De stad met de Egyptische plaatsnaam Kadesj staat bovenaan een bewaarde stele van farao Thothmosis III. In totaal staan er honderdnegentien namen van steden op vermeld. Steden die farao in Klein-Azië veroverde en schatplichtig maakte.

De orthodoxe Egyptologie plaatste Thothmosis III op de tijdsbalk in de vijftiende eeuw voor Christus en dit op basis als een gevolg van het hanteren van hun foutieve Sothis-kalender. Zie link: http://www.bloggen.be/robertdetelder/archief.php?startdatum=1388962800&stopdatum=1389567600 en scrol naar beneden naar het artikel: Het Ebers-papyrus.

In mijn nu kortelings te verschijnen nieuw boek TIJD en TIJDEN bij de uitgeverij www.boekscout.nl behandel ik de Sothis-kalender uitvoerig in een afzonderlijk hoofdstuk: De geschiedenis van de geschiedenis, blz.27-41.

Het identificeren van de plaatsnaam Kadesj was/is een moeilijke opdracht voor de orthodoxie. Sommige Egyptologen meenden Kadesj te kunnen identificeren met het Kadesj dat aan de rivier de Orontes in Noord-Syrië ligt, andere kozen voor Kadesj-Naftali in Gallilea. De samenstellers van de ‘The Macmillan Bible Atlas’ kozen voor het plaatsje Kadesh in Gallilea – zie bijgevoegde kaart. Het is een identificatie die tot verlegenheid leidt. Een onbelangrijk plaatsje dat Thothmosis III bovenaan zijn lijst van veroverde steden plaatst? Het probleem was en is dat dit in de vijftiende eeuw v. Chr. onbeduidende plaatsen waren.

De vraag was en is: waarom staat het onbeduidende Kadesj bovenaan de lijst met bijvoorbeeld de belangrijke stad Megiddo in Israël slechts op de tweede plaats?

Het is de verdienste van Dr. I. Velikovsky dit aangekaart te hebben en een oplossing gegeven. In zijn werk ‘Eeuwen in Chaos, 1952, hoofdstuk IV, blz. 173, maakt hij duidelijk dat met Kadesj (wat de heilige betekent) Jeruzalem bedoelt is. Het is Jeruzalem dat Thothmosis III in het vijfde regeringsjaar van koning Rehabeam, de zoon en opvolger van Salomo, plunderde. En het jaar was 961 in de tiende eeuw v. Chr. en niet de foutieve vijftiende eeuw v. Chr.

In de revisie van de geschiedenis van de oudheid toont Velikovsky aan dat de eerste farao ’s van de achttiende dynastie tijdgenoten van Saul, David, Salomo en Rehabeam waren. En dat Egypte en Israël aanvankelijk geallieerd waren in hun strijd tegen de Hyksos/Amalekieten. Toen farao Ahmose Egypte vrijvocht van de Hyksos-heerschappij en daarna tegen Avaris, de hoofdplaats van de Hyksos oprukte, deed hij dit in bondgenootschap met Saul van Israël. Zie link: http://www.bloggen.be/robertdetelder/archief.php?startdatum=1390172400&stopdatum=1390777200 en scrol naar beneden naar het artikel: Waar lag Telaïm en waar lag de stad van Amalek?

Daarna hebben we de link met farao Thothmosis I met wie Salomo zich verzwagerde door een dochter van farao tot vrouw te nemen. In het vijfde regeringsjaar van Thothmosis I rukte farao Kanaän binnen, veroverde Gezer en schonk de stad als bruidsschat aan Salomo. Daarna volgde farao Hatsjepsoet, een dochter van Thothmosis I die de band met Israël/Salomo nog verstevigde.

In TIJD en TIJDEN wordt dit in het hoofdstuk: de koningin van Scheba, blz. 208, belicht.

Na de dood van Hatsjepsoet trok Thothmosis III, die tot dan in de schaduw van zijn regentes de troon gedeeld had, alle macht naar zich toe en begon onmiddellijk aan een reeks jaarlijkse campagnes naar Klein-Azië waarbij hij Juda schatplichtig maakte. De kroon was de plundering van Jeruzalem met zijn derde campagne in 961 v. Chr. Zie hoofdstuk: De Bijbelse farao met de naam Sisak, blz. 220-223, in TIJD en TIJDEN.

Uiteindelijk zou Thothmosis III zijn macht tot aan de Eufraat uitbreiden. De stele die hij naliet en bewaard bleef bevat een lijst van honderdnegentien namen, die alle in Palestina te plaatsen zijn. Bovenaan staat de koningsstad Kadesj vermeld. Velikovsky wijst in zijn studie op het feit dat Jeruzalem in de Bijbel op vele plaatsen Kadesj of de heilige genoemd wordt.

2 Kronieken 8: 11 Salomo nu deed de dochter van Farao opkomen uit de stad Davids, tot het huis, dat hij voor haar gebouwd had; want hij zeide: Mijn vrouw zal in het huis van David, den koning van Israël, niet wonen, omdat de plaatsen heilig zijn, tot dewelke de ark des HEEREN gekomen is. (Statenvertaling)

Psalm 2:6 Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.

Joël 3:17 En gijlieden zult weten, dat Ik de HEERE, uw God ben, wonende op Sion, den berg Mijner heiligheid; en Jeruzalem zal een heiligheid zijn, en vreemden zullen niet meer door haar doorgaan.

En het Egyptische Kadesh vinden we ook in de Arabische overlevering terug maar dan verbasterd naar El-Kuds, wat een Arabische naam voor Jeruzalem is.

Wordt vervolgd….

Met vriendelijke groet,

Robert De Telder