AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
15-05-2008
sapperdepitjes
Net terug van de kraker, en ik ben door de keuring geraakt. Het lijkt dat de herstellingen van vorige week het hebben gehouden. Voorlopig betekent dit wel nog een 8-tal dagen rust, om de eigenlijke heupblessure enige kans op genezing te laten, waarna ik mag beginnen "joggen". Indien dan nog niet ok, moet ik diepe fricties krijgen (geen reacties op dit laatste aub). Ondertussen wel nog enkele rekoefeningetjes meegekregen. Indien het weer niet lekker is zal ik deze wijze raad letterlijk opvolgen om daarna terug rustig op te bouwen (denk maar niet dat ik nu met een regenjekker op de fiets ga zitten). hmm, tijd om mijn startnummer van 20k van brussel door te geven...
Om sportief bezig te blijven heb ik dan maar de fiets van stal gehaald. Gisteren een tochtje gemaakt van een 25-tal km met 3 keers Tiegemberg. Vandaag 34km gereden met de Kluisberg, en onderweg ook 2x de Tiegem meegenomen. Om mijn gemiddelde v 29.5km/u te halen heb ik flink mogen doorperen. Ps, Uiteraard hou ik jullie op de hoogte van mijn frezen. Ps2, donderdag ga ik voor de 2de keer naar de kraker (nadat hij deze week de grootste brokken heeft rechtgezet.... er lijkt nog wat werk aan de winkel)
Na mijn wedstrijdje in de gavers ben ik niet veel meer gaan trainen wegens weeral last aan het heupje. Aldus heb ik niet veel te melden. Misschien wel nog dit even nalaten: woensdag laatstleden nog een trainingske gaan doen op straat met delombaerde en bekaert- een kwestie om wat te trainen tussen blessures door. Behalve problemen met de heup moet ik ook bekennen dat mijn beentjes na de befaamde 95km week en 58km week moeilijk herstelden. Blijkbaar is de 2de en 3de week na herbeginnen een stuk lastiger dan de eerste. Ook tijdens deze training moest ik dit al snel ondervinden. Dimi is duidelijk de man in vorm, en kon het niet nalaten om tijdens het voorgenomen rustig trainingstochtje -dat was mijn voorwaarde- een dame met de fiets bij te benen en haar tempo te volgen. Het moet gezegd dat die dame misschien niet het talent heeft van Tom Boonen, doch is het zo dat we met zn drieen lekker op een lint aan het lopen waren, ik als laatste. Ook later in Ingooigem moest dimi nog es prikken op een hellinkje waar terstond ignace en ik loslieten. Ik kon trouwens met alle moeite van de wereld Ignace effe ook niet meer volgen. Volop gefrustreerd heb ik dan wel iets later het voortouw genomen en er ignace toch nog afgezwierd.... gedaan met rustig trainingske... alles kaputfahren was het motto. Eens terug in Vichte heeft Ignace dan ook direct huiswaarts gekeerd om zijn benen nog ietsje te kunnen sparen voor een wedstrijdje in Roucourt op donderdag 1 mei... het heeft niet meer mogen baten... zijn beentjes zijn niet meer goedgekomen. Van mijn kant zijn we ondertussen 3dagen en 0km verder... tijd om es een kraker op te zoeken denk ik.
