Ik ben Tom Verbruggen
Ik ben een man en woon in Sint-Lievens-houtem () en mijn beroep is piloot.
Ik ben geboren op 08/08/1974 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, voetbal en luchtvaart.
Ik ben gelukkig getrouwd met Anja en ben papa van twee toffe kids, Gilles en Laure-Lise.
Nog een 2 weken en dan staat de marathon van Antwerpen gepland, een wedstrijd die kadert in de voorbereiding naar de Ironman. Hoewel ik mijn twijfels heb over het nut van de marathon in een voorbereiding, want wel veel gelopen maar nog niet genoeg gezwommen en gefietst, voel ik nu toch wel dat de conditie er door veel te lopen goed op vooruit is gegaan. Nu nog een weekske doorduwen en dan een weekske kalmer aan. Deze week begon goed met een lange fietstraining , maar op dinsdag heb ik niet getraind. Dat kwam omdat ik mij terras heb gelegd, het is te zeggen ik heb 6,5 kubieke meter stabilise gelegd als basislaag en daar heb ik op mijn eentje van 's morgens 7u tot 's avonds 22u mee bezig geweest en dat was best redelijk fysiek. Bovendien zat ik de ganse namiddag met mijn knieen in de stabilise en dat was niet zo een goed idee, door het contact met de cement zijn mijn beide knieen net naast de knieschijf verbrand. Woensdag daardoor niets kunnen doen, want de wonden waren nog te vers. Donderdag vertrokken naar mijne vlieger die in Moskou stond en dus met een andere airline naar ginder vertrokken. Wat bleek nu, dat mijn baggage er niet bij was, dus weer niet kunnen trainen bij gebrek aan loopschoenen en andere zwembroeken. Gisteren dan naar Tel Aviv gevlogen en daar heb ik dan , net zoals vandaag, goed kunnen lopen. Gisteren 17km aan een tempo van 5'10" per km en vandaag dan de laatste lange loop van 22km tegen 5'40" per km, waarvan de tweede helft in negative split. Knieen genezen redelijk en het zou geen probleem mogen zijn voor de komende trainingsweek. Eens benieuwd hoe fietsmaat Franky het vandaag heeft gedaan in de Ronde van Vlaanderen.
Na een mooie trainingsweek ga ik nog 4 dagen even doortrekken vooraleer ik aan een aantal dagen rust/recuperatie zal beginnen om dan nog een weekje intensief de marathon voor te bereiden. Gisteren ging ik al vroeg op pad om de eerste keer boven de 100km te fietsen (ik had er voor al wel 2 keer 96 km gedaan, maar je wil toch wel eens die 100 zien). Ik koos ervoor om naar Brakel te rijden en daar de Teirlinck route te fietsen (50km). Een pittige rit met beklimming van de Leberg, de achterkant van de Berendries en Valkenberg. Ik kwam thuis met 750 hoogtemeters en 102 nuttige kilometers; Daarna nog gewerkt aan het huis, van die rit weinig negatieve gevolgen gehad;
Vandaag, 6 kubieke meter in het terras gieten (weliswaar geholpen met kraantje). Daarna zien we wel, of lopen of zwemmen
Echt op alle vlakken een week om in te kaderen. Terras quasi aangelegd, badkamer verder afgewerkt, quality time met de kids en the wife, goe weer, 2 nuttige zwemtrainingen, 60 km gelopen en 220 km gefietst. En als kers op de taart gisteren de eerste wedstrijd van het jaar, de kwb lentejogging in Reet; ik koos voor de 14km reeks. Vooraf als doelstelling had ik graag in de eerste helft van het deelnemersveld geeindigd met een mooie tijd op 14km, ik schatte zo tussen de 1u03 en de 1u05 op basis van mijn 10km best tijd (44min27) en in funktie van de marathon van antwerpen binnen 3 weken. Het parcours was vlak met een zeer lichte glooiing, in het stukje vals plat naar boven stond ook wind op kop, 5 keer af te leggen. Ik had me voorgenomen om tegen een tempo van 4min20/km te starten en op het einde eventueel te versnellen. Dat was het voornemen. Na het start'fluitsignaal' vertrokken we met 88 deelnemers voor de 14km (volgens de organisatie slechts 13.7km). Het tempo was gewoon te snel om goed te zijn voor mij, ik liep de eerste honderden meters aan 3min30/km en kwam door na de eerste kilometer in 3'45". Tot zover het voornemen . Ik liep de eerste ronde alleen met een paar lopers in mijn zog, de tweede ronde werd een klein groepje gevormd waar ik goed mee kon in het tempo van 4'10". In de derde ronde bleven we nog met twee over, de anderen waaiden eraf in het stukje vals plat. Ik had al rap door dat de benen goed waren en dat er een mooie prestatie inzat. Mijn eerste moment de gloire kwam er op 10 km toen ik een nieuwe besttijd mocht noteren van 42'17" (ofwel een verbetering van de vorige besttijd met 2min10sec en zelfs 3min30"op 1 jaar tijd). In de laatste ronde moest ik mijn metgezel laten gaan , maar kon ik op de meet nog een loper voorbijlopen. Het verdict, volgens mijn garmin (die ik toch redelijk vertrouw) legde ik de 14,2 km af in 1u00:50sec en eindigde ik als 29ste van de 88 deelnemers. Alle doelen bereikt en zeer tevreden over de conditie, die nog steeds 'slechts' basisconditie is. Die basistraining met veel duurlopen, duurritten en techniektrainingen stopt na de marathon waarna ik zal overgaan in de volgende opbouwfase met meer snelheid en kwaliteit in de trainingen.
