Dit blog is een onderdeel van EVODISKU WAT IS DE BEDOELING EN WAAR STAAT DIT BLOG VOOR
****Wie meent dat alles inmiddels wel over de evolutietheorie gezegd is en dat de discussie gesloten kan worden, ziet over het hoofd dat de wetenschap niet stil staat.
***Wie meent dat inmiddels het creationisme definitief het pleit heeft verloren en dat de discussie gesloten kan worden , ziet over het hoofd dat het "creationisme" is geevolueerd ( en zal evolueren ) in nieuwere mimicrytische vormen( meme-complexen ) zoals bijvoorbeeld het ID(C)
***Dit blog is speciaal opgezet om de aktualiteit binnen het evolutie-creationisme debat te volgen en van kommentaren te voorzien ... waartoe de lezers zijn uitgenodigd bij te dragen ...
Let echter wél op het volgende :
"Je bent een rund als je hier met religie stunt " ....
Belangrijk : De gevonden mensachtigen leefden tussen de 1,78 en 1,95 miljoen jaar geleden en kunnen wel eens vele vragen omtrent de evolutie van aap naar mens beantwoorden.
Berger : Australopithecus sediba is ongetwijfeld een overgangssoort met een mozaïek aan kenmerken die later ook door de mensachtigen in de lijn van het mensengeslacht werden gedeeld, vertelt Berger.
Uiterlijk
The skeletons of Australopithecus sediba. The more complete skeleton of the adolescent male (MH1) is on the left, and the less complete adult (MH2) is on the right. From Berger et al, 2010. Associated skeletal elements of MH1 (left) and MH2 (right), in approximate anatomical position, superimposed over an illustration of an idealized Au. africanus skeleton (with some adjustment for differences in body proportions). The proximal right tibia of MH1 has been reconstructed from a natural cast of the proximal metaphysis.
De twee gedeeltelijke skeletten, van een volwassen vrouw ( MH2 )en een adolescente jongen,(MH 1) beide circa 1,30 meter lang, zijn de compleetste Australopitheci die ooit zijn gevonden. Opgegraven zijn onder meer een vrij complete schedel met aangezicht, een onderkaak, sleutelbeen , schouder ,armen , vingerkootjes , een bekken, gedeelten van een dijbeen , een fragment van de knie , een enkel. De gevonden mensachtigen hebben net als apen lange armen en sterke handen.
Uit beide skeletten is een ( voorlopig ? ) holotype samengesteld
Fig. 4. Representative ossa coxae, in lateral view, from left to right, of Au. afarensis (AL 288-1), Au. africanus (Sts 14), Au. sediba (MH1), and H. erectus (KNM-WT 15000). The specimens are oriented so that the iliac blades all lie in the plane of the photograph (which thus leads to differences between specimens in the orientation of the acetabula and ischial tuberosities). MH1 possesses derived, Homo-like morphology compared to other australopithecines, including a relative reduction in the weight transfer distance from the sacroiliac (yellow) to hip (circle) joints; expansion of the retroauricular surface of the ilium (blue arrows) (determined by striking a line from the center of the sphere representing the femoral head to the most distant point on the posterior ilium; the superior arrow marks the terminus of this line, and the inferior arrow marks the intersection of this line with the most anterior point on the auricular face); narrowing of the tuberoacetabular sulcus (delimited by yellow arrows); and pronouncement of the acetabulocristal (green arrows) and acetabulosacral buttresses.
Hun vooruitgeschoven bekken is ver ontwikkeld en ze hebben lange benen waardoor ze in staat waren om te stappen en net als een mens te rennen. Naar schatting waren de mensachtigen zon 1,27 meter groot, maar van het kind wordt verondersteld dat het nog niet volgroeid zou .
Het brein van de jonge mannelijke mensachtige was ongeveer tussen de 420 en 450 kubieke centimeters groot. Dat is veel kleiner dan dat van de moderne mens met een grootte van 1200 tot 1600 kubieke centimeters. De tanden zijn klein en ogen zeer modern , maar de knobbels op de kiezen zijn eerder aapachtig
Fig. 1. Craniodental elements of Au. sediba. UW88-50 (MH1) juvenile cranium in (A) superior, (B) frontal, and (C) left lateral views. (D) UW88-8 (MH1) juvenile mandible in right lateral view, (E) UW88-54 (MH2) adult mandible in right lateral view, (F) UW88-8 mandible in occlusal view, (G) UW 88-54 mandible in occlusal view, and (H) UW 88-50 right maxilla in occlusal view (scale bars are in centimeters)
Dit fossiel geeft ons een uitzonderlijk gedetailleerd kijkje in een nieuw hoofdstuk van de menselijke evolutie toen mensachtigen niet langer afhankelijk waren van een leven in de bomen, maar op de grond gingen leven.
Er werden naast de mensachtigen nog fossielen van 25 andere soorten gevonden, waaronder een wilde kat( sabeltandkat ) , een bruine hyena, een wilde hond, een antilope en een paard.
(Gastbijdrage Bart Klink )
vingers? tenen?
" ....Ook in het postcranium (alles onder de schedel) is een interessante melange te vinden. Au. sediba had een klein postuur (slechts 1,3 meter) en relatief lange armen. Het pelvis (bekken) daarentegen doet weer meer aan Homo denken, net als de relatief lange benen.
Deze aanpassingen anticiperen op de veranderingen in het pelvis die bij Homo ergaster/erectus (een latere Homosoort) aangetroffen worden, wat waarschijnlijk verband houdt met een energetisch efficiëntere manier van bipedalisme (rechtop lopen). Het voetskelet is echter weer primitief (meer Australopithecusachtig).
Opmerkelijk genoeg wordt er niets over de vingers en tenen geschreven. Deze zijn bij Homo min of mee recht, maar bij de Australopithecussoorten gekromd, een aanpassing aan het leven in bomen.
Au. sediba bevestigt dat kenmerkende eigenschappen van de moderne mens (vooral bipedalisme en grote hersenen) niet tegelijk ontstaan zijn. Deze soort liep al behoorlijk goed rechtop, maar met een schedelinhoud die net iets groter is dan die van een chimpansee. Zon mix van kenmerken in evolutionaire overgangen komt vaak voor en wordt mozaïeke evolutie genoemd. "
Er zijn dus -tot nu toe- géén mensapen/mens-achtigen gevonden, die op NIET op 2 benen liepen, maar WEL significant > 400 cc hersenen hadden. Dus: grote hersenen wordt door bipedalisme voorafgegaan en niet andersom. :
Mensapen die normaal zich als viervoeter gedragen op de grond, kunnen makkelijk tijdelijk zich bipedaal voortbewegen wanneer ze bv door laag waterlopen zoals die beroemde filmopnames van David Attenborough laten zien (gorillas). Eventjes tijdelijk je hersenen vergroten. is er niet bij ....
