Na de eerdere Schalienhofloop, vond zaterdag een 2^de wedstrijd plaats op Vichts grondgebied binnen het bestek van zowat 1 maand.  Ten teken van Vichte kermesse werd iedereen die een paar loopschoenen bezit opgetrommeld om zijn of haar welgetrainde lichaam te etalleren voor een menigte toeschouwers. 

Wie hier als Vichtenaar de eer kan binnenhalen tijdens deze wedstrijd over een officiele afstand van 5 engelese mijl (8km), kan zich een jaar lang officieus kampioen van Vichte kronen.  Gezien het belang van deze wedstrijd was het dan ook niet onverwacht dat een aantal lopers van eerbiedwaardig allooi present tekenden.  Thuisloper Dimitri Delombaerde kreeg alle druk op zijn frele schouders, en zou moeten zien af te rekenen met mannen als Carlos Timperman, Krstof Vandewalle, Gary Vandewalle en Carlo Verleyen. 
Ook mijn vrouwtje Ulrike kreeg als ingeweken Vichtenaar de opdracht deze wedstrijd voor een 2^de opeenvolgende keer op haar naam te schrijven.  Wegens een blessure van mijn kant zou die eer zeker al mij niet toekomen.  Toch deed het me veel plezier om de wedstrijd te volgen van de zijlijn.

Na een stevige start was het wachten op de eerste doorkomst dwars doorheen de kazerne.  Het koppel Dimitri / Carlos kwam als eerste voorbij na het 4km punt, met een bijzonder snelle eerste ronde achter de kiezen.  Hoewel de afscheiding op K Vandewalle niet groot was leek het een tweestrijd te worden op het scherp van de snee.  Hoewel beide heren elkaar ook al weerwerk hadden geboden op de 10mijl te Grijsloke was het duidelijk dat de form en de belangen voor beiden een stuk hoger lag.  De getrokken gezichten van beide heren sprak dan ook boekdelen.   

Uiteindelijk bleek Dimitri in de 2^de ronde over de meeste reserves en wilskracht te beschikken, en kon het dus meesterlijk afmaken in deze wedstrijd.   Ulrike van haar kant had vrij slecht gestart, maar kon iets later vlot opschuiven.  In de wedstrijd kreeg ze geen  noemenswaardige tegenstand bij de vrouwen en kon dus vlot winnen.  Toch heeft ze een hele sterke tijd neergezet, en mag dan ook meer dan terecht tevreden terugblikken op deze wedstrijd.

20-09-2010 om 08:39 geschreven door joost  

Hallookes,

Door aanhoudende last van ontsteking heup (gevolg van eerdevermeldde scheefstand bekken) heb ik besloten een aantal weekjes rust te nemen.   Hoewel ik graag had toegewerkt naar de halve marathon van Kuurne zal ik wat sportief verval moeten dulden.  Tja, eigenlijk was ik best wel aan wat rust toe na een heel erg geslaagd voorjaar en goeie zomer.  Na een hopelijk deugddoende rust  probeer ik zeker sportief eerherstel te halen omstreeks de kerstkorridas.  Nu ja, dat betekent niet dat het zo lang zal duren voor ik terug in actie treedt. Ondertussen genieten we zeker volop van de extra vrije tijd.

Bij deze wens ik iedereen dit weekend en de weken erop veel sportief plezier en success, en in t bijzonder hen die een marathon bij de horens vatten.  Good luck!!

Groeten,

joost

10-09-2010 om 20:43 geschreven door joost  

Ook voor onze kleine spruiten was dit een unieke gelegenheid om hun opwacht te maken in het loperspeleton.  De stevige beentjes van onze 3-jarige tweelingbroer en -zus smeekten immers al langer om eens eens deel te nemen aan een loopwedstrijdje.  Wat wil je met een mama en papa die van wedstrijd naar wedstrijd hollen.  Heel enthoesiast, maar enigszins met een bang hartje, stonden ze dan ook aan de start van de wedstrijd voor kindjes beneden de 6jaar (500meter).  Met hun 3 jaar waren ze uiteraard bij de allerkleinsten en hoopten we vooral dat ze er enig plezier aan hadden.  Matteo startte in elk geval heel voortvarend en kon redelijke tred houden met de ouderen in de afdaling.  Helaas brak zijn frele veertje van zodra het terrein bergop wees.  Zijn trotse glimlach veranderde eensklaps in een hevige huilbui waarbij hij steevast om zijn mama riep.  Mama volgde op enige meters met Helena aan de hand, terwijl die moedig bleef doorlopen aan een rustig tempo.  Om de huilbui te milderen wisselden we van gezel.  Terwijl Helena heel fier bleef doorlopen zonder enig teken van verzwakking aan mijn hand moest Ulrike eerst Matteo troosten waarna ook hij zich kon herpakken.  Ze eindigden netjes als 31 en 32^ste van 36 kindjes. Na de wedstrijd wachtte hun een medaille, en wat speelgerief wat zeker hielp om vooral Matteo´s blijgezinde glimlach terug op zijn gezicht te toveren. Oef, dit hebben we alvast overleefd. 

Nadat oma en opa de zorg voor de kindjes op zich namen konden Ulrike en mezelf aan onze opwarming beginnen.  Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik wel wat nerveus aan het worden was.  Vorig jaar werd ik derde, en vele loopvrienden wisten me eraan te herinneren dat er wel iets van me verwacht wierd.  Doch was dit allemaal goedbedoeld en dus wel geapprecieerd.  Ik was alvast van plan er het beste van te maken.  Ik voelde me goed en had geen fysische mankementen.  Ook Ulrike had een uitstekende voorbereiding achter de rug en had er zin in.  Doch wist ze dat haar tijd verbeteren niet makkelijk zou zijn.  2 jaar geleden liep ze een uitstekende tijd, dankzij het haaswerk van Pascal Meirlaen.

Rond 13u40 was het stilaan tijd om naar de start af te zakken.  Al spoedig kwam ik met Fabrice Laga en Frederic Van den Heede 2 -al even gespannen- metgezellen tegen.  Tot mijn verrassing bleek Christophe Mouton niet aanwezig.... hmmm, een podiumplaats leek binnen bereik.

