Dit blog is een onderdeel van EVODISKU WAT IS DE BEDOELING EN WAAR STAAT DIT BLOG VOOR
****Wie meent dat alles inmiddels wel over de evolutietheorie gezegd is en dat de discussie gesloten kan worden, ziet over het hoofd dat de wetenschap niet stil staat.
***Wie meent dat inmiddels het creationisme definitief het pleit heeft verloren en dat de discussie gesloten kan worden , ziet over het hoofd dat het "creationisme" is geevolueerd ( en zal evolueren ) in nieuwere mimicrytische vormen( meme-complexen ) zoals bijvoorbeeld het ID(C)
***Dit blog is speciaal opgezet om de aktualiteit binnen het evolutie-creationisme debat te volgen en van kommentaren te voorzien ... waartoe de lezers zijn uitgenodigd bij te dragen ...
Let echter wél op het volgende :
"Je bent een rund als je hier met religie stunt " ....
22-05-2010
Prestosuchus chiniquensis
Er is opnieuw een fossiel skelet ontdek van een Braziliaanse "oer- krokodil" Prestosuchus chiniquensis Het reptiel leefde ongeveer 238 miljoen jaar geleden
De paleontologen van de Lutheraanse Universiteit van Brazilië in Rio Grande hebben het fossiel opgegraven in een steenformatie in het dorpje Dona Francisca.(260km van Porto Alegre, de hoofdstad van de zuidelijke staat ,Rio Grande do Sul. ) De botresten zijn zeer compleet en in goede staat, (AFP.)
Het dier was reeds een tijdje bekend van fossiele vondsten ( onder meer uit Chiniqua, Brazilie / São Pedro do Sul 1938 , eveneens uit Rio Grande do Sul) ; Echter een achterpoot van de nieuwe vondst is zeer goed bewaard gebleven De restanten worden wellicht bruikbare aanvullingen om de tot nu toe gedane reconstructie(s) te toetsen en allicht in de details te verbeteren
-ongeveer zeven meter lang - bijna een ton (900 kilo). Het dier leefde nog voor het dinosaurustijdperk Sauropsida - Rauisuchia
Het belang van de nieuwe vondst :
Over het uiterlijk van de Presosuchus waren wetenschappers tot nu toe nog relatief weinig te weten gekomen. Wel is bekend dat het dier een grote schedel had, gekartelde tanden en een lange staart. De vondst is afkomstig uit een sedimentaire formatie die vroeger een meer moet zijn geweest Best mogelijk dat deze predator ( net als huidige krokodillen en andere rovers ) in hinderlaag lag bij de drinkplaats van zijn potentieele prooien
Dit is iets wat we ons niet konden voorstellen, verklaart hoofdonderzoeker Sergio Furtado Cabreira. De kwaliteit en het formaat van het fossiel is sensationeel. Deze ontdekking zal ons in staat stellen om de anatomie van de Prestosuchus beter te begrijpen, zodat we zijn skelet precies kunnen nabouwen. De achterpoot zal bovendien " ons heel wat kunnen leren over de voortbeweging van deze ongeloofelijke reptielen "
".....: Hoe ouder ze worden ingedeeld, des te groter het wonder dat ze dan toch nog compleet zijn!! De ongeloofwaardigheid van de evolutietheorie wordt hierdoor alleen maar groter ...."
......Hoe ouder( vooral ) en hoe belangrijker de gevonden fossielen blijken te zijn , des te hardnekkiger de Yec's en andere creato's( = OEC's ) beginnen hun mantra's en idiotieën uit te schreeuwen ....
- fossielen zijn slechts wat ze zijn ; restanten ( en afgietsels of miniralisaties ) van wat eens levende organismen waren - Sommige fossielen bezitten dus meer info dan anderen over de orgnismen die ze nalieten ....De meeste zijn slecht fragmenten Niettemin worden ook aan oude fossielen in musea nog steeds nieuwe ontdekkingen gedaan : (in bepaalde gevallen ancient DNA en organische restanten / nieuwe scan -technieken waardoor voorheen onbekende microdetails en (afgietsel ) van weke insluitsels / zichtbaar worden )
"complete "fossielen betekent slechts = volgens de tafonomische criteria van kracht bij fossilisatie
Het gaat NIET om "complete " organismen ( of zelfs maar om intakte skeletten en "verse " botten, die doorgaans worden bestudeerd door osteologen) maar om zeer oude restanten in afzettingsgesteenten
- fossielen zijn slechts stukjes van een legpuzzel ( = de reconstrtuctie van een organisme ) - hoe meer puzzelstukjes je vindt die blijken te passen , hoe beter het samenleggen van de puzzel opschiet - meer puzzelstukjes = alweer dichter bij een mogelijke oplossing
De "evolutietheorie " is een door paleontologen( tenslotte ook geologen ) aanvaarde verklaring / hulpwetenschap , voor de patronen die ze ontdekken
Deze algemene grondtheorie van de biologie ( en dus ook ten dele van de paleontologie ) wordt door andere gegevens uit de biologie ( en zelfs de informatica ? ) overtuigend ondersteunt Fossielen zijn nog steeds belangbrijk documentatiemateriaal maar de evolutietheorie zelf steunt op alle biologische gegevens waaronder de biodiversiteit , de systematiek, de geografische spreiding der soorten , de genetica
* (het zijn vooral de ID-ers die de micro-evolutie , de virologie , de de genetica en de moleculaire biologie gaan gebruiken ; deze gebieden zij ook minder toegankelijk voor het lekenpubliek, wat allerlei " geleerde ID- prietpraat" erg gemakkelijk "wetenschaps-achtig " maakt )
Op een bouwwerf nabij de Amerikaanse stad Dallas, in Texas, werden fossielen gevonden die toebehoren aan een enorme vliegende dinosaurus, die zo'n 95 miljoen jaar geleden leefde. De gigant had een spanwijdte van bijna drie meter en een getande bek
Een onderkaak van het dier, ruim 35 centimeter lang, werd gevonden door amateur-fossielenjager Lance Hall. Die mag van een succesvolle ontdekking spreken, want paleontologen hebben het over een 'opmerkelijke ontdekking'. Het beest werd 'Aetodactylus halli' gedoopt, naar zijn vinder.
Reusachtig Hall wist nauwelijks wat hij gevonden had toen hij een stuk van de kaak uit de grond van een heuveltop op een bouwwerf zag uitsteken. "Toen ik het fossiel bloot legde, besefte ik dat het de kaak van iets was", zegt hij. "Maar ik had geen idee van welk dier. Pas toen ik het fossiel helemaal bloot legde, kon ik me een beetje beginnen voorstellen aan welk reusachtig dier het toebehoorde."
Opvallend goed bewaard Hall schonk het fossiel aan het Shuler Museum voor Paleontologie in Dallas, waar experts het onder de loep namen. Volgens professor Timothy Myers hadden de vleugels van de vliegende dinosaurus een spanwijdte van zo'n drie meter en had het in zijn onderkaak plaats voor 54 scherpe tanden. "De vondst is extra belangrijk omdat dit been zo goed bewaard bleef", zegt de prof. "De beenderen van zulke vliegende dieren zijn enorm licht en dus slecht bestand tegen de tand des tijds."
De Aetodactylus halli behoort tot de pterosaurussen, vliegende reptielen die zo'n 200 miljoen jaar geleden het luchtruim beheersten. Zo'n 65 miljoen jaar geleden verdwenen deze reptielen , de eerste gewervelde dieren die konden vliegen, van onze planeet.
(tw)
10/05/10
-95MY onderkaak van de nieuwe Amerikaanse getande pterosaurier Aetodactylus halli. uit het Midden- Krijt Dit "Texas "specimen een bijna komplete onderkaak waarbij de meeste van de 54 tanden ontbreken is heelwat jonger dan de meeste andere ornithocheiride specimen uit Brazilié, Engeland zn China,. Het fossel is 5MY jonger dan de andere bekende Noord Amerikaanse ornithocheiride.
Tot nu werd aangenomen dat de Neanderthalers, die goed 30.000 jaar geleden verdwenen, nooit in contact gekomen waren met de vroege mensen. Ons DNA toont nu echter aan dat dat niet het geval is. De opmerkelijke resultaten van de studie, toont aan dat een groot deel van de mensheid 1 à 4 procent DNA overgeërfd heeft van de Neanderthalers.
<-- (klik) samenvatting van het " Green & al paper"
Eén tot vier procent van het DNA van Europeanen is afkomstig van Neanderthalers. Dat is een verrassende conclusie van de lang verwachte ontcijfering van het genetisch materiaal van de Neanderthaler.
Die verscheen in het wetenschappelijk tijdschrift Science. Aan de analyse is vijf jaar gewerkt.
Vindija cave (Croatia) waar onderstaande botfragmenten werden gevonden
Het DNA is geïsoleerd uit botten van drie Neanderthaler-vrouwen(1) ( zie foto boven ) die gevonden zijn in een grot in Kroatië.
(PZ )" ....in addition, some partial sequences were taken from other specimens, including the original type specimen found in the Neander Valley in 1856...." PZ MYERS
(Rene fransen ) De onderzoeksgroep van Svante Pääbo en collegas heeft van drie individuen (lees: botten) het DNA geïsoleerd en geanalyseerd. Dat is vervolgens vergeleken met DNA van 5 moderne mensen, twee uit Afrika, en een uit Europa, China en Papua Nieuw Guinea.
Waarom is het niet vergeleken met het DNA van Sapiens-tijdgenoten? Dan zou je toch nog beter kunnen zien hoe ver ze van elkaar af stonden, en hoe gevarieerd het menselijk genoom toen was. ; Om te bekijken of Neanderthaler werkelijk bij de Sapiens-groep behoort of een aparte tak is binnen de hominiden. .. . Maar Rene fransen vermoed dat " dat veel complexer was dan vergelijken met een modern genoom. Bovendien: als er 40.000 jaar geleden onderlingen paringen waren, vind je dat eenvoudiger terug in moderne genomen, omdat de Neanderthaler genen dan de tijd hebben gekregen zich te verspreiden...." Uiteraard zou een vergelijking met tijdgenoten-genomen "op zich interessant zijn"
Een Neanderthaler-familie zoals die er mogelijk hebben uitgezien volgens de samenstellers van een expositie in het nieuwe Neanderthaler-museum in Kroatië. Foto Reuters
Voor de analyse van het zeer gefragmenteerde en zwaar vervuilde DNA moesten nieuwe laboratoriumtechnieken ontwikkeld worden. Daarna kon 60 procent van het Neanderthalergenoom ontcijferd worden. Het project stond onder leiding van Svante Pääbo van het Max Planck Instituut voor Evolutionaire Antropologie in Leipzig.
(PZ) " .....The DNA was extracted from a few bone fragments, and it was grossly degraded: the average size of a piece of DNA was less than 200 base pairs, much of that was chemically degraded, and 95-99% of the DNA extracted was from bacteria, not Neandertal. An immense amount of work was required to filter noise from the signal, to reconstruct and reassemble, and to avoid contamination from modern human DNA. These poor Neandertals had died, had rotted thoroughly, and the bacteria had worked their way into almost every crevice of the bone to chew up the remains. All that was left were a few dead cells in isolated lacunae of the bone; their DNA had been chopped up by their own enzymes, and death and chemistry had come to slowly break them down further..." . PZ MYERS
De Neanderthaler (Homo neanderthalensis) is de naaste verwant van de moderne mens Homo sapiens. Hij leefde tot 30.000 jaar geleden, van West-Europa tot Zuid-Siberië. Een analyse van het Neanderthaler-DNA biedt de beste mogelijkheid om te bepalen welke genetische aanpassingen typisch zijn voor de moderne mens.
Daarnaast verheldert het onderzoek de geschiedenis van de Neanderthaler en de moderne mens. Homo sapiens heeft zijn voorganger niet als een Blitzkrieg verdrongen, want de twee soorten mengden immers. In een eerste analyse ( van het mitochondriale mtDNA )die Pääbo in 2006 publiceerde, was zon genetische bijdrage juist niet gebleken (1) .