Zaterdag 26 april vond de eurojogging plaats in de Gavers te Harelbeke. Daar mijn vrouw de vrijdagavond te Bavikhove liep (ik kinderoppas) besloot ik hier van start te gaan. Dit is een wedstrijdje over een schitterend bosparcours van 12km, en het weertje was bijzonder lekker... zonnetje ... 25C. Het vertrouwen was echter niet groot, wegens trainingsachterstand en daar mijn aloude heupblessure woensdagavond weer lichtjes de kop opstak (en zocht aldus een startpositie op in de 3de rij). Ik vond de start absoluut niet zo verschroeiend, maar deed het ook rustig aan. Na wat bochtenwerk -dat is toch wel mijn ding- kon ik netjes aansluiten bij een groepje met o.a. Pascal Meirlaen. Ondertussen waren in de verte Dimitri Caby en Geert Godderis gaan vliegen, terwijl Guy De Blander (toch wel een trage starter) het gat met Filip Vanwynsberghe aan het dichten was. Ik voelde me redelijk goed en deed enkele inhaalbewegingen... eerst naar Dirk Lannoo, dan naar Johan Santens en Dieter VanLierde, terwijl er ook een nobel aantal onbekenden terug aan het waaien waren. Bij Dieter en Johan vond ik het goeie ritme tot ik het niet meer kon laten om ook nog een sprongetje te wagen richting Carlo Verleyen. Eens dit geklaard bevond ik me verrassend genoeg in stelling voor 5de plaats. Uiteindelijk bleek dit wel wat van het goeie teveel. Later kwamen Dieter Van Lierde en Pascal Debersaques eensklaps aansluiten om meteen het gaskraan open te draaien. Voor Carlo werd dat snel te veel, terwijl ik heb kunnen aanklampen tot half koers. Helaas betekende dit nog 6km vechten tegen mezelf. Uiteindelijk heb ik het gat met Dieter en Pascal niet echt groot zien worden en kan ik best wel tevreden terugkijken op dit wedstrijdje waar ik als 7de eindigde. Wel spijtig dat ik achteraf wel weer serieus pijn had aan heup. Ik hoop nog altijd klaar te geraken voor de 20 van Brussel op 25 mei, maar dan mag er nu wel niet veel meer tegenzitten. Met dit lekker weertje hou ik de moed er alvast in.
Deze week een weekje van 95km gedaan om zo snel mogelijk wat ritme terug te vinden. Na een periode van 2 trainingsbeurten in 4 weken was dit nogal brutaal voor de beentjes... Uiteindelijk heb ik onafgebroken 10 trainingsdagen na elkaar uitgevoerd (afwisselend tempo- en duurloopjes). Niet verwonderlijk dat de beentjes gisteren in het beukenhof (30 toerkes) nogal zwaar aanvoelden, en dat ik tegen het einde van de vorige week ook kampte met kleine kwaaltjes. Daar ik reeds dit weekend een wedstrijdje hoop te lopen (bodyfit, omloop mandel of eurojogging), zal ik het deze week wat rustig aan doen (vandaag+ donderdag rustdagje inbouwen). We zien dan wel dit weekend waar het schip strandt.
Vandaag ben ik op invitatie van Delombaerde een trainingske gaan doen langs de stroate in t Vichtse (wegens wegenwerken zijn de oefenvelden in Waregem moeilijk te bereiken). Om niet alleen te trainen ben ik dan ook snel op de uitnodiging ingegaan... Ignace Bekaert was er ook bij, en dan weet je het wel: het zou een tempoloopje worden... een klein uurke werd gezegd. Bon, het weertje was lekker, en we hadden er zin in. Uiteindelijk hebben we inderdaag een goed uurtje (1u6min) doorgedramd, en een afstandje naar Heestert (heen-en-terug 16km) afgewerkt. Na ongeveer 3/4de afstand werd er wat geprikt en heeft Ignace de eer aan zich gehouden om als eerste het tempo niet langer meer te volgen.Uiteraard kon Delombaerde het ook niet laten om nog wat extra te versnellen, waardoor ook ik in hem mijn meerdere moest herkennen. In elk geval, nu weet ik het wel zeker ... het komt wel goed ...
