Op de website van weet-magazine (zie link: http://www.weet-magazine.nl/artikelen/Weet%2010%20-%20Salomo%20en%20David.pdf) vond ik een artikel van Prof. Dr. Mart-Jan Paul van augustus 2011 dat mijn aandacht trok: DAVID EN SALOMO’S RIJK BESTONDEN ECHT. Het voorwoord luidde: “er is veel discussie rond de koninkrijken van David en Salomo. Sommige geleerden menen dat de Bijbelse berichtgeving grotendeels een mythe is. Zij nemen aan dat Jeruzalem in Davids tijd niet meer was dan een dorp op een heuvelrug, zonder stadsmuren. In later eeuwen zijn de verhalen over de eerste koningen dan steeds meer aangedikt. De koninkrijken van David en Salomo bestonden echt. Daarna volgen 10 redenen waarom critici de bal misslaan.

Sommige van de redenen ter weerwoord aan de critici zijn leerrijk, maar het hoofdprobleem dat maakt dat seculiere historici het rijk van Salomo tot mythe verklaren, wordt niet opgelost, namelijk de datering van de archeologische aardlagen in Israël. Deze aardlagen worden gedateerd aan de hand van de orthodoxe Egyptologie. In grote lijnen worden de verschillende levels van de onderzochte stedenheuvels in Israël als volgt gedateerd:

VROEG BRONS          3000/1900 v. Chr.

MIDDEN BRONS        1900/1550

LAAT BRONS              1550/1200

IJZER I                         1200/930

IJZER II                       930/586

Koning Salomo regeerde rond 1000 v. Chr. en aldus wordt Salomo en zijn bouwwerken in het IJzer tijdperk gedateerd. In de levels van het IJzertijdperk is echter weinig of niets terug te vinden dat getuigt van de vele bouwwerken van Salomo zoals de Bijbel deze uitvoerig beschrijft. En daarom wordt het Rijk van Salomo door vele historici (terecht?) tot mythe verklaard.

Het is pas wanneer men de orthodoxe Egyptologie en haar dateringsmethode afwijst en men de nieuwe tijdsdatering van het revisionisme van de geschiedenis van de oudheid invoert dat de bouwwerken van Salomo te voorschijn komen. Hierna het gereviseerde schema met in de rechterkolom de correcte jaartallen voor de aardlagen:

                                      v. Chr.:                         v. Chr.:

VROEG BRONS          3000/1900                1889/1443

MIDDEN BRONS        1900/1550                   1443/1000

LAAT BRONS           1550/1200                  1000/860

IJZER I                         1200/  930                              860/709

IJZER II                         930/586                       709/586

De era van Salomo hoort thuis in het Laat Brons tijdperk. Vooral te Megiddo werkt de herziening van de datering van de verschillende niveaus voor archeologen openbarend en worden de bouwwerken van Salomo herkend.

In hetzelfde gereviseerde model gaat LAAT BRONS tot 860 v. Chr. met de meganatuurcatastrofe die de oude wereld toen trof. Vanaf 860 v. Chr. tot 709 dateer ik het IJzertijdperk I, en IJzer II loopt nu van 709 tot 586 v. Chr. Het was een periode met een cyclus van meganatuurcatastrofes die ongeveer om de dertien jaar plaatsvonden.

Het was ook een periode dat de Assyriërs ten tijde van de koningen Tiglath Pileser III, Salmaneser V, Sargon II en Sanherib haast jaarlijks campagnes naar het westen van Klein-Azië uitvoerden, wat iedere keer met de nodige vernielingen gepaard ging. Dat is dan ook het beeld dat in de archeologische lagen dienaangaande in Israël voorkomt. Wanneer men in deze aardlagen Salomo moet zoeken krijgt men inderdaad een vals beeld en zal men snel verklaren dat de Bijbelse berichten betreffende de bouwwerken van Salomo niet kloppen. Het feit dat seculiere wetenschappers het rijk van Salomo via de plaatsing ervan in het IJzertijdperk, tot mythe verklaren heeft dus niet altijd met onwil of ongeloof te maken maar alleen met het feit dat de aardlagen verkeerd gedateerd werden en als een gevolg daarvan werd Salomo in de verkeerde lever gezocht.