Richard E. (Ed) Green, Svante Pääbo met Neanderthaler schedel
( Rene fransen ) : " .....Maar de analyse van genoom-DNA sluit toch aan bij eerdere analyses van mitochondriaal DNA, in de zin dat Neanderthalers duidelijk verschillen van moderne mensen. Er is overeenkomst, maar dat valt te verwachten gezien de recente splitsing. Een caveat is, dat het nog om kleine aantallen gaat. En aangezien op een willekeurige plek in het DNA de verschillen tussen twee moderne mensen soms groter zijn dan tussen een moderne mens en een Neanderthaler, maakt dat de conclusies voorlopig. Al laten de onderzoekers door verschillende vergelijkingen naar mijn idee wel overtuigend zien, dat de Neanderthaler geen homo sapiens was.
De Leidse Neanderthaler-specialist prof. Wil Roebroeks zegt: Zeker in de Verenigde Staten was de consensus onder deskundigen: er was geen bijmenging.
Dat blijkt nu een misvatting. Vooral niet-Afrikanen (Europeanen, maar ook Chinezen en Papoeas) dragen de sporen bij zich van prehistorisch contact met Neanderthalers. 1 tot 4 procent van het DNA van de niet-Afrikanen is afkomstig van Neanderthalers.
http://www.sciencemag.org/cgi/content/full/328/5979/710 (Abstract ) "....Neandertals, the closest evolutionary relatives of present-dayhumans, lived in large parts of Europe and western Asia beforedisappearing 30,000 years ago. We present a draft sequence ofthe Neandertal genome composed of more than 4 billion nucleotidesfrom three individuals. Comparisons of the Neandertal genometo the genomes of five present-day humans from different partsof the world identify a number of genomic regions that may havebeen affected by positive selection in ancestral modern humans,including genes involved in metabolism and in cognitive andskeletal development. We show that Neandertals shared more geneticvariants with present-day humans in Eurasia than with present-dayhumans in sub-Saharan Africa, suggesting that gene flow fromNeandertals into the ancestors of non-Africans occurred beforethe divergence of Eurasian groups from each other...."
( Rene Fransen ) ".....De bottomline is, dat er aanwijzingen zijn dat er zeer sporadisch sprake is geweest van uitwisseling van genen (dus: er is onderling gepaard). Zon 1-4 procent van het DNA van de niet-Afrikaanse proefpersonen in de studie kan afkomstig zijn van Neanderthalers. Voor de Afrikanen geldt dat niet. De meest aannemelijke verklaring, aldus de onderzoekers, is dat de moderne mens bij emigratie uit Afrika Neanderthalers tegenkwam (logisch gezien in het Midden Oosten) en vervolgens bij verdere migratie wat genen heeft meegenomen.
Het contact tussen" neanderthaler" en de uit afrika emigrerende "archaische " homo sapiens bestond, volgens de onderzoekers, in het Midden-Oosten, in de periode tussen 80.000 ( a 100.000 ) en 50.000 jaar geleden.
Roebroeks: Dat klopt met archeologische vondsten in Israël. Daar zie je vanaf 100.000 jaar geleden eerst moderne mensen, en daarna Neanderthalers. En ze deden hetzelfde: ze gebruikten dezelfde stenen werktuigen. Dat is al heel lang een puzzel.
De onderzoekers identificeren bovendien twintig DNA-fragmenten, met daarop een vijftigtal genen, die belangrijk zijn geweest bij de ontwikkeling van de moderne mens.
( Rene Fransen ) ."....Er een flink aantal plekken in het DNA die uniek zijn voor de moderne mens, en die volgens de onderzoekers dus zijn ontstaan na de splitsing van Neanderthaler en moderne mens, geschat op 400.000 jaar geleden. Een aantal mutaties die uniek zijn voor moderne mensen zijn gevonden in genen die een rol spelen bij de cognitieve ontwikkeling (denkvermogen, hersenen) en skeletvorming (ribben, sleutelbeen). Die laatste verschillen zijn niet verrassend, want dat de skeletten verschillen wisten we natuurlijk al. "
300.000 à 400.000 jaar geleden zijn de voorouders van de mens afgesplitst van de voorouderlijke "common ancestor" -tak van de Neanderthalers, legt Ronny Decorte van het departement Menselijke Erfelijkheid aan de KU Leuven uit. De Neanderthalers vertrokken richting Midden-Oosten en Europa en zijn daar gebleven tot ze 30.000 jaar geleden om een of andere reden verdwenen zijn.
De homo sapiens - de mens, dus - ontwikkelde zich ondertussen 150.000 à 200.000 jaar geleden in oostelijk Afrika. Dat was een kleine groep van zon 2.000 tot 10.000 mensen. Het waren jagers en verzamelaars en ze moesten dan ook migreren om aan voedsel te geraken, aldus Decorte. Zowat 70.000 jaar geleden zijn ze vanuit Afrika in het Midden-Oosten beland. (2)
Daar woonden op dat moment Neanderthalers, en blijkbaar hebben beide groepen sexueel contact gehad .
(Rene fransen ) Waarom is er maar beperkt gepaard tussen de twee? Dat kan tal van redenen hebben.Of het toevallig is, is lastig te zeggen. Want waar zet je het tegen af?
Dat verklaart meteen waarom er bij Afrikaanse groepen geen invloed is, stelt Decorte. De vermenging is wel al heel vroeg gebeurd, vooraleer de groep zich opsplitste in een Aziatisch en een Europees gedeelte, anders kon er bij de Aziatische volkeren geen spoor meer worden teruggevonden. De hoeveelheid DNA doet vermoeden dat het om een heel beperkt contact ging.
Grotere herseninhoud
Een onenightstand met 4 procent Neanderthaler-DNA in onze genen tot gevolg dus. En die vaststelling mag dan al historisch en evolutionair gezien belangrijk en hoogst opmerkelijk zijn, ze zal waarschijnlijk geen wezenlijke gevolgen hebben. Daarvoor is het percentage te klein, zegt Decorte. Bovendien verschilden de Neanderthalers uiterlijk wel van de mens, qua gedrag was er vermoedelijk niet zo heel veel verschil. De Neanderthalers hadden een grotere herseninhoud dan de mens en ze hadden ook al een eigen cultuur. Zo werden de overledenen begraven, net zoals bij de mens. (3)
Toch sluit het Duitse onderzoeksteam niet uit dat er wel degelijk een impact is. Een belangrijke volgende stap is nagaan of de genen van de Neanderthalers een betekenis hebben. Met andere woorden: is er een biologisch verschil tussen Afrikanen en de rest van de wereld, dat verklaard kan worden door het Neanderthaler-DNA?, aldus de onderzoekers.
Creationisten leuter 1.- POLONAISE met neanderthaler
Creationisten benadrukken zoals kon worden verwacht : ( Rene fransen ) ." ...de overeenkomsten en het feit dat er wel degelijk onderlinge voortplanting lijkt te zijn geweest. Maar ..... dat was op beperkte schaal, en het past in het beeld van twee ondersoorten die een gemeenschappelijke voorouder delen dat er (nog) geen volledige seksuele isolatie is opgetreden. Want nauw verwant zijn ze natuurlijk."
PeeBee : " ....Dacht men voorheen altijd dat de twee zich apart hadden "entwickelt", het is nu duidelijk dat we wel degelijk( 1.)- met maar een soort te maken hebben. .... (2.- )Neandertalers en Homo sapiens hebben gewoon met elkaar gepaard en nakomelingen gekregen ... Als twee organismen kunnen paren en samen nageslacht kunnen voortbrengen, behoren ze volgens de species-definitie van Ernst Mayr tot een en dezelfde soort. (3)Leek het mtDNA nog aanwijzingen te bevatten dat de twee mensentypen niet tot dezelfde soort zouden behoren, de( nu uitgevoerde ) genomische analyses zijn eenduidig. Eigenlijk zijn uitgestorven Neandertalers en alle hedendaagse moderne mensen gewoon de derivaten van een en hetzelfde baranoom."
Het doet er niet toe voor het al dan niet kloppen van de (moderne) evolutietheorie Het maakt voor de evolutie theorie niet uit of Sap en neanderthaler van dezelfde soort waren of niet.
Om weer een vergelijking te maken met zwaartekracht, als het nu na al die jaren blijkt dat g niet 9,81 maar 9,82 is op aarde, dan zegt dat niets over de zwaartekracht theorie . Het rare is, dat ik ook niet zie hoe het iets over peebee's GUToB( of andere creationistische "theorieen " ) zal zeggen. Misschien dat ik het gemist heb, maar wat zorgt ervoor dat voorspeld wordt dat neandertalis dezelfde soort is?
Flut-wetenschap ( Rene) .....de basisgegevens van de studie van Pääbo passen sowieso niet binnen de spelregels van de leefwereld van (YEC creationisten , inzonderheid ) PB. Pääbo stelt dat er "some interbreeding" tussen Homo sapiens en (proto) Neanderthalers plaatsvond tussen 80.000 en 50.000 jaar geleden. Maar toen bestond de aarde volgens PB niet eens! PB( en YEC's )zullen dus terug moeten naar het basismateriaal, om het binnen hun eigen "paradigma" te duiden (waaronder dateren), en op grond van de zo verkregen gegevens een argumentatie moeten opbouwen waarmee ze hun eigen "theorie" kunnen onderbouwen, of de - volgens hen enige - andere theorie falsifiëren. Zo kan (bijvoorbeeld ) PB op grond van de opgewerkte gegevens van Pääbo's studie helemaal niet concluderen dat "daarmee dan een creationistische stelling wordt bevestigd en een evolutionistische stelling verworpen". Binnen het naturalistische "paradigma" is er ten eerste geen "evolutionistische" (hé, da's een nieuw woord) stelling verworpen, en ten tweede zal PB eerst opnieuw data moeten gaan interpreteren binnen zijn eigen genesiaanse "paradigma" voordat hij ook maar een begin gemaakt heeft van een creationistisch verificatie-bewijs. (En dat laatste is argumentatief al erg zwak.)
Heeft iemand PB wel eens verteld dat hij een flutwetenschapper is die niet eens logisch kan redeneren? Hij is inderdaad een schoolvoorbeeld van (om het in zijn eigen woorden te zeggen :) " een Schetenwapper "
1.- Men heeft goede redenen om te (veronder )stellen dat : De Neanderthaler helemaal niet wereldwijd verspreid voorkwam .... Uiteraard niet in de de Amerika's ( waar alleen oude prehistorische aziatische " homo sap" vertegenwoordigers als eersten ( geologisch ) vrij recent arriveerden ) De Neanderthaler is ( tot vandaag ) ook niet gevonden in "sub-sahara Afrika"( = vroeger : "zwart" afrika )
In zuid oost afrika ( een woonplaats ( minstens 70.000 jaar oud ) van de vroege homo sap ?--> plombos grot ) ontbreekt hij volledig Ook in de hoorn van Afrika / Ethiopië ( zie hieronder ) Eritrea ( minstens 125.000 jaar oud ) , en wijde omgeving (De bakermat van de sapiens ?) is tijdgenoot Neanderthaler ( nog ) niet gevonden , de oude homo sapiens dus wél )
Vroege Neanderthalers zaten wel in ( sporadisch ) noord -afrika en waren goed gesettled in het Midden Oosten
In 2003 werden in de Midden Awash-vallei in Ethiopië drie Homo Sapiens schedels gevonden van 160.000 jaar oud. Het zijn de oudste goed gedateerde schedels van de anatomisch moderne mens die tot nu toe zijn gevonden.
COPYRIGHT PROTECTION NOTICE: foto links / 2001 David L. Brill Brill Atlanta
FOSSIL: Homo sapiens idaltu, BOU-VP-16/1 VIEW: Frontal SITE & LOCATION: Upper Herto Member, Bouri peninsula, Middle Awash, Ethiopia FOSSIL CREDIT: Housed in National Museum of Ethiopia, Addis Ababa
-De echte antropologische wetenschap ( niet de populaire "boekskes " ) beweerde al lang = "Neanderthals are either classified as a subspecies of humans (Homo sapiens neanderthalensis) or as a separate species (Homo neanderthalensis).[3] " ref [3]: Tattersall I, Schwartz JH (June 1999). "Hominids and hybrids: the place of Neanderthals in human evolution". Proceedings of the National Academy of Sciences 96 (13): 71179.