De kids liepen ook hun wedstrijd en de papa en gans de familie waren heel fier op hun prestatie; Gilles eindigde weliswaar achteraan in het pak maar hij viel in de start en moest met een serieuze achterstand een pak goedmaken, chapeau dat hij doorzette. Laure-Lise liep met veel naturel en eerder met reserves naar een mooie 12de plaats algemeen en werd derde meisje. Ze waren allebei heel blij met hun medaille en hun zak vol snoep die ze kregen van de organisatie.
Vanmorgen nog 60km gaan losfietsen met Franky en dat ging ook vlot, de benen waren in het begin wel zwaar maar naar het einde toe was al het melkzuur verdwenen en ook mijn lage hartslag voor een mooi tempo en kadans viel op.
Druk druk druk. Ik heb het de laatste tijd redelijk druk en dus schiet er niet veel tijd over om de blog bij te werken. Ik kan de goede trainingsarbeid volhouden, meer zelfs ik ben aan de beste week bezig sinds oktober. Het goede weer zit er ontegensprekelijk voor iets tussen.
Waar na het einde van vorige week de focus nog lag op het aanknopen met een goede serie trainingen, doe ik deze week een mooie serie trainingen. Laatste 6 dagen 13,5 uur getraind.
maandag: 90 km duurtraining fiets, gemiddelde 26.5km maar focus op omwentelingen 90 rpm gemiddeld dinsdag: 34km lopen , langste training voor de marathon, focus op het opzoeken van de spreekwoordelijke man met de hamer. Uiteindelijk is de man opgedoken toen ik thuis kwam en ik zag dat hij met zijn hamer op mijn kleine teen had gemept. Teen volledig gezwollen en gekneusd (toch te smalle schoenen gekocht?) woensdag: zwemmen en fietsen , 1u donderdag: 45km gefietst langs Berendries en Grotenberge, goede benen voelde me sterk
vandaag: ? in funktie van de wedstrijd die ik morgen loop in Reet. Mijn teen doet nog pijn maar ik zou toch nog eens moeten gaan lopen om de benen te testen
Voor de rest ook nog redelijk aktief in het huis, beton gegoten, valse wanden gemaakt. Topweekske
Goed !!! . Ik heb kunnen aanpikken met een aantal goede dagen. De omstandigheden waren weliswaar moeilijk want een paar dagen niets kunnen doen wegens gans de dag reizen of op luchthaven en thuis was het vrouwtje ziek. Het heeft mijn perspectief wel een beetje veranderd, ttz als ik niet kan sporten wegens omstandigheden dan is dat spijtig maar meer ook niet. Hetgeen niet wil zeggen dat ik niet alles zal doen om zo goed mogelijk voorbereid aan de start te staan van de evenementen waar ik aan ga deelnemen. Hierover later meer met de planning van mijn wedstrijden.
