Inhoud blog
  • Stamboom Posman 3, afstammelingen Jozef P.
  • Jacqueline Goossens, Maldegem - New York!
  • Ivo Vermeersch en Raf Heyde. (10 a)
  • Ivo Vermeersch 10B.
  • Jan van de Putte Monica Cattoor en anderen
  • Barbara TAS, veelzijdig talent! Klik rechts op bovenste datum
  • Jef Van Maldegem 'Oud Maldegems Meester
  • Modest HUYS, een Meester in de schilderkunst.
  • De 17de editie van ‘De nacht van de geschiedenis. 4.
  • Maldegems Meester Kristien Lippens.
  • Fien DEZWAEF in GENT.
  • Fien DEZWAEF & RAGHEL
  • Let's dance ... in de Kaba!
  • Chambres d'hôtes Maldegem.
  • Janel DHAENENS AMBACHT EN KUNST.
  • SOFIE VAN DEN DRIESSCHE REIST DE WERELD ROND!
  • Pascale Wille en de muziekwereld!
  • Zuster Gemma en Fien DEZWAEF.
  • VOORSTELLING 'TALENT in MALDEGEM' juni 2015
  • Chantal Sinave en overbodige spullen in Maldegem.
  • Mijnheerke Van Maldegem, de Tuinvogel.
  • Victor De Lille uit Maldegem. De Tuinvogel.
  • Bart HULLE in de kijker in TAPTOE! Auteur Piet De Baets
  • Bomvolle zaal voor de nieuwe burgemeester Bart Van Hulle.
  • Nieuwjaarsreceptie van Open Vld Groot-Maldegem
  • Op 07 01 2019 om 20 UUR is elke MALDEGEMMENAAR WELKOM
  • Bart Van Hulle en zijn team.
  • Verkiezingsdebat van de jeugdige verkiezingskandidaten in JH De Redekiel op 29 september.
  • Bart Van Hulle, burgemeester van Groot-Maldegem 01 01 2019
  • Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen en politieke partijen 1830-2018
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III a
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel II
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III c
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III b
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel IV
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel V.
  • Nieuwjaarsreceptie van de K.V.L.V.
  • Middelburgse gemeentepolitiek. Deel VI.
  • De fusie Maldegem, Adegem, Middelburg. Deel VII.
  • Politieke dynastieën in Maldegem. Deel IX.
  • Propaganda en politiek in Maldegem.
  • DE GROTE INTERNATIONALE VN-KLIMAATTOP!
  • K.V.L.V. of de Vrouwen met Vaart, Maldegem organiseerden een sfeervolle kerstviering.
  • De Sint in de Noordstraat december 2018
  • Waanzinnig Gedroomd. Nocturne 2018.
  • Homestore Van Canneyt & Huyze De Baere
  • Parkwachter netheidwerker vuilnisophaler
  • TUTTI COLORI, DE MUZIEKGROEP VAN DE VZW DE VIERKLAVER
  • Eye for Hope, Maldegem.
  • Compostpaviljoen Courtmans Groot-Maldegem
  • MICK MATTHYS! NIEUWE UITGAVE! TE KOOP IN MALDEGEM;
  • Dichteres Maria Sesselle en haar dichtbundel VUUR.
  • Te huur Noordstraat 111 9990 Maldegem.
  • Sorry, maar er is iets mis met mijn blog
  • Getuigenissen over 100 jaar kerk in Maldegem. Deel 1.
  • Afscheid van E.H. Pastoor-Moderator, ere-deken Stefaan DE PAEPE
  • E.H. Stefaan DE PAEPE neemt afscheid van Groot-Maldegem eind september 2018.
  • Getuigenissen 100 jaar kerk in Maldegem. Deel 2.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk in Maldegem.” Deel 3.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk in Maldegem.” Deel 4.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 5.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 6.
  • Getuigenissen 100 Jaar Kerk en Leven in Maldegem. Deel 7.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 8.
  • Getuigenissen over 100 jaar kerk. Deel 9.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 10.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 11.
  • Armoede in Maldegem. Deel 12. Priester Daens.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 13.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 14.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 15.
  • WIES DE ROO. Deel 16.
  • De katholieke actie. Deel 17.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 18.
  • E.H. Paul Henri Van Overbeke in Maldegem van 1948 tot 1979. Deel 19.
  • Onderpastoors in Maldegem na 1950. Deel 20.
  • E.H. Van Cauteren in Kaprijke
  • E.H. A. Van Cauteren in Kaprijke. Deel 22.
  • E.H. Antoon Van Cauteren pastoor in WAARSCHOOT
  • E.H. Van Cauteren Slot.
  • Jos Paridaen en Dominik Hasekamp in Huis Hans Dobbelaere in de Noordstraat.
  • Rohnny Massin stelt tentoon tijdens de WAK 2018 in Maldegem.
  • WAK 2018 MALDEGEM van 27 april TOT 6 mei 2018.
  • ROOS NUYTENS neemt deel aan de WAK 2018.
  • Rita Longueville en de WAK 2018.
  • Keramiek Veronique tijdens de Wak 2018 in MALDEGEM.
  • Anny Matthys stelt tentoon tijdens de WAK 2018 in Maldegem.
  • Lucie PUTZEYS laat Sint-Anna aan 't woord.
  • CATHÉRINE MARTENS stelt tentoon tijdens de WAK 20018 in Maldegem.
  • Marie Paule Martens tijdens de WAK.
  • Anita Verbiest en de WAK 2018.
  • Vera De Deurwaerdere en de WAK 2018
  • Noël RYHEUL en www.camob.be
  • Jos Pardiaen en de WAK 2017
  • Films van eigen bodem.
  • Diego Van de Keere en het Smoefelpark.
  • Marc Martens in Maldegem.
  • MORGEN Zondag om 17 uur, allen naar het gemeentehuis!
  • ‘NUT & VERMAAK’ Wak 2018.
  • Catherine Martens en de WAK 2018
  • Noël Ryheul haalt 500 000 kijkers voor zijn films!
  • Startschot en verloop VAN DE WAKWEEK in Maldegem 2018
  • Medard De WINDT Deel I
  • Familie DE WINDT/DE PAUW Moerhuize.
  • Medard De Windt, familie van familie DE PAUW, Moerhuize Deel III
  • Medard De Windt, zoon van Désiré De Windt. Deel IV.
  • Kinderen Désiré De Windt. Deel V.
  • Irena De Windt. Deel VI.
  • Medard De WINDT en PAULA CALLEEUW. DEEL VII.
  • Richard De Windt en Julia De Windt. Deel VIII.
  • Julia De Windt en familie. Slot.
  • Medard VERCRUYSSE en familie Deel I.
  • Medard VERCRUYSSE en familie. Deel II.
  • Medard VERCRUYSSE en familie. SLOT.
  • HOMESTORE VAN CANNEYT MALDEGEM december 2017
  • AUTOSTANDPLAATS VERHUURD, centrum Maldegem.
  • VERHUURD, Maldegem centrum.
  • Bedankt voor de stem op de foto van Anna!
  • EETBAAR Park in Maldegem. Diego Van de Keere.
  • 11 november 2017 : Kinderen en oorlog en vrede
  • www.eyehopefoundation.org Foto’s Els Stevens.
  • De mens en de kerkgang 1.
  • DE GILDE MALDEGEM, tegen de vlakte .......
  • Huwelijksviering in de kerk.
  • Intieme uitvaart in de kerk.
  • Uitvaart in de kerk van Maldegem.
  • Doopselviering in Maldegem.
  • Herdenkingsmis in Maldegem.
  • Broederlijk Delen in Maldegem.
  • Zondagsdienst, Kerk in Maldegem.
  • Paashaas rond de toren in Maldegem
  • In Memoriam Liliana Mitu, december 2017.
  • Zuster Maria, Edith Claeys geboren in Maldegem.
  • Eerste Communie in de kerk Maldegem.
  • MariChoir, Maldegem. WAK 2017.
  • Noël Ryheul filmt bijna 50 jaar lang ...
  • Norbert De Coster en het Kindeke Jezus.....
  • Peter VAN HECKE en het slotevent van de WAK 2017
  • Dag van de Gever, K.W. Maldegem.
  • Trui Hoste in Huis Wallyn.
  • Cathérine Martens exposeert!
  • Startschot WAK 2017 Maldegem.
  • HUIS WALLYN, kunsttempel!
  • VERHUURD Flat in de Noordstraat 111 Maldegem
  • Omer Van Caeseele, kunstzinnig houtdraaier.
  • Janneke Kramer en de WAK2017.
  • An Vermeulen WAK 2017.
  • Ingrid Fevery en de WAK 2017
  • Jan Posman wint de Aspe Award!
  • Luc Heysse en de WAK 2017!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.