Alleen maar omdat ze konden paren betekent niet dat ze van dezelfde soort waren. Als soort A met soort B kan paren, en soort B met soort C, kan het voorkomen dat soort C niet kan paren met soort A (en.wikipedia.org/wiki/Ring_spe...). Ze hoeven dus niet per se van dezelfde soort te zijn als ze met elkaar kunnen(of niet kunnen ) paren.met fertiel nageslacht als resultaat
Bovendien zijn er gedocumenteerde gevallen van (hypothetische ) soortvorming die juist door soort -bastaardering zijn onstaan http://www.ucl.ac.uk/taxome/hyb/ Waaruit deze aanhef als teaser : "One of the best ways of showing evolutionary continuity between species and geographic races is to demonstrate that hybridization still occurs between closely related species. In Victorian times and early this century, naturalists were very interested, like "stamp-collectors", in freaks of nature, including rare hybrids between species. Between the 1930s and about 1980, there was decreased interest about the peculiarities of nature, and increased emphasis on the "fundamental" biological "realities" of animal species. (Hybridization between plant species is so abundant and easily shown, of course, that this rather myopic view of "pure", "good" species has never really caught on among botanists). Widely used field guides from this period often omit pictures even of common hybrids of birds and butterflies that can be seen in the wild, while treating much rarer or even extinct species in the same book. Recently, however, there has been renewed interest in all aspects of biodiversity, including that within species, and it is possible to discern a return of interest in variants, hybrids, and exceptions ("bad species") as well as the good species. In some beautiful recent books, often thorough world treatments of particular groups of butterflies and birds, hybridization between species is again becoming well-documented. ..." (Lees verder op de pagina )
Natuurlijk iets anders dan = allemaal afkomstig van hetzelfde "geschapen" baranoom
2.- Ja ... en ? De biologische soortbegrip definitie van Mayer is een biologische heuristiek : het is één van de vuistregels gebruikt door taxonomen : het is zeker geen altijd geldende wet ... zoals steeds in de biologie zijn er veel uitzonderingen
PB : " De Neandertaler kan volgens de modernste genetische analyses niets anders zijn dan Homo sapiens."
( Roel ) Dit is al te kort door de bocht. -Ze paarden met onze voorouders; dat is een heel andere conclusie. -Trouwens, afhankelijk van de definitie, zou zelfs een krop sla tot de Homo sapiens kunnen behoren... Veel geblaat en weinig wol weer.
3.- de mitochondriale verschillen tusszen "homo sap "en "neanderthaler " zijn niet plots verdwenen .... het betekent misschien ( volgens mij ) o.a. nog altijd dat de neanderthaler en de homo sap zeker niet dezelfde mitochondriale Eva delen : Alle homo sap doen dat echter wél ( ook de San en de afrikanen .....die echter niets van doen hebben met neanderthaler )(1)
3.- de eerlijkheid gebied om niet alle creationisten over één kam te scheren _ zo heb je hier bijvoorbeeld wat creationist Todd Wood (een echte "baraminoloog " !!) ervan vindt: toddcwood.blogspot.com/2010/05... <-- (klik) samenvatting van het " Green & al paper" Creationist Todd Wood vindt van de Neanderthaler : het is geen homo sapiens (Todd Wood is de creationist die een poos geleden riep: er is wel degelijk bewijs voor evolutie - maar toch blijf ik creationist).
NOTEN
(1)
<-- (klik) Mitochondriale Genenkaart van Neanderthaler
Noorderlicht ; "....Het mitochondriale DNA van de neanderthaler verschilt zodanig van dat van moderne mensen, dat het ver buiten de variatie binnen onze eigen homo sap soort valt. Alle mensen die nu leven, hebben hun mitochondriën geërfd van een vrouw die omstreeks 150 duizend jaar geleden leefde. De laatste vrouw waarvan zowel wij als de neanderthaler mitochondriën hebben gekregen, zal ongeveer 660 duizend jaar geleden hebben rondgelopen, met een foutenmarge van 140 duizend jaar. Daarmee kan het idee dat de moderne mens een scheutje neanderthalerbloed heeft, naar de prullenbak. Tenzij de vermenging alleen van vaderskant heeft plaatsgevonden, want dan is dat niet te zien in het mitochondriaal DNA. Wel in de rest van het erfelijk materiaal ( de nucleus ) ..."
- Dit (oorspronkelijke ) onderzoek was gebaseerd op één bot van één enkel (kroatisch ) individu - zijn er ook nog andere mtDNA onderzoekresultaten van de botten van de drie kroatische vrouwelijke neanderthaler botten ? - Het blijft zo dat er regionale verschillen ( = rassen dus ) zijn binnen de Neanderthalers van west naar oost...maar die zijn volgens vervolgonderzoek naar het mtDNA (in 2008 )veel kleiner dan vroeger was verwacht op basis van fragmenten van mitochondriaal neanderthaler mtDNA
Weinig genetische variatie tussen Neanderthalers :NRC 10 augustus 2008 (Door Hendrik Spiering)
"..... De genetische variatie bij Neanderthalers was veel kleiner dan bij moderne mensen (die ook al niet groot is). Dat is de belangrijkste conclusie die een team van genetici trekt uit de reconstructie van het complete mitochondriaal genoom van de Neanderthaler (Cell, 8 augustus) .
Deze reconstructie van het genetisch materiaal uit de mitochondriën (mt-DNA) van een 38.000 jaar oude Neanderthaler uit een grot in Kroatië is op zichzelf al een grote stap vooruit, tot nu toe waren er alleen korte fragmenten van het mtDNA bekend. Het is het eerste vrijwel foutloze genoom van archaïsch DNA, zegt de trotse hoofdonderzoeker Richard Green van het Max Planck Instituut in Leipzig. Maar het mag ook gelden als generale repetitie voor de veel complexere reconstructie van het complete kern-DNA van de Neanderthaler. ( waarvan dus nu ongeveer 60 % is bekend in een voorlopig referentie- model gebaseerd op drie fossiele individuen )
Mitochondriën zorgen voor de energievoorziening in de cel en omdat ze miljarden jaren geleden zijn ontstaan als ingesloten bacteriën, bezitten ze nog altijd een miniem eigen genoompje. De Neanderthaler had 16.565 baseparen in zijn mtDNA, vier minder dan de moderne mens. Zijn kern-DNA zal ongeveer 3 miljard baseparen beslaan, evenveel als de moderne mens. In de eerste analyses van dat kern-DNA bleek al dat het Neanderthaler-DNA voor 99,5 à 99,9 procent overeenkomt met het moderne DNA. De ongeveer 25.000 jaar geleden uitgestorven Neanderthaler is de meest naaste verwant van de moderne mens.
De geringe genetische variatie van de Neanderthaler leiden de onderzoekers af uit het type mutaties in dertien genen die het mtDNA telt.De Neanderthaler heeft daarin relatief veel mutaties die invloed hebben op het resulterende eiwit. Dat hangt meestal samen met een kleine bevolkingsomvang. In een kleine bevolking heeft natuurlijke selectie weinig invloed op het genoom en worden negatieve mutaties (en de meeste eiwitveranderende mutaties zijn negatief) worden niet uitgewied. En een kleine bevolking( grotere kans op inteelt ? ) hangt altijd samen met een geringe genetische variatie.
Ongetwijfeld hangt de geringe bevolkingsomvang samen met de harde omstandigheden in het leefgebied van de Neanderthalers: Europa en West-Azië tijdens de IJstijden. De geschatte bevolkingsomvang van de Neanderthalers lag overigens al rond de 3 à 4.000.
Verder heeft de moderne mens in totaal meer mutaties in zijn mtDNA dan de Neanderthaler (75 tegen 64, maar daarvan zijn minder niet-eiwitveranderende dan bij de Neanderthaler: 57 tegen 44). De reden voor dat grotere aantal is onbekend.
Verder valt uit vergelijking met het menselijk mtDNA te concluderen dat de laatste gemeenschappelijke moeder van mensen en Neanderthalers ergens rond 600.000 jaar geleden moet hebben geleefd mtDNA erft alleen via de vrouwelijke lijn over. Dat tijdstip komt redelijk overeen met andere schattingen, die allemaal zo rond het half miljoen jaar liggen. Uit de toen levende mensachtige Homo heidelbergensis ontstond in Europa de Neanderthaler, in Afrika Homo sapiens. "
De tand des tijds / Heidelberg-mens
P.S. als je ver genoeg terug gaat in de tijd ( tot op hun common ancestor uiteraard ) zijn sap en "neanderthaler "natuurlijk wél van dezelfde soort ... maar ze bezitten in elk geval niet dezelfde mitochondriale eva ... .Euh .... Neanderthaler verdronk in de zondvloed ?
uit het onderzoek-artikel :
"....Although gene flow from Neandertals into modern humans when they first left sub-Saharan Africa seems to be the most parsimonious model compatible with the current data, other scenarios are also possible. For example, we cannot currently rule out a scenario in which the ancestral population of present-day non-Africans was more closely related to Neandertals than the ancestral population of present-day Africans due to ancient substructure within Africa (Fig. 6). If after the divergence of Neandertals there was incomplete genetic homogenization between what were to become the ancestors of non-Africans and Africans, present-day non-Africans would be more closely related to Neandertals than are Africans. In fact, old population substructure in Africa has been suggested based on genetic (81) as well as paleontological data (86)...." (Gerdien De Jong ) Uit het onderzoek blijkt, als ik het wel begrepen heb, dat de Neanderthaler een paar honderd duizend jaar geleden nog soortgenoot van de Homo Sapiens was. Een paar honderdduizend jaar geleden hadden de Neanderthaler en de anatomisch moderne mens een gemeenschappelijke voorouder. Homo sapiens is niet erg oud, vermoedelijk minder oud dan de Neanderthaler. Verder hangt hier veel af van de persoonlijke voorkeur voor te hanteren soortsbegrip - soort is biologisch niet altijd scherp, en er bestaan vele soortsbegrippen
(2) Een" andere " groep van de oost-afrikaanse homo sapiens , emigreerden naar zuidelijk afrika ?
De Neanderthalers bezaten daadwerkelijk een cultuur : er zijn sieraden ontdekt : in Vogelherd ( en Slovakije ) zijn benen fluiten ,( waarschijnlijk) symbolische sculpturen (vruchtbaarheidssymbolen ) en andere artefakten gevonden : maar inhoeverre de europese vondsten , produkten zijn van een echte mengcultuur (of produkten van wederzijdse imitatie ) is nog steeds niet bekend ... feit is dat de laatste Neanderthalers sporen van een wel merkwaardige "culturele versnelling " hebben nagelaten zo'n 40.000 jaar geleden begonnen ( Het tijdperk dat de homo sap zich reeds stevig had gevestigd in Europa )
Oudst bekende Venus 35.000 jaar oud Hohle Fels-grot, in de Zwabische Jura. / Waarschijnlijk homo sapiens
-Dat de neanderthalers hun doden begroeven en van grafgiften ( = bloemen ) voorzagen is voornamelijk gebaseerd op vondsten in Schanidar (irak ) Maar nader onderzoek van het kindgraf in Noord-Irak dat hiertoe als inspiratie diende, leverde op dat het verzamelde stuifmeel in het graf (de restant van de grafbloemen), ook veroorzaakt kan zijn door de wind of door overijverige woestijnratten, Een mooi verhaal moet je niet kapot checken, natuurlijk ..... Toch blijken andere vondsten( althans er wordt steeds gewag van gemaakt maar dat wordt naar mijn weten bijna nooit nader gespecifeerd ) de voormelde stelling te ondersteunen
- De gevonden Neanderthaler sequenties kunnen de studie van de menselijke evolutie verder ophelderen " Gelijkaardige genetische sequenties die voorkomen bij chimp , orang oetang en Neanderthaler, maar die verschillen van de menselijke varianten betekenen dat die homologe homo sap - sequenties , specifiek soorteigen moeten zijn " zegt Burbano " deze studie hielp daarom ook bij het samenstellen van een begin van een genetische catalogus met specifieke menselijke substituten cvoor die sequenties "
PZ MYERS
" ..... these are 78 genes that have changes in their coding sequence. There are also several hundred other non-coding, presumably regulatory, sequences that are unique to humans and are fixed throughout our population. To the evo-devo mind, these might actually be the more interesting changes, eventually but right now, there are some tantalizing prospects in the coding genes to look at.
Some of the genes with novel sequences in humans are DYRK1A, a gene that is present in three copies in Down syndrome individuals and is suspected of playing a role in their mental deficits; NRG3, a gene associated with schizophrenia, and CADPS2 and AUTS2, two genes associated with autism. These are exciting prospects for further study because they have alleles unique and universal to humans and not Neandertals, and also affect the functioning of the brain. However, let's not get confused about what that means for Neandertals. These are genes that, when broken or modified in modern humans, have consequences on the brain. Neandertals had these same genes, but different forms or alleles of them, which are also different from the mutant forms that cause problems in modern humans. Neandertals did not necessarily have autism, schizophrenia, or the minds of people with Down syndrome! The diseases are just indications that these genes are involved in the nervous system, and the differences in the Neandertal forms almost certainly caused much more subtle effects.
