Beste loopmakkers,

Terwijl mijn kopke daar hoegenaamd nog niet klaar voor is lijkt het tijd om wat gas terug te nemen (vorige week nauwelijks nog aan lopen toegekomen wegens aanhoudende pijntjes).  Maar ik ben een koppige steenezel en heb gisteren dan toch opnieuw mijn loopplunje gepakt om richting Ingelmunster te vertrekken. 

Een goed maandje terug heb ik mezelf immers wijsgemaakt dat ik het ook eens moet proberen in de crossen, en heb terstond mezelf een paar spikes kado gedaan. Daar Olsene samenviel met de stratenloop in de Kappaert en daar ik te veel last had van mijn heupje op de jongerencross te Waregem moest ik die beide laten voorbijgaan.  Nochtans kon ik het niet maken om mijn nog blinkende schoentjes ongebruikt in de kast te schuiven tot februari  (na Ingelmunster zit  het seizoen voor de “vrije sporters” er immers op, en bij de VAL ben ik tot op heden niet startgerechtigd ).

Enfin, totaal onervaren in het crosscircuit kwam ik stipt om 14u aan te Ingelmunster om vast te stellen dat ik eigenlijk pas omstreeks 16u15 moest aantreden voor mijn 4.2km.  Gelukkig was het een ideaal weertje en was het heel aangenaam toeven in het kasteelpark te Ingelmunster waar ik ook de andere reeksen flink kon aanmoedigen... best een leuk sfeertje in zo n cross.

Tijdens de opwarming -samen met Lieven Demeestere- kon het parcours me onmiddellijk bekoren: quasi vlak en gespijsd met behoorlijk wat bochtenwerk, geen modder of sleurwerk, kortom een crosseke volledig op maat van een debutant.  Het enigste waar ik aan zou moeten wennen waren mijn spikes (zaterdag had ik die 10minuten ingelopen) en de snelheid (zeker zo kort na een halve marathon).  Dit werd ook bevestigd in de voorliggende reeksen waar iedereen als een gek tekeer ging bij de start, terwijl de snelheid nauwelijks werd getemperd naarmate de wedstrijd vorderde.  Een geruststelling was het wel om vast te stellen dat Nico Serroen (eveneens 5 dagen na ploegsteert) zijn reeks (seniores I) “vlot” naar zijn hand kon zetten.

Om 16u15 klonk idd ons startshot, en tot mijn verrassing startte ik veel te laat.  De meesten zijn al goed vertrokken voor het schot (of “in” het schot naar horen zeggen ).  Enfin, na het eerste spurtje kon ik toch vlot afdraaien op het bospaadje in 5 a 6^de stelling, om onmiddellijk het wiel te kiezen van Lieven, die het zog had gekozen van Dimitri Sabbe en Gino Bonte.  De eerste (van 5) rondes was moeilijk voor me.  Het ging behoorlijk snel, en ik had het vooral moeilijk om de bochten in te schatten.  In de volgende ronde "besloot" (dit schrijft makkelijker dat het in wezen is ) ik dan ook het voortouw te nemen om een beter zicht te hebben op het parcours en de bochten beter te kunnen aansnijden.  Verder was het ook de bedoeling om de snelheid van de eerste ronde op geen moment te laten dalen, want ik moet het vooral van het tempowerk hebben.  Tevens dacht ik hiermee Lieven te kunnen helpen in zijn persoonlijke strijd tegen Gino.  Halfweg de derde ronde bleek het echter niet snel genoeg voor een zekere Christ Vandenbroucke die met een groteske demarrage van alles en iedereen wegliep.  Op dat moment kende ik een moreel tikje en moest ik een gaatje laten op Gino en Lieven die er alles aan deden om Christ terug te halen.  Dat lukte hen vrij vlot terwijl ook ik mijn wilskracht had teruggevonden .  In de 4^de ronde bleef het vooral bij wachten tot de 5^de ronde waar Lieven en Gino vrijwel onmiddellijk hun einddemarrage plaatsten.  Ik kon niet onmiddellijk inpikken, maar beoordeelde dit tevens als iets te vroeg.  Uiteindelijk heeft Lieven die demarrage moeten bekopen terwijl het voor Gino toch voldoende bleek om hiermee naar de overwinning te snellen.  Ik kon op het einde nog vlot Lieven passeren om op een 20tal meter te stranden van Gino.  Proficiat aan Gino met zijn overwinning in de wedstrijd en het criterium.  Hij was de sterkste en niemand anders!  

