AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
28-01-2013
Winterstop gedaan
De voorbije 14dagen had het weer niet al te veel te
bieden.Bijtende koude is helemaal niet
aan mij besteed.Tevens lagen de
loopparcoursen uit de streek er warempel niet al te best bij.De vele sneeuw leverde best wel wat
winterpret en een tikje charme.Doch, ik
ben alvast blij dat het voorbij is.
Gisteren kreeg we reeds flinke dooi, en dat is voor mij dan
ook het startsignaal om mijn 14 dagen rust een halt toe te roepen.Ik heb alvast genoten van dit 14-daagse, maar
nu is de tijd rijp om er terug stevig in te vliegen.Tijdens mijn rust zijn er immers wel wat
plannetjes gesmeed.Het is dan ook geen
geheim dat dit voorjaar terug in het teken van een marathon staat.Op 14 april trek ik mijn stoute schoenen aan te
Rotterdam.Naar het schijnt een snelle
en bijzonder aangename wedstrijd.
Ik kijk er alvast naar uit, maar dat betekent wel dat ik
snel aan mijn voorbereiding moet beginnen.Er resten slechts 11weken.Toch, flink
uitgerust en met een goed winterseizoen in de benen heb ik best wel vertrouwen,
en de nodige ambitie.
Onderwijl pik ik in voorbereiding waarschijnlijk nog een
wedstrijd te dottignies (17feb), kortemark (24feb), sluis (17maart) en
brigandsloop (30maart) mee.Hopelijk kan
ik rekenen op een vlekkeloze voorbereiding fingers crossed!
Na een 3-tal jaar afwezigheid op één of andere cross-circuit trok ik vandaag naar Diksmuide, samen met Carlo Verleyen ... en mijn spikes. Bij een licht winterzonnetje en temperaturen omstreeks het vriespunt kregen we behoorlijke omstandigheden voorgeschoteld. Het parcours bleek bij opwarming vrij technisch omwille van enkele moeilijk te nemen bultjes en bijhorende afdalingen. Voor de rest waren er enkele gladde stroken (ietwat blubber), maar eveneens behoorlijk wat stroken rechtdoor. Bij de start liet ik me wat verrassen en moest vrede nemen met een plaats omstreeks 10-de stelling. Halweg de eerste korte ronde kon ik opschuiven tot de 2de plaats (waar enkele moeilijke bochten lagen) net na de fel gestartte Didier Verstraete. Bij doortocht van de 1ste kleine ronde bleken we met een 4-tal licht afgescheiden van de rest (mezelf en 3 juniores). Samen met die mannen konden we de volgende ronde vlotjes ronddraaien. Na de eerste grote ronde bleven we met 2 over, maar met de andere 2 kort na ons. Ik nam vooral de rechte stroken voor mijn rekening, terwijl de junior duidelijk sterker bleek op de heuveltjes. In de derde grote ronde moest ik dan ook mijn meerdere erkennen in de junior (Lennert Van Breusegem) op de heuveltjes. In de laatste ronde liep ik stevig door om mijn 1ste plaats bij de masters de consolideren. Het was in elk geval een leuke opsteker om deze wedstrijd bij aangeslotenen te kunnen winnen. Na een geslaagd winterseizoen is het nu tijd om de riem eventjes te lossen. De komende 14 dagen doe ik het heel rustig aan. Dit zal me ook de tijd gunnen om me eens te beraadslagen over de voorjaarskalender van 2013... denk , denk , denk
Org: MACW Diksmuide 3de Memorial Willy vandaele 13 januari 2013,
Diksmuide
3 dagen na Deerlijk toch besloten om deel te nemen aan de wedstrijd te Tielt. s morgens was ik nog wat gaan loslopen, en ik had al spoedig ondervonden dat de beentjes nog niet volledig waren hersteld. Toch kon ik het niet laten om toch naar Tielt af te zakken. Ik had immers vakantie, en dus meer dan tijd genoeg om me nog maar eens naar de start van een wedstrijd te begeven. Met tal van interessante geldprijzen was uiteraard een sterke opkomst te verwachten. Ik maakte me dan ook geen illusies wat betreft een hele dichte ereplaats of zelfs podium. Bij de start werd er naar jaarlijkse gewoont flink de beuk in gegooid. Ik had me een plaats voorin weten te bemachtigen en ging voluit mijn kans, met wat zin voor risico. Na de eerste strook heuvelafwaarts met wind in rug draaide ik op met de tenoren om vol met de neus in de wind te komen. Ik moest vrij snel de groep laten gaan, in de hoop in een volgende groep te kunnen aanpikken. In de strook bergop vond in aansluiting in de groep karel Moerman, maar het was toch alle hens aan dek om heuvelopwaarts mee te zijn. Eenmaal in het centrum van Tielt leek het te beteren, en ik kon de 2de ronde mijn weg vervolgen in het zog van Moerman. We liepen op kleine afstand van een koppel enkelingen voor ons, en ik begon stilaan hoop te krijgen in een goeie wedstrijd. Helaas kreeg ik halfweg wedstrijd te maken met steken omstreeks middenrif. Blijkbaar had ik de start helemaal niet verteerd, en moest dus mijn tempo drukken. Iets later ging het van kwaad naar erger, en moest ik mijn km-tijden laten zakken tot 3min53. Het bleef eventjes wachten tot mijn belagers mij te grazen namen, maar het kwam er toch van (o.a Peter deketelaere). Omstreeks km8 waren de steken onder controle en kon ik mijn tempo terugvinden. Terwijl ik hoopte vredig mijn wedstrijd uit te lopen mocht ik plotseling toch nog uitpakken met een eindsprintje om Yves d Halluin en Christophe Deketelaere voor te blijven. Enfin, zeker geen al te beste wedstrijd wat ik vermoedelijk geheel te danken heb aan een overmoedige start. Toch is het al bij al nog behoorlijke afgelopen. Eindverdict: 14de plaats met 35min10sec op 10.3km. Zo, met dit wapenfeit trek ik dan toch finaal een streek onder het seizoen 2012. met 26 wedstrijden en behoorlijk wat goeie wedstrijden mag ik terug tevreden terugblikken.
Na 3 jaar afwezigheid was ik behoorlijk gebrand op een deelname in bovenvermelde wedstrijd. 3
jaar terug werd de wedstrijd afgelast door sneeuw.2 jaar terug moest ik forfait geven wegens
bekkenproblemen, en vorig jaar viel ik van de trap met gekneusde ribben tot
gevolg.
Dit jaar verliep alles zoals gepland.Na een uitstekende herfstperiode nam ik wat
gas terug om daarna naar Deerlijk toe te werken.Ik had zeker niet al te veel km´s op te
teller, maar voelde me lekker op training en op de voorafgaande
wedstrijden.
Naar jaarlijkse gewoonte brengt Deerlijk behoorlijk wat
teweeg bij de lopers uit de streek.Steevast was deze wedstrijd dan ook gespreksonderwerp bij uitstek op
training.De sfeer en aanwezigheid van de
vele opgekomen supporters (ondanks de weersomstandigheden) maken van deze wedstrijd
steevast een uniek gebeuren.
Zondag was het eindelijk zover.Geen sneeuw die dag.Integendeel, met 12°C kregen we zowaar een
hittegolf.Logischerwijs kregen we die
dag dan ook heel nat weer, met tevens behoorlijk wat wind.Gelukkig bleek de regen op te houden een
goed uurtje voor de start.Aldus konden
we ook gaan opwarmen in ideale omstandigheden.Iets voor 15u trok ik samen met Kristof Benoit en mijn vrouwtje Ulrike
naar de start.Ik was ietwat bezorgd
omwille van een verkoudheid die de avond ervoor was opgedoken.Ik hoopte er geen last van te hebben (net
zoals museeuw in zijn beste tijden J),
en kende alvast geen druk noch zenuwen.Inmiddels was gebleken dat Dieter Brouckaert en Nico Serroen de
favorieten van de dag waren.