    Blog als favoriet !
    Blog als favoriet !
    Marianne Posman en Maldegem in de kijker!
    Cultuur en leven in Maldegem, interviews en herinneringen.
    04-03-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hector Cauwels, foto's.
    Familie en leefwereld  rond Hector Cauwels.

















    04-03-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1


    01-03-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Basisschool DE ARK, MALDEGEM

    De groepsvoorstelling van de landen van de EUROPESE UNIE,

    DE ‘VAKANTIEBEURS’

    van het vijfde jaar van de Basisschool DE ARK, MALDEGEM

    was een voltreffer

    dank zij de onvermoeibare inzet en grenzeloze creativiteit van de leerkrachten en de leerlingen.

     

     


    Op 25 februari 2016 konden alle ouders en grootouders van de vier klassen van het vijfde leerjaar van 16 uur tot 18 uur 30 genieten van een groepsvoorstelling, ‘de Europese vakantiebeurs’ van de landen van de Europese Unie. In de refter konden allen nagenieten van de sfeerbeelden en proeven van enkele specifieke streekproducten of - lekkernijen. Op de speelplaats werden de twee Europese flashmobs of happenings om 16 uur en om 18 uur met enthousiasme onthaald. Het optreden voor een publiek op een open plek was meteen een goede leerles i.v.m. stressbestendigheid.

    De leerlingen van het vijfde leerjaar kregen de voorbije weken de nodige informatie en verwierven kennis over de Europese Unie en Europa. Het ontstaan en de geschiedenis van de Europese Unie kwamen uitvoerig aan bod en werden grondig gememoriseerd, getoetst en geëvalueerd. De leerlingen zochten alle Europese landen en hoofdsteden op en ze leerden die situeren op de landkaart.

    Na twee weken theorie kregen ze opdrachten i.v.m. de Europese Unie als groepswerk. Het was meteen een goede oefening hoe je als team werkt aan een project. Deze jonge mensen worden al vroeg geleerd hoe er het aan toegaat in een bedrijf of op een kantoor in de maatschappij.

    Negentien Europese landen (19 van de 28) werden verdeeld in de vier klassen van het vijfde leerjaar. Elke klas had vier of vijf Europese landen die ze zelf moesten onderzoeken: België, Nederland, Groot Hertogdom Luxemburg, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Ierland, Verenigd Koninkrijk, Denemarken, Zweden, Finland, Italië, Griekenland, Estland, Polen, Oostenrijk, Cyprus en Malta. De negen minst bekende landen kwamen hier niet aan bod: Letland, Litouwen, Tsjechië, Slowakije, Hongarije, Slovenië, Roemenië, Bulgarije, Kroatië, omdat er ook minder informatie van te vinden is. Het groepswerk werd zeer intens gestructureerd en begeleid. De leerlingen werkten nauwkeurig en praktisch rond deze opdracht en begrippen en ideeën werden plastisch voorgesteld. De leerlingen stelden een identiteitskaart van hun land samen: Inwoners, landstaal, buurlanden, rivieren, godsdienst, bekende personen, monumenten, enz... Niet alle informatie werd verkregen via internet, maar ook folders en boeken van de bibliotheek kwamen er aan te pas. Ze vatten alle gevonden informatie / foto's samen in een grote mindmap over het land dat hen werd toegewezen. Ze stelden ook nog een poster met foto's van typische kenmerken en bekende figuren van hun land samen. Tijdens de muzische lessen werkten ze aan een kunstwerk van een belangrijk monument. vb. De Eiffel toren van Parijs, het atomium van Brussel enz. In de slotfase van de voorbereiding van de ‘Europese vakantiebeurs’ vatten zij de verkregen informatie samen in een heus interview, dialoog, quiz, toneeltje, gids, PowerPoint voorstelling, spel, dansje of creatieve spreekbeurt. Je zag duidelijk dat de kinderen op de hoogte waren hoe het er aan toegaat in de echte wereld. De maatschappij is een open venster voor de school dank zij de moderne media.



    Als zij met hun lessen, hun opzoekingswerk, hun creaties rond dit land een gemeenschappelijk doel hadden, hun Europees land voor te stellen, is dit inderdaad gelukt. In de klas zelf was alles wat verband hield (bloemen, voedsel, drank, voorwerpen enz.) met hun land uitgestald op het tafeltje of het ‘infostandje’ van de groep en werd alles verduidelijkt door de teamleden. De grote poster bracht hun land in beeld. Hun unieke kunstwerk trok de aandacht, voor Nederland bijvoorbeeld, stelde dit een monument voor dat zich bevindt op de markt in Amsterdam naast het Koninklijk Paleis.

    Als volleerde reisleiders baanden de kleine studentjes een weg door negentien landen van de E.U. Inderdaad het project EUROPA van de Basisschool de ARK was een voltreffer. Tientallen ouders en grootouders luisterden met verbazing en trots naar de voorstelling.

    Om de hoofdsteden te kennen van al deze lidstaten, het ontstaan en de geschiedenis van de E.U. kan je je wenden tot de leerlingen van het vijfde leerjaar van de BASISSCHOOL DE ARK, MALDEGEM. Zij hebben de Europese Unie bestudeerd en kennen alle landen en de hoofdsteden van de EU. Dank zij deze jonge, toekomstige volwassenen konden een hele groep enthousiaste ouders en grootouders leren hoe de jeugd doeltreffend en eigentijds opgeleid wordt tot een goed werkend team, hoe zij kennis in de praktijk omzetten en tot leven brengen in beeldrijke publieke voorstellingen. Een uitbundige en ontspannen groep jonge kinderen, boordevol artistieke ideeën en plannen brachten een volwaardige voorstelling van de Europese Unie en een stijlvolle Europese vakantiebeurs, dank zij het actief en creatief lerarenkorps van de BASISSCHOOL DE ARK, Maldegem. Deze jonge Maldegemnaartjes zijn inderdaad inwoners van de EU en zij brachten dit trots, vriendelijk, blij en zelfbewust naar voor, het ingenieus raderwerk werd plastisch en uitbundig voorgesteld aan ouders en grootouders. Een grote stap naar integratie en verdraagzaamheid.


