AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
03-11-2008
kilometerkes - ulrike - cyclocross
Het weekend is weer gepasseerd, en velen zullen denken van, "de joost zal wel ergens een koerske gaan lopen zijn zekers". Wel, nie echt: hoewel het kriebelde om de jongerencross in Waregem mee te doen op zondag had ik woensdag tijdens intervaltraining (5x1000m) reeds gevoeld dat mijn heupje daar absoluut geen zin in had. Jaja, k weet het, t is altijd hetzelde liedje, maar toch heb ik geen zin om het lot te tarten. Hoedanook heb ik enkele dagjes doorgebeten en zodoende er toch een trainingsweekje opzitten van een goei 110km, zij het iets minder intensief als gehoopt. Indien alles goed verloopt -en we doen er alles aan-, dan zou ik op 11 november met een gerust geweten moeten kunnen starten op de 21km te Ploegsteert.
Met mijn vrouwtje is het wel wat minder gesteld. Ulrike had reeds een tijd last van het tractus iliotibialis frictie- syndroom of simpelweg "lopersknie". Na een cortisonespuit, 4 weken niet lopen is het euvel nog niet verdwenen. Na een 2de spuit en bijkomende frictie hoopt ze nu op snel wat beterschap om toch nog te kunnen deelnemen aan de nakende kerstcorridas. Ondertussen begrijp je waarom ik meer tijd heb om aan mijn kilometerkes te geraken. Uiteraard had ik het ook liever anders gewild.
Verder heb ik van het weekend gebruik gemaakt om nog eens een oer-cross te gaan volgen op de koppenberg in Oudenaarde (GVA trofee cyclo-cross). Het werd een memorabel crosseke waar de beste renners zich hebben kunnen tonen. Het is overduidelijk dat Nijs, Albert en Boom er bovenuit steken, maar van kort worden gevolgd door Wellens en Vantornout. Voor de andere renners wordt het duidelijk bijtrainen... of afwachten tot er weer een snelheidsparcours wordt voorgeschoteld. Voor meer fotos verwijs ik je graag door naar "master-of-cycling".
Vanmorgen vroeg uit de veren om me klaar te maken voor de 9.5km te Gaurain. Alhoewel, 6u was me toch wel iets te vroeg:onze inmiddels 2-jaar oude Matteo was nog niet helemaal aangepast aan het winteruur... ach, ik had er eigenlijk geen problemen mee.
Om 8u uiteindelijk mijn loopplunje ingeladen en vriend Kristof Benoit in Waregem gaan oppikken om terstond door te rijden naar de eindbestemming.Eenmaal ter plaatse had ik er eigenlijk reeds zin in.De temperatuur was nog fris maar eigenlijk ligt een ochtendloopje me best.Na wat speldeprikjes in de kleedkamers zijn Delombaerde, Vanlede, Carlos Timperman en mezelf ons wat gaan opwarmen op het parcours.Het was direct duidelijk dat de wind een belangrijke factor zou spelen in de wedstrijd. Hmm, ik vreesde een tactische koers, en daar had ik niet veel zin in.
De start, tja, de walen he, nadriemaal een mislukt startshot riep de organisator dan maar van vas y.Iedereen verbijsterd, maar goed, we waren vertrokken.Hoewel het direct tegen wind was liep ik enigszins tot mijn verrassing direct op kop.Om het de tegenstand niet makkelijk te maken deed ik er nog een slagske bij om ervoor te zorgen dat ik eigenlijk niemand uit de wind zette.Na een 700-tal meter sloot er een beperkt groepje aan, terwijl er direct enkelen (delombaerde, domina, van Tiegem) bereid waren om over te nemen tegen wind.Dit stond me wel aan, het kaf was van het koren gescheiden, en ik had het gevoel dat ik zelf wel eens een tactisch koerske zou kunnen lopen.Zo geschiedde, na km2 had ik steevast op de 3de positie stelling gekozen met Delombaerde en Vanlede in mijn wiel.Ik tolereerde met veel plezier Domina en Van Tiegem voor me uit... ik zat in een zetel...
Toegegeven, toen Dimi en Ludo het groepje los lieten rondom km 4 had ik efkes wel twijfels of ik dit ook niet beter zou doen, maar ik hield niet in en besloot zelfs om heel efkes mee te werken en mijn goeie wil te tonen (en vooral het gat met de achtervolgers verder uit te diepen).
Daarna was het steevast terug Van Tiegem die het niet nodig vond dat er iemand anders kopwerk leverde.Op de helling rondom km 7 deed ik een eerder weke poging om de 2 achter mij te laten.Alhoewel ze een gaatje van 10m toestonden konden ze dit even vlot toelopen als ik het had gemaakt.In de daarna volgende afdaling(km8) was het schoon liedje wel uit.Domina versnelde geleidelijk aan en ik kwam serieus in de problemen.Het gat was gemaakt (mijn zetel was vertrokken), en vanaf toen kon ik enkel nog toezien hoe de 2 anderen elkaar het leven zuur maakten.Uiteindelijk haalde die Van tiegem het in de sprint op de piste, wat meer dan verdiend was, terwijl ik ook meer dan tevreden mag zijn van mijn derde plaats. De voorbije 3 jaar heb ik er plaats 1,2 en 3 veroverd... de cirkel is wat mij betreft rond. Heupje beetje pijn, maar valt al bij al nog mee. Op naar ploegsteert nu ??? Een Franstalige en waarschijnlijk veel objectievere versie van het koersverhaal..... http://www.actu24.be/article/regions/tournaiath/sports/domina_domine_au_sprint/206393.aspx
1 RACING CLUB DE FRANCE SE 1 Vantyghem Laurent0:31:05
Indien iemand geinteresseerd is in kittens: een collega uit Wervik heeft 3 kleine poesjes van 8 weken die op zoek zijn naar een lieve pleegfamilie. Laat maar weten....
Voorbeschouwing weekend: Wel, zondag zak ik net als de voorbije 2 jaar terug af naar Gaurain-Ramecroix, een kleine waalse gemeenschap in de industriele rand van Doornik waar de "Cross de Masse" plaatsvindt.Vergis je niet, dit is geen cross -daar heb ik geen kaas van gegeten-, maar een licht heuvelende stratenloop met start en aankomst op piste. Wat gaat een mens daar eigenlijk zoeken? Wel, hoewel ik hoegenaamd weinig met die buurt van doen heb, kijk ik er toch behoorlijk naar uit.Dit heeft er alles mee te maken dat ik daar vorig jaar mijn 1ste wedstrijd in de ACRHO op mijn naam heb mogen schrijven en op die manier mijn steentje heb kunnen bijdragen voor Popuelles Dream Team (na heel veel eerdere pogingen, reeksje ereplaatsen en evenveel frustraties).Misschien blijft het wel bij die ene wedstrijd.Elk jaar blijft het deelnemersaantal in dit stratenloopcriterium toenemen, en hetzelfde kan worden gezegd van het niveau. merde alors Hoewel de conditie redelijk goed (laat die redelijk maar weg) is, zal ik mijn stunt van vorig jaar vrees ik niet kunnen herhalen.Daarvoor zal net iets meer nodig zijn, maar ik ben wel van plan mijn vel duur te verkopen. Eens schoon ereplaatske lijkt me wel leuk. De te verwachten tegenstand zal vermoedelijk komen van Pierre Denays, Antonino Domina, Stephane Daye, Dimitri Delombaerde, Cedric Cannoot, Francois Clais, Ludovic Vanlede, en ploeggenoot Eddy Rasschaert (buiten onverwachte verschijningen gerekend van Jose Istace, Franky Hernould, Pedro Dujardin, Nico Serroen, of enkele andere vlamingen die het noorden kwijt zijn). Enfin, we zullen er zekers niet alleen zijn...
Verder is het bang afwachten wat mijn heupje zal verdragen: Na de Kappaert heb ik behoorlijk wat last gehad en dees week terug overgeschakeld op "joggen". Normaal verwacht ik hiervan geen ernstige hinder tijdens de wedstrijd zondag (en zal ik zeker uitgerust zijn), maar ik vrees ernstig voor de dagen nadien...en voor mijn eindejaarskalender (met Ploegsteert op kop). We'll see, nie panikeren ...
(foto, met dank aan Dieter Van Lierde) Hoewel ik al enkele jaren de 12km in Zwevegem (wijk kappaert) meeneem in voorbereiding op de halve marathon in Kuurne vond de wedstrijd niet langer plaats in september (uitgeweken wegens de concurrentie van andere stratenlopen).Helaas bleek het deelnemersaantal echter niet spectaculair gegroeid (dit weekend is immers eveneens een druk weekend op de kalender met stratenlopen in flobecq, oostende, moeskroen en ieper en crossen in olsene, jabbeke en Brugge??????????)
Mij niet getreurd, zo hoopte ik hier opnieuw eens dicht te eindigen (vorig jaar 2de, jaar ervoor 3de). Ik wist dat Dimitri Caby (ndvh Dimi) en Luc Van Asbroek (ndvh Luc) van de partij gingen zijn (wedstrijd maakt deel uit van Mandel-Leie-Schelde criterium).En hoewel ik de laatste niet ken, wist ik eigenlijk reeds genoeg na het napluizen van enkele recente uitslagen. Desalniettemin had ik stillekes gerekend op een derde plaats: Dieter van Lierde (ndvh Dieter) zit nog niet in form, en Patrick soetaert had de avond ervoor serieus gezopen (hiervoor had ik de hulp van igance bekaert ingeschaked) .
De wedstrijd zelf is eigenlijk wel spek naar mijn bek.Waar 7 kleine rondes van 1.7km velen afschrikken betekent dit voor mij eigenlijk een gedroomd parcours.Bovendien is het vele bochtenwerk iets waar ik duim en vingers van aflik.Ik wilde dan ook sterk van start gaan en zo geschiedde.Onmiddellijk nam ik het voortouw om in het vele slingerwerk kort bij de start goed zicht te houden op het parcours.Pas na helfweg de eerste ronde is het bochtenwerk afgelopen, en toen besloot ik dat het welletjes was: tijd voor anderen om over te nemen.We waren nog met 4: Dimi, Luc, Dieter van Lierde en mezelf.Na wat slopingswerk van Caby op de helling (vals plat) vlak voor het einde van de eerste ronde moest Dieter passen, waarna ik het tempo van de andere 2 heb kunnen volgen tot bijna eind (nou ja 3/4de) 2de ronde. Kort daarna werd ik voorbijgesneld door de Marokkaan El hachimi, een man die vlot 1u04 neerzet op een halve marathon.Blijkbaar had die een heeeel rustig startje gekozen om later het wedstrijdje vlot naar zijn hand te zetten.Eenmaal alleen, ben ik opnieuw voluit blijven gaan.Enerzijds als voorbereiding op verdere wedstrijden, anderzijds omdat ik Luc niet kende, en je nooit weet of die een zwak moment zou beleven of zelfs kraken.Achteraf bleek dat echter helemaal niet. Hoewel ik mijn achterstand op Luc traag maar gestaag zag groeien, ben ik toch wel enkele rondes boven mijn toeren gegaan.In de 5de ronde resulteerde dit in steken (de milte), waardoor ik efkes (heel kort) moest wandelen.Daarna heb ik een relatief lange periode (naar mijn gevoel heeeel lang) trager blijven lopen om in de laatste ronde de draad herop te pakken en gelukkig terug voluit te kunnen doorgaan.Ik klokte af in 42min03, zo n 20 seconden trager dan vorig jaar.Wetende welke rotronde ik heb moeten afleggen in ronde 6, kan ik niet anders dan tevreden zijn met mijn form.
Volgende week gaan we naar Gaurain, daarna Ploegsteert op 11 november... zo is het in elk geval gepland... puf, puf
In de voorbije jaren stond ik dit weekend telkens in het naburig dorp Tiegem om daar de kermisjogging van 9km te betwisten uit het Mandel-Leie-Schelde criterium.Daar ik in dat criterium geen klassement verdedig koos ik nu liever voor een iets langere afstand, de 14.6km in Geluwe.
Enfin, het was een schitterend weertje:20°C, stralende zon en een licht windje (net genoeg om de wedstrijd een ietsje harder te maken).De sfeer was gemoedelijk, geen grote drukte, maar toch kan die wedstrijd jaarlijks een 300-tal lopers aantrekken.Een kermiswedstrijdje van formaat dus, die jaarlijks toch ook een paar toppers weet aan te trekken.Ook de afroeper is iemand die er van t begin tot het eind de sfeer weet in te houden. respect voor de organisatie
Na een lichte opwarming met Ludovic Vanlede (ndvh Ludo) trokken we richting start om snel enkele versnellingske te doen alvorens de organisatie de wedstrijd van start floot.Hoewel vooral Didier Verstraete zijn start niet had gemist, merk ik dat ik steeds beter de start weet te verteren.Ik volgde onmiddellijk in zijn spoor samen Tom Vermeersch en Jochen Neyrinck (tja en het ganse pak eigenlijk in onze buurt). Eenmaal we de hoofdweg naar de kerk waren afgeslagen was het Dieter Van De Walle die er gelijk een losgeslagen gek vandoor ging (zo was in elk geval mijn gevoel, hoewel later bleek dat die eigenlijk zichzelf helemaal niet had overschat).Frederik Colpaert was de enige die echt kon reageren en dan ook snel het gat toeliep (niet echt verrassend).Inmiddels waren Tom, Jochen, mezelf en Didier Verstraete lichtjes afgescheiden van de rest, terwijl we na een2tal km bijna terug konden aansluiten vooraan... bijna...
