AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
27-06-2009
Jogging de Popuelles
Beste loopvrienden, Na en 4tal weken complete rust, hoopte ik stevig terug te herbeginnen tijdens mijn verlofje in Frankrijk vorige week. Terwijl de omgeving (buurt van Canal Du Midi -Carcasonne Frankrijk) zich daar heel goed toe leende, liep dit echter af op een sisser. Na de nodige blessurebehandeling dacht ik dat ik van mijn beenvliesontsteking verlost was, maar na een 2 tal behoorlijke trainingen kreeg ik terug last, dit maal op een plaatsje iets hoger dan voorheen. Enfin, van lopen is daar eigenlijk niet veel meer in huis gekomen, maar ik heb dit zeker niet aan mijn hartje laten komen. Deze vrij korte vakantie (1 weekje) was heel deugddoend voor mezelf, Ulrike en de kindjes. Eenmaal terug hier ben ik onmiddellijk terug in behandeling gegaan en ik heb er alle hoop op -ondanks enige blijvende hinder- dat ik op goede weg ben om nu hopelijk terug snel op te kunnen bouwen.
Enfin, terzake, vandaag stond de in-titel vermelde jogging op het programma in het gelijknamige dorpje Popuelles (als dit geen snedige introductie is). Daar dit een waalse club is waar ik lid van ben, voelde ik mij ondanks de ontbrekende form moreel verplicht om mijn kop te tonen. Tevens had ik er met dit uitstekende weer ook wel zin in om dit wedstrijdje als uitstapje mee te nemen en op die manier toch nog eens een wedstrijdje te kunnen meemaken, zij het als training. Indien niet, moest ik vandaag toch een uurtje gaan lopen.
Ik had me voorgenomen om deze wedstrijd aan een gemiddelde te lopen ergens omstreeks de 15km/u, met de bemerking dat ik zou vertragen tot 12km/u indien ik pijn had. Eenmaal gestart bleef ik in het begin van de wedstrijd in een groepje achter Ignace Bekaert. Na een 2-tal km besloot ik dat groepje te verlaten en mij vlak naast Ignace te scharen. Dit bleef k doen tot km5 waarna ik mij toch niet kon bedwingen om de verdere wedstrijd progressief te versnellen. Ik had hoegenaamd geen pijn en bleek al snel zicht te hebben op een top-20 notering. I know, das niet echt iets om een boek over te schrijven, maar ik kan het blijkbaar niet hebben dat die mannen mij er zomaar zonder slag of stoot aflopen. Uiteindelijk heb ik nog wat mannen opgeraapt en eindigde ik 12de aan een gemiddelde van 16km/u. Hoewel ik zeker niet tot het uiterste ben gegaan had ik toch het gevoel dat ik nog niet echt veel sneller kon over een afstand van 11.5km. Belangrijker was echter dat ik quasi zonder pijn liep. Hopelijk is dit het begin van een pijnloze trainingsperiode en kan ik nog iets van mijn zomerseizoen maken. Winnaar was mijn ploeggenoot Ludovic Vangrootenbruel -PROFICIAT- voor Eddy Rasschaert (eveneens ploeggenoot), een nobele onbekende, en Ludovic Vanlede (4de). Een verdere uitslag moet ik jullie onthouden, maar die vindt je eerstdaags terug op de site van de achro. Hieronder nog een passende foto van Popuelles - het leven zoals het is- en het gezelschap van de dag. Daaronder nog een vakantiefotooke of 2 vanuit de Languedoc (voor de liefhebbers).
Kort na haar 20km van Brussel heeft mijn vrouwtje Ulrike terug deelgenomen aan een stratenloopje te Bavikhove, zijnde de Petrus-run op zaterdag laatstleden. Zij werd er 3de vrouw na Charline Dewaele en Valerie Steen. Bij de mannen ging de overwinning oververdiend naar Pedro Dujardin, die in Bavikhove een sterke John Vanneste achter zich liet. Derde werd Hans de Tavernier. Verder spreken de fotos voor zich. Ondertussen heb ik terug voor de eerste keer 1 uurtje kunnen lopen. Toedeloe...
Beste loopvrienden, Vorige zondag zijn m´n vrouwke en mezelf afgezakt naar het verre Brussel, ik als toeschouwer, mijn vrouwtje als atlete van dienst. Op zich beloofde het een hele boeiende maar best stresserende dag te worden. Ik moest diezelfde avond immers nog het vliegtuig op richting Zweden, en dat ging allemaal een nipte zaak worden. Enfin, gepakt en gezakt kwamen we aan in Brussel omstreeks middaguur bij echt wel zomerse temperaturen. Gezien de aard van het parcours was dit zeker geen ideaal weer voor een toptijd. Dit bleek ook wel achteraf. Ulrike was toch wel lichtelijk teleurgesteld met een tijd van 1u38, terwijl ze eerder op een 1u34-35 had gerekend. Enfin, het was haar eerste 20-iger dit jaar, en met niet al te veel afstand op de teller mag ze zeker niet ongoocheld zijn. klik op de foto van brussel hieronder voor meer leuke fotos van brussel.
Wat mezelf betreft,wel: 1) Ik ben ik blij nu terug te zijn van Zweden waar ik "heeeel" hard heb moeten werken (de fotos getuigen daarvan). 2) Verder is het inmiddels ook weer tijd geworden om de trainingen te hervatten na een 4-tal weken heel intensief te rusten. Enfin, vandaag heb ik terug mijn eerste training achter de rug, en ik had geen pijn. Het ziet er dus best goed uit. Waarschijnlijk loop ik morgen reeds terug. Indien niet, dan ga ik er vanaf zondag terug echt invliegen.
Na een kleine 3 weken (yep, het is al sedert 13 mei geleden dat ik nog 1meter heb gelopen) voel ik mij niet langer gekweld door mijn niet-deelname aan de 20 van Brussel. Inmiddels heb ik nog steeds wat last van mijn blessure maar het gaat al beter. Ik ga alvast nog een weekje luilakken om hopelijk daarna terug de draad te kunnen oppikken. Ondertussen heb ik helemaal geen inspanning gedaan om de conditie op peil te houden. Dat hoeft wat mij betreft niet. Na een half jaartje stevig trainen heb ik deze rustfase best verdiend. Daarna zien we wel weer. Toegegeven, het begint stilletjesaan wel terug te kriebelen.
Ondertussen zak ik morgen wel af naar Brussel om mijn vrouwtje aan te moedigen op haar 20km. Ik heb haar reeds gewaarschuwd over het parcours en hoe ze best tactisch kan lopen (cfr doorheen de tunnels en het loodzware einde). Volgende week vertel ik hier ongetwijfeld meer over. Ondertussen wilde ik tevens graag meedelen dat de frezen het helemaal niet slecht doen, alsook dat we dit jaar een successvol spinazie en sla-jaar hebben...
Na doktersconsultatie heb ik bevestiging gekregen van de vermeende beenvliesontsteking. Hoewel de blessure zeker niet al te ernstig is, mag ik toch een 3 tal weken niet lopen. Hoewel de pijn nu reeds grotendeels weg is (behalve als ik op de plaats druk) zal ik wijselijk die raad opvolgen. Misschien doe ik er zelfs nog een weekje extra rust bij.
Hoedanook, gisteren is er toch gelopen in Tielt. De Watewyloop stond op het programma, en ze hebben die niet speciaal voor mij uitgesteld . Bij deze heeft mijn vrouwtje Ulrike haar beste beentje voorgezet terwijl ik als kinderoppas mijn steentje kon bijdragen. Op die manier ben ik toch bij haar sport betrokken.
Wegens het prijzengeld kon men van een welbezette wedstrijd spreken. Ulrike had ergens gehoopt een nipte top-10 te lopen, maar dit zou zeker niet makkelijk zijn. Ook bij de mannen leek het een mooie wedstrijd te worden. Deze wedstrijd maakt immers deel uit van zowel het mandel-leie-schelde criterium als het criterium van de molenlandlopers AVMO.
