deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
28-02-2010
nog meer jarigen!
Na de verjaardag van Tim en mezelf, eerder op de maand, is het nu de beurt aan Ilse. Ja, wij blijven bezig in februari! Ilse wordt 20 vandaag! 28 februari 1990 ... jullie zullen het niet meer weten, maar ik wel! Er was toen een hevige voorjaarsstorm aan de gang. De mensen die de mand met suikerbonen brachten, moesten die met 2 vasthouden. Even waren ze van plan om rechtsomkeer te maken, omdat ze vreesden dat de hele inhoud over de parking van het ziekenhuis zou belanden. Maar allé, alles is toch nog goed gekomen, ook met Ilse :-D
Vrijdag dus bij de sportarts langs geweest. Wat ik vermoedde (lees: vreesde) werd al min of meer bevestigd. Ook rechts is er een kraakbeenletsel. Volgende vrijdag heb ik een afspraak in Aalst voor een MNR. Maar ik ken het gevoel, .. die scan is maar een formaliteit meer. Vrijdag is dr. Peeters dan al gestart met een behandeling met hyaluronzuur (3 spuiten). Dat ken ik nog van de vorige keer. Binnen 2 weken de 2e spuit. Hopelijk helpt het voldoende en is er verder niets nodig. 'k Mag ondertussen wel zachtjes blijven lopen (woensdag begint de nieuwe start to run, net op tijd! :wink: ) en fietsen. (gelukkig maar, want met al die verjaardagen komen de kilo's erbij! :wink: ) 'k Heb ook al zitten kijken om eens te gaan spinnen. Ik deed dat al eens eerder en ik vond dat eigenlijk wel leuk. De kracht in de quadriceps is mooi meegenomen. Misschien ook eens gaan aquajoggen? Plannen genoeg dus ... hopelijk kan ik het opbrengen, want lopen is voor mij het enige waar ik me echt kan in uitleven ... :-?
Het moeilijkste zal weer worden het aan de kant staan bij wedstrijden, 'k had zo veel plannen ... ! Dendermonde ... forget it! Torhout (KVV voor leerkrachten) ... no way! 20 km van brussel ... niets! :-( Maar ergens, een stemmetje heel diep in me blijft hopen ... idd, een winnaar geeft nooit op! Pijn is voor even, opgeven voor altijd!
Reacties op bericht (2)
01-03-2010
hoop.....
....doet leven ,zeker.Ik weet nu ook wat het is hoor,willen en niet kunnen. Spinning is inderdaad hééééél leuk met de juiste"foute" muziek en ambiance ,ik mag het voorlopig ook niet meer doen succes met je herstel,Karine
groetjes de bakker
01-03-2010 om 18:00
geschreven door marc lenaerts
keep the faith
Ik weet hoe lastig het is om telkens de planning te moeten aanpassen en verder te hopen maar dat traint ons ook, mentaal dan. Blijven positief denken Karine, het lukt zeker groetjes van aan de kust.
01-03-2010 om 14:27
geschreven door marnix
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
