Met onze aflevering van 23.04.2018 op dit blog behandelden we het achttiende jubeljaar van oktober 562/september 561 v. Chr. dat bij uitstek een vast verankerd historisch jubeljaar op de tijdsbalk bleek te zijn.

Wat het achttiende jubeljaar zo bijzonder maakt is dat het samenvalt met het eerste regeringsjaar van de Babyloniër Evil Merodach die in dat jaar zijn gestorven vader Nebukadnezar opvolgde, en in dat jaar koning Jojachin van Juda in diens zevenendertigste ballingsjaar uit zijn gevangenschap verloste. Evil Merodach nam volgens de Ptolemeüs koningslijst de scepter op 11 januari 561 v. Chr. van zijn vader over. En in februari/maart, de twaalfde maand (Adar), van het jaar 561 v. Chr. werd Jojachin uit zijn gevangenis verlost (2 Koningen 25:27-30). Het feit dat de vrijlating van Jojachin door de nieuwe koning van Babylon Evil Merodach in een Jubeljaar geschiedde, is heel opmerkelijk en geen toeval. Het is volledig in lijn met de bedoeling van de wet op het jubeljaar. Het uitroepen namelijk van ‘het jaar van het welbehagen des HEEREN’ en ‘om te verbinden de gebrokenen van harte, om den gevangenen vrijheid uit te roepen, en den gebondenen opening der gevangenis’ zoals de profeet Jesaja het vooraf verkondigd had:

Jesaja 61: 1 De Geest des Heeren HEEREN is op Mij, omdat de HEERE Mij gezalfd heeft, om een blijde boodschap te brengen den zachtmoedigen; Hij heeft Mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van harte, om den gevangenen vrijheid uit te roepen, en den gebondenen opening der gevangenis; 2 Om uit te roepen het jaar van het welbehagen des HEEREN, en den dag der wraak onzes Gods; om alle treurigen te troosten; 3 Om den treurigen Sions te beschikken dat hun gegeven worde sieraad voor as, vreugdeolie voor treurigheid, het gewaad des lofs voor een benauwden geest; opdat zij genaamd worden eikebomen der gerechtigheid, een planting des HEEREN, opdat Hij verheerlijkt worde. 4 En zij zullen de oude verwoeste plaatsen bouwen, de vorige verstoringen weder oprichten, en de verwoeste steden vernieuwen, die verstoord waren van geslacht tot geslacht. 5 En uitlanders zullen staan, en uw kudden weiden; en vreemden zullen uw akkerlieden en uw wijngaardeniers zijn. 6 Doch gijlieden zult priesters des HEEREN heten, men zal u dienaren onzes Gods noemen; gij zult het vermogen der heidenen eten, en in hun heerlijkheid zult gij u roemen. 7 Voor uw dubbele schaamte en schande zullen zij juichen over hun deel; daarom zullen zij in hun land erfelijk het dubbele bezitten; zij zullen eeuwige vreugde hebben. 8 Want Ik, de HEERE, heb het recht lief, Ik haat den roof in het brandoffer, en Ik zal geven, dat hun werk in der waarheid zal zijn; en Ik zal een eeuwig verbond met hen maken. 9 En hun zaad zal onder de heidenen bekend worden, en hun nakomelingen in het midden der volken; allen, die hen zien zullen, zullen hen kennen, dat zij zijn een zaad, dat de HEERE gezegend heeft. 10 Ik ben zeer vrolijk in den HEERE, mijn ziel verheugt zich in mijn God, want Hij heeft mij bekleed met de klederen des heils, den mantel der gerechtigheid heeft Hij mij omgedaan; gelijk een bruidegom zich met priesterlijk sieraad versiert, en als een bruid zich versiert met haar gereedschap. 11 Want gelijk de aarde haar spruit voortbrengt, en gelijk een hof, hetgeen in hem gezaaid is, doet uitspruiten; alzo zal de Heere HEERE gerechtigheid en lof doen uitspruiten voor al de volken. (Statenvertaling)

Het is opmerkelijk dat de Heer Jezus Christus met Jom Kippoer in het jaar 27 AD in de synagoge van zijn thuisstad Nazareth dit Bijbelgedeelte tot in de helft van vers twee voorlas, het Boekrol daarop sloot en verkondigde dat dit Bijbelgedeelte nu vervuld was. Het was het dertigste jubeljaar sinds de instelling ervan. Indien Israël Hem had aangenomen zou de ganse profetie van Jesaja hoofdstuk 61 haar vervulling toen al gekend hebben.