Maar het equivalent van tijdelijke bipedaliteit kan niet de tijdelijke vergroting van hersens zijn maar wel wat je een brainwave zou kunnen noemen: een tijdelijk, beter gebruik van je hersens.( ook van "geniale " individuen uit de groep die een ontdekking doen die iedereen daarna naboots) Helemaal in overeenstemming ook met gradualisme. De evolutie van de mens bestaat uit een reeks (kleine) heldere momenten!( en beginnende doorgave van "cultuur"= net zoals die japanse makaken die zoete aardappels wassen ) zoiets?
Voor bipedaliteit tel ik in de literatuur plm 15 verklaringen, voor grote hersens minstens 25. Het is in ieder geval achteraf duidelijk dat die de meeste voordelen blijken te hebben!
Overigens, volgens biomechanisch onderzoek levert een sterke achillespees past het echte voordeel op, tenminste als je hard wil lopen. Rechtoplopen levert ook de meeste verkoeling en lijkt daarmee een voorwaarde om het grote hoofd koel te houden( de behouden haardos is daar ook een goed middel voor .) Er zijn inmiddels hele bibliotheken volgeschreven over bipedaliteit.
( anecdote )".....de beroemde frauduleuze schedel van Pildown man werd aangevoerd als bewijs dat de mens al heel snel een grote herseninhoud had gekregen. In werkelijkheid blijkt dit dus pas relatief laat gebeurd te zijn."
08 apr 2010
Het genus Homo heeft nieuwe "voorouder " ?
De Australopithecus sediba liep al goed rechtop, maar kon dankzij zijn lange, aapachtige armen ook in bomen slingeren. Deze nieuwe mensachtige leefde twee miljoen jaar geleden in Zuidelijk Afrika. Wellicht gaat het om een kandidaat- voorouder van het mensengeslacht Homo.
Sediba betekent fontein in het Zuid-Sotho, een taal die in het gebied rond de vindplaatst veel wordt gesproken. De vondst zou als een fontein nieuwe gegevens over de evolutie van de eerste mensen moeten uitspuien. Een koosnaampje genre Lucy of Ardi heeft Au. sediba nog niet (omdat het australopithecus jongetje , gevonden is door een knaap en in zuid afrika , wensen de wetenschappers de keus van het koosnaampje over te laten aan de "kinderen van Zuid Afrika" )
Het vakblad Science pakte groot uit met het nieuws over de vondst en de eerste analyses van twee skeletten van de Australopithecus sediba.
Paul H. G. M. Dirks, Job M. Kibii, Brian F. Kuhn, Christine Steininger, Steven E. Churchill, Jan D. Kramers, Robyn Pickering, Daniel L. Farber, Anne-Sophie Mériaux, Andy I. R. Herries, Geoffrey C. P. King, and Lee R. Berger (9 April 2010) Science328 (5975), 205. [DOI: 10.1126/science.1184950] |Abstract »|Full Text »|PDF »|Supporting Online Material »
De fossielen twee, weliswaar gedeeltelijke maar goed bewaarde skeletten mét schedel werden in augustus 2008 gevonden in een een kalksteengrot in Malapa, in het gebied ten noorden van de Zuid-Afrikaanse hoofdstad Johannesburg dat archeologen ook wel de wieg van de mensheid noemen. Het gaat om de skeletten van een volwassen vrouw en een jongen (van ongeveer 12 jaar) die vermoedelijk samen omkwamen, mogelijk door door een door een vrij dodelijke val en/of (erop volgende ? ) verdrinking. Een sterk stromend riviertje sleurde hun lichamen vrijwel onmiddellijk na hun dood een 15 meter dieper gelegen grot in, getuige de nagenoeg intacte staat van hun skeletten.
Gastbijdrage Bart Klink
De auteurs van het tweede stuk (Dirks et al.) schrijven maar heel weinig over de taphonomie ( in dit geval hoe beide sebida specima , een fossiel geworden zijn); ze opperen slechts een hypothese. Het grotcomplex is afgesloten en(tegenwoordig ? ) alleen toegankelijk door de gaten van bovenaf. Aan de grote hoeveelheid fossielen van andere dieren te zien, vielen er regelmatige dieren in die er blijkbaar niet meer uit konden komen. Het lijkt erop dat de twee homininen hetzelfde lot beschoren is geweest. Er is geen melding van botbreuken.
De skeletten waren deels gearticuleerd, want wil zeggen dat de botten nog op hun natuurlijk plek zaten. Dan kun je gemakkelijk bepalen wat bij welke individu hoort. Het lijk er inderdaad op dat beide skeletten ( een volwassen vrouw en een knaap / moeder en zoon ? ) ongeveer even groot waren toen ze stierven. Ik denk dat dit komt door het grote seksuele dimorfisme in Australopithecus
A diagram of how the skeletons of Australopithecus sediba came to be preserved in the Malapa cave deposit. From Dirks et al, 2010.
Op grond van de sedimentlaag waarin de fossielen werden gevonden, concludeert een internationaal onderzoeksteam dat déze A. sediba tussen 1,95 en 1,78 miljoen jaar geleden moet geleefd hebben. Dat is ruim een miljoen jaar na Lucy, de bekendste Australopithecus afarensis, en niet zolang voordat de Homo erectus fossielen een ( tot op heden bekende ) maximale ouderdomsgrens van diens eerste verschijnen vaststelden
" .....De fossielen zijn met drie verschillende methoden gedateerd (Dirks et al., 2010). De radioactieve datering met de uranium-lood-methode kwam uit op een maximumleeftijd van 2 miljoen jaar. De aanwezigheid van de sabeltandkat Megantereon wijst op een minimumleeftijd van 1,5 miljoen jaar. Datering aan de hand van paleomagnetisme preciseerde de ouderdom tot 1,95-1,78 miljoen jaar geleden. Een ouderdom van net onder de 2 miljoen jaar is daarmee het meest waarschijnlijk, wat vrij jong is voor een Australopithecusfossiel. Dit plaatst Au. sediba midden in de overgang van Australopithecus naar Homo ..."
