deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
11-02-2010
waar waren we gebleven?
Geen uitstap naar de marathonman. De besneeuwde wegen deden ons besluiten om toch maar in Zele te blijven. Ok, dan in de namiddag maar van het sneeuwlandschap in de gratiebossen genoten. Het werden 13 km door sneeuw en modder en over ijs. Aan een rustig tempo 1u20' gelopen. Wel éénmaal uitgeschoven in de modder, wat een flinke pijnscheut in mijn knie opleverde. Toch nog 3 km verder moeten lopen, ja da's het nadeel als je ergens in een bos staat.
Zondag dan maar gerust om mijn knie een plezier te doen.
Maandag even een moeilijk moment. Lopen, niet lopen, wel lopen ... uiteindelijk heeft mijn mental coach me kunnen overhalen :-D Omdat het ondertussen 20.00u was, dan maar op straat. Een toertje van 6 km ... in 31'36" ! Mijn snelste 6 km sinds lang! Dus even twijfelen is nog zo slecht niet hé! Het ging echt heel goed die avond!
Dinsdag stond dan 5 x 400m met 400 traag tussen op het programma. Die dag hadden we pedagogische studiedag. We waren te gast in een school in Borgerhout. 's Middags kregen we daar lasagne te eten. Die was me zo misvallen, dat mijn training 's avonds ook in't water viel. Met maagpijn en een gevoel van "geen adem" ben ik na 2 x 400 moeten stoppen. Tijd : 1'43" en 1'47" Het was een heel raar gevoel.
woensdag 11,8 km rustig loslopen met de kloddejoggers. Altijd leuke trainingen.
Donderdag dan weer gerust, om vrijdag fartlek te doen. 25' en ieder om beurt mocht bepalen hoever de versnelling zou zijn. Leuke training, vrij pittig! De versnellingen lagen tussen 150 en 300m ongeveer.
Zaterdag stond 30' rustig loslopen op het programma. Het werd 5,5 km in 29'13" Ik was mijn polar vergeten en dacht dat ik niet vooruit raakte. In werkelijkheid liep ik gewoon te snel. Zondag dan terug trage duurloop 9,3 km in 56' Mooi loopje langs de Durmedijk.
het werd een week van 44,1 km ... op 1 week al meer km dan vorig jaar op de hele maand februari.
Na een week van 6 trainingen, maandag dan gerust. En dinsdag stond dan 8 x 400 (400 tussen) op't programma. Ik begon er met schrik aan. De 400n van vorige week zaten nog in. De 1e heel behoedzaam gestart, dat ging goed. Na een paar kreeg ik er terug meer vertrouwen in. En ja ... het werden er 8. (1'53" - 1'53" - 1'51" - 1'51" - 1'49" - 1'48" - 1'46" - 1'45") Woensdag was ik heel blij dat ik gisteren interval deed, want weer eens lag er sneeuw! Met Jan en Veronique dan 10,9 km meegelopen, zij moesten er 21 !! Voor hen een hele inspanning, voor mij een leuke ontspannen loop. Ja, 't was ook maar de helft hé! En als later Steven, Lucas, Peter en Dirk er bij kwamen, was het hek van de dam ... wie van hen heeft aandelen op de Flair ?? Ik gok op Steven ...! :-D
Vandaag dan terug gerust. Vandaar eens tijd voor mijn blogje.
Reacties op bericht (1)
16-02-2010
explosie van kilometers
Hoi Karine! Precies wel een explosie van kilometers he? Als ik de trend van het aantal kilometers oktober-november-december-januari bekijk dan gaat het wel heel stijl naar boven... Alvast veel succes!
16-02-2010 om 20:42
geschreven door Michel
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
