Al reeds enkele weken was  de voorbeschouwing op bovengenoemde loopwedstrijd het onderwerp op training, barbeque of op gelijk welk ander evenement.  Vreemd hoe elk jaar opnieuw deze wedstrijd de gemoederen kan prikkelen van tal van lopers in de ruime omgeving van de vlaamse leiestreek.  Ook dit jaar dus niet anders.   Hoewel ik vroeger al wel had getwijfeld nog aan deze wedstrijd deel te nemen, bleek het telkens onmogelijk dit spektakel zomaar links te laten liggen.  Dit jaar was ik dan ook zinnens er een doel van te maken.  Meer nog, gezien ik de voorbije jaren telkens op het podium stond was ik gebeten opnieuw een podiumplaats te bemachtigen. 

Net zoals de voorbije jaren koos ik voor de korte afstand (7km).  Dit maakt de opdracht er echter niet makkelijker op.  Ondanks de afwezigheid van geldprijzen is de concurrentie ook elk jaar aanwezig op deze afstand.  Ook dit jaar mocht de organisatie alvast rekenen op de komst van Francis Vansteenbrugge (winnaar vorig jaar), en leek de overwinning voor mij alvast buiten schot.  Daarnaast zou het zeker moeilijk zijn om Frederic Vandenheede (terug van stage sankt moritz) en Stephen Soetaert (thuisloper + man-in-vorm) te kloppen.  In afwachting van andere kandidaten leek een podium alvast een heel moeilijke opdracht.

Van bij de start kon ik makkelijk meeschuiven.  Al snel had Francis zoals verwacht enkele meters genomen.  Eenmaal onderweg  naar de beruchte Pikkelstraat bleken enkele lopers in staat om het gat richting Francis te dichten.   Hierbij enkele onbekende atleten, maar ook Stephen Soetaert die toch volop voor de overwinning leek te gaan.  Gezien de zware beklimming voor de boeg besloot ik mijn eigen ritme te kiezen.  Ik werd hierbij geschaduwd door Fredje raketje en enkele andere atleten.  Nog voor halfweg de beklimming hadden we de snelle starters (behalve Stephen en Francis) opgeraapt en achtergelaten.  Tevens had Stephen voorin inmiddels de rol van Francis moeten lossen.  In de afdaling gingen we heel fors door, dit ten koste van de enkele atleet die fredje en mezelf had weten te volgen in de beklimming.  Toch konden we niks goedmaken op Stephen.  In het vlakke stuk na de afdaling wisselden we wat af, waarna ik in de beklimming van de karreslag (dolderstraat) het voortouw nam.  Gezien dit soort werk op mijn lijf is geschreven was dit het moment om het gat op Stephen wat te doen laten slinken.  Dit lukte aardig en eenmaal dit stuk voorbij leek het gevecht om de 2de plaats zeker nog niet gestreden.  Vanaf toen begon de wind wat te spelen, maar ik voelde me nog prima.  Toen ik ietwat gas terugnam nam Fredje terstond over, en liepen we gecontroleerd richting Stephen.  Eenmaal bij hem gaf hij zich gewonnen en wist ik me vrijwel zeker van de verhoopte maar duur bevochten podiumplaats.  Vanaf toen leek fredje de beste van ons getweeen.  Toch weken we niet van elkaars zij, en was ik niet zinnens de 2de plaats zomaar weg te geven.  In de laatste beklimming bleek hij echter net te sterk.  Toch ben ik maar wat blij naast fredje en francis op het podium te mogen staan. Wat tijden betreft kan er niet zoveel worden gezegd.  Met een vernieuwd parcours kan je het moeilijk vergelijken met de vorige jaren.  De garmin wees echter eenzelfde gemiddelde snelheid aan.  Na een enkele teleurstellende wedstrijd vorige week in frankrijk blijk ik wel degelijk over de gewenste vorm te beschikken.  Hoewel de loopkalender er iets minder druk zal uitzien de komende weken hoop ik mijn vorm verder te tonen in eigen gemeente (5mijl te vichte) om dan terug toe te werken naar een –hopelijk- goeie halve marathon te Kuurne!
Verder kon Ulrike net als mezelf ook de 3de podium-stek bemachtigen.  Ze liep eveneens een uitstekende tijd, met dank aan Yves Noppes voor het voortreffelijke haaswerk.  In de sprint ging Axana d Heedene (eerste) Hilde Vanessche vooraf (2de). 

