Dit blog is een onderdeel van EVODISKU WAT IS DE BEDOELING EN WAAR STAAT DIT BLOG VOOR
****Wie meent dat alles inmiddels wel over de evolutietheorie gezegd is en dat de discussie gesloten kan worden, ziet over het hoofd dat de wetenschap niet stil staat.
***Wie meent dat inmiddels het creationisme definitief het pleit heeft verloren en dat de discussie gesloten kan worden , ziet over het hoofd dat het "creationisme" is geevolueerd ( en zal evolueren ) in nieuwere mimicrytische vormen( meme-complexen ) zoals bijvoorbeeld het ID(C)
***Dit blog is speciaal opgezet om de aktualiteit binnen het evolutie-creationisme debat te volgen en van kommentaren te voorzien ... waartoe de lezers zijn uitgenodigd bij te dragen ...
Let echter wél op het volgende :
"Je bent een rund als je hier met religie stunt " ....
28-02-2008
HET SVALBARD MONSTER
SPITSBERGEN 27 februari 2008
OSLO - Noorse wetenschappers olv Jorn Hurum van de univ. van Oslo , hebben op Spitsbergen de fossiele resten opgegraven van een circa 150 miljoen jaar oud zeereptiel van bijna vijftien meter lang.
Het zou gaan om de grootste fossiele zee-hagedis dat ooit is gevonden, aldus de BBC.
"Het Monster", zoals de vondst is gedoopt, is een Pliosaurus, ( =een PlesiosaurusPlesiosauriamet korte nek )een beest dat met gemak een kleine auto in zijn bek had kunnen oppakken en vermorzelen.
Queensland Museum Kronosaurus queenslandicus (Longman, 1924) Albian (laag krijt ); Army Downs, the Hughenden district (north of Richmond), Queensland, Australia
Kronosaurus schedel (Harvard Museum of Natural History in Cambridge)
De zwarte rots lijkt perfekt het fossiel te hebben bewaard : alleen( een deel van ) de muil en enkele vertebrata waren uit de rots gevallen en meegenomen in 2006
De rest van het fossiel is vandaag gerecupereerd , maar een tweede exemplaar ( hoogst waarschijnlijk van dezelfde soort?) is nu gevonden op dezelfde site , en wacht nog om uit de rots te worden gebikt ; het 2006 Svalbard fossiel is 20% groter dan de vroegere recordhouder de australische pliosaurus " Kronosaurus"...In totaal werden uiteindelijk ook nog 40 andere fossielen gespot die de komende jaren zullen worden uitgegraven
De pliosaurussen behoren tot de groep van de plesiosaurussen Er is ook een ichtyosaurus gevonden (en resten van andere Plesiosarussen?) Een Plesiosaurus met lange nek werd vroeger al gevonden op de noorse vindplaatsen met dezelfde rotsformaties
De Svalbard rotsen waren in het Jura de bodem van een koude ,ondiepe zee . de dode, naar de bodem gezakte dieren, werden bedekt met een laag modder en bleven relatief goed bewaard in die zuurstofarme omgevingen
Pliosaurus die een langnekkige plesiosaurus afmaakt ( artist impression )
De eerste resten van het nieuwe ( kleinste maar nog steeds reusachtige monster )exemplaar fossiele pliosaurus werden in 2006 gevonden.samen met fossielen van ichtyosauriers (2004) en langnek plesiosauriers
Nu de opgegraven botten bij elkaar zijn gepuzzzeld in het Natuurhistortisch museum van Oslo krijgt de wetenschap een beter zicht op de grote en omvang van de reus ;15 meter lang met krachtige zijdelingse zwemvinnen van drie meter .Hij heeft een korte nek en een naar achteren wat uitgezakte vorm .In de muil zitten dolktanden .De kaken zijn veel krachtiger dan die van een krokodil De pliosaurus moet een schrikwekkend roofdier zijn geweest , de top van de toenmalige zeeen van het Jura tijdperk
Er worden met grote regelmaat fossielen gevonden van Dino's / er zijn daar ook veel voordien onbekende soorten en geslachten bij Hieronder volgen de jongste vondsten die dmv persberichten zijn bekend gemaakt in de eerstehelft van de maand februari 2008
Creationisten beweren soms dat er "weinig" fossielen zijn (of worden gevonden ) van Dino's ....in een poging de vondsten ( en de bewijstukken voor de dino-evolutie ) te minimaliseren ....