Bij zomerse temperaturen trokken de 160 lopers/loopsters van start om17u. Ulrike kon zich naar mijn bescheiden telling in de eerste ronde nestelen in 10de positie. In de volgende rondes bleek ze uitstekend te hebben standgehouden. Helaas waren mijn telcapaciteiten ondermaats, en bleek ze uiteindelijk 12de. Toch heeft ze mijns insziens een goeie wedstrijd gelopen in moeilijke omstandigheden. Waarschijnlijk ben ik onderweg te veel afgeleid door mijn 2 knaapjes en allerlei vrouwelijk schoon. Hoedanook, het werd een leuke dag. Bij de mannen toonde Francis Vansteenbrugge zich de sterkste van Nico Algoet en Frederic Colpaert terwijl Luc Van Asbroek knap 4de werd voor een aanstormende Bart Verkaemer. Frederik De Vuyst, Fabrice Laga, Pedro Dujardin, Dirk Sierens en Arne Wallays vervolledigden de top 10.
Hoewel ik vandaag liever een verslagje had geschreven over de St Rembertscorrida te Torhout, kan ik het houden op een iets korter berichtje. Na een een periode van hard labeur waarin ik het eerste weekend van mei 2 wedstrijden had afgewerkt (Harelbeke en Desselgem), heb ik er ook op training nog eens een serieuze lap op gegeven: Flink ge-intervald en toch netjes 120+km gelopen. Dit alles had ik afgewerkt met de bedoeling om vorige week een rustige week te doen en zo volledig klaar te staan in Torhout op vrijdagavond. Tevens had ik nog zo´n weekje nodig als ultieme voorbereiding op de 20km van Brussel.
Tijdens mijn rustige week (slechts 2 keers lopen), ben ik echter en helaas maar 1 keer tot lopen toegekomen. Vorige dinsdag op training voelde ik onmiddellijk bij de start wat last van mijn onderbeen, maar dacht voornamelijk aan vermoeide benen. Tijdens de training ging dat idd over na een half uurtje, maar s avonds begon de pijn zich terug door te zetten. Ook de daaropvolgende dagen bleef ik pijn hebben en had deelname in Torhout geen zin. Ook de hiernavolgende wedstrijden lijken ernstig in het gedrang te komen... Hoewel ik nog geen bevestiging heb van de dokter (woensdag pas afspraak) vrees ik voor een beenvliesontsteking en enkele weken gedwongen rust. t klinkt afgezaagd, maar I´ll be back...
Terwijl ik me deze week vooral toeleg op trainingskilometers, stond dit weekend de jogging de la sainte Union op het programma van mijn vrouwtje Ulrike. Met deze 11.3km lange loopwedstrijd op ge-accidenteerd parcours moet ze zich zien voor te bereiden op de 20km van Brussel. Tevens had een veelbelovend deelnemersveld mij ervan overtuigd om er ook aanwezig te zijn als toeschouwer. Het uitstekende weertje beloofde aldus ook een leuk uitje te worden voor Matteo & Helena.
Daar ik het wedstrijdverslag liever over laat aan mijn vrouwtje (maar dan niet via het web) en mijn makkers Lieven Demeestere / Dimitri Delombaerde laat ik het hierbij. Ik wil wel nog kwijt dat ik vooral uitstekende prestaties heb opgemerkt (in die volgorde) van 1) Carlos Timperman 2) Pedro Dujardin 3) Antonino Domina 4) Ludovic Vanlede en 5) Ulrike Debie (dit laatste uiteraard misschien niet in alle objectiviteit) . Voor de rest laat ik graag de fotos spreken: voor tal van fotos, klik op onderstaande foto,
Ik had vrijdag laatstleden zoveel plezier beleefd in de run for fun te Bavikhove dat ik besloot het eens over te doen op de 10km te Desselgem, een traditioneel behoorlijk bezette wedstrijd.Na een vervelende blessure wilde mijn vrouwtje Ulrike er gisteren graag nog eens een wedstrijd dicht bij de deur lopen.Gezien de bereidheid van oma/opa om kinderoppas te spelen besloot ik dan ook maar om niet enkel als toeschouwer van de partij te zijn.
Met verzuurde benen en een kop vol twijfels trok ik verbouwereerd en naar angstzweet ruikend richting de inschrijftent ( ).Hoewel ik hoopte op een trage start had ik ondertussen reeds enkele Marokkanen, Frederik De Vuyst, Dujardin, Deschodt, en Verkaemer, ... mogen gadeslaan.Gezien dit allen snelle starters zijn wist ik hiermee dat ik weinig keuze zou hebben. Er stond veel wind, en dan ben je beter bij hen, dan dat je alleen op achtervolgen bent aangewezen.
Zo geschiedde, na het startsignaal wist ik mij best goed te plaatsen, maar moest toekijken hoe de Marokkanen direct de forcing voerden. In hun zog meegesleurd gingen we opnieuw voor een snelle eerste ronde (van 4).Daar ik genoeg werk had om het helse tempo te volgen kan ik kan geen tussentijden melden.Het was vooral Frederik De Vuyst die als enigste zich vooraan wist te handhaven.In de eerste ronde wisten Bart Verkaemer en Matthieu Lazou nog terug te keren voorin, maar deze inspanning deed hen reeds snel tot bezinning komen.Ik had vooral het wiel van niemand minder dan Filip Vanwynsberghe gekozen, en moest toen reeds waarnemen dat Bert Deschodt en Pedro Dujardin dit tempo niet hadden kunnen volgen.
Op het einde van de eerste ronde toonde ik mijn goede wil en besloot tempo te maken om samen met Filip terug te keren tot Bart, die ons enigszins aan het opwachten was.Ik hield dit tempo even vol, om het verschil op Mattieu niet te laten groeien, maar bedacht me dat ik toen wel veel energie aan het verbranden was.Terug in het wiel geschoven besloot ik geen kopwerk meer te doen en vrede te nemen met ofwel een 5de , 6de of 7de plaats. Gegangmaakt door Filip schoven de kilometers vlot voorbij terwijl we werden vooruitgeschreeuwd door een talrijk opgekomen publiek.Ik had het op bepaalde momenten bijzonder lastig , maar gelukkig kwam Mia Frere van langs de kant ons met sponsjes tegemoet.
Onderweg was het duidelijk dat Bart Verkaemer veruit de sterkte was van ons drie, terwijl hij vooral aan het overwegen was waar en wanneer hij zijn aanval zou plaatsen.Die kwam op het einde van de derde ronde, waarbij hij eensklaps 100m nam.Ik moest laten begaan en bleef bij mijn strategie.In de laatste kilometer kwamen we door het immer sterke haaswerk van Filip terug heel dicht bij Bart, maar het was zinloos om dit proberen toe te lopen.Hij had gegarandeerd nog een cartoucheke in reserve.In een laatste strook tegen wind at ik het bordje van Filip volledig leeg voor ik me toch liet verleiden tot een laatste aanval op 500meter van de verlossende eindstreep.Deze laffe daad was absoluut ondermaats, maar ik kon het niet laten om hiermee toch nog een 6de plaats binnen te halen.
Ik liep de 10.4km in 34min36sec, terwijl mijn vrouwtje er 46min41sec nodig had, en hiermee 5de dame werd.Hierbij liep zij ook een goeie wedstrijd, maar moest helaas het ganse parcours in haar eentje afleggen.Bij deze nog een dank aan de photoshooters van dienst (Nathalie Tijtgat en Eddy), en de kinderoppas (opa en oma).
