AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
19-12-2010
Kerstcorrida Deerlijk
Hohoho,
Vandaag keek Ulrike sedert enige tijd met argus-ogen uit naar D-day, de kerstcorrida van Deerlijk. Net zoals vorig jaar leek dit helaas eerder uit te draaien op Dooms-day. De avond voordien was het hevig beginnen sneeuwen, en tja, net zoals vele andere lopers vreesden we reeds voor de afgelasting van de wedstrijd. S´morgens meldde de wedstrijdorganisatie op hun website dat de wedstrijd zou doorgaan, maar dat het recreative aspect zou overheersen. Het was dus nog bang wachten of er wel van een echte wedstrijd zou sprake zijn.
Vanuit Vichte in Deerlijk geraken was op zich al geen sinecure. Toch raakte ik veilig en wel met het ganse gezinnetje op mijn bestemming, zijnde de ouders van een goeie vriend die wonen langs het parcours. Dit is al jaren onze uitvalsbasis. Vooraf perfect om het parcours te verkennen, achteraf gevolgd door een gezellig samenzijn en menig wafels. Terwijl Ulrike om 14u45 naar de start trok, ging ik samen op pad met de kindjes voor een stevige sneeuwwandeling. De sfeer zat er eigenlijk goed in. Ondanks de belabberde omtandigheden leek dit niet het humeur van de atleten en de toeschouwers te hebben aangetast.
Uiteraard was ik benieuwd hoe Ulrike het er ging vanaf brengen. Ze had de voorbije weken goeie wedstrijden gelopen, en ik kon me geen reden voor de geest halen waarom het nu niet goed zou gaan. Ulrike startte vrij behouden, maar kon dan ook de rest van de wedstrijd in een groepje lopen waarvan zij behoorlijk wat kopwerk voor haar rekening nam. Ze deed het uitstekend en werd ruwgeschat 6de dame. Verder was het ook uitkijken hoe mijn trainings- en andere loopmakkers uit de streek het er vanaf zouden brengen. Ik zag een sterke Vandenheede, maar had niks anders verwacht. Daarna was ik best gelukkig een Dimitri Delombaerde te zien in hele goeie doen. Vrij vroeg in de wedstrijd nam hij de verantwoordelijkheid op zich van een achtervolgende groep. Dit resulteerde in een hele vlakke en knappe wedstrijd. Bert Deschodt had een iets te felle start genomen, en moest dat iets later ietwat bekopen. Toch kon hij op karakter standhouden. Verder zag ik mooie prestaties van Bjorn Eeckhout, Nico Recour, Steven Hocedez, Carlo Verleyen, etc, etc....... Enfin, respect voor iedereen die vandaag eigenlijk deze wedstrijd heeft uitgelopen. Jullie zullen er geen spijt van hebben.... dit wordt een herinnering om elk jaar nog eens op te rakelen.
Tijdens een eerste intervaltraining op vorige week woensdag sedert 1 september moest ik ondervinden dat ik last had van mijn scheenbeen. Na enkele dagen rust kon ik tevens ondervinden dat dit nauwelijks was verbeterd. Bij dergelijke scheenbeenvliesontsteking lijkt een stevige rustperiode me de beste oplossing. Misschien betekent dit tevens ook het einde van mijn bekken en lage rugproblemen. Hoewel ik dit laatste min-of-meer onder controle heb, is het niet zo dat ik er geen last meer van heb. Enfin, bijgevolg geef ik met pijn in het hart forfait voor de eindejaarswedstrijden. Moest het toch nog snel beteren, dan overweeg ik misschien nog een deelname in deerlijk, maar zonder ambities. Misschien wel een uitgelezen momen om eens te supporteren.
Gezien de veldcrossers de ene wedstrijd na de andere moeiteloos lijken te verteren, vond ik het passend dit weekend eens af te zakken naar het waalse dorpje Rumes.Vorig jaar kon ik in een spannende eindstrijd met Antonino Domina de wedstrijd naar mijn hand zetten, iets wat me beest had welgesmaakt.Toen had ik er overigens 30min35secondes voor nodig.
In de voorbije weken had ik reeds ondervonden dat die laatste over goeie papieren beschikte.Nu hij uit was op revanche was hij eigenlijk torenhoog favoriet.Verder had ik bij scha en schande in de voorbije weken reeds ondervonden dat Dimitri Delombaerde een prima vormpeil had bereikt.Ik was benieuwd hoever en vooral hoe snel zijn frele beentjes hem vandaag gingen dragen.Over mijn eigen conditie heb ik stilletjesaan niet zo heel veel meer te klagen.De basis zit goed.Doch, het ontbreekt me aan die ene extra versnelling om het verschil te maken.
Van bij de start was het vandaag terug stevig doorlopen. Ik moet erkennen dat het niveau in wallonie behoorlijk hoog ligt. Met een groepje van 10 kwamen we na een km of zo voor een 2de keer door een karreslag in het bos.De verwachte namen zaten terug voorin.Bij km2 hadden we een tijd van 6min20sec.Voor mij een teken om zeker niet aan de kop te sleuren.Bij km 3 waren het Henry Vanmallegem en Rafael Lelong die de forcing voerden, met dimi, mezelf en Boesmans in de voorste gelederen van het peletonnetje.Domina wachtte geduldig af, om na km 3 (9min47sec) te versnellen.
Na een betekenisvolle blik van Delombaerde was het dan ook snel alle hens aan dek.Dimi volgde, met mij in zijn zog en een treintje achter ons aan.Toen Domina wat inhield vond ik het mijn beurt gekomen om nog eens door te trekken.Ik kon niet direct enig verschil maken, maar na evaluatie bleken we nog over met een 5-tal, dimi; boesmans, domina, mezelf en onbekende.Omstreeks km 5 was het terug Domina die sterk uithaalde.Meer nog, terwijl Dimi moedig aanklampte moest ik toekijken hoe Domina de boel aan het versmachten was.Iets later moest Dimitri passen, waarna ik terug kon aansluiten.Uiteraard was Domina definitief vertrokken.
Ons restte vooral het verschil op de onbekende 4de hand te haven.Dit bleek echt niet mee te vallen.Hoewel ik moeilijke momenten doormaakte, deed ik er alles aan een podiumplek in de wacht te slepen.Op het eindschot van Dimitri kon ik niet reageren, maar was best tevreden met de 3de plaats in 30min45sec. Om af te sluiten lijkt een welgemeende proficiat aan Domina en Dimitri me hier zeker op zijn plaats. Ziezo, hieronder nog een top-10, en tot de volgende.
11 november, normaal de uitgelezen halve marathon periode voor mij.Met Deinze-Aalter en Ploegsteert krijgen de liefhebbers zowaar zelfs 2 leuke alternatieven voorgeschoteld.Toch is het voor t moment niet echt aan mij besteed.Ik ben er hoegenaamd niet klaar voor.Op een 10km wedstrijdje kan ik voorlopig nog mijn plan trekken, zo lijkt het toch.
Ondanks een hondeweertje besloot ik aldus maar naar Ronse te trekken voor deze Corrida van Vlaanderen.Ulrike had deze wedstrijd al eerder aangeduid, en de afstand (4.5km) lag volledig in t verlengde van de korte crossen waar ze de laatste weken mee bezig was.Bij aankomst in de kantine van het vandewielestadium te ronse bleken we niet alleen.Het zaaltje was reeds behoorlijk gevuld, en de gemoedelijke sfeer maakte de beslissing hier naartoe te komen snel goed.Met de aanwezigheid van Caby en Verkaemer wist ik reeds dat deze wedstrijd kwaliteit zou aantrekken.
Ook bij de vrouwen was dit het geval: slechts 15 starters, maar klasse troef.Gelukkig milderde het weer ietwat voor Ulrike´s start waardoor zij en de andere dames toch in droge omstandigheden kon opwarmen.Ulrike deed het eigenlijk voortreffelijk.Van bij de start op piste wist ze zich in 8ste positie te nestelen, een plaats die ze niet meer uit handen gaf. Winnares werd Sylvie Mulle.
Tijdens mijn opwarming kon ik netjes kennis maken met het hele technische parcours.Bart Verkaemer wees hij me vakkundig op de moeilijke gedeeltes.Eigenlijk kan ik best mijn plan trekken op technische loopjes, en dus zag ik het wel zitten.Tijdens de opwarming sijpelden de mannelijke deelnemers stilaan toe.Stekic, de vuyst, brouckaert, deblander, van asbroeck, deliveyne, boesmans, elie hoet, richie azombo, en hattouchi (winnaar van jongerencross waregem).Terwijl ik zowat mijn plaatsen aan het tellen was zakte de moed me toch ietwat in de schoenen.
Ik besloot op de 2de startrij te starten, om het startgeweld ietwat te ontlopen.Tijdens de eerste ronde op piste was het alle hens aan dek om me voorin hand te haven.Tijdens de 2de ronde was ik reeds de voeling kwijt met een kopgroep van een man of 15.Jeezus, ik gaf echt vollen bak, maar dit ging supersnel...Tja, toen we de piste verlieten voor een 6tal rondes op straat wist ik dat dit niet makkelijk zou worden.Desalniettemin was het wel nog 6 rondes.Halfweg de eerste ronde werd ik voorbijgesneld door latere winnaar hattouchi die voor een trage start had gekozen.Ik bleek de eerste 2 rondes op vrij korte afstand te hangen van deblander, van asbroek ,de vuyst, , en iets daarvoor uit Verkaemer.Toch kon ik niks van het gatje toekrijgen.
In de technische strook voor de piste kon ik uiteindelijk met een tussenversnelling terug voeling krijgen met de eerste 2 van dit viertal.Ondertussen was de vuyst opgeschoven richting verkaemer.Die laatste moest echter nog aan zijn wedstrijd beginnen.Iets daarna moest ik echter terreinprijsgeven.Ik had het telkens moeilijk met optrekken na een glibberige bocht van 180 graden.Toch kon ik in de derde ronde definitief aansluiten bij guy en luc.In de technische zone nam ik bewust het voortouw om me in die bocht niet meer te laten belazeren.Na een moeilijk moment van Luc kozen Deblander en ikzelf het hazepas.Toen ik op kop in een verraderlijke modderstrook een versnelling plaatste werd ik heel snel afgestraft.In een bocht maakte ik ongenadig nader kennis met de blubber.Hoewel ik snel en zonder schade recht kwam, werd het wat zoeken naar mijn ritme.Ik spartelde tussen Guy en Luc, en het duurde tot de laatste ronde voor ik terug bij Guy kwam.Toen kreeg Guy het moeilijk.Toch moest ik nog voluit gaan om een oprukkende Luc te kunnen afhouden.Hoedanook, met een 9de plaats (41 deelnemers) en 2de veteraan (+35) was ook deze opdracht zeker geslaagd.Ziezo, hiermee heb ik toch flink weer mijn blogje wat aangedikt.Tot zondag???
Midden deze week besloot ik ondanks een iets mindere trainingsweek de 10km wedstrijd op zaterdagavond te Avelgem mee te pikken.Op die manier kon ik zondag op de kindjes passen tijdens de jongerencross te Waregem, alwaar Ulrike en ook de kindjes liepen.
Om 18u15 kwam Dimitri Delombaerde me op halen, waarna we iets later met 3 Vichtenaren (Wouter Dekoninck) op pad waren.Na wat over- en weerwandelen tussen de inschrijftent en de kleedruimtes waren we netjes op weg voor een rustige opwarming van een km of 5.Jammer genoeg konden we op die manier niet echt de 5km meepikken.Ondertussen bleek de sfeer er goed in te zitten.Met een vlak parcours dat nagenoeg volledig werd opgeluisterd met toortsen, fanfare, vuurspuwers en allerhande muziek had de organisatie kosten noch moeite gespaard.Voor de start had ik uiteraard al gemerkt dat er best wel wat goeie atleten hiernartoe waren afgezakt.Dimitri Caby was de uitgesproken favoriet, maar daarnaast hadden we uiteraard de andere Dimitri, Carlos Timperman, Pedro Dujardin en Steven Hocedez . En ja, ik had er zelf ook wel zin in.Wegens de mindere kilometers deze week zou ik mogelijks wel over een stel frisse benen kunnen beschikken.
Van bij de start was het Caby die fiks doorging.Ik koos eveneens voor een snelle start, maar moest al snel inzien dat dit boven mijn petje ging.Ik liep dan ook alleen in 2de stelling, terwijl ik het gat op Caby sterk kon beperken.Op het vrij donkere maar echt wel sfeervolle parcours had ik er het raden naar wie mij als eerste halfweg de eerste ronde had vergezeld.Yep, net zoals in Gaurain had Dimitri Delombaerde met mij de aansluiting kunnen vinden.Ik vond dit prima en vergezelde mijn weg samen met hem.Terwijl ik in de aanvangsfase stevig doorhaspelde moest ik na 2 van de 4 ronden bekennen dat hij de betere leek van ons beiden.Her en der moest ik een metertje prijsgeven, terwijl Dimitri me telkens netjes opwachtte.Ondertussen leek een eenzame ateleet op weg ons te vergezellen, zijnde triatleet Stijn Demeulemeester.Bij de samensmelting besloot hij direct aan te vallen.Ik kon niet gepast reageren en moest mijn gezellen laten gaan. Tegen het einde van de derde ronde kon ik tegen beter weten in nog even aansluiten, maar de versnelling die ik daarvoor nodig had brak mijn veer definitief. Iets later kon ik na de donkere strook doorheen weidelandschap gadeslaan hoe Dimitri nog Stijn had kunnen afschudden.Uiteraard werd de wedstrijd heel netjes gewonnen door Dimitri Caby, op een minuutje gevolgd door Dimitri Delombaerde die een superprestatie liet noteren, waarvoor diep ontzag en respect.Ik moest vrede nemen met de meest ondankbare plaats na Stijn, maar ben best wel tevreden met de eindtijd, en het besef dat ik een resem andere goeie atleten heb kunnen afhouden!!.