Ik heb me vooral goed geamuseerd en bedenk me dat dit zeker voor herhaling vatbaar is.  Vandaag -1dagje later- moet ik helaas zoals verwacht terug wonden likken, en kies er  –tot nader order- wijselijk voor om mijn “spartaans” trainingsschema wat opzij te schuiven en de komende weken wat wedstrijdjes te laten liggen. 

Een top 5-je nog:

1: Gino Bonte

2: Joost Dewaele

3: Lieven Demeestere

4: Christ Vandenbroucke

5: Dimitri Sabbe

U zij gegroet, joost

17-11-2008 om 21:25 geschreven door joost  

11-11-2008 om 00:00 geschreven door joost  

08-11-2008 om 22:16 geschreven door joost  

03-11-2008 om 21:44 geschreven door joost  

Indien iemand geinteresseerd is in kittens: een collega uit Wervik heeft 3 kleine poesjes van 8 weken die op zoek zijn naar een lieve pleegfamilie.  Laat maar weten....

Voorbeschouwing weekend:
Wel, zondag zak ik net als de voorbije 2 jaar terug af naar Gaurain-Ramecroix, een kleine waalse gemeenschap in de industriele rand van Doornik waar de "Cross de Masse" plaatsvindt.  Vergis je niet, dit is geen cross -daar heb ik geen kaas van gegeten-, maar een licht heuvelende stratenloop met start en aankomst op piste. 
Wat gaat een mens daar eigenlijk zoeken?  Wel, hoewel ik hoegenaamd weinig met die buurt van doen heb, kijk ik er toch behoorlijk naar uit.  Dit heeft er alles mee te maken dat ik daar vorig jaar mijn 1ste wedstrijd in de ACRHO op mijn naam heb mogen schrijven en op die manier mijn steentje heb kunnen bijdragen voor Popuelles Dream Team (na heel veel eerdere pogingen, reeksje ereplaatsen en evenveel frustraties).  Misschien blijft het wel bij die ene wedstrijd.  Elk jaar blijft het deelnemersaantal in dit stratenloopcriterium toenemen, en hetzelfde kan worden gezegd van het niveau. merde alors 
Hoewel de conditie redelijk goed (laat die redelijk maar weg) is, zal ik mijn stunt van vorig jaar vrees ik niet kunnen herhalen.  Daarvoor zal net iets meer nodig zijn, maar ik ben wel van plan mijn vel duur te verkopen.  Eens schoon ereplaatske lijkt me wel leuk.  De te verwachten tegenstand zal vermoedelijk komen van Pierre Denays, Antonino Domina, Stephane Daye, Dimitri Delombaerde, Cedric Cannoot, Francois Clais, Ludovic Vanlede, en ploeggenoot Eddy Rasschaert (buiten onverwachte verschijningen gerekend van Jose Istace, Franky Hernould, Pedro Dujardin, Nico Serroen, of enkele andere vlamingen die het noorden kwijt zijn).   Enfin, we zullen er zekers niet alleen zijn...

24-10-2008 om 08:51 geschreven door joost  

(foto, met dank aan Dieter Van Lierde)
Hoewel ik al enkele jaren de 12km in Zwevegem (wijk kappaert) meeneem in voorbereiding op de halve marathon in Kuurne vond de wedstrijd niet langer plaats in september (uitgeweken wegens de concurrentie van andere stratenlopen).  Helaas bleek het deelnemersaantal echter niet spectaculair gegroeid (dit weekend is immers eveneens een druk weekend op de kalender – met stratenlopen in flobecq, oostende, moeskroen en ieper en crossen in olsene, jabbeke en Brugge??????????)

Mij niet getreurd, zo hoopte ik hier opnieuw eens dicht te eindigen (vorig jaar 2^de, jaar ervoor 3^de).  Ik wist dat Dimitri Caby (ndvh Dimi) en Luc Van Asbroek (ndvh Luc) van de partij gingen zijn (wedstrijd maakt deel uit van Mandel-Leie-Schelde criterium).  En hoewel ik de laatste niet ken, wist ik eigenlijk reeds genoeg na het napluizen van enkele recente uitslagen.  Desalniettemin had ik stillekes gerekend op een derde plaats: Dieter van Lierde (ndvh Dieter) zit nog niet in form, en Patrick soetaert had de avond ervoor serieus gezopen (hiervoor had ik de hulp van igance bekaert ingeschaked) .   

