Na een reeks van kortere wedstrijden had ik weinig zin dit weekend terug een 10km wedstrijd op te zoeken.  Na raadplegen van verschillende wedstrijdkalenders besloot ik dan maar de 22.8km lange trail in Oeudeghien op te zoeken. Goed gek zeker die Joost.  Tja, ik hoor zo vaak andere lopers uitpakken met de vreselijkste verhalen over de allerzwaarste bergtrails, en vond het nodig hier toch ook heel even van te proeven.  Ge moet alles ne keer geprobeerd hebben he in t ‘leven.

Bovendien was dit zeker het geschikte moment. Na een 10-tal weken van stevig trainen en toch wel enkele goeie wedstrijden ben ik hoognodig aan wat rust toe.  Bij deze wou ik met dit trailke zonder enige druk mijn looprust inluiden.  Dit kon ik bovendien samen doen met vriend Nico Recour, die zich klaarstoomt voor de marathon te Torhout op 17 juni.  Samen met de 20km van Brussel en deze wedstrijd hoopte hij de scherpe kantjes van zijn conditie nog bij te vijlen (die laatste werd overigens knap 12^de). 

De naam van de wedstrijd “l’enfer des collines” deed niet veel goeds vermoeden.  Vooraf had ik het profielke bekeken, en besloot mij er maar niet verder in te verdiepen.  We zouden wel zien he.  Achteraf bleken er een 500 of was het 900-tal hoogtemeters te zijn overwonnen.  Ik weet niet of dat echt wel veel is of niet, maar t was mijns insziens genoeg.

Bij de start vertrok ik samen met 2 andere atleten op kop van de wedstrijd.  We hadden een mooi tempo, maar ik meende traag te zijn gestart (zoals gepland).  De eerste (quasi vlakke) km deden we aan 3min30 (makkie).  Samen liepen we “rustig” verder tot op een pittige helling rond km3.  Tijdens die klim besloot ik af te haken, maar merkte eenmaal boven dat ook Jochen Neyrinck de rol had gelost van de latere winnaar (Fransman).  Jochen had zich duidelijk wat geforceerd.  Ik kon hem tijdens een platte strook passeren en in de verdere afdaling terug naar de koploper lopen.  Eigenlijk voelde ik me echt wel prima.  Rond km 5 volgende een gemene technische afdaling alwaar ik nu toch echt wel moest passen op het kamikaze-werk van de Fransman.  Inmiddels was Thomas Locquet aan het terugkeren, terwijl ik in de snel volgende klimmetjes nu toch wel begon te beseffen dat mijn tempo helemaal niet was aangepast aan de aard van het parcours.... miljaar... ik heb da toch wel verkeerd ingeschat.

Niet getreurd, Nadat Locquet me had gepasseerd (toch niet echt een verrassing) paste ik mijn tempo wat aan.  Dit was meer dan nodig, want in de stroken tss km 8 en 10 was het parcours in een bos, waar het heel moeilijk en heel zwaar lopen was.  Diepe kraters werden afgewisseld met steile bultjes en enkele boomstronken (voor elk wat wils).  Naast de nodige concentratie op het wegdek was het toch wel geconcentreerd uitkijken naar de wegwijzers op het parcours.  Verkeerd lopen was zeker een optie.  Toch moet het gezegd: de organisatie heel dit parcours prima bewegwijzerd en voorzien van vrijwiligers om de weg te tonen: Chapeau!!!