Another gene that has some provocative potential is RUNX2. That's short for Runt-related transcription factor 2, which should make all the developmental biologists sit up and pay attention. It's a transcription factor, so it's a regulator of many other genes, and it's related to Runt, a well known gene in flies that is important in segmentation. In humans, RUNX2 is a regulator of bone growth, and is a master control switch for patterning bone. In modern humans, defects in this gene lead to a syndrome called cleidocranial dysplasia, in which bones of the skull fuse late, leading to anomalies in the shape of the head, and also causes characteristic defects in the shape of the collar bones and shoulder articulations. These, again, are places where Neandertal and modern humans differ significantly in morphology (and again, Neandertals did not have cleidocranial dysplasia they had forms of the RUNX2 gene that would have contributed to the specific arrangements of their healthy, normal anatomy).
These are tantalizing hints to how human/Neandertal differences could have arisenby small changes in a few genes that would have had a fairly extensive scope of effect. Don't view the many subtle differences between the two as each a consequence of a specific genetic change; a variation in a gene like RUNX2 can lead to coordinated, integrated changes to multiple aspects of the phenotype, in this case, affecting the shape of the skull, the chest, and the shoulders....."
De wetenschappers hebben specifieke genen gevonden die de evolutie van schedel- , sleutelbeen-en de ribbenkast-kenmerken , aansturen ...
Verandering (= mutatie ) in het RUNX2 gen bijvoorbeeld , lijkt een voortreffelijke rol te hebben gespeeld in de unieke bovenlijf en schedel opbouw van homo Sap , iets wat ten sterkste verschilt van de Neanderthaler
-Herseninhoud / meer hersencellen ? -Overigens is een grotere herseninhoud ( en volgens de allometrie --> het EQ : http://nl.wikipedia.org/wiki/Encefalisatie-quoti%C3%ABnt ) geen indicatie van een "betere " kwaliteit van de hersen- en cultuur- produkten ... zie bijvoorbeeld Homo floresiensis - de " gemiddelde " inhoud van de neanderthaler schedel ( op basis van 400 exemplaren ) valt trouwens binnen de "hogere" variatiewaarden van de Homo Sap schedels ( van 1000 tot 2000 cc ) ...
De Similicaudipteryx leefde in het vroege Krijt, de geologische periode van ongeveer 145 tot 65 miljoen jaar geleden.
26 augustus 2008 Similicaudipteryx yixianensis : Liaoning provincie van China : een nieuwe oviraptoroide dinosaurus gevonden met een staart in de vorm van een pygostyle (vergroeide staartbeenderen zoals bij vogels). Deze nieuwe dinosaurus heeft veel weg van een andere dinosaurus uit deze groep Caudipteryx, vandaar de naam Similicaudipteryx.
De caudipteryx-achtige dinosaurussen die tot nu (2008) gevonden waren zijn allemaal afkomstig uit de onder-Yixian formatie van 125 miljoen jaar oud. Deze nieuwe dinosaurus komt uit de Yiufotang formatie van Liaoning en wordt op 120 miljoen jaar gedateerd.
De eerste non avian dinosaurus met een pygostyle was Nomingia. En hoewel deze nieuw gevonden dinosaurus niet compleet is, zo is er geen schedel bewaard gebleven, lijkt deze Similicaudipteryx postcraniaal meer op normale oviraptoroide dinosaurussen, zoals een kortere staart (23-26 staartwervels, en korte armen in verhouding tot de benen. De meeste kenmerken duiden op een nauwe verwantschap met Caudipteryx maar er zijn ook verschillen. En de pygostyle is natuurlijk een kenmerk van vogels.
De naam Similicaudipteryx is gekozen vanwege de overeenkomsten met Caudipteryx en yixianensis is om de plaats (Yixian) waar de fossielen zijn gevonden . : Xierhuqiao, Quanyang, Yixian County, Yinzhou City, Liaoning, Noordoost China Vroeg Krijt, Aptiaan (121-112 mjg)
Bron: Vertebrata PalAsiatica 46, 2008 pp 178-189 A NEW SPECIES OF CAUDIPTERID DINOSAUR FROM THE LOWER CRETACEOUS JIUFOTANG FORMATION OF WESTERN LIAONING, CHINA
http://en.wikipedia.org/wiki/Similicaudipteryx
2010 Veren van dino-jongen zagen er, anders uit dan de veren van volwassen exemplaren. (Basisbronteksts )Nadine Böke
Chinese wetenschappers trekken deze conclusie na de vondst van twee nieuwe fossielen van gevederde dinos van de soort Similicaudipteryx. (1) Het ene fossiel is van een erg jong dier, de andere restanten zijn afkomstig van een ouder maar nog steeds jong dier .(2) Hun veren zijn duidelijk te zien.
Het fossiel van het jonge dier, waarop de beginnende veren duidelijk te zien zijn. (foto: Zheng Xiaoting) Het jongere exemplaar (STM4-1) is bedekt met ( aan de basis ) draderige, donsachtige veren. Bij de oudere dino (STM22-6) zijn de "dons" veren uitgegroeid tot normalere veren.
De staartpennen en de slagpennen op de vleugels' (in feite gevederde voorpoten van deze niet vliegende dieren) zagen er helemaal anders uit bij het jong dan bij de adolescent.
Het duif-grote jong bezat 4 centimeter lange staartveren : de veren op de voorarmen waren onder de 2 centimeter lang. De oudere kalkoengrote dino bezat 35 centimeter lange staartpennen en typische "ganzen" veren van ong. 25 centimeter lengte op de voorarmen Bij het jong zijn de veren aan de basis lintvormig om te eindigen in een vlag ; bij het oudere exemplaar hebben ze de typische ganzenveer'-vorm. ( pen(= schacht en vlag )
The younger animal has downy feathers over much of its back and hips. Elsewhere, it has larger pennaceous feathers (with a shaft and vanes) 10 on each arm, and 11 much larger ones on its tail. All of these are ribbon-like at the base and quill-like at the tips.
The more senior juvenile also had downy feathers on its head, back and hips but its pennaceous feathers are very different to its younger peer. Each arm has 10 primary feathers and 12 secondary ones, and the tail had at least 12 pairs. All of them are quill-like from base to tip and the arm feathers are just as long as the tail ones.
These differences suggest that Similicaudipterxs feathers changed dramatically as it grew from hatchling to adult. The move from partial ribbons to complete quills is the most obvious one, especially since the arm and tail feathers of modern birds hardly change after they moult their initial downy birthday suits. Its possible, but very unlikely, that the individual feathers changed; instead, Xu says that the animal probably moulted its feathers as it grew and replaced them with new ones of a different type.
There were other changes too. If the younger animal really lacked secondary arm feathers (and its possible these just didnt fossilise well), then Similicaudipteryx must have grown these as it matured. Modern birds have them from hatching. And the fact that the tail feathers outsized the arm ones in the younger individual but not the older one suggests that the feathers developed at different rates. Xu suggests that the arm feathers became more important as adulthood loomed.
We can probably even guess the genetic events that lay behind these changes. In modern feathers, scientists are well aware of the genes that control the formation of the rachis (the central shaft) and the barbs (the branches that come off the rachis). If you switched off genes that promote the production of barbs, such as sonic hedgehog (dont ask developmental biologists make their own fun), youd get a flat continuous ribbon on either side of the rachis. Thats probably what happened in the younger animal, resulting in a feather thats half-ribbon and half-quill. These genes were then switched on more forcefully in the older juvenile and in adults.
The half-ribbon feathers, formally known as proximally ribbon-like pennaceous feathers or PRPFs, are found in other dinosaurs, including primitive birds like the confuciusornithids. But theyre nowhere to be seen in modern birds. Because of this, Xu says that the development of the earliest feathers was probably much more varied and flexible than in todays birds. It takes the discovery of rare and stunning specimens to reveal these programmes, which have since been lost in the course of evolution. http://blogs.discovermagazine.com/notrocketscience/2010/04/28/dramatic-restructuring-of-dinosaur-feathers-revealed-by-two-youngsters-of-same-species/
Verder lijkt het oude dier ook veren te hebben gehad met een structuur die niet voorkomt bij moderne vogels. Reden voor de onderzoekers om te concluderen dat er in de dino-tijd misschien wel allerlei typen veren bestonden die we nu niet meer kennen.
Moderne vogels vervangen constant oude veren door nieuwe( = rui ) ; maar vogels veranderen slechts eenmaal volledig de veertypes tijdens hun levensloop : ze doen dat op het ogenblik dat ze hun dons vervangen door het volwassen verenkleed ... Van heel jonge dino's werd verondersteld dat ze bedekt met dons ; De nieuwe vondst suggereert echter dat (minstens ) deze soort van gevederde dino's , minstens drie ontwikkelingsfasen kende = dons , een mix van dons en ( aan de basis ) draadachtige/lintvormige " veren " en tenslotte dons en echte schacht-veren .
De oudere Similicaudipteryx bezit veren die erg goed op die van moderne vogels gelijken ; ze hebben :misschien gediend voor de sier en/of hielpen de dino met het balanceren tijdens het snelle rennen ( deze kleine " theropode" was een jager en zal zelf ook wel gegeerd jachtwild zijn geweest geweest ) ... De lintachtige veren van de "peuter" lijken oppervlakkig op gespecialiseerde (sier)veren van onder meer paradijsvogels ; maar deze dino-veren zijn toch types die tijdens de evolutie zijn verloren gegaan : welke rol ze speelden in de vroege juveniele stadia is onbekend ...
"Deze" linten " kunnen alleszins geen goede warmte-regulatoren geweest zijn , daarvoor zijn ze te vlak en plat " zei Xu . " bij moderne vogels kunnen linten en draadstucturen misschien wel functioneren als sexuele "versieringen" , maar die ontwikkelen nogal laat en als secundaire geslachtskenmerken bij geslachtsrijpe dieren : bij de STM4-1 verschijnen ze op het verkeerde ontwikkelingsmoment ....bizar"
Een impressie van hoe de jonge en oude dino er ongeveer uit moeten hebben gezien. (afbeelding Credit: Xing Lida/Song Qijin) 我学者首次揭示早期羽毛发育现象
Beating the drinking age would have been quite a challenge during the Cretaceous period. New fossils uncovered in northeastern China show that two specimens of the same species of dinosaur, one juvenile and one adult, featured distinctly different feathers. Though the juvenile version of the genus, Similicaudipteryx, sported ribbon-like wing and tail feathers, its adult counterpart featured feathers resembling quills, researchers report tomorrow in Nature. Even more striking, the younger specimen's wing feathers are considerably smaller than its tail plumage, while the elder showed much less of a contrast. Such differences are virtually unknown in modern birds. The researchers suggest that for as-yet-unknown reasons, developmental diversity in feathers was lost in evolution
Using work done by Prum, Chuong and others, Xu and his colleagues at the IVPP suggest that the unusual partially-pennaceous feather might be a result of the delayed expression of genes that are activated earlier in modern birds.
Canadian palaeontologist Phil Currie commented:
"Dinosaurs had been experimenting with feathers and feather-like structures for a period of at least 25 million years before the dinosaurs described here [Similicaudipteryx]. The wonderful thing about this paper is that it provides developmental clues that may force palaeontologists, ornithologists and developmental biologists to recognise a broader spectrum of possibilities rather than looking for some simple answer."
(1) Sommige joernalisten hebben gemeend dat deze nieuwe vondsten misschien wel gaan om " ..... twee exemplaren van verschillende maar sterk verwante soorten " ? Xu heeft beide fossielen geklassificeerd als Similicaudipteryx, een kleine predator van de oviraptosaur groep op basis van v ergelijkingen van de schedels , de wervelkolommen en de heupgordels
Beide dieren zijn duidelijke jonge dieren Alhoewel de ene groter is dan de andere zijn beiden kleiner dan het bekende volwassen holotype : sommige van hun beenderen zijn ook nog niet kompleet samengesmolten --> wat wijst op jonge dieren
(2)..... Dat het hier gaat om een jong( een juveniel ) en een volwassen ( adult ) exemplaar is eveneens een voorbarige door slechte " joernalisten" geinspireerde -suggestie : : het kan evengoed om een " peuter " ( juveniel ) en een " jonge snaak "( adolescent ) gaan .... bovendien zijn aleerder fossielen gevonden van de soort . Similicaudipteryx yixianensis
Similicaudipteryx is nu bekend van minstens drie exemplaren : van jong juveniel tot adolescent en volwassen (adult )holotype (2008)
Belangrijk : De gevonden mensachtigen leefden tussen de 1,78 en 1,95 miljoen jaar geleden en kunnen wel eens vele vragen omtrent de evolutie van aap naar mens beantwoorden.