Beseffende dat ik bij schoon volk zat deed ik geen kopwerk en liet me meedrijven (hmm, zo makkelijk was het niet) in 4de positie (van ons 4-tal).Toen Tom een klein gaatje liet na 3km op verstraete en neyrinck besloot ik om te blijven zitten (Vermeersch heeft mij al genoeg in de luren gelegd in t verleden).De eerste ronde kwamen we door in 11min20sec (hmmm, eigenlijk veel te snel). In de 2de ronde besloot ik toch hier en daar wel wat samen te werken met Tom, hoewel we toch niet konden verhinderen dat de verbluffend sterke Dominique Verbeke kon terugkeren.Sterker nog, eenmaal bij ons was het Dominique die voortdurend het voortouw nam.De 2de ronde kwamen we door in 24min05sec (dat leek er al meer op). In de derde ronde moest Vermeersch lossen terwijl we toch echt geen versnellingen plaatsten (36min30). In de laatste ronde kwam Vermeersch uiteindelijk terug in de laatste km (had hij komedie gespeeld?) om onmiddellijk aan te vallen en zowel Dominique als mezelf achter te laten.Ik deed er alles aan om terug te komen, maar moest 4 seconden prijs geven.Mijn excuses hierbij aan Dominique die zeker de sterkte was van ons 3, maar goed, kadoo tjes kan ik echt niet uitdelen.
Ludo liep een klein minuutje na me binnen op een verdienstelijke 9de stek, waarna we er nog een paar Leffe s zijn op gaan drinken (samen met Paul Verkindere).
Wat er ook van zij, ik had vandaag een hele sterke dag.Plopperdeplopperdeplop, zo mogen er nog wel een paar wedstrijdjes komen.
Hallo, hallo, Dit weekend heb ik met veel respect gemijmerd over al diegenen die het helse weer in Kuurne hebben getrotseerd, de moed hadden 20km te gaan ploeteren in het bos van Beloeil, en de helden die de marathon van Brussel op hun agenda hadden staan. Ondanks dit memorabel weertje ben ik ook enkele malen naar buiten gekomen om mijn beentjes wat los te gooien. En naar t schijnt is regenwater heel goed om mijn haar wat terug te laten schieten. Enfin, vrijdag nog goed voor 20km, zaterdag goed voor een 18km tempoloopje, en zondag afgebouwd met 16km om de week af te ronden en de teller te laten eindigen op 130km. We zullen op termijn wel zien wat dit heeft opgeleverd, hopelijk geen blessure. Voor de rest vooral veel te veel gegeten: familiefeestje en wat vrienden op bezoek (en als ik veel train heb ik verbazend veel honger). Volgende week doen we het behoorlijk rustig aan en zien we wel waar het weekend ons brengt: Geluwe of Tiegem???
Ok, dees week gaan we nog ne keer proberen wat kilometerkes af te malen. Hoewel de benen tegenpruttelden (het 2 dagen na de wedstrijd fenomeen) heb ik gisteren toch een duurloopke van 1u53 (26km) afgewerkt bij een nog steeds uitstekend lenteweertje. Gelukkig werd ik voldoende afgeleid door de aanwezigheid van Lieven Demeestere (lekker keuvelen over het WK wielrennen) en Delombaerde die op sappige wijze zijn meest recente avontuur uit de walen kon opdiepen . Eenmaal goed op dreef kwamen Ignace en Bart Verkaemer (niet te spreken over Tom Boonen overigens) ons vergezellen om ons drietal in alle stilte een goed half uurke op sleeptouw te nemen . Doch hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om enkele pittige anekdotes (doch feiten, teruggaande tot 1998) van onder het stof te halen.
Vandaag was het echter andere koek. Niets vermoedend naar het Beukenhof getrokken om dan zonder opwarming op straat meegesleurd te worden voor een toerke richting Ijvegem. Na 12km overijverig sleurwerk van Ignace en Dimi bij helse weersomstandigheden was ik meer dan opgelucht terug in het Beukenhof te zijn beland.
Enfin, om mezelf wat te straffen ga ik morgen dan maar wat intervallekes gaan doen (10 x 400).
Hallo, hallo, (klik op de foto voor meer fotos) Op Zaterdag 27 september zijn we met de ganse familie afgedwarreld naar de zandberg in Harelbeke. Wegens blessure van Ulrike is het jandorie nu haar beurt om haar rol als kinderoppas en fotograaf terug op te nemen. Alhoewel hier reeds jarenlang de afsluiter van het Harelbeeks joggingcriterium plaatsvindt, is het reeds van 2003 geleden dat ik hier nog eens present tekende.Toen was John Vanneste hier heer en meester, terwijl ik destijds 6de werd.Daarna liet ik dit steevast aan mij voorbijgaan daar dit pal tussen Meulebeke en Kuurne in lag.Nu ik Kuurne aan mij laat voorbij gaan, vond ik de tijd meer dan rijp om hier nog eens op verkenning te komen.
Sedert vorig jaar kon er tevens ook worden deelgenomen aan een ploegenklassement, waarin per TEAM van 5 lopers kon worden ingetekend. Toen ik me ging inschrijven waren er al snel enkele collegas van de gavertrimmers / vacbl die me vroegen om hun te vervoegen in een poging een snel ploegske te vormen en aldus een poging te doen om Running Team Lauwe van de eerste plaats af te houden. Uiteraard was ik bereid om de streekbelangen te dienen, terwijl dit tevens een extra motivatie was om hier goed voor de dag te komen. .
Hoewel ik nog steeds verveeld wordt door een hardnekkig spierverrekkingske (niet voor niets noemde ons ploegske "de kreupele trimmers"), had ik er na 20minuutjes opwarmen eigenlijk wel zin in: 21°C, windstil, prachtig loopweertje.Missie: zo dicht mogelijk eindigen.
