelles dream team blijf verdedigen.
Zo, zondagavond, nog snel even tijd maken voor een kort wedstrijdverslagje van de prestatieloop te Egem.Deze wedstrijd ging door op zaterdagnamiddag bij eerder zwoelere temperaturen.Door de drukte op de wedtrijdkalender was het koffiedik kijken wie er van de contenders uit het molenland en houtlandcriterium zou komen opdagen. Niet onverwacht waren een aantal toppers weggebleven.Bij de opwarming deed de verkenning met het toerke uit de ĀsaladekermisloopĀ me herinnering oproepen van 2006. Toen werd ik 5de op een tweetal secondes van Bart Verkaemer. Toen was het snikheet, en dit leverde me toen een ideale kans op om Bart eens op achterstand te lopen. Helaas snoerde hij me de mond met een voor hem heel erg typerende eindrush.
Zaterdag was het terug heet, maar op dit vrij moeilijk lopende parcours had ik toch niet de ijdele hoop Bart terug pijn te kunnen doen.Toch had ik er zin in.Van bij de start nestelde ik me in 3-4de positie, waarna ik mij omstreeks de eerste kilometer de kop op liet dringen, met Jochen Tourlousse naast me. Rond de 2de kilometer was het Bart zelve die de knuppel in het hoerderhok smeet en meteen 20 meter nam. Dit leek wel het officieuze startsein van de wedstrijd, waarna ik alle moeite had om me te handhaven in 7-8ste plek van de kopgroep.Het was echter niet het moment om te panikeren, en geleidelijk aan kon ik terug opschuiven.
Net voor het einde van de eerste ronde probeerde ik de sprong te maken naar Bart.Dit lukte me na enig achtervolgwerk.Na een korte aflosbeurt liet ik de kop aan Bart en moest snel inzien dat ik in slechte papieren begon te zitten. Iets later liet ik me ĀafzakkenĀ tot bij Jochen die ook de rest achter zich had gelaten. Na eventjes zijn spoor te hebben gevolgd begon hij zelf aan een inhaalmanoevre richting Bart.Ik deed er alles aan om tijdens deze 2de ronde de schade te beperken. Helaas was het daarna vooral tijd om mij op de wedstrijd achter mij te concentreren.
Ik had een leuke voorsprong op de mannen achter me, maar daar we pas halfweg de 4 rondes waren wachtten me nog een 5-6-tal zware kilometers. Ik zag een treintje van een 5-tal man jacht op me maken, maar had echt geen zin om het hen makkelijk te maken. Enfin, ik kon uiteindelijk standhouden en werd derde in deze wedstrijd. Het duelletje voor me heb ik behoorlijk kunnen volgen (hoewel het gat toch wel net een minuut was), en kon nog net zien hoe Bart de overwinning kon behalen na opnieuw een sterke wedstrijd.
Gisteravond is Ulrike gaan lopen in Kuurne. Dwars door St Pieter is een behoorlijke klassieker te noemen met leuke geldprijzen voor de betere lopers. Aldus betekent dit wel vaker een stevige bezetting bij zowel dames en heren. Samen met het deelnemersveld zijn de voornaamste tegenstanders nochtans Āzoals vaak- de afstand (15km), en het warme weer wat jaarlijks op het appel lijkt in Kuurne.
Bij de mannen was het indrukwekkend hoe een Marokkaanse topper van 19jaar de rest op grote afstand liep, terwijl Gemeda en Clyncke een duel voor 2de en 3de plaats konden uitvechten.Reigel werd vierde voor een behoorlijk sterke Luc Van Asbroeck. 7de Vadenheede, 8ste Yves d Hallluin, 9de Carlos Timperman, en D. Delombaerde vervolledigde de top-10 (na een overigens eerderzwak wedstrijdeinde).
Bij de vrouwen was het Patricia Delvael die knap de wedstrijd naar haar had zette in nabijheid van enkele AVR-ploegmakkers, voor Marlene Vandenbrouck, Gwendolyne Dedeyne, Isabelle Vermeulen en mijn vrouwke Ulrike als 5de. Ulrike liep een goeie wedstrijd in de door haar beoogde tijd, en was dus best tevreden. Vala, thatĀ“s it, vandaag loop ik Ānormaalgezien- straks in Eegem mijn wedstrijdje.