Omdat het de eerste vondst is van Au. sediba, kunnen de onderzoekers nog niet zeggen of het om late, dan wel vroege individuen van de nieuwe soort gaat. Maar dat het om een nieuwe soort mensachtige gaat, daarover bestaat geen twijfel.
Zoon deed vondst Lee Berger, de Amerikaanse antropoloog van de universiteit van Witwatersrand die de ontdekker is van Au. sediba, beschrijft in een telefonische persbabbel hoe zijn 9-jaar oude zoon op 15 augustus 2008 de fossielen vond.
Die dag nam ik Matthew mee naar de site waar we toen aan het werk waren, in de buurt van Malupu. Plots hoorde ik hem roepen dat hij een been had gevonden, in een klein dalletje vlakbij de ingang van een kleine grot. Toen ik het zag, dacht ik eerst aan een bot van een antilope, want daar hebben we er hier al honderdduizenden van gevonden. Maar toen ik beter keek, zag ik duidelijk een mensachtig kaakbeen uit het zand steken.
Professor Lee Berger, University of the Witwatersrand, en zoon , Matthew, naast het skelet van de juveniele Sediba ( Maropeng,/ Johannesburg,) , April 8, 2010.
Berger omschrijft Au. sediba als een mozaïek van kenmerken( zie appendix ) , een mengeling van het "primitievere" Australopithecus geslacht en het moderne mensengenus Homo. De antropoloog wil nog niet gezegd hebben dat het zeker om een rechtstreekse voorouder van Homo erectus of Homo ergaster gaat, maar hij houdt er duidelijk wel rekening mee. Maar het kan ook een voorouder zijn van andere, ons onbekende Homo-soorten. Of Au. sediba behoort tot een aparte groep die net als Homo is ontstaan uit Australopithecus, maar die in de loop van de evolutie is uitgestorven.
Als Au. sediba geen voorouder was, maar een soort verre neef van de eerste Homo-soorten, verklaart dit mogelijk de erg vroege datering van de Homo erectus-skeletten van de Georgische site Dmanisi, die ook bijna twee miljoen jaar oud zijn.
Er zijn trouwens ook in afrika leden van het genus homo gevonden die ouder zijn dan de nu gevonden australopithecus (een lid van het apart genus australopithecinen( van het africanus / gracilis type ? zie daarover john Hawks ) dus , en die niet behoort tot het homo-genus ) o.a. is er Homo habillis ( en H Rudolfensis waarvan we ook niet weten" of ze vroege of late vertegenwoordiger zijn van hun respectievelijke soorten " )
Fragmenten van een homo habilis schedel Skull 1470 Deze' schedel is een beetje ouder dan de gevonden Australopithecus Sediba fossielen
" Het is nogal gewaagd en moeilijk te be-argumenteren dat Sediba een voorouder is van het genus homo is , wanneer de soort later ( minstens een half miljoen jaar na ) ten tonele verschijnt dan de eerste leden van het homo geslacht ," zei anthropologist Brian Richmond of George Washington University in Washington, D.C
Lees over alle verder nog komende en beginnende controverses het goede blog van Laelaps http://scienceblogs.com/laelaps/2010/04/close_to_homo_-_the_announceme.php Kleine tanden, lange armen A. sediba heeft een rechtopstaande neus en kleine tanden, wat hij gemeen heeft met Homo erectus en H.habilis. Maar de schedelinhoud is verrassend klein (tussen 420 en 450 kubieke centimeter) en dat is dan weer typisch voor Australopithecus, net als het relatief grote voorhoofd.
De uitzonderlijk lange armen van A. sediba wijzen erop dat deze mensachtige nog in bomen slingerde of dat tenminste kon als er gevaar dreigde op de grond. Maar het bekken doet dan weer denken aan Homo erectus, en de onderzoekers zijn ervan overtuigd dat A. sediba uitstekend
rechtop kon lopen. Waarom ze de nieuwe soort dan plaatsen binnen Australopithecus, en niet binnen Homo? Er is de kleine schedelinhoud en De erg lange, aapachtige armen tonen aan dat A. sediba nog prima in bomen kon leven, iets waartoe zelfs de vroegste Homo erectus niet in staat was. Dat heeft ons uiteindelijk over de streep getrokken, zegt Lee Berger.
De twee skeletten zijn dermate goed bewaard, dat er zelfs nog sporen van organisch materiaal aanwezig zijn.
Berger:
We sluiten niet uit dat we stukjes DNA kunnen isoleren, of misschien enkele proteïnen. De komende maanden zal er sowieso veel onderzoek over A. sediba verschijnen. Een zestigtal onderzoekers hebben gewacht op deze bekendmaking om hun onderzoek te publiceren. UPDATE / (tsjok45) op Australopithecus SEDIBA
(sst)
De vooropgestelde werkhypothese
Volgens Berger is Au Sediba en goede kandidaat voor de overgang( zie de opmerkingen over missing link in de appendix ) tussen de Australopithecinen en vroege vertegenwoordigers van het geslacht Homo, zoals Homo habilis. ( De soort zou aan de basis liggen van het genus homo )
Volgens een groep paleo-antropologen is het geslacht Homo ruim twee miljoen jaar geleden uit de Australopitheci ontstaan. De moderne mens, Homo sapiens, is 200 duizend jaar oud.
( Gerdien De Jong ) " ....Omstreeks twee miljoen jaar geleden bestonden er een aantal soorten homininen, mensachtigen, in Afrika. Er is weer een nieuwe soort aan het assortiment toegevoegd. Dit is de plaats van Australopithecus sediba in de indeling van de fossiele soorten:
Photograph by David Brill.
SK847 (Swartskrans 1969) is een andere voorgestelde link met de latere homo sapiens
" ....Berger meent dat de overgang naar Homo is gemaakt via de Au. africanus. Deze soort leefde ook in Zuid-Afrika tussen ongeveer 3 en 2,4 miljoen jaar gelden en is daarmee de meest waarschijnlijke voorouder. Au. sediba laat dus een mengeling zien van primitieve (Australopithecus-) en afgeleide (Homo-) kenmerken. De vraag is alleen welke Homosoort waarschijnlijk de afstammeling is van Au. sediba. De auteurs houden twee mogelijkheden open: H. habilis en H. erectus. Qua leeftijd zijn beide opties mogelijk, al is er van H. habilis materiaal bekend dat ouder is dan Au. sediba. Dit zegt echter weinig, want deze fossielen hoeven niet de eerste representanten te zijn van deze soort.
