deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
24-03-2010
1 april
Eindelijk kwam aan het wachten een eind en mocht ik op consultatie bij Dr. Maes. Die man twijfelde er niet aan. De vorige kraakbeentransplantatie was een succes, dus we gaan voor een 2e. Hoewel het een operatie is die niet altijd goeie resultaten geeft, is hij er van overtuigd dat het terug zal lukken. Ik ben sportief, soepele gewrichten, niet roker en ik sta 200% achter de revalidtie. Dat deed hem tot het besluit komen om het opnieuw te doen. Al is er deze keer wel een bijkomende facter. De meniscus (schokdemper van dienst) is ook geraakt. Dat is negatief. Maar we zien wel.
1 april is het dus zo ver. En het is spannend afwachten, want ik weet eigenlijk nog niet wat dan gaat gebeuren. Die dag wordt al zeker de meniscus aangepakt, en als het mogelijk is (niet te veel zwelling in de knie) meteen ook het kraakbeenletsel. Is het niet mogelijk, volgt een 2e operatie, 2 weken later! Ik hoop echt dat het in 1 keer gaat lukken hoor! De revalidatie duurt al lang genoeg zonder die 2 extra weken! 'k heb vandaag de school verwittigd dat ik waarschijnlijk dit schooljaar niet meer terug kan komen. 'k vind het erg voor mijn leerlingen, zo dicht tegen het einde nog een vervanger krijgen.
En nu is het dus de langste week uit mijn leven. Al wat ik kan doen is wachten, wachten en wachten! 30' huishoudelijk werk is al teveel, dan moet ik een uur bekomen in de zetel wegens hevige pijn. Het is prachtig weer buiten, maar om in de tuin te gaan zitten, nog wel iets te fris ... dus, ik zit binnen. Help ........ I wanna breek free !!! Ik wil lopen, fietsen, wandelen, buiten zijn ...
Reacties op bericht (6)
31-03-2010
D-Day
KARINE,
veel sterkte voor morgen en blijf erin geloven hé. Een kraakbeentransplantatie is niet van het minste, dus wees voorzichtig met die revalidatie. Want ik ken die van het jaar '63...
Groetjes
Corinne
31-03-2010 om 14:09
geschreven door Corinne
29-03-2010
Sterkte !
ik hoop met je mee dat alles ineens kan gebeuren, daarna nog maar ff doorbijten. Gelukkig ben je een vechter ;-)
29-03-2010 om 09:13
geschreven door Chris
28-03-2010
Succes !
succes op 1 april, hopelijk kan het in 1 keer afgehandeld worden
Groeten Filip
28-03-2010 om 18:43
geschreven door Filip Hoornaert
25-03-2010
Hou de moed erin!
Hallo Karine, 'k volg al een tijdje jouw blog, leuk trouwens om te lezen. Ik hoop voor jou dat alles supergoed verloopt op 1april!! Hou de moed erin hé! Groetjes, Nancy
25-03-2010 om 18:41
geschreven door nancy
1 april
hopelijk ben je er in één keer vanaf en kan je gauw weer lopen!!!! ik duim alvast!!!!!!
groetjes de bakker!!!!
25-03-2010 om 17:25
geschreven door marc lenaerts
24-03-2010
ellende
Hoi Karine, ik ga hier geen praatjes verkopen alla kop op of denk positief , denk niet dat je daar nu een boodschap aan hebt en vooral dat weet je zelf ook wel, het zal wel zijn dat het een hel is amaai...ook al staat er bij je hobby's lezen en pc dan nog is dit geen echte troost denk ik, gelukkig ben jij een doorbijter en weet je al wat af van revalideren, niet dat dit het makkelijker maakt hoor helemaal niet... ook in deze periode ga jij iets opsteken om met deze zelf ondervonden info nog beter je leerlingen of atleten te begeleiden, wie weet volgt er wel een soort handboek voor revaliderende atleten.... Veel moed der is er zeker één aan de kust die aan je denkt ..
24-03-2010 om 14:15
geschreven door marnix
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
is amaai...ook al staat er bij je hobby's lezen en pc dan nog is dit geen echte troost denk ik, gelukkig ben jij een doorbijter en weet je al wat af van revalideren, niet dat dit het makkelijker maakt hoor helemaal niet... ook in deze periode ga jij iets opsteken om met deze zelf ondervonden info nog beter je leerlingen of atleten te begeleiden, wie weet volgt er wel een soort handboek voor revaliderende atleten....
