Hier mijn verslag van het voorbije weekend, het heeft even geduurd om alles wat te ordenen in het hoofd en een deftige weergave van de Ironman 70.3 Antwerpen te geven.

Voorbereiding:

Eigenlijk heb ik een goede voorbereiding achter de rug, ik ben echt systematisch beginnen trainen mbv de trainingschema's van Michel Geerinck op 1 maart 2010, ervoor heb ik vooral de conditie onderhouden na de eerste marathon die ik vorig jaar in oktober liep. Vanaf januari begon ik mijn kilometers te tellen en je kan zien dat ik bijna 75km zwom, bijna 1800 km fietste en ongeveer 670km liep in voorbereiding van deze wedstrijd, naast een kwart in St.Laureins en zelfs een halve in Neerpelt. Geen sinecure als je weet dat ik zowat de helft van de tijd in het buitenland mijn trainingen moet organiseren. Ik denk zelfs dat het trainingsvolume dat ik liet optekenen om 2 halve triatlons in 1 maand te doen, aan de kleine kant te noemen is.
De laatste 4 weken , dus na Neerpelt, gingen zeer goed, geen kwetsuur, mooi blijven trainen en vooral redelijk relaxt naar Antwerpen toeleven.
De laatste taperweek, wat meer aandacht geschonken aan herstel, en de laatste 3 dagen meer koolhydraten gegeten, iets meer zout op de patatten en wat meer drinken om de voorraden aan te vullen.

Zaterdag zijn we de kinderen gaan afzetten bij mijn ouders omdat ik en Anja naar de Pasta Party wilden gaan om dan 's avonds in een hotelletje op ons gemak te zijn. In het hotel bleek bij het inchecken al dat we niet alleen waren: fietsen in en uit de lift, compressiesokken links en rechts, getrainde kopjes... En ik hoor daar ook bij

We vertrokken dan naar de linkeroever voor de registratie en het afgeven van de loopspullen voor de volgende dag alsook de pasta party, nadat we eerst eens langs de wisselzone 2 gereden zijn ter verkenning. Onmiddellijk bleek de professionele organisatie. Veel atleten waren paraat om spaghetti te komen eten en je kon wat rondkijken op de verschillende standjes met nieuwigheden (Power Balance armbandje !), sportvoeding en Ironman kledij en andere snuisterijtjes. De andere atleten werden gemonsterd en de eigen kansen ingeschat: 'hm die staat precies toch wat vetter dan ik', 'amai dat zal wel ne prof zijn', waren de commentaren, ... Na de spaghetti en de aankoop van een Ironman petje , moesten we nog naar de GB voor mijn race-fuel bij uitstek: Meli wafels !

's avonds nog een terrasje gedaan met Anja en per fiets, tegelijk fietste ik de spieren nog wat los, 12km tegen 15km/u. En dan dodo, en wat was ik blij dat we 's anderendaags niet meer de rit naar Antwerpen moesten doen door in het hotel te zijn.

Zondag 25 juli 2010:

Het ontbijt werd in de kamer genuttigd, maar al snel bleek ik de pannekoeken vergeten te zijn. Soit, dan maar sandwichkes met confituur en sportdrank. Dan met de auto naar de parking aan wisselzone T2, zodat we 's avonds niet te ver meer moesten stappen.
Daar de bandjes op druk gezet, alles in de sportzak gedaan en samen met Anja, per fiets naar de overkant via de voetgangerstunnel. Een avontuur op zich. Aangekomen op linkeroever, nummer laten schrijven op beide armen en de wave number op de kuit ( om de concurrentie te herkennen ) en dan naar de zwemstart. Ooow zekers, hier bleek wat dat wil zeggen 1400 deelnemers, wat een massa evenement. En wat een goed gevoel om je tussen al die gelijkgestemden te zijn, 40 nationaliteiten, verschillende maten en gewichten, carbon tijdritfietsen maar ook mountainbikes, ...
1400 deelnemers werden aangekondigd maar op de resulatenpagina staan er 'slechts' 1202. Spijtig genoeg een niet onbelangrijk detail. Later meer hierover.

Mijn ambitie en doeltijden voor de wedstrijd was

1. beter doen dan Neerpelt (5u35) met 20 minuten of meer.
2. zwemmen in minder dan 37 min, wissel minder dan 3 min, dus op de fiets in minder dan 40 min
3. fietsen in ongeveer 2u35 (iets minder snel dan Neerpelt om energie te hebben voor het lopen)
4. lopen in minder dan 2u


De wedstrijd dan:

Zwemmen: 1900m             34min52sec                733e zwemtijd en positie

Het zwemmen ging goed naar mijn gevoel, het water was niet te koud en de gevechten van de 1e 100m bleven uit. Ik voelde dat ik goed op het water lag en ik hield een tempo aan dat comfortabel was. Op het keerpunt wel een keertje kopke onder geduwd en een slok Galgenweels water gedronken maar voor de rest geen problemen. Orientatie bleef ok en ik probeerde op het einde nog iets te versnellen. Dan de trap op en een schuchtere blik naar mijn polar om mijn tijd te bekijken ... 34min en oneffen !!!! Wauw, dat had ik niet verwacht, het zwemmen in de laatste 2 weken heeft dus goed zijn vruchten afgeworpen. Dan een minuutje lopen naar de fiets, alwaar mijn supporters ook mijn zwemprestatie naar waarde wisten te schatten 'ge zijt voor op schema !'. Bij het uittrekken van mijn wetsuit een kleine kramp in de kuit maar gedurende de wedstrijd heb ik daar geen last van gehad.

Wissel T1 3'02''                           473e wissel en cumulatief 687e positie   (46 plaatsen opgeschoven)

Fietsen 90km                      2u29min18sec              339e fietstijd en opgeschoven naar de 420e positie

Het fietsen begon 'en masse', wat wil je met zoveel atleten. De Waaslandtunnel in en op de 53x11 tegen 65km/u naar beneden.Het naar boven rijden ging vlot, zeer vlot. Daarna vertrokken langs de Metropolis op de Noorderlaan naar de haven en dan noordelijk naar Berendrecht. Direkt een paar bruggen moeten verteren maar dat ging allemaal heel vlot, te vlot. Er waren veel fietsers bij elkaar en het was moeilijk om aan de niet-stayer regel te voledoen. Drinken wederom op commando en eten om de 20 minuten. Bewust wilde ik niet naar mijn gemiddelde zien op de fietscomputer, ik voelde me goed en bleef goed tempo rijden. Ik stak veel mensen voorbij. Aan de overkant de elite atleten met de entourage van helicopters en motards. Zeer motiverend om indezelfde wedstrijd te zitten dan veel van mijn voorbeelden. Bij het keerpunt op 60km was het dan van dat, een fluitsignaal en de stem van de referee: "700, drafting, yellow card !!!", ja lap miljaar toch. Ik kan niet ontkennen dat ik niet te kort zat maar hoe ze mij in een groep van 20 renners op een baantje van 3m breed eruit hebben gepikt, tja daar heb ik toch moeite mee. Mentaal een tikje en eigenlijk toch niet meer vol doorgereden, voor de laatste 30km. Maar ik bleef wel tempo rijden, hoewel er soms wat wind stond en de bruggen op de noorderlaan nu wel hun tol begonnen eisen. Op het laatste toch eens gespiekt naar mijn gemiddelde: 36,4 ! , daar gaat de theorie van wat te temporiseren om energie te sparen. De supporters waren ook 'taken by surprise' want bij mijn doortocht op de kaaien hadden ze geen rekening gehouden dat ik meer dan 5 minuten op mijn schema zou vooruit zijn. Ik bolde de laatste kilometer wat uit om de benen los te gooien.

Wissel T2 2'11''                      431e wissel en opgeschoven naar de 412e positie

Lopen 22km (inclusief strafronde)         1u58min44sec             833e looptijd en teruggevallen naar de 609e positie

Het lopen begon met 2 strafrondes van 500m, 1km in totaal dus, spijtig toch.Ik begon te lopen na een korte blik op de polar was ik 3u08 bezig, mits een 1u52 halve marathon zou de 5u erin zitten, maar met de extra kilometer zou dit moeilijk worden. Ik liet die ambitie dan maar vallen. Na 3u13 kon ik beginnen aan de eigenlijke halve marathon, die was opgedeeld in 3 rondes van 7km met doortocht op de grote markt. 
De eerste ronde ging goed, ik liep goed tegen iets meer dan 12km/u , bleef drinken en nam een gelleke. De tweede ronde ging iets minder en daar had ik de aanmoedigingen nodig van mijn supporters en de inname van een Red Bull energy shot. De derde ronde ging zowaar beter en ik liep samen met onze Gilles hand-in-hand over de streep in 5u08min8sec op de 609e plaats. 27 minuten beter dan in Neerpelt. Moesten er effectief 1400 starters geweest zijn was ik met de 609e plaats bij de eerste helft, nu val ik net bij de tweede helft. Moest ik niet bestraft zijn geweest zou ik kort bij mijn 5u doel geweest zijn, maar ja dat is de sport en that's life.
          
Conclusie: ik ben wel nog geen Ironman, maar ben wel geconfimeerd als triatleet. Dat gevoel overheerst, de wedstrijden eerder dit jaar konden nog toeval zijn maar nu is wel duidelijk dat mijn way of life die geworden is van een triatleet.Dat geeft een fantastisch gevoel en moed voor de toekomst. En waarschijnlijk zijn het nog wel de endorfines die de bovenhand hebben nu, maar ik zie de toekomst rooskleurig in. Plannen en ambities zitten klaar in het hoofd.
Een kleine greep hieruit, maar later meer in een nieuwe blog-entry:

Voor 2010:
- misschien nog een kwartje als ik ingeschreven geraak voor Viersel
- marathon op het einde van oktober, begin november ?

Voor 2011:
- hoofddoel blijft de Ironman, maar ben nog steeds niet ingeschreven: Lanzarote, Nice en Zwitserland blijven kanshebbers, alsook Neerpelt of Roth indien de Ironman races volzet zouden zijn;
- minstens 1 halve waarin boude ambities zullen tentoongespreid worden.
- een paar kortere wedstrijden (sprint, kwart) om mijn 'triatleet zijn' te laten zien.

Allez, tot de volgende