14u, na wat geaarzel en een mislukt startschot waren we vertrokken.  Kwasi onmiddellijk waren het eerdere 2 gezellen en mezelf die de kop van de wedstrijd trokken, op de voet gevolgd door een zich uitrekkend peleton van 400 lopers.  Bij het begin van de Pikkelstraat had ik me zowaar de kop laten opdringen.  Hoewel het tegen wind was kon ik heel moeilijk het tempo laten zakken.  Het was niet in mijn voordeel om een trage wedstrijd te lopen en concurrentie te laten terugkeren.  Eenmaal boven had ik best al wat afgezien en moest ik noodgedwongen de rug van Fabrice en Frederic opzoeken.  Na ietwat te recupereren was het dan ook bang afwachten wat er zou gebeuren tijdens de beklimming van de boskant.  Ik had de bedoeling om zo lang mogelijk te wachten en eventueel op het einde van de beklimming een versnelling te plaatsen (wat een goed idee ).  Dat zou echter enkel mogelijk zijn indien Fabrice en/of Frederic al evenveel geduld zouden blijken te hebben.  Frederic werd halfweg de klim aangemaand door trainer Johan Santens om zijn aanval te plaatsen.  Dit deed hij gewillig en het was alle hens aan dek om te volgen.    Hoewel zowel Fabrice als ikzelf deze test redelijk goed hadden doorstaan, moesten we niet lang wachten op een 2^de aanval vanwege Frederic.  Van mijn kant zou dus helemaal geen aanval meer nodig zijn.  Frederic kon een 2-tal meter op me nemen terwijl ook Fabrice moest passen.  Op dat moment weet je het al.  Eens er een klein gaatje is ontstaan zal de eerste niet meer aarzelen.  Eenmaal boven kon Frederic zijn voorsprong tijdens de afdaling vrij snel uitdiepen tot een 10 a 15 secondes, terwijl ook ik een kleine voorsprong had op Fabrice.  Hoewel het tijdens de afdaling niet echt boterde bleef ik echt wel stevig doorlopen, vooral tijdens de laatste beklimming.  Hiermee kon ik mijn 2^de plaats veilig stellen en een tijd prikken die welgeteld 1sec beter was dan vorig haar, terwijl ik met heel veel plezier Frederic kon feliciteren met deze oververdiende overwinning. 

Bij de vrouwen kon Ulrike ook haar uitstekende vorm etaleren.  Ze liep vaak, maar heel overtuigend op kop van een groepje en was in staat om haar scherpe tijd van 2 jaar terug met 40sec te verbeteren.  Hiermee werd ze 6^de vrouw en tevens eerste in haar leeftijdscategorie.  Uiteraard hebben we achteraf met veel belangstelling de 10 mijl gevolgd, om achteraf onszelf te trakteren op een BBQ´tje.  Ziezo, nu is het terug een jaartje wachten op Grijsloke.  Benieuwd welke afstand ik volgend jaar kies???

Voor de uitslag verwijs ik graag door naar de officiele website van grijsloke : http://www.grijsloke.be/uitslagen.html
Hieronder nog enkele fotookes,

greetz,

joost

 

 

29-08-2010 om 21:17 geschreven door joost  

Hallookes, dit weekend trok ik zoals aangekondigd naar de 11km lange wedstrijd te Wingene uit het Molenlandcriterium.  Vorige jaar zat ik de laatste fase van een marathonvoorbereiding en kon toen rekenen op een excellente conditie.  Ik kan dan ook terugblikken op een hele goeie prestatie waarbij ik het Stijn Vandevelde zowaar even kon lastig maken. 

Dit najaar besloot ik geen marathon te lopen, maar verkoos deze zomer bewust op te bouwen via kortere wedstrijden (10km) naar Wingene/Grijsloke toe.  Alhoewel het in de voorbije weken wat moeilijker liep, en er dus wat vraagtekens rijsden over de conditie ging ik met wat minder ambitie van start.

Van bij de start wilde ik ook nu wel vooraan meedraaien om de eerste bochten van het parcours goed aan te snijden.  Tot eigen verassing gaven de concurrenten me echter wat ruimte en liep ik direct alleen op kop van de wedstrijd.  Iets na de start liep het parcours licht hellend en tegen wind omhoog.  Hoewel ik in eerste instantie overwoog te wachten, besloot ik dan toch maar door te gaan in een hoog maar aanvaardbaar tempo.  Al wie wou terugkeren moest dat maar doen door een inspanning te leveren.  Omstreeks km 1.5 waren het dan ook Bart Bleyaert en Luc Van Asbroeck die me kwamen vergezellen.  Hierbij nam Bart direct over om de wedstrijd hard te maken.  Ik moest eventjes naar adem happen maar kon iets later vlot volgen.  Tegen het einde van de eerste ronde had ik terug enkele meters genomen op Bart en Luc. 

Helaas moest ik vrij snel in de tweede ronde vaststellen hoe Hans Reigel me met sprekend gemak had bijgebeend.  Ik koos direct zijn rug op om in deze strook uit de wind te zitten.  Het mocht echter niet baten.  Zijn tempo was moordend.  Toen hij merkte dat ik steevast paste om over te nemen was 1versnelling van zijn kant voldoende om de maat van me te nemen.  Terwijl hij in eerste instantie snel van me wegliep kon hij iets later het tempo wat laten zakken om de wedstrijd al controlerend te winnen.  Van mijn kant was het vanaf toen ook omkijken hoe ik mijn voorsprong op Bart Bleyaert en Luc van Asbroeck kon consolideren.

