De tweeëntwintigste dynastie van Manetho was van Libische oorsprong. De hoofdstad was Boebastis in de Nijldelta. De orthodoxie laat de eerste farao Sheshonk I aanvangen in 945 v. Chr. En dit als een gevolg van hun identificatie van Sheshonk I met de Bijbelse Sisak (zie het artikel op deze blog van 27-03-2014: De Bijbelse farao met de naam SISAK) die in het vijfde regeringsjaar van Rehabeam van Juda, de Tempel te Jeruzalem plunderde. Als een gevolg van deze verankering op de tijdsbalk verhuisde de gehele dynastie naar de tiende en negende eeuw voor Christus. Dezelfde orthodoxe Egyptologie die door haar invoering van een vermeende Sothis-kalender verantwoordelijk is dat bijvoorbeeld het verblijf van de Israëlieten in Egypte en de Hyksos binnen hun model zo moeilijk te plaatsen valt, is ook verantwoordelijk voor het foutief plaatsen van de Libische dynastie via een verkeerde link gemaakt met de Bijbel. Een beetje studie, honderd jaar geleden, van de historische gegevens die we bijvoorbeeld hebben over farao Sheshonk I en zijn veldtocht naar Klein-Azië in zijn twintigste regeringsjaar, had duidelijk gemaakt dat de opgegeven veroverde steden haast allen in het gebied van het tienstammenrijk te traceren zijn en dat Jeruzalem op deze lijst niet voor komt.

In een studie van eenentwintig jaar geleden (1993, Kroniek van het oude Israël, hoofdstuk 9, ISBN 9073739071) toonde ik al aan dat het 20^ste regeringsjaar van farao Sheshonk I en zijn veldtocht naar Klein-Azië te verankeren is met het jaar dat koning Zacharia in Israël in 764 v. Chr. de troon besteeg en dat het Sheshonk I was die Zacharia op de troon zette. In het tienstammenrijk hadden we toen al sinds het jaar 775 v. Chr. met de dood van Jerobeam II, een periode van anarchie, zonder koning op de troon. (zie ook het artikel op deze blog van 14-05-2014: Kroniek van koning UZZIA van Juda)

De interventie van Sheshonk I in Israël was het begin van een alliantie tussen de Libiërs en het tienstammenrijk. Het is interessant om de marsroute van het leger van Sheshonk I te bestuderen. Te Karnak in Egypte is een muurreliëf met een lijst van veroverde steden door Sheshonk I bewaard gebleven. Door de rangschikking van deze steden is het mogelijk om de campagne van Sheshonk I in kaart te brengen. Eén en ander blijft onduidelijk vanwege beschadigingen van het tempelreliëf en het identificeren van Egyptische plaatsnamen. Het reliëf bevat 155 namen van steden. Enkel zeventien hiervan kunnen met zekerheid op de kaart geplaatst worden. Veertien hiervan in Israël, in het tienstammenrijk. Zoals eerder vermeldt ben ik er van overtuigd dat het Sheshonk I’ bedoeling was om orde op zaken te stellen in het tienstammenrijk. Sinds de dood van Jerobeam II in 775 v. Chr. had het land geen koning en was het in anarchie ondergedompeld. Vermoedelijk zaten in steden zoals Shechem, Tirza en Penuel in het Over-Jordaanse gebied usurpators (Hosea 8:4) op de troon. Deze drie steden vinden we op de lijst van Sheshonk I ook terug en zijn alle drie ooit hoofdsteden van het noordelijke rijk geweest. Eén van deze plaatsen zou mogelijk met het Beth-Arvel van de profeet Hosea (10:14) kunnen geïdentificeerd worden.

Manetho geeft via Africanus negen farao’s op voor zijn 22^ste dynastie met een regeerperiode van in totaal 120 jaar. De eerste farao was Sheshonk I die 21 jaren regeringstijd meekrijgt gevolgd door Osorkon met 15 jaar. Daarna komt volgens de monumenten Takelot met 25 jaar. Diens opvolger was Osorkon II met blijkbaar een coregentschap van drie jaar. In het derde regeringsjaar (C. Verburg, Farao nagerekend, 34a) van Osorkon II overstroomde het tempelcomplex in Karnak. Het Nijlwater stond zestig centimeter hoog boven de tempelvloer en het omringende land was een moeras. Deze ongewone waterstand van de Nijl viel in de maand december, terwijl de hoogste waterstand normaal al in augustus bereikt werd. De oorzaak zal dan ook geen grote of late regenval geweest zijn, verder zuidwaarts, maar moeten we veeleer denken aan een stremming van de afvoer in de Nijldelta. In de achtste eeuw voor Christus past dit natuurfenomeen volkomen in de cyclus van meganatuurcatastrofes.

Ten tijde van de regering van Sheshonk I is men begonnen met het noteren van het wassen van de Nijl (Bob de Gryse, KARNAK, 1984). En dit zou vanuit de Velikovskyaanse meganatuurcatastrofes van de 8ste eeuw voor Christus kunnen verklaard worden.

De genoteerde ongewone overstroming van de Nijl in het derde regeringsjaar van Osorkon II wordt in de revisie een ankerpunt op de tijdsbalk. Het is de meganatuurcatastrofe van 722 v. Chr. die verantwoordelijk voor de overstroming was. (zie ook het artikel op deze blog van 20-01-2014: De noodzakelijke kalenderhervorming van de achtste eeuw voor Christus) Wanneer we nu het derde regeringsjaar van Osorkon II met het jaar aug722/jul721 v. Chr. verankeren krijgen we het volgend resultaat voor Osorkon II op de tijdsbalk: 724/696 v. Chr.

