|
een maand later en na veel twijfels ...zijn we alweer vertrokken. Het heeft me 5 kwellingen bij de osteopaat gekost, maar het hielp! En dan mag het een beetje pijn doen. Volgens de osteopaat kwam mijn pijn in het bekken niet van mijn rug, maar was mijn val van 2 maanden geleden de boosdoener. Mijn rechter heupkam was hoger komen te staan met als gevolg een totaal verkrampte iliopsoas. En 5 martelingen later ... zijn we dus weer " on the road!"
De laatste maand beperkten mijn trainingen zich tot het proberen hoe het zat, omdat de osteopaat wou weten hoe ver we stonden. Een paar keer met tranen in de ogen na 1 of 2 km terug moeten stoppen. Toen het na 3 behandelingen nog steeds niet veel beter was, dacht ik even dat het er toch eens zou van komen, dat het afgelopen was met lopen. de arthrose en hernia's zouden er ook wel voor iets tussen zitten.
Maar na de 4e keer werd het plots beter. Ik kon weer 8 km redelijk pijnvrij lopen. En plots was de zin er weer om voor de zoveelste keer opnieuw te beginnen.
De bosloop in Linden leverde het bewijs dat ik er terug ga komen. zonder veel training maar met enorm veel "goesting" trok in gisteren met Sofie richting Leuven. Sofie zou (eveneens na 6 maanden blessureleed ) haar wederoptreden maken en omdat er ook een 4 km was besloot ik daar terug te proberen.
En natuurlijk liep ik geen 4 maar 7 km ... waarom kan ik toch ook nooit eens "neen" zeggen. 't was onder lichte dwang, maar 'k heb er geen spijt van hoor.
Het was een prachtig parkoers. Voor ons, "biljardveldlopers" vrij pittig. Maar toch kon ik een tempo van net geen 10 km/u als gemiddelde neerzetten. De vlakke delen en de bergaf gingen heel vlot om dan bergop langs alle kanten voorbijgelopen te worden. 'k Zal het nooit onder de knie krijgen.
Maar het was genieten! De zon scheen, het was een aangename temperatuur, veel lopers maar niet de massa. Net goed. We liepen langs velden, door bossen, over een hele resem brugjes, steeds op en neer. Zalig. Ik kreeg zelfs even het gezelschap van 3 paarden die dartel een stukje meeliepen. Wat moet een mens meer hebben op een zondagnamiddag!
7 km was genoeg. Ik heb de hele tijd proberen ontspannen lopen en dat is me gelukt. Er kon op het einde zelfs nog een sprintje af, wat me nog 3 plaatsen opleverde. Yes! En dat alles pijnvrij ... al voel ik nu wel dat ik gisteren iets gedaan heb waar ik nog niet echt klaar voor was :-)
Sofie was ondertussen aan haar 2e ronde bezig en ongeveer 15' later liep ook zij al binnen als 2e vrouw. Ook Sofie heeft er enorm van genoten ... zeker voor herhaling vatbaar...
|
