Vandaag was het de 20 km van Brussel. Ja, ik was er ... maar neen, niet om te lopen.
Mijn blessure blijkt hardnekkiger te zijn dan eerst gedacht. Voor de kenners ... Pubalgie. Volgens de sportarts ... komt het weinig voor bij vrouwen, maar als het voorkomt ... is het hardnekkig! Yeah right! Als ik iets doe doe ik het altijd goed!
De oorzaak zou dus wel mijn val in februari zijn. Daardoor was mijn bekken scheef komen te staan en liep ik met een spieronevenwicht. Maar omdat ik toen nergens last van had (oorspronkelijk) ben ik blijven verder lopen. Ik deed zelfs extra veel km ! Het was lang geleden dat het zo goed ging. Maar de kruik gaat zo lang te water tot hij barst ...
Daar de behandelingen bij de osteopaat niet volledig het gewenste resultaat gaven, heb ik dan toch mijn sportarts geraadpleegd. Met bovenstaande diagnose. Deze week heb ik 2 spuiten gekregen. Nu een week volledige rust en donderdag de spuiten nog eens herhalen. Dan zou ik terug eens mogen proberen ...
Ik ben al dikwijls opnieuw gestart en heb al meermaals terug opgebouwd. Maar ik moet zeggen dat de moed mij nu toch ver in mijn schoenen zakt. De term "hardnekkig" hoor ik niet graag. en verhalen van collega lopers met dezelfde kwetsuur stemmen mij niet echt positief. Maar goed, we wachten volgende week af en blijven hopen ... Al heb ik momenteel nog niet zo veel winst.
Dus nu Brussel. Ik was er als supporter voor Ilse. Het was haar 1e deelname en omdat ik haar tijdens de trainingen hier naartoe begeleid heb, was het voor mij ook spannend.
De Bolero van Ravel klonk traditioneel door de luidsprekers ... het kanonschot klonk en 40.000 lopers kwamen in beweging ... en ja ik geef het toe ... de combinatie van die Bolero, dat schot en de herinnering aan vorig jaar toen ik daar ook tussen stond, deden mijn ogen vollopen. Lopers zullen dit gevoel begrijpen als je aan de andere kant van de nadar staat :-(
Na 45 min kwam de 1e handbiker al binnen. Hoedje af voor deze atleten! Een kwartiertje later finishte ook de eerste loper (handbikers waren wel 15' eerder gestart) en van dat moment af volgden 80.000 loopschoenen richting finish. Beetje beroepsmisvorming? :-)
Ilse deed het prachtig. Bij haar 1e deelname en op het zware parkoers van Brussel, liep ze onder de 2 uur. Heel goed gedaan!
Sofie zocht het ondertussen dichter bij huis. Kwestie van tijdens een eenzame training minder eenzaam te zijn, liep ze op de Bareldonkjogging in Berlare. Bekend terrein, maar 't was eens iets anders dan alleen door de Gratiebossen draven.
Daarna nog eens een ritje Kortrijk om een frigootje te leveren bij Tim die in de blok zit en de zondag was alweer om!
Ik kijk uit naar volgend weekend, en hopelijk staat het licht dan terug op groen en mag ik zelf terug mijn loopschoenen aantrekken ... wordt vervolgd ...
|