Hoewel ik vorige week ook nog wat slapjes was (toch wat grieperig geweest) stond er vorige week een test op de 10km gepland in funktie van de marathon. Ik kan nu zeggen dat als alles vanaf nu goed blijft gaan ik voor een eindtijd op de marathon tussen 3u30en 3u40 ga. Dit is puur op basisconditie en met behulp van bijna uitsluitend extensieve duurlopen als training. Het is duidelijk dat de marathon kadert in de trainingsopbouw van de Ironman. Zo wil ik eind mei in alle 3 de disciplines de afstand van de ironman aankunnen (3.8km zwemmen, 180k fietsen en de marathon). Als ik op de marathon zonder specifieke voorbereiding (intervals, tempotrainingen) een 20 min van mijn vorige tijd kan doen wil het ook zeggen dat ik een mooie stap voorwaarts heb gezet. Bijna dag op dag heb ik twee jaar geleden de stap gezet naar meer beweging en gezonder leven. Ik kan me moeilijk een andere manier van leven voorstellen op dit moment en ben blij dat ik toen de stap heb gezet. Soit, vorige zaterdag ging ik eerst een uurtje of 3 fietsen maar wegens omstandigheden is dat niet gelukt en ben uiteindelijk 's avonds nog buitengegaan om de 10km test te doen. Normaal zou je dit moeten doen in een wedstrijd maar ik deed het gewoon op mijn trainingsparcours. Ik warmde eerst 2km op en begon toen aan de 10km. Het ging vrij goed maar ik had het op bepaalde momenten wel moeilijk, vooral op de oplopende stukken (op mijn parcours is het zoeken naar een vlakke meter). Ik klokte af op 44min27sec hetgeen voor mij een goede tijd is. Dit is puur op basisconditie en een verbetering van mijn vorige tijd met 1min15seconden. Nog steeds niet top maar voor mij een duidelijk signaal dat er verbetering inzit en dat mijn aanpak werkt.
Daarna moest ik weer gaan vliegen en zo heb ik gisteren in Tel Aviv nog een vetloopje van 11km gedaan en de avond ervoor snel-snel een dynamische 4km (om het geweten te sussen).
Nog een dagje werken nu en dan staat er hopelijk een mooie periode aan te komen. Er zal aan het huis ook heel wat gewerkt moeten worden dus zal ik ook heel wat aandacht moeten schenken aan recuperatie en verzorging.
Nog een zeer leuk nieuwtje: ik heb vorige week de eerste keer een training afgewerkt met mijn zoontje Gilles. Ik ging met Jo een duurloopje doen van 13km (10 a 11km/u) en Gilles wou al heel lang meefietsen terwijl papa liep. Eindelijk was het weer goed genoeg om dat te doen en dus wij weg. Ik was wel meer zijn 'verzorger' dan wat anders . Ik had hem een flesje water mee en 2 'sportvoedingen' (=snoepjes). Ook nog 2 plaspauzes en een kleine botsing maakten het een geanimeerde training. Maar ik heb er van genoten en ik ben fier op Gilles dat hij 13km heeft gefietst en ik hoop dat hij mij nog een tijdje zal blijven 'begeleiden'. 's avonds moest hij nog naar de Tae kwando training en zo had hij meer getraind dan zijne ouwe . Volgend doel is Laure-Lise leren fietsen zonder wieltjes.
Februari achter de rug, een trainingsmaand of snel te vergeten. Enkel op loopvlak is het blijven goed gaan, hoewel er in de tweede helft van februari plotseling steken in de kuit de kop opstaken. Het veelvuldige lopen op asfalt op schoenen met reeds 1000km (in 9 maanden tijd) op de teller heeft zo zijn gevolgen. Nieuwe schoenen dus. De Mizuno's zijn ingeruild voor Saucony's en werden vorige week reeds met succes uitgetest tijdens mijn eerste zeer lange duurloop van 3u. Ik liep aan duurtempo 31km, de tweede helft zelfs aan negatieve split. Ik heb dus reeds de mogelijkheid om lange afstanden te lopen, nu nog een beetje snelheid bijbrengen en een mooie tijd in Antwerpen zit erin. Hoewel,... net als ik denk de trainingsdip van februari te boven zijn gekomen, wordt ik de dag na de 31km ziek (verstopte neus, keelpijn, hoesten, maag en darmen). Het laatste weekend heb ik slechts 2 trainingen kunnen doen, 2 zwemtrainingen, totaal 3600m. Trouwens heel het zwemverhaal moet beter en meer. Ik zwem gewoonweg te weinig. De techniektrainingen werpen wel hun vruchten af, zo merk ik dat ik nu aan mooi tempo series van 1'45"/100m kan zwemmen. De techniekdrills zullen blijven, met nog beetje meer benenwerk, meer core en dan zou die 1'45" /100m de nieuwe startbasis moeten worden om tegen juni rond de 1'35 a 1'40 te zitten. Dat zijn cijfers waar de begenadigde triatleet eens mee lacht maar voor mij zou dat een geweldige stimulans zijn om verder te werken. Het laatste weekend zou misschien wel voor iets goed kunnen zijn aangezien ik wegens het werk 48u op meer dan 2000m hoogte ben verbleven, een mini-hoogtestage dus. Deze week wordt trouwens alles of niets, make-or-break. Op het mentale vlak dan. Het is een week waarin ik ofwel terug aanpik aan de goede basis die ik in december-januari heb gelegd en die me verder zal leiden naar een mooie prestatie op de marathon in Antwerpen en al hetgeen erna volgt met als apotheose de Ironman, ofwel wordt het weer een off-week waarna het meer en meer duidelijk zal worden of ik de basis die ik gelegd heb als sneeuw voor de zon zie verdwijnen en van vooraf kan beginnen. Afspraak volgende zondag voor het verdict.