Ik ben vandaag een eerste keer 20min gaan lopen sedert 25 maart, en gelukkig volledig pijnvrij (peesontsteking op voet voel ik enkel nog bij druk). Dit deed ferm deugd en is dan ook een serieuze opluchting. Bij deze plan ik geleidelijk op te bouwen en hopelijk snel mijn ritme terug te vinden. Het lijkt erop dat ik misschien toch wel iets van de nakende zomer kan maken... Houdt ulder maar gereed....(fotooke van mijn vrouw tijdens de 21km van velaines waar ze haar snelste halve heeft gelopen)
5 april stond de 20,850km van Velaines op het programma. Dit is geen volledige halve marathon volgens de letter van het woord, maar door de zwaarte van het parcours is hij 21.1km evenwaardig en kan hij daar gerust voor doorgaan. Iedereen die iets anders beweert moet het maar ne keer proberen. Alors, ondanks mijn voetpeesblessure stond ik toch aan de start, maar dan met de fiets (ben weer maar eens naar een westrijdje gaan kijken). Op die manier wilde ik deels mijn vrouwtje bijstaan, maar voornamelijk ook es de wedstrijd van voor beleven zonder zelf al te veel af te zien. Best es leuk om de vertrokken schuimbekkende gezichtjes van dit perspectief te bekijken. Ondanks het rotweer in de voormiddag klaarde het flink op tijdens de opwarming, wat het al bij al tot een redelijk loopweertje maakte (doch veel wind). Het werd een interessante wedstrijd vooraan, waar al snel een duo daye- demaret het hazepad kozen. Een groepje van een man of 8 volgden na 1km reeds op 30seconden. Na 3km bleek reeds dat demaret op zijn adem had getrapt, en vooraan de rol moest lossen. Halfweg (teruggekeerd nadat ik met de fiets mij had laten terugvallen om mijn vrouwtje aan te moedigen) bleek dat rasschaert de aansluiting had gevonden bij daye en dat de rest van het groepje flink was uitgedund. Uiteindelijk werd het paterke de laureaat, wat een eerste zege dit jaar betekent voor POPUELLES DREAM TEAM (1u13m20sec), en haalde duvivier het in de sprint voor de 3de plaats van Ludovic Vanlede en een moegestreden Delombaerde (1u14m15sec). Later werd Ulrike 5de vrouw in 1u36min53sec, wat meteen weer een flinke verbetering is van haar 1/2 marathon besttijd. Tevens deed ook Bekaert het uitstekend met 1u2058sec.
A propos, omdat ik vergeten heb fotos te trekken plaats ik een fotoke van mijn bezoekje aan de start van de ronde van vlaanderen (Brugge) op 6 april. t was een schoon koerske dit jaar...
In het kielzog van Bjorn Eeckhout (een begenadigd loopwedstrijdbekijker) ben ik dit weekend zelf eens een wedstrijdje gaan bekijken. Voor mij is de brigandsloop traditioneel de start van het zomerseizoen, en een wedstrijd waar ik er wil staan. Het mocht dit jaar echter niet zijn. Alhoewel mijn heupontsteking vermoedelijk tot het verleden behoort, ben ik na training op dinsdag (rustige herstelloop na een halve marathon in Sleidinge in dienst van mijn vrouw Ulrike te lopen) last beginnen krijgen van mijn voet. Bijgevolg heb ik de rest van de week weeral maar eens niet gaan lopen (stappen zonder manken is al een groot succes). Na bezoekje aan de dokter bleek het slechts een voetpeesje te zijn, te wijten aan gebrekkige ondersteuning van mijn schoeisel. Al bij al valt dat nog mee (want begon het slechtste = stressfractuur reeds te vrezen). Een ongeluk komt nooit alleen zeggen ze, en ik kan enkel maar hopen dat alle mankementjes nu stilaan achter de rug zijn. Notabene, de wedstrijd werd gewonnen door een op dreef gekomen Dimitri Caby, een sterke Dieter Vandewalle als tweede en Guy Deblander als derde (mijn plaats van vorig jaar was). Bij de vrouwen ging de eer naar Anita Delvael, terwijl mijn vrouwke als 10de dame eindigde, met een tijd die haar goeie form bevestigd.
Na 13dagen rust heb ik terug mijn loopgympies aangetrokken om de halve marathon in Sleidinge te lopen. Goed gek zeker die joost. Neen hoor. De ambitie van de dag was Ulrike (mijn vrouwtje) uit de wind te zetten en haar op die manier naar een eventuele goede tijd te loodsen. Wegens een aanhoudende beenvliesontsteking is ook zij pas een maandje weer rustig aan het opbouwen, waardoor haar ambities zich beperken tot het opdoen van halve marathonervaring en om wat wedstrijdkilometers op te doen. Hoe dan ook het weer was barslecht (veel wind,sneeuw,hagel). Om een lang verhaal (1u38min50sec) kort te houden: Ulrike is heel fiks gestart, en had tot km 13 de derde plaats in het vizier. Helaas had ze dan een dipje, en moest ze 2 dames laten voorbijrazen. Desalniettemin had ze nog een laatste sterke 3 kilometers in huis (wind in de rug) om haar besttijd hier reeds te verbeteren met 3 minuten. Dit is voor herhaling vatbaar, en voor mij was het ook een hele goeie training.
14 dagen na de wedstrijd te Blicquy en na 10 dagen van zelfopgelegde rust besloot ik om mee te doen aan "le dix de herseaux". Inmiddels had ik na Blicquy terug heel wat pijn aan de heup. De 10 dagen rust deden me goed en eindelijk weet ik weer wat het betekent om pijnvrij te lopen. Alors, het was bitter koud bij de start s'morgens om 10uur, maar het zonnetje was erbij. Van bij de start waren Stephane Daye en Steven Broucke gaan vliegen, waarna zich een mooi groepje vormde met Dimitri Delombaerde, Ludovic Vanlede, Simon Beccari, Olivier Vanhouttehem en waarbij ik ternauwernood kon inpikken . Door stevig snijwerk in de bochten heb ik hun tempo bij kunnen houden tot km 3,5. Ondertussen had Gregory Demaret de junior Pierre Denays (de latere 2de) teruggebracht tot bij ons, waarna de eerste zich omiddelijk terug liet zakken. Op dat moment besloot ook Ludovic Vanlede het groepje los te laten, wat meteen het signaal voor mij was om zijn wiel te kiezen (in de hoop niet langer in het rood te hoeven gaan). Helaas, ook dit tempo was veel te onderhoudend en na evenveel km later (3,5) moest ik ook mijn meerdere in Ludovic erkennen. De laatste 3km zag ik enkel zwarte sneeuw terwijl de anderen voor mij kleinere en kleinere stipjes leken te worden. In de laatste km kon ook nog een zekere Guy Sombaert het niet laten mij op te rapen, waardoor ik uiteindelijk 9de werd aan 16.97km/u. Hoewel dit 2minuten trager was dan vorig jaar, kon ik er best vrede mee nemen. De winnaar van de wedstrijd werd Steven Broucke (chapeau) voor Pierre Denays (waar ik al evenveel mijn hoedje voor afdoe) en Stephane Daye. Voor de rest is de tussenstand Dewaele (0)- Delombaerde (1)- Demeestere (1).
Na een periode van geplande winterrust, heeft een aanhoudende blessure deze rust stevig verlengd. Pas vrijdagavond 1 februari heb ik de confrontatie met de dokter aangedurfd (veel te laat uiteraard) daar de pijn zich had verschoven van de bilstreek naar de heup. De diagnose was dan ook niet verbluffend: ontsteking en vochtophoping aan de heuppezen. Het goede nieuws is dat dit geen ernstige blessure is en dat ik aldus geen blijvend lestel moet vrezen. Hoewel niet echt op aanraden van de dokter, besloot ik dan toch s' anderdaags van start te gaan in Blicquy.