Rond km9 kreeg ik plots terug Locquet te zien, hij wandelde, en bij passeren had hij naar eigen zeggen last van de buik.  Zijn wedstrijk leek over, terwijl ik me terug in 2 de positie bevond (de eerste was had wel al stevig het hazepad gekozen).  Op km10 kwam ik door op 39m30sec.  Daar ben ik best wel tevreden over gezien het aard van het parcours.  Ondertussen was ik da bosselke serieus beu gezien.  Hoewel ik blij was om rond km11 terug op een iets plattere strook terecht te komen voelde ik dat ik toch flink wat energie had verbrand.  Ik kon nog wel een behoorlijk tempo draaien op het vlakke, maar onderweg had ik ondervonden dat die klimmetjes en afdalingen toch wel niet echt mijn dada zijn.  Het klimmen werd steeds moeilijker, en tijdens dalen kreeg ik last van steken.  Bij km 12 kwam Jochen Neyrinck dan ook terug bij me aansluiten.  Nadat we samen bijna verkeerd zijn gelopen en na een korte woordwissel zette hij zijn wedstrijd voort in zijn strak tempo.  Ik moest laten gaan, en vreesde nog een serieuze patat te krijgen.  Vooraf begin je immers aan zo n wedstrijd met het idee van “n goei 20 km”.  Nu je aan km13 zit, begin je toch in te zien dat het NOG 10 km is.  Bon, aan km15 kwam ik door exact op 1u, en toen ik wist ik al wel heel zeker dat ik geen 15km/u zou lopen.

Vooral tijdens het afdalen werd het pijnlijker.  Mijn middenrif pruttelde tegen (heb ik wel meer bij afdalingen).  Tja, als een afdaling dan direct wordt gevolgd door een stevige klim (~20%) op kasseien, dan begint da lopen toch wel aardig veel op wandelen te gelijken.  Ook da termperatuurke van n goei 20C met felle zon begon toch wel te wegen.  Iets verder (omstreeks km19) had ik terug steken na een afdaling en toen trakteerden ze ons op een trapke (helling ~30%).  Ok, wandelen dan maar he.  Eenmaal boven volgde gelukkig de finale afdaling terug naar Oeudeghien.  Dat die ook niet echt vlot verliep hoef ik niet te vertellen.  Mijn spieren waren niet echt vermoeid.  Ook kwa ademhaling had ik geen problemen, maar ik geraakte simpelweg nie meer vooruit.  De opeenvolging van klimmen en dalen hebben mijn tempo volledig gebroken.  Het is heel moeilijk om telkens opnieuw terug in een goed ritme te komen. 

Toch raakte ik na 1u36 voldaan aan de finish te Oudeghien: 3^de  en heelhuids.  Uiteraard wel afgezien (zoals iedereen), maar niet echt versleten.  Tja, ben ik dus best wel tevreden mee he.  Toch moet ik beseffen dat zo n koerskes toch wel een iets andere voorbereiding vergen.  Maar vooral nu uitkijken naar een 2 weekjes rust!!  Ca suffit, maar mijn eerste trailverhaaltje pakken ze me nie meer af.  Tot slot, een top10:

21-05-2011 om 22:14 geschreven door joost  

09-05-2011 om 21:34 geschreven door joost  

Vrijdagavond trok ik samen met Dimitri Delombaerde naar Bavikhove.  Reeds menig jaar organiseert de kwb hier een 10.5km lange wedstrijd op een leuk parcours.  2 jaar terug werd ik hier 2^de, net na eerdervermeldde Dimitri (die daar reeds 2 maal kon winnen).  Uiteraard was ik tuk was op revanche... 

Samen met Dimitri, Bjorn Desmet en Steven Hocedez begonnen we iets na 19u aan onze opwarming.  Het was een behoorlijk zwoele avond, maar de benen voelden prima.  Om 20u stond ik dan ook netjes aan de start en voelde me er 100% klaar voor.  Met Filip Vanwynsberge, Debersacques, Yves D’Halluin en Andy Vanhaelewyn was het toch wel afwachten hoe de wedstrijd zou lopen.  Na de start liet ik me niet verleiden tot een al te bizarre blitz-start.  Ik volgde gezwind, en keek toe wie de sterkste mannen van de dag  bleken.  Na het stukje langs de vaart besloot ik in de strook bergop iets te versnellen.  Dit bleek voldoende om het kopgroepje uit te dunnen tot Dimitri, Yves en mezelf.  We werkten netjes samen de eerste ronde af in 8m40sec.  Dit was perfect op schema (Vorig jaar wist Bart Bleyaert deze wedstrijd over 4 rondes te winnen in iets minder dan 35min, net voor Vanwynsberghe).