Maar ik voel meer en meer de lente in de lucht hangen, de dagen worden langer, en de doelen komen dichter. Met nog exact 5 maanden tot de Ironman zie ik het nog steeds helemaal zitten.
Ik heb ook net het boek van Marc Herremans 'To walk again' gelezen, nog eens. Wat een geweldige inspiratie is dat toch. Ik heb enorm veel respect voor hem. Na het lezen van het boek is het gevoel dubbel, enerzijds moet je blij zijn dat je de mogelijkheid hebt om te kunnen sporten en bewegen zonder problemen, en anderzijds is het ook een les in levensvisie, om alles uit het leven te halen wat er in zit, en dus zo ver mogelijk te geraken binnen je mogelijkheden, en dus jezelf in alles wat je doet 200 procent geven. Daarom vlieg ik er vandaag eens goed in.
Op 26 maart loop ik de eerste wedstrijd van het jaar, een voorbereiding op de marathon. De lentejogging in Reet (my hometown) over een afstand van 14km. Ik hoop van binnen de eerste helft van het deelnemersveld aan te komen, en stillekes droom ik van een verbetering van mijn afstand binnen het uur (momenteel 13,5km/u)
Zit de laatste week in een trainingsdipje, allez dat denk ik toch. Weinig fut, geen goesting om te trainen, en waar het een maand geleden geen probleem was om bij -5 een ritje met de fiets te maken is het nu veel te koud en te veel wind en te veel weet ik wat om te gaan fietsen en dus blijf ik thuis. Zo is het nu reeds meer dan 3 weken geleden dat ik nog op mijn fiets zat. Zwemmen is ook povertjes te noemen. 2 weken gaan vliegen is natuurlijk niet zonder gevolgen en gewerkt moet er toch worden dus kan ik er weinig aan veranderen. Lopen dat doe ik wel. Gelukkig, zodat de conditie toch onderhouden wordt. De laatste 2 weken 125km met als apotheose vorige zondag 27km op een deftige manier en dat in de voorbereiding voor de marathon. Voor de rest ben ik toch nog aktief bezig thuis, door bv het terras aan te leggen en dus eerst alles af te graven en voor te bereiden om een stabilisé laag te leggen begin volgende week. Maar ik zag het liever anders. Vandaag hopelijk opnieuw de knop omgedraaid, 14,3 km gelopen waarvan 5 x 2km aan snel marathon tempo en een kilometerke gezwommen terwijl de kids zwemles hadden. Morgen de fiets op. Het moet. Er is nog niets verloren maar het moet niet blijven duren. Gelukkig is er nog wat tijd. En het positieve is dat we nu toch stilaan betere omstandigheden gaan krijgen om te trainen, langer licht, warmer (minder koud),... Dus bij deze sluit ik af met een positieve noot. We gaan ervoor !
Maandag om 15u in het hotel in Moskou aangekomen, -20 graden alstublieft, na een lange nonstopvlucht van New York. Natuurlijk niets geslapen tijdens de vlucht (wel even 30 min ogen dichtgedaan, terwijl collega de zaken in de gaten hield) en dus had ik een jetlag om U tegen te zeggen. Aangezien er met een vermoeid lichaam niets aan te vangen is heb ik de training op maandag maar zo gelaten. Dat is het spijtige aan mijn ritme van werken, als ik vlieg moet ik steeds improviseren en planningen omgooien. Als voorbereiding naar een Ironman zou er beter wat meer continuiteit zijn maar ja, zoals ik al een paar keer op andere blogs heb gelezen: niets aan te doen, het is wat het is.