Berger : Australopithecus sediba is ongetwijfeld een overgangssoort met een mozaïek aan kenmerken die later ook door de mensachtigen in de lijn van het mensengeslacht werden gedeeld, vertelt Berger.
Uiterlijk
The skeletons of Australopithecus sediba. The more complete skeleton of the adolescent male (MH1) is on the left, and the less complete adult (MH2) is on the right. From Berger et al, 2010. Associated skeletal elements of MH1 (left) and MH2 (right), in approximate anatomical position, superimposed over an illustration of an idealized Au. africanus skeleton (with some adjustment for differences in body proportions). The proximal right tibia of MH1 has been reconstructed from a natural cast of the proximal metaphysis.
De twee gedeeltelijke skeletten, van een volwassen vrouw ( MH2 )en een adolescente jongen,(MH 1) beide circa 1,30 meter lang, zijn de compleetste Australopitheci die ooit zijn gevonden. Opgegraven zijn onder meer een vrij complete schedel met aangezicht, een onderkaak, sleutelbeen , schouder ,armen , vingerkootjes , een bekken, gedeelten van een dijbeen , een fragment van de knie , een enkel. De gevonden mensachtigen hebben net als apen lange armen en sterke handen.
Uit beide skeletten is een ( voorlopig ? ) holotype samengesteld
Fig. 4. Representative ossa coxae, in lateral view, from left to right, of Au. afarensis (AL 288-1), Au. africanus (Sts 14), Au. sediba (MH1), and H. erectus (KNM-WT 15000). The specimens are oriented so that the iliac blades all lie in the plane of the photograph (which thus leads to differences between specimens in the orientation of the acetabula and ischial tuberosities). MH1 possesses derived, Homo-like morphology compared to other australopithecines, including a relative reduction in the weight transfer distance from the sacroiliac (yellow) to hip (circle) joints; expansion of the retroauricular surface of the ilium (blue arrows) (determined by striking a line from the center of the sphere representing the femoral head to the most distant point on the posterior ilium; the superior arrow marks the terminus of this line, and the inferior arrow marks the intersection of this line with the most anterior point on the auricular face); narrowing of the tuberoacetabular sulcus (delimited by yellow arrows); and pronouncement of the acetabulocristal (green arrows) and acetabulosacral buttresses.
Hun vooruitgeschoven bekken is ver ontwikkeld en ze hebben lange benen waardoor ze in staat waren om te stappen en net als een mens te rennen. Naar schatting waren de mensachtigen zon 1,27 meter groot, maar van het kind wordt verondersteld dat het nog niet volgroeid zou .
Het brein van de jonge mannelijke mensachtige was ongeveer tussen de 420 en 450 kubieke centimeters groot. Dat is veel kleiner dan dat van de moderne mens met een grootte van 1200 tot 1600 kubieke centimeters. De tanden zijn klein en ogen zeer modern , maar de knobbels op de kiezen zijn eerder aapachtig
Fig. 1. Craniodental elements of Au. sediba. UW88-50 (MH1) juvenile cranium in (A) superior, (B) frontal, and (C) left lateral views. (D) UW88-8 (MH1) juvenile mandible in right lateral view, (E) UW88-54 (MH2) adult mandible in right lateral view, (F) UW88-8 mandible in occlusal view, (G) UW 88-54 mandible in occlusal view, and (H) UW 88-50 right maxilla in occlusal view (scale bars are in centimeters)
Dit fossiel geeft ons een uitzonderlijk gedetailleerd kijkje in een nieuw hoofdstuk van de menselijke evolutie toen mensachtigen niet langer afhankelijk waren van een leven in de bomen, maar op de grond gingen leven.
Er werden naast de mensachtigen nog fossielen van 25 andere soorten gevonden, waaronder een wilde kat( sabeltandkat ) , een bruine hyena, een wilde hond, een antilope en een paard.
(Gastbijdrage Bart Klink )
vingers? tenen?
" ....Ook in het postcranium (alles onder de schedel) is een interessante melange te vinden. Au. sediba had een klein postuur (slechts 1,3 meter) en relatief lange armen. Het pelvis (bekken) daarentegen doet weer meer aan Homo denken, net als de relatief lange benen.
Deze aanpassingen anticiperen op de veranderingen in het pelvis die bij Homo ergaster/erectus (een latere Homosoort) aangetroffen worden, wat waarschijnlijk verband houdt met een energetisch efficiëntere manier van bipedalisme (rechtop lopen). Het voetskelet is echter weer primitief (meer Australopithecusachtig).
Opmerkelijk genoeg wordt er niets over de vingers en tenen geschreven. Deze zijn bij Homo min of mee recht, maar bij de Australopithecussoorten gekromd, een aanpassing aan het leven in bomen.
Au. sediba bevestigt dat kenmerkende eigenschappen van de moderne mens (vooral bipedalisme en grote hersenen) niet tegelijk ontstaan zijn. Deze soort liep al behoorlijk goed rechtop, maar met een schedelinhoud die net iets groter is dan die van een chimpansee. Zon mix van kenmerken in evolutionaire overgangen komt vaak voor en wordt mozaïeke evolutie genoemd. "
Er zijn dus -tot nu toe- géén mensapen/mens-achtigen gevonden, die op NIET op 2 benen liepen, maar WEL significant > 400 cc hersenen hadden. Dus: grote hersenen wordt door bipedalisme voorafgegaan en niet andersom. :
Mensapen die normaal zich als viervoeter gedragen op de grond, kunnen makkelijk tijdelijk zich bipedaal voortbewegen wanneer ze bv door laag waterlopen zoals die beroemde filmopnames van David Attenborough laten zien (gorillas). Eventjes tijdelijk je hersenen vergroten. is er niet bij ....
Maar het equivalent van tijdelijke bipedaliteit kan niet de tijdelijke vergroting van hersens zijn maar wel wat je een brainwave zou kunnen noemen: een tijdelijk, beter gebruik van je hersens.( ook van "geniale " individuen uit de groep die een ontdekking doen die iedereen daarna naboots) Helemaal in overeenstemming ook met gradualisme. De evolutie van de mens bestaat uit een reeks (kleine) heldere momenten!( en beginnende doorgave van "cultuur"= net zoals die japanse makaken die zoete aardappels wassen ) zoiets?
Voor bipedaliteit tel ik in de literatuur plm 15 verklaringen, voor grote hersens minstens 25. Het is in ieder geval achteraf duidelijk dat die de meeste voordelen blijken te hebben!
Overigens, volgens biomechanisch onderzoek levert een sterke achillespees past het echte voordeel op, tenminste als je hard wil lopen. Rechtoplopen levert ook de meeste verkoeling en lijkt daarmee een voorwaarde om het grote hoofd koel te houden( de behouden haardos is daar ook een goed middel voor .) Er zijn inmiddels hele bibliotheken volgeschreven over bipedaliteit.
( anecdote )".....de beroemde frauduleuze schedel van Pildown man werd aangevoerd als bewijs dat de mens al heel snel een grote herseninhoud had gekregen. In werkelijkheid blijkt dit dus pas relatief laat gebeurd te zijn."
08 apr 2010
Het genus Homo heeft nieuwe "voorouder " ?
De Australopithecus sediba liep al goed rechtop, maar kon dankzij zijn lange, aapachtige armen ook in bomen slingeren. Deze nieuwe mensachtige leefde twee miljoen jaar geleden in Zuidelijk Afrika. Wellicht gaat het om een kandidaat- voorouder van het mensengeslacht Homo.
Sediba betekent fontein in het Zuid-Sotho, een taal die in het gebied rond de vindplaatst veel wordt gesproken. De vondst zou als een fontein nieuwe gegevens over de evolutie van de eerste mensen moeten uitspuien. Een koosnaampje genre Lucy of Ardi heeft Au. sediba nog niet (omdat het australopithecus jongetje , gevonden is door een knaap en in zuid afrika , wensen de wetenschappers de keus van het koosnaampje over te laten aan de "kinderen van Zuid Afrika" )
Het vakblad Science pakte groot uit met het nieuws over de vondst en de eerste analyses van twee skeletten van de Australopithecus sediba.
Paul H. G. M. Dirks, Job M. Kibii, Brian F. Kuhn, Christine Steininger, Steven E. Churchill, Jan D. Kramers, Robyn Pickering, Daniel L. Farber, Anne-Sophie Mériaux, Andy I. R. Herries, Geoffrey C. P. King, and Lee R. Berger (9 April 2010) Science328 (5975), 205. [DOI: 10.1126/science.1184950] |Abstract »|Full Text »|PDF »|Supporting Online Material »
De fossielen twee, weliswaar gedeeltelijke maar goed bewaarde skeletten mét schedel werden in augustus 2008 gevonden in een een kalksteengrot in Malapa, in het gebied ten noorden van de Zuid-Afrikaanse hoofdstad Johannesburg dat archeologen ook wel de wieg van de mensheid noemen. Het gaat om de skeletten van een volwassen vrouw en een jongen (van ongeveer 12 jaar) die vermoedelijk samen omkwamen, mogelijk door door een door een vrij dodelijke val en/of (erop volgende ? ) verdrinking. Een sterk stromend riviertje sleurde hun lichamen vrijwel onmiddellijk na hun dood een 15 meter dieper gelegen grot in, getuige de nagenoeg intacte staat van hun skeletten.
Gastbijdrage Bart Klink
De auteurs van het tweede stuk (Dirks et al.) schrijven maar heel weinig over de taphonomie ( in dit geval hoe beide sebida specima , een fossiel geworden zijn); ze opperen slechts een hypothese. Het grotcomplex is afgesloten en(tegenwoordig ? ) alleen toegankelijk door de gaten van bovenaf. Aan de grote hoeveelheid fossielen van andere dieren te zien, vielen er regelmatige dieren in die er blijkbaar niet meer uit konden komen. Het lijkt erop dat de twee homininen hetzelfde lot beschoren is geweest. Er is geen melding van botbreuken.
De skeletten waren deels gearticuleerd, want wil zeggen dat de botten nog op hun natuurlijk plek zaten. Dan kun je gemakkelijk bepalen wat bij welke individu hoort. Het lijk er inderdaad op dat beide skeletten ( een volwassen vrouw en een knaap / moeder en zoon ? ) ongeveer even groot waren toen ze stierven. Ik denk dat dit komt door het grote seksuele dimorfisme in Australopithecus
A diagram of how the skeletons of Australopithecus sediba came to be preserved in the Malapa cave deposit. From Dirks et al, 2010.
Op grond van de sedimentlaag waarin de fossielen werden gevonden, concludeert een internationaal onderzoeksteam dat déze A. sediba tussen 1,95 en 1,78 miljoen jaar geleden moet geleefd hebben. Dat is ruim een miljoen jaar na Lucy, de bekendste Australopithecus afarensis, en niet zolang voordat de Homo erectus fossielen een ( tot op heden bekende ) maximale ouderdomsgrens van diens eerste verschijnen vaststelden
" .....De fossielen zijn met drie verschillende methoden gedateerd (Dirks et al., 2010). De radioactieve datering met de uranium-lood-methode kwam uit op een maximumleeftijd van 2 miljoen jaar. De aanwezigheid van de sabeltandkat Megantereon wijst op een minimumleeftijd van 1,5 miljoen jaar. Datering aan de hand van paleomagnetisme preciseerde de ouderdom tot 1,95-1,78 miljoen jaar geleden. Een ouderdom van net onder de 2 miljoen jaar is daarmee het meest waarschijnlijk, wat vrij jong is voor een Australopithecusfossiel. Dit plaatst Au. sediba midden in de overgang van Australopithecus naar Homo ..."
Omdat het de eerste vondst is van Au. sediba, kunnen de onderzoekers nog niet zeggen of het om late, dan wel vroege individuen van de nieuwe soort gaat. Maar dat het om een nieuwe soort mensachtige gaat, daarover bestaat geen twijfel.