Voor koning Jojachin betekende het in het jaar 561 v. Chr. zijn verlossing uit de gevangenis. Voor wie geestelijke oren en ogen had was de vingerwijzing Gods duidelijk zichtbaar en verstaanbaar.

De wijze van rekenen met de Bijbelse sabbat- en jubeljaren heb ik van William Whiston (JOSEPHUS Complete Works, Translated by William Whiston, A.M., Appendix Dissertation V) overgenomen. Ik heb dertig jubeljaren uit zijn lijst geselecteerd en op een tijdsbalk ondergebracht. Vanaf het eerste jubeljaar in 1395/1394 v. Chr. na de inname van het Beloofde Land Kanaän tot het openbaar worden van Jezus Christus als de Messias in 27/28 AD zijn er niet toevallig we dertig jubeljaren. Hierna een opsomming van de jubeljaren die we met onze artikelenreeks al behandeld hebben.

Exodus jaartal: 1483 v. Chr. Begin sabbatjaartelling: 1443 v. Chr.

Jubeljaren en jaartallen v. Chr.:    Historische periode:

1.       1395/1394                             Richter Othniël

2.      1346/1345                                      Ruth 6:6

3.      1297/1296                             Richter Ehud

4.      1248/1247                             verdrukking Jabin

5.      1199/1198                              Richter Thola

6.      1150/1149                              verdrukking Ammon

7.      1101/1100                              Richter en profeet Samuël

8.      1052/1051                             Saul

9.      1003/1002                                     Salomo

10.    954/953                               Rehabeam

11.     905/904                               Josafat

12.     856/855                                Joas

13.     807/806                               Amazia

14.     758/757                                Uzzia

15.     709/708                               Jaar 14 jaar van Hizkia

16.     660/659                               Manasse

17.     611/610                                  Josia- val van Nineveh

18.     562/561                                Jaar 37 ballingschap Jojachin

19.    513/512                                Darius I

Tijdschema 550/537 v. Chr.

Het bijgevoegde tijdschema toont het tweede en het derde sabbatjaar in de nieuwe cyclus naar het negentiende jubeljaar toe. Een belangrijk historisch feit op onze tijdsbalk is de val van Babylon in het najaar van 539 v. Chr. Het betekende het einde van de Babylonische overheersing van Jeruzalem en het begin van de heerschappij van de Meden en de Perzen over het gebied van het ontvolkte Israël. Vier jaar later in 535 v. Chr. zou de Pers Kores alias Cyrus aan de Joden in ballingschap toelating tot terugkeer naar het oude land der vaderen geven. In datzelfde jaar kon de herbouw van de Tempel te Jeruzalem een aanvang nemen. Volgens de profeet Daniël was Darius de Mediër de eerste heerser over het veroverde Babylon van 539 tot 535 v. Chr.

Daniël 9:1 In het eerste jaar van Darius, de zoon van Ahasveros, uit het geslacht der Meden, die koning geworden was over het koninkrijk der Chaldeeën – 2 in het eerste jaar van zijn koningschap lette ik, Daniël, in de boeken op het getal van de jaren, waarover het woord des HEREN tot de profeet Jeremia gekomen was, dat Hij over de puinhopen van Jeruzalem zeventig jaar zou doen verlopen. (NBG Vertaling 1951)

De regeerperiode van Darius de Mediër ving aan bij de inname van Babylon door de legers van de Meden en de Perzen in het jaar 539 v. Chr.