De wedstrijd zelf is eigenlijk wel spek naar mijn bek.  Waar 7 kleine rondes van 1.7km velen afschrikken betekent dit voor mij eigenlijk een gedroomd parcours.  Bovendien is het vele bochtenwerk iets waar ik duim en vingers van aflik.  Ik wilde dan ook sterk van start gaan en zo geschiedde.  Onmiddellijk nam ik het voortouw om in het vele slingerwerk kort bij de start goed zicht te houden op het parcours.  Pas na helfweg de eerste ronde is het bochtenwerk afgelopen, en toen besloot ik dat het welletjes was: tijd voor anderen om over te nemen.  We waren nog met 4: Dimi, Luc, Dieter van Lierde en mezelf.   Na wat slopingswerk van Caby op de helling (vals plat) vlak voor het einde van de eerste ronde moest Dieter passen, waarna ik het tempo van de andere 2 heb kunnen volgen tot bijna eind (nou ja 3/4^de) 2^de ronde. 
Kort daarna werd ik voorbijgesneld door de Marokkaan El hachimi, een man die vlot 1u04 neerzet op een halve marathon.  Blijkbaar had die een heeeel rustig startje gekozen om later het wedstrijdje vlot naar zijn hand te zetten.  Eenmaal alleen, ben ik opnieuw voluit blijven gaan.  Enerzijds als voorbereiding op verdere wedstrijden, anderzijds omdat ik Luc niet kende, en je nooit weet of die een zwak moment zou beleven of zelfs kraken.  Achteraf bleek dat echter helemaal niet. 
 Hoewel ik mijn achterstand op Luc traag maar gestaag zag groeien, ben ik toch wel enkele rondes boven mijn toeren gegaan.  In de 5^de ronde resulteerde dit in steken (de milte), waardoor ik efkes (heel kort) moest wandelen.  Daarna heb ik een relatief lange periode (naar mijn gevoel heeeel lang) trager blijven lopen  om in de laatste ronde de draad herop te pakken en gelukkig terug voluit te kunnen doorgaan.   Ik klokte af in 42min03, zo n 20 seconden trager dan vorig jaar.  Wetende welke rotronde ik heb moeten afleggen in ronde 6, kan ik niet anders dan tevreden zijn met mijn form. 

Volgende week gaan we naar Gaurain, daarna Ploegsteert op 11 november... zo is het in elk geval gepland... puf, puf

Uitslag (geen tijden sorry... hopelijk binnenkort)

1 El Hachmi

2 Dimitri Caby

3 Luc Van Asbroek

4 Joost Dewaele

5 Patrick Soetaert

6 Dieter Van Lierde

7 Carlo Verleyen

8 Bjorn Desmet

18-10-2008 om 00:00 geschreven door joost  

(enkel 1 foto met dank aan dapalo)

 In de voorbije jaren stond ik dit weekend telkens in het naburig dorp Tiegem om daar de kermisjogging van 9km te betwisten uit het Mandel-Leie-Schelde criterium.  Daar ik in dat criterium geen klassement verdedig koos ik nu liever voor een iets langere afstand, de 14.6km in Geluwe.

Enfin, het was een schitterend weertje:  20°C, stralende zon en een licht windje (net genoeg om de wedstrijd een ietsje harder te maken).  De sfeer was gemoedelijk, geen grote drukte, maar toch kan die wedstrijd jaarlijks een 300-tal lopers aantrekken.  Een kermiswedstrijdje van formaat dus, die jaarlijks toch ook een paar toppers weet aan te trekken.  Ook de afroeper is iemand die er van t begin tot het eind de sfeer weet in te houden.  respect voor de organisatie