    Link naar de foto’s:

    https://picasaweb.google.com/115021349650121482292/February262016?authuser=0&feat=directlink

    Met dank voor de info aan Juf. Nele en de leerlingen.

     

     Achtergrondinformatie:

     


    Na de Tweede Wereldoorlog vatte het idee kiem dat  integratie de enige manier was om af te rekenen met het vergaande nationalisme dat Europa tot dan toe geteisterd had tijdens de twee wereldoorlogen. Jean Monnet, Robert Schuman en Konrad Adenauer presenteerden in 1950 het zogenaamde SCHUMANPLAN. Robert Schuman lanceerde als minister van Buitenlandse Zaken samen met Jean Monnet (adviseur en kabinetschef) het Schumanplan dat een Frans-Duitse verzoening beoogde en uiteindelijk leidde tot de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS), die gezien kan worden als de voorloper van de latere Europese Gemeenschappen.

    Robert Schuman wordt nu nog altijd gezien als een van de stichters van Europa. De Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) werd opgericht door het tekenen van het VERDRAG VAN PARIJS door België - Brussel, de Bondsrepubliek Duitsland (West-Duitsland) - Berlijn, Frankrijk - Parijs, Italië - Rome, Luxemburg - Luxemburg en Nederland - Amsterdam. De EGKS bleek zo succesvol dat in 1957 besloten werd tot een verdere integratie.

    Het VERDRAG VAN ROME, getekend door dezelfde zes landen, richtte de Euratom en de Europese Economische Gemeenschap op. In 1967 werden de drie organisaties door tekening van het Fusieverdrag samengevoegd, waarna ze verder werkten onder de naam Europese Gemeenschappen (EG), wat leidde tot de oprichting van de Commissie, de Raad en het Parlement.

    In 1973 werden Denemarken – Kopenhagen, Ierland – Dublin en het Verenigd Koninkrijk – Londen, lid van de EG. Griekenland – Athene werd lid in 1981, Spanje – Madrid en Portugal – Lissabon in 1986. In 1990 traden de deelstaten uit de voormalige DDR toe tot de Bondsrepubliek en daarmee ook tot de EG.

    Het VERDRAG VAN MAASTRICHT, getekend in 1992, betekende de oprichting van de Europese Unie. Het legde de basis voor verdere vormen van samenwerking op het gebied van buitenlands en veiligheidsbeleid, op juridisch en intern vlak en in de vorming van de Economische en Monetaire Unie.

    De VERDRAGEN VAN SCHENGEN zorgden voor een Europese interne markt. In 1995 werden Oostenrijk - Wenen, Finland - Helsinki en Zweden – Stockholm lid van de EU. De euro werd ingevoerd in 2002. In 2004 werden tien nieuwe landen lid van de EU: Cyprus – Nicosia, Estland - Tallinn, Hongarije - Boedapest, Letland - Riga, Litouwen - Vilnius, Malta - Valletta, Polen - Warschau, Slovenië - Ljubljana, Slowakije – Bratislava en Tsjechië - Praag. In 2007 kwamen Bulgarije – Sofia en Roemenië - Boekarest erbij, waarmee het aantal EU-lidstaten op 27 kwam. Om te zorgen dat de Unie ook na deze uitbreiding goed bestuurbaar bleef, werd in 2007 het VERDRAG VAN LISSABON getekend.

    Op 1 juli 2013 trad Kroatië als 28e land toe tot de Unie.

    Info via internet.

     


    01-03-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1


    27-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verrassende ontmoetingen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Er zijn zo van die dingen, blijde gebeurtenissen of rampen, vreugdevolle of ingrijpende ontmoetingen, onvergetelijke blikken van mensen die regelmatig in het geheugen opduiken, als een herkenbare flits, iets van dat-heb-ik al-eerder-meegemaakt.

    Ik bevind me in de herfst van het leven, ik ben soms ’s namiddags al vergeten waar ik ’s morgens geweest ben of wat ik gedaan heb, ik leg lijstjes aan van de dagelijkse afspraken omdat ik die anders vergeet.
    Toch blijf ik mij vooral mensen herinneren die ik soms meer dan een halve eeuw niet meer gezien heb, ik krijg flitsen van herkenning als ik iets meemaak of als ik een persoon ontmoet.

    Sommige mensen vergeet ik nooit. Door omstandigheden, mijn baan, taalkampen, studie-, school en plezierreizen, mijn vrije tijdsbestedingen, mijn aanhankelijkheid heb ik mensen ontmoet die een ingrijpende rol speelden in mijn leven. Als ik iemand belangrijk vond en dacht hen nooit meer te zien had ik toch de dringende behoefte om contact te houden en meestal lukte me dit wel.

    Wij correspondeerden jarenlang, wisselden lief en leed uit, telefoneerden met verjaardag, Kerst of Nieuwjaar. Het bracht kleur in het leven. Nu is er veel meer mogelijk via internet, mobiele telefoon, Skype, facebook enz. De moderne sociale media maken het ons mogelijk om een blijvend en bijna gratis contact te houden met personen over de hele wereld. Vroeger was dit niet altijd vanzelfsprekend.

    Ik had Maria Wipf uit Zwitserland, Concepcion Serracanti uit Spanje, uitgeweken naar Manchester, Engeland, Judy Pearce, Adi en Patsy Ramsey uit Londen, Engeland,  Sofia en Vladimir Akopova, Sint-Petersburg Rusland, Antoinette Fontane en Serena Fianca uit Padova en Rome, Italië,  Rainer Oertel uit Duitsland, Liliana Mitu uit Roemenië, Heinar en Jura Kudevita, Tallinn  uit Estland, Oded Aharoni, Haifa en Irene Wechsler, Arad, Israël, Djamel uit Tsjetsjenië, Denis en Edith Chisholm, Stacey Bouck, Brad Wetterstrand,  Dennis Crockett, Fraser Hodgson, Kelli Ziglio  uit Regina en Vancouver, Canada, Danny Howley uit Ierland, Joan en Knud Christensen-Munkholm uit Denemarken, Jonathan Birdsall, Deborah Dijon en Martha Dimmers uit de V.S., Patrick Lasbordes uit Parijs, Marie-Claude Tissot uit Grenoble, Ken en Ann Posman, New York, Trees en Gerda Raas uit Nederland, Anita Gajda uit Budapest, Ludwig Oehme en Heiderose Leopold uit Duitsland en talrijke anderen.  (Zie artikeltjes). Ik leerde dan ook Spaans, Italiaans, Russisch, Duits en was braafjes bezig met Russisch alfabet, woordenschat, spraakkunst, vervoegingen, dialogen, een beetje literatuur in plaats van te sporten of uit te gaan. Intussen is al die talenkennis langzamerhand vervlogen maar de mensen herinner ik me nog wel. Ik was zelfs van plan om Roemeens te leren, ik had tijdschriften, boeken, grammatica en woordenboek maar door andere activiteiten ben ik niet in mijn opzet geslaagd. Intussen had ik kleinkinderen en hun taal en hun behoeften kregen voorrang.