En het twintigste regeringsjaar (aug764/jul763 v. Chr.) van Sheshonk I met zijn veldtocht naar het tienstammenrijk verankeren we met het eerste regeringsjaar van Zacharia: 764 v. Chr. Het resultaat voor Sheshonk I op de tijdsbalk is: 783/762 v. Chr.

Met deze twee ankerpunten vullen we de regeerperiode van de opvolgers van Sheshonk I; Osorkon I en Takelot I in.

Hierna eerst de opgave van de Libische koningslijsten volgens Africanus en Eusebius die Manetho kopieerden:

Africanus:                                                 Eusebius :

1.       Sesonchis            21                        Sesonchis 21 (Sheshonk)

2.      Osorthon            15                         Osorthon 15

3/5.  drie andere         25

6.      Takelothis          13                        Takelothis 13

7/9. drie andere         42

Totaal: 9 koningen in 120 (?)jaar           3 koningen in 49 jaar

Naast de gegevens van hebben we ook de informatie van op de monumenten in Egypte, waarvan we de verschillende namen van de Libische vorsten en hun regeerperiode kunnen aflezen en vergelijken met Manetho.

Het resultaat is het volgende:

Monumenten:              regeringsjaren:

1.      Sheshonk I                   21

2.    Osorkon I                     36

3.    Takelot I                         7 of 23?

4.    Osorkon II                   29

5.     Takelot II                     25 (coregent met Osorkon II vanaf jaar 23

6.    Sheshonk III                39

7.     Pamay                           6

8 .Sheshonk IV       37

De regeerperiode van 21 jaar voor Sheshonk I wordt bevestigd door de twee kopieerders van Manetho en door de Egyptische monumenten. Voor de opvolger van Sheshonk I: Osorkon I is er een afwijking tussen Manetho en de gegevens van de monumenten van 36 tot 15 jaar. De link die we met de Bijbel gemaakt hebben maakt evenwel duidelijk dat een periode van 15 jaar correcter is. De regeerperiode van Osorkon I loopt aldus van 762 tot 747 v. Chr. De regeerperiode van Takelot I loopt van 747 tot 724 v. Chr. het jaar waarin Osorkon II zoals we al gezien hebben, de scepter overneemt: of een totaal van 23 jaar zoals de monumenten leren.

Een overzicht geeft het volgende weer:

Sheshonk I          21      783/762 v. Chr.

Osorkon I            15      762/747 v. Chr.

Takelot I             23     747/724 v. Chr.

Osorkon II          28     724/696 v. Chr.

Daarna vullen we de opvolgers volgens de informatie van de monumenten zo goed mogelijk in:

Takelot II            25     ca. 701/676 (co-regent met Osorkon II)

Sheshonk III       39     ca. 676/637

Pamay                   6     ca. 637/631

Sheshonk IV       37     ca. 631/594

De regeerperioden van de acht koningen samen geven hier een totaal van ruim 180 jaar, daar waar Manetho via de kopieerder Africanus, de volledige dynastie 120 jaar geeft. Daarnaast hebben we nog de zogenaamde Oude Kroniek met een totaal van 48 jaar en slechts 3 koningen voor dynastie XXII.

Er zullen ongetwijfeld co-regentschappen hebben plaatsgevonden tussen de vier laatst opgegeven farao ‘s. Ik heb dan ook mijn jaartallen met een circa ‘ca.’ gemerkt. Via de geboorte- en sterfte-gegevens van de zogenaamde Apislijsten kan een en ander gereconstrueerd worden, maar het blijft moeilijk.

U merkt dat ook bij deze dynastie, dat het een puzzel is die in elkaar gezet moet worden. Het is de via de twee ankerpunten die we uit de Bijbel halen dat de eerste vier farao ’s redelijk goed op de tijdsbalk geplaatst kunnen worden. Daarna blijven vraagtekens bestaan.

Over farao Osorkon I schreef ik al eerder een artikel op deze blog op

12-02-2014: het beeld van Osorkon I met de Amarna pruik te Byblos, in verband met een bijzonder borstbeeld van deze farao dat te Byblos in de vorige eeuw ontdekt werd en in het Louvre bewaard.

Het moet duidelijk zijn dat de Libische 22^ste dynastie op de tijdsbalk op haar historische plaats zit in de achtste en zevende eeuw voor Christus. Er is nog een merkwaardigheid die men vindt wanneer men orthodoxe Egyptologen bestudeerd. De orthodoxie noemt bijvoorbeeld Sheshonk I als de opperbevelhebber van alle Egyptische legers! In de Thebaanse verslagen heet hij ‘Grote leider van de Mesjwesj’, die oorspronkelijk uit Libische stammen gerekruteerd waren als een interne politiemacht. (Kroniek van de farao ‘s, Peter A. Clayton, de derde tussentijd).

En dit past eveneens in mijn revisie van de geschiedenis van de oudheid. De Nijldelta was een lapdeken toen van naast elkaar regerende dynastieën zoals de 24^ste en de 23^ste. In Boven-Egypte, te Thebe zat de 18^de dynastie met Amonhotep III en opgevolgd door Amonhotep IV. In mijn studie ‘Genesis versus Egyptologie’ zijn de Libiërs een soort aanvalshonden of een politiemacht zoals Peter A. Clayton ze beschreef, maar nu onder Amonhotep III. Een puzzelstukje dat past in het nieuwe plaatje.

Wordt vervolgd…

Met vriendelijke groet,

Robert De Telder

P.S. Ik ben een blog begonnen over Eschatologie. Voor wie interesse heeft, zie link: http://www.bloggen.be/eschatologie/