Een top... (in afwachting van de officiele uitslag)
Het Harelbeeks joggingcriterium betekent vooral een reeks van gemoedelijke doch aangename wedstrijden dicht bij de deur.Hoewel die in het verleden wel vaker een opvulling van de loopkalender waren eerder dan een doel op zich, is het de laatste jaren wel anders.Reeds vaker werd ik er als favoriet bestempeld, en dan verandert de sfeer van zo´n wedstrijd eensklaps.Plots krijg je dan toch wat zenuwen en voel je toch de druk om het daar af te maken.Soms loop dit goed af.Een andere keer weet de tegenstand je perfect te muilkorven.Zo ook geschiedde bovenvermeldde wedstrijd op 1 mei 2009.
In de voorbije weken werd wel vaker de vraag gesteld waar loop je dit weekend, en zo werd duidelijk dat 1 mei een eerste clash zou betekenen tss Delombaerde-Demeestere-Dewaele.Op zich zat de form wel goed en keek ik hier best naar uit.Anderzijds had de topconditie toch al wat deukjes (of waren het kreukjes?) gekregen in voorbije wedstrijden.Hoewel ik in de namiddag reeds enkele mogelijke wedstrijdscenario´s had overlopen, wist ik evenzeer dat dit vooraf heel weinig zin had.
Terwijl de vriendschapsbanden nog ge-olied waren ben ik ben ik samen met Delombaerde naar oorlogsgebied gereden, met enige benieuwdheid over wie nog allemaal op het appèl zou verschijnen.We hadden al weet over Hocedez en Detavernier, maar hoopten nog op de aanwezigheid van minstens Ludovic Vanlede en de Eeckhout-brothers om de wedstrijd nog extra uitstraling te geven.Bij inschrijving bleken die afwezig (met uitzonderin v Alex Eeckhout) maar met de aanwezigheid van Geert Goddeeris hadden we bijna wiskundige zekerheid dat we voor de ereplaatsen moesten lopen.
Van bij de start was het ene Abdellah Ifisse die er vandoor vluchtte als door een wesp gestoken.In de achtervolgende groep was het dan vooral eerst Pascal Debersacques die het gat als eerste wist te dichten.Op mijn beurt maakte ik het verschil om onmiddellijk alleen het hazepad te kiezen.Ik bleef er wel even in rammelen tot ik merkte dat Dimitri Delombaerde alsnog kwam aangesneld.Enigszins verrast bleef ik een heel strak tempo lopen waarbij we de eerste ronde van 4 doorkwamen in 8min22 (18.8k/u).Toen we om ons keken was het gat tevens nog bijzonder klein op een achtervolgende drietal (Geert Goddeeris, Lieven Demeestere en Debersacques).
Samen bleven Dimitri en mezelf broederlijksgewijs het tempo heel strak houden in de 2de ronde beseffende dat Goddeeris waarschijnlijk een spelletje met ons aan het spelen was.Nochtans waren we van plan ons vel duur te verkopen.Tegen het einde van de 2de ronde besloot ik iets meer de brede rug van Delombaerde op te zoeken.Mijn beentjes voelden best sterk aan maar kwa longinhoud bleek ik toch de mindere.Ondertussen bleken Goddeeris en co iets meer achterstand te hebben opgelopen, doch nog niet echt geruststellend veel.
De derde ronde maakte duidelijk dat die mannen ons niet meer gingen terughalen terwijl Delombaerde en mezelf ondertussen ook wisten dat we vandaag elkaars evenknie waren.Toen we beiden in de laatste ronde snode plannen aan het smeden waren om ons laatste cartoucheke van zolder te halen sloeg het noodlot toe.Ik kreeg last van steken (ietwat te hard van stapel gelopen in het begin van de wedstrijd?) en moest flauwweg Dimitri laten weglopen.Daar die steken niet van lange duur waren haalde ik nog alles uit stal in een al-te-gekke poging terug te komen.Helaas, met 100 meter achterstand op 1km, was het kalf verdronken.Een oververdiende overwinning voor Dimitri, terwijl ik ook best genoegen neem met deze mooie 2de plaats. Derde werd nog de verrassende Michael Vannieuwenhuize. NB. Achteraf bleek dat Goddeeris uit blessure terugkwam, en halfweg de wedstrijd had moeten staken. De bijkomende fotos van mijn suppporters dienen enkel als blogvulling. De top-10 (10.52km):
Na Velaines -2 weken terug- zat ik met wat vermoeidheid in de benen.Desondanks ben ik wel actief gebleven en heb de nodige kilometerkes op de teller blijven zetten (~100/wk).Tevens ben ik ook terug begonnen met wat licht intervalwerk.Ik heb nergens fysiek last, en kan dus niet langer het intervalwerk blijven schuwen.Na 2 blogloze weekjes trok ik dus vandaag naar bovengenoemde wedstrijd in het Gaverdomein te Harelbeke.
Na het oppikken van de startnummers ben ik samen met Carlo Verleyen (en ex-atleet Johan Santens) 1 ronde van 4km gaan verkennen.Hoewel het enigszins spijtig was dat -na enkele zomerse dagen- het zonnetje haar kracht bleek te zijn verloren, beloofde het wel een ideaal loopweertje te worden.De parcoursverkenning bracht niet veel nieuws... deze parkloop heb ik reeds vaker gedaan, en op dit domein heb ik toch al luttele trainingsuurtjes doorgebracht.
Van voor de start leek de favoriet gekend.Dimitri Caby stond aan de start, en ook in iets mindere doen was hij de gedoodverfde favoriet.Verder leek ook Luc Van Asbroek (gisteren nog winnaar in Roeselare tijdens de eerste manche van het Mandel-Leie-Schelde criterium) de man voor de 2de podiumplaats.Stiekem hoopte ik aanspraak te kunnen maken op de 3de stek.
Direct bij de start bleek een jonge kerel (red. Angelo Vandecasteele) het starttempo aan te geven.Ik volgde in zijn zog en werd genoodzaakt het tempo verder te zetten toen hij zich achter mij nestelde.Ik besloot het tempo hoog te houden om vlug voor wat schifting te zorgen.Op dit deel van het parcours was ik niet te verlegen om het kopwerk te doen daar er geen tegenwind was, en om goed mijn eigen weg te kunnen kiezen op de bochtige parkwegeltjes.Iets later was het direct Dimitri Caby die eens aan de boom schudde.Angelo Vandecasteele volgde snel terwijl Luc Van Asbroeck en mezelf het reeds iets moeilijke kregen.Halfverwege de eerste ronde liepen we dus met 4, terwijl de 2 sterksten ook wel gekend waren.Na enkele aanvalspogingen van die 2 was ik de eerste die de rol moest lossen.Enkele minuten later moest ook Luc definitief loslaten.De eerste ronde kwamen we door in 12min 26sec. Of zoiets.
In het begin van de 2de ronde bleef ik mijn tempo hoog leggen en kon terug aansluiting vinden bij Luc.Vanop de eerste rij konden we toekijken hoe Dimitri en Angelo elkaar het vuur aan de schenen legden.Halfverwege de 2de ronde moest Caby spijtig genoeg wegens pijn aan zijn voet uit de wedstrijd stappen (uiteindelijk toch nog uitgelopen).Na enkele versnellingen van Luc moest ik er terug af, waarna de eerder verrassende podiumplaatsen leken vast te liggen.2de ronde 26min15sec.
In de derde ronde kwam ik echter serieus in de problemen.Eerder dit jaar had ik reeds last van de milte in Kain, en nu had ik het ook weer zitten.Na een heel korte wandeling kon ik mijn tocht verder zetten, doch in een tempo dat een heel stuk lager lag.Ik mikte op een scherpe eindtijd onder de 40 minuten maar kon dit helaas niet meer waarmaken. Hoedanook ben ik toch best tevreden met een tijd van 40min35sec.
Voor de rest was het best een leuke namiddag... vraag het maar aan carlo en johan...
Een meer volledige uitslag moet ik jullie voorlopig onthouden:
Zaterdag 11 april, na een eerder wedstrijdje in maart stond ik terug in Velaines.Gezien dit een wedstrijd is waar belangrijke punten te rapen vielen voor het ahcro-criterium was er wel wat concurrentie te verwachten.Ikzelf had geen ambities voor dit criterium maar wilde graag voluit gaan op zoek naar nog? een podium.
Tijdens de opwarming werd duidelijk dat de eerste warmte ons parten ging spelen.Rustig keuvelend met Dimitri Delombaerde en Ludovic Vanlede parelde het zweet ons heel snel op ons voorhoofd. Hmmm, we hadden allen veel ambitie maar we stonden toch wel voor een loodzware opdracht.
Terwijl mijn volledige supportersaanhang (mijn vrouwtje en de kindjes) op het appel was, vertrokken we om 15u stipt.Zoals te verwachten en gevreesd- was het onmiddellijk Jose Istace die heel fiks van start ging.Hij wilde 1u11 lopen, en legde er dan ook heel flink de pees op.Hoewel ik best weet dat die man tot bijzonder veel in staat, en zeker op dit sterk heuvelachtige parcours, besloot ik hem te volgen. Tot mijn verrassing was ik de enige die deze keuze had gemaakt.Na 1km was het gat gemaakt en kon ik niet veel anders meer dan hem zo lang mogelijk te schaduwen.Na 2km kwamen we door in 6min30, terwijl Norbert Devroede (ploegmanager PDT) en Johan Santens (trainer AZW) me er op attent maakten dat ik best mijn eigen tempo zocht.Tot inkeer gekomen zijnd besloot ik aldus wat te matigen en Jose Istace de vrijheid te gunnen dewelke hij zo hard had bevochten.
Ok, nog 19km te gaan en ik stond er alleen voor. Op km 3 volgde reeds een eerste hellingske van tel, waarbij ik toch probeerde het tempo zo hoog mogelijk te houden.Ik had geen zin om mannen van achteruit te laten terugkeren zonder zich volledig te moeten geven.Omstreeks km 4 had ik Jose een 20-tal seconden moeten geven terwijl mijn beentjes behoorlijk aan het kraken waren... oei dat was vroeg.Toen ik achter me keek had ik een eerder geruststellend gat op een resem achtervolgers.Gelukkig kon ik ook waarnemen dat de meeste belagers ook reeds alleen liepen en dat het dus een race man-tegen-man ging worden.Na km 5 en nog een hellingske achter de kiezen- passeerde ik in 17minuten.Inmiddels zag ik het allemaal niet zo goed meerzitten: 1)mijn benen stonden op ontploffen 2) ik kreeg geen adem en 3) ik vermoedde dat er lopers achter mij waren met nog heel wat reserve.Man,man,man, waar was ik aan begonnen.
Enfin, om een lang verhaal kort te houden (en naar mijn gevoel was het een heeeel lang verhaal), op km 10 werd ik bijgehaald door een atleet die me heel snel achterliet.Ik kon gelukkig mijn tempo terugvinden waarop ik hem terughaalde op km 12, waarna ook hij enkele meters moest prijsgeven.Dit jojo verhaaltje hebben we nog enkele malen herhaald tot hij het was die toch finaal kraakte op de helling na km 18.Ik kwam uiteindelijk aan als 2de op 1u14min52sec, en was heel tevreden dan deze leidensweg ten einde was. Bij deze nogmaals een bijzondere dank aan Norbert en Johan om me bij te staan tijdens deze moeilijke race. Mijn slecht karakter werd hier heel erg op de proef gesteld, maar ik kan niet anders dan tevreden te zijn met de uiteindelijke uitslag en een bekertje voor in de vitrine. Wat ik hierna doe is me nog niet zo duidelijk. Vermoedelijk ga ik volgend weekend eens geen wedstrijd doen. met vriendelijke groet... joost
Deze zaterdag ben ik er samen met enkele trainingsgezellen op uit getrokken om de in-titel genoemde aflossings marathon in het Franse Roncq te betwisten.Hierbij moest per ploeg van 6 personen (Dimi Delombaerde, ik, Pedro Dujardin, Dieter van de Walle, Steven Hocedez en Frederic Van Den Heede) een marathon worden overbrugd met achtereenvolgens een 5-10-5-10-5-7km. Om 13u kwam AZW trainer en taxidienst JohanSantens naar Vichte om gast-vedette Dimitri D. en mezelf op te pikken.Spoedig bereikten we de landsgrens om er de rest van Johans select groepje keuratleten op te pikken, en met de bedoeling er een leuke dag van te maken.We waren allemaal goed geluimd en hadden er best wel zin in.
Naar de brochure te oordelen betrof het een selectiewedstrijd voor het Franse kampioenschap, en aldus dachten we ons aan behoorlijk wat tegenstand te mogen verwachten.Later bleek het Frans kampioenschap vorige week te hebben plaatsgevonden in Tours wat meteen de eerder magere opkomst -slechts een 20-tal teams- verklaarde. We lieten het echter niet aan ons hart komen waarbij Delombaerde en mezelf terstond aan een klein parcoursverkenningskse begonnen.Het was behoorlijk frisjes maar verder was het prima loopweer.Het parcours was zoals we hadden verwacht behoorlijk pittig, légèrement vallonnées zoals ze dit heel mooi kunnen beschrijven.
Om 15u stipt kon Dimitri van start waarbij onmiddellijk bleek dat er slechts 1 team ons kon bedreigen.Tot km3 ging deze persoon gezwind mee, maar moest dat toch een flink gat laten toen Dimitri een eerste versnelling plaatste.Hij kwam aan in een tijd van 16min55.Hoewel ik gehoopt had om een tijdje in gezelschap te vertoeven, stond ik onmiddellijk alleen voor mijn opdracht van een 10km tijdloopje.Ik vertrok best snel, maar met voldoende reserve om me niet op te blazen in de eerste van mijn 2 rondes.Uiteindelijk eindigde ik in 34min (rond) terwijl ik in vaktermen- een negatieve split gerealiseerd had. Al even eenzaam liepen na mij Pedro Dujardin een hele knappe 5km (16min30) ; Dieter Van de Walle een indrukwekkende 10km (32min50) ; Steven Hocedez een stevige 17min30 (pas aan het opbouwen) en Frederic Van den Heede een supervlotte 7.?km in 24min .
Tevens bleek de afstand ook iets langer, en konden we enkel maar vaststellen dat we samen vlot de 18km/u had gerealiseerd over een afstand van 43,5km op dit golvende circuit. Echt spannend was het wel niet (met onze eindtijd van 2u22min bleven we de 2de ploeg 16min voor). Best trots zijnd op deze collectief sterke prestatie moet het gezegd dat er vorig jaar (als selectie voor het Franse kampioenschap) een ploeg was die er 2u20min over had gedaan. Doch denk ik niet dat de mentor Johan Santens kan teleurgesteld zijn. Enfin, daarna zijn we tevreden terug huiswaarts gekeerd, verrijkt met enkele zwachtels (of t-shirts?), Peugeot matchbokskes en een stinkend stuk Franse kaas.K zou zeggen, allen daarheen volgend jaar. Ondertussen kijken we reikhalzend uit naar onze invitatie voor het Franse kampioenschap van volgend jaar.
Dit weekend stond de Brigandsloop te Ingelmunster op het programma.2 jaar terug had ik er mogen proeven van een derde plaats, terwijl ik er ook de jaren daarvoor vaak goeie wedstrijden had gelopen.Al wie mij beter kent weet dat dit een wedstrijdje is die me ligt, en weet ook dat ik deze klassieker reeds van het begin van dit jaar met rood had aangekruist.