    Door die jarenlange correspondentie hadden wij elkaar nooit uit het oog verloren.
    Af en toe gingen wij die mensen eens opzoeken onderweg naar een of andere bestemming.  Engeland, Zwitserland, Frankrijk, Italië, Canada, Amerika en Roemenië werden reünies en wij nodigden die mensen uit om bij ons enkele weken te logeren en ons Belgenland te verkennen.

    De aanvangsjaren 2000 betekenden voor mij een crisis. Een van mijn kinderen stierf, ik was toen 52.
    Enorm mededogen met allen, met  moeders vooral die iemand verliezen en in het bijzonder een kind want dan stopt het echte, gewone leven. Ik had tenminste een halve eeuw geleefd met ups and downs weliswaar maar toch hoofdzakelijk met veel geluk, vreugde, blijdschap om mijn gezin, mijn familie en vrienden. Als ik verneem dat een kind gestorven is gaat mijn hart uit naar de moeder vooral omdat ik weet dat haar leven zonder dat kind eigenlijk voorbij is. Oeverloos verdriet afgewisseld met kruimeltjes vreugde, spatjes heropleving, bodemloos staren en zoeken naar iets of iemand die er niet meer is, voor de rest van je leven.
    En rekenen op begrip van je partner die niet eeuwig en altijd wil treuren. In 2000 stond de wereld stil. Iedereen zweeg in mijn omgeving. Canada, Engeland, Frankrijk, Zwitserland en Amerika stonden paraat met een meelevend telefoontje of een mailtje af en toe, want het spijt me, maar na veertien dagen is het leed echt niet geleden zoals sommigen denken.
    Iemand belde mij op om te zeggen: “Life goes on”. Het was behoorlijk ongevoelig om zoiets te zeggen maar van haar verwachtte ik eigenlijk niets anders, hoewel ik het niet had verdiend. Sommige mensen beseffen niet hoe ze iemand kwetsen met hun uitspraken. Ik ben het toch nooit vergeten want wie echt hard geslagen wordt door het noodlot, probeert zijn best te doen om te overleven en heeft absoluut geen behoefte aan domme, harteloze uitspraken, die misschien niet echt zo bedoeld zijn maar die toch behoorlijk doorwegen. Ik sleepte me door mijn job, ik versleepte alle meubels van de ene kamer naar de ander, ik bleef mijn kinderen tellen en er ontbrak altijd één.  Mijn tante, Zuster Gemma gaf me handwerkspulletjes en ik bleef maar kruissteekjes maken niveau eerste leerjaar. Het hielp wat. Ik moest de steekjes tellen en kon intussen aan niets anders denken. 


    Mijn man sleepte me mee naar Canada, naar de mooiste landschappen en horizons ter wereld. Maar overal zag ik zijn gesloten ogen die nooit meer zouden genieten van al het moois rondom. Ook in Canada bleef het doodstil rond de persoon die ik constant miste, maar ik leerde er toch iets.

    Na onze  reis naar Canada deed ik ongeveer alles wat ik daar als nieuw en positief had ervaren, met hernieuwde krachten en verdrong op die manier de heimwee, de weemoed naar het leven dat ik droomde voor mijn kinderen..

    Had je eens zin in een familiegebeuren? Dan vroeg je de buren, vrienden en familie eens uit voor een hapje en een drankje. Ik nodigde honderden mensen uit in huis en tuin uit tot grote ergernis van mijn echtgenoot. Hij was immers gediplomeerd kok (25 jaar kookles gevolgd) en stond in voor de voedselbevoorrading en -bereiding.


    Ging je verhuizen of was je van plan om je interieur te veranderen? Onze Canadese vrienden hebben wij drie maal bezocht, telkens woonden zij in een andere woning en telkens opnieuw hadden zij een nieuw interieur. Ze zetten alle spullen voor hun garage, op het voetpad en hielden een “garagesale”, alle overbodige spullen buiten zetten en  verkopen of weggeven. 

    Verder begon ik met “chambres d’hôtes”.
    “Bed and Breakfast “ in Canada was fantastisch. Soms logeerden we in echte luxueuze moderne kastelen, prachtige aangeklede slaapkamers, luxueuse badkamers, "hot tub" op het terras, overdekt zwembad in de tuin, een cinemazaal, een computerkamer, een kleine shop waar je soeveniers kon kopen. met een grandioos ontbijtbuffet (In "La Solitutude", Couette Road, Sorrento, British Columbia, bij Mary Revell). Ongekende luxe voor gewone mensen, maar we lieten het ons toch welgevallen. We vonden die luxe zo leuk  dat we vaak een extra nacht namen.  Niet zover van de Lake Louise, in Banf logeerden wij bij een dame die de helft van haar huis ingericht had voor zichzelf en de andere helft voor de gasten. Prachtige kamer met terras en uitzicht op de meren. Uitgebreid ontbijt. Splinternieuwe badlakens  en badjassen die we mochten meenemen, inbegrepen in de prijs.
    Aan de helft van de prijs voor een overnachting in Maldegem .....
    In Calgary voor de Stampede, logeerden we bij twee homo's, maar daar was selfservice. Veel nieuwe, overweldigende  indrukken.
    Benzine, maaltijden, alles was er toen de helft goedkoper dan in België.

    Die formule "B and B" was me zo goed bevallen dat ik er aan begonnen was voor ik maar iets op papier had. Ik had heel mijn leven buitenlandse gasten ontvangen, vrienden en familie in mijn kamers van ons grote huis laten logeren en plots had ik het lumineus idee om eens niet meer te poetsen en te bedienen bijna gratis en  voor niets.

    Als er één persoon meer in je huis komt wonen, gaat het niet om een boterhammetje meer of minder of twee glazen melk, maar om één persoon meer wat betreft water- en energieverbruik, telefoon  en andere kosten en lasten. Ik vroeg altijd deelname in de kosten voor verblijf in ons huis.
    Bijna altijd zonder enige erkenning of wederdienst, integendeel. Goed ik nam mensen in huis om te helpen uit kristelijke naastenliefde maar niet gratis, zoveel verdiende ik nu ook weer niet in het onderwijs, het grote huis, twee auto's, het groot gezin, gezins- en poetshulp slorpten bijna elke maand onze lonen op.
    Ik werkte full time en had vier kinderen, dus het was vaak boven mijn krachten. Het ging met vallen en opstaan. Als de huisregels niet werden gerespecteerd en van mij totale dienstbaarheid verwacht werd, veroorzaakte dit kregelige en storende toestanden wat zeer slecht was voor mijn gezin. Ik denk er aan met heel veel spijt, beter had ik nooit iets gedaan voor niemand en meer voor mezelf geleefd. Ik was zo opgevoed, ik verwachtte erkenning, dankbaarheid maar 't was verkeerd. Ik streefde teveel naar goedkeuring van de ander, ik was onzeker. Soit, mijn leven is bijna voorbij.
    Je kan je leven niet meer veranderen. 't Wordt bijna de achterkant van een bidprentje, dit betoog. Het bespaart mijn kinderen dus veel moeite later, die blog.

    Maar "chambres d'hôtes" was een  sprankelend idee en hoe wij het voor elkaar kregen (mijn oudste zoon ontwierp  een website), weet ik niet meer, maar wij hebben mensen ontmoet uit elk werelddeel en hadden enkel positieve ervaringen en reacties!