Hallo, hallo,na de loopwedstrijd in Tielt (watewy-loop) heb ik voor het werk 10 dagen doorgebracht in Cincinnati (Ohio).Daar dit meestal een druk programma met zich meebrengt was ik wat onzeker over de trainingsmogelijkheden aldaar.Uiteindelijk is dit bestmeegevallen, en heb ik de nodige kmĀ“s kunnen afwerken (doch met wat inspanning... soms heel vroeg in de ochtend).Enkel de intensiteit is ietwat uitgebleven.Het grootste probleem was eigenlijk de ondraaglijke hitte en vochtigheidsgraad, waardoor ik heel wat eenzame kilometers heb doorgebracht op de loopband in de gym van het hotel.Mijn tweede probleem was vooral het feit dat ik mij blijkbaar heel snel kan aanpassen aan een amerikaans voedingspatroon dat s morgens gestalte krijgt onder de vorm van donuts en ĀbagelsĀ, gevolgd door een dieet sĀ“middags / sĀ“avonds dat vooral bestaat uit burgers/steak en liters coke.
Enfin, ik ben gelukkig dat ik mijn basis zeker heb kunnen behouden, maar ben meer dan content terug te zijn om nu terug te kunnen trainen samen met Āde makkersĀ.Om direct de conditie te kunnen testen trok ik vandaag naar de 14km lange wedstrijd (13.95 om precies te zijn) in het waalse dorpje Thimougies.Bij de meeste deelnemers van het Acrho criterium doet dit dorpje wel een belletje rinkelen.Deze wedstrijd is een der lastigste uit dit criterium door het vele aantal klimkilometerkes.Ietwat met twijfelgevoelens en met niet al te veel zin trok ik toch mijn stoute schoenen aan.Met Jose Istace aan de start moest ik mij zeker geen valse hoop koesteren.In maart-april was ik in staat om me met hem te meten, maar op dergelijk parcours en met de huidige vorm is hem volgen echt wel een illusie.
Van bij de start trok hij zoals verwacht reeds ten aanval.Ik liet wijselijk begaan en bevond me enigszins verrassend al heel snel in 2de positie (iedereen verkoos een behoudende start).Tijdens de eerste 2 dalende kilometers voerde ik alleen de achtervolging terwijl een klein groepje me probeerde terug te halen.Bij de derde km voegde ik me dan ook bij dit groepje van een man of 5.Toch bleef ik vooral het tempo dicteren.Dit ging niet zo vanzelfsprekend want er stond een meer dan behoorlijke wind.Bij de 4de km, en na eventjes te hebben uitgerust bij de 2 resterende kompanen (Dimitri Delombaerde en Marc Descamps) trok ik terug ten aanval bergop.Dit leek beslissend te worden.Uiteraard was het gat met Jose Istace al hartverscheurend groot geworden, om te bleten gewoon.Ik koos mijn eigen tempo en kon geleidelijk aan een gatje uitbouwen op mijn tegenstanders.Toch moest ik hen bij bergaf telkens wat terug laten komen.Halfweg de wedstrijd liet ik me nog een verkeerde richting uitsturen maar dit maakte niet zo veel uit (verloor 10 sec).Hoewel ik na km 10 een behoorlijk moeilijk momentje doormaakte bleek niet alleen ik mezelf te zijn tegengekomen.De aard van het parcours en de wind had zeker ook het beste van mijn tegenstanders gevraagd.
Uiteindelijk werdik op heel respectabele afstand van jose (knap hoe hij hier opnieuw een zoveelste overwinning pakt) tweede, gevolgd door Gregory Billet, Marc Descamps en Dimitri Delombaerde.Hoewel ik hier reeds betere tijden heb neergezet (maar parcours is inmiddels iets langer geworden) ben ik heel tevreden met de prestatie. Ik denk dat ik hoopvol mag uitzien naar de rest van de zomer...
Zo, na de McBride run op zondag (zie berichtje hieronder) trok ik zondag tevens nog naar de Watewyloop te Tielt, deze keer echter niet als toeschouwer. Het weertje was bij aankomst wat opgeklaard en we hadden er dus best wel zin in. Het betrof een wedstrijd van 9.7km.
Gezien deze wedstrijd deel uitmaakt van het molenlandcriterium konden we zowat dezelfde tegenstanders verwachten als vorige week in Ruiselede.De sterke bezetting waar ik op rekende tekende dan ook present.Na een goeie opwarmingwas ik in elk geval zinnens in het begin van de wedstrijd mij meer te manifesteren als vorige week.