Waarschijnlijk om de Harelbeekse tradities in ere te houden was de start met een 10-tal minuutjes vertraagd, maar goed, om 17u10 waren we goed en wel gestart.Naar gewoonte stonden ook de juniores weer op de eerste startrij omdat die slechts 1 ronde hoeven af te werken.Van sommigen is dit terecht, terwijl enkele anderen er eigenlijk beter zouden aan doen om -in belang van eigen veiligheid- een rijtje naar achter te schuiven.Hoedanook waren het Olivier Vanhoutteghem (het speerpunt van RTL) en Hans Detavernier die het tempo bepaalden in het begin van de eerste ronde, met nog enkele juniores voor hen uit. Ik had het best moeilijk om het goeie ritme te vinden. Reeds na een half kilometerke begon Olivier nog es te versnellen, waarna ik besloot mijn eigen tempo te kiezen. Ook Hans moest kleur bekennen en liet de 2de plaats aan mij over. Tijdens de eerste ronde was het dan voornamelijk juniores oprapen, hoewel er toch wel een 2-tal de eerste ronde sneller dan mezelf hadden afgewerkt, chapeau voor die jonge gasten. De hele wedstrijd ben ik voluit blijven achtervolgen (5 rondes van 2.15km) maar kon niet meer doen dan Olivier in het zicht te houden, terwijl die laatste er zich waarschijnlijk toe beperkte de wedstrijd te controleren, gggrrrr.Uiteindelijk heb ik best een goeie wedstrijd gelopen en hebben we wel degelijk het ploegenklassement gewonnen (team in rood aangeduid).De gigantische beker ligt naar verluid te pronken in het clublokaal van atletiekclub Beveren-leie.
Voor alle dames, Ulrike is vandaag naar de dokter geweest wegens aanhoudend pijntje aan de kuit. Na echo bleek er idd een ontsteking aan de ligamentjes, wat chronisch kan worden indien ze er niet effe mee ophoudt. Na een prikje van Dr Termote ... en 3 weken volledige rust... zou het moeten goedkomen. Dit betekent dat ze nu wel haar ambities voor de halve in Kuurne, en bergloop te Tiegem een jaartje in de kast mag bergen.
Tegen alle gewoonte in heb ik deze week niet excessief veel kms gepland (ca. 85) -gn marathon op de kalender -Kuurne zie ik voorlopig ook al niet direct zitten... Daartegenover staat dan wel dat ik vandaag terug een 1ste keer mijn traditionele 5x1000tjes heb afgewerkt op de joggingspiste in Waregem. Alhoewel ik er gelijk altijd serieus tegenop zag, kwam er nog es bij dat ze een vers en schoon laagske schors en grave' hadden bijgesmeten zonder dit aan te dammen. Enfin, iedereen die daar wel eens passeert weet dat dit overeenkomt gelijk lopen op een patattenveld. Gelukkig stond ik er wel niet alleen voor en had ik Delombaerde aan mijn zij, althans zo was de bedoeling. Na 3 reekskes kreeg hij het echter reeds op de heupen en stond ik er toch plots alleen voor. Hoedanook, bij de eerste 3 series had hij het tempo reeds gezet (3min18sec), waarna ik ook de laatste 2 op karakter aan dit tempootje heb afgewerkt. Missie volbracht.
Ps. Zou Ignace Bekaert dan toch gelijk hebben toen hij Dimitri vroeg of het wel zin heeft om die manier nog verder veel loopschoenen te verslijten?
Gisterennamiddag vond zich de Vision run plaats in Roeselare, een organisatie van de gelijknamige fitness-club. Alhoewel het reeds 4 jaar geleden is toen ik daar nog eens van start ben gegaan, was dit een wedstrijd die perfect in mijn rijkelijk gevuldde weekendschema lag. Met enige spijt moest in het hart moest ik de dynamicarun langszij laten liggen, terwijl het moet gezegd dat de organisatie van de vision run mij absoluut heeft kunnen bekoren. Hoewel in 2004 nog een 3.6-7.2 en 14.4km op het programma stond was er nu een 5 en 10km geprogrammeerd. Koffiedik kijken dus wat dit aan het parcours zou hebben teweeggebracht.
De wedstrijd zelf dan maar. Bij een 18C en scherp herfstzonnetje stonden zowel mijn vrouw als mezelf aan de start van de 10km, samen met een 50-tal andere deelnemers. Het relatief lage deelnemersaantal heeft alles te maken met de concurrentie van andere wedstrijden dit weekend, met de ekiden in brussel op kop waar de belgische top present tekent, gevolg door St Kruis te Brugge en dynamicarun te meulebeke (om de voornaamste te noemen). Hoedanook stonden er met Elie Hoet en Didier Verstraete toch wel 2 heel sterke mannen aan de start. Van voor we vertrokken waren wist ik reeds waar de wedstrijd voor mij zou op neerkomen: zolang mogelijk aanklampen bij die 2 mannen in de aanloopstrook tegen wind (en er was er veel), om daarna mijn eigen ritme te zoeken en te zien waar ik uitkom. Uiteindelijk heb ik het 2km uitgezongen (1ste km aan 3m10, 2de km aan 3m20) om aan km 3 bijgebeend te worden door een atleet van FLAC (Kristof Dewilde - die zich hier naar verluid kwam voorbereiden voor een marathonneke volgende week), die me dan ook snel zijn rug heeft toegekeerd. Bij km 2 moest ook Elie Hoet de meerdere erkennen in verstraete die er eigenlijk een 1-man show heeft vangemaakt. Ondanks het feit dat de 4de plaats reeds vastlag vanaf km3 heb ik toch nog het volle pond gegeven om vooral te kijken wat ik waard ben tegen de klok: 34m10sec. Ach, dit is ongeveer hetzelfde als 4 weken terug in de Pinte. Al bij al ben ik best tevreden, en moet ik erkennen dat dit ongeveer mijn niveau is. Maja, wegens enkele memorabele conditiepiekjes van vorig jaar ben ik niet zo snel meer tevreden, die wil ik nog wel eens herbeleven. Enfin , we zien wel. Hoedanook, belangrijker was wel dat Ulrike eerste is geworden zonder noemenswaardige concurrentie. Opnieuw een bekertje erbij... Verder is Ignace Bekaert 6de geeindigd en Wouter Dekoninck 10de, terwijl zijn vrouwtje Tanja heel verdienstelijk heeft gelopen op de 5km. Later volgt nog wel een fotootje van Ulrike op het podium...
