KRONOS

In TIJD en TIJDEN, 2015, blz. 323-326, gaf ik aandacht aan de archeologische site te Oegarit nabij het huidige Ras Shamra in Syrië. De plaats bleek al in het derde millennium vóór Christus tijdens het Neolithicum-tijdperk bewoond te zijn. Ten tijde van de Vroege en de Late Bronstijd was Oegarit een Kanaänietische zeehaven die de stad met Cyprus, Egypte en de Griekse wereld verbond. Oegarit was in deze periode een stadstaat met een koning aan het hoofd. De stad werd volgens de orthodoxe tijdrekening, na haar vernietiging door vuur rond 1190 v. Chr. verlaten en werd bij toeval in 1928 AD herontdekt. Een autochtone landbouwer opende bij het ploegen van het veld een graf wat leidde tot de ontdekking van de necropolis van Oegarit en vervolgens werd de oude stad en haven door archeologen blootgelegd. Haar belangrijkste bloeiperiode was tijdens het Laat Brons tijdperk. Een periode die volgens de orthodoxie foutief van de zestiende tot het einde van de dertiende eeuw v. Chr. op de tijdsbalk gedateerd wordt. En hier wringt het schoentje. Het is de gefabriceerde chronologie van de Egyptologie die verantwoordelijk is voor de plaatsing van het einde van het Laat Brons tijdperk in de dertiende/twaalfde eeuw v. Chr. De archeologische lagen in Kanaän worden aan de Egyptische chronologie gekoppeld en dusdanig gedateerd. Een chronologie die gebaseerd is op de veronderstelling van het gebruik van een dubbele kalender in het oude Egypte: de Sothis-kalender. Een kalender die echter door het revisionisme van de geschiedenis onderuit gehaald is. Zie o.a. het artikel op dit blog van 27.02.2017: over de chronologie van het oude Egypte, link: http://bloggen.be/Robertdetelder/archief.php?startdatum=1488150000&stopdatum=1488754800

Volgens de tijdsconstructie van de egyptologie bracht Ramses III in 1177 v. Chr. een halt toe aan de invasie van de Zeevolken in de Levant en Egypte. In mijn uitgave ‘De zonaanbidder, Achnaton de strenge en hardvochtige farao volgens de profeet Jesaja, 2016’ plaatst ik de invasie van de Zeevolken in 712 v. Chr. en verhuist de breuk tussen Laat Brons en IJzer van de dertiende eeuw v. Chr. naar de achtste eeuw v. Chr. Mijn verhaal laat ik aanvangen aan het begin van de achtste eeuw v. Chr. wanneer een meganatuurcatastrofe de oude wereld trof en verantwoordelijk was voor het opgang komen van heel wat volksverhuizingen. De vernietiging van Oegarit past in dit kader. De achtste eeuw v. Chr. werd gekenmerkt door een cyclus van meganatuurcatastrofes die de oude wereld van toen teisterde. Keer op keer mislukten als een gevolg oogsten en volgden er grote volksverhuizingen. Ook zijn er veelvuldig vermeldingen naar pestplagen. De jaren 800, 790 761, 748, 735, 722 en 709 v. Chr. duid ik aan als rampjaren wat ook aansluit bij de klimaatverstoring die de profeet Jesaja voor deze periode voorspelt hadt.

Jesaja 5:5 Nu dan, Ik zal ulieden nu bekend maken, wat Ik Mijn wijngaard doen zal; Ik zal zijn tuin wegnemen, opdat hij zij tot afweiding; zijn muur zal Ik verscheuren, opdat hij zij tot vertreding. 6 En Ik zal hem tot woestheid maken; hij zal niet besnoeid, noch omgehakt worden, maar distelen en doornen zullen daarin opgaan; en Ik zal den wolken gebieden, dat zij geen regen daarop regenen. (Statenvertaling)

Zie het artikel van 15.07.2019 op dit blog: DNA onthult gevreesde Filistijnen, link: http://bloggen.be/Robertdetelder/archief.php?startdatum=1563141600&stopdatum=1563746400