Misschien zullen in de toekomst fossielen van Au. sediba gevonden worden die ouder zijn dan de oudste van H. habilis. Het bepalen van afstammingsrelaties blijft lastig. Misschien is Au. sadiba wel een doodlopende tak geweest.
conclusie
Deze vondsten wijzen op twee belangrijke punten. Ten eerste dat er meerdere soorten homininen hebben bestaan rond de 2 miljoen jaar geleden. Niet alleen robuuste Australopithecussoorten, maar ook de slanke Au. africanus. Daarnaast hebben H. habilis en H. ergaster/erectus in die tijd naast elkaar bestaan en is er nog een andere soort die vaak tot Homo wordt gerekend (H. rudolfensis).
Au. sediba is daar nu bij gekomen. Hoe meer fossielen gevonden worden, hoe duidelijker wordt dat de evolutie van de mens niet in één lijn heeft geleid naar de moderne mens. Uit dit verouderde beeld stamt ook de term missing link (ontbrekende schakel), wat in de huidige opvattingen een onzinnig begrip is geworden. De evolutie van de mens is een boom met vele uitgestorven takken en meerdere soorten die naast elkaar hebben bestaan. ..."
Tim White : De karakteristieken die A. sediba deelt met Homo ,zijn nogal aan de magere kant : ze kunnen zelfs toegeschreven worden aan de juveniele status van het belangrijkste skelet en vallen waarschijnlijk binnen de normale variaties binnen australopithecine soorten "( =Bijvoorbeeld de hersenen van de knaap zouden wel eens grotendeels volgroeid kunnen geweest zijn , dat is aannemelijk )
Dat Sediba aan de basis ligt van het geslacht homo , is daarom nogal betwijfelbaar
Binnenkort uitsluitsel ? Er zijn echter nog twee andere ( fragmentaire )skeletten gevonden ... maar daar is nog niets over gepubliceert (en er zouden mogelijk nog skeletten in de breccie vastzitten .....) UPDATE / (tsjok45) op Australopithecus SEDIBA
Evolutie werkt bijna nooit op alle eigenschappen tegelijk. Sommige eigenschappen ondergaan evolutie terwijl andere eigenschappen nauwelijks veranderen. Een voorbeeld hiervan is makkelijk te bedenken. Een populatie organismen migreert naar een kouder gebied. De kenmerken die ervoor zorgen dat het organisme warm blijven ondergaan positieve selectie (deze worden over generaties steeds meer aanwezig in een populatie). Langer haar, dikker haar, dikkere vetlaag e.d. zijn een paar van deze kenmerken. Kenmerken die in deze omgeving ook goed werken (het gebit of lengte van bepaalde ledematen om even wat voorbeelden te noemen) evolueren nauwelijks of niet. Zo krijg je een mozaïek van kenmerken die heel erg veranderd zijn en kenmerken die nauwelijks veranderd zijn sinds de populatie migreerde naar deze koude omgeving.
Onze voorouders vertoonden mozaïeke evolutie.
Een werkelijk voorbeeld is de evolutie van de mens. Australopithecus is een geslacht van organismen die een vrij kleine hersencapaciteit hadden in vergelijking met de moderne mens (350-450cc in Australopithecus en 1100-1500cc in Homo sapiens). Echter liepen ze al wel rechtop te zien aan vele kenmerken die te vinden zijn in het bekken, benen en ruggengraat (Latimer & Lovejoy, 2005; Thorpe et al., 2007; Whitcome et al., 2007). Rechtop lopen evolueerde eerder dan de hersencapaciteit die pas evolueerde toen de eerste echte mensen (Homo) op het toneel verschenen. De manier waarop vrouwen baren bij onze soort is nog veel later ontstaan, na de splitsing tussen de Neanderthaler en onze soort zo'n 660.000 (+-140.000) jaar geleden (Green et al., 2008, Weaver & Hublin, 2009).
Een skelet van Lucy, hij/zij behoort tot de soort Australopithecus afarensis. Dit was een van de eerste skelletten die lieten zien dat rechtoplopen al vroeg was geëvolueerd.De hersencapaciteit was echter nog maar ongeveer 400cc. "
(voor nog andere vooorbeelden van mozaik evolutie zie bovenstaand blog-artikel )
2.- AUSTRALOPITHECUS
_
Enkele reconstructie' s van een paranthropus (a bosei) twee vroege homo's = rudolfiensis , en erectus , australopithecus afarensis "Lucy"(onderaan rechts ) is een reconstructie olv Donald Johnson
Ook oreopithecus b staat erbij ; omdat deze fossiele aap de eerste fossiele primaat is , die reeds rechtop liep ;
OREOPITHECUS BAMBOLII
Uit het Boven-Mioceen of Onder-Plioceen van Toscane was reeds sinds 1871 Oreopithecus bamboliibekend, doch men rekende deze tot de Smalneusapen.
Sedert 1949 echter heeft hörzeler vele nieuwe vondsten gedaan en van hem is de theorie afkomstig dat Oreopithecus een vroege Hominide is. Indien dit juist is, zou de stam van de Hominiden reeds ruim 10 miljoen jaar oud zijn. Hörzeler's opvattingen worden door sommige onderzoekers gedeeld (o.a. Heberer, Köhlin), door anderen echter bestreden (o.a. Von Koenigswald, Valois). Het is ook mogelijk dat Oreopithecus geen voorvader van de Hominidae is, maar een vroege zijtak.
De Oreopithecus bambolii had een vlak breed gezicht, kleine hoektanden en nogal brede bekkenbeenderen. Vooral dat laatste vond Hörzeler een bewijs dat het dier op twee benen liep. Het komt namelijk alleen voor bij Hominiden (de mens en mensachtigen). Later is het skelet verder onderzocht en toen bleek dat het dier lange armen had en gewrichten die lijken op die van een orang-oetan. Het leefde dus in bomen in plaats van op de grond. Dat kan kloppen, want de omgeving waar het skelet is gevonden, was moerassig en bosrijk. Omdat het dier dus niet op twee benen liep, werd het niet langer beschouwd als voorouder van de mens.
In 1997 hebben twee Spaanse onderzoekers (M. Köhler en S. Moyà-Solà) de botten die van het dier gevonden zijn, nog eens grondig onderzocht. Zij kwamen tot de conclusie dat de Oreopithecus bambolii geen voorouder van de mens is, al liep hij wel degelijk gewoonlijk op twee benen. M.a.w . : Het dier zou ( samen met andere primaten ) wel bipedaal kunnen zijn , maar dat zou ook een geval van convergente evolutie vertegenwoordigen ....echter de afstammelingen van O bambooli stierven ondertussen allen uit
Toch was dit een belangrijke ontdekking omdat we nu voor het eerst onszelf met een ander tweebenig dier kunnen vergelijken. Dat is temeer van belang omdat onze voorouders, toen de Oreopithecus al op twee benen liep, nog viervoetige boomklimmers waren (en pas vier miljoen jaar later op twee benen begonnen te lopen ? .)
( Gastbijdrage Bart Klink) " ....De australopithecines zijn onder te verdelen in een robuuste groep (Au 'Robustus ' : zeer stevige schedel, fors kaakapparaat en grote kiezen, ook wel als apart geslacht Paranthropus gegroepeerd) en een slanke groep,( Au 'gracilis' ) die deze robuuste kenmerken niet heeft. Au. sediba is duidelijk te onderscheiden van de robuuste groep, maar lijkt erg op Au. africanus uit de slanke groep. Toch zijn er ook verschillen met deze soort: de schedel is relatief breder, het gezicht minder prognaat (de snuitpartij steekt minder naar voren), de jukbeenderen steken minder zijwaarts uit en de boog boven de oogkassen (De wenkbrauwboog : torus supraorbitalis) is verschillend. Ook zijn de tanden vrij klein vergeleken met Au. africanus. Al deze kenmerken doen Au. sediba lijken op Homo.
Toch zijn er volgens de auteurs genoeg Australopithecuskenmerken om de beschreven soort binnen dit geslacht te plaatsen. De voornaamste reden is de kleine schedelinhoud van 420 cc [net iets groter dan een chimpansee, red.]. De fossielen die doorgaans aan H. habilis ( persoonlijke noot : waarvan sommigen menen dat ie ook binnen het australopithecus-genus past ) worden toegeschreven, hebben een schedelinhoud die ongeveer tussen de 500 en 600 cc ligt, wat dus iets groter is. ....)
......The cranium of MH1 has more resemblances at Sterkfontein. To be sure, it is an 11-13-year-old juvenile and more gracile in some respects than any of the Sterkfontein crania. But take a look at it next to Sts 71:
MH1 (left) next to Sts 71 (right)
They're not identical, naturally. Sts 71 has higher temporal lines, a slightly smaller vault, and more prominent cheeks. It also has more postorbital constriction compared to MH1, though that isn't obvious from this angle. MH1 has a true superorbital torus, Sts 71 has at best a shade of one. But you can see the similarities -- the angle of the zygomatic process of the maxilla, the narrow and concave interorbital region, the tall and narrow orbits. MH1 has no prominent anterior pillars (bony swellings on either side of the nasal aperture), but Sts 71 is not very different in this region. Sts 71 has bigger teeth.
Consider also Sts 52:
MH1 (left) next to Sts 52 (right)
Again, Sts 52 has anterior pillars and bigger teeth, but the shape of the face is very comparable between these two. The nasal bones in particular are similar in this pair, almost "pinched" at the midline, with a lateral expansion both superiorly and inferiorly.
We can do a similar exercise for most of the features of the MH1 cranium. What is exceptional, in the context of the Sterkfontein sample, is the overall gracility of the masticatory apparatus .......
One important thing that is not in the least bit exceptional: Its brain. An endocranial volume estimate of 420 ml (from CT reconstruction) puts MH1 at the bottom of the range of variation at Sterkfontein -- the best-known skull from Sterkfontein, Sts 5, has a volume of 485 ml, while STW 505 has a volume larger than 550 ml.
By contrast, the smallest endocranial volume known for early Homo is KNM-ER 1813, at 510 ml. That specimen is extreme: the next smallest is 585.
The vault fits in A. africanus, most of the facial features have comparable specimens in the Sterkfontein sample, with some exceptions, and the postcranial skeleton is unexceptional. The teeth are mostly within the range at Sterkfontein with some exceptions. But the mandible -- like those few facial characters -- stands out.
Australopithecus sediba -- a new species within Australopithecus -- then seems like a fair diagnosis. The craniodental derived features are of the sort that would usually justify a new species. Heck, in the case of Kenyanthropus, even more minor differences in the face and size of teeth from contemporary A. afarensis caused Leakey and colleagues (2001) to name a new genus....
( G Korthof ) Wat is een mens?
" ....Ook maakt deze vondst opnieuw duidelijk dat hoe meer fossielen er gevonden worden, hoe vager de grenzen worden. Er zijn zowel argumenten om Au. sediba in Australopithecus als in Homo te plaatsen. Paleoantropoloog Donald Johanson, de ontdekker van het beroemde fossiel Lucy (dat tot Au. afarensis behoort), opteert voor het laatste.
In combinatie met de andere fossielen rond deze overgang is de grens min of meer arbitrair geworden. Dit is ook wat je mag verwachten op grond van evolutie. Evolutie zorgt voor een continuüm tussen voorouders en afstammelingen, wat ook te zien is in de fossielen, als er daar genoeg van gevonden zijn tenminste. Dit grensprobleem is inherent aan evolutie. Ik blijf me er dan ook over verbazen dat er om dit punt zo fel gestreden wordt onder paleoantropologen (Lewin & Foley, 2004).
De grens tussen Australopithecus en Homo is misschien wel extra controversieel omdat het over de grens tussen mens en niet-mens gaat: wanneer kun je spreken van een mens? Blijkbaar ligt dit niet alleen gevoelig bij creationisten, maar ook bij paleontologen die zich bezighouden met de evolutie van de mens...."