Zoon deed vondst Lee Berger, de Amerikaanse antropoloog van de universiteit van Witwatersrand die de ontdekker is van Au. sediba, beschrijft in een telefonische persbabbel hoe zijn 9-jaar oude zoon op 15 augustus 2008 de fossielen vond.
Die dag nam ik Matthew mee naar de site waar we toen aan het werk waren, in de buurt van Malupu. Plots hoorde ik hem roepen dat hij een been had gevonden, in een klein dalletje vlakbij de ingang van een kleine grot. Toen ik het zag, dacht ik eerst aan een bot van een antilope, want daar hebben we er hier al honderdduizenden van gevonden. Maar toen ik beter keek, zag ik duidelijk een mensachtig kaakbeen uit het zand steken.
Professor Lee Berger, University of the Witwatersrand, en zoon , Matthew, naast het skelet van de juveniele Sediba ( Maropeng,/ Johannesburg,) , April 8, 2010.
Berger omschrijft Au. sediba als een mozaïek van kenmerken( zie appendix ) , een mengeling van het "primitievere" Australopithecus geslacht en het moderne mensengenus Homo. De antropoloog wil nog niet gezegd hebben dat het zeker om een rechtstreekse voorouder van Homo erectus of Homo ergaster gaat, maar hij houdt er duidelijk wel rekening mee. Maar het kan ook een voorouder zijn van andere, ons onbekende Homo-soorten. Of Au. sediba behoort tot een aparte groep die net als Homo is ontstaan uit Australopithecus, maar die in de loop van de evolutie is uitgestorven.
Als Au. sediba geen voorouder was, maar een soort verre neef van de eerste Homo-soorten, verklaart dit mogelijk de erg vroege datering van de Homo erectus-skeletten van de Georgische site Dmanisi, die ook bijna twee miljoen jaar oud zijn.
Er zijn trouwens ook in afrika leden van het genus homo gevonden die ouder zijn dan de nu gevonden australopithecus (een lid van het apart genus australopithecinen( van het africanus / gracilis type ? zie daarover john Hawks ) dus , en die niet behoort tot het homo-genus ) o.a. is er Homo habillis ( en H Rudolfensis waarvan we ook niet weten" of ze vroege of late vertegenwoordiger zijn van hun respectievelijke soorten " )
Fragmenten van een homo habilis schedel Skull 1470 Deze' schedel is een beetje ouder dan de gevonden Australopithecus Sediba fossielen
" Het is nogal gewaagd en moeilijk te be-argumenteren dat Sediba een voorouder is van het genus homo is , wanneer de soort later ( minstens een half miljoen jaar na ) ten tonele verschijnt dan de eerste leden van het homo geslacht ," zei anthropologist Brian Richmond of George Washington University in Washington, D.C
Lees over alle verder nog komende en beginnende controverses het goede blog van Laelaps http://scienceblogs.com/laelaps/2010/04/close_to_homo_-_the_announceme.php Kleine tanden, lange armen A. sediba heeft een rechtopstaande neus en kleine tanden, wat hij gemeen heeft met Homo erectus en H.habilis. Maar de schedelinhoud is verrassend klein (tussen 420 en 450 kubieke centimeter) en dat is dan weer typisch voor Australopithecus, net als het relatief grote voorhoofd.
De uitzonderlijk lange armen van A. sediba wijzen erop dat deze mensachtige nog in bomen slingerde of dat tenminste kon als er gevaar dreigde op de grond. Maar het bekken doet dan weer denken aan Homo erectus, en de onderzoekers zijn ervan overtuigd dat A. sediba uitstekend
rechtop kon lopen. Waarom ze de nieuwe soort dan plaatsen binnen Australopithecus, en niet binnen Homo? Er is de kleine schedelinhoud en De erg lange, aapachtige armen tonen aan dat A. sediba nog prima in bomen kon leven, iets waartoe zelfs de vroegste Homo erectus niet in staat was. Dat heeft ons uiteindelijk over de streep getrokken, zegt Lee Berger.
De twee skeletten zijn dermate goed bewaard, dat er zelfs nog sporen van organisch materiaal aanwezig zijn.
Berger:
We sluiten niet uit dat we stukjes DNA kunnen isoleren, of misschien enkele proteïnen. De komende maanden zal er sowieso veel onderzoek over A. sediba verschijnen. Een zestigtal onderzoekers hebben gewacht op deze bekendmaking om hun onderzoek te publiceren. UPDATE / (tsjok45) op Australopithecus SEDIBA
(sst)
De vooropgestelde werkhypothese
Volgens Berger is Au Sediba en goede kandidaat voor de overgang( zie de opmerkingen over missing link in de appendix ) tussen de Australopithecinen en vroege vertegenwoordigers van het geslacht Homo, zoals Homo habilis. ( De soort zou aan de basis liggen van het genus homo )
Volgens een groep paleo-antropologen is het geslacht Homo ruim twee miljoen jaar geleden uit de Australopitheci ontstaan. De moderne mens, Homo sapiens, is 200 duizend jaar oud.
( Gerdien De Jong ) " ....Omstreeks twee miljoen jaar geleden bestonden er een aantal soorten homininen, mensachtigen, in Afrika. Er is weer een nieuwe soort aan het assortiment toegevoegd. Dit is de plaats van Australopithecus sediba in de indeling van de fossiele soorten:
Photograph by David Brill.
SK847 (Swartskrans 1969) is een andere voorgestelde link met de latere homo sapiens
" ....Berger meent dat de overgang naar Homo is gemaakt via de Au. africanus. Deze soort leefde ook in Zuid-Afrika tussen ongeveer 3 en 2,4 miljoen jaar gelden en is daarmee de meest waarschijnlijke voorouder. Au. sediba laat dus een mengeling zien van primitieve (Australopithecus-) en afgeleide (Homo-) kenmerken. De vraag is alleen welke Homosoort waarschijnlijk de afstammeling is van Au. sediba. De auteurs houden twee mogelijkheden open: H. habilis en H. erectus. Qua leeftijd zijn beide opties mogelijk, al is er van H. habilis materiaal bekend dat ouder is dan Au. sediba. Dit zegt echter weinig, want deze fossielen hoeven niet de eerste representanten te zijn van deze soort.
Misschien zullen in de toekomst fossielen van Au. sediba gevonden worden die ouder zijn dan de oudste van H. habilis. Het bepalen van afstammingsrelaties blijft lastig. Misschien is Au. sadiba wel een doodlopende tak geweest.
conclusie
Deze vondsten wijzen op twee belangrijke punten. Ten eerste dat er meerdere soorten homininen hebben bestaan rond de 2 miljoen jaar geleden. Niet alleen robuuste Australopithecussoorten, maar ook de slanke Au. africanus. Daarnaast hebben H. habilis en H. ergaster/erectus in die tijd naast elkaar bestaan en is er nog een andere soort die vaak tot Homo wordt gerekend (H. rudolfensis).
Au. sediba is daar nu bij gekomen. Hoe meer fossielen gevonden worden, hoe duidelijker wordt dat de evolutie van de mens niet in één lijn heeft geleid naar de moderne mens. Uit dit verouderde beeld stamt ook de term missing link (ontbrekende schakel), wat in de huidige opvattingen een onzinnig begrip is geworden. De evolutie van de mens is een boom met vele uitgestorven takken en meerdere soorten die naast elkaar hebben bestaan. ..."
Tim White : De karakteristieken die A. sediba deelt met Homo ,zijn nogal aan de magere kant : ze kunnen zelfs toegeschreven worden aan de juveniele status van het belangrijkste skelet en vallen waarschijnlijk binnen de normale variaties binnen australopithecine soorten "( =Bijvoorbeeld de hersenen van de knaap zouden wel eens grotendeels volgroeid kunnen geweest zijn , dat is aannemelijk )
Dat Sediba aan de basis ligt van het geslacht homo , is daarom nogal betwijfelbaar
Binnenkort uitsluitsel ? Er zijn echter nog twee andere ( fragmentaire )skeletten gevonden ... maar daar is nog niets over gepubliceert (en er zouden mogelijk nog skeletten in de breccie vastzitten .....) UPDATE / (tsjok45) op Australopithecus SEDIBA
Evolutie werkt bijna nooit op alle eigenschappen tegelijk. Sommige eigenschappen ondergaan evolutie terwijl andere eigenschappen nauwelijks veranderen. Een voorbeeld hiervan is makkelijk te bedenken. Een populatie organismen migreert naar een kouder gebied. De kenmerken die ervoor zorgen dat het organisme warm blijven ondergaan positieve selectie (deze worden over generaties steeds meer aanwezig in een populatie). Langer haar, dikker haar, dikkere vetlaag e.d. zijn een paar van deze kenmerken. Kenmerken die in deze omgeving ook goed werken (het gebit of lengte van bepaalde ledematen om even wat voorbeelden te noemen) evolueren nauwelijks of niet. Zo krijg je een mozaïek van kenmerken die heel erg veranderd zijn en kenmerken die nauwelijks veranderd zijn sinds de populatie migreerde naar deze koude omgeving.
Onze voorouders vertoonden mozaïeke evolutie.
Een werkelijk voorbeeld is de evolutie van de mens. Australopithecus is een geslacht van organismen die een vrij kleine hersencapaciteit hadden in vergelijking met de moderne mens (350-450cc in Australopithecus en 1100-1500cc in Homo sapiens). Echter liepen ze al wel rechtop te zien aan vele kenmerken die te vinden zijn in het bekken, benen en ruggengraat (Latimer & Lovejoy, 2005; Thorpe et al., 2007; Whitcome et al., 2007). Rechtop lopen evolueerde eerder dan de hersencapaciteit die pas evolueerde toen de eerste echte mensen (Homo) op het toneel verschenen. De manier waarop vrouwen baren bij onze soort is nog veel later ontstaan, na de splitsing tussen de Neanderthaler en onze soort zo'n 660.000 (+-140.000) jaar geleden (Green et al., 2008, Weaver & Hublin, 2009).
Een skelet van Lucy, hij/zij behoort tot de soort Australopithecus afarensis. Dit was een van de eerste skelletten die lieten zien dat rechtoplopen al vroeg was geëvolueerd.De hersencapaciteit was echter nog maar ongeveer 400cc. "
(voor nog andere vooorbeelden van mozaik evolutie zie bovenstaand blog-artikel )
2.- AUSTRALOPITHECUS
_
Enkele reconstructie' s van een paranthropus (a bosei) twee vroege homo's = rudolfiensis , en erectus , australopithecus afarensis "Lucy"(onderaan rechts ) is een reconstructie olv Donald Johnson
Ook oreopithecus b staat erbij ; omdat deze fossiele aap de eerste fossiele primaat is , die reeds rechtop liep ;
OREOPITHECUS BAMBOLII
Uit het Boven-Mioceen of Onder-Plioceen van Toscane was reeds sinds 1871 Oreopithecus bamboliibekend, doch men rekende deze tot de Smalneusapen.
Sedert 1949 echter heeft hörzeler vele nieuwe vondsten gedaan en van hem is de theorie afkomstig dat Oreopithecus een vroege Hominide is. Indien dit juist is, zou de stam van de Hominiden reeds ruim 10 miljoen jaar oud zijn. Hörzeler's opvattingen worden door sommige onderzoekers gedeeld (o.a. Heberer, Köhlin), door anderen echter bestreden (o.a. Von Koenigswald, Valois). Het is ook mogelijk dat Oreopithecus geen voorvader van de Hominidae is, maar een vroege zijtak.
De Oreopithecus bambolii had een vlak breed gezicht, kleine hoektanden en nogal brede bekkenbeenderen. Vooral dat laatste vond Hörzeler een bewijs dat het dier op twee benen liep. Het komt namelijk alleen voor bij Hominiden (de mens en mensachtigen). Later is het skelet verder onderzocht en toen bleek dat het dier lange armen had en gewrichten die lijken op die van een orang-oetan. Het leefde dus in bomen in plaats van op de grond. Dat kan kloppen, want de omgeving waar het skelet is gevonden, was moerassig en bosrijk. Omdat het dier dus niet op twee benen liep, werd het niet langer beschouwd als voorouder van de mens.
