evodisku2

BioOne Online Journals - Lower Permian Terrestrial ...
http://de.wikipedia.org/wiki/Bromacker

De Bromacker( Tambacher Becken/Formatie im Thüringer Wald. )is een verlaten zandsteengroeve die ondertussen is uitgegroeid tot een zeer belangrijke vindplaats
In feite de belangrijkste oerreptielen-bron buiten de USA en 's werelds belangrijkste fossielen-site voor het   Perm tijdvak  (-299/- 270 MY).

".... de resten , in de bromacker groeve gevonden , verduidelijken onder meer waar en wanneer reptielen voor het eerst konden leven zonder de aanwezigheid van een aquatisch stadium (= vroege amnioten ).... De vondsten   leveren ook minstens één sluitend   bewijs dat Europa en Noord-amerika geologisch verenigd waren(= pangea) in het   late Paleozoicum....

Bovendien zijn hier de resten van de eerste bipedale oerreptielen gevonden ...en de fossielen van organismen die aan de voet liggen van de stam der reptielen waaronder zowel de voorouders van de pelycosauriers (en de zoogdieren ) als die van de  andere reptielen -groepen "

Zie :

REPTIEL ZOOGDIER

Wetenschappers voeren al meer dan 30 jaar opgravingen uit in de Bromacker-groeve
Daarbij werden 40 exemplaren van 13 verschillende soorten ontdekt.

Tambachia, eenTrematosaurier,
Seymouria, Seymouriamorpha, Seymouria sanjuanensis

de Diadectomorphe Orobates,
De bipedale Bolosauride Eudibamus, Eudibamus cursoris,
Thuringothyris, Thuringothyris mahlendorffae een Captorhinida,
de Pelycosaurier Dimetrodon

Drie nog niet beschreven soorten ;
een Dissorophoidea, een Caseide en een Varanopseide.
Volgens Martens blijven fossielen er beter bewaard dan op vergelijkbare sites in Noord-Amerika en Mexico.

Diadectes phaseolinus,anthracosaurier van het vroeg -Perm (Wikimedia )

(New York)

DUITSLAND:
De onderstaande afgebeelde fossielen werden allen gevonden in de 'Bromacker' (Duitsland)

Palaeontologen  (v R-/n L)
Thomas Martens, curator geologie Gotha Museum derNatur ,
David Berman Carnegie Museum of Natural History in Pittsburgh (USA) en
Stuart Sumida, biology professor   California State University San Bernardino (USA)
bewonderen (vrijdag 28 Juli 2006. )het oer -dinosaurier fossiel van Orobates pabsti in het  Museum derNatur van Gotha, Duitsland

bromacker fossil

Orobates pabsti  Is een (uitgestorven) plantenetend reptiel .
Het dier is nauw verwant aan het (eveneens in de bromacker gevonden ) Diadectes
en vertegenwoordigd een van de meest primitieve(herkenbare ) planteneters onder de landdieren  die tot nu toe werden gevonden

Het slankere lijf en de gestroomlijnde poten   onderscheiden dit dier van  diadectes

Deze groep "amfibieen " met reptiel kenmerken
http://en.wikipedia.org/wiki/Diadectidae wordt beschouwd als nauw verwant aan de groep waaruit tenslotte de zoogdieren zijn onstaan




http://www.animalpicturesarchive.com/view.php?tid=2&did=27107

Tambacher Ursaurier« (Diadectes absitus).
Gefunden bei der Grabung »Bromacker 1993«.
Länge des Schädels rund 15 cm.
Foto: Museum der Natur, Gotha

Dit jaar (2009) vond Thomas Martens  een schedel uit de pelycosauriers familie .

Reptiel zoogdier

Het gaat om een fossiel van een reptiel ter grootte van een kat
Dit fossiel werd eveneens gevonden in Bromacker (centraal-Duitsland/ Thüringen )
Thomas Martens, verklaarde dat enkel de 6 centimeter lange schedel van het dier gevonden werd.
Aangenomen wordt dat het gaat om een reptiel van 50 tot 70 centimeter.

"Het zou wel eens een getuige van een cruciale fase kunnen zijn in de ontwikkeling van reptielen naar zoogdieren", verklaarde hij.

De opgravingen waren het gezamenlijke werk van Amerikaanse, Duitse en Slovaakse paleontologen.
Daarbij werd ook de vleugel van een kakkerlak en een reptiel ter grootte van een muis ontdekt.

http://www.carnegiemnh.org/research/eudibamus/index.html
http://www.epilog.de/Dokumente/Show/Ausstellung/Prehistoric/Gotha_Ursaurier.htm

31-07-2009 om 00:00 geschreven door Tsjok45

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
Categorie:Paleontologie
Tags:Vindplaatsen

Abstract

The family Amphipithecidae is one of the two fossil primate taxa from Asia that appear to be early members of the anthropoid clade.
Ganlea megacanina, gen. et sp. nov., is a new amphipithecid from the late middle Eocene Pondaung Formation of central Myanmar.
The holotype of Ganlea is distinctive in having a relatively enormous lower canine showing heavy apical wear, indicating an important functional role of the lower canine in food preparation and ingestion.

A phylogenetic analysis of amphipithecid relationships suggests that Ganlea is the sister taxon of Myanmarpithecus, a relatively small-bodied taxon that has often, but not always, been included in Amphipithecidae.
Pondaungia is the sister taxon of the Ganlea + Myanmarpithecus clade.
All three Pondaung amphipithecid genera are monophyletic with respect to Siamopithecus, which is the most basal amphipithecid currently known.
The inclusion of Myanmarpithecus in Amphipithecidae diminishes the likelihood that amphipithecids are specially related to adapiform primates.
( = ida en co ? )
Extremely heavy apical wear has been documented on the lower canines of all three genera of Burmese amphipithecids.
This distinctive wear pattern suggests that Burmese amphipithecids were an endemic radiation of hard object feeders that may have been ecological analogues of living New World pitheciin monkeys.

A hypothesis as to the evolutionary place of Ganlea and other amphipithecids, marked in grey.
Note their proximity to New World monkeys and the propliopithecids. From Beard et al. (2009).

31-07-2009 om 00:00 geschreven door Tsjok45

Abstract

Data Supplement

02-07-2009 om 00:00 geschreven door Tsjok45

Tomaso schrijft over