Ik vertrok dan ook hard en kon de start veel beter verteren als vorige week.Enigszins omdat de echte kanshebbers voor de overwinning nog naar elkaar keken had ik na de eerste rondenog steeds de aansluiting met de kopgroep. Tijdens de tweede ronde werd er echter gedemarreerd door zowel Christof Mouton als Bart Verkaemer. Enkel Gemeda, Elgassmi en Nico Algoet konden nog even volgen, terwijl Mattieu Lazou zijn best deed om de schade te beperken.
Ik had iets vroeger moeten lossen, en werd al spoedig op de hielen gezeten door Bart Bleyaert. Iets later probeerden we samen naar Mattieu toe te lopen.Terwijl Bart daarin slaagde moest ik een 10-tal meter prijsgeven.Tijdens de derde ronde moest ik ook toekijken hoe Luc Van Asbroeck me bijhaalde en achterliet. Hij was na een flauwe start bezig aan een inhaalrace en kon iets later ook nog Bart en Mattieu inhalen.Ik zat in de laatste ronde toch wel zowat door mijn beste krachten heen, maar kon toch nog aardig de schade beperken. Gezien het verschil met die mannen een stuk kleiner was dan vorige week, en gezien ik Tim Soenens (vorige week een stuk voor mij) achter mij kon houden, kan ik niet anders dan tevreden zijn. De snelheid (17.4km/u) was schijnbaar trager als vorige week, maar ik dan hoeft tijdens een wegwedstrijd niet altijd veel te betekenen. Gezien ik 9de werd vind je hieronder de top-10 en nog enkele actie-fotookes.
Hallo, hallo, (klik op de foto voor meer kiekjes van de wedstrijd)
Vorige zondag werd een vrij druk loopweekendje: Des morgens trokken we met de familie richting Ieper (en in namiddag naar Tielt), waar om 10u de start werd gegeven van de Mc Bride halve marathon Ieper-Poperinge. Ulrike had hier in 2007 haar beste halve marathon neergezet na een uitstekende voorbereiding (2 halve marathons daarvoor).
Hoewel ze deze voorbereiding deze keer helemaal niet achter de kiezen had, is ze toch wel in goeie doen. Haar tijden op 10km tijden waren dit jaar heel erg goed, en ook de duurtrainingen verteert ze moeiteloos. Ergens had ze er dus goeie hoop op, en ging ze volop mikken op haar besttijd van 1u36min.
Helaas viel het weer wat tegen.Terwijl het zaterdag superheet en eigenlijk veel te warm was werd het zondag een druilerig herfstweertje. De temperatuur was goed, maar eenmaal het startsein werd gegeven stopte het niet meer met regenen. Uiteindelijk liep Ulrike toch nog een hele goeie wedstrijd en eindigde als 16de vrouw in een tijd van 1u37min 37sec. Dit was meer dan verdienstelijk!!!!!!! Verder was ik (en mijn kindjes) er als een van de enige toeschouwers getuige van hoe Hans Reigel knap de zege kon binnenhalen voor een hele sterke Cedric De Caluwe (misschien wel de sterkste) en Olivier van Hoey (3de).
Een goeie maand na Antwerpen was het meer dan tijd geworden voor een conditietestje.Na de marathon had ik zowiezo al plannen gemaakt om af te zakken naar de molendorploop te Ruiselede.Hier had ik eigenlijk wel gehoopt een puike prestatie neer te zetten, maar ja, ondertussen wist ik wel dat ik zonder veel ambitie moest starten.
Maar goed, bij een niet al te sterk deelnemersveld dacht ik eventueel nog een leuke ereplaats te kunnen lopen.Immers, wie zakt op een zaterdagavond nu af naar het kleine dorpje Ruiselede.Hmm, ik had gerekend op de komst van Bart Verkaemer en Luc van Asbroeck, maar al snel bleken toch enkele andere goeie atleten op het appel.Met Christophe Clyncke, Aman Gemeda en Bart Bleyaert aan de start besefte ik dat het voor mij vandaag vooral schade beperken zou worden.Tja, zonder veel stress stond ik vooraan aan de start, mezelf wat moed inblazend, maar tegelijkertijd met het besef dat ik vooral zou moeten proberen mijn eigen wedstrijd te lopen.