Na een lichte opwarming met Ludovic Vanlede (ndvh Ludo) trokken we richting start om snel enkele versnellingske te doen alvorens de organisatie de wedstrijd van start floot.  Hoewel vooral Didier Verstraete zijn start niet had gemist, merk ik dat ik steeds beter de start weet te verteren.  Ik volgde onmiddellijk in zijn spoor samen Tom Vermeersch en Jochen Neyrinck (tja en het ganse pak eigenlijk in onze buurt). 
Eenmaal we de hoofdweg naar de kerk waren afgeslagen was het Dieter Van De Walle die er gelijk een losgeslagen gek vandoor ging (zo was in elk geval mijn gevoel, hoewel later bleek dat die eigenlijk zichzelf helemaal niet had overschat).   Frederik Colpaert was de enige die echt kon reageren en dan ook snel het gat toeliep (niet echt verrassend).  Inmiddels waren Tom, Jochen, mezelf en Didier Verstraete lichtjes afgescheiden van de rest, terwijl we na een  2tal km bijna terug konden aansluiten vooraan... bijna...

Beseffende dat ik bij schoon volk zat deed ik geen kopwerk en liet me “meedrijven” (hmm, zo makkelijk was het niet) in 4^de positie (van ons 4-tal).  Toen Tom een klein gaatje liet na 3km op verstraete en neyrinck besloot ik om te blijven zitten (Vermeersch heeft mij al genoeg in de luren gelegd in t verleden).  De eerste ronde kwamen we door in 11min20sec (hmmm, eigenlijk veel te snel). 
 In de 2^de ronde besloot ik toch hier en daar wel wat samen te werken met Tom, hoewel we toch niet konden verhinderen dat de verbluffend sterke Dominique Verbeke kon terugkeren.  Sterker nog, eenmaal bij ons was het Dominique die voortdurend het voortouw nam.  De 2^de ronde kwamen we door in 24min05sec (dat leek er al meer op). 
In de derde ronde moest Vermeersch lossen terwijl we toch echt geen versnellingen plaatsten (36min30). 
In de laatste ronde kwam Vermeersch uiteindelijk terug in de laatste km (had hij komedie gespeeld?) om onmiddellijk aan te vallen en zowel Dominique als mezelf achter te laten.  Ik deed er alles aan om terug te komen, maar moest 4 seconden prijs geven.  Mijn excuses hierbij aan Dominique die zeker de sterkte was van ons 3, maar goed, kadoo tjes kan ik echt niet uitdelen.

Ludo liep een klein minuutje na me binnen op een verdienstelijke 9^de stek, waarna we er nog een paar Leffe s zijn op gaan drinken (samen met Paul Verkindere).

Wat er ook van zij, ik had vandaag een hele sterke dag.  Plopperdeplopperdeplop, zo mogen er nog wel een paar wedstrijdjes komen.

1. Frederik Colpaert        45.54
2. Dieter Van De Walle   47.06
3. Didier Verstraete         48.03
4. Jochen Neyrinck          48.29
5. Tom Vermeersch         49.04
6. Joost Dewaele             49.08
7. Dominique Verbeke     49.14
8. Glenn Vermander        49.53
9. Ludovic Vanlede         50.03
10. Hans Vieren                50.06
11. Franky Van Lierde      50.23
12. Filip D Haene              50.33
13. Jo Van Dorpe              51.10
14. Geert Cardoen            51.17
15. Dries Lernout              51.34
16. Yves Vandenbogaerde 51.36
17. Frederic Despeghel      51.55
18. Robin Decottignies       52.06
19. Dimitri Sabbe              52.12
20. Geert Herpels              52.14

11-10-2008 om 00:00 geschreven door joost  

05-10-2008 om 00:00 geschreven door joost  

30-09-2008 om 20:50 geschreven door joost  

Hallo, hallo, (klik op de foto voor meer fotos) 
Op Zaterdag 27 september zijn we met de ganse familie afgedwarreld naar “de zandberg” in Harelbeke.  Wegens blessure van Ulrike is het jandorie nu haar beurt om haar rol als kinderoppas en fotograaf terug op te nemen. 
Alhoewel hier reeds jarenlang de afsluiter van het Harelbeeks joggingcriterium plaatsvindt, is het reeds van 2003 geleden dat ik hier nog eens present tekende.  Toen was John Vanneste hier heer en meester, terwijl ik destijds 6^de werd.  Daarna liet ik dit steevast aan mij voorbijgaan daar dit pal tussen Meulebeke en Kuurne in lag.  Nu ik Kuurne aan mij laat voorbij gaan, vond ik de tijd meer dan rijp om hier nog eens op verkenning te komen.