Op zondag in Waregem liepen ons kindjes beide een voortreffelijke wedstrijd bij de eendjes, met elk een voorlaatste plaats J.Het moet gezegd, zij zijn zonder meer de allerjongsten uit die reeksen.Ulrike liep opnieuw een uitstekende wedstijd (8ste), en derde bij de seniores 2.Met opnieuw een podiumplaats moeten we erkennen dat ze warempel goed haar plan kan trekken in het korte cross-werk.Even nadenken wat de volgende wedstrijden zullen worden nu voor Ulrike.... (fotos jongerencross hieronder)
AVELGEM
Rang Nr Athleet Gemeente Gesl Cat Rank Totaal
1 1285 CABY Dimitri Avelgem M MSE 1 31:06.8
2 1216 DELOMBAERDE Dimitri Vichte M MSE 2 32:08.2
3 1218 DEMEULEMEESTER Stijn Zwevegem M MSE 3 32:19.3
4 1229 DEWAELE Joost Vichte M MM1 1 32:23.8
5 1296 DUJARDYN Pedro Ooigem M MSE 4 33:23.0
6 1282 TIMPERMAN Carlos Rollegem M MM1 2 33:40.2
7 1235 HOCEDEZ Steven Otegem M MM1 3 33:42.5
8 1313 JURGENS Kurt Boezinge M MM2 1 33:47.7
9 1397 SAMSON Jente Berlare M MJU 1 33:58.5
10 1232 FIEUW Christoph Poelkapelle M MM1 4 34:24.2
Ziezo, vanmorgen stond de wekker om 7u.Dit viel wel mee gezien ik wel slechter gewoon ben tijdens de week, en doordat de kindjes me wel vaker wakker maken op dit uur.Terzelfdertijd mochten we tevens door het winteruur een uurke langer slapen en overigens lagen de kindjes bij oma in bed (na een uitstapje gisteravond)....zalig.
Hoewel ik in eerste instantie de wekker wenste te negeren, wist ik dat er vandaag een klusje op me lag te wachten.Hmmm, de koffie stond al klaar en mijn loopplunje was al gepakt.Al wat ik moest doen was rustig enkele boterhammetjes met sterke koffie naar binnen werken.Rond 7u45 was ik reeds op weg naar Waregem, om vriend K. Benoit op te halen en verder te rijden naar het heidense dorpje Gaurain-Ramecroix.Tja, onderweg kon ik me terug reeds mentaal voorbereiden op dit drommelse regenweertje.Doch, we mochten niet klagen.Bij aankomst hadden de vette druppels plaatsgemaakt voor een weinig vocht en een eerder windstille en vrij warme ochtend.Na inschrijvingen dan maar de eerste 2km gaan verkennen met D. Delombaerde, L. Vanlede en eerdervermeldde Kristof.Dit bleek wel nuttig.Her en der was het stratenparcours bedekt een dikke drek ... blijkbaar hadden enkele boeren net de oogst binnengehaald.
Bij de start was het vooral weer uitkijken wie er vandaag de plak ging zwaaien.Met de aanwezigheid van Pierre Denays en Antonino Domina wist ik al genoeg.Verder moest erworden rekening gehouden met Cedric Cannoot, Henry Vanmallegem, Carlos Timperman, en.... uiteraard herr Delombaerde himself.
Bij de start was ik naar jaarlijkse gewoonte vrij snel vertrokken.Blijkbaar werk die piste op mij gelijk een rode lap op een stier.Nochtans vond ik me niet zo snel vertrokken.De anderen leken eerder de kat rustig uit te boom te kijken.Voor mij niet gelaten, ik zag de kans schoon om snel wat voorsprong te nemen.Bij afwezigheid van wind was dit zeker geen nadeel.Dimitri was de eerste die het gat op me wist te dichten.Dit was voor mij het signaal om stevig door te gaan.Ik was zeker niet zinnens om anderen van me te laten profiteren.Toch waren we na een goeie km samengetroept in een klein groepje van een man of 4, nu vergezelfd van Henry en Pierre.
Terwijl ik het leeuwendeel van het werk verzette was de helling vanaf km2 het signaal voor Henry om stevig over te nemen.Hij nam de helling tegen wind voor zijn rekening, en dit was wel even afzien.Dimitri had het eventjes lastig, terwijl we nu ook het gezelschap van Antonino moesten dulden.Eenmaal boven nam ik terug over.Ik weet best dat de conditie niet 100% is, maar wilde vooral hen die net terug hadden weten te komen wat in de problemen brengen.Tot zowat km 5 bleef ik heel stevig doorgaan.Hiermee had ik vooral Dimitri en Henry in de problemen gebracht.Helaas, ik had het liever anders gezien, maar ja, van de 2 sterksten geraakte ik niet verlost.
Toen die netjes mijn bordje hadden leeggegeten besloten ze zelf de aanval te kiezen.De wedstrijd was dan ook vrij snel beslecht.Pierre ging voluit door, terwijl Antonino een gaatje moest laten.Uiteindelijk werden we dan ook 1, 2 en 3de op vrij respectievelijke afstand van elkaar verwijderd.Ik had 31min55sec nodig (das nog altijd 1 minuut trager dan mijn besttijd hier), maar voelde wel aan dat het opnieuw beter was dan vorige week. Hoedanook, de beste heeft gewonnen, en ik was tevreden met mijn derde plaats. Dit was dan ook mijn derde, 3de stek op rij veroverd in deze wedstrijd, in een plaatsje wat me altijd wel zal bijblijven.4de werd Henry, kort gevolgd door Dimitri (5) en Carlos (6).
Overigens werd Ulrike vandaag eerste bij de dames seniores II in de dapalo-cross te Moorslede (en 5de in de wedstrijd).
Hallo, na een minder weekbegin deed ik een paar rustige trainingen op het eind van vorige week. Ondanks de weinige weekkilometers was hiermee toch enigszins mijn geweten gesust. Belangrijker was echter het feit dat dit pijnloos kon!Reeds op donderdag had ik dan ook beslist om zaterdag naar Vloesberg te rijden om de Pottelberg te bedwingen.Ook het weerbericht op vrijdagavond kon me niet op andere ideeen brengen.Nog meer, het kriebelde echt wel.Eindelijk eens terug naar het mooie Waalse pays de Collines.
