Ik ben Tom Verbruggen
Ik ben een man en woon in Sint-Lievens-houtem () en mijn beroep is piloot.
Ik ben geboren op 08/08/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, voetbal en luchtvaart.
Ik ben gelukkig getrouwd met Anja en ben papa van twee toffe kids, Gilles en Laure-Lise.
Morgen staat er een mooie TV-dag aan te komen, allez in mijn geval live-streaming internet. Ik zit namelijk met de vlieger in moskou, alwaar het vandaag toch weeral gesneeuwd heeft zekers, en er is even geen vlucht gepland dus kan ik op mijn gemakske naar de koers kijken en af en toe eens zappen hoe de Belgen het er van af brengen in de Ironman van Zuid-Afrika. Voor de rest beetje last van jet-lag, gisteren van New-York naar Moskou gevlogen, dat zijn lange trekken amai. Wel een mooie nachtvlucht gehad, met veel poollicht bij het naderen van Ijsland. Spijtig dat ik geen beter fototoestel heb want 's nachts foto's trekken van iets wat weinig licht geeft is zeer moeilijk. Donderdag en vrijdag wegens de lange vlucht niets kunnen trainen, dat is niet zo erg want ik trainde de 6 dagen ervoor nog 70 loopkilometers bij elkaar en dan mag met het oog op de marathon de riem er zowieso even af. Vandaag de draad terug opgenomen en voor de eerste keer 3000m gezwommen en nog 10km gelopen. Morgen stem ik dus af op sporza.be, en vandaag bij het browsen op een mooie sporza reportage over het Uplace triatlon team gestoten. Voor zij die iets meer willen weten over hoeveel de profs trainen en wat core-stabilisatie is, hier de link: http://www.youtube.com/watch?v=eH4nvofS5j4 Wat me ook opviel in die reportage was dat zwemtrainer Ronald Gaastra de nadruk legde op weinig beenslag , hetgeen energie vreet en weinig stuwing oplevert. Wat ik dan erna met wisselend succes uitprobeerde.
Slukes en dat morgen de beste mogen winnen, maar ik hoop op Bjorn Leukemans in Parijs-Roubaix en Marino Vanhoenacker in Zuid-Afrika.
Gisteren na een lange dag in Londen aangekomen. Niets meer kunnen doen en ook de Ronde gemist. Goede winnaar, slimme gast en goede coureur. Hij verdient het. Vandaag in Londen gelopen, op het gemakske tegen 10 per uur. 14 kilometerkes in het park en de gedachten de vrije loop gelaten. Vooral over de marathon en de verdere (trainings)planning. Ik kwam tot interessante inzichten:
Als ik de conditie zo kan houden zie ik erg uit naar de marathon. Daarna mag terug even de riem eraf (ik kijk nogal uit naar een goed pintje...) maar niet te lang. De week na de marathon zal er zowieso weinig gelopen worden maar wel wat gefietst en vooral gezwommen. Aangezien het ook Paasvakantie is en de wederhelft ook conge heeft zullen we ook veel family quality time hebben hopelijk.
Dan zal de basistrainingsperiode er ook opzitten en mag er specifieker gewerkt worden. In mijn geval zal ik de loopconditie onderhouden en verder de fietsuithouding uitbouwen tot zeer lange ritten en de overgang van lang fietsen naar lopen oefenen. Ook de zwemtraining zal serieus moeten opgedreven worden. Dan zat ik een tijd met de handen in het kortgeschoren haar welke wedstrijden ik ging doen in voorbereiding naar de ironman. Met mijn werk ben ik zowieso ee beetje beperkt in mijn keuze. Ik keek eerst uit om in mei wedstrijden te doen maar ik ga er vanaf zien. Ik ga ipv de halve van Leuven of de kwart van Seneffe in mei een heuse 'epic' training invoeren. Iets in de trend van 1500 fietskilometers op 12 dagen en 40 zwemkilometers per maand of zoiets. Dat lijkt me echte Ironman training. Dan in Juni blijft het volume hoog maar ga ik wel deelnemen aan de halve van Stein in Nederland als algemene rehearsal voor de Ironman. In juli volgt dan een pure onderhoudstriatlon (kwart) kwestie van het plezant te houden.
Het volgende inzicht is ook belangrijk. Ik weet namelijk niet hoe ik de volgende jaren aan triatlon zal doen. Korte afstand?, Ironman afstand?. Dat ik aan triatlon zal blijven doen staat wel vast maar op welk niveau zal afhangen van de ervaring en prestatie in Regensburg. En zolang ik niet weet wat er na Regensburg gaat gebeuren wil ik niet te veel investeringen doen. Ik ga dus voor Regensburg geen tijdritfiets aanschaffen maar ik zal mijn huidige trainingsfiets 'pimpen'. Ik kreeg vorig jaar namelijk nogal een kick door op mijn gewone koersfiets met goedkope trainingswielen een pak tijdritfietsers voorbij te steken. Waar steek je dan je centen in om de fiets op te waarderen naar tijdrit niveau. Ik denk de gulden middenweg gevonden te hebben. Velen zeggen dat hoge velgwielen (of zelfs een vol wiel) enorme voordelen oplevert, maar de waarheid is dat je voor echt goede wielen meer dan 1000 euro opzij moet zetten en dat ze pas op redelijk hoge snelheid (lees boven 40km/u) aerodynamisch rendement halen. Waar je wel enorm voordeel uithaalt is het verminderen van de frontale luchtweerstand. En dat kan gelukkig voor een fractie van de kost van dure wielen. Daarom ga ik het volgende doen om een redelijke snelheid halen voor minder inspanning:
- tijdritstuur met basebar, shifters aan de handgrepen vooraan. - omgekeerde zadelpen waardoor het zadel meer naar voor kan geplaatst worden en je dus verder en lager op het tijdritsuur kan liggen en vertikaler boven de trapas komt te zitten - tijdrithelm (druppelvorm is belangrijk om frontale weerstand te verminderen)
daarnaast zal de rolweerstand verminderd worden door op zoek te gaan naar goeie bandjes , ik hoor goede dingen over Vittoria. En... ik denk me de juiste positie te laten aanmeten door Michel Geerinck om zodoende comfortabel de training in tijdritpositie te kunnen volbrengen en de 180km op de Ironman vlot af te leggen . Ik zal tenslotte meer dan 5u in een bepaalde houding fietsen. Dit alles zal slechts een fractie kosten van wat wielen tegenwoordig kosten en ik denk er meer 'return-on-investment' uit te halen.
De komende dagen vliegen maar ik denk toch nog hier en daar te kunnen lopen.