Reconstructietekening van het paleis van Oegarit, het huidige Ras Shamra in Syrië. Rechtsonder: een afbeelding van het spijkerschrift-alfabet

Ramses III hoort in de achtste eeuw v. Chr. op de tijdsbalk thuis en niet in de twaalfde eeuw v. Chr. Hij is een van de twaalf koningen die de oudheidhistoricus Herodotos vermeld, die farao Sethos opvolgde, een tijdgenoot van de Assyriër Sanherib. Zie het artikel op dit blog van 03.06.2019: Farao Sethos volgens de faraolijst van de oudheidhistoricus Herodotos, link: http://bloggen.be/Robertdetelder/archief.php?startdatum=1559512800&stopdatum=1560117600

Een belangrijke vondst was de bibliotheek van Oegarit gevuld met archieven van schrijftabletten met teksten in spijkerschrift. De bevolking van Oegarit bestond uit diverse etnische groepen en talen. Twee van die talen waren eenvoudig te herkennen: het Soemerisch en het Akkadisch. Verbaasd waren de eerste onderzoekers over het gebruikte alfabet van dertig tekens en dat de derde taal het oud-Hebreeuws geschreven in spijkerschrift was. De vierde taal was het Char, de plaatselijke taal van een groot deel van de bevolking. Dr. I. Velikovsky (eeuwen in chaos, 1977, hoofdstuk 5) identificeert het Char als de taal van de Cariërs en maakt overtuigend de link naar de Griekse wereld. Volgens de orthodoxe foutieve tijdsdatering is het gebruik van oud-Hebreeuws te Oegarit een anomalie. Gereviseerd naar de achtste eeuw v. Chr. passen alle puzzelstukjes in het plaatje. Het catastrofale einde van Oegarit valt volgens mijn revisie van de geschiedenis van de oudheid in 709 v. Chr., het jaar van de meganatuurcatastrofe. Het gebruik van het Hebreeuws te Oegarit is nu geen anomalie meer. De archeologische lagen in de Levant dienen her-dateert op basis van de Bijbels-historische data. Zie het artikel op dit blog van 12.08.2019: de datering van de archeologische b reuklijnen in Kanaän, link: http://bloggen.be/Robertdetelder/archief.php?startdatum=1565560800&stopdatum=1566165600

Mijn keuze voor het jaar 709 v. Chr. in de cyclus van meganatuurcatastrofes in relatie tot Oegarit wordt mee bepaald door de vondst van een vermelding van een onbekende koning over het verdrijven van zeevolken na de ramp:

“Een of andere binnenvallende koning decreteerde dat de Jaman (Ioniërs), het volk van Didyme (Danuna), de Char (Cariërs), de Cyprioten, alle vreemdelingen, tezamen met koning Nikmed uit Oegarit verbannen moesten worden, al degenen die u beroven, al degenen die u onderdrukken, al degenen die u te gronde richten.”

In ‘De zonaanbidder, Achnaton de strenge en hardvochtige farao volgens de profeet Jesaja, 2016’, heb ik deze epoque in het bijzonder behandeld. De Amarna-periode met de Aton-ketter farao Achnaton op kop wordt op de tijdsbalk naar de correcte plaats geloodst, en tijdgenoot gemaakt met de Bijbelse koningen van Israël en Juda: Pekah, Hosea en Achaz alias Labaja, Rib Addi en Abdi Hiba van de Amarna-correspondentie. Verder identificeer ik Achnaton met farao Anysis van de vader der historie: Herodotos, en geef opnieuw aandacht aan het werk van Dr. Immanuel Velikovsky: Oedipus en Achnaton. De Griekse legende heeft haar oorsprong in het Egyptische Thebe. Het zijn puzzelstukjes die alle in het plaatje van de achtste en begin zevende eeuw v. Chr., passen. Over Herodotos’ farao Anysis uit de stad Anysis plaatste ik dit jaar op 13.05.2019 nog een artikel op mijn blog: Herodotos’ ANYSIS, de blinde farao uit de gelijknamige stad Anysis, zie link: http://bloggen.be/Robertdetelder/archief.php?startdatum=1557698400&stopdatum=1558303200

Wordt vervolgd…