In de tweede ronde was het verbazend  genoeg Yves die stevig van leer trok.  Ook nu besloot ik eventjes af te wachten.  Toen we in de strook naast het water kwamen trok ik eventjes door, en kon vrij vlot een 10-tal meter nemen.  De 2^de ronde kwam ik netjes door op 17m20sec.  Tijdens de derde en laatste ronde werd ik niet meer bedreigd, en kon vrij vlot naar de overwinning lopen.  Mission accomplished, en toegegeven, dit deed wel deugd.  Na een 10-tal weken stevig trainen wordt het nu stilaan tijd om eventjes wat gas terug te nemen.  NB: verrassing van de dag was ongetwijfeld Yves D halluin die hier netjes vanhaelewyn, vanwynsberghe, debersaques en delombaerde achter zich liet... chapeau!!

Top 10:

1. Joost Dewaele                         34:46 (18.1 km/u)
2. Yves D’Haluin             35:43
3. Pascal Debersaques                36:12
4. Andy Wanhaelewyn                36:30  
5. Dimitri Delombaerde               36:47
6. Filip Vanwynsberghe               37:42
7. Steven Hocedez                      38:26
8. Kristof Reynvoet                     38:27
9. Franky Derammelaere             38:43
10. Geert Roelandts                      38:55

09-05-2011 om 21:15 geschreven door joost  

04-05-2011 om 14:57 geschreven door joost  

Zondag stonden we als gezin paraat in Desselgem.  Gezien Ulrike de 10km voor haar rekening nam, en er iemand op de kindjes moest letten koos ik voor de 5km.  Dit is geenszins mijn specialiteit, maar toch wel eens het proberen waard.  Van bij de start kozen 2 jonge kerels het hazepad.  Ik volgde in het zog van een Marokkaans atleet en Pascal Debersacques.  Nog voor de eerste km hadden we gezamelijk de 2 jonge kerels bijgehaald, en bevond ik me op pad met een goed op dreef zijnde Pascal.  Na een korte adempauze versnelde ik halfweg de eerste ronde, en dat leverde me een 10-tal meter op.  Toen dit 30 meter werd wist ik de wedstrijd in mijn pleit beslecht.  Toch bleef ik voluit doorlopen om een behoorlijke tijd neer te zetten.  Het werd 16min45sec. over de 5.2km.  Op de 10km liep Ulrike een mooie wedstrijd.  Ze werd 3^de dame, en liep eenzelfde tijd als vorig jaar.  Trainingsmakker Frederic Vandenheede wist net als vorig jaar de 10km-wedstrijd bij de mannen te winnen (enkele fotokes van Desselgem hieronder). 

02-05-2011 om 13:28 geschreven door joost  

Vrijdagavond ben ik naar Torhout afgezakt voor een wedstrijd over 10km.  Ik had hier nog niet eerder gelopen , maar keek toch wel uit naar deze wedstrijd.  Mijn vormpeil was in de voorbije wedstrijden prima gebleken, en ik hoopte hier te bevestigen.  Tijdens de 5km wedstrijd was er sprake van een serieus onweertje wat deze wedstrijd serieus in de war had gestuurd.  Een kleine verkenning van het parcours leek me aldus zeker wel zinvol.   J

Vooraf was Dieter Brouckaert de gedoodverfde favoriet, gezien hij de vorige edities had gewonnen en onmiskenbaar in topconditie verkeert.  Bij de start ging hij er dan ook vrij snel vandoor, maar kreeg een verassend sterke Dieter Vandewalle (schitterende wedstrijd!) mee als waakhond .  In de eerste lus van 1.3km door het centrum werd wel degelijk gas gegeven.  Na wat wisselende posities in de eerste 500m volgden Thomas Dewulf, Francis Vansteenbrugge en Bart Verkaemer.  Ik had iets verder het spoor gekozen van Nico Serroen samen met Vincent Nardozza en een HAC-atleet.  Omstreeks km3 had Nico me terug gebracht tot bij Bart verkaemer.  Toen beiden sterk doorgingen moest ik hen definitief laten gaan. 

