KRONOS

Wat volgt is mijn eerste artikel voor het nieuwe jaar 2018. Een jaar van enkele belangrijke historische gebeurtenissen die we dit jaar bij leven en welzijn zullen gedenken. Zo zal het met Pesach 2018 exact 3500 geleden zijn dat de Exodus uit Egypte plaatsvond. In mei van dit jaar zal de moderne staat Israël zijn zeventigjarig bestaan vieren en in november van dit jaar hoopt de auteur van dit blog de voleinding van zijn zeventigste levensjaar te bereiken. Ik heb het altijd als bijzonder ervaren in hetzelfde jaar geboren te zijn als de moderne staat Israël in het oude land der vaderen in 1948. Het ontstaan van een nationale staat Israël is namelijk de inleiding tot een serie van toekomstige gebeurtenissen die zullen leiden naar de Apocalyps of Openbaring van Jezus Christus.

Het jaar 1948 was ook het jaar dat in België de vrouwen eindelijk het stemrecht(plicht) kregen en het land een volwaardige democratie werd.

Ik wens al mijn lezers een gelukkig en voorspoedig Nieuw Jaar 2018 AD toe.

“De HERE zegene u en behoede u in 2018;

de HERE doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig in 2018;

de HERE verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede in 2018.”

(naar Numeri 6:24-27)

Met het artikel van 26.12.2017 gaven we aandacht aan de era van Salomo en diens chronologische plaats op de tijdsbalk. Het artikel begon met de vondst te Megiddo van een afbeelding van een koning op een bewaard gebleven deel van een stoel. Het ivoren artefact wordt in het Rockefeller Museum in Israël bewaard en gedateerd in het Laat Brons Tijdperk. Volgens de herziene chronologie van de geschiedenis van de oudheid is dit het tijdperk van David en Salomo.

Wanneer ik met het onderzoek van anderen bezig ben en dit in mijn eigen variant tracht in te passen, gebeurt het wel eens dat ik tot nieuwe inzichten kom. Zo trof mij de gelijkenis van het ‘hoofd van Poent’, die Velikovsky als een landvoogd van Salomo te Eloth identificeert, met de eerder beschreven afbeelding op het ivoren paneel van Salomo.

Wanneer men beide hoofden in close up bekijkt valt onmiddellijk op dat het hoofd van de hoofdman van Poent op het tempelreliëf van Hatshepsoet te Deïr El Bahri en het hoofd op het ivoren paneel van Megiddo, sterk op elkaar lijken. De hoofdbedekking van beide figuren is dezelfde; een nauwsluitende kap met de oren vrij, zelfs de inkepingen in de kap vindt men op beide afbeeldingen terug. Daarnaast hebben beide figuren dezelfde neus, oren en baard, zelfs de wenkbrauwen zijn identiek afgebeeld. Men zou nu kunnen opmerken dat misschien alle Kanaänieten of Aziaten door de Egyptenaren op deze wijze afgebeeld werden. Maar dit klopt niet. We hebben namelijk een overvloed aan Egyptische muurreliëfs met afbeeldingen van Aziatische ambassadeurs e.a. waaruit blijkt dat de Egyptische kunstenaars wel degelijk onderscheid maakten tussen de verschillenden rassen en types van mensen uit Klein-Azië met wie ze in contact kwamen. De afgebeelde hoofdman van Poent is zondermeer een Semiet (iets dat de orthodoxe Egyptologie overigens verbaasd).

De vraag die ik mij stel is; wie is dan werkelijk P’-r’-hw (Paroeah of Perehoe) waarnaar het reliëf van Hatshepsoet verwijst? Is hij de landvoogd van Ezeon-Geber zoals Velikovsky beweerd of zou hij Salomo kunnen zijn? Velikovsky deed in zijn studie ‘Eeuwen in chaos’ grote moeite om Paroeah als landvoogd van Salomo te Eloth te plaatsen.

1 Koningen 4:7 En Salomo had over geheel Israël twaalf landvoogden, die de koning en zijn huis van voedsel moesten voorzien; één maand per jaar rustte op ieder de plicht om te leveren. 8 En dit zijn hun namen: Ben-Chur op het gebergte van Efraïm; 9 Ben-Deker in Makas, Saälbim, Bet-Semes en Elon-Bet-Chanan; 10 Ben-Chesed in Arubbot, hij had Soko en het gehele land Chefer; 11 Ben-Abinadab: de gehele heuvelstreek van Dor; Salomo’s dochter Tafat had hij tot vrouw; 12 Baäna, de zoon van Achilud: Taänak, Megiddo en geheel Bet-Sean, dat naast Saretan is, beneden Jizreël, van Bet-San tot Abel-Mechola, tot aan gene zijde van Jokmeam; 13 Ben-Geber te Ramot in Gilead; hij had de dorpen van Jaïr, de zoon van Manasse, in Gilead, hij had de streek van Argob in Basan, zestig grote steden met muren en koperen grendels; 14 Achinadab, de zoon van Iddo, te Machanaïm; 15 Achimaäs in Naftali; ook hij had een dochter van Salomo, Basemat, tot vrouw genomen; 16 Baäna, de zoon van Chusai, in Aser en Alot; 17 Josafat, de zoon van Paruach, in Issakar; 18 Simi, de zoon van Ela, in Benjamin; 19 Geber, de zoon van Uri, in het land Gilead, het land van Sichon, de koning der Amorieten, en van Og, de koning van Basan, en wel als enige landvoogd in dit land. 20 Juda en Israël waren talrijk als het zand aan de zee in menigte; zij aten en dronken en waren blijde. (NBG Vertaling 1951)

Commentaar van Velikovsky: ‘het lijkt dat het laatste woord van 1 Koningen 4:17 tot het volgende vers behoort en het laatste woord van 4:17 tot het daaropvolgende. De tekst zou dan luiden: ‘…en in Aloth Josafat, de zoon van Paruah’. In dit geval bleef de zoon landvoogd waar zijn vader in dezelfde functie had gediend, want Aloth en Eloth zijn hetzelfde’.

Indien de afgebeelde Paroeah als de hoofdman van het land Poent Salomo zou zijn, hoeft het toegevoegde commentaar van Velikovsky niet en laten we de punten en komma’s van de vertaalde Bijbeltekst verder met rust. De vraagtekens blijven uiteraard. Maar zou het werkelijk zo ongewoon geweest zijn voor Salomo, om de koningin van Scheba persoonlijk aan de kust te verwelkomen? De Bijbel (2 Kronieken 8:17) leert in ieder geval dat hij naar Ezeon-Geber en naar Eloth aan zee ging, om zijn vloot daar uit te rusten. Wie was dan werkelijk P’-r’-hw? Let wel op: de ontbrekende klinkers zijn later door onderzoekers toegevoegd. Ik neem voorzichtig aan dat ‘het hoofd van Poent’ op Salomo zou kunnen slaan. Absolute bewijzen heb ik niet.

Wel is duidelijk dat te Deïr El Bahri op de tempelreliëfs van Hatsjepsoet een Semiet afgebeeld staat en dat deze haast een exacte kopie is van de afgebeelde figuur op een ivoren paneel uit Megiddo gedateerd uit het Laat Brons. Of hoe boeiend de studie van het revisionisme van de geschiedenis van de oudheid wel is.

Wordt vervolgd…

Met vriendelijke groet,

Robert De Telder

Recente publicaties: