deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
19-02-2010
van jarigen en een vervelende knie!
hoewel ik gisteren traag gelopen heb, ben ik donderdag (11/2) opgestaan met een dikke knie. Mijn goeie knie! Verd*$me! Het ging juist weer eens goed. Af en toe heb ik een ontsteking aan die knie, omdat ik onbewust mijn slechte zou vermijden. Het is echt onbewust, want ik weet niet wat ik verkeerd doe! Oké, er zat niets anders op dan te rusten. Hopelijk blijft het bij een ontsteking. Ik herinner me mijn beginnende kraakbeenletsel, dat begon ook met een dikke knie! :-( Afwachten en hopen, maar ergens blijft toch dat stemmetje knagen.
Wat een leuke week moest worden, werd toch overschaduwd door dat gevoel van ..."wat als?" Een leuke week, want we hadden heel wat te vieren! Zaterdag de 13e werd Tim 15 jaar. Amai, de jongste ook al "zo oud"! Diezelfde dag wisten ook Sofie en Ilse dat ze geslaagd waren op hun examens! Yes! Super! Die avond zijn we dat dan ook gaan vieren met een etentje. Zondag dan verder gevierd met taart ... en dat terwijl ik niet kon lopen! Als dat maar goed kwam met de weegschaal!
Maandag was iedereen thuis. We hadden afgesproken met Stefaan om terug te gaan klimmen in Woluwe. Tim had voor zijn verjaardag klimuitrusting gekregen, en die moest natuurlijk getest worden. Samen met Stefaan, Eric en Ellen werd het een leuke dag. 's morgens op de gladde wegen naar Ternat geschoven waar we opgehaald werden (en met lekke band teruggebracht) De prises werden getemd, duchtig werd naar boven geklommen op allerlei manieren :-D Ik hield het rustig daar mijn knie nog altijd dik stond, en tot overmaat van ramp scheurde mijn nagel in die krappe klimschoenen. Het had 1 voordeel, ik was niet erg stijf nadien, maar had het leuker gevonden om meer te kunnen klimmen. Ik heb voornamelijk beveiligd. Leuke afsluiter, ik kreeg een geschenk van de vrienden. Een dagje sauna ... goed gekozen! Hartelijk dank!
Dinsdag dan terug feest ... mijn eigen verjaardag. Ik zou die heel rustig vieren! Met mijn bongobon die ik voor Kerst kreeg ... beauty en sauna! Een hele dag verwend worden ... zo wil ik nog jarig zijn hoor! Allé als er niet elke keer een jaar bij komt hé!
Ondertussen was de zwelling in mijn knie weg. Woensdag, na een hele week rust, dan terug gelopen. 10 km aan een rustig tempo. En ... terug last! :cry: Ik durf zeggen dat ik serieus de moed kwijt was. Oké, donderdag rust en vandaag terug gelopen! Pijn of geen pijn! Ik wil lopen! Als ik niet loop voel ik het ook! Ik weet dat het niet verstandig is, maar het is sterker dan mezelf! We deden 3 x 1 parkronde tempo, met telkens 1 ronde tussen. Het lopen ging vrij vlot (4'37" / 4'17" / 4'28" ) Met die tijden ben ik best tevreden, maar het was niet pijnloos. Vrijdag heb ik een afspraak bij Dr. Peeters. Ik hoop dat we iest kunnen doen aan die steeds wederkerende last.
oh ja, ik wil langs deze weg nog eens iedereen bedankt voor de leuke attenties en wensen voor mijn verjaardag!
Reacties op bericht (2)
25-02-2010
Beter laat dan nooit...
Hoi,
Nog een gelukkige verjaardag.. Met de knie moet dat wel goed komen...zelf heb ik de ervaring dat bij blessure RUST de beste remedie is... 2 weken totale rust !! Uw conditie zal er niet bij inschieten hoor... Veel beterschap..
www.bloggen.be/jannemanloopt
25-02-2010 om 15:45
geschreven door Janneman
22-02-2010
tja....
....hopelijk komt alles goed met die knie,ik ken het gevoel van willen en niet kunnen of mogen,ik ga het ook niet meer zo lang uitstellen om te herbeginnen
fijn cadeau heb je gehad met je verjaardag en je hebt er ook nog van genoten ,zo eentje wil ik ook voor mijn verjaardag ,zaaaaaaalig!!!!
groetjes en train ze rustig voort
de bakker
22-02-2010 om 14:54
geschreven door marc lenaerts
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