Na een weekje rustig trainen om van de zware benen van Grijsloke af te raken (nu toch al een heel tijdje terug maar toch nog niet vergeten), had ik de week erop behoorlijk wat km's gemaakt (~100) en besloten om de wedstrijd in Vichte als training mee te nemen, ipv voluit te gaan en toch op t laatste geklopt te moeten worden door Delombaerde (hij zou er te veel deugd van hebben gehad).
Hoedanook betekenden die extra km's opnieuw een weekje van loden benen. De week daarop heb ik het dan maar iets "rustiger" gedaan (~90km), maar dan wel aangespekt met een reeks versnellingskes van 7x400m in 1'20''. Hoewel dit zeker niet snel is voor die afstand was ik aldus op een late vrijdagnamiddag voor de eerste maal dit jaar officieel met intervallekes begonnen (een mijlpaal zowaar).
Daar dit onmiddellijk werd gevolgd door een weekendje met vrienden, (waar voornamelijk de nadruk lag op het versterken van de innerlijke mens en er van trainen niet veel in huis kwam), had ik deze week een niet onverwacht lekker gevoel in de benen. Dinsdag heb ik er aldus zowaar nog eens een lap opgegeven en 5*800m ge-intervald aan 2'40''. Woensdag was ik echter wel "dood"ziek en bestond mijn dag eruit om elke drie kwartier te pendelen tussen bed en pot. Gisterenavond dan toch maar op karakter een stevig tempoloopje van 30 toerkes (een ignace'ke) gedaan in t beukenhof. Hoedanook, als ik dit doortrek dan doe ik volgende week reeds een 5-tal 1000'tjes aan 3'20''. Maar dan mag ik wel geen al te zware benen hebben van een gepland wedstrijdje op zaterdag.
ps, straffe kost wat Olympier Frederik Van Den Heede heeft klaargespeeld in Peking: 2u37 op een marathon in hete omstandigheden terwijl zijn huidige besttijd op 2u47 stond. Man,man, wat is die in bloedvorm. Hopelijk kan hij me wat raad geven na zijn thuiskomst.
hallo, hallo, Denk nu maar niet als je deze titel leest dat ik hier net als vorig jaar stiekem van start ben gegaan. Neen hoor, dit jaar waren we toevallig op hoevetoerisme in Disksmuide, terwijl de IFF marathon Ieper-Nieuwpoort na 18km voorbijkomt aan de Ijzertoren. Deze buitenkans kon ik uiteraard niet laten voorbijgaan om hier deze moedige heren/dames wat moed toe te werpen tijdens hun heldentocht van 42km, om daarna menig toerist te gaan vergezellen in de ijzertoren op monumentendag. Na 18km liep een ijzersterke Filip Vanwynsberghe op kop, met Eddy Bossier, Nico Serroen, Kris Cauwels en Papatinaktas in zijn zog. Daarnaast hebben we een hele frisse Hans Detavernier zien passeren, terwijl er tijdens die passage al reeds evenveel halfgesneuvelden leken voorbij te komen. Hoewel ik reikhalzend uitkijk naar het verschijnen van de einduitslag heb ik wel reeds begrepen dat Nico Serroen de wedstrijd heeft gewonnen in 2u30en een handvol seconden. Proficiat aan hem uiteraard. Ik moet tevens toegeven dat het toch wel kriebelt om die mannen te zien passeren bij deze optimale weersomstandigheden. Wie weet volgend jaar terug... maar dan toch niet als toeschouwer.
(voor meer fotos, klik de foto) Voor het eerst sedert heel lange tijd vond er een stratenloop in Vichte plaats (naar het schijnt waren er vroeger reeds enkele stratenlopen). Deze 5 en 10km in eigen gemeente stonden geprogammeerd in en rondom de wijk schalienhof, omwille van de gelijknamige feesten. Mijn recente wedstrijden in de Pinte (opwarmertje), maar vooral Grijsloke hadden echter reeds zijn tol geeist, en aldus kon ik het mezelf niet aandoen om opnieuw met een lichte spierverrekking hier vollen bak te geven. Er staan immers nog wedstrijden op de kalender, en ik wil vooral graag naar het einde van het jaar toe goeie tijden lopen (aldus ligt de nadruk nu vooral op training). Na een goeie prestatie vorige week in grijsloke op de 7km, zag mijn vrouwtje het echter wel goed zitten, en koos ervoor hier toch nog eens voluit te gaan in een poging om een goeie tijd te zetten op een 10km. Ik besloot aldus Ulrike uit de wind te zetten, haar aan te moedigen en te vergezellen tijdens deze moedige uitdaging. Een wedstrijd in eigen gemeente konden we immers niet zomaar laten voorbij gaan, en aldus wilden we graag deze nieuwe organisatie een hart onder de riem steken met onze deelname. Ondanks de weinige reclame stonden toch een 80-tal lopers aan de start, en niet van de minste. Bij de 10km haalde Dimitri Delombaerde uit met een flinke overwinning, gevolgd door Carlo Verleyen (man met indrukwekkende tijden en palmares) en Bjorn Desmet (die vaker en vaker een podiumplaats weet te versieren). Bij de Dames won Mia Frere voor mijn vrouwtje en Nancy Hoste (die aldus de beukenhofjoggers terug op de kaart heeft gezet). Op de 5km was het Johan Santens die met de bloemen is gaan lopen. ps, ulrike s tijd was 41min54sec, en aldus exact 14.01km/u, zoals gepland (voor hen die dit mochten uitrekenen, de wedstrijd was net iets korter dan 10km, vandaar).
(klik op de foto om naar het bijhorende webalbum te gaan) Het is eind augustus en de dagen worden merkelijk korter.Heel veel mensen kijken naar die periode uit omdat deze gepaard gaat met het feestgedruis rond Waregem koerse.Al evenzeer kijken tal van lopers en joggers uit naar dwars door Grijsloke, een echte klassieker, en een must voor al wie niet bevreesd is van hard labeur en klimwerk.Dit is een koerske die langs geen kanten loopt, maar die mannen van jongens onderscheidt.
Net zoals de voorbije 2 edities werd het bijzonder warm.Ondanks een hele flauwe zomer moet het weer lukken...net op grijsloke 28C of meer, tedju.Maar goed, ik kan er redelijk tegen en t is idd voor iedereen gelijk.Hoedanook zijn er weinig lopers -zowel voor de 7km als de 10mijl- die bij die omstandigheden niet zonder twijfel aan de start staan.
