Ik meen
dat ik net zoals in mijn boek Genesis versus Egyptologie, 2009, ISBN
9781616274238, op dit blog een woord van erkenning aan Immanuël Velikovsky moet
besteden. Velikovsky werd in het jaar 1895 in het tsaristische Rusland geboren.
Aan de universiteit van Moskou studeerde hij rechten, geschiedenis en
medicijnen; in 1921 studeerde hij daar af. Hij begon een psychoanalytische
praktijk in Israël, toen nog een Brits mandaatgebied, en verhuisde tegen het
eind van de jaren twintig naar Zürich en vervolgens naar Wenen om er de laatste
ontwikkelingen in de psychoanalyse te bestuderen. In Berlijn studeerde hij
biologie, gevolgd door een studie in de natuurkunde in Edinburgh. In 1939
verhuisde Velikovsky naar New York en dertien jaar later naar Princeton. Daar
woonde hij tot zijn dood in 1979. Door zijn brede wetenschappelijke
belangstelling en grote belezenheid kwam Velikovsky tot de ontwikkeling van
revolutionaire theorieën over de oorsprong van de aarde en ons zonnestelsel.
Zijn eerste boek Werelden in botsing WORLDS IN COLLISION - botste echter op
tegenstand van de academische wereld en werd verworpen.
Hierna
een korte samenvatting van Velikovsky s kosmologische bevindingen. Rond 1500
voor Christus was de planeet Venus nog een
komeet, die ontstaan was uit Jupiter, en rond deze tijd de baan van de
aarde verstoorde. Beide hemellichamen geraakten in elkaars invloedssfeer en de
aarde werd in zijn omloop om de zon gestoord, met als een gevolg te
lange en te korte dagen en nachten wat door oudheidastronomen ook waargenomen
werd. Een ander resultaat waren aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en het
vormen van nieuwe gebergten als gevolg van een bewegende aardkorst. Uit de
staart van de komeet viel een rode stof, soms vermengd met vloeistof,
meteorieten en koolwaterstoffen op aarde neer. Met de interactie tussen Venus
en planeet Aarde nam men elektrische ontladingen waar tussen de kop en de
staart van de komeet. Op aarde gaf deze waarneming aanleiding tot het ontstaan
van heel wat mythologische verhalen. De plaats van de polen op aarde
veranderde. De door de grote hitte verdampte hoeveelheid water viel als sneeuw
neer op plaatsen, waar vroeger geen koud klimaat heerste, met resultaat
ingevroren mammoets in Siberië. Dit ganse kosmologische scenario gebeurde
tegelijk met de Exodus van de Israëlieten uit Egypte in 1483 v. Chr. en
verklaart de Bijbelse plagen en het uiteengaan van de Rode Zee. Daarna vond nog
een cyclus van bijna-botsingen plaats alvorens de planeten van ons zonnestelsel
tot rust kwamen en hun huidige baan om de zon innamen.
Velikovsky
herschikte de Egyptische dynastieën opnieuw op de tijdsbalk met de historische
Bijbelboeken als leidraad. Het Egyptische Oude en het Midden-rijk waren
contemporain en gingen als een gevolg van de tien plagen en de Exodus ten onder.
Nog hetzelfde jaar werd Egypte door de Hyksos overrompeld. Velikovsky
identificeerde de Hyksos en/of Amoe met de Bijbelse Amalekieten en voegt de
periode van de Hyksos als tussenperiode in de Egyptische geschiedenis in, van
de 15de tot de 10de eeuw v. Chr. Zo verhuist het Nieuwe
Rijk met het begin van de 18de Egyptische dynastie op de tijdsbalk, naar de
periode van de koningen van Israël: Saul, David en Salomo rond 1000 v. Chr. De
revisie door Velikovsky van de geschiedenis van de Oudheid werd door de
academische wereld verworpen. Zijn boek WORLDS IN COLLISION (1951) Werelden in
botsing, gevolgd door AGES IN CHAOS Eeuwen in Chaos (1952), botste op hevige
tegenstand van de academische wereld. Tot enkele decennia terug wekte de naam
Velikovsky in het wetenschappelijke establishment afgrijzen op. Tegenwoordig
vind men de boeken van Velikovsky alleen nog in gespecialiseerde antiquariaten
en dikwijls worden ze geklasseerd onder het vak: esoterie, wat spijtig is. Men
kan op onderdelen van Velikovsky s baanbrekend werk van mening verschillen
en/of afwijzen, maar niet heel zijn werk. Wat mij persoonlijk betreft, in mijn
studie van de chronologie van de oudheid, passen de bevindingen van Velikovsky
wel in de chronologische reconstructie van de oudheid met de Bijbel als
leidraad.