Uiteindelik liep ik de wedstrijd in 35min35sec, en hiermee 45sec trager dan vorig jaar.  Toch kan ik terugblikken op een stevige prestatie waarmee ik eerlijk gezegd mezelf behoorlijk heb verrast.  Na dit akkefietje ga ik zeker met een gerust geweten naar Grijsloke toe, alwaar ik hoogstwaarschijnlijk (normaal geen 10mijl voor mij) mijn podium van vorig jaar op de 7km zal pogen te verdedigen.

groenten, Joost

22-08-2010 om 10:25 geschreven door joost  

15-08-2010 om 10:23 geschreven door joost  

Hallo, hallo,
In de loop van de voorbije week had ik stevig doorgetraind, met een lange duurloop op maandag, 20´stevig tempo op dinsdag, en 3x2000m interval op woesndag.  Niet toevallig kreeg ik donderdag en vrijdag lik op stuk (last van heupje).  Dit baart me toch wel wat zorgen, en ik twijfelde ernstig of ik dit weekend niet beter de westrijden links  zou laten liggen.   Nu ja, ik had net vrijdagavond mijn vakantie ingezet, en wou dan ook mijn vakantie sportief inluiden.   Dus had ik toch maar de kriekenloop te Ingelmunster op mijn kalender geplaatst, een 8km lange wedstrijd om 15u30 uit het circuit van de vrije sporters.

Het moet gezegd, ik had er weinig zin in, maar ik wist dat ik spijt zou krijgen moest ik mijn eerste vakantiedag in de luie zetel doorbrengen.  Tevens had vriend Kristof Benoit me weten te overhalen.  Samen reden we dus gezwind naar de plaats des oordeels, een fiks uitgevallen festivaltent, temidden een grote wei vol koeievlaaien.  Bij een ideaal loopweertje  (20C, wat wind, wat regendruppeltjes afgewisseld met wat zonneschijn) leek de sfeer er ter plaatse wel in te zitten.  De speaker van dienst deed zoals altijd zijn uiterste best, iets wat ik altijd wel weet te apprecieren.  Uiteraard was het tevens een blij weerszien met menig loopcollegae uit de regio. 

Toch wist ik nog steeds niet wat ik daar kwam doen.  Ik kon me eigenlijk niet echt opladen voor de wedstrijd, terwijl dit wel degelijk zou nodig zijn.  Met de komst van Bert Deschodt wist ik dat er best wel wat druk op mijn schouders zou komen te liggen.  In de sprint ben ik kansloos, dus vreesde ik de wedstrijd hard te zullen moeten maken.    Iets voor de start, en na een behoorlijke opwarming werkte ik me routinematig naar de start.  We zouden wel zien. 

Direct na de start liep het parcours naar beneden.  Deze strook ligt me helemaal niet, maar ik kon me goed handhaven rond 3^de-4^de positie.  Het was vooral Andy Vanhaelewyn (sterk op dreef de laatste weken) die het voortouw nam.  Iets later was het Carlos Timperman die echt wel sterk uithaalde en er alleen vandoor wou.   Ik aarzelde niet en besloot zijn tempo te volgen.  Iets later nam ik de kop over, tot het punt waar de lange licht hellende strook naar de aankomst (wind op kop) begon.  Daar nam Bert Deschodt het commando.  Bijna boven nam ik terug over om het tempo hoog te houden.  Tijdens de 2^de ronde was ik inmiddels behoorlijk op stoom gekomen. 

Jawel, ik kreeg er zowaar zin in.  Ik hield een hoog tempo aan zonder me te forceren, en dit leek Carlos en Andy in de problemen te brengen.  Iets later, tijdens dezelfde helling naar de aankomst ontbond ik stilletjesaan alle duivels.  Eenmaal boven had Bert enkele meters prijsgegeven.  Ik besloot de derde ronde heel sterk door te lopen om een gat uit te bouwen.  Tijdens de laatste ronde bleef ik dit overigens doen, doch zonder nog te forceren.  Bert had duidelijk een mindere dag gekend, en was inmiddels bijgehaald door Andy.  Mijn eindtijd was 24min45sec over een 8-tal km (vermoedelijk was de afstand dus wel  iets minder), 2de andy, 3de Bert, 4de Carlos.  Hoedanook, ik lijk echt wel een goeie form te pakken te hebben.  Iets te vroeg eigenlijk (vooral in Wingene en Grijsloke hoop ik goeie wedstrijden te lopen eind augustus), maar ja, je moet het ijzer smeden terwijl het heet is.  Ik onthou een leuke overwinning en een leuke uitstap...

Tot binnenkort,

Joost

01-08-2010 om 14:32 geschreven door joost  

27-07-2010 om 09:39 geschreven door joost  

Zaterdag was het kleine waalse dorpje Huissignies gastheer van een wedstrijd van het achro criterium over exact 10km. Vorig jaar won Francky Hernould, voor Wastiou en mezelf.  Dit jaar was Francky er niet bij, maar toch was het verschieten bij het overschouwen van het deelnemersveld.

Direct bij de start was het Thomas Locquet die er alleen dacht van door te gaan.  In een sneer van waanzin besloot ik hem te volgen.  Dit was bij nader inzien niet het meest snuggere manoevre dat ik ooit heb gemaakt.  Doch, eenmaal de keuze gemaakt kon ik daar moeilijk nog op terugkeren.  Bij km1 kwamen we door op exact 3min, terwijl ik bij km2 (6min08) het onzinnige van mijn actie begon door te krijgen.  Ik besloot te laten gaan, en kon onmiddellijk vaststellen hoe ik werd bijgehaald door een groepje met Benjamin Emere, Rafael Lelong, Pierre Denays, Bert Deschodt, Shany Boesmans en Marc Descamps.

Dit was eigenlijk wel even schrikken.  Hoewel ik de lat verschrikkelijk hoog had gelegd slaagden al deze heren er vlotjes in mij bij te benen.  Dit zou zeker geen makkelijke klus worden.  Bovendien hadden de meesten nog geen zin om op te houden.  Thomas Locquet lag nog binnen schotafstand en km3 werd aldus bereikt na 9min20sec.  Mede omdat ik werd ingehaald besloot ik dan ook eventjes dit geweld vanop de achterbank te volgen.  Ik draaide vlotjes me en kon eventjes recupereren op de derde rij.  Iets voor het eind van de eerste ronde (2 rondes) leek het tempo te gaan stilvallen. Daar ik echt wel zinnens was een chrono te lopen over deze officiele afstand van 10km.kwam ik terug naar voor om het tempo hoog te houden.