In 1997 hebben twee Spaanse onderzoekers (M. Köhler en S. Moyà-Solà) de botten die van het dier gevonden zijn, nog eens grondig onderzocht. Zij kwamen tot de conclusie dat de Oreopithecus bambolii geen voorouder van de mens is, al liep hij wel degelijk gewoonlijk op twee benen. M.a.w . : Het dier zou ( samen met andere primaten ) wel bipedaal kunnen zijn , maar dat zou ook een geval van convergente evolutie vertegenwoordigen ....echter de afstammelingen van O bambooli stierven ondertussen allen uit
Toch was dit een belangrijke ontdekking omdat we nu voor het eerst onszelf met een ander tweebenig dier kunnen vergelijken. Dat is temeer van belang omdat onze voorouders, toen de Oreopithecus al op twee benen liep, nog viervoetige boomklimmers waren (en pas vier miljoen jaar later op twee benen begonnen te lopen ? .)
( Gastbijdrage Bart Klink) " ....De australopithecines zijn onder te verdelen in een robuuste groep (Au 'Robustus ' : zeer stevige schedel, fors kaakapparaat en grote kiezen, ook wel als apart geslacht Paranthropus gegroepeerd) en een slanke groep,( Au 'gracilis' ) die deze robuuste kenmerken niet heeft. Au. sediba is duidelijk te onderscheiden van de robuuste groep, maar lijkt erg op Au. africanus uit de slanke groep. Toch zijn er ook verschillen met deze soort: de schedel is relatief breder, het gezicht minder prognaat (de snuitpartij steekt minder naar voren), de jukbeenderen steken minder zijwaarts uit en de boog boven de oogkassen (De wenkbrauwboog : torus supraorbitalis) is verschillend. Ook zijn de tanden vrij klein vergeleken met Au. africanus. Al deze kenmerken doen Au. sediba lijken op Homo.
Toch zijn er volgens de auteurs genoeg Australopithecuskenmerken om de beschreven soort binnen dit geslacht te plaatsen. De voornaamste reden is de kleine schedelinhoud van 420 cc [net iets groter dan een chimpansee, red.]. De fossielen die doorgaans aan H. habilis ( persoonlijke noot : waarvan sommigen menen dat ie ook binnen het australopithecus-genus past ) worden toegeschreven, hebben een schedelinhoud die ongeveer tussen de 500 en 600 cc ligt, wat dus iets groter is. ....)
......The cranium of MH1 has more resemblances at Sterkfontein. To be sure, it is an 11-13-year-old juvenile and more gracile in some respects than any of the Sterkfontein crania. But take a look at it next to Sts 71:
MH1 (left) next to Sts 71 (right)
They're not identical, naturally. Sts 71 has higher temporal lines, a slightly smaller vault, and more prominent cheeks. It also has more postorbital constriction compared to MH1, though that isn't obvious from this angle. MH1 has a true superorbital torus, Sts 71 has at best a shade of one. But you can see the similarities -- the angle of the zygomatic process of the maxilla, the narrow and concave interorbital region, the tall and narrow orbits. MH1 has no prominent anterior pillars (bony swellings on either side of the nasal aperture), but Sts 71 is not very different in this region. Sts 71 has bigger teeth.
Consider also Sts 52:
MH1 (left) next to Sts 52 (right)
Again, Sts 52 has anterior pillars and bigger teeth, but the shape of the face is very comparable between these two. The nasal bones in particular are similar in this pair, almost "pinched" at the midline, with a lateral expansion both superiorly and inferiorly.
We can do a similar exercise for most of the features of the MH1 cranium. What is exceptional, in the context of the Sterkfontein sample, is the overall gracility of the masticatory apparatus .......
One important thing that is not in the least bit exceptional: Its brain. An endocranial volume estimate of 420 ml (from CT reconstruction) puts MH1 at the bottom of the range of variation at Sterkfontein -- the best-known skull from Sterkfontein, Sts 5, has a volume of 485 ml, while STW 505 has a volume larger than 550 ml.
By contrast, the smallest endocranial volume known for early Homo is KNM-ER 1813, at 510 ml. That specimen is extreme: the next smallest is 585.
The vault fits in A. africanus, most of the facial features have comparable specimens in the Sterkfontein sample, with some exceptions, and the postcranial skeleton is unexceptional. The teeth are mostly within the range at Sterkfontein with some exceptions. But the mandible -- like those few facial characters -- stands out.
Australopithecus sediba -- a new species within Australopithecus -- then seems like a fair diagnosis. The craniodental derived features are of the sort that would usually justify a new species. Heck, in the case of Kenyanthropus, even more minor differences in the face and size of teeth from contemporary A. afarensis caused Leakey and colleagues (2001) to name a new genus....
( G Korthof ) Wat is een mens?
" ....Ook maakt deze vondst opnieuw duidelijk dat hoe meer fossielen er gevonden worden, hoe vager de grenzen worden. Er zijn zowel argumenten om Au. sediba in Australopithecus als in Homo te plaatsen. Paleoantropoloog Donald Johanson, de ontdekker van het beroemde fossiel Lucy (dat tot Au. afarensis behoort), opteert voor het laatste.
In combinatie met de andere fossielen rond deze overgang is de grens min of meer arbitrair geworden. Dit is ook wat je mag verwachten op grond van evolutie. Evolutie zorgt voor een continuüm tussen voorouders en afstammelingen, wat ook te zien is in de fossielen, als er daar genoeg van gevonden zijn tenminste. Dit grensprobleem is inherent aan evolutie. Ik blijf me er dan ook over verbazen dat er om dit punt zo fel gestreden wordt onder paleoantropologen (Lewin & Foley, 2004).
De grens tussen Australopithecus en Homo is misschien wel extra controversieel omdat het over de grens tussen mens en niet-mens gaat: wanneer kun je spreken van een mens? Blijkbaar ligt dit niet alleen gevoelig bij creationisten, maar ook bij paleontologen die zich bezighouden met de evolutie van de mens...."
-een reactie van Donald Johnson is hier te vinden sciam april 2010 Donalsd (Tsjok45) Discoverer of 'Lucy' raises questions about Australopithecus sediba, the new human species from South Africa
zie ook Lewin & Foley (2004), Principles of human evolution, Blackwell Publishing
Evolutionaire stamboom volgens ( de Zuid afrikaan) Dr Peter Schmid
Au sediba , Homo Habillis en Homo rudolfensis ,zijn (in deze stamboom )de mogedlijke kandidaten waaruit de homo ergaster zou zijn geevolueerd
Overigens is (zijn de eerste identificeerbare sporen ) van "Homo sapiens " ong -280.000 Y ( al dan niet ontwikkeld aan de afrikaanse (zuid-)oostelijke regio uit een afrikaanse tak van de Heidelbergensis( deze hypothetische stazmboom ) ,en de H antecessor ..... of zelfs ( volgens andere paleo antropologen uit de over de gehele " oude wereld verspreide ) H Erectus )gevonden
Op te merken valt verder dat ook H . Neanderthalensis al langer dan vandaag , werd/ wordt ingeschat (door sommige antropologen ) , als een subspecies
......De Neanderthaler is mogelijk een ondersoort. So what!? Dat is niet bepaald een probleem voor evolutie. De grens tussen de soorten moet ergens getrokken worden. Dit was overigens ook de consensus onder wetenschappers zo'n jaar of dertig geleden. Toen sprak men al van Homo sapiens neanderthalensis Ook op http://en.wikipedia.org/wiki/Neanderthal_man , valt te lezen dat: "Neanderthals are either classified as a subspecies of humans[...]or as a separate species [...]"
Wetenschappers hebben in Zuid-Afrika resten gevonden van een primaat die mogelijks licht werpt op de ontbrekende evolutionaire verbindingsgroepen tussen de australopithecinen en de vroegste mensensoorten .
De ontdekking is de belangrijkste uit Sterkfontein sinds de vondst in 1994 van het bijna komplete skelet van de -3.3 MY oude Australopithecus Africanus , met de koosnaam " Little Foot, " . http://en.wikipedia.org/wiki/Little_Foot (zie ook appendix )
Onderzoekers van de Universiteit van Witwatersrand ontdekten deze fossielen in de kalksteengrotten van Sterkfontein. : De' Sterkfontein regio in de omgeving van Johannesburg, is bekend als de " De Wieg van de Mensheid " De vondst komt precieser nog , uit de breccie van de " Malappa Cave " ( sommigen spreken al van Malappa Man ) : een zo goed als kompleet model- skelet kon worden samengesteld uit de overblijfselen van (minstens twee ) verschillende individuen : het grootste deel daarvan behoorde waarschijnlijk toe aan een kind dat ongeveer 2 miljoen jaar geleden leefde. de andere opgegraven botten waren van een volwassen individu (en waartussen men ook meent enkele andere resten van nog een andere(?) juveniel te hebben gevonden ....
De fossielen zijn vermoedelijk( de vondsten dateren uit 2008) allemaal afkomstig van een tot nu toe nog onbekende soort hominide Hoofdonderzoeker Lee Berger , de ontdekker van de fossielen , wilde wel eerst verder onderzoek verrichten op de fossielen. De botten werden daarom voorlopig nog niet aan de buitenwereld getoond. Het officiele bericht van kennisgeving moest nog verschijnen (Dat is nu gebeurt = zie volgende blog artikel )
Hype ? Ondertussen zijn de kranten natuurlijk ( zoals naar goede gewoonte ) al terug bezig met het brouwen van allerhande * sensationele titels , tendentieuze vertelsels en het aanzwengelen van een nieuwe "missing link" (1) - hype ... http://scienceblogs.com/laelaps/2010/04/hominin_hype.php
(Prof Tobias / witwatersrand univ ) It is not a single find, but several specimens representing several individuals. The remains now being brought to light by Dr Berger and his team are wonderful. The new fossil was found with a number of other partial skeletons,
*Nu al wordt aangekondigd dat een grootschalig TV programma in de maak is ... een nogal bedenkelijke ontwikkeling die alarmbelletjes moet doen rinkelen vooral wanneer men zich nog het media cirkus en dito tamtam rond het lemuur-fossiel "Ida " (van vorig jaar )herinnerd ...
Natuurlijk sluit dit alles niet uit dat de vondsten van groot wetenschappelijk belang kunnen zijn ....
De Zuid-Afrikaanse paleoantropoloog Phillip Tobias is één van de weinige wetenschappers die het skelet en de andere vondsten al wel heeft gezien. ( zijn commentaar is echter nogal nietszeggend ) Het is een zeldzaamheid om een bijna kompleet skelet te vinden, in plaats van alleen een paar tanden , een onderkaak of het bot van een arm, verklaart hij in de Britse krant The Times.( in een mogelijk nog minder informatief artikel dan dit http://www.telegraph.co.uk/science/evolution/7550033/Missing-link-between-man-and-apes-found.html ) Natuurlijk is het leuk als je een kaakbeen met een tand vindt, maar hier kun je ook zien hoe de kaak aan de schedel vastzit en op welke manier de ruggengraat met het bekken en de benen is verbonden.
Een bijna volledig (model) skelet uit deze belangrijke evolutie-periode van het genus homo zou de paleoantropologen nieuwe inzichten kunnen verschaffen over het rechtop lopen , de methode van lopen ( = daarbij speelt het bekken een grote rol ) en over de toename in groei van het brein van de mensachtigen Het handskelet ( indien aanwezig ) kan ook primordiale en noodzakelijke info leveren over de mogelijkheid om werktuigen te hanteren .... De voetstructuur( en de armlengte ) kan de wetenschappers vertellen of de soort nog in de bomen rondhing of reeds overwegend op de grond ( in de savannes ?) rondliep. De ouderdom van de vondsten valt in de periode dat complexe stenen werktuigen -gebruik , en de ontwikkeling van taal , pas waren begonnen en de hominiden definitief en permanent het boomleven vaarwel zegden ....
Overigens is dat kindskelet een zeer belangrijke vondst omdat er misschien erg interessante en relevante vergelijkingen mogelijk worden met de juveniele A Afarensis " Lucy's Baby "(Salem/ Dikika ) en de juveniele A. africanus " het kind van Taungs "
Er zouden bovendien fragmenten van ulna en hulmerus ) zijn ontdekt van een 12 tot 18 maanden oude "baby" ... fossielen die eerst verkeerdelijk aan een sabeltandkat werden ttoegeschreven UPDATE / (tsjok45) op Australopithecus SEDIBA
Dikika baby, a three-year-old from the dawn of humanity. Her discovery holds clues to the origin of childhood
Taung Child is the fossilized skull of a young Australopithecus africanus individual. It was discovered in 1924 by quarrymen working for the Northern Lime Company in near Kimberley, South Africa and discovered when one of Raymond Dart's colleagues spotted a few bone fragments and the cranium on the desk of a Lime (mineral) worker. The skull seemed like an odd ape a creature sharing human traits such as eye orbits, teeth, and, most importantly, the hole at the base of the skull over the spinal column (the foramen magnum , indicating a human-like posture. Dart assigned the specimen the name Australopithecus africanus ("southern ape of Africa"). This was the first time the word Australopithecus was assigned to any hominid. Dart claimed that the skull must have been an intermediate species between ape and humans but was rejected by the scientific community at the time due to the belief that a large cranial capacity must precede bipedal locomotion
Paleoantropologen zijn al lange tijd op zoek naar een brug tussen primitieve aapmensen( australopithecinen ) en de Homo habilis, de eerste geavanceerde mensensoort.