Van bij de start was de snelheid dan ook confronterend.Oeefff, dit starttempo was ik helemaal niet meer gewoon.Normaal ben ik best een snelle starter, maar terwijl ik het volle pond gaf, kon ik enkel maar toezien hoe de eerder gemeldde namen allen van mij wegsnelden.
Na korte tijd alleen te lopen werd ik iets later bijgestaan door 2 lopers van AVMO.Tim Soenens nam al snel ons drietal op sleeptouw, terwijl Alexander Eggerick en mezelf ons moesten beperken tot aanklampen en volgen.Op karakter lukte me dit tem de derde van de 4 rondes.Daarna was ik op mezelf aangewezen om mijn tempo tot het einde van de wedstrijd niet verder te laten zakken.
Over een vrij korte afstand van 9.14km (volgens de Garmin van Bart Verkaemer) was ik meer dan tevreden de finish lijn te hebben bereikt.Amai nie, wat kan een mens afzien.Ergens ben ik wel tevreden met mijn prestatie.Uiteindelijk toch nog 17.8km/u over een behoorlijk lastig parcours met veel wind.Toch was het confronterend dat ik totaal niet makkelijk liep, en eigenlijk een gevoel had totaal niet vooruit te gaan.Maar ja, eerlijker kan de sport niet zijn.
Overigens hoedje af voor de hele sterke prestaties van Christophe Clyncke en Bart Verkaemer.Het was best interessant om de strijd voor het podium vanop de achtergrond te kunnen volgen.Waarschijnlijk ben ik volgende week aan het werk in de Watewyloop.Normaal zullen dezelfde heren als vandaag er terug bij zijn, maar vergezeld van nog enkele andere toppertjes a la Vansteenbrugge.Ik hoop na Ruiselede wat snelheid opgepikt te hebben en misschien me iets langer en beter te kunnen verweren in Tielt.Toch verwacht ik helemaal geen wonderen.
UITSLAG Molendorploop AFSTAND 9,500
plaatsnr naam gemeente geb_jr gesl club categorie uur min sec tijd in sec snelheid
1 247 Clyncke Christophe Ichtegem 1973 m 0 master
0 28 45 1725 19,83
2 226 Verkaemer Bart Waregem 1976 m DVB seniors
0 28 57 1737 19,69
3 269 Gemeda Aman Kuurne 1978 m KAAG seniors
0 28 59 1739 19,67
4 254 Bleyaert Bart Knesselare 1978 m ac deinze seniors
0 29 45 1785 19,16
5 217 Van Asbroeck Luc Welle 1965 m KAAG master
0 29 56 1796 19,04
6 257 Soenens Tim Tielt 1984 m avmo seniors
0 30 24 1824 18,75
7 201 Dewaele Joost Vichte 1974 m Popuelles Dream Team master
0 30 42 1842 18,57
8 202 Eggerick Alexander Pittem 1990 m AVMO juniors
0 30 56 1856 18,43
9 240 Vieren Hans Veurne 1967 m macw master
0 31 9 1869 18,30
10 244 Verbeke Dominique Bredene 1971 m 0 master
0 31 25 1885 18,14
11 242 Vromman Jan Egem 1986 m avmo seniors
0 31 32 1892 18,08
12 246 Hoste Franky Ruiselede 1961 m avmo m+45
0 31 48 1908 17,92
13 253 Lazou Mathieu Bissegem 1979 m KAAG seniors
0 32 24 1944 17,59
14 206 Laenen Marcel Westerlo 1957 m 0 m+45
0 32 31 1951 17,53
15 207 Lannoo Dirk Oostrozebeke 1963 m AVMO m+45
0 33 23 2003 17,07
16 216 Thienpont Ria Brugge 1975 v AVMO seniors
0 33 38 2018 16,95
17 276 Callewaert Jasper Ruiselede 1992 m 0 juniors
0 33 45 2025 16,89
18 267 Ameloot Sylvie Lebbeke 1979 v LAT seniors
0 33 47 2027 16,87
19 241 Vanneste Charline Izegem 1983 v AVR seniors
Ik weet het, t is een bikke stillekes op loopgebied geworden.Een aantal fysieke probleempjes en waarschijnlijk ook wel wat decompressie na de marathon liggen aan de oorsprong.De meimaand is bijna voorbij en het aantal gemaakte kilometerekes in deze maand is schaars gebleven. Ik heb vooral gerust, heel veel gerust...