Op dat moment bleken de meesten echter wat bekoeld in hun aanvalslust en was het enkel Pierre Denays die met me meeging.  Samen bereikten we het einde van de eerste ronde waarna hij terstond een versnelling plaatste om het gat naar Locquet toe te lopen.  Toen reeds was duidelijk dat hij de sterke man was.  Hij slaagde dan ook in zijn opzet en kon vrij vlug Locquet remonteren.   Ik van mijn kant bleef mijn eigen tempo volgen en kon zo iets later de aansluiting vooraan terug vinden.  Hier ging het inmiddels vrij traag.  Om een surplace te vermijden besloot ik tempo te voeren waarna Locquet liet begaan.  Hij had er geen zin meer in.  Gedurende de rest van de wedstrijd liep ik dicht tegen mijn limiet aan, ergens in de ijdele hoop nog Pierre te kunnen betrappen op een zwak moment.  Dit gebeurde echter niet.  In het begin van de laatste km versnelde Pierre en kon op die manier vrij makkelijk van me winnen.  Toch was ik heel tevreden met mijn 2^de plaats.  De beste had duidelijk gewonnen, en ik kon meer dan vrede nemen met de troostprijs van 33min04sec, wat toch wel een hele goeie tijd is op een parcours met 2 stevige heuveltjes  (1min10sec sneller dan vorig jaar).
Met de huidige conditie ben ik aldus meer dan tevreden.  Over wat pijntjes aan mijn heup ben ik iets minder te spreken.  Deze tere plaats blijft mij altijd wat parten spelen.  Ik hoop dat dit me op training niet blijft parten spelen.  Indien niet, dan denk ik wel sterk voor de dag te kunnen komen deze zomer. Tot binnenkort...

26-07-2010 om 08:48 geschreven door joost  

Zaterdag, in aanwezigheid van een hele sterke zeebries, stond Ulrike aan de start van de Sea-life run te Blankenberghe.  Deze strandloop van 8km startte aan de pier te Blankenberghe om over een duinenpad en strand richting Zeebrugge te trekken.  Van daaruit was het langs het strand terug naar Blankenberghe om daar rechtsomkeer te maken terug richting Zeebrugge.  Halfweg was het dan terug het duinenpad opdraaien om dan recht naar de aankomst te lopen aan de pier van Blankenberghe.

Gezien de stevige wind en het strand was het zeker geen wedstrijd om een snelle tijd neer te zetten.  Ulrike deed het uitstekend en kon mooi schuil houden in een grotere groep.  Uiteindelijk werde ze 7^de bij de dames in 37min40sec.  Verder werd het best een leuke uitstap waarbij de kinjdes toch eens met de voetjes in zee konden en waarbij we ook Nijntje aan zee hebben bezocht... iedereen tevreden. .

Wt mezelf betreft heb ik besloten geen wedstrijdje te lopen, maar toch enkele stevige trainingen in te bouwen in de loop van vorige week. Volgende week zal ik wel terug ergens aan de start staan...

19-07-2010 om 08:19 geschreven door joost  

11-07-2010 om 09:49 geschreven door joost  

Naar jaarlijkse gewoonte loop ik in het ACHRO-criterium een 10-tal wedstrijden,.  Gezien mijn teller voorlopig pas op 4 stond was het dringend tijd om daar dit weekend in Doornik verandering in te brengen.  Gewoontegetrouw is het koffiedik kijken wie de concurrenten van de dag zouden zijn.  Eerder dit jaar had ik telkens op betere lopers mijn tanden stukgebeten.  Nu ja, zelfs bij ontbreken van enkele toppers is het nog altijd uitkijken voor tal van kapers op de kust.  Het deelnemersveld is in de breedte immers zeker niet te onderschatten.  Over een uitstekende conditie beschikken is dus een eerste vereiste.  En eigenlijk kan ik daarover niet klagen.  Het loopt prima, maar toch kan het net nog een tikkeltje beter.  Doch, stress had ik zeker niet.  Een goeie wedstrijd lopen was het eerste doel, en dan zien we wel waar we uitkomen.

Ik moet waarschijnlijk niemand vertellen dat het snikheet was vandaag.  Tijdens de opwarming over hellende wegen met Ludovic Vanlede en Claude Putman hadden we snel door dat het echt wel afzien zou worden.  Eigenlijk zijn er tal van andere actitiviteiten die beter passen bij dit weer.  Een mens zou zich wel eens afvragen wat 358 lopers daar verloren hebben

Bij de start was het direct Ludovic Vanlede die het tempo bepaalde.  Hoewel ik traditioneel snel start,  bekeek ik het eventjes vanop de 2^de rij, impulsje van t moment. Halfweg de eerste km volgde ik een versnelling van Phelizon om iets later op een kasseistrook mijn tempo aan de rest op te dringen.  Dergelijk werk ligt me heel goed, en het duurde eigenlijk niet lang voor ik een klein kloofje sloeg.  Na deze boerenwegel ging het op asfalt bergaf.  Ik hield mijn tempo terwijl een aantal man terug de aansluiting kon krijgen.  Marc Descamps en Rafael Lelong namen direct over om op de eerste helling het tempo te bepalen.  Toen we bijna boven waren (km2) plaatste ik (net voor Shany Boesmans kon terugkomen) een versnelling en kon terug en vrij vlot een iets grotere afscheiding veroorzaken.  Na een kilometerke alleen te lopen kon ik echter niet verhinderen dat beide heren terug bij me konden aanpikken en overnemen. Hmmm, dit zou zeker geen makkelijke klus worden.     Omstreeks km 4 bepaalde ik opnieuw het tempo op een helling en hier kon ik nu zonder versnelling wat afstand nemen.  Tja, het was nog vroeg in de wedstrijd (nog 7km te gaan), maar ik besloot toch maar om nu resoluut door te zetten.