Sedert vorig jaar kon er tevens ook worden deelgenomen aan een ploegenklassement, waarin per TEAM van 5 lopers kon worden ingetekend.  Toen ik me ging inschrijven waren er al snel enkele collegas van de gavertrimmers / vacbl die me vroegen om hun te vervoegen in een poging een snel ploegske te vormen en aldus een poging te doen om Running Team Lauwe van de eerste plaats af te houden.  Uiteraard was ik bereid om de streekbelangen te dienen, terwijl dit tevens een extra motivatie was om hier goed voor de dag te komen. .  

Hoewel ik nog steeds verveeld wordt door een hardnekkig spierverrekkingske (niet voor niets noemde ons ploegske "de kreupele trimmers"), had ik er na 20minuutjes opwarmen eigenlijk wel zin in: 21°C, windstil, prachtig loopweertje.  Missie: zo dicht mogelijk eindigen.

Waarschijnlijk om de Harelbeekse tradities in ere te houden was de start met een 10-tal minuutjes vertraagd, maar goed, om 17u10 waren we goed en wel gestart.  Naar gewoonte stonden ook de juniores weer op de eerste startrij omdat die slechts 1 ronde hoeven af te werken.  Van sommigen is dit terecht, terwijl enkele anderen er eigenlijk beter zouden aan doen om -in belang van eigen veiligheid- een rijtje naar achter te schuiven.  Hoedanook waren het Olivier Vanhoutteghem (het speerpunt van RTL) en Hans Detavernier die het tempo bepaalden in het begin van de eerste ronde, met nog enkele juniores voor hen uit.  Ik had het best moeilijk om het goeie ritme te vinden.  Reeds na een half kilometerke begon Olivier nog es te versnellen, waarna ik besloot mijn eigen tempo te kiezen.  Ook Hans moest kleur bekennen en liet de 2de plaats aan mij over.  Tijdens de eerste ronde was het dan voornamelijk juniores oprapen, hoewel er toch wel een 2-tal de eerste ronde sneller dan mezelf hadden afgewerkt, chapeau voor die jonge gasten.   De hele wedstrijd ben ik voluit blijven achtervolgen (5 rondes van 2.15km) maar kon niet meer doen dan Olivier in het zicht te houden, terwijl die laatste er zich waarschijnlijk toe beperkte de wedstrijd te controleren, gggrrrr.   Uiteindelijk heb ik best een goeie wedstrijd gelopen en hebben we wel degelijk het ploegenklassement gewonnen (team in rood aangeduid).  De gigantische beker ligt naar verluid te pronken in het clublokaal van atletiekclub Beveren-leie.

De uitslag:            10,8km

1: Olivier Vanhoutteghem  35:21

2: Joost Dewaele                 36:18

3: Yves dHalluin                  37:40

4: Hans Detavernier            38:00

5: Carlo Verleyen                 38:11

6: Karel Goemaere               38:17

7: Lieven Desmet                38:38

8:Pascal Debersaques        38:42

9: Geert Carron                     38:44

10: Stefaan Spruytte           38:48

11: Bjorn Desmet                 38:55

12 Frederik Creupelandt     39:11

28-09-2008 om 00:00 geschreven door joost  

25-09-2008 om 20:42 geschreven door joost  

beste jogvrienden,

Tegen alle gewoonte in heb ik deze week niet excessief veel kms gepland (ca. 85)  -gn marathon op de kalender -Kuurne zie ik voorlopig ook al niet direct zitten... 
Daartegenover staat dan wel dat ik vandaag terug een 1ste keer mijn traditionele 5x1000tjes heb afgewerkt op de joggingspiste in Waregem.  Alhoewel ik er gelijk altijd serieus tegenop zag, kwam er nog es bij dat ze een vers en schoon laagske schors en grave' hadden bijgesmeten zonder dit aan te dammen.  Enfin, iedereen die daar wel eens passeert weet dat dit overeenkomt gelijk lopen op een patattenveld. 
Gelukkig stond ik er wel niet alleen voor en had ik Delombaerde aan mijn zij, althans zo was de bedoeling.  Na 3 reekskes kreeg hij het echter reeds op de heupen en stond ik er toch plots alleen voor.  Hoedanook, bij de eerste 3 series had hij het tempo reeds gezet (3min18sec), waarna ik ook de laatste 2 op karakter aan dit tempootje heb afgewerkt.  Missie volbracht.

Ps. Zou Ignace Bekaert dan toch gelijk hebben toen hij Dimitri vroeg of het wel zin heeft om die manier nog verder veel loopschoenen te verslijten?

de groetjes en slaap lekker

24-09-2008 om 00:00 geschreven door joost  

21-09-2008 om 10:17 geschreven door joost  

19-09-2008 om 08:37 geschreven door joost  

15-09-2008 om 10:10 geschreven door joost  

06-09-2008 om 21:31 geschreven door joost  

 (klik op de foto om naar het bijhorende webalbum te gaan) 
Het is eind augustus en de dagen worden merkelijk korter.  Heel veel mensen kijken naar die periode uit omdat deze gepaard gaat met het feestgedruis rond Waregem koerse.  Al evenzeer kijken tal van lopers en joggers uit naar dwars door Grijsloke, een echte klassieker, en een must voor al wie niet bevreesd is van hard labeur en klimwerk.  Dit is een koerske die langs geen kanten loopt, maar die mannen van jongens onderscheidt. 

Net zoals de voorbije 2 edities werd het bijzonder warm.  Ondanks een hele flauwe zomer moet het weer lukken...  net op grijsloke 28C of meer, tedju.  Maar goed, ik kan er redelijk tegen en t is idd voor iedereen gelijk.  Hoedanook zijn er weinig lopers -zowel voor de 7km als de 10mijl- die bij die omstandigheden niet zonder twijfel aan de start staan. 

Om 14u startte de 7km, en die bleek al snel een kolfje naar de hand van Dimitri Caby.  Dieter Van de walle drong aan in de eerste km s, maar het werd snel duidelijk dat Dimitri de sterkste was.  Voor de derde plaats werd het nog spannend tussen Steven Hocedez en Garry Vandewalle.  Ondanks enkele pogingen van Steven was het Garry die het brons opeiste.  Bij de vrouwen was het Els Verthez die naar de overwinning snelde met een hele snelle tijd, ver voor Marianne Verbauwhede en Ulrike Debie (mijn vrouwke), die voor de eerste keer in Grijsloke onder de 30minuten dook (een opsteker van formaat).    Verder hebben tijdens de 7km vooral Mayko en Wendy Viaene mij in positieve zin verbaasd.  Ze lijken mij ten huize van ... de goeie pilletjes te hebben gevonden.

Toen Ulrike aan het uitlopen was zat ik mijmerend langs de kant kiekjes te nemen, en probeerde neerzittend mijn beentjes nog wat ultieme rust te gunnen.  Doch was ik er me sterk van bewust dat ik die dag nog heel hard ging afzien.  Na de jogging van de Pinte vorige week had ik wel wat vertrouwen gewonnen, maar 16km op dit parcours is net eventjes iets anders dan een vlakke 10km bij 18C.  Tevens voelde ik toen al dat het beste ervan af was na een km of 7.  Bij een 10mijl ben je dan nog niet halfweg.  Alsof dat nog niet genoeg was ben ik de voorbije week ook nog geplaagd geweest doen een lichte spierverrekking.  Ondanks de nodige ice-packs en een veel beter gevoel voor de wedstrijd wist ik nog absoluut niet of ik de finish wel zou halen.  Ondanks het warme weer en de nog 16 af te leggen km vond ik het daarom wel verstandig om een goei 20 minuten op te warmen.   Aan de start was het geen nerveus gewrievel zoals heel vaak.  Je moet niet perse op de eerste rij starten noch bij de start direct het volle pond te geven.  Dit is een wedstrijd van het zuiverste soort, man-tegen-man, of eerder zelfs een vol uur worstelen met jezelf.
   

Om 15u30 –bam- waren we vertrokken.  Onmiddellijk was er een man of 20 (en 1 vrouw) voor mij weg terwijl ik stelling zocht in de buurt van Ludovic Vanlede (Ludo ndvh) en Dimitri Delombaerde (Dimi ndvh).  Ik had niet het gevoel dat ik snel was gestart, enerzijds omdat de start bergop was en ik nu nog zeker niet mijn pijnlijk spiertje wilde overbelasten.  Anderzijds wist ik ook wel dat ik in geen geval de conditie had van vorig jaar, en dat het zinloos was om hier mee te gaan met mannen zoals Pedro Dujardin.    Bij iets mindere conditie loert een zware opdoffer om het hoekje.