Gisteren wel een 1,5 uur bezig geweest: 40 min techniekdrills in het plonsbadje van het hotel (15m lang), 30 min spinning en nog 20 min core. Trouwens ne gast bezig gezien met core oefeningen op een Swiss ball, en dat zag er alles behalve gemakkelijk uit. Vandaag eens uitproberen na het lopen. Vanavond naar Londen vliegen maar heb nu nog even tijd om mijn uurtje te lopen.
De eerste week van de nieuwe blok afgesloten deze morgen in de 'gym' op de loopband, 5 km losgelopen en dat bracht het weektotaal lopen op 60km deze week en dat is dan ook ineens zowat alles ik kunnen doen heb wegens steeds onderweg en geen fiets nog zwembad beschikbaar. Wat een unieke week dat wel. Gisteren 25,5 km duurgelopen in het park. Niet zomaar een park, maar Central Park in New York. Fantastisch, omringd door veel lotgenoten (fietsers en lopers) zalig gelopen, 2 volle toeren en een kleintje en dan nog terug naar het hotel. Uniek en onvergetelijk. Gans de week trouwens.Sinds maandag heb ik de 60km gelopen in achtereenvolgens Londen, Moskou, Parijs en New York. Straf als je de verschillende jet-laggen meetelt. Deze week dus niet veel kunnen trainen op de andere disciplines maar wel verder aan mijn basis getimmerd.
Nu terug de vlieger op naar moskou, daar zal ik morgen hopelijk eens kunnen zwemmen.
Vandaag net 6 maanden voor de Ironman excursie in Regensburg, de dag die ik voor 'arguments sake' D-DAY zal noemen... hoewel ik dat ginder toch beter niet zo zal verwoorden : ' Hallo beste Freunden und Freundinnen, heute ist es D-DAY.....', zal misschien slecht vallen.
Enfin soit, bottomline is dat ik nog 180 training voor de boeg heb. Vandaag een goede training na de complete off-day gisteren. Het was de eerste training uit het handboek waar ik gisteren over berichtte ;15,75 km gelopen waarvan 4 keer 2 kilometer in een deftig tempo (in principe zou dit tempo 5min/km moeten geweest zijn maar ik deed zonder probleem beter door systematisch 9min35 per 2 kilometer te doen, en steeds een kilometer rustig lopen. Het fijne daarvan was dat de laatste snellere 2km tussen kilometer 11 en 13 werd gelopen en dat ik toen bijna een uurtje bezig was, er zat geen verval op het tempo.
. Ik liep de eerste ronde alleen met een paar lopers in mijn zog, de tweede ronde werd een klein groepje gevormd waar ik goed mee kon in het tempo van 4'10". In de derde ronde bleven we nog met twee over, de anderen waaiden eraf in het stukje vals plat. Ik had al rap door dat de benen goed waren en dat er een mooie prestatie inzat. Mijn eerste moment de gloire kwam er op 10 km toen ik een nieuwe besttijd mocht noteren van 42'17" (ofwel een verbetering van de vorige besttijd met 2min10sec en zelfs 3min30"op 1 jaar tijd). In de laatste ronde moest ik mijn metgezel laten gaan , maar kon ik op de meet nog een loper voorbijlopen. Het verdict, volgens mijn garmin (die ik toch redelijk vertrouw) legde ik de 14,2 km af in 1u00:50sec en eindigde ik als 29ste van de 88 deelnemers. Alle doelen bereikt en zeer tevreden over de conditie, die nog steeds 'slechts' basisconditie is. Die basistraining met veel duurlopen, duurritten en techniektrainingen stopt na de marathon waarna ik zal overgaan in de volgende opbouwfase met meer snelheid en kwaliteit in de trainingen.
, langste training voor de marathon, focus op het opzoeken van de spreekwoordelijke man met de hamer. Uiteindelijk is de man opgedoken toen ik thuis kwam en ik zag dat hij met zijn hamer op mijn kleine teen had gemept. Teen volledig gezwollen en gekneusd (toch te smalle schoenen gekocht?)
