AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
19-12-2011
intermezzo
Yoyo, vorige week hebben mijn ribbekes het mij toegelaten om zowaar 3 maal de loopgympies aan te trekken. Aldus was ik goed voor 3 uitjes van respectievelijk, 9, 10 en 12km. Een 30+ week aldus op de teller . Ok, dit stelt idd niks voor, maar ik hoop dat dit een goed begin is. De pijn lijkt geleidelijk te verminderen, en deze week reken ik op een 50+ week. Hopelijk op weg naar een goed voorjaar ... Aan motivatie zal het me niet ontbreken. En ik zal zeker voldoende zijn uitgerust
verder een dikke Proficat met hoofdletter aan alle deelnemers van de kerstcorrida deerlijk: mooie prestaties en scherpe tijden...
Na ekele dagen van 40 a 45min joggen moest ik tot de conclusie komen dat pijn aan ribben ietwat erger werd. De rest van de week heb ik dan maar de handdoek in de ring geworpen. Het heeft weinig zin om dingen te forceren. Uiteraard geen kerstcorridas voor mij. Ik lijk aan een ietwat al te lange winterstop begonnen. Hopelijk kan ik de lengte toch nog ietwat beperken. Wel stilaan tijd om reeds na te denken over 2012...
Hallo, Na een waarschijnlijk niet zo wijze beslissing om in Herseaux te lopen was ik genoodzaakt te rusten. Vorige week heb ik aldus geen kilometers op de teller kunnen bijplaatsen. Het lijkt eerder onwaarschijnlijk dat ik nog dit jaar mijn wedstrijdschoenen vuil maak. Ondertussen heb ik wel foto'kes laten maken van mijn ribben. Alles leek intact, en aldus moet ik mij daar ook verder geen al te grote zorgen over maken. Ook de pijn is inmiddels fel gebeterd. In principe zou ik dan ook lichtjes mogen beginnen trainen in zoverre de pijn dit toelaat. Met pijnstillers verder blijven lopen doe ik echt niet meer. Vanavond alvast een eerste uitstapje!!
14 dagen na een geheel bevredigende wedstrijd in Rumes leek ik perfect op koers voor een mooi eindejaars-circuit.Ik keek zeker uit naar de 10km te Waregem, maar vooral naar de 15km te Deerlijk, alwaar ik hoopte sterk voor de dag te komen voor (nou ja) eigen publiek. Als voorbereiding tijdens een stevige trainingsweek had ik Herseaux aangestipt als laatste warm-up.
Zaterdag stond ik bij uitstekende weersconditities dan ook rond 14u aan de inschrijvingstafels van deze laatste wedstrijd uit het achro regelmatigheidscriterium.Helaas waren mijn ambities inmiddels sterk getemperd.Vorige zaterdag was ik immers van de trap gedonderd.Laten we duidelijk zijn, niemand heeft mij geduwd Al was het hoogteverschil minimaal (2 tredes), vliegen kan ik blijkbaar toch nog altijd niet.
Enfin, ik gleed dus uit, en kwam behoorlijk stevig met mijn flank op de tredes terecht.Ogenblikkelijk had ik best veel pijn, maar dit belette me niet om s avonds nog naar een feestje te trekken.S anderdaags wist ik al snel dat ik mezelf serieus had bezeerd.Gezien het om gekneusde (en/of gebroken ribben) ging achte ik het niet opportuun om naar de dokter te gaan.Ik wist dat ik moest rekenen op een 3 tot 6 weken herstel, en een voorschrift tot rust kon ik missen als kiespijn.
Met enige pijnstillers deed ik dan ook flink mijn zondagtraining en lange duurloop op maandag.Toen de pijn niet milderde (integendeel) kreeg ik dinsdag toch al behoorlijk wat moeite om me op te laden voor een training met wat tempo.Woensdag moest ik noodgewongen toch forfait geven voor mijn intervaltraining.Klaarblijkelijk is rust het enige wat me leek te helpen.Om toch niet de conditie te verliezen besloot ik alsnog om zaterdag naar Herseaux af te zakken.