Homo habilis leefde -2.0-1.6 MY en kwam goed verspreid voor in Afrika Photo: SPL Experts die het nieuw gevonden kind(?) -skelet reeds zagen ( dat hoogst waarschijnlijk deze week nog zal worden officieel gepresenteert ? ) zeggen dat het een waaier aan karakteristieke eigenschappen gemeen heeft met de Homo habilis, een hominem die een sleutelpositie inneemt in onze(veronderstelde) stamboom ...
Nogal wiedes dat deze zuid-afrikaanse wetenschappers daarbij de australopithecus africanus ( = de "gracilis " onder de australopithecinae ) kiezen als de meest waarschijnlijke voorloper ( africanus zit ( volgens hen ) ook in een tijd die van alle australopithecinen het dicht bij de ouderdom van de habilis fossielen ligt )
Het is trouwens niet sinds vandaag dat deze A. africanus wordt vooruitgeschoven door de zuid afrikanen als de meest plausibele groep waaruit de habilis kan zijn geevolueerd ( hieronder proposition 2 ), en dit in tegenstelling tot andere paleantropologen die vooropstellen dat H. habillis afstamt van A.afarensis of nog een oudere hominide ( A. anamensis ) . Africanus is dan( in die tweede en meest aangehangen hypothese ) een afstammeling van diezelfde australopithecinen vooroudergroep als waaruit de Habillis voortkwam .... (hieronder proposition 1)
There are 2 min proposed phylogenies for homo Habillis -both have certain difficulties.
The 1st proposal viewed A. afarensis as the direct ancestor of Homo on one hand and A. africanus on the other, which is then ancestral to the robust australopithecines. The dental similarities between Homo habilis and A. afarensis are simply explained:The former is the direct descendant of the latter and therefore carries many anatomical similarities. Homo habilis also shares some anatomical features with the robust Australopithecines, particular in the cranium. If Homo habilis truly is a direct descendant of A. afarensis, splitting away before the A. africacus A. robustus lineage had begun to develop. The cranial features in common between Homo habilis and the robust Australopithecines must have evolved independently and in parallel.
The second proposal ( de zuid afrikaanse thesis ) viewed A. africanus as the last common ancestor between Homo and the australopithecines. A. africanus having derived directly from A. afarensis.
Grafische voorstelling van de these van de zuid afrikanen
(1) missing link is trouwens een journalisten-term , die werd gelanceerd toen de eerste fossielen van de peking -mens (chou- kou- tien ) zoek bleken te zijn geraakt (="missing" ) tijdens WO II , en waarvan ( officieel) nog slechts afgietsels en foto's bestaan
Sommigen hebben de vondst natuurlijk al de 'ontbrekende schakel' genoemd, maar dat is een leden-begrip dat in de wetenschap niet langer wordt gehanteerd. "De 'ontbrekende schakel' was handig in de tijd dat we vroege fossielen en latere bij elkaar op een rij legden. Toen was het nog makkelijk", zegt paleontoloog Richard Potts. "Nu is er zo'n grote diversiteit aan takken in de menselijke stamboom bekend dat er geen sprake meer is van één bepaalde overgangslijn."
APPENDIX
Sterkfontein, werd ongeveer 20 MY geleden gevormd , werd geëxploreerd in 1800-tiger jaren door prospectors die kalksteen vonden , gebruikt als grondstof voor cement en goud bewerking . Sterkfontein werd ook vlug (h)erkend als de fossielen- schatkist die het is , maar het werd slechts in de 1930tiger jaren overgemaakt aan het wetenschappelijk onderzoek
De kalkgrotten van Sterkfontein zijn al altijd een beroemde en belangrijke vindsplaats geweest van aapmensen
1947, leverde de beroemde schedel van Mrs. Ples . de koosnaam is afkomstig van de toenmalig gebruikte classificatienaam "plesiantropus" ( = bijna-mens )
Mrs. Ples,( wat trouwens ook een mannelijk exemplaar kan zijn ) ouder dan 2 MY , werd later ondergebracht bij de species Australopithecus africanus en behoort tot de beste fossielen van de soort die(tot nu toe ) zijn gevonden ...
recente "artistieke" reconstructie
TM 1512, Australopithecus africanus(was Plesianthropus transvaalensis) Ontdekt door Robert Broom in 1936 te Sterkfontein in Zuid-Africa (Broom 1936). Dit was het tweede autralopithecine fossiel dat gevonden werd. Het bestond uit delen van het aangezicht, de bovenkaak en hersendoos. Fig. 6: Mrs Ples sts 5, "Mrs Ples", Australopithecus africanus Ontdekt door Robert Broom in 1947 te Sterkfontein in Zuid-Afrika. Het fossiel is een zeer goed geconserveerd cranium van een adult. Men heeft meestal gedacht dat het om een vrouw ging, maar recent werd beweerd dat het hier om een man gaat. Het is allezins het beste specimen van de soort A. africanus. Het is ongeveer 2,5 mijloen jaar oud, met een breinvolume van 485 cc. (recent werd beweerd dat de fossielen Sts 5 and Sts 14 (zie volgende vondst) van het zelfde individu afkomstig zijn). Fig. 7: Australopithecus africanus Sts 14, Australopithecus africanus Ontdekt door Robert Broom en J.T. Robinson in 1947 te Sterkfontein (Broom and Robinson 1947). Geschatte ouderdom is ongeveer 2,5 miljoen jaar. Deze vondst bestaat uit een bijna complete ruggengraat, een bekken, enkele ribfragmenten en een deel van een femur van een zeer klein volwassen individu. Het bekken is meer menselijk dan aapachtig, en er is sterk bewijs dat africanus bipedaal liep (Brace et al. 1979), ook al zou de looppas nog niet zo ontwikkeld zijn als bij de moderne mens (Burenhult 1993).
Stw 573, "Little Foot", Australopithecus Ontdekt door Ron Clarke tussen 1994 en 1997 te Sterkfontein in Zuid-Afrika. Geschatte ouderdom is 3,3 miljoen jaar. Dit fossiel bestaat - voorlopig uit vele botten van de voet, been, hand en arm, en een complete schedel. Men denkt dat nog vele botten ingebed zitten in het gesteente. (Clarke & Tobias 1995; Clarke 1998; Clarke 1999)
"Little Foot," werd in het begin ouder dan 4MY geacht ( en daardoor dus een tijdgenoot van anamensis , liggend aan de wortel van het australopithecus genus ...) maar dat werd later eerst teruggebracht naar 2 MY en daarna ( huidige concensus ) op 3,3MY ; daarbij werd dit fossiel ingeschat als een ver doorgeevolueerde aftakking van de anamensis maar tegenwoordig zit little foot weer bij de vroege groep
*Volgens de ontdekker Clark van de fossielen van "Little foot " , was deze laatste , naast de A. afarensis en A. africanus , een derde soort "australopithecus " = en dezelfde als de individuen in Makapansgat en identiek aan Sterkfontein 4 Het StW53 skelet wordt "vollediger " geacht dan dat van Lucy
Fig. 6. Clarke reconstruction of StW 53 male Australopithecus africanus (top left) compared to Sts 5 female A. africanus cast (top right), endocranial casts of StW 53 (middle rowleft) and Sts 5 (middle rowright), basal view of StW 53 Clarke reconstruction (lower left) and Sts 5 cast (lower right). Note broader cranial base in the male StW 53.
The above picture is from: Clarke (2008) Latest information on Sterkfonteins Australopithecus skeleton and a new look at Australopithecus. South African Journal of Science 104, November/December 2008
Habilis in sterkfontein ?
Stw 53, Homo habilis? Ontdekt door Alun Hughes in 1976 te Sterkfontein in Zuid-Afrika (Hughes & Tobias 1977). Geschatte ouderdom is 1,5 tot 2 miljoen jaar. Deze vondst bestaat uit enkele cranium fragmenten incluis tanden. Vele stenen werktuigen werden in dezelfde laag gevonden.
Is ID de wetenschappelijke (sic) uitleg voor creationiisten 150jaar Darwinisme... De evolutietheorie gewikt en gewogen David sorensen en revolutietheorie lalala DE VERRIJZENIS VAN DE JONGE VERDRONKEN KOE » Reageer (21) ID TOVERDOOS OVER SLECHTE ID-EETJES ,RESISTENTIE & TOVERDOCTORS c) OEC d) YEC
Een oeroud spoor Denisova : ZUID SIBERIË DENISOVA - mens
DMANISI AAP OF MENS DE OUDSTE ? » Reageer (1)Nakalipithecus nakayamai (<) Alweer eentje ? ..... De tand des tijds / Heidelberg-mens DE HEUPEN VAN EVA CASABLANCA MAN /erectus Hobbit is aparte soort ? » Reageer (2) NOG EEN BENDE BIJTERS POLONAISE met neanderthaler TANDEN UIT DE QESEM GROT Neanderthaler genoom Mitochondriale Genenkaart van Neanderthaler Xuchang mens
b)Biologie 1.-(EVOLUTIE ) NAS / IM Document 2008 (2) NAS / IM Document 2008 ( 1)
Cambrium & precambrium AVALON GABONESE chips
Evolutie in actie Opmerkelijk snelle adaptaties bij kroatische ruine-hagedissen:
EEN PLUIM VOOR CHINA Geef eens een pootje Pluimgewicht KLEIN DUIMPJE & DE REUS &VEREN Opnieuw gevederde Maniraptor Similicaudipteryx. Aerosteon riocoloradensis
Krokodillen
PAKASUCHUS KAPILIMAI Prestosuchus chiniquensis Terug naar zee viseter
Eritherium azzouzorum LJOEBA Darwinius masillae VLIEGENDE KATTEN ? Vleermuizen ALWEER EEN BELANGRIJK STUK UIT DE LEGPUZZEL Zee-zoogdieren ; Van de wal in de visgronden Indohyus / walvisevolutie Zeehonden-evolutie
*Blauwe en groene ( =nederlandse)teksten zijn meestal aanklikbare links *Engelse Wikipedia teksten verwijzen in de linkerkolom naar verschillende niet-engelse versies van het wikiartikel *Blauwe teksten tusssen "" , zijn voornamelijk ( gedeeltelijke)citaten afkomstig van mensen met andere meningen
Evolutie / Charles Darwin aan de basis: SELECTIE NATUURLIJK DE LEVENSBOOM UITSTERVEN DEEP TIME Biogeografie SEKSUELE SELECTIE Al jaren lang samen CO-EVOLUTIE De economie van de natuur Geleidelijke veranderingen
Unintelligent design:
IP Theorie Ons gebit , De appendix, Geboorte, De weg van het zaad , Nervus Laryngeus Recurrens, DNA , 75 mistakes , Het boek
Unintelligent design (1): Rechtop lopen Tomaso over het oog , oogspieren , Unintelligent Design (5): ZWEETVOETEN Unintelligent design (6): Vitamine C Unintelligent design (8): Kuitspieren
PZ MYERS
Creationisten leuter
Had de neanderthaler minder bewegelijk sperma ? 
)
A view across the Cradle of Humankind 
Photograph by David Brill.
Hoofdonderzoeker
recente "artistieke" reconstructie 
Tomaso schrijft over 
Dat is niet bepaald een probleem voor evolutie.
De grens tussen de soorten moet ergens getrokken worden.
Dit was overigens ook de consensus onder wetenschappers zo'n jaar of dertig geleden. Toen sprak men al van Homo sapiens neanderthalensis Ook op http://en.wikipedia.org/wiki/Neanderthal_man , valt te lezen dat: "Neanderthals are either classified as a subspecies of humans[...]or as a separate species [...]"
zie ook ---> over het inschatten/ herkennen van echte wetenschappelijke controversies :
http://anticreato.multiply.com/notes/item/19