Daniël 5:25 Dit is het schrift, dat geschreven is: Mene, mene, tekel ufarsin. 26 Dit is de uitlegging van de woorden: Mene: God heeft uw koningschap geteld en er een einde aan gemaakt; 27 Tekel: gij zijt in de weegschaal gewogen en te licht bevonden; 28 Peres: uw koninkrijk is gebroken en aan de Meden en Perzen gegeven. 29 Toen bekleedde men Daniël, op bevel van Belsassar, met purper en hing hem een gouden keten om de hals, en men riep over hem uit, dat hij de derde heerser in het koninkrijk zou zijn. 30 In dezelfde nacht werd Belsassar, de koning der Chaldeeën, gedood. (NBG Vertaling 1951)

Daniël 6:1 Darius, de Meder, ontving het koningschap, toen hij tweeënzestig jaar oud was. 2 Het behaagde Darius over het koninkrijk honderd en twintig stadhouders aan te stellen, die over het gehele koninkrijk verdeeld zouden zijn; 3 en over hen drie rijks-bestuurders, van welke Daniël er een was; aan hen moesten die stadhouders rekenschap geven, opdat de koning geen schade zou lijden. 4 Toen overtrof deze Daniël de rijks-bestuurders en de stadhouders, doordat een uitnemende geest in hem was; en de koning was van zin ‘s hem over het gehele koninkrijk te stellen.

Dit Schriftgedeelte leert duidelijk dat Darius de Mediër het koningschap ontving bij de val van Babylon in het jaar 539 v. Chr. Darius de Mediër zou vier jaar regeren tot in 535 v. Chr. tot wanneer de Pers Kores of Cyrus, de scepter zou overnemen. De Bijbelse Darius de Mediër werd opgevolgd door de Pers Kores.

Chronologisch gezien verliepen er vier jaren vanaf de verovering van Babylon door de Meden en de Perzen in 539 v. Chr. tot het eerste regeringsjaar van Kores in 535 v. Chr. en het definitieve einde van de zeventigjarige Babylonische ballingschap. De profeet Zacharia vermeldt dit vierde jaar in het bijzonder:

Zacharia 7:1 Het gebeurde nu in het vierde jaar van den koning Darius, dat het woord des HEEREN geschiedde tot Zacharia, op den vierden der negende maand (december 536 v. Chr.), namelijk in Chisleu. 2 Toen men naar het huis van God gezonden had Sarezer, en Regem-melech, en zijn mannen, om het aangezicht des HEEREN te smeken; 3 Zeggende tot de priesters, die in het huis des HEEREN der heirscharen waren, en tot de profeten, zeggende: Moet ik wenen in de vijfde maand, mij afzonderende, gelijk als ik gedaan heb nu zo vele jaren? 4 Toen geschiedde het woord des HEEREN der heirscharen tot mij, zeggende: 5 Spreek tot het ganse volk dezes lands, en tot de priesters, zeggende: Toen gij vasttet en rouwklaagdet, in de vijfde en in de zevende maand, namelijk nu zeventig jaren, hebt gijlieden Mij, Mij enigszins gevast? 6 Of als gij at, en als gij dronkt, waart gij het niet, die daar at, en gij, die daar dronkt?

Het zevende hoofdstuk van de profeet Zacharia en de logische identificatie van Darius met Darius de Mediër past als een puzzelstukje in het chronologische kader. Het was in het vierde regeringsjaar van Darius de Mediër dat de Joden al zeventig jaar in ballingschap waren. Die vier jaren waren een periode van vasten, klagen en bidden voor een spoedige toelating tot terugkeer naar het land, geweest. Ook bij de profeet Daniël lezen we in hoofdstuk 7:1 dat Daniël in het eerste jaar van Darius de Mediër de Bijbel (van zijn tijd) onderzocht en las bij de profeet Jeremia, dat de ballingschap zeventig jaar zou duren. Hij begreep op dat moment dat binnen vier jaar aan de ballingschap een einde zou komen. Daniël ging vervolgens in gebed en kreeg een openbaring van God in verband met het einde van de Ballingschap en de uitgestelde komst van het Koninkrijk Gods.