Het werd dan ook een vrij zware bevalling.  De hitte en de aard van het parcours eisten onderweg wel degelijk hun tol.  Op km 8 kreeg ik serieus last van steken.  Ik had een redelijke voorsprong bijeengelopen, maar vanaf dan was het angstvallig achterom zien en hopen dat ik wat van mijn voorsprong kon behouden.  Ik kreeg eigenlijk nooit echt het gevoel dat het nog vlot draaide en in de laatste km was het echt wel pijnlijk.  Toch kon ik standhouden, voor Rafael en Ludovic Vanlede die nog knap derde werd na een mooie inhaalrace.  Uiteindelijk heb ik dan toch mijn overwinning binnengehaald dit jaar in de achro en hier ben ik heel tevreden mee, vala.  Stiekem had ik hier eigenlijk wel op gehoopt, maar t moet allemaal een bikke meezitten he.

10-07-2010 om 21:41 geschreven door joost  

Na een behoorlijk drukke week stond er vrijdagavond de vlerkejogging op het programma.  Hoewel ik er me mentaal niet echt klaar voor voelde trok ik zoals gepland rond 18u15 naar de plek des oordeels.   Ik voelde me best lekker, maar had niet het gevoel echt klaar te zijn om oorlog te maken.  Toch zou dit wel degelijk nodig zijn.  Vooraf was reeds duidelijk geworden dat minsens ook Fabrice Laga, Bert Deschodt en Nico Serroen zouden aan de start verschijnen.  Hoewel elk van deze heren -inclusief mezelf- zichzelf in een underdog positie probeerden te wringen, was het duidelijk dat we allen de wedstrijd op elkaar zouden afstemmen. 

We vertrokken aldus bij zowat 30 graden om in harelbeke te arriveren bij een 25C.  Een hele stevige bries was opgekomen, terwijl zwarte onweerswolken het slechtste deden vermoeden.  Uiteindelijk vertrok ik samen met Ulrike voor een opwarmronde van een km of 4 doorheen de Gavers.  Niet veel later bevonden we ons midden in een zondvloed, waarna we heel snel nog een droog pakje zijn gaan aantrekken in onze wagen.

Terwijl we best wel het grappige van dit gebeuren konden inzien, vertrokken we net op tijd naar de start met een ietwat stijgend moraalke.  Van bij de start was het nico Serroen die er vandoortrok.  Verdorie, ik mocht dit nu nog niet laten gebeuren en anticipeerde dan maar gevat.  Onmiddellijk daarna was het Bert Deschodt die aanzette.  Ik koos aldus zijn spoor , maar moest alle vezels van mijn lijf aanspreken om hem te volgen.  Het parcours in de Gavers lag er heel modderig en nat bij.  Het was voortdurend laveren van links naar rechts, terwijl de schoenen als lood aanvoelden.  Bij km 2 kwamen we door aan 6min13, en dit was voor mij het sein om Bert te laten vertrekken.  Dit tempo kon ik onmogelijk veel langer handhaven, toch niet als ik later in de westrijd niet wilde breken.  Iets later kwam Nico Serroen naast en over mij, terwijl Fabrice blijkbaar een hele slechte dag kende wegens ziek (zijn luide adem vertelde genoeg). 

Ondertussen liepen Bert, Nico en mezelf in die volgorde acher elkaar, maar gescheiden van elk een meter of 10.  Bert had zijn tempo was laten zakken, en omstreeks km 4 was de samensmelting dan een feit.  Terwijl Nico overnam en versnelde kwam ik net aansluiten .  Door die versnelling kwamen zowel Bert als mezelf in de problemen.  Halfweg de wedstrijd hadden we dus een ander scenario.  Nico had een 10-tal seconden, gevolgd door Bert, en dan mezelf op een 5-tal seconden.  Door een val van bert kon ik hem voorbij lopen.  Ik besloot echter iets te wachten, om dan samen met hem de wedstrijd uit te lopen.  We konden beiden vrij vlot wat kopwerk voor onze rekening nemen, maar hadden al snel door dat nico Serroen een maat te groot was.

Dit was mijns insziens helemaal geen verrassing.  Na een lange blessureperiode had hij vorige week reeds getoond zijn oude niveau terug te hebben bereikt.  Vanaf nu kan het enkel nog maar beter met hem gaan.  Het zij hem overigens ten zeerste gegund.  Bon, in de wedstrijd had ik vrij snel door dat ik Bert niet ging kunnen loslopen, en dus besloot ik het nog eens te wagen op een spurtje.  Ik weet eigenlijk wel dat ik dit helemaal niet kan, maar had er eigenlijk ook weinig erg in om derde te worden.  Ik deed wel nog mijn uiterste best, maar moest uiteindelijk vrede nemen met de derde plaats, kort na Bert, maar op ruime afstand van Nico.

Hoedanook, ik vond het een leuke wedstrijd, en was best tevreden met de eigen prestatie. Proficiat in elk geval aan Nico, maar ook wel aan Bert.  Hopelijk houdt hij niks over aan zijn val.   

Overigens was dit de eerste wedstrijd waarin ik de kleuren verdedig van Allaert-Aluminium.  Vanaf nu kan je me vaker verwachten in dit tenue in de Vlaamse wedstrijden, terwijl ik in Wallonie vooral popuelles dream team blijf verdedigen. 

een top-10:
1. Nico Serroen                    35m50                     18.41km/u

2. Bert Deschodt                  36m47                    17.94

3. Joost Dewaele                  36m54                    17.89

4. Andy Vanhaelewyn        37m29                    17.61

5. Glen vermander               37m40                    17.52

6. Fabrice Laga                    38m14                    17.26

7. Stijn Vermeulen               38m34                    17.11

8. Freddy Vermeulen           38m49                    17.00

9. Michel Dagrain                38m57                    16.95

10. Carlos Timperman         39m09                    16.86

03-07-2010 om 22:57 geschreven door joost  

Zo, zondagavond, nog snel even tijd maken voor een kort wedstrijdverslagje van de prestatieloop te Egem.  Deze wedstrijd ging door op zaterdagnamiddag bij eerder zwoelere temperaturen.  Door de drukte op de wedtrijdkalender was het koffiedik kijken wie er van de contenders uit het molenland en houtlandcriterium zou komen opdagen.  Niet onverwacht waren een aantal toppers weggebleven.  Bij de opwarming deed de verkenning met het toerke uit de “saladekermisloop” me herinnering oproepen van 2006.  Toen werd ik 5^de op een tweetal secondes van Bart Verkaemer.  Toen was het snikheet, en dit leverde me toen een ideale kans op om Bart eens op achterstand te lopen.  Helaas snoerde hij me de mond met een voor hem heel erg typerende eindrush.

