Ik had een geweldige tweede start van mijn ironmantraining in oktober. van 7 oktober tot 18 oktober sportte ik elke dag en had ik een perfecte serie trainingsdagen genoteerd in de agenda van mijn garmin sporthorloge. Daarin zat een week met 11u sport hetgeen als referentie kan dienen voor de rest van het trainingsprogramma
En toen .... riep de plicht en moest ik weer gaan vliegen. We moesten het oude toestel gaan afleveren in de States alwaar het een facelift zal krijgen en onmiddellijk erna mochten we ons nieuwe toestel in ontvangst nemen en natuurlijk ook inaugureren met de eerste vluchten.
In chronologische volgorde zat ik in:
Geneve
Londen
Moskou
Keflavik
Chicago
Springfield (niet van de Simpsons maar van Abraham Lincoln)
Munchen
Basel
Moskou
Londen
Tel Aviv
Londen
Moskou
Tel Aviv
Londen
en nu nog Boston, New York en opnieuw Moskou voor ik huiswaarts keer.
Met het bovenstaande programma, met de extra activiteiten die een nieuw toestel met zich meebrengen en de bijhorende jetlags is er van trainen niet veel meer in huis gekomen. En dat laat zich serieus voelen op mijn gemoedstoestand en mijn gewicht. Het is duidelijk dat de sport voor mij een natuurlijke drug is, die eenmaal weggevallen me in een serieuze dip kan brengen. Daarom heb ik mezelf verplicht om maandag opnieuw (inderdaad zo voelt het na bijna 2 weken nietsdoen aan) te beginnen. De Ironman in 2011 zal er van komen maar ik ben nog steeds niet ingeschreven en misschien maar goed ook als ik mijn trainingsparcours zo zie. Eerst dacht ik aan Zwitserland maar mijn horizon verbreed zich naar Ironmans die later op het jaar liggen (Regensburg in het zuiden van Duitsland (Augustus), Wales (September), Florida of Arizona (November))
Moest het niet zo duur zijn was de keuze rap gemaakt maar eerlijk gezegd vragen ze voor zo'n Ironman toch wel schrikkelijk veel geld. Nu ja, op cafe gaan kost op den duur ook veel geld. Ik kijk nog even de kat uit de boom en ondertussen blijf ik aan mijn basisconditie en gewicht werken.
Hieronder de parcours van de twee lange lopen die ik in de voorbije twee weken in Londen toch heb kunnen doen, 1 keer in Hyde Park en  vandaag in het bijzonder een zogenaamde toeristische duurloop in en rond Regents Park Londen, met een passage van een venijnige heuvel in Primrose Park, nicknamed The Hill (hartslag naar 183!!) No pain no gain fatty !!!
Goed trainingsnieuws van het thuisfront, de lopende start-to-run dames zijn reeds met 3 en lopen reeds 3 x 8 minuten. Keep it up !

Nu ik nog