Het resultaat van het verankeren van het Bijbelboek Zacharia met de regeerperiode van Darius de Mediër maakt dat heel wat details van zijn profetieën over de buurvolken van Juda, historisch geplaatst kunnen worden.

Meestal wordt de Darius die de profeet Zacharia vermeldt geïdentificeerd met de Pers Darius I, de opvolger van de Pers Kambyses. De reden is dat er geen buiten-Bijbelse bronnen naar Darius de Mediër voorhanden zijn, wat voor verlegenheid bij sommige theologen zorgt en vandaar de identificatie met de Pers. Als een gevolg hiervan gaan naar mijn mening heel wat historische verbanden verloren.

De regeringsperiode van Darius I de Pers waar ook de oudheidhistoricus Herodotos naar verwijst zit algemeen bevestigd met de jaren van 521 tot 486 v. Chr., op de tijdsbalk. Een klein maar belangrijk verschil van zeventien jaar met het tweede regeringsjaar van de Bijbelse Darius de Mediër.

Tijdschema 536/523 v. Chr.

Het bijgevoegde tijdschema toont het vierde en vijfde sabbatjaar van de negentiende jubeljaarcyclus. In 535 v. Chr., in het zeventigste jaar van de Babylonische ballingschap voor de Joden, werd Kores koning over Babylon. De oudheidhistoricus Flavius Josephus verbindt het eerste jaar van Kores met het einde van de zeventigjarige ballingschap.

1 In the first year of the reign of Cyrus which was the seventieth from the day that our people were removed out of their own land into Babylon, God commiserated the captivity and calamity of these poor people, according as he had foretold to them by Jeremiah the prophet, before the destruction of the city, that after they had served Nebuchadnezzar and his posterity, and after they had undergone that servitude seventy years, he would restore them again to the land of their fathers, and they should build their temple, and enjoy their ancient prosperity. And these things God did afford them; for he stirred up the mind of Cyrus, and made him write this throughout all Asia: "Thus saith Cyrus the king: Since God Almighty hath appointed me to be king of the habitable earth, I believe that he is that God which the nation of the Israelites worship; for indeed he foretold my name by the prophets, and that I should build him a house at Jerusalem, in the country of Judea."

Flavius Josephus, Joodse Oudheden, Boek XI, i.1

Onder de leiding van Zerubbabel keerden de eerste Joodse ballingen terug naar oude het land der vaderen. Het eerste wat zij bij hun terugkeer deden was het altaar van de God van Israël te Jeruzalem, oprichten. Daarna werden de fundamenten voor een nieuwe Tempel gelegd (Ezra 3:1-8).

2 Kronieken 36:22 Maar in het eerste jaar van Kores, koning van Perzië, opdat volbracht wierd het woord des HEEREN, door den mond van Jeremia, verwekte de HEERE den geest van Kores, koning van Perzië, dat hij een stem liet doorgaan door zijn ganse koninkrijk, zelfs ook in geschrift, zeggende:

23 Zo zegt Kores, koning van Perzië: De HEERE, de God des hemels, heeft mij alle koninkrijken der aarde gegeven; en Hij heeft mij bevolen Hem een huis te bouwen te Jeruzalem, hetwelk in Juda is; wie is onder ulieden van al Zijn volk? De HEERE, zijn God, zij met hem, en hij trekke op. (Statenvertaling)