03-09-2013 om 19:07 geschreven door joost  

Op reis in de franse pyreneeen (12-23aug) kreeg ik de uitgelezen kans om deel te nemen aan een lokale 10km wedstrijd in Bagneres-de-luchon (ter gelegenheid van de bloemenfeesten). In de vallei gelegen (650m hoogte) werd de atleten overigens een behoorlijk vlak parcours voorgeschoteld.  Een ideale kans om de grijsloke -conditie wat te testen.
In een onbekend deelnemersveld was het vooral zaak om het juiste tempo te zoeken.  Ik kon me dit keer niet spiegelen aan de onbekende concurrentie.  Tijdens de eerste km liet ik me gangmaken door een krasse 50-plusser.  Daarna nam ik over en legde ik er duchtig de pees op.  Ik kreeg echter 2 atleten in het spoor met me mee, en die leken na de 2de km geen kick te geven.  Ik liet hen overnemen, waarna ik direct een versnelling mocht pareren.  Ik moest eventjes laten gaan, maar kon bij het begin van de 2de ronde terugkeren en terug overnemen.  In de 2de ronde probeerde ik opnieuw de wedstrijd zwaar te maken door een hoog tempo te voeren.  Ik kon mijn 2 companen hier echter niet mee in verlegenheid brengen.  Bij het begin van de 3de ronde volgde terug een versnelling, op dewelke ik niet kon reageren.  Ik werd 3de in 34min07sec (op10.07km).  Ondanks de eerder zware omstandigheden (warm, vochtig) was ik niet bijzonder tevreden over deze wedstrijd.  Dit was niet de ideale test richting Grijsloke.  Doch, ik ben zeker tevreden deze wedstrijd toch nog te hebben gedaan.  Nu kijk ik uit naar Grijsloke, en een verdere conditie-opbouw richting enkele halve marathons in het najaar... 

27-08-2013 om 10:36 geschreven door joost  

27-08-2013 om 10:23 geschreven door joost  

Om mijn vakantie in te luiden leek het aangewezen op vrijdagavond de jogging van de Tassche mee te nemen.  Deze wedstrijd over 15km leek te gaan plaatsvinden in eerder extreemwarme omstandigheden.  In extremis bleek een zeebriesje toch nog enige verkoeling te schenken. 
Gezien een de afstand leek het verstandig niet al te gek van start te gaan. Ik schoof mee in een groepje met Kristof Reynvoet, Steven Broucke, Joris Moeyaert en Dries Busselot.  Na een eerste km kwamen we terug in het spoor van een fel gestartte Karel Moerman.  Nadat die laatste terug wat versnelde kwam er ook beweging in onze groep.  Dries Busselot maakte de sprong terwijl ik ternauwernood moest afhaken.  Ik koos mijn eigen ritme, en na de eerste ronde bleven we met de andere 3 samenwerken.  In het begin van de 3de ronde moesten Broucke en Reynvoet afhaken waarbij ik aan Joris Moeyaert een uitstekende metgezel bleek te hebben. We maakten samen de 3de ronde vol, waarna ik uiteindelijk de sterkste bleek van ons 2-tal.  In de 4de ronde kon ik Dries Busselot (die zichzelf had overschat) bijhalen en achterlaten.   Inmiddels had Karel Moerman wel een grote voorspong, maar ik kon deze wedstrijd met een heel goed gevoel als 2de afsluiten.

27-08-2013 om 10:13 geschreven door joost  

Na een wedstrijdloos weekend was het reikhalzend uitkijken naar de jogging de la Marcotte.  Na een weekje stevig trainen had ik het vooral de vorige week heel rustig aan gedaan.   Met 2 rustdagen had ik écht wel de bedoeling om te starten met een paar extra frisse benen.

Gezien het warme zomerweer zou dit zeker geen overbodige luxe worden.  In de prille ochtend leek het wat te zijn afgekoeld na een fikse onweersbui.  Doch, al snel begon de ochtendkilte terug plaats te ruimen voor opnieuw een zwoele namiddag.  Zo geschiedde, eenmaal ter plaatse was het alweer heet geworden.  Ook de gemoederen waren inmiddels verhit.  Samen met running mate Delombaerde hadden we vooraf een rechtstreeks duel aangekondigd, en nu was het aan ons beiden om er ook iets van te maken.  Uiteraard was de oorlog mentaal al reeds langer op gang.  Het regende dan ook verbale speldenprikken.  Kwa strategie werd weinig gelost, maar we hadden duidelijk beiden ons plannetje klaar -op papier-.

Ook vlak na ons leek het spannend te worden.  Carlo Verleyen was paraat, en hij wilde vooral in voorbereiding op Grijsloke een goeie wedstrijd neerzetten.  Tegelijkertijd was ook trainer Johan Santens aanwezig, met de stiekeme bedoeling om het duel met Carlo aan te gaan (op een afstand die de zijne niet is).  Ook de supporters waren paraat (mijn vrouwjte en kinderen; els verthez en kinderen; en kinderen van johan).

Van bij de start koos ik voor een stevig wedstrijdbegin, maar dit zonder forceren.  De eerste km legde ik af in 3min12, waarbij ik samen met delombaerde de kop afwisselde.   Dit was voldoende om de gezamenlijke tegenstand op achterstand te plaatsen.  Dit werd duidelijk een rechtstreeks duel, met de overwinning als inzet.  In de 2^de km moet er reeds wat worden geklommen.  Ik besloot het spel hard te spelen en liep de 2^de km aan gelijkaardig tempo (3min14).  In het laatste stukje van de beklimming besloot ik wat te forceren, wel beseffende dat het niet alleen mezelf pijn deed.  Dimitri kreeg het duidelijk lastig, maar bleef me schaduwen.   In de afdaling zette ik dapper voort, waarna ik in een strook vals plat eindelijk een kleine voorsprong kreeg .  Ik kon nu niet anders dan vol doorzetten, terwijl ik wel degelijk in zuurstofnood verkeerde.

Op km 4 stonden de supporters, maar ik had er weinig oor naar.  De hitte begon toch wel te spelen terwijl ik nu volop mijn voorsprong moest uitbouwen.  De eerste ronde kwam ik door aan 16min20 wat snel is voor dit parcours.  Het was maar zeer de vraag of ik dit nog eens kon herhalen in de 2^de ronde.  Hmm, al snel werd duidelijk van niet.  Ik probeerde door te gaan op mijn elan, maar moest toch stilaan kleur bekennen.  De km-tijden begonnen ernstig te tanen, en recupereren zat er niet meer in.  Doch, de voorsprong was geruststellend.     Als dusdanig kon ik eindigen met een eindtijd van exact 34min (dit was 15sec sneller dan mijn tijd van 2009, maar bijna 1min trager dan 2010 ).  In het duel Carlo/johan bleek Carlo ditmaal over de beste papieren te beschikken.  Hij liep een goeie wedstrijd, terwijl Johan een mindere wedstrijd had neergezet.  Volgende wedstrijd: Ardooie…

29-07-2013 om 09:46 geschreven door joost  

In het prachtige dorpje Ellezelles -midden in het“pays des collines”- vond op za 13 juli de “course des sorcières” plaats over 11.4km.  Het mag het duidelijk wezen dat het parcours zich over heuvelachtig terrein begeeft.  Het was reeds van februari in Dottignies geleden dat ik present tekende in het acrho criterium.  Toen was het nog ijskoud.  Nu staat het koren in volle groei, en kregen we af te rekenen met droge, warme en stoffige omstandigheden.  Vooraf was het een blij weerszien met enkele vrienden van Popuelles Dream Team.  Terwijl ik me opmaakte voor mijn wedstrijd hadden Ulrike en Matteo samen besloten om er een training-fietsritje van te maken.  Voor Matteo zou deze 11.4km zeker ook geen makkelijke opdracht worden.

Reeds voor de start werd de aanwezeigheid van ene Geoffrey Kiplagat meegedeeld.  Gezien deze Keniaanse topper een tijd staan heeft op de marathon van 2u09 was het al snel duidelijk dat de overwinning niet voor mij zou zijn weggelegd.  Toch liet ik het niet aan mijn hart komen.  Ik was niet gekomen om te winnen, maar om hard af te zien.  Mijn conditie is behoorlijk, maar er moeten nog een paar scherpe hoekjes worden afgevijld.  Hier zou ik er zeker werk van kunnen maken.

Bij de start koos ik een ietwat behouden tempo gezien de aard van het parcours.  Zoals gewoonlijk waren er wel wat atleten die voor een snellere start kozen.  Hen zou ik onderweg wel terug tegen komen. Na de eerste km (3min20) lag ik zowat in 5^de positie, terwijl Kiplagat en Shany Boesmans niet zo heel ver vooruit liepen.  Na de 2^de km  (3min20) lag ik reeds in 3^de positie, terwijl Kiplagat nu toch definitief het hazepad had gekozen.  Inmiddels was het duidelijk dat het parcours zijn tol zou eisen.  De vlotte eerste km’s (km3  in 3min25) werden al snel afgewisseld door tragere bergop (km 4: 3m40, km5: 3m50, km6: 3m40), terwijl dit helemaal niet het geval was voor onze Keniaan voorop.

Omstreeks km 4 kon ik bergop aansluiten bij Shany die me terstond veel succes wenste in het verdere verloop van de wedstrijd.  Inmiddels was Kiplagat reeds ver uit het zich verdwenen.  Na km 7 (3m40sec) was het zwaarste leed in de wedstrijd geleden en konden we terug wat recupereren tijdens enkele langere afdalingen.  Toch hadden de beentjes het zwaar te verduren gekregen, en was het moeilijk om ook bergafwaarts een hoog ritme te ontwikkelen.   Aldus beëindigde ik mijn wedstrijd als 2^de (40min22sec : tijden op de website kloppen niet), een minuutje voor Shany uit.  Hoewel ik hiermee een 4-tal minuten trager dan Kiplagat was, kan ik best tevreden terugblikken op de wedstrijd.  In 2009 liep ik hier 2minuten trager…

Onderwijl hadden Matteo en Ulrike er een mooie inhaalwedstrijd op zitten.  Ze waren als laatste van het pak start gegaan, en waren uiteindelijk nog in de eerste helft geëindigd.  Dit was zeker een leuke belevenis voor Matteo alwaar deze 6-jarige zijn fietskwaliteiten wat heeft kunnen bijschaven.

15-07-2013 om 09:48 geschreven door joost