Van bij de start van de wedstrijd schoof ik mee.Al snel liep ik samen met Bert Deschodt voorop.Iets later werden we bijgehaald en achtergelaten door Thomas Loquet.Toch was de eerste km in dalende lijn best snel (2min58).Na de 2de km moest Bert passen waarna ik de wedstrijd tot kort voor het einde in 2de positie heb gelopen.In de laatste km werd ik ingehaald door ploegmakker Gregory Billet, die a propos een dijk van een wedstrijd heeft neergezet.Hij kon vanuit een achtervolgende groep alleen het verschil op me toelopen.Tijdens de wedstrijd probeerde ik een goed tempo te zoeken, maar moest snel afrekenen met stekende pijn aan de ribben.Ademen was niet makkelijk, en aldus heb ik nooit een goed gevoel gehad in wedstrijd.Ondanks die derde plaats heb ik zeker niet mijn beste krachten kunnen aanspreken.
In eerste instantie was het positieve uit dit verhaal wel dat ik toch een doorgedreven training had afgewerkt.Helaas had ik ondanks de pijnstillers achteraf snel pijn.Later in de avond, s nachts en de dag erop heb ik me de wedstrijd-deelname menig maal beklaagd.Ik vrees dat ik dit niet opnieuw wil herhalen.De komende week ga ik noodgedwongen over tot rust, en moet ik aldus ook forfait geven voor waregem.Of ik hiermee de laatste keer dit jaar mijn wedstrijdplunje aanhad of niet laat ik in het midden: Deerlijk lijkt ook heel twijfelachtig.We zien wel, maar na dit weekend is het voor me duidelijk geworden dat herstel op de eerste plaats zal komen.Hasta luego,
Hallokes, een drietal weken terug liep ik mijn laatste wedstrijd te Flobecq.Een wedstrijd waar ik overigens heel tevreden over was, en wat smaakte naar meer.Daarna moest ik echter eventjes op mijn honger blijven zitten wegens een werkbezoek naar Cincinnati, VS.Ondertussen draaide ik echter een voortreffelijke trainingsweek voorafgaand aan, en ook de week volgend op mijn tripje.Ook tijdens mijn verblijf heb ik niet stilgezeten. Bij deze was ik ervan overtuigd dat ik over de nodige papieren beschikte om in Rumes een mooie wedstrijd neer te zetten over 9,2km.Zo geschiedde .
Samen met vrienden Dimitri Delombaerde en Bjorn Desmet trok ik vanmorgen goedgeluimd richting dit rustige plaatsje in de buurt van Doornik.De zon scheen en er was geen wind: het leek een niet al te frisse november-ochtend te worden.Ideale omstandigheden zonder meer! Reeds tijdens de opwarming beschikte ik over een lekker gevoel, heel anders dan tijdens Flobecq.Net voor de start was er toch wel enige tumult aan de startlijn.Met 800 deelnemers starten op een smalle strook en zonder de nodige begeleiding lijkt steeds moeilijker te worden.Het wordt stilaan tijd voor de achro om tijdens de start de teugels wat strakker aan te trekken.
Na wat gebikkel om een mooie startpositie stond ik stipt om 10u netjes op de eerste startlijn.Ik vertrok stevig, in het zog van 2 snelle starters.Tijdens de eerste strook in een boswegje werd ik voorbijgesnel door Rafael Lelong die snel de 2 vluchters kon bijbenen.Ik volgde snel en kon bij het verlaten van de gravelstrook als eerste de weg betreden.Al snel kwamen de 2 vluchters in de problemen terwijl ook Rafael me liet begaan.Bij de eerste km kwam ik reeds alleen door (3min10).Gezien ik niet zinnens was mijn bijeengesprokkelde voorsprong prijs te geven besloot ik ook de 2de km stevig door te jassen (3min15).Bij het verlaten van dezelfde bosweg voor de 2de keer (km 2.5) bleek ik een mooie voorsprong te hebben.
De derde km was er behoorlijk wat wind, maar inmiddels was ook Raphael verwikkeld in een eenzame achtervolging (het werd man tegen man).Ik besloot niet langer achterom te kijken en bereikte de 5km in 16min05sec.Ik leek toen reeds gewonnen spelt e hebben, maar toch was ik helemaal niet zeker.In het verleden was ik wel vaker na een km of 5 -6 voorbijgesneld door een atleet van beter allure.Deze keer moest ik echter niet vrezen.Niemand kwam terug, en ik kwam ook mezelf niet tegen.Ik bereikte de finish (9.2km) in 29min50sec, wat 40 sec sneller is dan mijn besttijd van 2 jaar terug (toen ook voldoende voor de overwinning).
Misschien had ik wel een ietwat geluk.Deze week waren er geen echte toppers aanwezig.Doch, het deelnemersveld in de achro mag zeker niet worden onderschat.En met geluk alleen lukt het niet J.Uiteraard deed deze overwinning heel veel deugd.Al wie mij kent weet dat ik geen al te makkelijke sportieve zomer kende.Na een 8-tal weken stevig trainen kon ik eindelijk aanknopen met mijn conditie van weleer.Misschien wel ietsje te vroeg met het oog op de nakende kerstcorridas. Doch, wie weet kan ik dit een goed maandje aanhouden en tja, deze ovewinning pakken ze me nie meer af he!
Ulrike liep overigens op vrijdag de wedstrijd te Ronse, en werd er 4de: heel mooie prestatie na een rustiger periode!
Hmm, jawel, t is een beetje stillekes op mijn blog. Vandaar dit berichtje: na mijn wedstrijd te Flobecq heb ik noodgedwongen geen wedstrijden gelopen. Ik moest immers voor het werk een weekje naar US, ttz, 5 dagen Cincinnati, uitgebreid met een dagje New York City om de transit naar Belgie terug wat aantrekkelijker te maken (en merkwaardig genoeg ook goedkoper).
Uiteraard gaat zo een tripje gepaard met enige noodzakelijk voorbereiding en enig ongemak, zeker op gebied van training. De week voorafgaand aan dit tripje heb ik bijgevolg de trainingen wat bijgesteld door wat meer kilometers te maken. Eenmaal in Cincinnati heb ik mij echter niet bij de pakken neergelegd. Ondanks de lange dagen in het bedrijf (7-7 of langer) heb ik elke morgen mijn kilometertjes afgemaald op de loopband. Enkel de dag voorafgaand aan NY, en de dag in NY kon ik niet trainen. Bij deze heb ik dan ook geen trainingsachterstand opgedaan, en lijk ik klaar om na 3 weken terug de degen op te nemen in een wedstrijd. Vermoedelijk start ik vrijdag te Ronse, of zondag in het waalse Rumes ! O ja, uiteraard heb ik van mijn tripje gebruik gemaakt om naast een flitsbezoek van Manhatton ook mijn ogen de kost te geven tijdens de marathon te NY, en aldus ook die tripje te kleuren met deze uit de hand gelopen passie ps,
14 dagen terug had ik een heel verdienstelijke wedstrijd gelopen te Tiegem, waar ik hopelijk definitief heb afgerekend met Bursitis.Na 2 weken behoorlijk trainingswerk was het eigenlijk wel uitkijken naar een volgende wedstrijd.Gezien ik enkel op zaterdag vrij was verkoos ik de wedstrijd te Flobecq.Zowiezo vind ik het ten aller tijde heel aangenaam af te zakken naar mijn waalse vrienden in Pays des Collines.De streek is er echt wel schitterend en de sfeer uiterst gemoedelijk.Bij een mooi najaarszonnetje begon ik omstreeks 14u15 aan een opwarming van 20minuutjes.Eigenlijk voelde ik me helemaal niet zo fris.De benen leken niet echt mee te willen en mijn ademhaling stokte wat. Maar naar het schijnt is dit wel vaker een goed voorteken.
De favorieten waren reeds bij voorhand gekend.Eigenlijk was er maar 1.Thomas Locquet had vooraf aangekondigd stevig tekeer te gaan.Ik vertrok dan ook zonder schroom naar de start.We zouden wel zien.Ik was in elk geval niet zinnens om mezelf pleuris te lopen in het begin, wetende dat op km 4 de mont de la Houppe op het programma stond.Bij de start bevond ikme in de buurt van Lieven Demeestere in pakweg 6de positie.De start van Locquet was inderdaad bijzonder snel.Valerian Dupont en enkele andere boden wat weerwerk, maar ook zij moesten al snel ondervinden dat dit ritme waanzinnig was.