Voor de start kende ik toch wat twijfel.Ik moest al een tijdje wat intervalwerk laten liggen, en kreeg ook de laatste week wat last van een beginnende verkoudheid.Maar ja, iedereen zal wel een beetje twijfels hebben.Ik wist wel dat de form best goed zat, en ik zag het dus best wel zitten.
Enfin, Om 15u uur stonden zowel mijn vrouwke als mezelf aan de start van de 12.8km.Ondertussen was het duidelijk geworden tijdens de opwarming dat de vlaamse top forfait had gegeven. Terwijl ik hier en daar reeds werd aangekeken als favoriet..., een positie waar ik mij niet graag laat inluizen, had ik uiteraard wel al ingezien dat ik met enkele mannen zoals Vanhaecke, Dujardin en Debersaques eerst zou moeten zien af te rekenen.
Van bij de start was het Filip Vanhaecke die zijn neus reeds aan het venster stak, terwijl een groepje van een man of 10 zijn zog koos in de eerste stroken tegen wind.Ik bevond me vlak naast hem en kon het starttempo best apprecieren.Eenmaal in het kasteelpark van Ingelmunster kon ik mezelf echter niet meer houden en besloot een versnellingske te plaatsen.Dit had wel z´n effect en ik kon vlot een 10-tal meter nemen op de rest van het deelnemersveld.Terwijl ik in deze omstandigheden (veel wind) niet van plan was om de 12.8km alleen te voldragen vond ik het zo vroeg in de wedstrijd toch een geschikt moment om de wedstrijd hard te maken.Het kasteelpark leek me tevens een ideale plaats omdat er daar en de daarnavolgende lange strook langs het water geen tegenwind stak.Eenmaal uit het park gekomen kwam Filip Vanhaecke bij me aansluiten.Dit was uiteraard een ideale metgezel om mee samen te werken en het de andere tegenstanders zo moeilijk mogelijk te maken om terug te keren.
De eerste ronde kwamen we door in 9min15sec.Tot mijn spijt zag ik dat Pedro Dujardin kortbij volgde samen met Dries Lernout en Pascal Debersaques.Het was dus belangrijk om ook in de 2de ronde het tempo hoog te houden.Filip en mezelf werkten goed samen, en namen elk enkele stroken voor onze rekening.Ik voelde meteen echter dat Filip moeite had met de gravé-strook (vol met putten en plassen) langs het water.De 2de ronde kwamen we door aan 20min10sec, terwijl Dujardin nog steeds van kortbij volgde, caramba.In het begin van de derde ronde probeerde ik vooral nog wat de batterijen op te laden in de strook tegen wind.Daarna nam ik steevast de leiding met de bedoeling om Pedro iets verder terug te slaan.Eenmaal terug op de strook langs de vaart ontbond ik alle duivel-tje-s en merkte ik dat Filip aan het kraken was.Op het einde van de 3de ronde bleek ik 30meter te hebben op Filip en besloot hem niet verder op te wachten.Hoewel het begin van die laatste ronde best zwaar was, voelde ik me zege-zeker eenmaal ik het park in holde.Uitendelijk klokte ik af op 42min08sec.Dit is iets trager dan mijn snelste tijd op dit parcours, maar toch meer dan behoorlijk gezien de wind.
Achteraf ben ik nog wat gaan uitlopen met Pedro, terwijl ik eigenlijk ondertussen wel reeds op wolkjes dreef. Deze overwinning is binnen, en daar ben ik heel gelukkig mee. .
Mijn vrouwtje Ulrike werd 10de vrouw in 56min57secondes (terwijl haar eigen chrono 58min aangaf).Wat haar tijd ook weze, ze was meer dan tevreden er terug bij te zijn na 6maanden afwezigheid. 1. Dewaele Joost 42:09 2. Filip Vanhaecke 42:38 3. Pedro Dujardin 42:58 4. Dries Lernout 43:27 5. Pascal Debersaques 44:09 6. Ward Bouckaert 44:47 7. Dieter Colle 45:23 8. Fredeik Creupelandt 45:27 9. Nick De Pamelaere 45:27 10. Dirk Van Wezenpoel 45:43
Daar ik er een erezaak van maak wekelijks mijn blogje te voorzien van wat noodzakelijk hersenspinsel kan ik vandaag het volgende kwijt. Na Kain en een meer dan bevredigend resultaat in Sluis was ik vrij snel gerecupereerd. Ik kon dan ook 2 dagen na de halve marathon reeds opnieuw een stevig tempo verdragen.Helaas moest ik het de dagen erna wat ontgelden op training.Enerzijds had ik wat last van mijn grote teen.Anderzijds voelde ik me wat loom door een op de loer liggende verkoudheid.Ik heb het aldus in het de voorbije week ondanks het schitterende weer eerder rustig aan gedaan (wijselijk?) in de hoop dat dit me toch de nodige frisheid oplevert in de komende wedstrijden. Ach, we zijn immers pas maart en het seizoen is nog maar net begonnen.Uiteraard heb ik wel wel mijn 100km afgelegd, en kan ik nog steeds elke avond met een gerust geweten in bed kruipen.
Deze week zitten de weersomstandigheden wat tegen en kon ik tot zover al evenmin de moed vinden om mezelf te pijnigen. Na een rustige 14km vandaag heb ik proberen me te herpakken en toch nog wat korte versnellingen uit de benen te schudden. We zien wel wat morgen nog brengt.De rest van de week zal ik vooral met de rem op lopen in voorbereiding op de brigandsloop van zaterdag. Tevens zullen zowel mezelf als mijn vrouwtje (hopelijk terug na een eeuwig durende knieblessure) van de partij zijn. Wie weet kunnen we deze lente/zomer terug van deze loopwedstrijden terug familiale uitstapjes maken.
a propos, Iin de komende weken heb ik volgend drieluik gepland: misschien tot een dezer?
Vandaag stond de Internationale Rabobank Zwinstedentocht op het programma.Na enkele voorbereidende 10km wedstrijden eerder dit seizoen was het tijd om opnieuw af te rekenen met een eerste wedstrijd over langere afstand.Over de conditie mocht ik niet klagen. Hoewel ik deze wedstrijd eerder aanduidde als een voorbereiding op een halve marathon begin april, merkte ik pas later op dat die 2de westrijd samenviel met de ronde van vlaanderen.Daar dit wielerkoerske voor mij heilig is laat ik die wedstrijd vallen, en kies ik waarschijnlijk voor de 20km van Velaines (20.85km over zwaar parcours) in april en de 20km van Brussel in mei.Doch, dit betekent dat dit mijn enige kans is dit voorjaar om een goeie tijd te lopen op een officiele halve.
Bon, om 10u s morgens Helena en Matteo (H&M) bij oma en opa gebracht om omstreeks 10u30 mijn reisweg aan te vangen terwijl het lentezonnetje me toelachte.Om 11u45 kon ik vrij vlotjes mijn wagen parkeren en mijn T-shirt oppikken (dit was dan ook meteen de enige tegenprestatie voor mijn 8Euro en nijdige inzet).Al snel kwam ik tal van westvlamingen tegen en voelde mij er direct thuis.Samen met Nico Serroen ben ik om 12u prompt een 5-tal km gaan opwarmen.Deze parcoursverkenning leerde ons direct dat er met de wind moest rekening worden gehouden, terwijl we onze tactische plannetjes uitwisselden.So far, so good.
Om 13u vertrokken we met een 700man/vrouw voor een -traditioneel veel te snel toerke van 1km (3min12sec)- door de binnenstad, om daarna direct het jaagpad te nemen.Door de snelle start kwam ik in een eerder leuk groepje terecht met mannen als Steven Vandecasteele, Luc van Asbroek, Guy Deblander, Bart Bleyaert en Nico Serroen,... (man of 15). Door de sterke zijwind had ik het er echter best voor over om in het begin van de wedstrijd km´s van 3min20sec te lopen om die harde km´s tegen wind niet alleen te moeten overbruggen. Overigens merkte ik vooral Karel Moerman en Steven Broucke als potentiele metgezellen voor het verdere verloop van de wedstrijd.Het kwam er vooral op aan om in de buurt van hen te blijven.
Ondanks enkele versnellingen en een steeds verder uitdunnend groepje slaagde ik erin dit tempo vol te houden tot km 6.Op dit moment hadden Steven B. En Karel M. de groep al losgelaten.Ik bevond me vlak na Guy Deblander en Bart Bleyaert.Vanaf toen was het gedaan met tactische plannetjes en was het vooral een kwestie van eigen tempo te zoeken.
Bij het keerpunt (km 8) was de groep voor ons kapotgeslagen en liepen de meesten kwasi alleen.Tot mijn tevredenheid kon ik terugkeren op km 9 tot bij Bart B. om vervolgens wat samen te werken.Na km 12 waren we tot bij Matthieu Lazougekomen maar toen kende ik een mentaal dipje (of was ik gewoon stikkapot?).Bart versnelde terwijl ik met lede ogen moest toezien hoe Karel Moerman terugkeerde en me achterliet.Ik besloot iets te temporiseren en mijn eigen tempo terug te zoeken.Na een moeilijke strook van smalle grindwegeltjes kwam ik rond km 15 terug op mijn eigen ritme.Ondertussen zat ik nog flink onder mijn vooropgelegde schema van 1u15min.Ik wist echter dat er nog een zware strook tegen wind volgde waar je snel minuten kon verliezen.
De laatste km´s verteerde ik echter heel goed en kon op mijn beurt 2 man oprapen terwijl ik terug kon naderen tot vlakbij matthieu L.Ik kon hem echter niet meer bijbenen en strandde op een 18de plaats in 1u13min21sec, een tijd waar ik toch heel erg tevreden mee ben. Nadien nog enkele km´s uitgepeddeld met mijn gezel van vandaag (Nico S.) om daarna snelhuiswaarts te keren.Misschien is dit niet de manier waarop veel mensen zich een uitstapje Sluis voorstellen, maar ik heb toch terug een leuke dag beleefd.
Excuses voor deze eerder eenzijdige belichting van mijnentwege over deze goed georganiseerde wedstrijd. Aldus geef ik toch nog graag een top 30 mee, en wil zeker toch nog de puike prestaties van Luc van Asbroeck en Hans Detavernier wat bloemetjes toewerpen.
Zaterdagmiddag stak ik nogmaals de taalgrens over voor een lokaal wedstrijdje in het verre Kain.Hoewel ik vooral wilde de puntjes op de i te zetten in voorbereiding op de halve marathon in Sluis volgende week, was het niet zo dat ik daar naartoe ging om een rustig duurloopje te doen.Met 2 derde-plaatsen in de acrho dit jaar had ik de bedoeling om opnieuw een mooie ereplaats na te streven, zoniet nog beter...
Eenmaal daar aangekomen ben ik al snel mijn ambities gaan temperen. Vlak bij de ingang kon ik direct Nico Serroen groeten.Het deed me echter deugd hem terug te zien in wedstrijdplunje na een periode van blessureleed.Tevens liep ik onderweg naar de kleedruimte Bart Verkamer tegen het lijf.Ik wist al eerder dat hij Kain had uitgekozen als voorbereidingswestrijd na een lange wedstrijdloze periode.Ik zag er best naar uit om het hem zo moeilijk mogelijk te maken.Tijdens de opwarming met bart, nico, ludo vanlede, D. Delombaerde en B. Desmet begon het pas echt duidelijk te worden dat Kain door velen was aangekruist (zie wedstrijdverhaal hieronder).
Bon, om 15u stonden we paraat om ons vel duur te verkopen.De start verliep aan een tempo dat vlot te volgen was.Na enkele 100en meters was het direct Francois Clais die besloot 20m voor iedereen uit te lopen.Terwijl iedereen naar mekaar keek was het Nico Serroen die het echte startshot gaf en poogde die pat-stelling zo snel mogelijk ongedaan te maken.Ik volgde onmidellijk met zowat alles en iedereen in mijn zog.We geraakten echter niet dichter bij Clais die nog meer ging versnellen.Na de eerste km kwamen we door aan 3min10sec terwijl plots Gregory Demaret het gat naar Clais probeerde dicht te maken.Toen liep ik nog in derde stelling.Nog veel gezwinder was de versnelling van Franky Hernould die in 1 ruk richting Clais liep.Dit probeerde ook Anthony Savoca maar slaagde er niet in.Inmddels was ik in een eerder klein achtervolgend groepje beland met Nico Van Damme, Antonino Domina, Pierre Denays en Marc Deschamps. Hmm, ik was best verrast dat Nico Serroen en Bart Verkaemer verkozen dit tempo niet te volgen.
Enfin, bij km 2 kwamen we door aan 6min20, terwijl Demaret het groepje vooraan had gelost.Stilletjesaan begonnen Pierre Denays en Nico Van Damme het tempo nog wat op te drijven, terwijl ik net nog mijn wagentje kon aanhaken.Dit waren immers ook de voornaamste mannen die ik in de gaten hield.Pierre Denays is een jongeling met bijzonder veel talent.Nico Van Damme was 2de recentelijk in Herseaux.Daar moest ik hem ver laten voorafgaan.Stiekem hoopte ik hem hier wat langer te kunnen volgen.Iets voor km 3 liet ik hen echter gaan.Toen had ik wel een mooi gaatje op de achtervolgende groep, maar hun tempo was echt wel verschroeiend.Inmiddels had ik ook al gezien hoe Nico Serroen de man was die het mooi weer maakte achter mij.Het verwonderde me dan ook niet dat hij net voor de voet van de Mont St aubert bij me kwam aansluiten om dan ook direct verder op te rukken.Hoewel hij me aanporde om hem te volgen kon ik best mijn eigen tempo volgen.Ik zat immers best goed in de wedstrijd en wist dat ik goeie km tijden draaide en bedacht me dat een 6-de plaats helemaal zo slecht nog niet was.Nico was echter net begonnen aan zijn opmars en vond het overigens doodleuk om nog effe een praatje te maken.
Aan km 5 kwam ik alleen door aan 16min15sec en kon ik aan de afdaling beginnen.De benen voelden best sterk, maar de ademhaling stokte wat.In de afdaling (km 6) begon echter mijn helletocht.Ik kreeg steken, en moest mijn tempo laten zakken in de hoop zo snel mogelijk van mijn steken te herstellen.Helaas was het een lange afdaling, en dan wist ik wel dat dit me niet ging lukken.Rondom km 8 kwamen 2 kerels me voorbij (Julien Guilmet, Maxim Verstraete) terwijl ik helemaal niks meer kon doen.Rondom km 9 was het de beurt aan Verkaemer en Valerian Dupont.Ik dacht even te kunnen volgen, maar moest opniew snel kleur bekennen.Inmiddels kon ik ook reeds D. Delombaerde in mijn achteruitkijkspiegel waarnemen. Ik heb dan toch maar nog mijn best gedaan om wat te versnellen om uiteindelijk over de verlossende streep te rollen in 35min15 sec als 10de.Overigens, de afstand was 10km 450m (10km490 volgens de Garmin van Bart Verkaemer).Hoewel dit neerkomt op een km tijd van 3min 23sec was ik niet tevreden. Ik weet het, dit is helemaal niet slecht, maar ik had echter heel goeie benen vandaag. Er zat meer in, en vooral, ik had een uitgelezen kans om B. Verkaemer eens achter mij te houden laten liggen... Anderzijds was ik wel tevreden een prestige-duel met Delombaerde terug goed af te sluiten.Het moet gezegd, hij is aan zijn opmars begonnen (ondanks wat zijn klassering laat vermoeden).Kwa uitslag hou ik het voor de gelegenheid op een top -10 J.
Na bevredigende prestaties in de voorbije weekends voel ik mij behoorlijk mentaal gesterkt om er hopelijk een puik voorjaar van te maken. Het komende weekend ga ik wel wijselijk de wedstrijdjes langszij laten liggen. Hoewel het best aardig gaat op training, moet ik toch oppassen niet over mijn toeren te gaan:heupje + de bemerking dat ik dit jaar moeilijk recupereer van zware inspanningen (leeftijd? koude weer? ...).
Maw, zondagavond of maandagmorgen moet ge niet op mijn blogje komen kijken voor wedstrijdresultaten of andere inside informatie allerhande...Uiteraard ben je nog steeds welkom om enkele keren te komen klikken... of om 1 of andere reactie achter te laten.Laat maar van jullie horen... ik lees het allemaal maar al te graag na.
Indien alles goed gaat, ben ik de week erop van de partij in Kain JOGGING DE L INSTITUT LIBRE DES METIERS, een 10,4km wedstrijd waarbij een stevige helling (mont st aubert) op het programma staat.2 jaar terug was ik er ook, waarbij ik een historisch duel met D. Delombaerde heb uitgevochten.Helaas ben ik in de laatste 100m verkeerd gelopen.Hoewel we nooit zullen weten wie van ons 2 die dag de sterkste was, houden we het er maar op dat hij de beste was.Hij was in elk geval voor me aan de finish (respectievelijk 4deen 5de).Wat er ook van zij, ik hoop dit akkefietje dit jaar recht te zetten.
Tevens is deze wedstrijd een goeie opwarming voor wat er volgt de week erop:De halve marathon in Sluis, alias Internationale Rabobank Zwinstedenloop.Wat me daar naartoe brengt is me enigszins onduidelijk, maar dit moet een goeie voorbereiding worden op nog meer halve marathon-werk later dit jaar.Indien het weer er mee zit moet ik toch in de buurt van de 1u15min kunnen eindigen.
Voor de rest wil ik nog graag meegeven dat D. Delombaerde en mezelf (in bijzijn van B. Eeckhout) woensdagavond de eerste keer dit jaar op piste 5x1000m zijn gaan afwerken.Met opeenvolgende kms van 311; 314; 310; 308 en 308 lijken we meer dan ooit klaar voor het echte werk. Let the games begin!!!
(enkele foto´s hieronder met dank aan Norbert Devroede)
Zondagmorgen stond de 10km de Herseaux op het programma.Dit vroege voorjaarskoerske is iets wat ik reeds enkele jaren in mijn programma´tje inbou.Met 2 pokke-hellingskes is dit een heel goed voorbereidingskoerske.Enfin, met het woord voorbereidingskoerske te gebruiken wil ik zeker niemand zand in de ogen strooien.Met een 4-tal weken behoorlijk stevig trainingswerk in de benen had ik vorige week reeds begrepen dat de conditie goed zat.Ergens hoop je dan toch wel dat er nog wat bijkomende progressie in de volgende koerskes kan komen, doch, dergelijke piekjes komen zeker niet op bestelling.
Het weerbericht nauw in de gaten gehouden hebbend vreesde ik regenbuien allerhande.Dit bleek bij de start absoluut mee te vallen... een grijze dag ja, een beetje wind ja, maar voor de rest een prima loopweertje.Net als vorige week waren we al snel met enkelen onderweg voor een opwarmingske van een km of 5.Iets voor 10u nog enkele versnellingskes gedaan om vervolgens vooraan stelling te kiezen.
Na de start waren het direct enkele jongeren die het hazepad kozen om een snelle km te lopen.Wat daar mee te rapen valt weet ik niet, maar dit gebeurt wel meer in Wallonie.Misschien moeten ze voor die mannen eens gaan overwegen om een 2de kortere wedstrijd in te richten.
Enfin, Dimitri Caby die voor de gelegenheid uitkwam voor Popuelles Dream Team- was de eerste die die gasten op het appèl wist te roepen.Ik was ook vrij aardig gestart in het zog van John Vanneste, en wist van geen ophouden tot ik de eerste km doorkwam ik 3min01sec.Ik voelde me best ok, maar besloot toch maar om niet verder gelijk een losgelaten wild beest alleen achter Caby aan te zitten. Die had Herseaux uitgekozen als laatste testje voor de 10miles van oostende-Brugge en wilde er een 1-man show van maken.Het was hem gegund.
Ik liet me inhalen door een 3-tal kerels: Gregory Demaret, Eddy Rasschaert en Jose Istace terwijl een grotere groep ons van kortbij volgde met D. Delombaerde op kop.Enfin, die 3 gasten hebben allen een beresterke reputatie in de acrho, en ik ging dus niet alleen alle werk zitten opgeknapt.Het was initieel Jose Istace die wat werk deed terwijl ook Demaret er blijkbaar veel zin in had.Eddy Rasschaert (ook PDT) hield zich wat meer afzijdig, maar in voorbereiding van een marathon is dat heel goed te begijpen.
Na het eerste hellingske op km 2 volgde er een flinke afdaling waar ik terug de kop nam om zeker het achterliggende groepje niet te laten terugkeren.Vlak na de afdaling volgde een lange rechte strook op een fietspad, waar Demaret verrassend als eerste moest lossen terwijl Jose Istace er nu echt wel de pees op legde.Ook Eddy en mezelf kregen het heel zwaar te verduren.Aanvalletjes pareren en aanklampen was de boodschap.
Aan km 5 werd er terug flink geklommen.Hier probeerde ik terug het heft in handen te nemen. Dit mocht echter niet baten: de wind zat op kop en dit haalde niet veel uit.Ook Eddy bleek van mijn versnellingen bergop niet onder de indruk te zijn .Ik hield het tempo echter hoog omdat, tja, ik wist van niet beter.Eenmaal de laatste heuvel boven op km 7 ben ik tot verstand gekomen en nam ik steevast derde stelling om een heeeel klein beetje te recuperen.
Op km 9 moest Eddy het moordtempo van Istace echter lossen.Ik klampte volop aan om de felbegeerde podiumplaats te verbronzen.Op 200m van de streep moest Istace zo nodig nog eens versnellen, terwijl ik het echt wel had gehad.Eerste werd uiteraard mijn coequipier Dimitri Caby.Achteraf heb ik nog een schamele poging gewaagd om wat uit te lopen, maar dit lukte echt niet meer: de krampen zaten me tot achter de oren... Enfin, na een doucheke en wat frisse pintjes ben ik moe en tevreden huiswaarts getrokken.Terug een derde plaats. Tijd was goed (zelfde snelheid van vorige week, maar 2 jaar terug deed ik hier toch net iets beter).Enfin, ik ben ook niet makkelijk content zekers.
Verdere bemerkingen:
*Annick Delaere had bijna Wouter Deconinck te stekken
*Claude Putman heeft Wouter Deconinck gevloerd
*Dimitri Delombaerde maakt naar t schijnt heeel snel progressie van t jaar (v pl 33 nr pl 7), be afraid
*Ignace Bekaert en Geert Messely eindigden vlak na elkaar en gaan elkaar nog eens fel bekampen dit jaar
Place Club Nom Prenom Temps Moyenne
1POPUELLES DREAM TEAM Caby Dimitri 00:32:24 00:03:14
2 SANS Istace José 00:33:45 00:03:22
3POPUELLES DREAM TEAM Dewaele Joost 00:33:49 00:03:22
4 POPUELLES DREAM TEAM Rasschaert Eddy 00:33:56 00:03:23
Als valentijns-uitstapke zijn mijn vrouwtje, mezelf en de kindjes naar Velaines getrokken omdat ikzelf er mijn seizoens-startje had gepland.Yep, het is weer zover.Na een lange winter zijn de batterijtjes terug opgeladen, en dan schiet traditioneel het ACRHO criterium het stratenloopseizoen terug op gang in dit landelijke dorpje.