Na mij een weekje te hebben herpakt ben ik tevens nog een weekje met het gezin naar het turkse Turunc getrokken (Marmaris).Deze vakantie is ons heel heel heel goed bevallen, maar ook hier is het aantal trainingen eerder beperkt gebleven.Tja, ik had me mezelf vooraf wijsgemaakt daar gewoon stevig door te trainen, maar het is iets anders uitgepakt. Geen excuses, ik had echt geen zin om mijn vakantie op te offeren aan allerlei onzinnige trainingsarbeid. Dit was vooral een tijd om te genieten en de nodige aandacht te schenken aan de kinderen.
Bon, dit is allemaal achter de rug, en ik maak me vooral sterk dat ik me eigenlijk terug goed voel na het eerdere fysieke ongemak. Deze week probeer ik terug te trainen aan een normale routine, en dan zie ik zaterdag wel wat ik reeds kan neerzetten in de molendorploop te Ruiselede.De verwachtingen zijn zeker niet hoog maar ik zal mijn best doen.Ook tijdens de rest van de maand juni heb ik geen al te hoge ambities.Wegens een aantal werkverplichtingen zal ik pas in juli terug volop kunnen trainen, en dan hoop ik deze nazomer terug vollen bak te kunnen geven.Sante...
Na de marathon te Antwerpen werd ik vooral geplaagd door ongemakjes. Eerst door een ontstoken teentje, daarna door een heel hardnekkig virusje. Ik heb dan ook in de voorbije week helemaal niet kunnen lopen. Hoewel ik het van plan was rustig aan te doen begon deze rust toch wel heel aparte vormen aan te nemen. Ondertussen heb ik mij wel wat kunnen herpakken. Zondag heb ik de loopschoenen aangetrokken voor een half uurke joggen. Ik voelde me zeker nog niet tiptop, en na 5min moest ik dan ook reeds stoppen. Ik was een hartaanval nabij en werd gedwongen tot wat wandelen. Iets later ben ik herbegonnen en heb het zowat 30minuten volgehouden. Dit leek eigenlijk nergens naar en had me toch heel wat moeite en zweet gekost. Gisteren, maandag, ben ik met wat herwonnen vertrouwen naar Waregem getrokken om er op de jogginpiste een duurloop te doen. Hoewel het tempo van Van den Heede me veel te strak leek ben ik blijven volgen om uiteindelijk 1u10min te lopen (zowat 16km). Enfin, ik weet dat ik veel van mijn pluimen ben verloren, maar ben ik elk geval weer vertrokken. Het is me nog niet duidelijk wanneer ik mijn volgende wedstrijdje loop... van zodra ik zin heb
(klik op de foto voor meer fotos te zien) Hallo, hallo, traditioneel vindt begint mei de "klassieker" dwars door Desselgem plaats. Wel vaker kan het hier heel warm zijn.Deze keer had Frank vooral regen en kou voorspeld.Toch bleek het weer enigszins mee te zitten.1 enkele bui, afgwisseld met een fris zonnetje was echter voldoende om me te overtuigen mee te trekken als kinderoppas naar Desselgem met Ulrike, die haar zinnen had gezet op de 10km.Helena en Matteo hadden er in elk geval heel veel zin in.
Een stuk voor de start bleek al dat het een leuke wedstrijd zou worden.Bij de mannen was Frederic Van den Heede favoriet.Doch zou hij onderweg moeten afrekenen met Bert Deschodt, Filip Vanhaecke, Nico Serroen en Johan Descheemaeker.Bij de vrouwen was Charline Vanneste de absolute topfavoriete.Ulrike had het vooral gemunt op haar eigen besttijd, die nu nog op 46min41sec stond (vorig jaar).
Bij de mannen geschiedde dan ook wat was verwacht.Frederic legde er een heel fiks tempo op hetwelke enkel door Bert Deschodt kon worden bijgehouden. Na de eerste van 4 rondes bleek dit echter voor hem ookiets te snel.Van uit de achtergrond wist Nico Serroen heel knap de derde plaats in te nemen na een indrukwekkende remonte.
Bij de vrouwen was het idd Charline die wist te winnen.Ulrike werd derde in een hele knappe tijd van 45min 32sec. Wat mij betreft heb ik de voorbije week heeeel weinig kilometers op de teller.Enerzijds werd ik na de marathon serieus geplaagd door een ontstoken teen.Doch, een weekje rust kon me zeker wel bekoren.Volgende week doe ik het ook nog rustig aan..