Om 12u30 reed ik dan maar gezwind naar mijn schoonouders, alwaar opa/oma de kindjes een leuke namiddag zouden bezorgen.Het regende pijpestelen, maar ik kon de pret niet op.De GPS van de andere opa/oma bracht me verbazend genoeg langs kleine wegeltjes naar oudenaarde, zwalmstreek en omstreken.Tijdens de afdaling van de kasseien van de Eikenberg begon ik weliswaar eventjes te panikeren. Is dit echt de geeikte route nar Vloesberg, of stond dit toestelletje ingesteld voor wielertoeristen?Nu ja, om 14u10 was ik veilig en wel geland.Snel mijn nummerke gaan halen om dan de kleedkamer te gaan opzoeken.Zoals verwacht was het een blij weerszien met tal van vlaamse notabelen (bekaert, putman, vanhoutte, delombaerde, vanlede, ghyselinck, tuytens...) en mijn waalse vrienden van Popuelles Dream Team.
Terwijl ik zeker twijfels had over de conditie was ik niet zinnens om vooraf excuses te zoeken.De kleedkamer bruiste dan ook van menig strijdvaardig taalgebruik.Terwijl het buiten echt wel hondeweer bleek, was een korte opwarming aan de orde.Met de beklimming van de la Houpe en de toch niet te onderschatten 11.1km besloten Dimitri Delombaerde, Ludovic Vanlede en mezelf samen de beentjes wat los te gooien.
Om 15u stonden we dan ook netjes aan de start, klaar voor een leuk avontuurtje.Terwijl ik nog aan t babbelen was met Jose Istace weerklonk het startschot.Ik was ietwat ingesloten, en moest toekijken hoe Istace onmiddellijk het voortouw nam.Na een eerste lusje in Flobecq was hij dan ook al vertrokken.Nu ja, hij had al bij al slechts een 10-tal meter kunnen afdwingen op een groter groepje van een man of 10. Ik kon me daarin behoorlijk handhaven, maar had mijn bedenkingen of ik dit lang zou volhouden.Na 2 km kwamen we door in 6min35, na 3km in 9min50.
Op dat moment begonnen Dimitri, Valerian Dupont en Henry Vanmallegem de kloof met Istace te dichten.Mijn elastiekje begon wat te rekken en ik besloot in de buurt te blijven van Domina, Boesmans en Lelong.Dit leek me aardig gezelschap.Omstreeks km 4 begon de fameuze beklimming.Aan de voet voelde ik me terug prima en besloot dan ook de forcing te voeren. Stilaan leken we terug voeling te krijgen met het groepje voor ons.Halfweg nam Domina echter stevig over.Hij kon snel de kloof dichten, terwijl ik enige meters moest prijsgeven.Ik bleef mijn eigen wedstrijd lopen en kon ook op eigen tempo terugkeren bij Vanmallegem en Delombaerde, om ze al even snel alleen in de achtervolging te verdringen.Domina was echter vertrokken met Dupont ietwat voor hem uit. Yep, de pottelberg had zijn werk gedaan... Vooraan nog steeds Istace...Hmmm, niet slecht, in 4de stelling zowaar.
Eenmaal boven had Dimitri terug de aansluiting gevonden.Dit vond ik best wel prima.Met hem als voortreffelijk afdalingsspecialist bij me wist ik dat het moeiljk zou zijn voor de achtervolgers om terug te keren.Toch was er ondertussen wel nog een onbekende kerel ons voorbijgeraasd.Nu streden we dus voor de 5de plaats.Helaas heb ik in de afdaling iets te veel moeten forceren.Na het daalwerk had ik alle moeite om Dimitri te volgen.Na een laatste stuiptrekking van mijnentwege om mijn metgezel af te lossen in het kopwerk moest ik hem laten gaan.In eerste instantie besloot ik me nu vooral toe te leggen op de heren na mij.
Eenmaal op km8 lag er echter nog een behoorlijk karrewegske van een km of 2.en tja, dat is nu eenmaal helemaal mijn ding.Na een km´tje de kloof stabiel te houden leek ik zowat gerecupereerd.Ik besloot dan maar om nogmaals het mes tussen te tanden te klemmen en een inhaalmanoevre te plaatsen.Ik kon Dimitri terug bijbenen op 1km van de finish.Beseffende dat ik hier even van moest bekomen kon ik niks anders dan zijn brede rug op te zoeken en me aldus perfect uit de wind te zetten.Op 500m van de streep plande ik een versnelling.Helaas, mijn herstel was onvoldoende en alle jus leek uit mijn beentjes verdwenen.Ik moest vrede nemen met de 6de stek, net na Dimitri, en met een tijd van 38min40sec. Hoewel ik hier in 2006 en 2007 een grote minuut sneller heb gelopen kan ik hier veel vertrouwen uit putten.Meer nog, ik heb verdorie heel veel plezier beleefd aan deze wedstrijd waar ik terug nog eens een beklijvend duel heb kunnen uitvechten met mijn makker uit Vichte.Er mag meer van dit volgen wat mij betreft:
Top 10 (mooie uitslag gevuld met vele tenoren uit de achro van dit jaar):
Ziezo, Net thuisgekomen na een dagje Brugge. Om 11u werden we daar vandaag verwacht op een babyborrel. Waar de meeste mensen dit zouden combineren met een dagje Brugge centrum koppelden wij dit aan de cross van Sodibrug (provinciaal kampioenschap vrije sporters). Terwijl ik ook overwoog hieraan deel te nemen besloot ik deze morgen dit toch links te laten liggen. Na een weekje van behoorlijk trainingwerk blijf ik toch wat sukkelen met lage rugpijn. Dergelijk snelheidswerk zou me zeker geen deugd doen. Niet getreurd echter. Met de wedstrijd voor "eendjes" om 14u (eerst Helena en daarna Mattteo) en iets later de seniores Dames (Ulrike) zou ons gezin zeker behoorlijk worden vertegenwoordigd... Voor de kindjes was het eens iets anders om een wedstrijd op gras te lopen. Bij een stralend weertje genoten ze dan ook met volle teugen. Iets later was Ulrike aan de beurt. Hoewel dit niet echt bepaald een doel was werd ze toch een beetje nerveus. Een wedstrijd over slechts 3km is heel kort voor haar. Ik maande ze aan om toch vrij snedig aan de wedstrijd te beginnen. Hoewel ze een tactisch verkeerde startplaats had gekozen (buitenbocht) rukte ze snel op naar voren, om plaats te nemen in een achtervolgend groepje op Annick Delaere, Audrey Goesaert en een derde vacbl'er. Hoewel die laatste dames toch wel te sterk waren voor haar kon ze meer dan voortreffelijk standhouden in die groep. Meer nog, ze liep voortduren voorin, en moest enkel toestaan hoe 1 dame haar nog voorbijsnelde. Met een 5de plaats en 3de plaats bij de seniores was de opdracht zeker geslaagd.