Het eerste jaar van Kores zondermeer op de tijdsbalk invullen is geen eenvoudige opdracht. De figuur Kores of Cyrus de Grote is nochtans vanuit de wereldgeschiedenis goed bekend en gedocumenteerd. De oudheid-historicus Herodotos bijvoorbeeld geeft heel wat informatie over zijn leven zoals afstamming, carrière en dood. Zijn eerste jaar als koning van de Perzen is dan 559 v. Chr. Maar in dat jaar was Babylon nog niet door de Meden en Perzen veroverd en waren de Joden nog in hun zeventigjarige Babylonische ballingschap. Het jaar 559 v. Chr. is aldus uitgesloten indien we bij het geciteerde Bijbelgedeelte van 2 Kronieken 36:21 blijven. De sleutel tot het berekenen van het Bijbelse eerste jaar van Kores is het verankeren op de tijdsbalk van het begin en het einde van de zeventig jaar ballingschap zoals door de profeet Jeremia voorspelt. Er zijn in totaal drie wegvoeringen in Babylonische ballingschap geweest. De eerste geschiedde in het vierde regeringsjaar van koning Jojakim van Juda , de zoon van Josia, in 605 v. Chr. (Jeremia 25:1-3). De tweede wegvoering geschiedde op het einde van de drie maanden regeerperiode van koning Jojachin in 597 v. Chr. zijnde het achtste regeringsjaar van Nebukadnezar. De derde en laatste wegvoering geschiedde in 586 v. Chr. wanneer ook de Tempel te Jeruzalem vernietigd werd. De zeventigjarige Babylonische ballingschap rekenen we vanaf de eerste wegvoering in 605 v. Chr.

Jeremia 25:11 En dit ganse land zal worden tot een woestheid, tot een ontzetting; en deze volken zullen den koning van Babel dienen zeventig jaren. 12 Maar het zal geschieden, als de zeventig jaren vervuld zijn, dan zal Ik over den koning van Babel, en over dat volk, spreekt de HEERE, hun ongerechtigheid bezoeken, mitsgaders over het land der Chaldeeën, en zal dat stellen tot eeuwige verwoestingen. 13 En Ik zal over dat land brengen al Mijn woorden, die Ik daarover gesproken heb; al wat in dit boek geschreven is, wat Jeremia geprofeteerd heeft over al deze volken. (Statenvertaling)

De periode van de zeventigjarige ballingschap zoals door de profeet Jeremia voorzegd vangt aan in het jaar 605 v. Chr. en eindigde in 535 v. Chr. Volgens Flavius Josephus is het eerste jaar van Kores gelijk aan het zeventigste Babylonische ballingsjaar (Flavius Josephus, Antiquities, Book XI, i.). Het eerste jaar van Kores is aldus op de tijdsbalk te plaatsen in 535 v. Chr. De val van Babylon was sinds oktober 539 v. Chr. al vier jaar geschiedenis.

De Pers Kores was honderdveertig jaar eerder door de profeet Jesaja (hoofdstuk 4:1-13) bij naam voorspeld en als degene die de Israëlieten zou doen terugkeren naar hun thuisland.

Dat de profeet Jesaja deze profetie had uitgesproken en neergeschreven in 726 v. Chr., honderdveertig jaar voor de feiten, weten we van Flavius Josephus.

Flavius Josephus, Antiquities, Book XI, i.

2. This was known to Cyrus by his reading the book which Isaiah left behind him of his prophecies; for this prophet said that God had spoken thus to him in a secret vision: "My will is, that Cyrus, whom I have appointed to be king over many and great nations, send back my people to their own land, and build my temple." This was foretold by Isaiah one hundred and forty years before the temple was demolished. Accordingly, when Cyrus read this, and admired the Divine power, an earnest desire and ambition seized upon him to fulfill what was so written; so he called for the most eminent Jews that were in Babylon, and said to them, that he gave them leave to go back to their own country, and to rebuild their city Jerusalem, and the temple of God, for that he would be their assistant, and that he would write to the rulers and governors that were in the neighborhood of their country of Judea, that they should contribute to them gold and silver for the building of the temple, and besides that, beasts for their sacrifices.

Josephus schrijft dat men Kores de profetie van de profeet Jesaja heeft laten lezen en deze zo onder de indruk van de profetie was dat hij de Joden beval voor de HEERE God van Israël een Huis te Jeruzalem te bouwen, en aldus de profetie van Jesaja van honderdveertig jaar eerder, te vervullen.