Om 14u startte de 7km, en die bleek al snel een kolfje naar de hand van Dimitri Caby.Dieter Van de walle drong aan in de eerste km s, maar het werd snel duidelijk dat Dimitri de sterkste was.Voor de derde plaats werd het nog spannend tussen Steven Hocedez en Garry Vandewalle.Ondanks enkele pogingen van Steven was het Garry die het brons opeiste.Bij de vrouwen was het Els Verthez die naar de overwinning snelde met een hele snelle tijd, ver voor Marianne Verbauwhede en Ulrike Debie (mijn vrouwke), die voor de eerste keer in Grijsloke onder de 30minuten dook (een opsteker van formaat). Verder hebben tijdens de 7km vooral Mayko en Wendy Viaene mij in positieve zin verbaasd. Ze lijken mij ten huize van ... de goeie pilletjes te hebben gevonden.
Toen Ulrike aan het uitlopen was zat ik mijmerend langs de kant kiekjes te nemen, en probeerde neerzittend mijn beentjes nog wat ultieme rust te gunnen.Doch was ik er me sterk van bewust dat ik die dag nog heel hard ging afzien.Na de jogging van de Pinte vorige week had ik wel wat vertrouwen gewonnen, maar 16km op dit parcours is net eventjes iets anders dan een vlakke 10km bij 18C.Tevens voelde ik toen al dat het beste ervan af was na een km of 7.Bij een 10mijl ben je dan nog niet halfweg.Alsof dat nog niet genoeg was ben ik de voorbije week ook nog geplaagd geweest doen een lichte spierverrekking.Ondanks de nodige ice-packs en een veel beter gevoel voor de wedstrijd wist ik nog absoluut niet of ik de finish wel zou halen. Ondanks het warme weer en de nog 16 af te leggen km vond ik het daarom wel verstandig om een goei 20 minuten op te warmen.Aan de start was het geen nerveus gewrievel zoals heel vaak. Je moet niet perse op de eerste rij starten noch bij de start direct het volle pond te geven. Dit is een wedstrijd van het zuiverste soort, man-tegen-man, of eerder zelfs een vol uur worstelen met jezelf.
Om 15u30 bam- waren we vertrokken.Onmiddellijk was er een man of 20 (en 1 vrouw) voor mij weg terwijl ik stelling zocht in de buurt van Ludovic Vanlede (Ludo ndvh) en Dimitri Delombaerde (Dimi ndvh).Ik had niet het gevoel dat ik snel was gestart, enerzijds omdat de start bergop was en ik nu nog zeker niet mijn pijnlijk spiertje wilde overbelasten.Anderzijds wist ik ook wel dat ik in geen geval de conditie had van vorig jaar, en dat het zinloos was om hier mee te gaan met mannen zoals Pedro Dujardin. Bij iets mindere conditie loert een zware opdoffer om het hoekje.
In dat eerste kleine toerke zat het wel snor.Ik kon redelijk aanpikken zonder al te veel te forceren, terwijl er mij toch bijzonder veel volk er op attent maakte dat ik te snel was gestart.Dit had er eigenlijk vooral mee te maken dat Dimi eigenlijk heel of te- traag was gestart.Ondertussen had ik geen last meer van eerder vermeld spierke, maar merkte wel dat ik bij het afdalen de anderen niet kon volgen.Bergop voelde ik me wel behoorlijk sterk.
Het was dan ook in een afdaling dat ik Ludo moest laten gaan, toeziend hoe hij het gat aan het dichten was naar de te snel gestartte Jonas Dewulf.We waren toen nog geen 7km ver en ik stond er alleen voor.Van toen af restten me enkel nog schade beperken en hopen snel de finish te bereiken, puf,puf. Hoewel ik gewoontegetrouw niet achter mij kijk in wedstrijd, voelde ik de bui al hangen.In het begin van de 2de grote ronde (nog een 6-tal km te gaan) zag ik een drietal aankomen, aangevoerd door Dimi.Eenmaal bij me gekomen was ik toch blij te zien dat die onmiddellijk kon versnellen en zich aldus kon losrukken van zijn achtervolgers richting 12de plaats.Toen de andere 2 zich van mij bergop niet direct konden ontdoen (ik liep eventjes zelf nog op kop) besefte ik dat iedereen dit zwaar werk vondt.Eenmaal op het vlakke was het vooral Lucien Taelman die het tempo onderhield, terwijl hij met tempoversnellingen ons (mezelf en een zekere carlos timperman)verder aan het afmatten was.Op dat moment konden we ook nog Jonas Dewulf oprapen die nu toch kleur moest bekennen. Bergaf (opnieuw) moest ik dan toch Lucien en Carlos laten gaan, maar wist me tevreden dat ik toen voor een 15de stek liep. Kwa tijd wist ik dat dit geen hoogdag zou worden, maar achteraf bleek dat dit de tol was van het warme weer en dat iedereen die zou moeten betalen. Mijn eindtijd 1u3min40sec. Dit was 4 minuten trager dan vorig jaar en amper 20 seconden sneller dan mijn editie van 2004 waar ik echt wel sterren heb gezien.
Het blijft me eigenlijk verbazen dat ik hier elk jaar terug kom. Het is eigenlijk te zot om hier mee te doen, maar ik hoop dat dit me sterker maakt voor de volgende wedstrijden van dit slag.Dit is echt karakterbouwend.Moet je allemaal eens doen hoor, doen...Bij deze is dit het einde van mijn persoonlijk belefenisje...er mij volledig van bewust zijnde dat iedereen die hier heeft deelgenomen zo evenzeer zijn eigen verhaaltje kan neerpennen. Verder nog een pluim naar Ludo en Lucien die hier echt een puike wedstrijd hebben neergezet. Tot volgend jaar ????
Beste loopvrienden, (voor meer fotos klik op de foto) na een moeilijke week had ik nu donderdag een begenadigde trainingsdag: de benen voelden fris, nergens nog last van. Bovendien heb ik 100km afgewerkt deze week, en dan begint het uiteraard een beetje te veel te kriebelen.
Mijn vrouw had reeds gepland om de 10km mee te lopen in de jogging van de pinte op vrijdagavond, dit om de puntjes op de i te zetten voor de 7km van grijsloke volgende week, terwijl ik opnieuw kinderoppas zou worden en voor de nodige kiekjes zou zorgen.
Ik had er echter genoeg van.Hoewel ik nog met het idee speelde dit plan uit te voeren en zaterdag in Doornik een 12km te gaan lopen met Delombaerde en co, heb ik toch maar besloten om van vrijdag een piekmoment te maken en vervolgens de zaterdag lekker lui te wezen. Aldus heb ik nog snel mijn ma opgetrommeld om mee te gaan als vervang-oppas en fotograaf.