Het loopuitstapje van vorige week naar statieloop Deerlijk was ons prima bevallen. Deze week -bij stralend herfstweertje- besloten we een gelijkaardig programma af te werken. Om 13u vertrokken we naar Tiegemberg om er om 14u ons kids te vergezellen op hun wedstrijdje van 300m. Dit bleek heel wat lastiger dan vorige week. Dit vooral omdat de volledige 300m bergop waren, en ook omdat het vorige week absoluut geen 200m was. Matteo toonde zich heel kranig en kon als 19de (bij de leeftijdscategorie -8jaar) de eindmeet bereiken. Helena volgde iets later flink als 21ste. flinke gastjes....
Iets later kon ik aan mijn opwarming beginnen. In tegenstelling tot vorige week was ik echt wel zinnens om een wedstrijd te lopen. Gezien Ulrike voor de 9km koos, stond ik noodgedwongen aan de start van de 6km. Met Fabrice Laga, Frederik de Vuyst, Pedro Dujardin en Lieven Demeestere aan de start was het koffiedik kijken wat ik zou kunnen klaarmaken. Tijdens de opwarming besloot ik toch een 2-tal toerkes te lopen om toch wat kilometers op de teller te plaatsen vandaag. Helaas was ik de tijd uit het oog verloren en moest ik mij nog naar de start spoeden. Eigenlijk voelde ik me vrij vermoeid aan de start, maar had er toch wel wat vertrouwen in. Het moest iets beter gaan als vorige week. Ik besloot vooral in de eerste kilometers de kat uit te boom te kijken. Na de start waren Fabrice en Frederik die het tempo bepaalden. Lieven, Pedro, Johan Santens en mezelf konden tijdens de afdaling nog vrij vlot volgen. Tijdens een stukje vals plat probeerde Frederik al vroeg de schifting te voeren. Na een klein gaatje te bekomen moest hij echter toestaan dat Fabrice, Pedro en mezelf konden terugkomen. Dit was het startsein voor Fabrice om eraan te beginnen. Hij kreeg Frederik mee, terwijl ik sapperdepitjes moest passen. Ik hield mijn tempo en kon toch een licht voorsprong nemen op Pedro. Iets later moest Frederik toch Fabrice laten gaan... het beste leek er bij hem af. Iets later kon ik hem dan ook vrij vlot remonteren om zo samen met hem de wedstrijd te vervolgen. Uiteraard was Fabrice al lang vertrokken. Gezien zijn huidige vorm had ik dan ook niet de ijdele hoop hem nog te kunnen bijbenen. In de laatste beklimming kon ik Frederik nog afschudden en me zo de 2de plaats toe-eigenen. t belangrijkste was vooral een goed gevoel, en het besef dat ik na mijn wedstrijd nauwelijks last had van mijn rug / heup.... het lijkt de goeie kant op te gaan!
Ondanks deze bevredigende prestatie ging het hem uiteindelijk toch wel voornamelijk om de 9km. Het leek tot een mooi duel te komen tussen Frederic Vandenheede en Dimitri Caby, met die laatste als favoriet. Dit duel leek vorm te vatten tijdens de eerste ronde. Samen snelden ze "de tiegem" naar boven, van dichtbij gevolgd door de verrassende Bruno Vanacker. Iets later volgden Dieter Colle, Dimitri Delombaerde en Steven Hocedez. Zo eindigde ook de wedstrijd na de derde ronde met uitzondering van Dimitri Caby, die ongemakkelijk werd en moest opgeven. Ulrike liep hierin een hele sterke wedstrijd en werd eerste dame, met een tijd die meer dan een minuut sneller was dan vorig jaar....
ziezo, nog enkele fotokes en nu op naar???? waarschijnlijk binnenkort eens aan het werk in de walen (Flobecq, Gaurain)
Hallo, Zondagmiddag maakte de familie Dewaele-Debie haar opwachting in de statieloop te Deerlijk. Doordat deze wedstrijd in hetzelfde weekend valt als de halve marathon te Kuurne hadden we reeds jaren niet present getekend. Toch vinden we dit bet wel een sympathieke organisatie. Door het nachtwerk van Ulrike zou Kuurne dit jaar echter niet lukken. Tevens was de kinderloop de eigenlike doorslaggevende factor om deze wedstrijd te prikken.
Om14u stonden Matteo en mezelf tijdens een zomers najaarweertje dan ook aan de start van "reeks 1". Deze wedstrijd betrof 200m (of iets minder ). Matteo had best wel een heel klein hartje. Tijdens de vorige wedstrijd te Grijsloke over 500m had onze kleine rakker echt wel sterren gezien, wat dan ook resulteerde in een fikse huilpartij. Nu hield hij zich kranig, maar weigerde het handje van papa los te laten. Eens de toeter afging liet hij toch de troostende hand van papa los om flink met de andere knulletjes mee te lopen. Hij deed zijn best en was sterk verbaasd dat de wedstrijd zo snel gedaan was. Eens over de meet verscheen zijn glimlach terug en was hij supertrots te kunnen vertellen dat hij niet had geweend . Daarna was het aan de meisjes, reeks 2. Helena bleef haar stoicijnse zelf, en kon net als in Grijsloke op haar gemakje de afstand overbruggen. Ze werd eigenlijk feitelijk voorlaaste. Doch, tijdens het afnemen van de nummers heeft ze een 5-tal andere atletes kunnen in halen (met dank aan de mama). Zo eindigde ze op papier toch flink midden in de uitslag.
Na een overbrugging van een goed uur was het aan Ulrike om de 5km van de dames voor haar rekening te nemen. Het deelnemersveld was behoorlijk klein. Bij de start was het direct Lies Deruddere die het voortouw nam voor Sofie Christiaens en Karahotka (of zoiets). Ulrike volgde als 4de met Charline Dewaele in haar zog. Ulrike kon vlotjes die plaats veilig stellen waarbij ze met een 14.5km/u toch wel heel sterk had gelopen. De afstand was niet lang, maar het parcours was vrij technisch en er stond een strakke wind.
Ondertussen had ik inmiddels ook in extremis besloten om mee te doen bij de heren (10km). Eigenlijk was ik van plan om s avonds gewoon te gaan trainen. De laatste weken kom ik nauwelijks aan trainen toe, en tijdens een wedstrijd had ik eigenlijk niet veel te rapen. Anderszijds betekende s avonds alleen gaan trainen gigantisch veel tijdverlies, en een wedstrijdje is ook een stuk leuker. Dus ja, ik had toch wat loopkledij mee, en een nummer opspelden is niet moeilijk he. Hoewel ik echt niet wist wat ik ging doen (rustig in groepke lopen of toch voluit gaan) was het pleit als snel beslecht toen de start was gegeven.
Ik liet Verkaemer, Lazou en Caby (winnaar) gaan om me in het volgende groepje te nestelen. Iets later besloot ik om het groepje op sleeptouw te nemen en de stroken tegen wind voor mijn rekening te nemen. Hoewel het vooral Clive Vangheluwe was die in het begin over de beste papieren leek te beschikken was het later toch patrick soetaert die van een groepje met 5 (met viaene en meirlaen) de sterkste leek. Na 2 van de 4 rondes moest ik ondervinden dat ik echt wel niet veel overschot had. In de laatste ronde koos ik dan ook strategisch een positie uit de wind om in de laatste km Patrick met een versnelling af te houden, en zo tevens een levenslange blaam te vermijden.