Aan de Mexicaans kust leefde gedurende het krijt ( 72 miljoen jaar geleden ) een Eendenbek -dinosaurus ( HadrosauridaeHadrosaurs )
Deze dino is nu in de publieke belangstelling gekomen dank zij de bekendmaking van de resulaten( en de ontdekking van nieuwe veelbelovende dino vindplaatsen ) van een paar expedities van amerikaanse , canadese en mexikaanse teams ... De dinosaurus, werd door de onderzoekers nu geidentificeerd en definitief Velafrons coahuilensis genoemd ...
De versteende overblijfselen van de Velafrons coahuensieswerden in 1995 ontdekt in het droge landschap noordelijk Centraal-Mexiko in de deelstaat Coahuila, nabij de stad Saltilloin , in de afzettingen van de " Cerro del Pueblo Formation"
De Velafrons-schedel kon eerst in 2002 worden bestudeerd nadat met een pneumatische hamer de schedel uit de harde rots van de Rincon Colorado vindplaats was bevrijd
Tenslotte is men er nu in geslaagd een zeer volledig skelet samen te stellen :De onderzoekers menen dat het om het meest complete dinosaurus-skelet gaat dat zij tot op heden hebben gevonden in Mexico.
Dr. Terry Gates, paleontoloog van het Utah Museum of Natural History : " Het prehistorische dier, was een planteneter die leefde aan de welig begroeide vlakke mexicaanse kusten , mangroves en rivierdeltas van een warme zee in een aangenaam mediterraan klimaat "
dr. Scott Sampson; " en moest constant op zijn hoede zijn voor de neefjes van de Tyrannosaurus rex om te kunnen overleven. "
Net zoals andere Hadrosauriers staan de neusbeenderen bovenop de kop met nasale holtes die drasties verlengd zijn en , ook bij deze Velafrons ,een grote holle gekronkelde zeilvormige kuif vormen De functie van de kuif is onbekend ...maar wetenschappers denken dat het een rol zal hebben gespeeld als statussymbool en /of in (mogelijke )paringsrituelen en in de sexuele selectie Misschien ( suggereren weer andere dino-wetenschappers ) kon lucht worden geblazen door de neusholtes en (resonerende ?) kam , waardoor (mogelijks ) een "trompet-achtig "geluid werd voortgebracht ?
Onderzoekers van een Brits-Amerikaanse onderzoeksteam hebben in de Saharawoestijn van Niger twee tot dusver onbekende dino-soorten ontdekt . Het gaat het om twee soorten vleesetende dinosauriërs. De ene soort behoorde waarschijnlijk tot de aaseters, zoals de hedendaagse hyena. De andere joeg volgens de wetenschappers op levende prooi.
De dieren leefden 110 miljoen jaar geleden tijdens het Krijttijdperk en leveren nieuwe informatie op over de vroege evolutie van deze soorten. Ze zijn ongeveer acht meter lang.
(Door Thea Swierstra/De Morgen )
De dinosaurussen werden blootgelegd tijdens een expeditie onder leiding van paleontoloog Paul Sereno van de Amerikaanse University of Chicago in 2000, maar pas nu hebben de wetenschappers ze kunnen identificeren en er een naam op kunnen plakken.
Het ene fossiel behoort toe aan de kortsnuitigeKryptops palaios, door de onderzoekers ook wel 'old hidden face' genoemd vanwege het eelt dat zowat zijn hele hoofd bedekte.
In zijn korte bek staken kleine tanden, waarmee de snelle tweebenige aaseter met gemak een karkas uiteenreet. Voor het pakken van levende prooien leenden de kleine kaken van het circa 7,60 meter grote beest zich minder.
De Eocarcharia dinops, het tweede dier dat is aangetroffen, is ongeveer van dezelfde lengte, dus even groot of zelfs groter dan de T-rex. Hij wordt 'fierce-eyed dawn shark' genoemd, omdat hij bijzonder bonkige wenkbrauwen en lemmetvormige tanden heeft.
Deze tanden waren uiterst geschikt om levende prooien uit te schakelen.
De nieuwe fossielen geven een blik op een vroeger moment in de evolutie van de vleeseters op het zuidelijke continent. Tot de vondst was er maar weinig bekend over de vroege ontwikkeling van deze dinosaurussen.