Dat de auteur van het artikel de conventionele Egyptologie volgt is duidelijk door zijn verwijzing naar de Amarna-kleitabletten die door de orthodoxie in de veertiende eeuw voor Christus gedateerd worden. Het revisionisme van de Egyptologie heeft deze datering met ongeveer tot zeshonderd jaar op de tijdsbalk ingekort. Ik zou nu een hele lijst van revisionisten kunnen opnoemen, mijn werk incluis, maar wens me nu even te beperken tot de Egyptoloog David Rohl en zijn revisie van de Egyptische koningslijsten. De man is namelijk in Nederland en België bekend geworden vanwege de aandacht van de E.O. voor zijn werk. In 1995 zond de E.O. de videoreeks op televisie uit: FARAO’S EN DE BIJBEL. Volgens het werk van David Rohl waren de Amarna-correspondenten in Israël Saul en David. Het is deze revisie die meer recht doet aan de historische boeken van de Bijbel en archeologisch gezien veel op zijn plaats zet. Ik verwees op deze blog al eerder naar het werk van David Rohl met het artikel ‘Het Ebers-papyrus’ op 10-01-2014.

Wat de schrijfkunst betreft, aangehaald door de auteur van het artikel in weet-magazine, geeft het revisionisme van de geschiedenis van de Oudheid betere bewijzen. Op dit blog schreef ik op 09-01-2014 een artikel over Oegarit in Syrië en de vondst van kleitabletten aldaar met spijkerschrift in verschillende talen beschreven waaronder het oud-Hebreeuws. De stad Oegarit had gereviseerd haar bloeiperiode ten tijde van de era van David en Salomo. In het orthodoxe model ging de stad ten onder lang voor de era van Salomo.

De vergelijking met de enkele potscherven met Hebreeuwse tekens erin gegrift die de professor aanhaalt zijn als kruimels in vergelijking met de rijkdom aan materiaal dat in Oegarit ontdekt werd.

De conclusie moet zijn dat het rijk van Salomo zoals de Bijbel het beschrijft met veel moeite in het IJzertijdperk te zoeken is en dit alles omdat de orthodoxe Egyptologie ertoe dwingt om daar te zoeken. Dat vele onderzoekers het als een gevolg daarvan tot mythe verklaren is te verwachten. Het artikel van Prof. Dr. Mart-Jan Paul blijft op verschillende onderwerpen leerrijk maar zou pas volledig zijn indien gehanteerd binnen het juiste tijdskader van het revisionisme.

Dezelfde David Rohl die ik aanhaalde weerlegt in zijn studies de Sothis-cyclus van de Egyptoloog Eduard Meyer. Heel het gefabriceerde bouwwerk met de zogenaamde opkomst van de Hondsster in Egypte in een veronderstelde Egyptische dubbele kalender in een veronderstelde cyclus van telkens 1460 jaar is weerlegd. Er is geen enkele reden meer dat Bijbelgetrouwe onderzoekers nog de orthodoxe Egyptologie zouden moeten volgen.

De tegenstellingen die er momenteel nog zijn tussen de verschillende revisionistische onderzoekers onderling in het herschikken van de Egyptische dynastieën op de tijdsbalk en de relatie naar tijdgenoten van de farao’s in Klein-Azië blijven een hinderpaal. Maar dit mag geen excuus zijn om nog langer de dateringen van de archeologische lagen in Israël foutief verankerd aan de conventionele Egyptologie te blijven volgen. Voor ‘gelovigen’ is er geen probleem bij het lezen van studies zoals ‘DAVID EN SALOMO’S RIJK BESTONDEN ECHT’. Voor een seculiere onderzoeker blijft het getoonde bewijsmateriaal echter te mager om het Bijbelbericht over de bouwwerken van Salomo serieus te nemen. En daarom is het werk van het revisionisme van de geschiedenis van de oudheid zo belangrijk.

Er is geen verzoening mogelijk tussen de orthodoxe egyptologie en haar rangschikking van de farao ’s op een tijdslijn en de Bijbelse historische boeken. Alleen met een categorisch afwijzen en weerleggen van de zogenaamde Egyptische Sothis-kalender kan een nieuwe invulling aan de geschiedenis van het oude Nabije Oosten met de Bijbel als richtlijn gegeven worden.

Met vriendelijke groet,

Robert De Telder