(helaas geen camera mee, maar hieronder een paar fotookes met dan aan Bart Verkaemer)
Hallo, hallo, Wegens aanhoudende last van bekken-heup en lage rugpijn moet ik het wedstrijdlopen nog eventjes achterwege laten. Desalniettemin probeer ik met rustige duurloopjes mezelf in beweging te houden, en zo toch een vrij vlotte terugkeer mogelijk te maken. Wel spijtig dat ik enkele mooie wedstrijden op die manier moet missen. Veel success iedereen in Kuurne tijdens het BK halve marathon. ps, volgend weekend loopt mijn vrouwtje waarschijnlijk de statieloop in Deerlijk. Wegens gebrek aan ander loopnieuws en wegens aanhoudende druk van enkele fans , hieronder een fotooke van mijn druivelaar ... allee, de groeten hee
Na de eerdere Schalienhofloop, vond zaterdag een 2de wedstrijd plaats op Vichts grondgebied binnen het bestek van zowat 1 maand.Ten teken van Vichte kermesse werd iedereen die een paar loopschoenen bezit opgetrommeld om zijn of haar welgetrainde lichaam te etalleren voor een menigte toeschouwers.
Wie hier als Vichtenaar de eer kan binnenhalen tijdens deze wedstrijd over een officiele afstand van 5 engelese mijl (8km), kan zich een jaar lang officieus kampioen van Vichte kronen.Gezien het belang van deze wedstrijd was het dan ook niet onverwacht dat een aantal lopers van eerbiedwaardig allooi present tekenden.Thuisloper Dimitri Delombaerde kreeg alle druk op zijn frele schouders, en zou moeten zien af te rekenen met mannen als Carlos Timperman, Krstof Vandewalle, Gary Vandewalle en Carlo Verleyen. Ook mijn vrouwtje Ulrike kreeg als ingeweken Vichtenaar de opdracht deze wedstrijd voor een 2de opeenvolgende keer op haar naam te schrijven.Wegens een blessure van mijn kant zou die eer zeker al mij niet toekomen.Toch deed het me veel plezier om de wedstrijd te volgen van de zijlijn.
Na een stevige start was het wachten op de eerste doorkomst dwars doorheen de kazerne.Het koppel Dimitri / Carlos kwam als eerste voorbij na het 4km punt, met een bijzonder snelle eerste ronde achter de kiezen.Hoewel de afscheiding op K Vandewalle niet groot was leek het een tweestrijd te worden op het scherp van de snee.Hoewel beide heren elkaar ook al weerwerk hadden geboden op de 10mijl te Grijsloke was het duidelijk dat de form en de belangen voor beiden een stuk hoger lag.De getrokken gezichten van beide heren sprak dan ook boekdelen.
Uiteindelijk bleek Dimitri in de 2de ronde over de meeste reserves en wilskracht te beschikken, en kon het dus meesterlijk afmaken in deze wedstrijd. Ulrike van haar kant had vrij slecht gestart, maar kon iets later vlot opschuiven.In de wedstrijd kreeg ze geennoemenswaardige tegenstand bij de vrouwen en kon dus vlot winnen.Toch heeft ze een hele sterke tijd neergezet, en mag dan ook meer dan terecht tevreden terugblikken op deze wedstrijd.
Door aanhoudende last van ontsteking heup (gevolg van eerdevermeldde scheefstand bekken) heb ik besloten een aantal weekjes rust te nemen.Hoewel ik graag had toegewerkt naar de halve marathon van Kuurne zal ik wat sportief verval moeten dulden. Tja, eigenlijk was ik best wel aan wat rust toe na een heel erg geslaagd voorjaar en goeie zomer. Na een hopelijk deugddoende rust probeer ik zeker sportief eerherstel te halen omstreeks de kerstkorridas. Nu ja, dat betekent niet dat het zo lang zal duren voor ik terug in actie treedt. Ondertussen genieten we zeker volop van de extra vrije tijd.
Bij deze wens ik iedereen dit weekend en de weken erop veel sportief plezier en success, en in t bijzonder hen die een marathon bij de horens vatten. Good luck!!
D-day, na enkele weken opbouwen stond ik met hernieuwde geestdrift aan de start van de korte wedstrijd te Grijsloke.Hoewel de 10mijl nog steeds en terecht- als hoofdwedstrijd geldt, blijft ook de 7km een echte klassieker voor de lopers in de ruime streek rondom Anzegem en zelfs ver daarbuiten.
Ook voor onze kleine spruiten was dit een unieke gelegenheid om hun opwacht te maken in het loperspeleton.De stevige beentjes van onze 3-jarige tweelingbroer en -zus smeekten immers al langer om eens eens deel te nemen aan een loopwedstrijdje.Wat wil je met een mama en papa die van wedstrijd naar wedstrijd hollen.Heel enthoesiast, maar enigszins met een bang hartje, stonden ze dan ook aan de start van de wedstrijd voor kindjes beneden de 6jaar (500meter).Met hun 3 jaar waren ze uiteraard bij de allerkleinsten en hoopten we vooral dat ze er enig plezier aan hadden.Matteo startte in elk geval heel voortvarend en kon redelijke tred houden met de ouderen in de afdaling.Helaas brak zijn frele veertje van zodra het terrein bergop wees.Zijn trotse glimlach veranderde eensklaps in een hevige huilbui waarbij hij steevast om zijn mama riep.Mama volgde op enige meters met Helena aan de hand, terwijl die moedig bleef doorlopen aan een rustig tempo.Om de huilbui te milderen wisselden we van gezel.Terwijl Helena heel fier bleef doorlopen zonder enig teken van verzwakking aan mijn hand moest Ulrike eerst Matteo troosten waarna ook hij zich kon herpakken.Ze eindigden netjes als 31 en 32ste van 36 kindjes.Na de wedstrijd wachtte hun een medaille, en wat speelgerief wat zeker hielp om vooral Matteo´s blijgezinde glimlach terug op zijn gezicht te toveren. Oef, dit hebben we alvast overleefd.
Nadat oma en opa de zorg voor de kindjes op zich namen konden Ulrike en mezelf aan onze opwarming beginnen.Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik wel wat nerveus aan het worden was.Vorig jaar werd ik derde, en vele loopvrienden wisten me eraan te herinneren dat er wel iets van me verwacht wierd.Doch was dit allemaal goedbedoeld en dus wel geapprecieerd.Ik was alvast van plan er het beste van te maken.Ik voelde me goed en had geen fysische mankementen.Ook Ulrike had een uitstekende voorbereiding achter de rug en had er zin in.Doch wist ze dat haar tijd verbeteren niet makkelijk zou zijn.2 jaar geleden liep ze een uitstekende tijd, dankzij het haaswerk van Pascal Meirlaen.
Rond 13u40 was het stilaan tijd om naar de start af te zakken.Al spoedig kwam ik met Fabrice Laga en Frederic Van den Heede 2 -al even gespannen- metgezellen tegen.Tot mijn verrassing bleek Christophe Mouton niet aanwezig.... hmmm, een podiumplaats leek binnen bereik.
14u, na wat geaarzel en een mislukt startschot waren we vertrokken.Kwasi onmiddellijk waren het eerdere 2 gezellen en mezelf die de kop van de wedstrijd trokken, op de voet gevolgd door een zich uitrekkend peleton van 400 lopers.Bij het begin van de Pikkelstraat had ik me zowaar de kop laten opdringen.Hoewel het tegen wind was kon ik heel moeilijk het tempo laten zakken.Het was niet in mijn voordeel om een trage wedstrijd te lopen en concurrentie te laten terugkeren.Eenmaal boven had ik best al wat afgezien en moest ik noodgedwongen de rug van Fabrice en Frederic opzoeken.Na ietwat te recupereren was het dan ook bang afwachten wat er zou gebeuren tijdens de beklimming van de boskant.Ik had de bedoeling om zo lang mogelijk te wachten en eventueel op het einde van de beklimming een versnelling te plaatsen (wat een goed idee ).Dat zou echter enkel mogelijk zijn indien Fabrice en/of Frederic al evenveel geduld zouden blijken te hebben.Frederic werd halfweg de klim aangemaand door trainer Johan Santens om zijn aanval te plaatsen.Dit deed hij gewillig en het was alle hens aan dek om te volgen.Hoewel zowel Fabrice als ikzelf deze test redelijk goed hadden doorstaan, moesten we niet lang wachten op een 2de aanval vanwege Frederic.Van mijn kant zou dus helemaal geen aanval meer nodig zijn.Frederic kon een 2-tal meter op me nemen terwijl ook Fabrice moest passen.Op dat moment weet je het al.Eens er een klein gaatje is ontstaan zal de eerste niet meer aarzelen.Eenmaal boven kon Frederic zijn voorsprong tijdens de afdaling vrij snel uitdiepen tot een 10 a 15 secondes, terwijl ook ik een kleine voorsprong had op Fabrice.Hoewel het tijdens de afdaling niet echt boterde bleef ik echt wel stevig doorlopen, vooral tijdens de laatste beklimming.Hiermee kon ik mijn 2de plaats veilig stellen en een tijd prikken die welgeteld 1sec beter was dan vorig haar, terwijl ik met heel veel plezier Frederic kon feliciteren met deze oververdiende overwinning.
Bij de vrouwen kon Ulrike ook haar uitstekende vorm etaleren.Ze liep vaak, maar heel overtuigend op kop van een groepje en was in staat om haar scherpe tijd van 2 jaar terug met 40sec te verbeteren.Hiermee werd ze 6de vrouw en tevens eerste in haar leeftijdscategorie.
Uiteraard hebben we achteraf met veel belangstelling de 10 mijl gevolgd, om achteraf onszelf te trakteren op een BBQ´tje. Ziezo, nu is het terug een jaartje wachten op Grijsloke. Benieuwd welke afstand ik volgend jaar kies???
Hallookes, dit weekend trok ik zoals aangekondigd naar de 11km lange wedstrijd te Wingene uit het Molenlandcriterium.Vorige jaar zat ik de laatste fase van een marathonvoorbereiding en kon toen rekenen op een excellente conditie.Ik kan dan ook terugblikken op een hele goeie prestatie waarbij ik het Stijn Vandevelde zowaar even kon lastig maken.
Dit najaar besloot ik geen marathon te lopen, maar verkoos deze zomer bewust op te bouwen via kortere wedstrijden (10km) naar Wingene/Grijsloke toe.Alhoewel het in de voorbije weken wat moeilijker liep, en er dus wat vraagtekens rijsden over de conditie ging ik met wat minder ambitie van start.
Van bij de start wilde ik ook nu wel vooraan meedraaien om de eerste bochten van het parcours goed aan te snijden.Tot eigen verassing gaven de concurrenten me echter wat ruimte en liep ik direct alleen op kop van de wedstrijd.Iets na de start liep het parcours licht hellend en tegen wind omhoog.Hoewel ik in eerste instantie overwoog te wachten, besloot ik dan toch maar door te gaan in een hoog maar aanvaardbaar tempo.Al wie wou terugkeren moest dat maar doen door een inspanning te leveren.Omstreeks km 1.5 waren het dan ook Bart Bleyaert en Luc Van Asbroeck die me kwamen vergezellen.Hierbij nam Bart direct over om de wedstrijd hard te maken.Ik moest eventjes naar adem happen maar kon iets later vlot volgen.Tegen het einde van de eerste ronde had ik terug enkele meters genomen op Bart en Luc.
Helaas moest ik vrij snel in de tweede ronde vaststellen hoe Hans Reigel me met sprekend gemak had bijgebeend.Ik koos direct zijn rug op om in deze strook uit de wind te zitten.Het mocht echter niet baten.Zijn tempo was moordend.Toen hij merkte dat ik steevast paste om over te nemen was 1versnelling van zijn kant voldoende om de maat van me te nemen.Terwijl hij in eerste instantie snel van me wegliep kon hij iets later het tempo wat laten zakken om de wedstrijd al controlerend te winnen.Van mijn kant was het vanaf toen ook omkijken hoe ik mijn voorsprong op Bart Bleyaert en Luc van Asbroeck kon consolideren.
Uiteindelik liep ik de wedstrijd in 35min35sec, en hiermee 45sec trager dan vorig jaar.Toch kan ik terugblikken op een stevige prestatie waarmee ik eerlijk gezegd mezelf behoorlijk heb verrast.Na dit akkefietje ga ik zeker met een gerust geweten naar Grijsloke toe, alwaar ik hoogstwaarschijnlijk (normaal geen 10mijl voor mij) mijn podium van vorig jaar op de 7km zal pogen te verdedigen. groenten, Joost
Ik had het reeds eerder aangegeven: in Huissignies leek mijn vormpiekje iets te vroeg te komen met het oog op Wingene en Grijsloke. Tijdens de kriekenloop -2 weken terug- besefte ik reeds dat ik het ijzer moest smeden terwijl het heet was. Dit bleken -ahum- eerder wijze woorden (voor mijn doen dan he).