-een reactie van Donald Johnson is hier te vinden sciam april 2010 Donalsd (Tsjok45) Discoverer of 'Lucy' raises questions about Australopithecus sediba, the new human species from South Africa
zie ook Lewin & Foley (2004), Principles of human evolution, Blackwell Publishing
Evolutionaire stamboom volgens ( de Zuid afrikaan) Dr Peter Schmid
Au sediba , Homo Habillis en Homo rudolfensis ,zijn (in deze stamboom )de mogedlijke kandidaten waaruit de homo ergaster zou zijn geevolueerd
Overigens is (zijn de eerste identificeerbare sporen ) van "Homo sapiens " ong -280.000 Y ( al dan niet ontwikkeld aan de afrikaanse (zuid-)oostelijke regio uit een afrikaanse tak van de Heidelbergensis( deze hypothetische stazmboom ) ,en de H antecessor ..... of zelfs ( volgens andere paleo antropologen uit de over de gehele " oude wereld verspreide ) H Erectus )gevonden
Op te merken valt verder dat ook H . Neanderthalensis al langer dan vandaag , werd/ wordt ingeschat (door sommige antropologen ) , als een subspecies
......De Neanderthaler is mogelijk een ondersoort. So what!? Dat is niet bepaald een probleem voor evolutie. De grens tussen de soorten moet ergens getrokken worden. Dit was overigens ook de consensus onder wetenschappers zo'n jaar of dertig geleden. Toen sprak men al van Homo sapiens neanderthalensis Ook op http://en.wikipedia.org/wiki/Neanderthal_man , valt te lezen dat: "Neanderthals are either classified as a subspecies of humans[...]or as a separate species [...]"
consider awdio. com its a global dj web page.. a little diff compared to louboutin uk http://www.oldgreendragon.co.uk/wp-content/uploads/gallery.php the radios in the following but still brilliant Try filtermusic. web that is a collection of a lot of net stereo.
A story about Malapa in the Times of South Africa gives just a few more details about the discovery of the infant remains near the two reported skeletons: "Baby hominid found at Cradle"
And baby makes three
April 14, 2010
The Malapa map where the sediba fossils were found
Infant Australopithecus sediba fossils found
Confirmation that tiny fossilised bones are those of an infant member of the newly named Australopithecus sediba hominid branch has completed a fossil hat-trick for Wits palaeoanthropologist Professor Lee Berger and his research team for now.
Following the sensational unveiling of two hominid fossils an adult female and young male discovered at the Malapa site in the Cradle of Humankind, scientists announced this past weekend that two arm bones belonging to a baby were also found, just a metre from the first two fossils.
Judging from the size of its bones, the baby was estimated to be 12 to 18 months old when it died. The ulna (a bone of the forearm) is less than 1cm wide and about 1.5cm long, while the humerus (upper arm) is 2cm wide.
The fossils were discovered by Dr Brian Kuhn, a researcher based at the Institute for Human Evolution at the University of the Witwatersrand. He initially believed that they were those of a sabre-toothed cat.
Only after cleaning them up did I realise that it was an infant. Given the amazing preservation of the site, I would be surprised if we dont find more said Kuhn.
The proximity of the infant to the female makes it likely that it was her baby.
Kuhn explains: If they behaved like modern primate troops, theres a very good chance this baby was riding the adult female the way young baboons ride or hang onto their mothers.
First studies of fossil of new human ancestor take place at the European Synchrotron
Despite its recent discovery in South Africa, one of the best-preserved hominid fossil ever discovered has already been analysed with synchrotron light
Palaeoanthropologist Prof. Lee Berger of the University of the Witwatersrand, Johannesburg, South Africa, has discovered a new species of early human ancestor in one of the best-preserved skeletons of an early hominid, dated around 1.9 million years old, in the Cradle of Humankind, a World Heritage Site. This discovery was published on 9 April 2010 in Science, a leading international scientific journal.
The fossil's extraordinary state of preservation encouraged scientists to fully exploit a non-destructive tool called X-ray synchrotron microtomography, which has revolutionised palaeontology and even more palaeoanthropology in the last decade. Preliminary, not-yet-published results show the presence of what could be fossilised insect eggs and hints of a potential brain remnant of the hominid.
The use of X-ray synchrotron microtomography for studying fossils has been developed at the European Synchrotron Radiation Facility (ESRF) in Grenoble, France, by the paleoanthropologist Paul Tafforeau, an ESRF scientist. He originally started to use the synchrotron to study fossil primate teeth non-destructively, in addition to developing synchrotron imaging for palaeontology. The advantage of the powerful ESRF synchrotron is that it enables scientists to literally visualise the inside of a fossil block, sometimes up to the micron scale without breaking it open, with contrast, sensitivity and resolution far above those offered by conventional X-ray machines.
His wish to reach the highest levels of analysis possible with synchrotron microtomography techniques made it pertinent for Prof. Lee Berger to team up with Paul Tafforeau. Fossils of such historical and scientific value almost never travel. However, this 1.9 million year old fossil was carefully transported to the ESRF in February 2010 for an extensive two-week long investigation. In addition to the skull, many fragments of the skeleton, representing nearly forty percent of an entire body, were also analysed.
One of the key aspects of the analysis was the detailed study of the teeth of the fossil. Indeed, studying their internal growth lines and structure to the daily level could provide the precise age at death of the individual, and by comparing his real age and his developmental level (equivalent to a 13 year old modern human), should give important insights about his life history pattern 1.9 million years ago.
Prof. Lee Berger decided to push the investigation even further by using the X-rays at the ESRF to look at possible remnants of soft parts of the body that normally do not fossilise, such as brain tissue. He did not carve out entirely the stone matrix from the skull, a procedure carried out for all other hominid skulls in the past to prepare for scientific examination. The X-rays delved deep into the rock to find any fossilised traces of what had been there 1.9 million years ago. Not entirely preparing the specimen also allows to keep parts of it untouched for future generations.
The analysis of the terabytes of data has only just started, but the preliminary visualisation of the complete skull already available shows intriguing details. Among them are the fossilised insect eggs whose larvae could have fed on the flesh of the hominid after death. Researchers also noticed an extended low density area that could point towards a remnant of the brain after its bacterial decay.
It is only the second time ever that a complete skull of a hominid is examined using powerful synchrotron radiation. This kind of analysis is currently only possible at the ESRF, which is now recognised as the best institute worldwide for the non-destructive analysis of fossils. Ambitious projects are starting to further increase the possibilities of imaging for palaeontology, which will evidently be applied on the other fossils to be discovered in South Africa.
###
Wits University, a leading internationally recognised university in Africa, is the curator of the fossils which belong to the people of South Africa.
22-04-2010 om 21:35
geschreven door tsjok45
12-04-2010
FAQ & glossary
Document /Johannesburg
What does Australopithecus sediba mean?
Australopithecus means southern ape, after the genus of the Taung child, named by Prof. Raymond Dart, also from the University of the Witwatersrand, Johannesburg. Sediba means natural spring, fountain or wellspring in Sotho, an appropriate name for a species that might be the point from which the genus Homo arises. As the hominids were also found preserved in an ancient underground lake or spring, the name also relates to their place of discovery.
What is a hominid/hominin?