Aldus geschiedde, en zaten wij bij rotweer om 18u in de wagen richting de Makro.Na een poosje zoekwerk in de pinte vonden we de inschrijvingen en konden we poolshoogte nemen van de concurrentie en de door hun gekozen afstanden.Er stonden immers een 3,3; 6,7; 10 en 13,4km wedstrijd op het programma.Aldus voor elk wat wils, en met wat geluk kunnen de juiste beslissers hier dicht eindigen.Hoewel ik al wat klinkende namen had horen vallen zou het me allemaal worst wezen en schreef ik mij in voor de 10km zoals gepland (niet overdrijven is de boodschap). Gelukkig was het ondertussen droog geworden, en kon men zelfs wat zonlicht aanschouwen. Ideaal loopweertje.
Na een 20min opwarmen met Frederik Creupelandt en Garry Vandewalle gaven ze het startschot. Onmiddellijk koos Frederik De Vuyst het hazepad, terwijl ik op de piste nog in 2de stelling liep. Het was duidelijk dat we Frederik niet moesten volgen daar hij voor de 3.3km had gekozen. Pascal Meirlaen wees er ons allen terecht op dat hem volgen zelfmoord betekent.Enfin, hoewel we niet veel tijd hadden om meer van mening te wisselen liepen we vrij snel in een groepje van een man of 10. Dat betekende voor mij vooral scannen van borstnummers (de nrs die starten met een 4 waren 10 km lopers), en dat waren er niet veel meer. Ik merkte vooral Frederic Creupelandt die in mijn zog volgde en iemand die ik niet kende maar mij direct een hele sterke indruk naliet (man met pet). Ik liep netjes op de 2 de rij, en liet me meedrijven met Pascal Meirlaen en Garry Vandewalle: beide snelle starters en mannen die voor de 6.7km hadden gekozen.Bij hen blijven leek me de boodschap.Vooraf had Frederic Creupelandt me reeds wegwijs gemaakt over de laatste km en verdere hindernissen op het parcours. Niet voor niks plaatste Frederic een tussenversnelling toen we halfweg het parcours een minipadje opdraaiden (dit moest ik onthouden voor de volgende ronde). Daarna was het vooral man-met-pet die overnam en gesticulerend duidelijk maakte dat we moesten ronddraaien. Noch mezelf, noch anderen voelden zich hierdoor aangesproken.Hoedanook was het volgens mij aangewezen om vooral in de laatste 500m helemaal vooraan te zitten daar dit een padje was waar je beter goed voor je uit kon kijken als je overeind wil blijven.Dit vond ik tevens een uitstekend moment om es goed door te trekken, en het kaf van het koren te scheiden. Eenmaal na de eerste aankomstpassage (11min15sec) waren het opnieuw Garry Vandewalle en Pascal Meirlaen die het voortouw namen.Ik moest effe uitpuffen, maar zag dat we enkel nog met 3 overbleven. Aldus moest ik nu aanklampen als ik afstand wilde nemen van de concurrenten van de 10km, die zich toch nog vlakbij bevonden. Nog voor halfweg de 2de ronde kreeg Pascal het iets lastiger en viel er een klein gaatje tss hem en Garry. Voor mij was het echte te ver om nu met Garry mee te gaan, die zich nu tenslotte in zijn slotkilometers bevond. Iets voor het einde van de 2de ronde liet ik toch Pascal (die zich verzekerd had van zijn 2de plaats) achter, vooral uit angst voor man-met-pet. Bij de 2de aankomstpassage (22min 40) merkte ik wel wat verval bij mezelf, maar had geen idee waar mijn naaste achtervolger zich bevond. Aldus haalde ik het beste uit mezelf en hield mezelf voor dat ik de fietser die voor me uitreed moest inhalen. Uiteindelijk finishte ik in 34min 15sec (nog mer verval), en met een geheel tevreden gevoel (doch ik kon de fietser niet bijbenen).
Enfin, een schitterende dag beleefd, kindjes tevreden en moe in bed, vrouwtje de 10km gewonnen, ikzelf ook (en zonder pijn). Nu moet ik effe goed nadenken wanneer ik mijn volgende wedstrijd loop.
Ps; De Uitslag blijf ik schuldig (daar we er niet konden op wachten: de kindjes waren heel heel moe)
1 van de belangrijkste wetten uit de fysica is die van actie en reactie. Niet verwonderlijk heb ik het dan ook na mijn trainingske van dinsdag richting heestert mogen bekopen op woens- en donderdag. Hoewel ik me had voorgenomen een eerste wedstrijd te lopen in de mieregoedjogging van de Pinte, heb ik die droom snel mogen opbergen. Op zich is dit geen grote ramp. Hoewel ik spijtig genoeg nog steeds niet het volle pond kan geven op training kan ik wel vlot terug mijn kilometerkes doen (80+ per week), en lijkt mijn basisconditie redelijk op pijl. Als mijn come-back er ooit komt, dan heb ik er vertrouwen in dat die normaal gezien niet zal gepaard gaan met een echte afgang. Hoedanook lijkt me een deelname aan Grijsloke nu erg onwaarschijnlijk.