Om 15u15 stipt klonk het startsein en ik was vertrokken met
de allereersten.In de eerste honderden
meters plaatste Nico S.een versnelling
waar Dieter B. onmiddellijk op reageerde.Ik besloot niet te reageren en koos positie na Bert Deschodt in het
achtervolgende groepje.Iets later liep ook
Frederic Vandenheede alleen naar de kop van de wedstrijd.Ik besloot wat af te wachten maar besloot
daarna snelheid te maken in de achtervolgende groep.Nog voor het keerpunt moest Frederic de
kopgroep laten gaan waarna hij bij ons groepje aansloot en mee hiep om de
forcing te voeren.Ik voelde me prima
bij dit tempo en besloot mee te werken zonder alle kopwerk op mezelf te
nemen.Na doorkomst van de eerste grote
ronde kreeg ik echter steeds meer kopwerk voorgeschoteld.Ik liep samen met Fredje, Stephen Soetaert,
Bert Deschodt en Patrick Vanderstraeten.Omstreeks het keerpunt bleek tot mijn verrassing dat Frederic moeite had
het tempo te volgen.Ik hield een heel
strak tempo, maar daarmee kon ik verder niemand echt in de problemen werken.Toch had ik het gevoel nog overschot te
hebben.Inmiddels was het vooral Patrick
die zich bereid toonde me nog af te lossen.In de daaropvolgende strook tegen wind werd behoorlijk tactisch
gelopen.Patrick en /of ikzelf
versnelden om beurten, maar het gat werd telkens gedicht waarna het tempo werd
gedrukt iets waar ik me op dat moment wel behoorlijk druk om maakte.Op het
einde van deze 2de grote ronde was het eindelijk Stephen Soetaert
die een serieuze versnelling plaatste.Ik moest op mijn tanden bijten, maar was op mijn beurt nu ook niet
zinnens om anderen van mij te laten weglopen.Na wat uit de wind te hebben gezeten nam ik over en bleek al snel een
klein gaatje bijeen te lopen.Bij
doorkomst liep ik alleen en kon nu niet anders dan mijn eigen weg vervolgen.
Door de eerdere versnellingen was de groep uiteen gevallen, en was het nu een
eerlijkere strijd van man-tegen-man...In
de laatste ronde kwam ik dan ook niet meer in de problemen, waarna ik fier-als-een-pauw
afstevende op deze zwaar bevochten 3de plaats (49min 17sec over 14,92km).
Gezien de kerstcorrida zowat de plaats is waar ik ben
begonnen lopen is deze podiumplaats me dan ook heel veel waard.Zoals verwacht werd het geen makkelijke
strijd, en dat maakt het dan ook extra mooi.Om de vreugde compleet te maken bleek Ulrike dan ook nog eens als 4de
vrouw door te komen in een voor haar heel erg scherpe tijd (3de
vrouw bij de seniores).Bedankt aan de
vele supporters om mij en mijn vrouwtje vooruit te schreeuwen!
Na de wedstrijd te Waregem bleek er een vrij lange periode
te overbruggen naar de kerstcorrida Deerlijk toe.Om niet te verslappen leek het voor mij dan
ook zaak om nog een wedstrijdje mee te pikken tussenin.Gezien Langemark niet kon wegens het toch wel
niet geheel onverwachte bezoek van de Sint, besloot ik zondag voormiddag mijn
kans te wagen in de winterjogging Deinze.
Voor mij was het de eerste maal dat ik afzakte naar deze
jaarlijks terugkerende winter-wedstrijden.Gezien er meestal genoeg alternatieven zijn kon deze wedstrijd me nooit
eerder overtuigen.Doch, toegegeven, de
organisatie en het parcours hebben wel wat te bieden.Ik besloot te starten op de lange afstand
(12km) om aldus wat broodnodige kms op te doen richting deelrijk.
Zoals verwacht werd er vrij snel gestart op de looppiste in
de Brielmeersen.Ik kon vrij makkelijk
opschuiven en liep als 3de (of was het 4de) het park van de
Brielmeersen in.Ik liep samen met Kristof Reynvoet, waarna we
na enig woordenwissel besloten om wat samen te blijven.Na wat tempo-maken konden we de eerste en 2de
plaats opeisen van dit deelnemersveld, waarbij heel wat lopers ook voor een
kortere afstand van 4 of 8km hadden gekozen.Halfweg de eerste ronde had Kristof het blijkbaar moeilijk om te
volgen.Ik besloot niet te vertragen
daar ik uiteindelijk in deze wedstrijd behoorlijk diep wenste te gaan.Na de eerste ronde had ik zowat 150m voorsprong
op Kristof genomen.
