deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
22-04-2010
1e controle 21 april
Gisteren moest ik voor de 1e maal na de operatie op controle. Ik mocht tegen die datum een knieflexie hebben van max 90° Deze haalde ik op de kinetec, maar zou dat ook het geval zijn bij de dokter? Op de kinetec kan je die buiging geleidelijk halen, eerst wat opwarmen en zo. De dokter plooit in 1 keer door! Blijkbaar was ik er onbewust toch mee bezig of alles goed zou zijn, wat me een paar nachten een nachtmerrie opleverde!
Maar mijn zorgen bleken onterecht! Dr. Maes was heel tevreden! Geen zwelling (ik had bij mijn vorige operatie lang last van vochtophoping), en de naad geneest ook perfect. Oké, dan het plooien ... dat ging in één keer tot ongeveer 90° ("k moet eerlijk zeggen dat ik het uur daarvoor wel op de kinetec "opgewarmd" had :-P ) Dus ook hierover was hij heel tevreden!
Ik kon ook nog vertellen dat ik helemaal geen pijn had, behalve op het einde als ik moet plooien, alles trekt tegen, maar da's normaal. In mijn kniegewricht zelf, voelde ik vanaf een paar dagen na de operatie niets meer. Dit heeft dan het positieve gevolg dat mijn spierkracht beter blijft. 6 jaar geleden had ik pijn bij elke beweging, en automatisch ga je dan minder bewegen.
Al bij al ... een heel gunstige controle. De arts was tevreden! En ik nog veel meer! En hij mocht tevreden zijn, want als het met mij vlot verloopt, wil dat ook zeggen dat hij prima werk leverde ! :-D
Gevolgen: Ik mag mobiliserend beginnen fietsen op de hometrainer. Uit ervaring weet ik dat dat eerste "fietsen" wil zeggen ... de trappers telkens een halve draai en terug, want rond dat lukt nog niet. Maar het feit dat je daar mee mag beginnen, schept moed! En het vult weer een stukje van de dag! Ik moet dus eerst al op 1 been op die fiets geraken, en dan trappen, alleen met links. Rechts mag nog geen kracht zetten, omdat ik toch nog 3 weken niet mag steunen. Verder mag ik statische quadricepsoefeningen beginnen. Al is kracht nu nog ondergeschikt aan mobiliteit. Het belangrijkste is dat die knie nu terug volledig kan plooien ... kinetec opdrijven tot boven de 90° .... ik herinner me een gevoel! :shock:
Normaal moest ik de brace die mijn been gestrekt houdt nog 3 weken dragen. Maar ik mag, als ik me er klaar voor voel, mijn nieuwe brace al beginnen dragen. (ja, 'k heb er van soorten gekregen!) Deze ontlast de binnenkant van mijn knie, dus de plaats van het letsel. Ik ga er toch nog een paar dagen mee wachten, niet alles gelijk!
Dr. Maes vertelde nog even, dat het niet evident is dat deze operatie (mozaikplastie) goed afloopt! Het wordt niet zo vaak toegepast en het geeft meestal niet zo'n goeie resultaten. Bij mij ziet het er nu voor de 2e maal goed uit. 2e zelfs nog vlotter dan de 1e! Dat resulteerde in zijn uitspraak ... jij bent een unicum !! :-D
Vanaf vandaag vliegen we er dan met goeie moed weer in ... mijn programma voor vandaag: - een uurtje kinetec 95° - 20' op de hometrainer - statische quadriceps (even testen wat dat spiertje aankan voor ik een aantal zet)
I go fot it!
Reacties op bericht (1)
22-04-2010
mooi
ik hoef het eigenlijk niet te zeggen,maar je bent inderdaad een unicum,nog véél succes met je herstel,je gaat er vlug terug staan met je positieve ingesteldheid
groetjes de bakker
22-04-2010 om 20:55
geschreven door marc lenaerts
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