In dat eerste kleine toerke zat het wel snor.  Ik kon redelijk aanpikken zonder al te veel te forceren, terwijl er mij toch bijzonder veel volk er op attent maakte dat ik te snel was gestart.  Dit had er eigenlijk vooral mee te maken dat Dimi eigenlijk heel –of te- traag was gestart.  Ondertussen had ik geen last meer van eerder vermeld spierke, maar merkte wel dat ik bij het afdalen de anderen niet kon volgen.  Bergop voelde ik me wel behoorlijk sterk. 

Het was dan ook in een afdaling dat ik Ludo moest laten gaan, toeziend hoe hij het gat aan het dichten was naar de te snel gestartte Jonas Dewulf.  We waren toen nog geen 7km ver en ik stond er alleen voor.  Van toen af restten me enkel nog schade beperken en hopen snel de finish te bereiken, puf,  puf. Hoewel ik gewoontegetrouw niet achter mij kijk in wedstrijd, voelde ik de bui al hangen.  In het begin van de 2^de grote ronde (nog een 6-tal km te gaan) zag ik een drietal aankomen, aangevoerd door Dimi.  Eenmaal bij me gekomen was ik toch blij te zien dat die onmiddellijk kon versnellen en zich aldus kon losrukken van zijn achtervolgers richting 12^de plaats.  Toen de andere 2 zich van mij bergop niet direct konden ontdoen (ik liep eventjes zelf nog op kop) besefte ik dat iedereen dit zwaar werk vondt.  Eenmaal op het vlakke was het vooral Lucien Taelman die het tempo onderhield, terwijl hij met tempoversnellingen ons (mezelf en een zekere carlos timperman)  verder aan het afmatten was.  Op dat moment konden we ook nog Jonas Dewulf oprapen die nu toch kleur moest bekennen.  Bergaf (opnieuw) moest ik dan toch Lucien en Carlos laten gaan, maar wist me tevreden dat ik toen voor een 15^de stek liep.  Kwa tijd wist ik dat dit geen hoogdag zou worden, maar achteraf bleek dat dit de tol was van het warme weer en dat iedereen die zou moeten betalen.  Mijn eindtijd 1u3min40sec.    Dit was 4 minuten trager dan vorig jaar en amper 20 seconden sneller dan mijn editie van 2004 waar ik echt wel sterren heb gezien.

Het blijft me eigenlijk verbazen dat ik hier elk jaar terug kom.  Het is eigenlijk te zot om hier mee te doen, maar ik hoop dat dit me sterker maakt voor de volgende wedstrijden van dit slag.  Dit is echt karakterbouwend.  Moet je allemaal eens doen hoor, doen...  Bij deze is dit het einde van mijn persoonlijk belefenisje...  er mij volledig van bewust zijnde dat iedereen die hier heeft deelgenomen zo evenzeer zijn eigen verhaaltje kan neerpennen.  Verder nog een pluim naar Ludo en Lucien die hier echt een puike wedstrijd hebben neergezet.  Tot volgend jaar ????

31-08-2008 om 00:00 geschreven door joost  

Beste loopvrienden, (voor meer fotos klik op de foto)
na een moeilijke week had ik nu donderdag een begenadigde trainingsdag: de benen voelden fris, nergens nog last van.  Bovendien heb ik 100km afgewerkt deze week, en dan begint het uiteraard een beetje te veel te kriebelen.  

Mijn vrouw had reeds gepland om de 10km mee te lopen in de jogging van de pinte op vrijdagavond, dit om de puntjes op de i te zetten voor de 7km van grijsloke volgende week, terwijl ik opnieuw kinderoppas zou worden en voor de nodige kiekjes zou zorgen. 

Ik had er echter genoeg van.  Hoewel ik nog met het idee speelde dit plan uit te voeren en zaterdag in Doornik een 12km te gaan lopen met Delombaerde en co, heb ik toch maar besloten om van vrijdag een piekmoment te maken en vervolgens de zaterdag lekker lui te wezen.  Aldus heb ik nog snel mijn ma opgetrommeld om mee te gaan als vervang-oppas en fotograaf. 