Ondertussen was
gebleken hoe technisch het parcours wel was.Hoewel de Brielmeersen er zeker niet slecht bij lagen zorgde het
voortdurende draaien en keren op smalle paadjes er wel voor dat het onmogelijk
was om snelle km-tijden te draaien.Na
elke km moest ik vaststellen dat 3min30 het hoogst haalbare was.Tijdens die ene asfalt-strook bleek notabene
dan ook nog eens de wind tegen te zitten.Hoedanook, ik had me in de eerste ronde niet verbrand en kon ook in de 2de
eenzelfde tempo aanhouden.Na de 2de
grote ronde had ik zowat 1 ronde voorsprong op de atletiekpiste.
Ook in de laatste ronde wilden de benen nog
volgen en kon ik voluit doorgaan.Toch werd
het wat uitkijken bij het dubbelen van andere deelnemers.Na 41min02sec klokte ik af, over een afstand
die volgens mijn garmin slechts 11,65km bleek.Toegegeven, in bosrijke omstandigheden kan een garmin wel wat afwijking
vertonen.Toch kan ik me niet
voorstellen 12,2km te hebben overbrugd.Wat er ook van zij, deze wedstrijd heb ik kunnen winnen, en uiteraard
mag ik hier heel tevreden mee zijn.Tevens
proficiat aan de 2de (Kristof Reynvoet) en 3de (Garry
Vandewalle)!!!
Terugblikkend op een paar erg geslaagde wedstrijden vorige
maand, gevolgd door een weekje rust keek
ik vol vertrouwen uit naar de decembermaand.Wat wedstrijden betreft gaat het hem voor mij vooral toch om de
kerstcorrida Deerlijk. Toch wilde ik ook in Waregem geen mal figuur slaan.In de vorige week liepen de trainingen
uitstekend en had ik er best wel zin in.
Tijdens de nacht van zaterdag op zondag kreeg ik echter af
te rekenen buikkrampen en buikloop.Reeds
in de loop van de voormiddag voelde ik me een stuk beter.Doch, eerdere ervaringen hiermee hadden reeds uitgewezen dat dit tot behoorlijk
slappe benen kon leiden.Vooraf had ik
er aldus geen te best oog in.
Bij de start van de wedstrijd besloot ik de malaise van
eerder die dag volledig van me af te schuiven.Toch bleek het bij de start niet echt te vlotten.In de eerste honderden meters moest ik al
snel een gat laten op een groepje van een man of 12-15.Ik had zeker gehoopt om een groepje te vormen
met Luc Van Asbroeck, Stephen Soetaert
en/of Yves dHalluin, met dewelke ik in
de start meestal toch weet mee te schuiven.Ik slaagde er echter in geen kanten in, en bleek snel nog wat terrein te
verliezen.Na het eerste klein klimmetje
wist ik de schade wat te beperken, eniets later kwamen we in de strook tegen wind.Hier had ik uiteraard gehoopt deel uit te
maken van de groep voor me, en ik vreesde hier heel veel krachten te
verspelen.Gelukkig liep het
voorafgaande groepje in die strook wat op reserve en kon ik op karakter toch nog
mijn wagonnetje aanhaken.Vrijwel
onmiddellijk was dit het startsein voor een aanval van Stephen, waarna ook Luc
een versnelling plaatste.Ondertussen
bleef ik over met een 3-tal andere lopers (jente samson, yves d halluin en
dimitri dejonckheere).
Toen na de eerste ronde het tempo dreigde terug te vallen
besloot ik zelf tempo te maken.Tot mijn
verrassing was dit tempo nu te snel voor mijn belagers, en bleek ik alleen in
de achtervolging op Luc. Halverwege de 2de ronde in de strook tegen
wind bleek Luc duidelijk te sterk.Hij
haalde Stephen terug bij, en liet hem achter zich.Na aanmaningen van het publiek besloot ik dan
ook nog maar eens een vuist te maken.Tegen het einde van de 2de ronde kreeg ik Stephen terug in
het vizier.Hij had duidelijk een
moeilijk moment en ik besloot mijn kans te gaan.Net voor het klimmetje in de 3de
en laatste ronde had ik hem te pakken waarna ik tevens wat afstand van hem kon nemen.
Uiteindelijk binnen gelopen in 32min 17sec over de 9.75km.
Samenvatting: mindere
start van de dag resulteerde in een zwakke start, maar uiteindelijk kwam ik nog
redelijk onder stoom. Het kon heel wat
slechter zijn afgelopen, maar toch hoop ik het in de komende wedstrijden iets
beter te doen!