Tijdens de trainingen had ik immers al iets langer wat last van mijn heup.Zeker bij de intervaltrainingen en langere duurlopen werd de pijn achteraf steeds erger. Tijdens de trainingen was het plezier dan immers ook ver te zoeken. Eigenlijk verachtte ik elk moment wanneer ik terug mijn schoenen mocht/moest aantrekken. Uiteindelijk heb ik tijdens de verlofperiode dan maar enkele dagen complete rust genomen. Daar dit helaas geen soelaas bracht, was het tijd om de sportarts en kinesist te raadplegen.Uiteindelijk bleek ik ontstoken pezen te hebben rond mijn heupgewricht als gevolg van een scheef bekken. Na kraken is dit nu gelukkig reeds gecorrigeerd. Nu blifjt het blijft afwachten hoe ik daar de komende dagen zal op reageren. Uiteraard is het toch afwachten hoe snel (en of) de ontsteking zal genezen/verdwijnen. Ik hoop uiteraard op een snel hernemen van de trainingen. Toch zal de verminderde trainingsarbeid en een mentaal dipje zeker geen positief effect hebben op de prestaties.Toch hoop ik nog aan de start te verschijnen in Wingene (komende zaterdag) en te grijsloke (28 augustus). We zien wel. T belangrijkste is eerst dat ik kan lopen zonder pijn. de rest kpmt dan terug wel "vanzelf". Uiteraard heb ik dan ook wijselijk de wedstrijd in Wodecq laten varen.
Niettegenstaandzijn we vrijdagavond met de ganse familie afgezakt naar bovengenoemde jogging in de Pinte.Ulrike wou er graag de 11km beslechten en alsmede nog wat wedstrijdritme opdoen in voorbereiding op Dwars door Grijsloke (28 augustus). Gezien we nog niet eerder naar deze wedstrijd trokken wisten we niet direct wat me mochten verwachten.Het bleek een relatief kleine, doch heel aangename wedstrijd te worden in ontspannen sfeer en omgeving.Het parcours was voor een relatief groot stuk onverhard bosterrein.
Iets voor de start van de volwassenen (3.7 , 7.4 en 11.1km) vond zich ook de kinderloop plaats.Helaas hadden onze kinderen geen zin om hieraan deel te nemen.Misschien gebeurt dit binnenkort eens in een van de volgende wedstrijden.Hoedanook, Ulrike nam een vrij voortvarende start en kon standhouden in een groepje van 3 vrouwen die voor de overwinning op de lange afstand liepen.Tijdens de 2de van de 3 rondes moest ze Charline Dewaele laten gaan, terwijlm ze zelf afstand had genomen van de 3de vrouw in wedstrijd. Uiteindelijk eindigde ze als 2de vrouw, na de immer sterke Charline Dewaele in een tijd van 47min55sec (13.9km/u) waarmee ze zeker kan tevreden zijn.Stilletjesaan wordt het dus uitkijken naar Grijsloke. Ulrike lijkt er alvast klaar voor.
Hallo, hallo, In de loop van de voorbije week had ik stevig doorgetraind, met een lange duurloop op maandag, 20´stevig tempo op dinsdag, en 3x2000m interval op woesndag.Niet toevallig kreeg ik donderdag en vrijdag lik op stuk (last van heupje).Dit baart me toch wel wat zorgen, en ik twijfelde ernstig of ik dit weekend niet beter de westrijden linkszou laten liggen.Nu ja, ik had net vrijdagavond mijn vakantie ingezet, en wou dan ook mijn vakantie sportief inluiden. Dus had ik toch maar de kriekenloop te Ingelmunster op mijn kalender geplaatst, een 8km lange wedstrijd om 15u30 uit het circuit van de vrije sporters.
Het moet gezegd, ik had er weinig zin in, maar ik wist dat ik spijt zou krijgen moest ik mijn eerste vakantiedag in de luie zetel doorbrengen.Tevens had vriend Kristof Benoit me weten te overhalen.Samen reden we dus gezwind naar de plaats des oordeels, een fiks uitgevallen festivaltent, temidden een grote wei vol koeievlaaien.Bij een ideaal loopweertje(20C, wat wind, wat regendruppeltjesafgewisseld met wat zonneschijn) leek de sfeer er ter plaatse wel in te zitten. De speaker van dienst deed zoals altijd zijn uiterste best, iets wat ik altijd wel weet te apprecieren. Uiteraard was het tevens een blij weerszien met menig loopcollegae uit de regio.
Toch wist ik nog steeds niet wat ik daar kwam doen.Ik kon me eigenlijk niet echt opladen voor de wedstrijd, terwijl dit wel degelijk zou nodig zijn.Met de komst van Bert Deschodt wist ik dat er best wel wat druk op mijn schouders zou komen te liggen.In de sprint ben ik kansloos, dus vreesde ik de wedstrijd hard te zullen moeten maken.Iets voor de start, en na een behoorlijke opwarming werkte ik me routinematig naar de start.We zouden wel zien.
Direct na de start liep het parcours naar beneden.Deze strook ligt me helemaal niet, maar ik kon me goed handhaven rond 3de-4de positie.Het was vooral Andy Vanhaelewyn (sterk op dreef de laatste weken) die het voortouw nam.Iets later was het Carlos Timperman die echt wel sterk uithaalde en er alleen vandoor wou.Ik aarzelde niet en besloot zijn tempo te volgen.Iets later nam ik de kop over, tot het punt waar de lange licht hellende strook naar de aankomst (wind op kop) begon.Daar nam Bert Deschodt het commando.Bijna boven nam ik terug over om het tempo hoog te houden.Tijdens de 2de ronde was ik inmiddels behoorlijk op stoom gekomen.
Jawel, ik kreeg er zowaar zin in.Ik hield een hoog tempo aan zonder me te forceren, en dit leek Carlos en Andy in de problemen te brengen.Iets later, tijdens dezelfde helling naar de aankomst ontbond ik stilletjesaan alle duivels.Eenmaal boven had Bert enkele meters prijsgegeven.Ik besloot de derde ronde heel sterk door te lopen om een gat uit te bouwen.Tijdens de laatste ronde bleef ik dit overigens doen, doch zonder nog te forceren.Bert had duidelijk een mindere dag gekend, en was inmiddels bijgehaald door Andy. Mijn eindtijd was 24min45sec over een 8-tal km (vermoedelijk was de afstand dus wel iets minder), 2de andy, 3de Bert, 4de Carlos.Hoedanook, ik lijk echt wel een goeie form te pakken te hebben.Iets te vroeg eigenlijk (vooral in Wingene en Grijsloke hoop ik goeie wedstrijden te lopen eind augustus), maar ja, je moet het ijzer smeden terwijl het heet is. Ik onthou een leuke overwinning en een leuke uitstap...
hard tegen hard
Winnares werd Sylvie Mulle.
tussen de inschrijftent en de kleedruimtes waren we netjes op weg voor een rustige opwarming van een km of 5.
Tegen het einde van de derde ronde kon ik tegen beter weten in nog even aansluiten, maar de versnelling die ik daarvoor nodig had brak mijn veer definitief.
(met dank aan de mama). Zo eindigde ze op papier toch flink midden in de uitslag.