Na een eerder pittig trainingske op maandag, heb ik het vandaag nog eens aangedurfd om met Delombaerde en Bekaert het fameuze toerke te gaan lopen naar Heestert (goeie 16km op een vrij heuvelachtig parcours). Na een ganse dag doodsangsten te hebben uitgestaan heb ik om kwart voor 5 alle moed samengeraapt en aldus mijn loopgympies aangetrokken (forfait geven zou zeker in slechte aarde zijn vallen). Om vijf voor 5 stond ik in het Beukenhof waar Ignace mij reeds grijnzend opwachtte. Spoedig bleken ook Dimi en Bjorn Desmet van de partij. Hoewel dit zowiezo een pittig trainingske ging worden, wist ik dat de aanwezigheid van Bjorn dat enkel maar extra zou kruiden. Bjorn loopt normaalgezien een 10km vlot aan 16km/u, maar sedert enkele weken doet hij dat even vlotjes aan17km/u. Aldus vermoedde ik dat hij zijn aanwezigheid zeker zou laten gelden. Reeds van bij de eerste kilometers was het duidelijk dat de wind niet meewerkte, en dat een besttijd (58min op naam van Delombaerde) zeker niet in het verschiet lag. Heel veel valt er eigenlijk van ons trainingske niet te vertellen, daar wij onderweg ook niks aan elkaar te vertellen hadden. Het was vooral belangrijk om zuinig te zijn op de adem. Hoewel ik de eerste 2-3km vlotjes het voortouw nam, besefte ik dat ik mijn beste pijlen aan het verschieten was. Aldus heb daarna iets meer in de luwte van het 4-tal meegedraaid, terwijl Ignace en Bjorn niet van de kop waren weg te slaan. Het was vooral wachten, wetende dat traditioneel de boel openspat tijdens de laatste 8km op de grote baan v Heestert nr St-Lodewijk. Eens we die weg hadden opgedraaid voelde ik dat de beentjes niet super waren, en heb ik eerst nog 2km afgewacht om daarna de gaskraan open te draaien. Hoewel het veel moeite heeft gekost, moest Ignace zijn eenzaam lot ondergaan en het gat zienderogend laten groeien. Daar Dimi noch Bjorn geen enkele kick gaven liet ik me daarna meedrijven tot we St-Lodewijk binnenliepen. Toen ik zag dat Igace ternauwernood de aansluiting kon vinden vond ik het welletjes, en aldus gaf ik er nog een lap op. Op dat moment hield Dimi de benen stil, vermoedelijk omdat Pipaix nog in zijn benen zat, en beseffende dat hij s anderdaags ompieuw intervallekes moest lopen (hmm, zijn verstand haalde het van zijn gevoel). Hoedanook, Ik was Dimi kwijt maar kon dat hoegenaamd niet van Desmet zeggen. We onderhielden het hoge tempo (vooral bjorn dan -het moet gezegd), met de hoop een goeie tijd te zetten. In de eindsprint kon ik het eerder vlot halen in een tijd v 1u02. Hoewel de tijd niet verbijsterend was, ben ik toch zeker tevreden met deze hele goeie training... dit had ik broodnodig.
Beste loopvrienden, Vanmorgen stond de corrida Pipaisienne op het programma van de challenge ACRHO. Ondanks het miezerige weer zijn we er met de ganse familie naartoe getrokken. Alhoewel ik er wel zin in had om de form eens te testen heeft het lot beslist dat Ulrike aan de wedstrijd ging deelnemen terwijl ik voor de zoveelste keer kinderoppas was. Mij niet gelaten, ik kan er op die manier inmiddels evenzeer van genieten, en alsook Helena en Matteo vinden het schitterend om mama achterna te kunnen roepen. Alsook lijken enkele dagen vertraging voor mijn wederptreden misschien zelfs een eerder verstandige keuze. De wedstrijd kende een fikse start met Jose Istace die het voortouw nam, om direct een forse schifting door te voeren. 3 man gingen mee, met o.a. Cedric Cannoot en Antonino Domina, die beiden de goede form te pakken lijken te hebben. Dit groepje werd na 3km van kortbij gevolgd door een 2de groepje van tevens een 4-tal man met Eddy Rasschaert, onmiddellijk geschaduwd door o.a. Dimi Delombaerde en Dany Duvivier. Dit groepje voelde op dat moment nog de hete adem van 2 achtervolgers waarvan Lieven Demeestere er 1 van was. Ondertussen bleken andere geduchte tegenstanders er reeds een snipperdag van te hebben gemaakt (o.a. Franky Hernould, Vincent Bonnier). Ulrike liep in het midden van het pak een behoorlijke doch anonieme wedstrijd (ook herstellende van een blessure). Verder nog vermelden dat het uitgebreide deelnemerspakket in Wallonie toch wel indrukwekkend is. Uiteindelijk heeft Jose Istace gewonnen, gevolgd door Domina en Cannoot. Wat mij betreft een mooi en terecht podium. Verder werkten Bjorn Desmet een opmerkelijke, Delombaerde een verdienstelijke en Bekaert een eerder matige wedstrijd af, terwijl Lieven Demeestere met spierblessure de strijd moest staken. Tot zover mijn nuchter relaas en objectieve interpretatie vanaf de zijlijn. Voor een meer doortastende verslaggeving ben ik ervan overtuigd dat je die kunt terug vinden op de blogs v delombaerde en demeestere. O ja, Helena en Matteo waren heel flink, net zoals hun papa. Als je fotos zoekt, klik dan op de foto hiernaast...
Goede vrienden, daar ik in de voorbije 6-7 maanden quasi geen wedstrijd noch trainingsarbeid op niveau heb kunnen klaarmaken, kon ik niks meer dan jullie op de hoogte te houden van mijn schamele pogingen tot fysiek herstel. Het is meer dan begrijpelijk dat -na een half jaar gejammer en geklaag- de bezoekersfrequentie op mijn blog dan ook zieltogend aan het kelderen was. Helaas, ook met berichtgevingen over groenten, fruit en keukentips lijk ik jullie niet langer te kunnen bekoren. Aldus wordt het dan ook eens hoog tijd voor een toch iets positievere melding.
Beste vrienden, na een 7-tal visites aan de kinisist ben ik eindelijk zo ver dat ik mijn rustige duurloopjes kan verteren zonder noemenswaardige last. Dit betekende dat ik de voorbije 4 weken toch telkens 70+ km/wk heb kunnen lopen, waardoor ik toch een kleine basis heb kunnen behouden. Nog belangrijker, hoewel ik het bij snelheidswerk telkens zwaar moest ontgelden de dag erna, heb ik gisteren mijn eerste bevredigende snelheidsproef afgewerkt. Ttz, na 6km tempo (3:45/km) stond mijn lichaam nog 10 versnellingskes toe, zonder dit mij achteraf te moeten beklagen.
Hoewel ik reikhalzend uitkijk naar een 1ste confrontatie -vooral dan met mezelf - in wedstrijd, moet ik nu oppassen om niet te hard van stapel te lopen . De volgende dagen zullen veel uitwijzen. Hoedanook, als ge nog ne keer goe wilt lachen, dan gaat ge het nu moeten doen. Ik ben steevast van plan om er in september ne keer goe in te vliegen. Wie weet tot binnenkort.
hard tegen hard
Na een 2de spuit en bijkomende frictie hoopt ze nu op snel wat beterschap om toch nog te kunnen deelnemen aan de nakende kerstcorridas. 
. Eenmaal goed op dreef kwamen Ignace en Bart Verkaemer (niet te spreken over Tom Boonen overigens) ons vergezellen om ons drietal in alle stilte een goed half uurke op sleeptouw te nemen
Voor alle dames, 
hallo, hallo, 
