Ik ben Tom Verbruggen
Ik ben een man en woon in Sint-Lievens-houtem () en mijn beroep is piloot.
Ik ben geboren op 08/08/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon, voetbal en luchtvaart.
Ik ben gelukkig getrouwd met Anja en ben papa van twee toffe kids, Gilles en Laure-Lise.
Vanmorgen na 2 weken sportief niets gedaan te hebben (buiten een beetje hometrainer en fitness) terug iets gedaan. Met de triatlonclub gezwommen. 1500m met nadruk op techniek. Vooral losgezwommen. Volgende week laatste week relatieve rust, misschien nog eens een keertje zwemmen, lopen en fietsen voor dat op 26 oktober de echte start wordt gegeven. Voor de rest nu bijna dag en nacht op de bouw om eindelijk eens te kunnen verhuizen.
Juist. Ik ben in Kazachstan, meer bepaald Astana. Voor een nachtje maar ,want morgen via Moskou en Geneve terug naar huis, voor weer een periode bouwen aan ons huis. De vlucht van Tel Aviv naar Astana verloopt wegens diplomatieke redenen langs Turkije en niet langs Syrie en Irak. Als je noordelijk vliegt vanuit Israel kom je eerst in het luchtruim van Nicosia, het griekse gedeelte van Cyprus. Omdat de griekse kant de turkse kant niet erkent en vice versum verloopt de communicatie daar nogal moeilijk, om niet te zeggen moeilijk. Soit, eens boven turks grondgebied werd dan koers gezet richting de kaspische zee waar stukken van Armenie, Azerbaidjan, Turkmenistan, Uzbekistan en tenslotte Kazachstan worden aangedaan. Opvallend was hoe het terrein waar we over vlogen niet veel veranderd. Van in Turkije tot in Kazachstan overvlieg je eindeloze, schijnbaar onbewoonde vlaktes waar de kleur van licht beige naar donkerbruin gaat. Hoogtepunt was het uitdrogende Aralmeer, dat ik tot nog toe kende van de aardrijkskundelessen in de humaniora. Naar het schijnt liggen er schepen gestrand op kilometers van waar vroeger de kust was. We vlogen te hoog om dit waar te nemen maar het is wel een feit dat het meer qua water niet veel meer voorstelt.
Kazachstan is dan de eindeloze steppe, grenzend in het noorden aan Siberie (' snachts is het hier al min 3) en oostelijk aan China (hetgeen je aan de lokale bevolking kan zien). De steppe wordt gebruikt om de Soyouzcapsule te laten terugkeren na z'n ruimtereis. En begrijpelijk want zelfs als de geleerden zich bij de terugkeerberekening 200km zouden vergissen is er nog steeds geen gevaar voor de bevolking want je ziet gewoon niets dan schijnbaar eindeloze bruine vlakte. Of toch, kris kras doorkruisen olie- en gasleidingen het land om olie naar rusland en de kaspische zee te brengen. Meteen ook de bron van inkomsten van dit land, waarbij Astana plots uit het niets opdoemt, net zoals Las Vegas dat doet in de woestijn van Nevada. Astana is nieuwe rijkdom, de stad staat vol moderne bouwwerken.