Hoewel Thomas Dewulf vooraan in moeilijkheden was gekomen, had ook ikzelf al veel gegeven.  Terugkomen zat er niet meer in.  Ik begon achterom te kijken, en zag een 3-tal man naderen met Luc Van Asbroek, Frederik Colpaert en een Vincent Nardozza.  Hierbij kreeg ik eventjes een deja-vu gevoel te verwerken (halve marathon Staden), maar was geenszins van plan hieraan toe te geven.  Van dit drietal kon Colpaert me toch bijhalen omstreeks km 7.  Toch kon ik netjes een 8^ste plaats verdedigen, en eindigde mijn wedstrijd in 32min40sec.

02-05-2011 om 13:19 geschreven door joost  

Reeds enkele jaartjes had ik uitgekeken naar een deelname aan de Lakosta halve marathon.  Tot heden was dit niet gelukt (blessure of paste niet in de planning), maar dit weekend stond ik toch aan de start, samen met vrouwtje Ulrike.  Vooraf had ik reeds vernomen dat het parcours vrij zwaar zou worden, maar stond daar eerder sceptisch tegenover.  Door wedstrijden in wallonie dacht ik wel klaar te zijn voor wat lichthellende wegen, terwijl ik evenwel meende dat deze polderstreek zo goed als biljartvlak moest zijn.  Terzelfdertijd stond ik zorgeloos aan de start bij een mooi lenteweertje.  Na een slecht jaarbegin heb ik inmiddels rustig kunnen opbouwen, en meende wel klaar te zijn voor een behoorlijke wedstrijd.  Toch was het wel enige tijd geleden dat ik deze afstand nog voor de kiezen kreeg.  Het was dus afwachten of ik al of niet klaar was voor dit kilometeraantal.  Toch was ik zinnens me vol te geven.

Van bij de start werd het gas direct ingedrukt.  Nico Serroen opende de debatten, en probeerde zich in de eerste km los te rukken van de rest.  Ik kende een vlotte start en kon meestrijden in de eerste gelederen.  De posities wisselden door tussentijdse versnellingen, maar na km 2 kon ik samen met De Caluwe, DeBerge en een marrokaan de aansluiting vooraan terugvinden bij Gemeda en Serroen.   Toen Gemeda verdapperde volgden enkel nog Serroen en DeBerge.   Ik volgde het tempo van De Caluwe maar merkte dat dit me toch wel  duur zou te staan kunnen komen.  Toen de Marokkaan moest lossen (later opgegeven) besloot ik iets later (rond km 5) De Caluwe alleen te laten gaan.

Ondertussen had ik in een 2^de helling toch wel ondervonden dat ik dit parcours serieus had onderschat.  Toen Jochen Tourlousse bij me kwam hervond ik mijn adem en besloot samen te werken in achtervolging op DeBerge, die vooraan de rol had moeten lossen.  Samen met DeBerge en Jochen liepen we samen tot km 10 waarna ik een klein foutje maakte.  Door ietwat onduidelijke aanduiding draaide ik een weg rechtsaf waar we rechtdoor moesten.  Ik verloor een weinig tijd, maar wel de aansluiting op Jochen en Bart.  Ik kon nog eventjes terug aansluiten, maar het gaatje toelopen op die mannen gebeurt niet ongestraft.  Bij het doorkomen van de eerste ronde (km11) stond ik er dus alleen voor. 