A hominid is a member of the taxonomic family that includes humans, chimpanzees, gorillas and their extinct ancestors. Hominins are members of the human branch after the human lineage split from that of chimpanzees, and thus include living humans and extinct human ancestors, such as the Australopiths. Hominins are characterised by bipedal locomotion, although this may not have been the case for the very earliest members of the group, and relatively small canine teeth. Later members of this group (those in the genus, Homo) are characterised by larger brains than those of living apes like chimpanzees, bonobos, gorillas, orangutans and gibbons.
How were the fossils dated?
They were dated using a variety of methods including Uranium-Lead, palaeomagnetic and faunal dating systems. Cosmogenic dating was used to interpret the landscape formation and to determine the depth of the cave at the time of deposition.
How were the individuals preserved?
The site where the fossils were discovered is technically the infill of a de-roofed cave that was about 50 metres underground 1.9 million years ago. The individuals appear to have fallen, along with other animals, into a deep cave, landing on the floor for a few days or weeks. The bodies were then washed into an underground lake or pool, probably pushed there by a large rainstorm.
They did not travel far, maybe a few metres, where they were solidified, as if thrown into quick setting concrete. The rock they are preserved in is called calcified clastic sediment. Over the past 1.9 million years the land has eroded to expose the fossil bearing sediments.
Did they die at the same time, or was it a catastrophe?
The hominin skeletons were found with the bones either in partial articulation or in close anatomical association, which suggests that both bodies were only partially decomposed at the time of deposition in the lower chamber. This further suggests that they died very close in time to each other, either at the same time, or hours, days or weeks apart.
How old is the child?
The juvenile is around 10 13 years old in human developmental terms. He was probably a bit younger in actual age (perhaps as young as eight or nine or so) as the species is likely to have matured faster than humans. The age estimate is based on modern human standards by which the eruption stages of the teeth are evaluated, and the degree of development of the growth centres of the bones are studied.
How old is the female skeleton?
Based on the extreme wear of her teeth, she is probably at least in her late twenties or early thirties.
Did she have children?
It is likely that a female Australopith of her age would have had children.
How do you know the child is a male?
There are features of the face that help us determine that the child is a male. The muscles of the child are larger than that of the other skeleton, even though it is a child. There are also features of the pelvis that we can use to determine that it is a male.
How does this find relate to Lucy?
Australopithecus sediba is approximately a million years younger than Lucy. Some scientists feel that Lucys species, Au. Afarensis, gave rise to Au. africanus and in the paper, the team is suggesting that Au. africanus or something similar, gave rise to Au. Sediba.
How do you know that it is a new species?
The team compared the skeletons with all the remains of fossil hominids that have been discovered and in many ways they are absolutely unique from any fossil species found.
Why is this not the genus Homo?
The fossils have an overall body plan that is like that of other Australopiths they have small brains, relatively small bodies and long and seemingly powerful arms. They do have some features in the skull and pelvis that are found in members of the genus Homo but not in other Australopiths. However, given the small brains and Australopith-like upper body, the team felt that keeping this species in the genus Australopithecus was the conservative thing to do.
What about Homo habilis?
Our study indicates that Australopithecus sediba may be a better ancestor of Homo erectus and it may certainly help to clear up some of this muddle in the middle.
Why is there still rock attached to the childs skull?
Due to the fragility of the base of the cranium of the specimen and to preserve part of the adhering matrix for future research, the team has decided to leave the specimen partially in rock. The team has been able to visualise this hidden part using scanning technology.
By now you've probably heard of Australopithecus sediba, the 1.95-million-year-old human species that made news on April 8. In a nutshell, researchers have found two beautifully preserved partial skeletons that they say represent a previously unknown member of the human family--one that may have given rise to our genus, Homo. You can read my story on the find here.
There's a lot to talk about with this discovery, so I thought I'd supplement the story with some tidbits from the cutting room floor and material that came in after my deadline.
First, some tidbits:
Lead investigator Lee Berger's nine-year-old son Matthew spotted the first A. sediba fossil--a collar bone that turned out to be from a juvenile individual around Matthew's age. Matthew was originally listed as a co-author on the Science paper describing the fossils, but the reviewers of the paper rejected that idea, according to a news story that accompanied the technical reports in the journal.
The skeletons don't have nicknames (a la Lucy) yet, because a contest is planned to allow the children of South Africa to come up with them.
When asked during a press teleconference whether he had found any tools at the site, Berger said he had not commenced formal excavation of the site and so did not want to talk about artifactual remains. He noted that the presence of tools would have enormous ramifications and that he would want to have substantial evidence before commenting on that. When pressed for more information by another reporter, he said he was not willing to comment on the presence of artifacts at this time. (The reason why tools would be such a big deal is that A. sediba's brain was really small--about a third as large as ours. Also, all the toolmakers on record belong to the genus Homo, not Australopithecus.)
You may have wondered why none of the media stories have included an illustration of what A. sediba looked like in life. According to Berger, such an effort is under way and before long we will see a reconstructed face. He said he thinks it will look like that of Homo erectus, but paired with a tiny brain case.
With regard to that last point about A. sediba's small cranium, this photo of Lee Berger holding the skull of the juvenile male specimen gives a sense of how tiny it is. Granted, it's a juvenile (the adult female skeleton does not include a skull, although the discovery team expects to find that with further excavation), but the researchers say it had probably already attained at least 95 percent of adult brain size.The cranial capacity of this fellow is an estimated 420 - 450 cubic centimeters. In contrast, we modern humans have brains that typically range from about 1,200 to 1,600 cubic centimeters.
As I mentioned in the news story, what's really striking about A. sediba is its mix of primitive and advanced traits. Here's an image of the new fossils, superimposed over an illustration of an A. africanus skeleton (Berger and his colleagues argue that A. sediba is descended from A. africanus.) A list of representative primitive and advanced characteristics follows below.
PRIMITIVE TRAITS
Long arms (comparable to an orangutan's)
Small brain case
Small body
DERIVED TRAITS
Long legs
Robust pelvis
Flat face with projecting nose
Small teeth
Lastly, here's another perspective on A. sediba, from paleoanthropologist Donald Johanson, discoverer of the Lucy skeleton (full disclosure: I co-wrote a book with Johanson called Lucy's Legacy: The Quest for Human Origins). He emailed the following comments, which I received after my news story had already been published:
"The South African finds from Malapa are most interesting, but I find it curious that the authors point to so many anatomical features that indicate that the finds belong to our genus, Homo, yet they place it in Australopithecus, so I think they missed the boat here. Finding 1.8-million-year-old Homo in southern Africa is news-worthy since previous traces have been fragmentary and controversial.
Additionally, I do not see these fossils as evolving from Australopithecus africanus, which I believe gave rise to A. robustus in South Africa. The specimens from Malapa are not the ancestor to later all Homo as the authors believe, since we have evidence of Homo in eastern Africa at 2.33 million years. My team found an upper jaw of this age in the younger sediments at Hadar where Lucy was found, and this palate represents the oldest anatomical evidence, thus far, for our genus. It is probably best attributed to Homo habilis. Let us not forget that the Turkana Boy is about 1.8 million years old and is without doubt Homo and is attributed to Homo ergaster.
The Malapa [hominids], with so many Homo features but with relatively short limbs, resemble Olduvai Hominid 62 which we found in the mid-80s. Although fragmentary, OH 62 does have relatively shorter legs and longer arms, like earlier Australopithecus, and the appearance in the fossil record of a more modern body built, as in the Turkana Boy, comes later. However the Olduvai material, OH 62 and several other specimens, are attributed to Homo on the basis of diagnostic features in the teeth, jaws and cranium. Some scholars have suggested we place H. habilis into the genus Australopithecus and until there is a modern body build Homo should not be used as the genus for these fossils.
It is also rather possible that Homo, like Australopithecus underwent a diversification (adaptive radiation) resulting in several different species, this would not be unusual. However, within the greater framework of Australopithecus and Homo, I believe emphasis should be placed on the diagnostic anatomy of the teeth, jaws and craniumso, I would continue to use Homo for habilis, and for these new specimens from Malapa. Until a more comprehensive comparative study is undertaken (I know other specimens have been recovered from the site), the relationship between the Malapa material and Homo in eastern Africa is not very clear. I would not be surprised if the Malapa material represents a newly recognized species of Homo.
The South African finds about a half a million years younger are probably descendents of the eastern Africa Homo. 500,000 years is a long time and Homo could easily have migrated from eastern to southern Africa in that time.
There are two partial skeletons, one a female and the other a male. The skull of the male is refreshingly complete and should be attributed to Homo. Just after Lee found the first hominids at Malapa, he invited me to see the material at Witswatersrand. The mandible is lightly built, not very deep or thick resembling Homo. The first and second permanent molars are erupted and there is little occlusal wear, suggesting a diet quite different from Australopithecus. In Australopithecus, by the time the second molar erupts the first shows rather heave wear. Also, the teeth are small in size, like in Homo, and unlike Australopithecus.
We have a very comprehensive understanding of the dating, diversity and relationships between the species of Australopithecus, but we know relatively little about the origins of our own genus, thus anything found that represents early Homo is potentially of some importance. I think these finds will re-focus attention on the South African fossil sites and strengthen the importance of these sites for a more complete understanding of the human family tree."
Is ID de wetenschappelijke (sic) uitleg voor creationiisten 150jaar Darwinisme... De evolutietheorie gewikt en gewogen David sorensen en revolutietheorie lalala DE VERRIJZENIS VAN DE JONGE VERDRONKEN KOE » Reageer (21) ID TOVERDOOS OVER SLECHTE ID-EETJES ,RESISTENTIE & TOVERDOCTORS c) OEC d) YEC
Een oeroud spoor Denisova : ZUID SIBERIË DENISOVA - mens
DMANISI AAP OF MENS DE OUDSTE ? » Reageer (1)Nakalipithecus nakayamai (<) Alweer eentje ? ..... De tand des tijds / Heidelberg-mens DE HEUPEN VAN EVA CASABLANCA MAN /erectus Hobbit is aparte soort ? » Reageer (2) NOG EEN BENDE BIJTERS POLONAISE met neanderthaler TANDEN UIT DE QESEM GROT Neanderthaler genoom Mitochondriale Genenkaart van Neanderthaler Xuchang mens
b)Biologie 1.-(EVOLUTIE ) NAS / IM Document 2008 (2) NAS / IM Document 2008 ( 1)
Cambrium & precambrium AVALON GABONESE chips
Evolutie in actie Opmerkelijk snelle adaptaties bij kroatische ruine-hagedissen:
EEN PLUIM VOOR CHINA Geef eens een pootje Pluimgewicht KLEIN DUIMPJE & DE REUS &VEREN Opnieuw gevederde Maniraptor Similicaudipteryx. Aerosteon riocoloradensis
Krokodillen
PAKASUCHUS KAPILIMAI Prestosuchus chiniquensis Terug naar zee viseter
Eritherium azzouzorum LJOEBA Darwinius masillae VLIEGENDE KATTEN ? Vleermuizen ALWEER EEN BELANGRIJK STUK UIT DE LEGPUZZEL Zee-zoogdieren ; Van de wal in de visgronden Indohyus / walvisevolutie Zeehonden-evolutie
*Blauwe en groene ( =nederlandse)teksten zijn meestal aanklikbare links *Engelse Wikipedia teksten verwijzen in de linkerkolom naar verschillende niet-engelse versies van het wikiartikel *Blauwe teksten tusssen "" , zijn voornamelijk ( gedeeltelijke)citaten afkomstig van mensen met andere meningen
Evolutie / Charles Darwin aan de basis: SELECTIE NATUURLIJK DE LEVENSBOOM UITSTERVEN DEEP TIME Biogeografie SEKSUELE SELECTIE Al jaren lang samen CO-EVOLUTIE De economie van de natuur Geleidelijke veranderingen
Unintelligent design:
IP Theorie Ons gebit , De appendix, Geboorte, De weg van het zaad , Nervus Laryngeus Recurrens, DNA , 75 mistakes , Het boek
Unintelligent design (1): Rechtop lopen Tomaso over het oog , oogspieren , Unintelligent Design (5): ZWEETVOETEN Unintelligent design (6): Vitamine C Unintelligent design (8): Kuitspieren
Unintelligent design (1): Rechtop lopen
A view across the Cradle of Humankind 
Photograph by David Brill.
.jpg)
Tomaso schrijft over 
Dat is niet bepaald een probleem voor evolutie.
De grens tussen de soorten moet ergens getrokken worden.
Dit was overigens ook de consensus onder wetenschappers zo'n jaar of dertig geleden. Toen sprak men al van Homo sapiens neanderthalensis Ook op http://en.wikipedia.org/wiki/Neanderthal_man , valt te lezen dat: "Neanderthals are either classified as a subspecies of humans[...]or as a separate species [...]"
zie ook ---> over het inschatten/ herkennen van echte wetenschappelijke controversies :
http://anticreato.multiply.com/notes/item/19