deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
10-12-2010
even een dipje ..
Het gaat nog altijd niet om te lopen! We zijn nu 3 weken verder, en nog steeds heb ik last als ik NIET loop! Dus, 'k durf er zelfs niet aan denken. Ben altijd blij als mijn werkdag er op zit. 8 uur rechtstaan is niet niets. Maar 'k ben al genoeg thuis geweest. Ik moet werken. Als ik een tijdje gezeten heb, ben ik juist een oud vrouwtje dat terug op gang moet komen.
Een echte déjà-vue ... Ook al ging de revalidatie deze keer veel vlotter dan 6 jaar geleden, blijkbaar gaan we toch dezelfde toer op. Het kraakbeen moet hard worden en dat duurt minstens 2 jaar voor het echt uitgehard is. Het ziet er naar uit dat het terug telkens een paar weken goed zal zijn en een paar weken terug naar af. ppffff ... de vraag is ... kan ik dit terug een paar jaar (vorige keer 4 !! ) opbrengen?
Bijkomende wintersyptomen (keel, neus, hoofd ... je kent dat wel) zorgen er voor dat ik een dipje heb. Gelukkig is het bijna verlof ... nog 2 weekjes!
Reacties op bericht (4)
19-12-2010
Spijtig
Dag Karine,
spijtig dat het terug tegenslaat, hopelijk wordt het snel terug beter!
Enne ..murphy houdt me ook nog altijd in zijn ban hoor.
Ooit krijgen we da ventje klein!!
Vele groetjes Philippe
19-12-2010 om 22:13
geschreven door Philippe
15-12-2010
Dag Karine
Prettige feestdagen en een gelukkig ,sportief en blessurevrij 2011 !
15-12-2010 om 21:45
geschreven door patrick aerts
11-12-2010
You can lean on me ;-)
Lieve Karine,
Wij weten hoeveel energie je stopt in het trainen en begeleiden van mensen om van niets tot een degelijk jogger te maken. Nog beter weten wij hoe het lopen jouw leven beheers. Wij wete ook hoe dolgraag en met wat voor een passie jij je sport uitoefend. Min Steun aan jou is dan ook onvoorwaardelijk en eeuwig onuitputtelijk .. net zoals dat ook met jouw wilsjracht het geval is . Ook hier kom je wel weer doorheen ... de woorden lijken evident maar de opdracht is he tzeker niet . You can lean on me coach ! Bon courage !
Eddy
11-12-2010 om 15:40
geschreven door Eddy Ray De Baets
TJA
ik zit momenteel ook in een dipje hoor en ik heb dit jaar geen verlof meer ik dacht ook terug op gang geschoten te zijn ,maar alles doet nog véél pijn ik wens je toch een snel herstel!!!
groetjes de bakker
11-12-2010 om 13:30
geschreven door marc lenaerts
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