Eigenlijk kon ik best een mooi tempo houden en moest niet veel terrein prijsgeven op Bart en Jochen (die het schijnbaar iets rustiger deden).  Een 3-tal km verder begon echter terug de bergzone, en daar kreeg ik het knap lastig.  Op dat moment liep er een groepje van 3 man achter mij (Bart Bleyaert, Patrick Van Petegem en Luc Van Asbroek, .  Hoewel ze toen nog een serieuze achterstand hadden voelde ik de bui wel hangen. Met nog 6km te gaan hield ik een tempo naar best vermogen, maar zeker niet meer zo strak als in het begin van de wedstrijd.  Hmmm, de kilometers hadden toch hun tol geeist...

Ik vreesde stilaan een slechte eindtijd (1u16... of zo, maar blijbkaar had ik me misrekend).  Ergens rond km17 was het dan zover: een op stoom geraakte Patrick snelde me voorbij met Luc in zijn zog.  Blijkbaar had Bart Bleyaert dit tempo niet kunnen houden.  Met 2km te gaan had ook Bart me bijgebeend.  Op karakter besloot ik met hem mee te gaan en waar mogelijk nog wat mee te werken.  Inmiddels was tevens duidelijk geworden dat ze ook achter ons niet stilstonden.  Terwijl ik lang comfortabel op koers leek voor een 6^de plaats leek nu een top 10 in het gedrang te komen.  Uiteindelijk werken Bart en mezelf behoorlijk samen.  In de laatste 500m moest ik hem laten gaan, maar kon ik toch nog binnenkomen in 9^de stelling en in een respectabele 1u13min26sec.

Zo, dit was zeker niet mijn makkelijkste koers, maar al bij al heb ik zeker niet slecht gelopen. Voor de rest heb ik mij vooral kostelijk geamuseerd in de aanwezigheid van een sterk deelnemersveld.  Ook Ulrike liep best wel een knappe wedstrijd.  Met 1u38min bleef ze slechts 2minuutjes van haar besttijd op de halve marathon.   

De top 20:

Pos. Alg. Borstnr Naam Gemeente Club Cat. Tijd Pos. C.