Zaterdag 2 februari ging dus de eerste wedstrijd van start van de challenge AHCRO. In dit nog heel prille seizoen is dit traditiegetrouw een uitstekende manier om de benen te testen. Meteen is dit een "challenge", wat betekent dat deze wedstrijd van belang is voor al diegenen die een klassement ambieren. Een stevig deelnemersveld stond aan de start: Gregory Demaret, Stephane Daye, Eddy Rasschaert (alias t paterke) en Vincent Bonnier om de voornaamste klassementsridders te noemen. Daarnaast waren er ook Dimitri Caby, Thomas Locquet en Jose Istace: zij voornamelijk op zoek naar de betere conditie. Met deze laatste 3 zijn meteen de favorieten van de dagzege genoemd. Met evenveel enthusiasme keek ik vooral uit naar de rechtstreekse confrontatie met Dimitri Delombaerde en Lieven Demeestere, mijn traditionele concurrenten sedert ons loopdebuut enkele jaren terug nu al. Onder ons werden reeds menige heroische duels uitgevochten. Hoewel het resultaat vandaag niet van groots belang was, is het altijd meegenomen om reeds nu al de waardenverhoudingen te meten.
Hoewel mijn start 1 van mijn betere wapens is, moest ik direct vrede nemen met een stelling in pakweg 20ste positie. Na 1 km kon ik mij ternauwernood aanklampen aan het wagonnetje delombaerde-demeestere die op zoek waren naar een groepje voor ons. Na 2km en reeds enkele posities goedgemaakt moest dimitri langs de kant voor een pitstop. Hij moest nu reeds de strijd staken wegens een drolletje - hilarisch gewoon!!!. Door zijn manoevre viel er een gaatje tss mezelf en lieven, hetwelke ik niet meer dicht kon krijgen. Daar het net een strook tegen wind betrof kon ik enkel maar lijdzaam toezien hoe het gat groter werd 5-10-20- 30 seconden... waarschijnlijk toch iets te veel op de adem getrapt in de start... Ik kon niet anders dan naar mijn eigen ritme zoeken en de schade te beperken. In de groep voor mij begon het aanvalletjes te regenen wat ervoor zorgde dat het groepje uit elkaar viel .... enkele lijken oprapen. Met Lieven in het vizier was ik sterk gemotiveerd om terug te vechten en terug te komen tot het resterende vijftal, zeker nu het er vooraan iets tactischer aan toe ging. Hoewel het wel veel krachten had gekost slaagde ik erin om op km 10 terug te komen, en onmiddellijk het neus aan het venster te steken. Vincent Bonnier kreeg ik er af, maar daar bleef het bij. 1km voor het einde viel Stephane Daye aan, een inspanning die ik nog moeilijk kon verteren, en zodoende Lieven moest voorlaten. Conclusie: Lieven - Joost - Dimitri: 1 - 0 - 0. Hoedanook, met een 8ste plaats, en 12km aan 17.38km/u was ik best tevreden en kan ik best hoopvol uitzien naar het verdere seizoen. O ja, verder kon Dimitri Caby de wedstrijd vrij vlot naar zijn hand zetten.