Hoewel de thermometer nog koude temperaturen aanduidt was het weertje vandaag heel welwillend.Met een heldere hemel en zonder enige wind deed het zonnetje zijn uiterste best om de vrieskou te verdrijven.Met een gevoelstemperatuurtje van een 10-tal°C vertrok ik samen met kompanen Dimitri Delombaerde, Wouter Dekoninck en nog een collega op pad voor een opwarmingstochtje van een kilometerke of 5.
Op zich voelden de beentjes wel goed en had ik hoegenaamd geen last van mijn heupje.Met een goeie trainingsperiode van de laatste 3-4 weken in de benen had ik er eigenlijk best alle vertrouwen in.Dit klinkt heel goed zou je denken.Wel, ik had ondertussen wel wat last van een licht verrekkingske aan mijn rechterdij, opgelopen tijdens een heel rustig trainingske op vrijdag (te traag gelopen???).Om 3u stipt stond ik samen met een 570 anderen aldus toch met enige twijfel aan de start van de 10.4km lange wedstrijd, voor een alles of niks poging.Hoewel het traditioneel bij zo´n eerste wedstrijd afwachten is hoe de form zal zijn, is zo´n eerste wedstrijd in de walen echt niet iets waar je je als loper druk in maakt.
Na het startsignaal was ik goed vertokken.Zonder enigszins iets te forceren bevond ik mij na 1km in pakweg 8ste positie.Daar klokten we af na 3min10sec.Dit was wel behoorlijk snel, maar niet echt flitsend gezien het neerwaartse profiel.Vanaf dan werd het echter menens.De meesten voor me uit kende ik niet, en ik had dan ook geen zin om op hun aanvallen te reageren.Toen ik Antonio Domina samen met Thomas Loquet naar voren zag schuiven wist ik dat ik hier moest aanpikken.
Iets na km 1.5 bevond ik mij inmiddels in het kopgroepje terwijl een eerste klimmetje begon.Toen Loquet versnelde besloot ik Domina te blijven volgen, terwijl een andere -mij nog steeds onbekende atleet- wel het lef had om naar voren toe mee te schuiven.De volgende heuvelachtige kilometers probeerde ik samen met Domina het tempo hoog te houden in ons achtervolgend groepje, terwijl Deschamps (red.) het nodig achtte om heel wisselvallig versnellingen te plaatsen. Van een echte samenwerking was niet echt sprake.Mijn collega loper vanPopuelles Dream Team Ludovic Vangrootenbruel kon inmiddels in ons groepje terug aansluiten.Toen het gaatje met Loquet en ??? rond de 20 seconden was deed ik een verwoede poging om het gat dicht te krijgen.Dit leek me aardig te lukken in de afdaling.Helaas, toen ik tot op een 10-tal seconden was genaderd volgde een pittig klimmetje op km 4.Op dat moment werd het gat snel groter en kon ik niet anders dan mij terug te laten vallen. Dit geldde iets later ook voor ??? die voorin Loquet moest laten gaan. Vanaf toen werd de wedstrijd ietsje vlakker (met de nadruk op ietsje), en besloot ik mijn wedstrijd af te stemmen op de derde plaats.Op kilometer 8 plaatste ik mijn versnelling in een afdaling. Ik kon nog altijd goed tempo ontwikkelen en leek vrij makkelijk op die begeerde podiumplaats af te snellen.Op het einde kwamen Deschamps / Vangrootenbruel echter heel sterk terug terwijl ik blijkbaar toch door mijn beste krachten heen zat.Hoedanook, de derde plaats heb ik in de wacht kunnen slepen met een eindtijd van 35min03sec. Zowel de klassering als mijn eindtijd op dit nijdig parkoerske kan ik toch als een behoorlijk succesje bestempelen. Ook mijn dij-verrekkingske had mij tijdens mijn wedstrijd niet gehinderd.Vandaag nog een beetje met ijs spelen, zalfjes etc, en dan moet ik ook volgende week in Herseaux terug paraat kunnen zijn.
De uitslag :
Place Nom Prenom Temps Moyenne Club 1 Loquet Thomas 00:33:46 00:03:15 ET CHIEVRES 2 Van Damme Nico 00:34:19 00:03:18 ACG 3 Dewaele Joost 00:35:04 00:03:23 POPUELLES DREAM TEAM 4 Descamps Marc 00:35:08 00:03:23 PRFM 5 Vangrootenbruel Ludovic 00:35:13 00:03:24 POPUELLES DREAM TEAM 6 Domina Antonino 00:35:22 00:03:25 ECLATES PERUWELZ 7 Phelizon Christophe 00:35:30 00:03:25 MMM 8 Huyghe Olivier 00:35:46 00:03:27 LMA 9 Fumiere Maxence 00:35:47 00:03:27 TORTUES MESLINOISES 10 Duvivier Dany 00:36:16 00:03:30 BAC
Beste, we zijn opnieuw een weekje verder en wederom heb ik niet veel boeiend nieuws te melden. De basis zit goed, maar nu wordt het echt wel tijd om aan wat wedstrijdjes te beginnen. Helaas heb ik wel moeten ondervinden dat mijn heupprobleempjes van vorig jaar nog niet van de baan zijn. Terwijl ik er de vorige weken geen/nauwelijks last van had stak de pijn terug de kop op na intervalwerk deze week. Ik heb zo de indruk dat ik dit jaar opieuw een evenwicht ga moeten zien te vinden tss pijn verbijten in weken waar ik intensieve trainingen + wedstrijden combineer, afgewisseld met weken waar ik het rustig aan doe op trainingen. Echt weken voluit gaan zit er vooralsnog niet in... Deze week doe ik het alvast rustig aan met het oog op Velaines komende Zaterdag. Bang afwachten. Schema vorige week: Maandag: 2u lange duurloop op de met sneeuw bedekte looppiste in Waregem. Dinsdag: 1u 10minuten te Waregem met redelijk wat tempo en 10 versnellingen om af te ronden Woensdag: 1uurtje te waregem doorspekt met 5x 1000'tjes a 3mn20sec (1x 3m15 met dank aan Dieter van Lierde) Donderdag: rustdag Vrijdag: 1uurtje in waregem met pijn aan de heup... Zaterdag: gedwongen rustdag: te veel pijn aan heupje... Zondag: 1u30min gelopen om toch nog aan mijn gewenste kilometers te geraken (90km).
hard tegen hard
Na een 2-tal km besloot ik dat groepje te verlaten en mij vlak naast Ignace te scharen. Dit bleef k doen tot km5 waarna ik mij toch niet kon bedwingen om de verdere wedstrijd progressief te versnellen. 
Ik had hoegenaamd geen pijn en bleek al snel zicht te hebben op een top-20 notering. I know, das niet echt iets om een boek over te schrijven, maar ik kan het blijkbaar niet hebben dat die mannen mij er zomaar zonder slag of stoot aflopen. Uiteindelijk heb ik nog wat mannen opgeraapt en eindigde ik 12de aan een gemiddelde van 16km/u.
Hopelijk is dit het begin van een pijnloze trainingsperiode en kan ik nog iets van mijn zomerseizoen maken. 
Enfin, vandaag heb ik terug mijn eerste training achter de rug, en ik had geen pijn. Het ziet er dus best goed uit. Waarschijnlijk loop ik morgen reeds terug. Indien niet, dan ga ik er vanaf zondag terug echt invliegen.
Er stond veel wind, en dan ben je beter bij hen, dan dat je alleen op achtervolgen bent aangewezen.
, maar gelukkig kwam Mia Frere van langs de kant ons met sponsjes tegemoet.
.