1 92 GEMEDA AMAN Kuurne KAAG M3 01h09m32s 1

2 155 SERROEN NICO Wevelgem - M3 01h09m38s 2

3 44 DE CALUWE CEDRIC Sint-michiels ABAV M3 01h10m48s 3

4 40 DE BERGÉ BART Wichelen ABAV M3 01h12m01s 4

5 251 TOURLOUSSE JOCHEN WOUMEN MACW M3 01h12m07s 5

6 297 VAN PETEGEM PATRICK HERZELE ZA M3 01h12m52s 6

7 165 VAN ASBROECK LUC Welle KAAG M4 01h13m07s 1

8 268 BLEYAER BART KNESSELARE ACD M3 01h13m16s 7

9 78 DEWAELE JOOST Vichte - M3 01h13m27s 8

10 128 MOERMAN KAREL Diksmuide MACW M2 01h13m45s 1

11 41 DE BLANDER GUY Meerbeke ACG M4 01h13m57s 2

12 20 BROUCKE STEVEN Diksmuide MACW M2 01h14m16s 2

13 211 VERSTRAETE DIDIER Langemark MACW M4 01h14m38s 3

14 42 DE BLAUWE SERGE Ichtegem HAC M4 01h14m59s 4

15 16 BOSSIER EDDY Oudenburg ABAV M4 01h15m46s 5

16 108 KEERSEBILCK FREDERIK Roeselare AVR M3 01h15m48s 9

17 226 VANHAECKE FILIP ARDOOIE FLAC M5 01h16m05s 1

18 182 VANDECAVEYE ARNE Eernegem HCO M2 01h16m17s 3

19 170 VANACKER MARIO Poelkapelle - M3 01h16m29s 10

20 244 VANGRYSPERRE BART TORHOUT HAC M5 01h16m40s 2

17-04-2011 om 22:10 geschreven door joost  

Na een 2-tal goeie wedstrijden in Kain en Ingelmunster besloot ik er dit weekend nog een vervolg aan te breien in Oostrozebeke.  Daar vond immers de 2de wedstrijd van het Molenlandcriterium plaats.  Eerst kwamen om 14u Matteo en Helena aan de beurt voor hun wedstrijd over 200m.  Ook nichtje Isaura deed mee en kwam voor de eerste keer aan de start van een loopwedstrijd in eigen dorp.  Uiteraard konden we dan ook rekenen op de sympathieke steun van de ganse familie.  De kindjes deden het voortreffelijk en brachten het er zonder kleerscheuren vanaf.  Prijkend met een medaille smaakte het welverdiende ijsje dan ook fantastisch.

Daarna was het toch wel eventjes wachten op de beurt van mama en papa.  Gelukkig bleek het een verbluffend lekker lenteweertje (22C) en zorgde het speelpleintje voor enig vertier.  Na een behoorlijke opwarming werd de wedstrijd stip om 16u op gang gefloten.  Ikzelf vloog er fiks in, en werd vrij spoedig afgelost van Bart Bleyaert.  Die trok stevig van leer en zorgde voor een hele felle schifting.  We bleven spoedig met een 4-tal over, Bart B, Bart Verkamer, Frederic Van den Heede en mezelf. 

Daarna kregen we een strook tegen wind waar ik mezelf wat de kop had laten opdringen.  Ik besloot een tijdje tempo te lopen, maar vreesde niet onterecht voor een uitval.  Die kwam al snel van Bart V, en werd gecounterd door Bart B.  Na wat aarzeling kon ik terug bij Bart B. aansluiten en zo samenwerken om Bart V. niet verder te laten uitlopen.  Boven op de helling halfweg de eerste ronde kwamen we dan ook aansluiten.  In de afdaling naar de finish toe kreeg Bart B. een moeilijk moment, waarna ik samen met Bart V. samen de eerste doortocht maakte. 

Na de bevoorradingszone kwam ik even alleen voorop.  Ik ging voluit door maar wist dat het zwaar zou worden.  Halfweg de 2^de ronde kwam Bart op en over mij op de helling.  Hij had duidelijk nog wat extra in petto.  Net voor de afdaling kon ik nog eventjes aansluiten maar tijdens de 2^de doortocht had hij toch een 20-tal meters.  Ik wist dat Bart deze niet meer uit handen zou geven maar bleef toch mijn tempo voluit doorzetten.  Halfweg de derde rond was ik zinnens wat te laten begaan (2^de plaats werd niet meer bedreigd), maar de toeschouwers maanden me toch aan om verder te gaan.  Aldus werd ik 2^de met een tijd van 34min op de 10.3km (18.2km/u). 

Dit is zeker een mooie bevestiging van de wedstrijden in Kain en te Ingelmunster, en nu kan ik best wel met vertrouwen uitkijken naar de Lakosta halve marathon.  Gezien mijn laatste halve marathon dateert van Sluis vorig jaar wordt het tijd om die afstand nog eens onder handen te nemen.  Volgende week terug wat kilometertjes malen, en dan nog een rustig weekje.  Hopelijk niet al te veel last van mijn bekken, maar het gevoel na de wedstrijd is alvast uitstekend.  Het mooie weer lijkt dit zeker wel in de hand te werken.  Ook Ulrike liep een sterke wedstrijd en werd 6^de dame in een sterk bezette wedstijd over 6km.

Top 10, en hiernavolgend enkele fotos met dank aan Bart Verkaemer en familie:

1. Bart Verkaemer           33min 38sec
2. Joost Dewaele             34min 00sec   
3. Bart Bleyaert               34min 45sec
4. Frederic Vandenheede 35min20sec
5. Filip Vanwijnsberghe  36min 15sec
6. Geert Dekeyser           36min 56sec
7. Alexander Eggerick    37min02sec
8. Dirk Lannoo                37min20sec
9. Lieven Demeestere     37min27sec
10. Jan Vromman              37min55sec

02-04-2011 om 22:02 geschreven door joost