deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
16-05-2010
terug met beide voetjes op de grond
Na mijn uitstapje naar de wedstrijd van Tim, had ik de dag erna toch wat last. Dan maar niet gefietst, maar de kinetec gebruikt om te mobiliseren. De rest van de week, volop gefietst. Van 50' naar een uur. De snelheid draait soepel, steeds wat sneller, al heb ik bij 20/u toch wat protest binnenin mijn knie. Donderdag haalde ik 19 km op mijn uurtje. Mooi! Al moet ik er bij zeggen dat het op een hometrainer is en volledig zonder weerstand. Buiten zou dat dus nog iets heel anders zijn! Vrijdag mocht ik dan voor het eerst terug een beetje steunen. Mat mijn linker voet op een telefoonboek en mijn rechter op een weegschaal, mocht ik 10 kg belasten. Dit lukte zonder problemen. Vanaf nu dus proberen stappen met lichte belasting. Geen sinecure! Mijn beenmusculatuur is geslonken en elke stap zak ik gewoon door mijn knie. Gelukkig wordt dat tegengehouden door mijn brace. 's avonds dan nog 45' gefietst en gestopt. Ik kreeg bezoek :-D Ja daar stop ik voor hoor! :wink:
Zaterdag wou ik dan eens groot zijn! 's morgens was er een verkoop van t-shirts en petten voor Roparun. Omdat ik nog niet veel kunnen doen heb, zou ik aan de Colruyt gaan ZITTEN! Nu moet je eens al zittende dingen verkopen die in 5 dozen liggen ... mijn armen zijn niet zo lang, dus het werd 3 uur staan en hangen op een paaltje!
So far so good ... alles voor het goeie doel!
Maar ... het was ook interclub voor de dames. Sofie en Ilse moesten meedoen. Ok, dan maar even naar Lokeren om te supporteren. Niet lang en op een stoel gezeten, maar toch!
En nog was het niet gedaan. Dirk vertrekt zaterdag dus naar Parijs met de Roparunners en had nog één en ander nodig ... dus nog maar even doorgereden naar Decathlon. Wel in de rolstoel gezeten, voor de 3e maal ... maar toch ! Resultaat: 's avonds een knie die 3 x zo dik stond als normaal en pijn natuurlijk! Na het eten ben ik dan met ijszakken en mijn boek in bed gaan liggen, in gezelschap van mijn verkoudheid.
Vandaag zondag komt er 20 kg op de weegschaal (nee, mijn effectieve gewicht is nog wel iets meer :wink: ) Straks dan even rustig fietsen, en voor de rest is het rustdag vandaag! Na gisteren echt wel nodig!
Reacties op bericht (1)
16-05-2010
STILZITTEN.....
......is ook bepaald jou ding niet precies,en het blijft druk hé,met of zonder kwetsuur,je hebt altijd wat om handen ,maar beter zo dan in een hoekje weg te kwijnen
groetjes de bakker
16-05-2010 om 19:52
geschreven door marc lenaerts
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