    Azië, Afrika, Amerika, Australië, heel Europa was dankbaar bij ons logies te krijgen en uitgebreid ontbijt voor negen uur. Ik regelde een gebalanceerd uurrooster en reglement zoals op school en heel grappig, blijkbaar aanvaardde men mijn voorwaarden! Wij disten onze talenkennis op, genoten van de uitwisseling van ideeën van de gasten en wij kregen kleine geschenkjes uit alle mogelijke landen. De kinderen logeerden gratis, sommigen vertrokken stilletjes en vergaten te betalen, anderen vonden onze pauwen in de tuin te lawaaierig en vertrokken, anderen wilden niet vertrekken.
    Sommigen namen iets mee per vergissing waarschijnlijk, anderen lieten iets liggen.

    Het was een spannend avontuur.

    De gasten wisten niets van ons, dus zij konden ons op geen enkele manier kwetsen, onverwachte, onverdiende, noch venijnige speldenprikken geven tijdens terloopse conversaties. Wel handig. Ik geef het toe. Ik ben nogal snel op mijn tenen getrapt en ik probeer in mijn schrijfsels op niemands tenen te trappen. Indien dit dan toch gebeurt, duizendmaal sorry. 

    Wij kregen dankbaarheid en respect van de gasten uit de hele wereld, ik moest bij manier van spreken het huis niet meer uit en kon verder zorgen voor iedereen zoals ik heel mijn leven had gedaan, zorgen voor een ander.
    Maar deze keer kreeg ik een vriendelijk dank u wel en respect voor mijn werk.

    De Fransen vooral waren uiterst net en vriendelijk wat ik niet had verwacht eigenlijk want ik had toch regelmatig in Frankrijk vertoefd en netheid was niet een van hun kwaliteiten, maar de Fransen scoorden dus het best.
    Van alle nationaliteiten waren de Belgen het moeilijkst tevreden te stellen. Niet dat zij echt ontevreden waren maar zij behandelden ons meer als hun bedienden en dat was niet echt de bedoeling van een  “chambres d’hôtes”. Soit, zoveel Belgen hebben we nu ook niet gehad.


     

    27-02-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1


    21-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.FILM 'ZAAK: DE ZUTTER' begin april in de bioscoop!

    ‘Zaak: De Zutter’ komt in de bioscoop in april 2016!

    VICTOR DE LILLE en MALDEGEM komen terug in beeld bij de verfilming van het boek van KATRIEN RYSERHOVE:

    ‘ZAAK: DE ZUTTER’. Kwestigen nacht.

     

     

    Korte inhoud.

    Baron Henri d'Udekem d'Acoz (1877 – 1915), een kleine man met een bakkebaardje, verdween spoorloos uit zijn kasteel ‘Lakebos’ te Ruddervoorde op 25 mei 1915, in ’t begin van Wereldoorlog I. Hij werd ‘s morgensvroeg door drie, als Duitsers verklede mannen meegenomen in een rode wagen, niet in een politiewagen. Men had in de Kommandantur in Tielt zogezegd informatie van hem nodig. Hij is nooit aangekomen in Tielt maar verdween spoorloos.

    Eind augustus gaf Mevrouw Lippens van Bulskampveld aan de bos- of jachtwachter Camiel (Sassen, naar garde-chasse) Dierickx de opdracht bomen te snoeien in het bos. Camiel Dierickx verdween echter op 28 augustus 1915 op onverklaarbare wijze. Camiel Dierickx was pas vijftig jaar oud. Hij werd als vermist opgegeven zodat zijn echtgenote of weduwe Leonie Cool geen recht had op een uitkering wat vanzelfsprekend tot wrok en ongenoegen leidde. Zijn verdwijning werd nooit opgelost, er is nooit een lijk gevonden.

    Op 2 september 1915, meer dan drie maanden later waren twee mannen bomen aan het snoeien in Beernem en ontdekten onder een boom een kleine hoogte van mul zand waar een mensenhand in staat van ontbinding, uitstak. Aan één van de vingers bevond zich een fonkelende gouden ring. Het lijk kon niemand anders zijn dan de verdwenen Baron Henri d'Udekem d'Acoz. Met een schot in de rug werd hij afgemaakt en waarschijnlijk levend begraven, aangezien hij zijn hand nog had opgestoken om uit het putje te kruipen of was het een bede om hulp?

    De moord werd in de doofpot gestopt en kasteelheer en katholiek ridderburgemeester Graaf Etienne de Vrière (foto 3) (1857 – 08 11 1936) van Beernem liet noteren dat er "een onbekend lijk van het mannelijke geslacht" werd gevonden in het bos. Over de vondst van de ring en de zakdoek met de geborduurde initialen "H.d'U.d'A." in de kleren van het lijk, werd niet gerept.

    Hoe kwam Baron Henri d'Udekem d'Acoz om het leven? De echtgenote van de baron, Mevrouw Cécile Van Outryve d’Ydewalle (1879 - 1925) was een passionele, kinderloze en knappe vrouw en er werd geroddeld, dat zij een verhouding had met één of meerdere Duitse officieren die op kasteel ‘Lakebos’ waren ingelegerd tijdens Wereldoorlog I. Ook kasteelheer en katholiek ridderburgemeester Graaf Etienne de Vrière was blijkbaar verliefd op haar. Liet Cécile Van Outryve d'Ydewalle  haar echtgenoot ombrengen om vrij spel te spelen of was een van haar vermeende minnaars de dader? Had Cécile Van Outryve d'Ydewalle  de hoorndrager uit de weg laten ruimen?  Vermoedens werden geuit en de inwoners van Beernem stelden zich veel vragen.