"Alles wat je tegenkomt, is een prettige aanvulling op wat we al wisten, maar hiermee krijg je de vroege evolutie net iets scherper", zegt Anne Schulp, paleontoloog van het Natuurhistorisch Museum in Maastricht.
"Voor mensen die onderzoek doen naar de dinosaurussen op de zuidelijke continenten, is deze vondst alsof je een Neanderthaler van je eigen soort vindt", zegt Steve Brusatte, een student van de Britse Bristol University, die deelnam aan het onderzoek.
"Dit zijn de eerste sporen van de twee belangrijkste vleesetende groepen die Afrika, Zuid-Amerika en India gedurende 50 miljoen jaar zouden domineren."
Het onderzoek wordt deze maand gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Acta Palaeontologica Polonica.
Publicatiedatum : 2008-02-15( De Morgen )
Beide vondsten ;
Midden Krijt (AptianAlbian, ca. 112 My) Elrhaz Formation / west Ténéré woestijn / vindplaats :Gadoufaoua. / Niger [PDF]
Artist's impression Eocarcharia dinops./ ('Dageraad-haai met het scherpe oog "). Het dier bezat scheermesachtige dolktanden
De Carcharodontosauride, Eocarchariadinops gen. et sp. nov
gevonden :Schedelbeenderen , en losse tanden
Phylogenetische analyse plaatst de fossielen van Eocarcharia dinops aan de basis van de carcharodontosaurida : gelijkend op Acrocanthosaurus maar vroeger te plaatsen in de stamboom dan Carcharodontosaurus and Giganotosaurus
Sereno, P.C. and Brusatte, S.L. 2008. Basal abelisaurid and carcharodontosaurid theropods from the Lower Cretaceous Elrhaz Formation of Niger. Acta Palaeontologica Polonica 53 (1): 1546.
* De twee voormelde vleeseters waren tijdgenoten van een andere carnivoor in dezelfde regio :,Suchomimus een grote vis-etende theropode
Het is duidelijk uit hun anatomie af te leiden dat zij verschillende dingen aten: Suchomimus at vissen, Kryptops verscheurde kleinere dieren en krengen en Eocarcharia was het grootste roofdier van zijn tijd ,
In de hedendaagse Afrikaanse savanne moeten leeuwen, cheetahs en hyenas verschillend voedsel eten om zij aan zij te kunnen overleven. Het is fascinerend om ditzelfde gegeven te zien in een 110-miljoen-jaar-oud ecosysteem
De door deze creationisten groep gepubliceerde( en klein gehouden ) afbeelding ( waarvan ik hoop dat ze niet al te vlug verdwijnt van het net ) is een bewerkte foto van het fossiel
Het "gemonteerde/bewerkte beeld "gepubliceert door harun yayah ___ die over enige kunsttalenten blijkt te beschikken en wat goed van pas komtbij een binnenhuisarchitect ____lijkt op een zeer goedkope misleiding Op de bewerkte -foto zijn gewoon de vleugels " bijgeplakt"( of er bovenop geprojecteerd ) waardoor het dier plots over vier handen ( vleugelbeenderen ) en vier achterpoten lijkt te beschikken ... In hoeverre deze foto door harun yahya zelf bewerkt is , of overgenomen van een andere site heb ik niet kunnen achterhalen ....
Overigens hebben deze Turkse uitgevers later een kleurfoto gepubliceerd van het echte fossiel (een zwart-wit versie ervan op andere creationisten-sites is waarschijnlijk gebruikt tijdens de montage -truuk hierboven )
Maar * Zij die daadwerkelijk in zulke grove vervalsingen blijven trappen zijn uiteraard reddeloos verloren voor elke rede ... * Dat het "onbewerkte " fossiel niet verschilt van huidige vleermuis types wordt hier overtuigend onderuit gehaald :
(Ik begin trouwens te begrijpen waarom sommige moslim-scholen het afbeelden van de creaturen van god , wel moeten verbieden ... Is de hier tentoongespreide bedriegerij misschien een volkseigen gebruik in die landen en stamculturen van het midden oosten ? ...)
( Jurre ) .....Natuurlijk leken de vroege vleermuizen al sprekend op die van nu, dat komt omdat de Vleermuiszo'n uniek dier is, en de kunst om te vliegen precies de juiste aanpassingen nodig heeft....