Op zaterdag 19 januari vond de Relais Givres plaats in de bossen (deels cross-parcours - deels geasfalteerd) van Neder-over-Heembeek. Tijdens deze wedstrijd moesten per groep 44km werden overbrugd met een team van 5 personen, bestaande uit 1 vrouw, 1 veteraan, en 3 anderen (elk individueel 8km, gevolgd met een 4km groepsloop). Samen met Popuelles Dream Team (PDT) werden 4 ploegen samengesteld, waarbij ik werd geselecteerd tot groep 1. Wegens een mindere conditie bracht dit toch wat druk met zich mee: niemand is graag de mindere schakel van zijn/haar groep. Wegens een goede klassering van PDT vorig jaar was het immers de intentie om beter te doen. Op zich werd het een hele plezante dag, waar de leden van PDT elkaar wat beter hebben kunnen leren kennen. Bij onze groep was Andre Gaelle als eerste aan de beurt (vrouwen eerst) en bracht het er schitterend vanaf. Ze lanceerde ons meteen op een 3de plaats na haar 8km, wat direct de lat hoog legde voor de daarnavolgende mannen. Vincent Roart liep een kleine minuut sneller dan Gaelle, en kon aldus onze positie behoorlijk verdedigen (6de plaats). Daarna was het de beurt aan onze veteraan Eddy Rasschaert, die alsook een flinke minuut sneller liep dan zijn voorganger. Met de hulp van God aan zijn zij kon hij de ploeg terug brengen op een 5de plaats. Toen was het mijn beurt om de trend door te zetten, en ja, ik kon ook nog een klein minuutje van Eddy's tijd afdoen. Helaas heb ik onderweg een Pool uit 1 vd eliteploegen moeten laten passeren en vrede nemen met een 6de plaats. Naar gevoel toe was 8km dan ook meeeeeeeeer dan voldoende. Na mij heeft Stephane-Cesar Daye, een talentrijke jongeling uit Gaurain, nog een 40-tal seconden sneller gelopen desondanks het er steeds slechter bijliggende parcours (na zijn aankomst waren we 7de). Tijdens de afsluitende 4km groepsloop -allen vechtend tegen de reeds toegeslagen verzuring- hebben we nog 1 plaats kunnen goedmaken, om uiteindelijk te eindigen op de 6de plaats (3de van de niet-elite teams) v 250 teams. Hoedanook, een dagje om niet te vergeten. Volgend jaar terug?
Gisteravond mijn eerste trainingsuurtje van 2008 afgewerkt, maar dit met enigszins pijn aan de rechtervoet en linkerbil. Het lukt me om te lopen, maar op deze manier trainen heeft niet al te veel zin. Hopelijk herstellen deze 2 kwaaltjes zich relatief snel tijdens mijn periode van rust, om aldus mijn voorjaar niet te hypotheceren.... Bij deze wens ik alle lopers een blessure-arm of -loos 2008.
Het bijgevoegd overzicht is een samenvatting van mijn loopkilometers in 2007. De 5000km mijlpaal is overschreden, en daar heb ik in december nog hard voor moeten knokken (terwijl ik al lang naar enkele weekjes rust snakte). Omgerekend betekent dit een kleine 100km per week, of een slordige 400km per maand. Het zal niet simpel zijn om volgend jaar beter te doen... maar dat is ook geen doel op zich.
In bijgevoegd overzicht vindt u een samenvatting van mijn 35 gelopen wedstrijden in 2007 (afstand-tijden-plaats-etc...). Met 4 overwinning-skes, maar vooral 2 PR's op de halve marathon, en mijn eerste marathon deelname is de balans heel positief. Om volgend jaar beter te doen ga ik veel boterhammekes moeten eten.
Dit is de start van mijn loopblog... in navolging van vele anderen.... Het is me nog onduidelijk wat of hoe ik met dit webstekje wens te doen, maar dit lijkt me het geschikte moment. Bij deze wens ik iedereen reeds een schitterend 2008!!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
hard tegen hard
Net terug van de kraker, en ik ben door de keuring geraakt. Het lijkt dat de herstellingen van vorige week het hebben gehouden. 
om de eigenlijke heupblessure enige kans op genezing te laten, waarna ik mag beginnen "joggen". Indien dan nog niet ok, moet ik diepe fricties krijgen (geen reacties op dit laatste aub). Ondertussen wel nog enkele rekoefeningetjes meegekregen. Indien het weer niet lekker is zal ik deze wijze raad letterlijk opvolgen om daarna terug rustig op te bouwen (denk maar niet dat ik nu met een regenjekker op de fiets ga zitten). hmm, tijd om mijn startnummer van 20k van brussel door te geven...