    Ook van Camiel (Sassen) Dierickx die verdween eind augustus 1915, kwam geen teken van leven meer. Was hij getuige geweest van de moord op de baron en hadden de moordenaars van de baron hem het zwijgen opgelegd? Wist hij teveel van de dubieuze, illegale en verboden praktijken (clandestien dieren slachten tijdens de oorlog, wild stropen was verboden) van sommige dorpsgenoten in oorlogstijd?  Was hij getuige geweest van onregelmatigheden in het bos tijdens de oorlog? Die vragen konden jammer genoeg niet beantwoord worden want hij kwam nooit terug. De mensen vermoedden wel het een en het ander en uitten ontelbare verdachtmakingen, maar er werd niemand gearresteerd voor de zaak Baron Henri d'Udekem d'Acoz en Camiel Dierickx werd nooit terug gevonden, hij verzwond van de aardbodem. Van moord in sensu stricto  is geen sprake bij Camiel Dierickx. ridderburgemeester Etienne de Vrière, de bastaardzoon van koning Leopold II zo wordt gefluisterd. En hoewel zijn schuld nooit bewezen is, wordt zijn naam steevast genoemd. Hij had immers een affaire met de vrouw van Baron d’Udekem d’Acoz, dezelfde baron die in 1915 dood in de bossen aangetroffen wordt. Het officiële begin van deze mysterieuze historie. Er volgen nog meer moorden, steevast getuigen of personen die beweren meer te weten over het drama. Niemand durft de Vrière hardop te beschuldigen Beernem hult zich in een bang stilzwijgen. Ook Hector De Zutter wist het één en ander. Tijdens de wijkkermis maakt hij ruzie met de veldwachter en keert hij ’s avonds niet naar huis. Op 30 november 1926 vist men zijn lichaam uit de Brugse Vaart. De ‘Zaak De Zutter’ wordt prompt voorpaginanieuws.  ridderburgemeester Etienne de Vrière, de bastaardzoon van koning Leopold II zo wordt gefluisterd. En hoewel zijn schuld nooit bewezen is, wordt zijn naam steevast genoemd. Hij had immers een affaire met de vrouw van Baron d’Udekem d’Acoz, dezelfde baron die in 1915 dood in de bossen aangetroffen wordt. Het officiële begin van deze mysterieuze historie. Er volgen nog meer moorden, steevast getuigen of personen die beweren meer te weten over het drama. Niemand durft de Vrière hardop te beschuldigen Beernem hult zich in een bang stilzwijgen. Ook Hector De Zutter wist het één en ander. Tijdens de wijkkermis maakt hij ruzie met de veldwachter en keert hij ’s avonds niet naar huis. Op 30 november 1926 vist men zijn lichaam uit de Brugse Vaart. De ‘Zaak De Zutter’ wordt prompt voorpaginanieuws.  ridderburgemeester Etienne de Vrière, de bastaardzoon van koning Leopold II zo wordt gefluisterd. En hoewel zijn schuld nooit bewezen is, wordt zijn naam steevast genoemd. Hij had immers een affaire met de vrouw van Baron d’Udekem d’Acoz, dezelfde baron die in 1915 dood in de bossen aangetroffen wordt. Het officiële begin van deze mysterieuze historie. Er volgen nog meer moorden, steevast getuigen of personen die beweren meer te weten over het drama. Niemand durft de Vrière hardop te beschuldigen Beernem hult zich in een bang stilzwijgen. Ook Hector De Zutter wist het één en ander. Tijdens de wijkkermis maakt hij ruzie met de veldwachter en keert hij ’s avonds niet naar huis. Op 30 november 1926 vist men zijn lichaam uit de Brugse Vaart. De ‘Zaak De Zutter’ wordt prompt voorpaginanieuws.  ridderburgemeester Etienne de Vrière, de bastaardzoon van koning Leopold II zo wordt gefluisterd. En hoewel zijn schuld nooit bewezen is, wordt zijn naam steevast genoemd. Hij had immers een affaire met de vrouw van Baron d’Udekem d’Acoz, dezelfde baron die in 1915 dood in de bossen aangetroffen wordt. Het officiële begin van deze mysterieuze historie. Er volgen nog meer moorden, steevast getuigen of personen die beweren meer te weten over het drama. Niemand durft de Vrière hardop te beschuldigen Beernem hult zich in een bang stilzwijgen. Ook Hector De Zutter wist het één en ander. Tijdens de wijkkermis maakt hij ruzie met de veldwachter en keert hij ’s avonds niet naar huis. Op 30 november 1926 vist men zijn lichaam uit de Brugse Vaart. De ‘Zaak De Zutter’ wordt prompt voorpaginanieuws.  ridderburgemeester Etienne de Vrière, de bastaardzoon van koning Leopold II zo wordt gefluisterd. En hoewel zijn schuld nooit bewezen is, wordt zijn naam steevast genoemd. Hij had immers een affaire met de vrouw van Baron d’Udekem d’Acoz, dezelfde baron die in 1915 dood in de bossen aangetroffen wordt. Het officiële begin van deze mysterieuze historie. Er volgen nog meer moorden, steevast getuigen of personen die beweren meer te weten over het drama. Niemand durft de Vrière hardop te beschuldigen Beernem hult zich in een bang stilzwijgen. Ook Hector De Zutter wist het één en ander. Tijdens de wijkkermis maakt hij ruzie met de veldwachter en keert hij ’s avonds niet naar huis. Op 30 november 1926 vist men zijn lichaam uit de Brugse Vaart. De ‘Zaak De Zutter’ wordt prompt voorpaginanieuws.  Katrien Ryserhove kreeg de passie voor de beruchte geschiedenis van Beernem met de paplepel mee. Haar vader, Alfons Ryserhove, deed veertig jaar onderzoek en ontdekte de rode draad tussen de moorden van Beernem. Zijn verhaal leidde tot de tv-serie ‘De Bossen van Vlaanderen’. Katrien schreef twee boeken over de kwestie. Het is nu uitkijken naar de film ‘Zaak: De Zutter’ die in het voorjaar van 2016 zal te zien zijn. De spannende saga heeft veel te maken met ridderburgemeester Etienne de Vrière, de bastaardzoon van koning Leopold II zo wordt gefluisterd. En hoewel zijn schuld nooit bewezen is, wordt zijn naam steevast genoemd. Hij had immers een affaire met de vrouw van Baron d’Udekem d’Acoz, dezelfde baron die in 1915 dood in de bossen aangetroffen wordt. Het officiële begin van deze mysterieuze historie. Er volgen nog meer moorden, steevast getuigen of personen die beweren meer te weten over het drama. Niemand durft de Vrière hardop te beschuldigen Beernem hult zich in een bang stilzwijgen. Ook Hector De Zutter wist het één en ander. Tijdens de wijkkermis maakt hij ruzie met de veldwachter en keert hij ’s avonds niet naar huis. Op 30 november 1926 vist men zijn lichaam uit de Brugse Vaart. De ‘Zaak De Zutter’ wordt prompt voorpaginanieuws. Er gebeurt iets unieks in het juridische landschap …. Katrien Ryserhove kreeg de passie voor de beruchte geschiedenis van Beernem met de paplepel mee. Haar vader, Alfons Ryserhove, deed veertig jaar onderzoek en ontdekte de rode draad tussen de moorden van Beernem. Zijn verhaal leidde tot de tv-serie ‘De Bossen van Vlaanderen’. Katrien schreef twee boeken over de kwestie. Het is nu uitkijken naar de film ‘Zaak: De Zutter’ die in het voorjaar van 2016 zal te zien zijn. De spannende saga heeft veel te maken met ridderburgemeester Etienne de Vrière, de bastaardzoon van koning Leopold II zo wordt gefluisterd. En hoewel zijn schuld nooit bewezen is, wordt zijn naam steevast genoemd. Hij had immers een affaire met de vrouw van Baron d’Udekem d’Acoz, dezelfde baron die in 1915 dood in de bossen aangetroffen wordt. Het officiële begin van deze mysterieuze historie. Er volgen nog meer moorden, steevast getuigen of personen die beweren meer te weten over het drama. Niemand durft de Vrière hardop te beschuldigen Beernem hult zich in een bang stilzwijgen. Ook Hector De Zutter wist het één en ander. Tijdens de wijkkermis maakt hij ruzie met de veldwachter en keert hij ’s avonds niet naar huis. Op 30 november 1926 vist men zijn lichaam uit de Brugse Vaart. De ‘Zaak De Zutter’ wordt prompt voorpaginanieuws. Er gebeurt iets unieks in het juridische landschap ….

    Jaren na deze twee feiten, de moord en de verdwijning, heerste nog heel veel wantrouwen in Beernem en werd er heel veel over die moorden gespeculeerd. Er werden namen gefluisterd, er werden mensen met de vinger gewezen en beschuldigingen geuit, maar de moordenaar werd nooit gevat. Iedereen wantrouwde elkaar en de families splitsten zich op, de families van de vermoedelijke daders en de families van de slachtoffers dreven uit elkaar en zorgden voor een gespannen, gespleten en onaangename sfeer in het dorp.

