Ik ben Tom Verbruggen
Ik ben een man en woon in Sint-Lievens-houtem () en mijn beroep is piloot.
Ik ben geboren op 08/08/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, voetbal en luchtvaart.
Ik ben gelukkig getrouwd met Anja en ben papa van twee toffe kids, Gilles en Laure-Lise.
Oow zekers, In St. moritz getraind gelijk nen echte. Tussen de echte atleten, van allerlei nationaliteit en compleet voorzien van trainers, 3 rondjes gelopen rond het meer op 1800m hoogte. Ik werd weliswaar voorbijgesneld door Japanse atleten en Duitse vrouwen voorzien van het nationale team trainingspak maar bij mij ging het toch ook goed. Ik ben ook nog maar 4 maanden aan het trainen na jaren inaktiviteit, redelijk wat overgewicht en gestopt met roken. Uiteindelijk 16km gelopen, in het eerste uur 12km/u gemiddeld en daarna nog 4 km uitgelopen.
Als het ophoudt met onweren misschien eens een fiets huren voor een uurtje of 2 en anders eens in het bos gaan lopen.
De komende dagen zou ik mij opnieuw naar Dubrovik begeven en daar kan ik opnieuw zwemmen maar lopen is moeilijker.
Vandaag een serie van intervallekes gedaan op de loopband. 2 keer 30 minuten, telkens beginnen met 10 minuten inlopen en dan 4 minuten tegen 13 km/u, 4 minuten tegen 10km/u. Dus in totaal 6 keer 4 minuten tegen 13 km/u, de laatste keer om het zotteke eens uit te hangen tegen 15 km/u. Vandaag wel goed gedronken en het verschil was merkbaar.
Daarna naar de rit gekeken op Eurosport met Engelse commentaar ( met ook Stephen Roche), jongens jongens die mannen kunnen een pakske zagen maar soit, daar gaat het niet over, wel over het volgende ik merkte plots dat mijn hartslag 55 was, en drie maanden geleden was mijn hartslag in rust, dus plat op mijn bed nog 60, dus ik merk nu ook dat mijn lichaam in verdere staat van getraindheid komt te staan.
Morgen hoogtestage, eerst en vooral met de vlieger een 3-tal uurtjes op een hoogte die overeenstemt met 2000m. Bij het vliegen op een slordige 40.000 voet, een dikke 12km, moet de cabine onder druk worden gezet, want anders zou het slecht aflopen met de aanwezige inzittenden, wegens niet genoeg zuurstof. De cabine wordt dus als het ware opgeblazen, doch met een limiet die bepaald wordt door de structuur van het vliegtuig. Die limiet zorgt ervoor dat de cabinedruk toch niet dezelfde zal zijn als op zeeniveau, maar ook zal zakken naarmate we hoger gaan vliegen. En zodoende bevinden wij ons virtueel op 2000m hoogte terwijl het vliegtuig op 12000m vliegt. Na 3 uur vliegen zullen wij landen op de hoogste luchthaven van europa, namelijk Samedan nabij St. Moritz. Aldaar zal uwe ondergetekende zich in de komende dagen verder trainen in het lopen en het zwemmen en als ik aan ne velo kan geraken, ook het velocipede rijden.
Vandaag werd er in de tour zonder oortjes gereden. De oortjes, een manier om nog sneller en taktischer te rijden dan vroeger het geval was. Eens zonder die oortjes rijden is in mijn ogen goede zaak voor de sport, want er kunnen meer dingen onverwacht gebeuren, en renners zullen meer moeten anticiperen en zich sneller moeten aanpassen als hun initiele taktiek niet kan doorgaan. In triatlon zijn ook geen oortjes, het zit hem daar volledig tussen de oren. Je bent op jezelf aangewezen en je moet zelf je taktiek bepalen, doseren, inspelen op de omstandigheden. En iedereen strijdt met dezelfde wapens.
Vandaag heb ik wel met een oortje gesport. Op de loopband in een fitnessruimte in Moskou. Ik kon lopen en tegelijkertijd de tourrit zonder oortjes volgen via mijn eigen oortje. Het was ook een moment om eens mijn vochtverbruik te meten. Eerst een 30 minuten gefietst tegen 100 rpm, met elke 2 minuten een 20-tal seconden recht op de trappers. Daarna 1u gelopen tegen 7 miles per hour, wat overeenkomt met ongeveer 11,5 km/u. Ik heb niet gedronken om te zien wat dat met mijn prestatie zou doen. Ik zweet namelijk naar mijn eigen persoonlijke mening heel veel. En dat is ook gebleken, na 1,5 uur onafgebroken sporten heb ik een 'whopping' 2,6 liter water verloren. Op het einde van de inspanning voelde ik ook dat de prestatie naar beneden ging. Ik verbruik dus 1,7 liter per uur inspanning. Dat wil dus zeggen dat ik tijdens de triatlon mezelf zal opleggen om tijdens het fietsen toch minimum 1 liter te drinken, na het fietsen en voor het lopen extra te drinken en geen enkele bevoorrading te missen. In de Running van deze maand staat dat een gewichtsverlies van 2% aan vocht acceptabel is en dat al de rest te veel is en de prestatie negatief zal beinvloeden. In mijn geval mag ik dus 1,6 L vocht verliezen tijdens de ganse inspanning. (Vanaf 6% gewichtsverlies spreekt men van dehydratatie en kan leiden tot kramp, uitputting, bewusteloosheid, coma en ..... dood !)
Gisteren had ik mijn wekelijkse rustdag, en de dag ervoor heb ik na mijn ochtendlijke koppeltraining niet meer gezwommen. Ik wou nog efkes in de zee springen maar die stond me toch te woelig eerlijk gezegd. Vorige week 7u45 gesport, deze week gaat dit naar de 10u gaan.