De eerste km liep ik eenzaam in 5de stelling.Halfweg de 2de km schoof ik wat op, en kwam al snel op de 4de plaats.Ondertussen was er een redelijk gat achter mij, en ook voor mij.Ik moest kiezen, en tja, besloot dan maar snel het gat op Shany Boesmans en Valerian te dichten.Ik slaagde in mijn opzet tegen km3, en kon daarna een klein beetje recupereren.De eerste 2km op licht geaccidenteerd parcours deden we in 6min30.Tijdens de 3de km voelde ik Dimitri Delombaerde naderen in een klein groepje en besloot dan maar het tempo te voeren.Ook de derde km bleven we op hetzelfde schema (9m45).Daarna wisselden Shany, Valerian en mezelf wat af, terwijl Locquet nu toch al ver was uitgelopen.
Op km 4 begon de fameuze klim (mont de la houppe), en werd het man tegen man.Valerian liep wat uit, terwijl ik wat ruimte kreeg op Shany.De verschillen op de top waren ongeveer 20sec in beide richting.Ik wist toen wel dat dit niet voldoende zou zijn om Shany af te houden.Reeds 1km in de afdaling kon deze bijzonder sterke afdaler mij terug bijbenen, om me op een steile strook op km 7 heel snel achter te laten.Het gat groeide snel.In de afzink merkte ik een sterke Dimitri Delombaerde en Guy Deblander op korte afstand.
Eenmaal beneden kon ik terug het verschil onder controle houden.Tijden een karreweg op km9 tot 10.5 kon ik zelfs terug sluipen tot op een seconde of 4 van Shany.Helaas was dit niet voldoende.Shany is op dreef en kon voor mij de finish bereiken.Met een tijd van 37m31sec mag ik echter heel tevreden zijn.Eenmaal liep ik dit parcours ietwat sneller (37m28sec in 2006).Toch, dit jaar liep ik 1min sneller dan vorig jaar.Blijkbaar hebben enkele weken van stevig trainingswerk toch wel vruchten opgeleverd.Ik lijk op schema voor hopelijk een behoorlijke winter!
Zaterdag laatstleden hadden we met de ganse familie besloten deel te nemen aan de bergloop Tiegem. Terwijl op dezelfde dag ook de wedstrijd van Geluwe (15km) lonkte besloten we gezamelijk deze wedstrijd in eigen streek voorrang te geven, en aldus deze streekeigen organisiatie een hart onder de riem te steken. Hoewel de vorige edities telkens van een herfszonnetje konden genieten was het zaterdag eerder grijs weer, en vooral veel wind. Reeds om 13u30 stonden we op de plaats des afspraak. Het luchtkasteel was dan ook een welgekomen vertier om onze jongsten (net 5 jaar geworden) genoeg afwisseling te bieden. Om 14u15 stonden we toch nog net op tijd aan de start van hun wedstrijd over 300m bergop. Helena stond wat te dromen en had aldus haar start gemist, maar kon zich mooi herpakken tot in het spoor van Matteo. Samen hielden ze gelijk tred om mooi in het pak te eindigen. Tot grote verbazing was Matteo het eerste jongentje en kreeg zowaar een stevige ruiker in zijn handen gedrukt. Hij wist niet echt wat doen, maar zijn smile sprak uiteraard boekdelen. Zijn eerste overwinningske heeft em beet
Iets later konden Ulrike en mezelf aan onze opwarming beginnen, terwijl onze kindjes met goede zorgen werden omringd (waarvoor dank)! Vooraf wist ik eigenlijk best wel waar ik aan begon. Deze wedstrijd met een goeie 60 lopers kende een kwalitatief stevig bezet deelnemersveld. Samen met Frederic Vandenheede, Stephen Soetaert, Kurt Douterloigne, Bjorn Desmet, Pedro Dujardin en Dimitri Delombaerde en enkele anderen liepen we een verkenningsronde. Meteen konden we onze metgezellen voor de daaropvolgende wedstrijd wat prikkelen.