Zaterdag was het terug heet, maar op dit vrij moeilijk lopende parcours had ik toch niet de ijdele hoop Bart terug pijn te kunnen doen.  Toch had ik er zin in.  Van bij de start nestelde ik me in 3-4^de positie, waarna ik mij omstreeks de eerste kilometer de kop op liet dringen, met Jochen Tourlousse naast me.   Rond de 2^de kilometer was het Bart zelve die de knuppel in het hoerderhok smeet en meteen 20 meter nam.  Dit leek wel het officieuze startsein van de wedstrijd, waarna ik alle moeite had om me te handhaven in 7-8^ste plek van de kopgroep.  Het was echter niet het moment om te panikeren, en geleidelijk aan kon ik terug opschuiven. 

Net voor het einde van de eerste ronde probeerde ik de sprong te maken naar Bart.  Dit lukte me na enig achtervolgwerk.  Na een korte aflosbeurt liet ik de kop aan Bart en moest snel inzien dat ik in slechte papieren begon te zitten. Iets later liet ik me “afzakken” tot bij Jochen die ook de rest achter zich had gelaten.  Na eventjes zijn spoor te hebben gevolgd begon hij zelf aan een inhaalmanoevre richting Bart.  Ik deed er alles aan om tijdens deze 2^de ronde de schade te beperken.  Helaas was het daarna vooral tijd om mij op de wedstrijd achter mij te concentreren.  

Ik had een leuke voorsprong op de mannen achter me, maar daar we pas halfweg de 4 rondes waren wachtten me nog een 5-6-tal zware kilometers.  Ik zag een treintje van een 5-tal man jacht op me maken, maar had echt geen zin om het hen makkelijk te maken.  Enfin, ik kon uiteindelijk standhouden en werd derde in deze wedstrijd.  Het duelletje voor me heb ik behoorlijk kunnen volgen (hoewel het gat toch wel net een minuut was), en kon nog net zien hoe Bart de overwinning kon behalen na opnieuw een sterke wedstrijd. 

1. Bart Verkaemer                     37m47     18.42km/u
2. Jochen Tourlousse             37m55                    18.36
3. Joost Dewaele                     38m47                    17.95
4. Didier Verstraete                 39m10                    17.77
5. Karel Moerman                   39m15                    17.73
6. Steven Broucke                  39m19                    17.70
7. Serge De Blauwe                39m26                    17.65
8. Pieter Vanroose                   39m51                    17.47
9. Jurgen Boterberge              39m55                    17.43
10. Johan Olivier                       39m56                    17.43

27-06-2010 om 22:15 geschreven door joost  

Hallookes,

Gisteravond is Ulrike gaan lopen in Kuurne.  Dwars door St Pieter is een behoorlijke klassieker te noemen met leuke geldprijzen voor de betere lopers.  Aldus betekent dit wel vaker een stevige bezetting bij zowel dames en heren.  Samen met het deelnemersveld zijn de voornaamste tegenstanders nochtans –zoals vaak- de afstand (15km), en het warme weer wat jaarlijks op het appel lijkt in Kuurne.

Bij de mannen was het indrukwekkend hoe een Marokkaanse topper van 19jaar de rest op grote afstand liep, terwijl Gemeda en Clyncke een duel voor 2^de en 3^de plaats konden uitvechten.  Reigel werd vierde voor een behoorlijk sterke Luc Van Asbroeck.  7^de Vadenheede, 8^ste Yves d Hallluin, 9^de Carlos Timperman, en D. Delombaerde vervolledigde de top-10 (na een overigens eerder  zwak wedstrijdeinde).

Bij de vrouwen was het Patricia Delvael die knap de wedstrijd naar haar had zette in nabijheid van enkele AVR-ploegmakkers, voor Marlene Vandenbrouck, Gwendolyne Dedeyne, Isabelle Vermeulen en mijn vrouwke Ulrike als 5^de. Ulrike liep een goeie wedstrijd in de door haar beoogde tijd, en was dus best tevreden.  Vala, that´s it, vandaag loop ik –normaalgezien- straks in Eegem mijn wedstrijdje. 

26-06-2010 om 10:56 geschreven door joost  

Hallo, hallo,  na de loopwedstrijd in Tielt (watewy-loop) heb ik voor het werk 10 dagen doorgebracht in Cincinnati (Ohio).  Daar dit meestal een druk programma met zich meebrengt was ik wat onzeker over de trainingsmogelijkheden aldaar.  Uiteindelijk is dit best  meegevallen, en heb ik de nodige km´s kunnen afwerken (doch met wat inspanning... soms heel vroeg in de ochtend).  Enkel de intensiteit is ietwat uitgebleven.  Het grootste probleem was eigenlijk de ondraaglijke hitte en vochtigheidsgraad, waardoor ik heel wat eenzame kilometers heb doorgebracht op de loopband in de gym van het hotel.  Mijn tweede probleem was vooral het feit dat ik mij blijkbaar heel snel kan aanpassen aan een amerikaans voedingspatroon dat s morgens gestalte krijgt onder de vorm van donuts en “bagels”, gevolgd door een dieet s´middags / s´avonds dat vooral bestaat uit burgers/steak en liters coke. 

Enfin, ik ben gelukkig dat ik mijn basis zeker heb kunnen behouden, maar ben meer dan content terug te zijn om nu terug te kunnen trainen samen met “de makkers”.  Om direct de conditie te kunnen testen trok ik vandaag naar de 14km lange wedstrijd (13.95 om precies te zijn) in het waalse dorpje Thimougies.  Bij de meeste deelnemers van het Acrho criterium doet dit dorpje wel een belletje rinkelen.  Deze wedstrijd is een der lastigste uit dit criterium door het vele aantal klimkilometerkes.  Ietwat met twijfelgevoelens en met niet al te veel zin trok ik toch mijn stoute schoenen aan.  Met Jose Istace aan de start moest ik mij zeker geen valse hoop koesteren.  In maart-april was ik in staat om me met hem te meten, maar op dergelijk parcours en met de huidige vorm is hem volgen echt wel een illusie.