Dat we een dier uit het verleden een vleermuis zouden noemen zou voornamelijk liggen aan het feit of hij kon viegen of niet. En als hij dat wel kon zou het dezelfde kenmerken (vleugels, lichte botten, enz.) moeten hebben als de hedendaagse vleermuizen
Hier heb ik het ultieme bewijs dat (deze) vroege (kleine ) vleermuizen minstens één eigenschap hadden die geen enkele hedendaagse (insektenetende/ Microchiroptera /Vespertilioniformes (ook wel Yangochiroptera) ) Deze vleermuis heeft. de wijsvingerklauw ( II vinger )
De fruitetendevliegende honden(=vleerhonden behorende totMegachiroptera /Pteropodiformes (ook wel Yinpterochiroptera) hebben die tweede klauw ook wel , maar missen meestal een " echo-lokatie " inrichting ; ze hebben dan ook grote ogen .... Het zicht is bij hen weer een primaire zintuigelijke uitrusting
icaronycterisfoto.jpg
Bij pijl één staat de duimklauw. Dat is een hele normale klauw die alle insectenetende vleermuizen(microchiroptera ) hebben. Tussen de pijlen twee ligt de wijsvingerklauw .( II vinger ) Ik zeg nog maar eens dat hedendaagse microchiroptera - soorten dit anatomisch kenmerk niet bezitten . .
Classificatie
Vleermuizen (orde Chiroptera, ook wel handvleugeligen genoemd) zijn zoogdieren die echt kunnen vliegen (in tegenstelling tot zweven). Hiertoe zijn hun vleugels voorzien van een vlieghuid die tussen de vingers van hun voor- en achterpoten en hun staart zit.
Tot voor kort werden de vleermuizen in twee onderordes ingedeeld: Megachiroptera (grote vleermuizen) en Microchiroptera (kleine vleermuizen). De eerste groep bestaat uit grotere soorten die zich meestal op het gezicht oriënteren en die vaak fruit eten; de vliegende honden behoren hiertoe. De tweede groep bestaat vrijwel alleen uit vleeseters die zonder uitzondering gebruikmaken van echolocatie. Tot deze groep behoren alle andere vleermuizen. Genetisch onderzoek heeft echter aangetoond dat de families Rhinolophidae (hoefijzerneuzen), Hipposideridae (bladneuzen van de Oude Wereld), Megadermatidae (grootoorvleermuizen), Craseonycteridae (hommelvleermuis) en Rhinopomatidae (klapneuzen) in feite nauwer verwant zijn aan de Megachiroptera dan aan de andere Microchiroptera.
Hieronder ; een skelet van een niet -gedetermineerde vleermuis met duim en (zeer kleine = vestigale ? ) wijsvingerklauw ( II vinger ) Let ook op de relatief korte staart in vergelijking met de primitievere "vleermuizen " . ( Univ of Bristol )
Zie vooral ook Bericht 15 over de vondst van de "transitionnal " Onychonycteris finneyi (2 fossielen tot nu toe ) waaruit deze teaser:
02/2008
Paleontologen hebben in Wyoming een voortreffelijk bewaard fossiel van een oervleermuis opgegraven. Het dier zweefde 52 miljoen jaar geleden door de lucht, maar beschikte nog niet over een echolocatie-systeem. In de schedel van de oervleermuis ontbreken structuren rondom het oor die door moderne vleermuizen worden aangewend voor echolocatie. Hieruit concluderen de onderzoekers dat dit fossiel de overgang (= transitionnal ) vormt tussen vleermuizen en hun voorouders, die nog niet konden vliegen en geen gebruik maakten van ultrasoon geluid. Een langdurige discussie over de evolutie van de vleermuizen lijkt hiermee beslecht: de dieren leerden eerst vliegen en ontwikkelden pas daarna het vermogen zich te oriënteren met behulp van echolocatie. Uit de ledematen en klauwen van het fossiel leiden de onderzoekers af dat de oervleermuis een goede klimmer moet zijn geweest. In het tijdschrift Nature dopen de onderzoekers het dier dan ook Onychonycteris finney, wat zoveel betekent als grijpende vleermuis.
Eerste vleermuis vloog doof (de standaard )
Wat deden vleermuizen het eerst: prooien vangen met behulp van sonar of vliegen? Sonar, was lange tijd het idee. Wat had een vleermuis er immers aan te kunnen vliegen als hij geen insecten kon vangen op zijn nachtelijke vlucht? Daarvoor heb je sonar ('echolocatie') nodig: dan kun je zien met je oren.
Maar de vondst van een skelet van een primitieve oervleermuis laat anders vermoeden. Het dier had vleugels, maar in zijn oor is geen sonarorgaan te zien. Nancy Simmons van het New Yorkse Museum of Natural History suggereert dat vleermuizen eerst leerden vliegen en pas daarna in het donker leerden zien, met sonar.
De vindplaats van het fossiel, de Green Riverformatie in de Amerikaanse staat Wyoming, heeft al eerder interessante fossielen opgeleverd, zoals dat van de Icaronycteris index, dat al veertig jaar wordt beschouwd als het oudst bekende vleermuisfossiel. Aan Icaronycteris' schedel te oordelen, kon hij zijn prooien (insecten) in de lucht localiseren dankzij echolocatie.
Het nu gevonden fossiel uit het vroege eoceen, Onychonycteris finneyi, gaat Icaronycteris vooraf en is misschien een tussenvorm tussen vleermuizen en hun niet-vliegende, niet-sonar gebruikende voorouders.
Aan z'n ledematen te zien, was het dier een flinke klimmer, die wellicht al ondersteboven aan takken hing, zoals hedendaagse vleermuizen doen, meldt Simmons in Nature.
En dit is 'm dan: Onychonycteris finneyi, de alleroudste vleermuis tot nu toe. Van kop tot staart meet-ie ongeveer 15 centimeter. En dat is best groot voor zo'n vleermuis, volgens de schrijvers van het artikel in Nature [foto: Royal Ontario Museum, 2008].
Onychonycter is een typische tussenvormdie het ontstaan van vleermuizen uit andere dieren zeer plausibel maakt.
1.- Hij bezit klauwtjes aan allevingers 2.- Hij bezit een lange staart en naar vehouding grote achterste ledematen 3.- de vingers waarop de handvleugelwas gespannen , zijn klein in vergelijking met andere " vleermuizen "
De (fruitetende ) Megachiroptera ( o.a. vleerhonden ) hebben geen staartwervels en derhalve geen staart en geen uropatagium (= gespannen vlieghuid-stroken tussen benen en staart )De ( insektenetende ) Microchiroptera hebben wél een staart en worden o.m. om beide bovenstaande redenen , verondersteld dichter bij de primitiefste vleermuizen te staan :
De huidige nog levende kleine vleermuizen van de familie Nieuw-Zeelandse vleermuizen (Mystacinidae) ___waarvan enkele soorten ook op de grond rondscharrelen ___eten naast insekten ook (soms) afgevallen fruit en aas , ...en worden verondersteld de primitiefste nog levende (extante ) vertegenwoorigers te zijn van de microchiroptera : ze bezitten ook een grotere staart ...
Zo'n 52 miljoen jaar geleden in het Ypresien vloog een zeer primitieve vleermuissoort door de lucht, de Onychonycteris finneyi. Het diertje beschikte over volledig ontwikkelde vleugels, maar miste een belangrijk gereedschap van latere soortgenoten: het vermogen tot echolocatie omdat zijn slakkenhuis van 'normale' afmetingen was, zo staat te lezen in het blad Nature.
Andere bijzonderheden van de 'Finney-klauwvleermuis', zoals de Onychonycteris finneyi letterlijk vertaald heet, zijn dat hij tien klauwen had (de huidige vleermuizen hebben er maar twee) en naar vleermuisbegrippen over zulke lange poten beschikte dat hij vermoedelijk zich op vier poten kan hebben voortbewogen.
Of het vijftien centimer lange diertje (aan de lange kant voor een vleermuis) ter compensatie van het mogelijk gebrek tot echolocatie ook extra grote ogen had om in het donker goed te kunnen zien (vleermuizen zijn nachtdieren), is niet bekend omdat de oogkassen geheel geplet werden aangetroffen.
Volgens onderzoeker Kevin Seymour van het Royal Ontario Museum in Canada is met de vondst de kip-of-ei-discussie ten einde of vleermuizen nu eerst echolocatie of toch eerst vleugels ontwikkelden.
De vondst werd gedaan in 2003 in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Wyoming, in de Green River Formation, waar al eerder fossielen van andere vleermuizen zijn aangetroffen. De vinder is een zekere Bonnie Finney, vandaar dat de vleermuis mede naar deze persoon is vernoemd.
Vleermuizen zijn in grootte de tweede groep zoogdieren, ze komen na de knaagdieren. Ongeveer een vijfde van de zoogdieren behoort tot de vleermuisfamilies.
De Onychonycteris finneyi wordt nu als de meeste primitieve en oudste vleermuisfossiel beschouwd die tot nu is gevonden. Daarvoor was dat de Icaronycteris index, die uit dezelfde tijd stamt maar meer op de huidige vleermuis lijkt omdat deze wel het vermogen tot echolocatie had.
"Het fossiel is ongetwijfeld een vleermuis " zegt evolutie- biologe Nancy Simmons van het " American Museum of Natural History /New York" en hoofdauteur van de studie. Simmons en haar mede-auteurs, rapporteren echter dat het (3) slakkehuis (cochlea = het deel van het binnenoor dat de echo's detecteert van de hoge frequentie" gilletjes"die de vleermuizen ,uitgerust met echolocatie , slaken ) te klein is , om een effectieve "echolocatie" uberhaupt mogelijk te maken ...
De fossiele schedel mist ook nog twee andere anatomische keel en middenoor eigenschappen die de echolocatie bij extante vleermuizen , noodzakelijk meebrengt : een grote uitgroei vanuit het middenoor loopt verder in de keelholte waar het een afgevlakt uiteinde van een lang en dun beentje vormt ; dat beentje is merkbaar aan de (onder)achterkant van de schedel /maar is in dit exemplaar veel korter dan bij exatante soorten (2)
"Gegeven het feit dat deze speciale kenmerken onderontwikkeld lijken : zijn wij vrij zeker dat de vondsten een vleermuis-soort suggereert , die nog geen (optimaal werkend ) echolatie-systeem bezat "schreef Simmons
"De ontdekking is spectaculair " schrijft vleermuis-onderzoeker John Speakman van de Universiteit van Aberdeen, Schotland, in een begeleidend hoofdartikel. Sommige biologen hebben geopperd dat de echolocatie bij vleermuizen evolueerde als welkome hulp tijdens de jacht op insecten , en vooraleer het daadwerkelijke echte vliegen werd ontwikkeld . Oude vleermuis-fossielen ( zo rond de 50 miljoen jaar geleden, gedateerd ) geleken heel erg op extante vleermuizen , inclusief het vergrote slakkehuis noodzakelijk voor de echolocatie .
Speakman (en andere onderzoekers) hebben er al sinds de vroege jaren '80 op gewezen dat echolocatie heel wat energie vereist. Dat is zo omdat vleermuizen veel uitgestote lucht uit de longen nodig hebben om een ultrasone impuls te kunnen uitzenden . De vleugelslag van vleermuizen in volle vlucht perst de ribbenkast en de longen automatisch samen
Speakman speculeert dat de eerste vleermuizen overdag actief ( net als de vleerhonden ) waren ; ze gebruikten hun ogen om in de lucht vliegende insecten te localiseren en "springend en fladderend "eruit te plukken : Maar later opduikende gevederde concurenten en predatoren ( die onstonden nadat de dino's - 65 mY , verdwenen waren ) dwongen hen tot een nachtelijke( en vliegende )leefwijze Jammer genoeg, kunnen de onderzoekers de eventuele grote "nacht"-ogen van dezenu gevonden fosiele "overgangs" - vleermuis niet meer terugvinden , De oogkassen van het fosiel waren verpletterd en niet meer te reconstrueren uit het overgebleven materiaal
Vier phylogenetische hoofdhypotheses op basis van moleculaire stambomen
A. Flying Primates: hypothese Vleerhonden(macrochiroptera ) en colugos delen een zelfde voorouder en vormen een zuster -taxon van de primaten Microchiroptera zijn echter een meer basale aftakking op de stamboom .
B.( is een variant van A) chiroptera Diphyly: hypothese Vleerhonden en vleermuizen delen geen gemeenschappelijke vliegende voorouder (zoals in A), Megachiroptera zijn samen met de colugo een zuster taxon van de primaten
C. Microchiroptera Polyphyly: hypothese Veleermuizen zijn geen monophylitische groep ... De vleermuis-soorten takken minstens tweemaal af van de struik die ook tot de vleerhonden leid ...
D. Monophyly of bats: hypothese Mega- en micro- chiroptera delen een enkele ( vliegende ) gemeenschappelijke voorouder Ze zijn als groep (= chiroptera )het nauwst verwant met de colugo
(zie over de colugo --> het blog over VLIEGENDE KATTEN
Dit is een "ge-update " moleculaire stamboom van de belangrijkste groepen der mammalia .... althans volgens de schrijvers van onderstaand artikel ( here is a link to the bat paper. <klik / Proceedings of the National Academy of Sciences, DOI: 10.1073/pnas.0603797103)
Eens werden de vleermuizen beschouwd als nauwe verwanten van de primaten Maar zebehoren ( volgens dit artikel ) tot de super-order Pegasoferae, ( paarden ,katten en honden , koeien , walvissen en egels ... ) Binnen deze groep zijn de vleermuizen verondersteld verre neven te zijn van(vooral ) de paardachtigen en de roofdieren DNA analyses suggereren dat alleen katten en honden dichter verwant zijn aan paarden dan de vleermuizen
Is ID de wetenschappelijke (sic) uitleg voor creationiisten 150jaar Darwinisme... De evolutietheorie gewikt en gewogen David sorensen en revolutietheorie lalala DE VERRIJZENIS VAN DE JONGE VERDRONKEN KOE » Reageer (21) ID TOVERDOOS OVER SLECHTE ID-EETJES ,RESISTENTIE & TOVERDOCTORS c) OEC d) YEC
Een oeroud spoor Denisova : ZUID SIBERIË DENISOVA - mens
DMANISI AAP OF MENS DE OUDSTE ? » Reageer (1)Nakalipithecus nakayamai (<) Alweer eentje ? ..... De tand des tijds / Heidelberg-mens DE HEUPEN VAN EVA CASABLANCA MAN /erectus Hobbit is aparte soort ? » Reageer (2) NOG EEN BENDE BIJTERS POLONAISE met neanderthaler TANDEN UIT DE QESEM GROT Neanderthaler genoom Mitochondriale Genenkaart van Neanderthaler Xuchang mens
b)Biologie 1.-(EVOLUTIE ) NAS / IM Document 2008 (2) NAS / IM Document 2008 ( 1)
Cambrium & precambrium AVALON GABONESE chips
Evolutie in actie Opmerkelijk snelle adaptaties bij kroatische ruine-hagedissen:
EEN PLUIM VOOR CHINA Geef eens een pootje Pluimgewicht KLEIN DUIMPJE & DE REUS &VEREN Opnieuw gevederde Maniraptor Similicaudipteryx. Aerosteon riocoloradensis
Krokodillen
PAKASUCHUS KAPILIMAI Prestosuchus chiniquensis Terug naar zee viseter
Eritherium azzouzorum LJOEBA Darwinius masillae VLIEGENDE KATTEN ? Vleermuizen ALWEER EEN BELANGRIJK STUK UIT DE LEGPUZZEL Zee-zoogdieren ; Van de wal in de visgronden Indohyus / walvisevolutie Zeehonden-evolutie
*Blauwe en groene ( =nederlandse)teksten zijn meestal aanklikbare links *Engelse Wikipedia teksten verwijzen in de linkerkolom naar verschillende niet-engelse versies van het wikiartikel *Blauwe teksten tusssen "" , zijn voornamelijk ( gedeeltelijke)citaten afkomstig van mensen met andere meningen
Evolutie / Charles Darwin aan de basis: SELECTIE NATUURLIJK DE LEVENSBOOM UITSTERVEN DEEP TIME Biogeografie SEKSUELE SELECTIE Al jaren lang samen CO-EVOLUTIE De economie van de natuur Geleidelijke veranderingen
Unintelligent design:
IP Theorie Ons gebit , De appendix, Geboorte, De weg van het zaad , Nervus Laryngeus Recurrens, DNA , 75 mistakes , Het boek
Unintelligent design (1): Rechtop lopen Tomaso over het oog , oogspieren , Unintelligent Design (5): ZWEETVOETEN Unintelligent design (6): Vitamine C Unintelligent design (8): Kuitspieren
Unintelligent design (1): Rechtop lopen
The "Monster" 
)
Tomaso schrijft over 