Het volgende aandachtspunt op het tijdschema 536/523 v. Chr. is het jaar 525 v. Chr. met de invasie van Egypte door de Pers Kambyses. Dit betekende het einde van de zesentwintigste dynastie en tegelijkertijd het einde van de Egyptische onafhankelijkheid. Het is de historicus Herodotos die de geschiedenis van de overrompeling van Egypte door Kambyses beschreven heeft. De gegevens van de oudheidhistoricus Herodotos, de Ptolemeüs-canon en de Bijbel blijken in harmonie met elkaar te zijn.

Tijdschema 522/509 v. Chr.

Het bijgevoegde tijdschema 522/509 v. Chr. toont het zesde en het zevende sabbatjaar gevolgd door het negentiende jubeljaar. Bovenaan het tijdschema zien we de regeerperiode van de Perzische koningen. Naar het einde toe van de regeerperiode van Kambyses in 522 v. Chr. volgde er een periode van anarchie in het Perzische Rijk waarbij een zekere ‘Smerdis de Magiër’ zich uitgaf als de vermeende zoon van Cyrus. De oudheid-historicus Herodotos brengt deze geschiedenis in detail. Zie link: http://www.sacred-texts.com/cla/hh/hh3060.htm

Belangrijk is de chronologie van de Pers Darius I. In het zesde regeringsjaar van deze heerser leert de Bijbel dat de nieuwe Tempel te Jeruzalem gebouwd was.

Ezra 6:14 En de oudsten der Joden bouwden en gingen voorspoediglijk voort, door de profetie van den profeet Haggai en Zacharia, den zoon van Iddo; en zij bouwden en voltrokken het, naar het bevel van den God Israëls, en naar het bevel van Kores, en Darius, en Arthahsasta, koning van Perzië. 15 En dit huis werd volbracht op den derden dag der maand Adar; datzelve was het zesde jaar van het koninkrijk van den koning Darius. 16 En de kinderen Israëls, de priesteren en Levieten, en de overige kinderen der gevangenis deden de inwijding van dit huis Gods met vreugde. 17 En zij offerden, ter inwijding van dit huis Gods, honderd runderen, tweehonderd rammen, vierhonderd lammeren en twaalf geitenbokken, ten zondoffer voor gans Israël, naar het getal der stammen Israëls.

Het zesde sabbatjaar van april 520/ maart 519 v. Chr., een jaar dat het land moest rusten werd voorafgegaan door het zesde jaar dat een jaar van dubbele zegening over het land betekende, was ditmaal een tegenvaller. De profeet Haggaï hebben we al vermeld gezien in het eerder geciteerde Bijbelgedeelte van Ezra 6:14. De profeet Haggaï (hoofdstuk 1:1-8) begint zijn boek in het Oude Testament met de vermelding dat zijn bediening een aanvang nam in het tweede jaar van koning Darius.

De Bijbel geeft jaar, maand en dag aan ter chronologische plaatsing van de bediening van Haggaï op de tijdsbalk: “In het tweede jaar van den koning Darius, in de zesde maand, op den eersten dag der maand”. Volgens de westerse tijdrekening was dit augustus van het jaar 520 v. Chr. midden in het sabbatjaar dat blijkbaar toen geen zegening over het land zag. Het zesde jaar had minder dan de helft van de normale oogst gegeven (Haggaï 1:9-12).

In het tweede hoofdstuk van de profeet Haggaï wordt dit opnieuw onderlijnd:

Haggaï 2:1 Op den vier en twintigsten dag der maand, in de zesde maand, in het tweede jaar van den koning Darius. 2 In de zevende maand, op den een en twintigsten der maand, geschiedde het woord des HEEREN door den dienst van den profeet Haggai, zeggende: 3 Spreek nu tot Zerubbabel, den zoon van Sealthiël, den vorst van Juda, en tot Josua, den zoon van Jozadak, den hogepriester, en tot het overblijfsel des volks, zeggende: 4 Wie is onder ulieden overgebleven, die dit huis in zijn eerste heerlijkheid gezien heeft, en hoedanig ziet gij hetzelve nu? Is dit niet als niets in uw ogen? 5 Doch nu, wees sterk, gij Zerubbabel! spreekt de HEERE; en wees sterk, gij Josua, zoon van Jozadak, hogepriester! en wees sterk, al gij volk des lands! spreekt de HEERE; en werkt, want Ik ben met u, spreekt de HEERE der heirscharen; 6 Met het woord, in hetwelk Ik met ulieden een verbond gemaakt heb, als gij uit Egypte uittrokt, en Mijn Geest, staande in het midden van u; vreest niet! 7 Want alzo zegt de HEERE der heirscharen: Nog eens, een weinig tijds zal het zijn; en Ik zal de hemelen, en de aarde, en de zee, en het droge doen beven. 8 Ja, Ik zal al de heidenen doen beven, en zij zullen komen tot den Wens aller heidenen, en Ik zal dit huis met heerlijkheid vervullen, zegt de HEERE der heirscharen. 9 Mijn is het zilver, en Mijn is het goud, spreekt de HEERE der heirscharen. 10 De heerlijkheid van dit laatste huis zal groter worden, dan van het eerste, zegt de HEERE der heirscharen; en in deze plaats zal Ik vrede geven, spreekt de HEERE der heirscharen. 11 Op den vier en twintigsten dag der negende maand, in het tweede jaar van Darius, geschiedde het woord des HEEREN door den dienst van den profeet Haggai, zeggende: 12 Alzo zegt de HEERE der heirscharen: Vraag nu den priesters de wet, zeggende: 13 Ziet, iemand draagt heilig vlees in de slip van zijn kleed, en hij raakt met zijn slip aan het brood, of aan het moes, of aan den wijn, of aan de olie, of aan enige spijze, zal het heilig worden? En de priesters antwoordden, en zeiden: Neen. 14 En Haggai zeide: Indien iemand, die onrein is van een dood lichaam, iets van die dingen aanroert, zal het onrein worden? En de priesters antwoordden, en zeiden: Het zal onrein worden. 15 Toen antwoordde Haggai, en zeide: Alzo is dit volk, en alzo is deze natie voor Mijn aangezicht, spreekt de HEERE, en alzo is al het werk hunner handen; en wat zij daar offeren, dat is onrein. 16 En nu, stelt er toch ulieder hart op, van dezen dag af en opwaarts, eer er steen op steen gelegd werd aan den tempel des HEEREN; 17 Eer die dingen geschiedden, kwam iemand tot den koren hoop van twintig maten, zo waren er maar tien; komende tot den wijnbak, om vijftig maten van de pers te scheppen, zo waren er maar twintig. 18 Ik sloeg ulieden met brandkoren, met honigdauw en met hagel, al het werk uwer handen; en gij keerdet u niet tot Mij, spreekt de HEERE. 19 Stelt er toch uw hart op, van dezen dag af en opwaarts; van den vier en twintigsten dag der negende maand af, van den dag af, als het fondament aan den tempel des HEEREN is gelegd geworden, stelt er uw hart op. 20 Is er nog zaad in de schuur? Zelfs tot den wijnstok, en den vijgeboom, en den granaatappelboom, en den olijfboom, die niet gedragen heeft, die zal Ik van dezen dag af zegenen. 21 Het woord des HEEREN nu geschiedde ten tweeden male tot Haggai, op den vier en twintigsten der maand, zeggende: 22 Spreek tot Zerubbabel, den vorst van Juda, zeggende: Ik zal de hemelen en de aarde bewegen. 23 En Ik zal den troon der koninkrijken omkeren, en verdelgen de vastigheid van de koninkrijken der heidenen; en Ik zal den wagen omkeren, en die daarop rijden; en de paarden, en die daarop rijden, zullen nederstorten, een iegelijk in des anderen zwaard. 24 Te dien dage, spreekt de HEERE der heirscharen, zal Ik u nemen, o Zerubbabel, gij zoon van Sealthiël, Mijn knecht! spreekt de HEERE, en Ik zal u stellen, als een zegelring; want u heb Ik verkoren, spreekt de Heere der heirscharen.

Volgens de westerse kalender zijn we nu in oktober van het jaar 521 v. Chr. op de laatste dag van het Loofhuttenfeest (Leviticus 23:24) en werd de zomeroogst gevierd die dat jaar minder dan de helft van het normale geweest was. Het verkwikkende vers twintig leert dat het van toen af er anders aan toe zou gaan en dat de HEERE zou zegenen. De volgende oogst zou verzekerd zijn. Het wintergewas werd in december 521 v. Chr. geplant.

Dit Bijbelgedeelte bevestigt de telling van de sabbatjaren zoals de geleerde William Whiston ze ons aangereikt heeft. In zijn JOSEPHUS Complete Works, Translated by William Whiston, A.M., Appendix Dissertation V, is het jaar 520/519 v. Chr. een van de tien historische vermeldingen die de dertig jubeljaren op de tijdsbalk verankeren. In dit geval is het zesde sabbatjaar in de cyclus van het negentiende jubeljaar verankerd met het twee regeringsjaar van de Pers Darius I dat op zijn beurt bevestigd wordt door de oudheidhistoricus Herodotos (Boek 3.78, 3.84-88) en de Ptolemeüscanon wat zelfs een kruispeiling ter navigatie op de tijdsbalk der geschiedenis mogelijk maakt.

Een bijzonder aandachtspunt dat ik mijn lezers onder de aandacht wil brengen is vers acht van het eerder geciteerde Bijbelgedeelte van Haggaï hoofdstuk 2: “Ja, Ik zal al de heidenen doen beven, en zij zullen komen tot den Wens aller heidenen, en Ik zal dit huis met heerlijkheid vervullen, zegt de HEERE der heirscharen.”

De ‘Wens aller heidenen’ is in de heilsgeschiedenis de (ver)Losser die al in Genesis hoofdstuk 3:15 aangekondigd werd. Hij is ‘het zaad van de vrouw’ die ‘de dood’, het sterven dat sinds Genesis over de Schepping heerste, overwonnen heeft. In de lijn van Sem, de zoon van Noach zou het zaad van de vrouw zich openbaren en alles herstellen. Deze belofte hebben ook de twee andere zonen van Noach: Jafeth en Cham na de spraakverwarring in 2239 v. Chr. vanuit de vlakte van Sinear naar hun nieuwe vestigingsgebieden meegenomen en aan de volgende geslachten (zij het meestal misvormd) doorgegeven. Het dertigste Jubeljaar van het jaar 27/28 AD zou de Losser uiteindelijk via Israël aan de wereld bekendmaken.

Ik gebruik in dit blog vooral de Statenvertaling, een vertaling die naar mijn gevoelen het dichts bij de grondtekst is gebleven. In latere Nederlandse vertalingen van de Bijbel: de NBG 1951 en de NBV 2005 is de voorzegging over: ‘De Wens aller heidenen’ verdwenen, wegvertaald, wat voor mij onbegrijpelijk is. Een reden voor mij om vooral op de Statenvertaling te vertrouwen in mijn studie van de Bijbel.

Wordt vervolgd…

Met vriendelijke groet,

Robert De Telder

Recente publicaties:

Kronieken van de koningen van Israël, 2017, zie link: https://www.bol.com/nl/p/kronieken-van-de-koningen-van-israel/9200000086650052/?suggestionType=searchhistory

EXODUS, 2016, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/102331

De Zonaanbidder, 2016, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/87999

TIJD en TIJDEN, 2015, Zie link: http://boekscout.nl/shop/ViewProduct.aspx?bookId=5579

De Assyriologie herzien, 2012, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/76234

De Tweede Wereldoorlog door de ogen van een neutrale Belg, 2007, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/69343

Genesis versus Egyptologie, 2009, dit boek is uitverkocht maar kan online gelezen worden op de hierna volgende link: http://jezusleeft.weebly.com/genesis-versus-egyptologie.html

Apocalyps, 2009, (dit boek is uitverkocht maar op een PDF-document gratis op eenvoudig verzoek per email bij de auteur verkrijgbaar).