    Bijna zes jaar later, in de kermisnacht van 15 naar 16 mei 1921 kwam René De Baene  op 21-jarige leeftijd jaar in verdachte omstandigheden om het leven. De man begon meestal onder de invloed van drank te praten over de verdwijning van Camiel (Sassen) Dierickx en de moord op Baron Henri d’Udekem. Er volgde een heftige caféruzie ‘s avonds aangewakkerd door drank en kermis losbandigheid, op de wijk Bloemendale in Beernem in de herberg ’Den Grooten Beer’.

    ’s Morgens vond men het lijk van René De Baene aan een bebloede omheining. Het gerecht was van oordeel dat René De Baene, toen hij over de omheining of het hek  probeerde te klimmen, ongelukkig ten val kwam en de zaak werd officieel geklasseerd. De veldwachter en de plaatselijke arts omschreven de feiten als een noodlottige val op het hoofd met inwendige bloeding tot gevolg toen het slachtoffer in dronken toestand over een hek wilde klimmen. Niet iedereen was het daarmee eens, de geruchten gonsden en verspreidden zich waarop dan toch een onderzoek gestart werd en enkele mensen verhoord werden, zonder resultaat.

    Tien jaar na de feiten konden enkele werklui uit een caféruzie opmaken dat enkele collega’s tewerkgesteld in de koolmijnen in Limburg met de moord te maken hadden waarop weer een onderzoek werd gestart. Het parket liet het lijk opgraven naar aanleiding van deze geruchten, maar noch het graf, noch het lijk van René De Baene, werd  niet meer gevonden. De zaak werd geklasseerd.

    De moord op de baron, de spoorloze verdwijning van Camiel Dierckx, de fatale val van René De Baene: een eerste balans van de mysterieuze ‘Moorden van Beernem’.

     


    Hector De Zutter was van ‘t één en ‘t ander van de verdwijning van de jachtwachter Camiel Dierickx op de hoogte en was niet bang om toespelingen te maken aan het adres van enkele dorpsgenoten als hij een pintje teveel had gedronken.

    De kermis van de "Oude Statie" op 7 november 1926 was weer een voltreffer. Na een behoorlijk aantal pintjes zocht Hector De Zutter herrie met veldwachter Hector Hoste en met zijn vriend, herbergier en boomkweker Etienne Schepers over de verdwijning van "Camiel Dierickx".

    Voor Hector De Zutter was het overduidelijk wie de moordenaar was en hij was niet bang om zijn verdenkingen luidop te uiten. Niets vermoedend ging hij op die manier zijn doodvonnis tegemoet.

    Hector De Zutter kwam niet thuis na het drinkgelag tijdens de kermis en ook de volgende dagen was er geen spoor van hem te bekennen. Zijn doodongeruste familie ging overal informeren, de omgeving en de bossen werden uitgekamd maar alle speurtochten liepen telkens op een dood spoor.

    Zijn zus Julienne startte vastberaden maar wanhopig een zoektocht vanaf 8 november, speurhonden werden ingeschakeld maar Hector De Zutter werd niet gevonden.

    De mysterieuze verdwijning van ‘Hector De Zutter" was voorpaginanieuws in alle kranten.

    In november 1926 stond Beernem op zijn kop. De moord op Baron Henri d’Udekem in 1915, de verdwijning van Camiel Dierickx ook elf jaar voordien, het verdacht overlijden van René De Baene in 1921 zes jaar later en nu de verdwijning van Hector De Zutter op 7 november 1926 veroorzaakten een immense ontsteltenis, verbijstering en opschudding in Beernem en omstreken.

    Iedereen verdacht wel iemand. Iedereen had wel iets gezien of gehoord. De argwaan tussen de families van de verdachten en de families van de slachtoffers werd steeds groter.

    We hebben drie verdwijningen in Beernem, twee worden onder de mat geveegd en één slachtoffer werd niet gevonden.

    Iemand had geschreeuw gehoord die nacht op 7 november 1926 in het huis van Etienne Schepers en Ernest Van Poucke had een lijk zien steken op de mestkar van Etienne Schepers, die naar de vaart werd gebracht. Iemand had Etienne Schepers een zwaar pak zien gooien in de vaart. Bovendien was de broek van veldwachter Hector Hoste gescheurd.

    Men stond voor angstwekkende en verontrustende raadsels en het over en weer geroddel en de verdachtmakingen maakten alles maar erger, voor de verdachten en voor de slachtoffers.

    Op 30 november 1926, dus bijna een maand later werd het lichaam van Hector De Zutter aan de Moerbrug uit de Brugse vaart in Oostkamp, opgevist.

    De hoofdwonden en de stalmest aan de kleren van het lijk leken verdacht maar er werd weinig of geen onderzoek gedaan. Het Brugse parket verklaarde dat Hector De Zutter "zelfmoord" had gepleegd omdat hij die kermisnacht  gesuggereerd had dat hij zich zou ‘versmoren’ (=verdrinken) omdat zijn lief het had uitgemaakt.  

    Ernest Van Poucke, de jongeman die op 28 november de mestkar van bij Etienne Schepers tot aan de vaart had zien rijden, kwam op 9 mei 1927, dus vijf maanden later, onder verdachte omstandigheden om het leven. Op weg naar huis van de Brugse Meifoor sukkelde hij in het kanaal en verdronk.

    Opnieuw kwam een malenstroom van verdenkingen op gang. Enkele mensen hadden hulpkreten gehoord die nacht en hadden één persoon in volle vaart zien wegrennen. Een plausibele motivering voor de dood van Ernest Van Poucke werd nooit gevonden.

    Moord of verdwijning vijf was een feit in Beernem en er was geen enkele moordenaar, wat heel veel angst, wrevel, afkeer, wantrouwen en ruzie opwekte in Beernem.

    De nabestaanden van een overledene die vermoord wordt vinden pas troost in het feit dat de moordenaar gestraft wordt. De families van de mogelijke daders leefden ook in angstwekkende spanning.

    Moord of verdwijning vijf was een feit en er was geen enkele moordenaar, wat heel veel wrevel, afkeer, wantrouwen en ruzie opwekte in Beernem. De baron, de jachtwachter, drie  mogelijke getuigen verdwenen van het Beernems toneel.

    De mysterieuze verdwijning van ‘Hector De Zutter" en de vondst van zijn lijk enkele weken later was voorpaginanieuws in alle kranten.

    Nu komt Maldegem in beeld met Victor De Lille van "t Getrouwe Maldeghem".

    Hij begon zijn steunfonds voor moeder De Zutter, richtte een bedevaart op naar de Sint-Antonius (patroonheilige van gevonden voorwerpen), parochiekerk te Balgerhoeke in en eiste een groot gerechtelijk onderzoek. Daarmee trapte hij op vele tenen van de plaatselijke aristocratie.

    Ridderburgemeester en kasteelheer Etienne de Vrière stond afkerig tegenover de interventie van journalist-advocaat-uitgever Victor De Lille.

    Etienne de Vrière, de vermoedelijke bastaardzoon van Leopold II, wou ten allen koste de bemoeienissen van Victor De Lille verhinderen.

    De invloed van Etienne de Vrière op het katholieke West-Vlaanderen was enorm.

    De echtgenoot van zijn dochter was voorzitter van het Brugse gerecht, dus Victor De Lille werd behoorlijk gedwarsboomd maar die tegenwerking moedigde hem nog meer aan in zijn verbeten strijd. Als echte Maldegemnaar gaf Victor De Lille niet op!