Van bij de start trok hij zoals verwacht reeds ten aanval.  Ik liet wijselijk begaan en bevond me enigszins verrassend al heel snel in 2^de positie (iedereen verkoos een behoudende start).  Tijdens de eerste 2 dalende kilometers voerde ik alleen de achtervolging terwijl een klein groepje me probeerde terug te halen.  Bij de derde km voegde ik me dan ook bij dit groepje van een man of 5.  Toch bleef ik vooral het tempo dicteren.  Dit ging niet zo vanzelfsprekend want er stond een meer dan behoorlijke wind.  Bij de 4^de km, en na eventjes te hebben uitgerust bij de 2 resterende kompanen (Dimitri Delombaerde en Marc Descamps) trok ik terug ten aanval bergop.  Dit leek beslissend te worden.  Uiteraard was het gat met Jose Istace al hartverscheurend groot geworden, om te bleten gewoon.  Ik koos mijn eigen tempo en kon geleidelijk aan een gatje uitbouwen op mijn tegenstanders.  Toch moest ik hen bij bergaf telkens wat terug laten komen.  Halfweg de wedstrijd liet ik me nog een verkeerde richting uitsturen maar dit maakte niet zo veel uit (verloor 10 sec).  Hoewel ik na km 10 een behoorlijk moeilijk momentje doormaakte bleek niet alleen ik mezelf te zijn tegengekomen.  De aard van het parcours en de wind had zeker ook het beste van mijn tegenstanders gevraagd.

Uiteindelijk werd  ik op heel respectabele afstand van jose (knap hoe hij hier opnieuw een zoveelste overwinning pakt) tweede, gevolgd door Gregory Billet, Marc Descamps en Dimitri Delombaerde.  Hoewel ik hier reeds betere tijden heb neergezet (maar parcours is inmiddels iets langer geworden) ben ik heel tevreden met de prestatie. Ik denk dat ik hoopvol mag uitzien naar de rest van de zomer... 

Voor een meer uitgebreidere uitslag, zie http://www.acrho.be/



greetz, Joost

19-06-2010 om 21:12 geschreven door joost  

Het betrof een wedstrijd van 9.7km.  

Gezien deze wedstrijd deel uitmaakt van het molenlandcriterium konden we zowat dezelfde tegenstanders verwachten als vorige week in Ruiselede.  De sterke bezetting waar ik op rekende tekende dan ook present.  Na een goeie opwarming  was ik in elk geval zinnens in het begin van de wedstrijd mij meer te manifesteren als vorige week. 

Ik vertrok dan ook hard en kon de start veel beter verteren als vorige week.  Enigszins omdat de echte kanshebbers voor de overwinning nog naar elkaar keken had ik na de eerste ronde  nog steeds de aansluiting met de kopgroep.  Tijdens de tweede ronde werd er echter gedemarreerd door zowel Christof Mouton als Bart Verkaemer.  Enkel Gemeda, Elgassmi en Nico Algoet konden nog even volgen, terwijl Mattieu Lazou zijn best deed om de schade te beperken.

Ik had iets vroeger moeten lossen, en werd al spoedig op de hielen gezeten door Bart Bleyaert.  Iets later probeerden we samen naar Mattieu toe te lopen.  Terwijl Bart daarin slaagde moest ik een 10-tal meter prijsgeven.  Tijdens de derde ronde moest ik ook toekijken hoe Luc Van Asbroeck me bijhaalde en achterliet.  Hij was na een flauwe start bezig aan een inhaalrace en kon iets later ook nog Bart en Mattieu inhalen.  Ik zat in de laatste ronde toch wel zowat door mijn beste krachten heen, maar kon toch nog aardig de schade beperken.  Gezien het verschil met die mannen een stuk kleiner was dan vorige week, en gezien ik Tim Soenens (vorige week een stuk voor mij) achter mij kon houden, kan ik niet anders dan tevreden zijn.  De snelheid (17.4km/u) was schijnbaar trager als vorige week, maar ik dan hoeft tijdens een wegwedstrijd niet altijd veel te betekenen.

Gezien ik 9de werd vind je hieronder de top-10 en nog enkele actie-fotookes.

plaats	nr	naam	gemeente	geb_jr	gesl	club	categorie	uur	min	sec	snelheid
1	1002	Verkaemer Bart	Waregem	1976	m	DVB	seniors	0	31	40	18,38
2	1123	Mouton Kristof	Maldegem	1984	m	AS RIEM	seniors	0	31	48	18,30
3	1120	Gemeda Aman	Kuurne	1978	m	KAAG	seniors	0	32	2	18,17
4	1105	Algoet Nico	Assebroek	1971	m	Sodibrug	master	0	32	12	18,07
5	1155	Elgassmi Abdelkbir	0	1975	m	Menen	seniors	0	32	41	17,81
6	1033	Van Asbroeck Luc	welle	1965	m	KAAG	master	0	33	12	17,53
7	1112	Bleyaert Bart	Deinze	1978	m	AC Deinze	seniors	0	33	18	17,48
8	1121	Lazou Mathieu	Kortrijk	1979	m	KAAG	seniors	0	33	22	17,44
9	1046	Dewaele Joost	Vichte	1974	m	Popuelles Dream Team	master	0	33	28	17,39
10	1102	Soenens Tim	Tielt	1984	m	AVMO	seniors	0	33	39	17,30

09-06-2010 om 04:20 geschreven door joost  

Hallo, hallo, (klik op de foto voor meer kiekjes van de wedstrijd)

Vorige zondag werd een vrij druk loopweekendje: Des morgens trokken we met de familie richting Ieper (en in namiddag naar Tielt), waar om 10u de start werd gegeven van de Mc Bride halve marathon Ieper-Poperinge.  Ulrike had hier in 2007 haar beste halve marathon neergezet na een uitstekende voorbereiding (2 halve marathons daarvoor).  

Hoewel ze deze voorbereiding deze keer helemaal niet achter de kiezen had, is ze toch wel in goeie doen. Haar tijden op 10km tijden waren dit jaar heel erg goed, en ook de duurtrainingen verteert ze moeiteloos.  Ergens had ze er dus goeie hoop op, en ging ze volop mikken op haar besttijd van 1u36min.  

Helaas viel het weer wat tegen.  Terwijl het zaterdag superheet en eigenlijk veel te warm was werd het zondag een druilerig herfstweertje.  De temperatuur was goed, maar eenmaal het startsein werd gegeven stopte het niet meer met regenen.  Uiteindelijk liep Ulrike toch nog een hele goeie wedstrijd en eindigde als 16^de vrouw in een tijd van 1u37min 37sec.  Dit was meer dan verdienstelijk!!!!!!!  Verder was ik (en mijn kindjes) er als een van de enige toeschouwers getuige van hoe Hans Reigel knap de zege kon binnenhalen voor een hele sterke Cedric De Caluwe (misschien wel de sterkste) en Olivier van Hoey (3de).

09-06-2010 om 04:06 geschreven door joost  

Hallo, hallo,

Een goeie maand na Antwerpen was het meer dan tijd geworden voor een conditietestje.  Na de marathon had ik zowiezo al plannen gemaakt om af te zakken naar de molendorploop te Ruiselede.  Hier had ik eigenlijk wel gehoopt een puike prestatie neer te zetten, maar ja, ondertussen wist ik wel dat ik zonder veel ambitie moest starten. 

Maar goed, bij een niet al te sterk deelnemersveld dacht ik eventueel nog een leuke ereplaats te kunnen lopen.  Immers, wie zakt op een zaterdagavond nu af naar het kleine dorpje Ruiselede.  Hmm, ik had gerekend op de komst van Bart Verkaemer en Luc van Asbroeck, maar al snel bleken toch enkele andere goeie atleten op het appel.  Met Christophe Clyncke, Aman Gemeda en Bart Bleyaert aan de start besefte ik dat het voor mij vandaag vooral schade beperken zou worden.  Tja, zonder veel stress stond ik vooraan aan de start, mezelf wat moed inblazend, maar tegelijkertijd met het besef dat ik vooral zou moeten proberen mijn eigen wedstrijd te lopen.

Van bij de start was de snelheid dan ook confronterend.  Oeefff, dit starttempo was ik helemaal niet meer gewoon.  Normaal ben ik best een snelle starter, maar terwijl ik het volle pond gaf, kon ik enkel maar toezien hoe de eerder gemeldde namen allen van mij wegsnelden.

Na korte tijd alleen te lopen werd ik iets later bijgestaan door 2 lopers van AVMO.  Tim Soenens nam al snel ons drietal op sleeptouw, terwijl Alexander Eggerick en mezelf ons moesten beperken tot aanklampen en volgen.  Op karakter lukte me dit tem de derde van de 4 rondes.  Daarna was ik op mezelf aangewezen om mijn tempo tot het einde van de wedstrijd niet verder te laten zakken. 

Over een vrij korte afstand van 9.14km (volgens de Garmin van Bart Verkaemer) was ik meer dan tevreden de finish lijn te hebben bereikt.  Amai nie, wat kan een mens afzien.  Ergens ben ik wel tevreden met mijn prestatie.  Uiteindelijk toch nog 17.8km/u over een behoorlijk lastig parcours met veel wind.  Toch was het confronterend dat ik totaal niet makkelijk liep, en eigenlijk een gevoel had totaal niet vooruit te gaan.  Maar ja, eerlijker kan de sport niet zijn. 

Overigens hoedje af voor de hele sterke prestaties van Christophe Clyncke en Bart Verkaemer.  Het was best interessant om de strijd voor het podium vanop de achtergrond te kunnen volgen.  Waarschijnlijk ben ik volgende week aan het werk in de Watewyloop.  Normaal zullen dezelfde heren als vandaag er terug bij zijn, maar vergezeld van nog enkele andere toppertjes a la Vansteenbrugge.  Ik hoop na Ruiselede wat snelheid opgepikt te hebben en misschien me iets langer en beter te kunnen verweren in Tielt.  Toch verwacht ik helemaal geen wonderen.

30-05-2010 om 10:51 geschreven door joost  

Yo, yo,

Ik weet het, t is een bikke stillekes op loopgebied geworden.  Een aantal fysieke probleempjes en waarschijnlijk ook wel wat decompressie na de marathon liggen aan de oorsprong.  De meimaand is bijna voorbij en het aantal gemaakte kilometerekes in deze maand is schaars gebleven.  Ik heb vooral gerust, heel veel gerust...

Na mij een weekje te hebben herpakt ben ik tevens nog een weekje met het gezin naar het turkse Turunc getrokken (Marmaris).  Deze vakantie is ons heel heel heel goed bevallen, maar ook hier is het aantal trainingen eerder beperkt gebleven.  Tja, ik had me mezelf vooraf wijsgemaakt daar gewoon stevig door te trainen, maar het is iets anders uitgepakt.  Geen excuses, ik had echt geen zin om mijn vakantie op te offeren aan allerlei onzinnige trainingsarbeid.  Dit was vooral een tijd om te genieten en de nodige aandacht te schenken aan de kinderen.

Bon, dit is allemaal achter de rug, en ik maak me vooral sterk dat ik me eigenlijk terug goed voel na het eerdere fysieke ongemak. Deze week probeer ik terug te trainen aan een normale routine, en dan zie ik zaterdag wel wat ik reeds kan neerzetten in de molendorploop te Ruiselede.  De verwachtingen zijn zeker niet hoog maar ik zal mijn best doen.  Ook tijdens de rest van de maand juni heb ik geen al te hoge ambities.  Wegens een aantal werkverplichtingen zal ik pas in juli terug volop kunnen trainen, en dan hoop ik deze nazomer terug vollen bak te kunnen geven.  Sante...

Joost

26-05-2010 om 08:35 geschreven door joost  

11-05-2010 om 07:54 geschreven door joost