Om 15u45 was het dan zover. Van bij de start was het alle hens aan dek: Vandenheede en Doutreloigne trokken behoorlijk van leer, en het was echte bikkelen om hun tred te volgen. Tijdens de eerste aanloopronde van 1km was het mijns insziens van belang te volgen gezien de helling naar de aankomst tegen wind bergop was. Tijdens deze helling had ik samen met Delombaerde en Soetaert de aansluiting kunnen vinden. Bergop kon ik dan ook ietwat recuperen. Toch had deze aanvat heel wat schade aangericht. Tijdens de eerste grote ronde bleken Kurt D. en Frederic V. geenszins van plan snelheid te minderen. Tijdens de afdaling bleven ze de wedstrijd mennen. Omstreeks de 3de kilometer werd het stilaan tijd om kleur te bekennen. Indien ik zinnens was deze wedstrijd uit te lopen was het meer dan tijd om een eigen tempo te zoeken. Delombaerde was zeker niet mistevreden om te zien hoe ik eventjes het gas losliet. Voor Stephen Soetaert echter het sein om pijlsnel de aansluiting te zoeken vooraan. Iets later moest ook Kurt vooraan de rol lossen. Terwijl we stilaan terug tegen wind liepen vond ik het verstandig om zo snel mogelijk het gat met Douterloigne te dichten. Ik probeerde wat te recupereren in zijn zog om dat stilaan met hem mee te werken bergop. Dimitri had de aansluiting niet kunnen maken en bevond zich nu bij Pedro Dujardin. Eenmaal de 2de ronde was begonnen kreeg Kurt D. het terug lastig. Ik ging voluit door in de rekenschap dat Frederic en Stephen nog niet zo ver voorop waren. Je weet maar nooit of die nog stilvallen... Halfweg de 2de ronde kreeg ik het toch wel lastig. Ik moest nu alleen tegen wind lopen en had al snel door dat Dujardin bezig was aan een knappe wedstrijd. Eenmaal de Tiegem boven had hij dan ook de aansluiting kunnen vinden. In de laatste ronde was hij duidelijk de betere van ons 2. Toch kon ik zijn tred volgen en bij momenten overnemen. Tijdens de laatste helling deed hij de eerste helft waarna ik nog eens stevig doortrok. Bijna boven nam hij echter over en moest ik het in de sprint ontgelden. Ik werd 4de in 34min12sec.
Ulrike werd nogmaals de eerste dame, en kon eveneens een ruiker mee naar huis nemen. Ook thuis moet ik het nu ontgelden als "looser van de dag". Meermaals komt matteo me deudleuk vertellen dat hij en mama gewonnen hebben en papa niet. Hoedanook; het werd een leuke wedstrijd waar ik zeker tevreden op terugblik. We zijn er terug klaar voor. Hopelijk word het een leuke sportieve winter.
1. Frederic Vandenheede 33m33s 2. Stephen Soetaert 33m45s 3. Pedro Dujardin 34m08s 4. Joost Dewaele 34m12s 5. Kurt Douterloigne 34m59s 6. Dimitri Delombaerde 36m14s 7. Carlo Verleyen 37m16s 8. Lode Schamelhoudt 37m32s 9. Bjorn Desmet 38m02s 10. Bob Michels 38m18s
Na mijn koerske in Vichte heb ik een tweetal weekjes behoorlijk wat kilometers kunnen afleggen. Soms heb ik al eens een mindere dag, maar toch lijkt het met mijn heupje de goeie kant op te gaan. Aldus ben ik zinnens om volgende week nog eens te starten in de bergloop te Tiegem. Gezien de aard van het parcours wordt dit zeker geen makkelijke wedstrijd om te hervatten, maar ik heb er in elk geval zin in. Dit weekend moest ik met enige spijt in het hart Kuurne aan me laten voorbijgaan. Doch, Ulrike heeft daar opnieuw een hele mooie prestatie neergezet. Met 1u35min50sec liep ze er haar 2de beste tijd op de halve marathon. De resultaten van de meeste atleten bevestigden nachtans dat de omstandigheden niet eenvoudig waren. Stilletjesaan wordt het voor haar tijd om een rustperiodeke in te bouwen (na tiegem).
hard tegen hard
. Ok, dit stelt idd niks voor, maar ik hoop dat dit een goed begin is. De pijn lijkt geleidelijk te verminderen, en deze week reken ik op een 50+ week. Hopelijk op weg naar een goed voorjaar ... Aan motivatie zal het me niet ontbreken. En ik zal zeker voldoende zijn uitgerust 