    Dank zij de onvermoeibare, onverzettelijke, wilskrachtige  Victor De Lille, zijn nauwkeurig speurwerk, zijn blijvende interventie, zijn onvoorwaardelijke steun en zijn volhardende ijver, werden veldwachter Hector Hoste, mogelijk de onwettige en enige zoon van Ridderburgemeester Graaf Etienne de Vrière en de vriend van Hoste, Etienne Schepers, herbergier en boomkweker tot twintig jaar gevangenisstraf veroordeeld voor de moord op Hector De Zutter. Zonder Victor De Lille was ook deze moord onder de mat geveegd.

    Gerechtigheid was geschied. Een mens was vermoord en de moordenaars werden veroordeeld. De familie van de slachtoffers kon eindelijk rouwen en definitief afscheid nemen van hun geliefden.

    Hector Hoste en Etienne Schepers waren beiden getrouwd met een zus van Oscar Devos, een derde verdachte, maar schoonbroer Oscar Devos werd onschuldig verklaard.

    Hiermee waren echter niet alle moordenaars, betichten of daders gevat.

    Wie de Baron had vermoord, hoe jachtwachter Camiel Dierickx van de aardbodem verdween blijft voor altijd een raadsel.

    De precieze omstandigheden van het overlijden van René De Baene en Ernest Van Poucke werden nooit  ten gronde uitgediept, zodat de ‘Moorden van Beernem’ een bron blijven van speculatie en onopgeloste zaken.

     

    ================================================================.

    Alfons Ryserhove was aanvankelijk onderwijzer, nadien diocesaan inspecteur Lager Onderwijs en genoot vooral bekendheid als heemkundige.

    Vooral om zijn verhalenreeks over de ‘Moorden van Beernem’ kreeg hij veel aandacht, over wat zich daar te Beernem afspeelde tussen en tijdens de beide wereldoorlogen. Hij reisde Vlaanderen af om zijn verhaal aan de man te brengen in een tijd waar het niet gemakkelijk was om aan informatie te komen.

    Vele van dichtbij betrokken mensen durfden - jaren na de feiten - nog niet te spreken over de gebeurtenissen omwille van een of andere (familie)verband. Met een situatiekaart aan de muur kon hij de luisteraars laten inleven in het verleden en hen uren boeiende informatie geven over de omstandigheden, het sociaal onrecht uit die tijd, en hoe de verschillende - toen nog niet gescheiden - machten samenwerkten om een en ander in de doofpot te krijgen.

    Hij gaf geestdriftig overal drukbezochte voordrachten om zijn boeken te promoten en maakte de ‘Moorden van Beernem’ een actueel en blijvend item. 

    Het proces Beernem, De Geheimzinnige Zaken van Beernem, Dossier Beernem, Stamboom van de familie de Vrière, zijn de 4 boekdelen in verband met de ‘moorden van Beernem’, die hij in eigen beheer uitgaf. Hij bracht klaarheid in deze tragische geschiedenis in Beernem.

    Zijn dochter Katrien Ryserhove actualiseerde en schematiseerde de drie boeken van haar vader in één boek en schreef op basis van het gerechtelijk dossier een roman over de moord op Hector De Zutter (foto1) gezien vanuit het standpunt van een van zijn zusters, Julienne De Zutter.

    De roman komt tot leven in de prachtige film “Zaak: De Zutter”; Kwestigen nacht.

    Alle boeken werden gedrukt in ‘Drukkerij Van Hoestenberghe, Boudewijn Lippensstraat, Maldegem.

     

    De foto van Victor De Lille dateert uit 1929 en is genomen in de voortuin van ‘t Kasteeltje in de Noordstraat, Maldegem. 

    De oude krantenknipsels komen uit het weekblad “Ons Land “ van 1926 en stellen de hoeve van de familie De Zutter voor en een knipsel van Beernem met zichten op het dorp.

    Het bidprentje van Hector De Zutter werd uitgegeven ter gelegenheid van de bedevaart (1927) naar de Sint-Antonius parochiekerk in Balgerhoeke. Sint Antonius helpt gelovigen zoeken en vinden en de gelovigen waren op zoek. (uit de privé collectie van De Tuinvogel).

     

     

     


     

     


    Bijlagen:
    Hector De Zutter.jpg (74.3 KB)   
    Huis De Zutter.jpg (42.9 KB)   
    Vaart Beernem verkleind.jpg (255 KB)   
    Victor De Lille - 1929 verkl..tif (729.9 KB)   

    21-01-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1


    20-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Zaak De Zutter' toast literair.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Geplukt uit de nieuwsbrief  van de bibliotheek van Maldegem.



    Toast literair:

    Auteur Katrien Ryserhove in gesprek met Jooris Van Hulle over Zaak De Zutter en De Moorden van Beernem -

    zondag 24 januari, 10h

    Katrien Ryserhove kreeg de passie voor de beruchte geschiedenis van Beernem met de paplepel mee.

    Haar vader, Alfons Ryserhove, deed veertig jaar onderzoek en ontdekte de rode draad tussen de moorden van Beernem.

    Zijn verhaal leidde tot de tv-serie ‘De Bossen van Vlaanderen’.

    Katrien schreef twee boeken over de kwestie.

    Het is nu uitkijken naar de film ‘Zaak: De Zutter’ die in het voorjaar van 2016 zal te zien zijn.

    De spannende saga heeft veel te maken met ridderburgemeester Etienne de Vrière, de bastaardzoon van koning Leopold II zo wordt gefluisterd.

    En hoewel zijn schuld nooit bewezen is, wordt zijn naam steevast genoemd. Hij had immers een affaire met de vrouw van Baron d’Udekem d’Acoz, dezelfde baron die in 1915 dood in de bossen aangetroffen wordt.

    Het officiële begin van deze mysterieuze historie. Er volgen nog meer moorden, steevast getuigen of personen die beweren meer te weten over het drama.

    Niemand durft de Vrière hardop te beschuldigen Beernem hult zich in een bang stilzwijgen.

    Ook Hector De Zutter wist het één en ander. Tijdens de wijkkermis maakt hij ruzie met de veldwachter en keert hij ’s avonds niet naar huis.

    Op 30 november 1926 vist men zijn lichaam uit de Brugse Vaart.

    De ‘Zaak De Zutter’ wordt prompt voorpaginanieuws.

    Er gebeurt iets unieks in het juridische landschap ….

    Verwelkoming met koffie en koek, cava bij een babbel als afronder.

    Deelnemersprijs: toegang € 7 (€ 5 met Davidsfonds cultuurkaart of lid van de bibliotheek), ontbijt en cava inbegrepen

    Inschrijven: via betaling voor 18 januari 2016 op rekeningnummer BE93 7470 3294 5267 van Davidsfonds Maldegem met vermelding van Toast Literair en het aantal personen

    Info: Davidsfonds Maldegem, 050/71 31 13, damasec@telenet.be, Davidsfonds Adegem, 050/71 43 57, piet.blomme@gmail.com Bibliotheek Maldegem, 050/71 55 22, thomas.de.groote@maldegem.be


    20-01-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1




    Archief per week
  • 09/12-15/12 2024
  • 27/05-02/06 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 25/03-31/03 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 04/02-10/02 2019
  • 28/01-03/02 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 26/12-01/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 21/12-27/12 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 26/01-01/02 2009

    Foto

    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    frankloopt
    www.bloggen.be/franklo
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs