evodisku2

Dankzij een nieuwe techniek hebben Britse onderzoekers van het Imperial College London driedimensionale modellen kunnen maken van twee prehistorische diersoorten die waarschijnlijk verwante voorlopers zijn van de hedendaagse spinnen.

Het betreft de soorten Cryptomartus hindi en Eophrynus prestvicii.
Beiden stammen uit het Carboon - 359299 MY
Van beide soorten werden van een fossiel 3.000 röntgenscans gemaakt met een CT-scanner.
De röntgenscans werden vervolgens verwerkt in een driedimensionaal computermodel met behulp van speciaal ontwikkelde software.
Dankzij de computermodellen van de twee soorten die elk circa drie centimeter groot waren hebben de onderzoekers veel ontdekt over het uiterlijk van de prehistorische spinachtigen, waaronder een aantal fysieke overeenkomsten met hedendaagse spinnensoorten.
C Hindi zou voornamelijk met de voorpoten de prooien hebben vastgehouden
E prestvicii bezat stekels op het abdomen waarmee het zich beter kon verdedigen

De onderzoekers verwachten dat met de nieuwe techniek veel meer fossielen ingescand kunnen worden om zo ook meer te weten te komen over andere prehistorische soorten. De bevindingen van de wetenschappers zijn gepubliceerd in Biology Letters.

Bron: Imperial College London
http://rsbl.royalsocietypublishing.org/content/early/2009/07/30/rsbl.2009.0464.abstract
"High-fidelity X-ray micro-tomography reconstruction of siderite-hosted Carboniferous arachnids", Biology Letters, Wednesday 05 August 2009.

http://www.sciencedaily.com/releases/2009/08/090804211128.htm
http://www.technischweekblad.nl/3d-beelden-van-prehistorische-spinnen.68660.lynkx

http://news.bbc.co.uk/2/hi/technology/8184396.stm

Cryptomartus hindi een van de twee spinachtigen.
(beeld: National History Museum/Imperial College London)

3D-beeld van de Eophrynus prestivicii. (beeld: National History Museum/Imperial College London)

3D-beelden van de Eophrynus prestvicii (beeld: National History Museum/Imperial College London)

Eophrynus prestvicii Buckland / Spidermite
The Lapworth Museum of Geology
ENGLAND: West Midlands, Dudley
Dudley-Coseley lagerstatten
Het fossiel zit in een ijzerrijke nodule en werd gevonden in een steenkool afzetting

VROEG DEVOON- PERM

(januari 2009)
Onderzoek naar de in de staat New York
(http://en.wikipedia.org/wiki/Gilboa,_New_York) ontdekte fossielen van primitieve spinachtige dieren (en recentere vondsten van verondersteld dezelfde soort ) , werpen wellicht meer licht op de evolutie van een van de meest diverse en gehate moderne landbewoners.

(Click for larger image)
Paleozoic Araneae and Uraraneida. (A-C) Permarachne novokshonovi, Permian of Russia, PIN 4909/12. (A) Holotype part in rock matrix. (B) Explanatory drawing of A. (C) Close-up of flagellum showing whorls of setae. ch, chelicera; cx, coxa; fe, femur; mt, metatarsus; pa, patella; pl, ventral plate; st, sternum; ta, tarsus; ti, tibia. (D) Palaeothele montceauensis, Carboniferous of France, In 62050a, X-ray CT scan showing appendages buried in the rock matrix; note, anal tubercle (arrowed) is not a flagellum. (Scale bars: B, 1 mm; C and D, 0.1 mm.)

http://www.sciencedaily.com/images/2008/12/081231130944-large.jpg
New interpretations of fossils have revealed an ancient missing link between today's spiders and their long-extinct ancestors.
The research may help explain how spiders came to weave webs.
(Credit: Image courtesy of University of Kansas= afgebeeld is de Permarachne novokshonovi )
De morfologie van dit fossiel is bijna identiek aan die van Attercopus fimbriunguis.

http://www.sciencedaily.com/releases/2008/12/081231130944.htm
http://www.pnas.org/content/105/52/20781.full
http://www.pnas.org/content/105/52/20781.full.pdf+html

Wetenschappers van de University of Kansas en het Hampden-Sydney College (Virginia) onderzochten verschillende fossiele exemplaren van Attercopus fimbriunguis.
Ze kwamen tot de conclusie dat dit wezen mogelijk laat zien hoe moderne spinnen zich ontwikkeld hebben uit hun archaïsche voorouders.
Het dier had in tegenstelling tot moderne spinnen een opvallende gelede staart, een anatomisch kenmerk dat Attercopus fimbriunguis gemeen heeft met veel primitieve geleedpotige landwezens van het eerste uur.

(Click for larger image)
Attercopus fimbriunguis, Devonian of New York (localities: G, Gilboa; SM, South Mountain), macerated from matrix with HF and slide-mounted. (A) First-described "spinneret," G 334.1b.34; darkness of cuticle reflects number of layers, so this fragment is folded over twice. (B) Palpal femur, SM 1.11.12; arrow indicates patch of distinctive spinules. (C) Piece of cuticle from corner of opisthosomal ventral plate showing setae, spigots, and possible silk strand, SM 1.11.4. (D) Close-up of E showing possible silk strand emerging from spigot shaft, SM 1.11.4. (E) Flagellar structure with 12 segments (including possible distalmost) from original Gilboa locality; segments show distal collars and setae, G 334.1a.4. (F) Close-up of cheliceral fang showing a number of holes (arrowed), the most distal of which had been interpreted as a venom-gland opening, G 329.22.9. (Scale bars: 0.5 mm, except F, 0.25 mm.)

SPINRAG
http://scienceblogs.com/neurophilosophy/2007/09/spider_silk_spider_senses.php

Het produceren van spinrag vormde ook geen probleem, want Attercopus fimbriunguis beschikte tevens over een minimale (=primitieve ?) set van zijdeproducerende klieren
De zijdeproducerende buisjes bevonden zich aan op de randen van de platen die de onderkant van het lichaam bedekten
Bouwers van ingenieuze webconstructies waren deze primitieve spinnen echter nog niet.
Ze beschikten niet over de gesofisticeerde spinorganen, die moderne spinnen juist aanwenden om de fraaist denkbare webconstructies
te weven.
Waarschijnlijk gebruikten deze primitieve spinachtigen hun webdraden om hun hol te omzoomen , misschien hun eieren te omzwachtelen , bij de sex (=sperma-web )en /of vormden ze een belangrijk hulpmiddel bij het opsporen en immobiliseren van prooidieren.: het kan ook gefungeerd hebben als een soort draad van ariadne ....

Nieuwe soort
Volgens William Shear, bioloog en een van de onderzoekers, hebben we te maken met een nieuwe soort:
Wij denken dat deze spinnen met gelede staart compleet nieuwe diersoorten zijn die geen fossiele of levende evenknieën hebben.
Ze zijn duidelijk primitiever dan moderne spinnen en waarschijnlijk de voorouders van sommige nog bestaande soorten.
Bovendien bieden deze nieuwe ontdekkingen ons de mogelijkheid om ook eerdere theorieën over archaïsche spinachtigen te herinterpreteren.
Waarschijnlijk wisten de vroege spinachtige ontwerpen het meer dan 100 miljoen jaar uit te houden en leefden sommige van deze wezens zij aan zij met de later geëvolueerde, echte spinnen.

[PDF] Fossil evidence for the origin of spider spinnerets Bestandsformaat: PDF/Adobe Acrobat - HTML-versie
18 Jul 2008 ... animal as the oldest known spider, Attercopus fimbriunguis.
3 . The appendicular morphology of Attercopus, but little of the body,

http://catalogue-of-organisms.blogspot.com/2008/12/attercop.html
http://scienceblogs.com/pharyngula/2009/01/ancient_spiders.php
http://incertae-sedis.org/2009/01/05/uraneida-silk/

http://blogs.discovermagazine.com/80beats/2008/12/23/spider-ancestor-made-silk%E2%80%94possibly-using-it-for-sex%E2%80%94but-couldnt-spin-a-web/

http://en.wikipedia.org/wiki/Attercopus

RHYNIE CHERT (Devoon)

.......Er komen in de Rhynie Chert fossielen van dieren voor, met name van geleedpotigen. Lepidocaris was een kreeftachtige met elf paar platte poten en lange antennes, die in stilstaand water leefde. Cheliceraten van de groep trigonotarbids.^/trigonotarbiden (een soort spinmijten ) leefden op het land en zijn veel in de Rhynie Chert gevonden.

Alle vijf aanwezige soorten worden tot nu toe ondergedeeld bij de mijten familie Pachygnathidae, die ook tegenwoordig nog vertegenwoordigers heeft. De in de Rhynie Chert gevonden springstaart Rhyniella behoorde tot de familie Isotomidae. Heterocrania rhyniensis is een lid van de uitgestorven groep Euthycacinoidea, die zowel overeenkomsten met insecten als met kreeftachtigen had. Ook zijn twee soorten duizendpoten gevonden: Crussolum en Leverhulmia mariae. Van de laatste was de darminhoud bewaard gebleven, zodat we weten dat ze zich voedden met plantenresten in sediment.

http://www.abdn.ac.uk/rhynie/trig.htm

Reconstructions of Palaeocharinus tuberculatus and P. rhyniensis

Above: Reconstructions of two of the Rhynie trigonotarbids (Palaeocharinidae) from a dorsal aspect: A. Palaeocharinus tuberculatus (after Fayers et al. 2004), B. Palaeocharinus rhyniensis (after Dunlop 1996b) (scale bar = 2 mm).

Right: 3-dimensional reconstruction of the Rhynie chert trigonotarbid Palaeocharinus rhyniensis (Copyright owned by Jason Dunlop).

Above: Dorsal (above left) and ventral (above right) views of a 3D reconstruction of Palaeocharinus rhyniensis (Copyright owned by Jason Dunlop).

Above: An anterior view of Palaeocharinus rhyniensis showing the separate lateral (l) and median (m) eye tubercles (Copyright owned by Jason Dunlop).

Above: Lateral view of Palaeocharinus rhyniensis showing the chelicerae or 'fangs' (C) (Copyright owned by Jason Dunlop).