Aldus geschiedde, en zaten wij bij rotweer om 18u in de wagen richting de Makro.  Na een poosje zoekwerk in de pinte vonden we de inschrijvingen en konden we poolshoogte nemen van de concurrentie en de door hun gekozen afstanden.  Er stonden immers een 3,3; 6,7; 10 en 13,4km wedstrijd op het programma.  Aldus voor elk wat wils, en met wat geluk kunnen de juiste beslissers hier dicht eindigen.  Hoewel ik al wat klinkende namen had horen vallen zou het me allemaal worst wezen en schreef ik mij in voor de 10km zoals gepland (niet overdrijven is de boodschap). Gelukkig was het ondertussen droog geworden, en kon men zelfs wat zonlicht aanschouwen.  Ideaal loopweertje.

Na een 20min opwarmen met Frederik Creupelandt en Garry Vandewalle gaven ze het startschot.  Onmiddellijk koos Frederik De Vuyst het hazepad, terwijl ik op de piste nog in 2^de stelling liep.  Het was duidelijk dat we Frederik niet moesten volgen daar hij voor de 3.3km had gekozen.  Pascal Meirlaen wees er ons allen terecht op dat hem volgen zelfmoord betekent.  Enfin, hoewel we niet veel tijd hadden om meer van mening te wisselen liepen we vrij snel in een groepje van een man of 10.  Dat betekende voor mij vooral scannen van borstnummers (de nrs die starten met een 4 waren 10 km lopers), en dat waren er niet veel meer.  Ik merkte vooral Frederic Creupelandt die in mijn zog volgde en iemand die ik niet kende maar mij direct een hele sterke indruk naliet (man met pet). 
Ik liep netjes op de 2 de rij, en liet me meedrijven met Pascal Meirlaen en Garry Vandewalle: beide snelle starters en mannen die voor de 6.7km hadden gekozen.  Bij hen blijven leek me de boodschap.  Vooraf had Frederic Creupelandt me reeds wegwijs gemaakt over de laatste km en verdere hindernissen op het parcours.  Niet voor niks plaatste Frederic een tussenversnelling toen we halfweg het parcours een minipadje opdraaiden (dit moest ik onthouden voor de volgende ronde).  Daarna was het vooral man-met-pet die overnam en gesticulerend duidelijk maakte dat we moesten ronddraaien.  Noch mezelf, noch anderen voelden zich hierdoor aangesproken.  Hoedanook was het volgens mij aangewezen om vooral in de laatste 500m helemaal vooraan te zitten daar dit een padje was waar je beter goed voor je uit kon kijken als je overeind wil blijven.  Dit vond ik tevens een uitstekend moment om es goed door te trekken, en het kaf van het koren te scheiden. 
Eenmaal na de eerste aankomstpassage (11min15sec)  waren het opnieuw Garry Vandewalle en Pascal Meirlaen die het voortouw namen.  Ik moest effe uitpuffen, maar zag dat we enkel nog met 3 overbleven.  Aldus moest ik nu aanklampen als ik afstand wilde nemen van de concurrenten van de 10km, die zich toch nog vlakbij bevonden.  Nog voor halfweg de 2^de ronde kreeg Pascal het iets lastiger en viel er een klein gaatje tss hem en Garry.  Voor mij was het echte te ver om nu met Garry mee te gaan, die zich nu tenslotte in zijn slotkilometers bevond.  Iets voor het einde van de 2^de ronde liet ik toch Pascal (die zich verzekerd had van zijn 2^de plaats) achter, vooral uit angst voor man-met-pet. 
Bij de 2^de aankomstpassage (22min 40) merkte ik wel wat verval bij mezelf, maar had geen idee waar mijn naaste achtervolger zich bevond. Aldus haalde ik het beste uit mezelf en hield mezelf voor dat ik de fietser die voor me uitreed moest inhalen.  Uiteindelijk finishte ik in 34min 15sec (nog mer verval), en met een geheel tevreden gevoel (doch ik kon de fietser niet bijbenen).

Enfin, een schitterende dag beleefd, kindjes tevreden en moe in bed, vrouwtje de 10km gewonnen, ikzelf ook (en zonder pijn).  Nu moet ik effe goed nadenken wanneer ik mijn volgende wedstrijd loop.

Ps; De Uitslag blijf ik schuldig (daar we er niet konden op wachten: de kindjes waren heel heel moe)

23-08-2008 om 17:14 geschreven door joost  

20-08-2008 om 11:18 geschreven door joost