deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
22-10-2010
4 weken later ...
Op 29 september zette ik de eerste schuchtere looppassen terug. Nog vrij gevoelig en ja de loopstijl liet nog een spieronevenwicht in de quadriceps zien. Heel voorzichtig, bang voor elke pas, bang om hetzelfde verhaal van 6 jaar geleden te schrijven ... Toen mocht ik ook beginnen lopen, maar het ging pas goed na 4 jaar, 4 jaren die ik vulde met 2 weken lopen, 2 weken aan de kant met ontstekingen ...
Nu zijn we 22 oktober. 4 loopweken en 9 trainingen verder. En ... het gaat goed! De passen zijn iets minder schuchter. Het gevoel zit goed. Zelfs zonder tape heb ik geen last (ik hou nu mijn houten kop vast!) Het onevenwicht is er nog steeds, maar daar werk ik aan.
weekgemiddelde: 1e week : 5 km in 3 trainingen 2e week: 6,5 km in 2 trainingen 3e week : 7,7 km in 2 keer 4e week : 9,6 km in 2 loopdagen
Je ziet, ik ben dus heel braaf en bouw rustig op. Al moet ik zeggen dat van de 9,6 km deze week ... er 7 van vandaag bij zijn! Na mijn begeleiding van de start to runners (nu al zo'n 3 km) heb ik nog 10 pisterondjes alleen afgewerkt. Het was zalig. Ook al liep ik er op dat moment helemaal alleen, dat deert me niet. Mijn polar is momenteel mijn beste vriend. Die zegt me dat ik het rustig moet houden, want mijn HR schiet de hoogte in. Ook al loop ik al traag ... 27' op 4 km kan je niet echt snel noemen, maar mijn conditie is nog 0,0
Als het zo blijft gaan, durf ik stilletjes dromen om samen met de kloddejoggers de santa run in Antwerpen te kunnen lopen. Dat zou echt mooi zijn! Al ben ik bang om plannen te maken! Ik weet dat de weg nog heel lang is, en al heb ik vroeger steeple gelopen, de hindernissen kunnen momenteel nog heel hoog zijn! Het ontstekingsspook zweeft telkens rond, zeker nu het halloween wordt!
Maar ik ga door en geniet van elke meter die me nu gegund wordt. En al hoor ik regelmatig (het is maar van gisteren geleden) ... waarom wil jij toch altijd nog lopen na wat je door maakte. Ik kan niet stoppen, en geniet nu dubbel omdat ik vreesde dat het voorgoed over was deze keer.
Ik kan dit niet uitleggen ... alleen lopers begrijpen dit!
Reacties op bericht (1)
23-10-2010
Fijn !
Fijn is het je weer op de piste te zien.. al lopend !!! Ik heb er zelf deugd van dat je je geliefkoosde sport weer kan beoefenen. Ik ken je nu 2jaar en kon nog maa2 keer samen met jou lopen ! Een eerste keer bij een training .. mijn derde start to run week .. en één kee rbij mijn eerste officiële jogging in Evergem 2009. .. al was "samen " toen wel een heel rekbaar begrip wan tik zag je enkel bij de start en kon je bijlange na nie tvolgen lololo... In ieder geval , diep respect Karine voor je onuitputtelijke doorzettingsvermogen .. een voorbeeld voor velen ! De hinde loopt weer .. en hopelijk kunnen we in d etoekomst nog vaak samen genieten van het lopen. Sjapie Sjapoo !!!
23-10-2010 om 19:21
geschreven door Eddy Ray De Baets
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
